B
o<
a
J. L Koopman
burgemeester
I
Wandschildering Har Sanders voor hal
Sint .losephscliool
’t W arnaarpla nl soen
begint te leven
SATON
Uk
I—
Uw moeite wordt
rijkelijk beloond
als u tijdig naar de
oogarts gaat en met uw
brilrecept
BURGERLIJKE
STAND
MIIAAk-
KlBlUElt
Opening
noodwinkel
5
Geslaagd
Gouwe begin met
nederlaagserie
Wandelver, ,W.I.K.’
Bijverschijnselen van het moderne toerisme
Breken met sleur
Slechte muren
Verschrikkelijk ongeluk bij Reeuwijk
Drie doden bij frontale
botsing op Rijksweg
JVaar blijft midden-
bermbeveiling?
Doordraai van
komkommers aan
het eind van de week
Goed initiatief van schoolbestuur
Prestige
Alles bij elkaar
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - DONDERDAG 1 AUG. 1963
PAGINA 2
WEEKI
door P. DE VRIES
de
naar
C. M. Verruijt-Reurekas.
Verzoeke geen bloemen.
HOOFDSTUK 17 - Nr. 23
Heden behaagde het de Heere, na een lang
durige ziekte, zacht en kalm, van onze zijde
weg te nemen mijn geliefde en zorgzame Man,
Broeder, Zwager en Oom, de heer
Waddinxveen, 31 juli 1963.
Henegouwerweg 82
WILLEM VERRUIJT
in de ouderdom van 66 jaar.
ledereei
na te le
in deze
één vak
verblijv
Maar
mensen
vlak bij
naar to
zó maa
de kant
te zien
Nederlands Hervormde Kerk.
V.m. 9.30 uur: ds. J. Kortleve
van Klundert
N.m. 6.30 uur: ds. L. Roetman
van Gouda
Ondertrouwd:
B. van Groningen en IJ. A. M .van
Niekerk
D. Verkade en J. H. de Wit;
L. den Boer en W. P. Wilkens.
Gehuwd:
P. Hofman en L. van Os;
J. van Beest en A. G. van den Berg.
Overleden: Postel ev de Graaff,
Wilhelmina Elizabeth, oud 62 jaar.
Maai
nen ei
vaarlij
ontsta;
Veilig
de vol
On
A. IV
lerar,
opvo;
landt
broei
Per 16 .augustus is de heer J. L.
Koopman, hoofdcommies A ter ge
meentesecretarie, benoemd tot bur
gemeester van ’s-Gravenmoer.
Wij feliciteren de heer Koopman
van harte met deze eervolle benoe
ming.
OPTICIEN
de zaak met de buitenklok!
telefoon 2077 en 3080
Leverancier voor
alle Ziekenfondsen.
I
1963:
De teraardebestelling zal plaats hebben op a.s.
zaterdag 3 augustus, des namiddags tussen 1-2
uur op de algemene begraafplaats te W’veen.
Deze opgaven in te leveren
bij: W. van Oort, Jan Willem
Frisoweg 29, Waddinxveen,
wegens vakantie van onze
vereniging.
Prikkelbaar en opvliegend
en dat tijdens de vakantie
Het is een merkwaardig feit dat veel mensen op hun vakantiereis het
geestelijk evenwicht een beetje kwijtraken. Een ieder heeft dit bij zich
zelf mogelijk soms opgemerkt en anders heeft hij dit verschijnsel toch
wel eens waargenomen bij vrienden of kennissen.
Mensen op reis kunnen het heel moeilijk hebben. Soms zijn ze prikkel
baar, soms hebben ze onverklaarbare vlagen van neerslachtigheid. Ande
ren zien weer vreselijk op tegen de terugkeer naar hun dagelijkse bezig
heden, terwijl ze in hun gewone doen best aan allerlei wrijvingen en
ergernissen het hoofd kunnen bieden
Remonstrantse Kerk.
Geen dienst.
Le<
natio
Oran
Gouc
ten,
briga
week
ware
schoc
sen
rnen.
.Wil]
k aekei
hij. twee kleuters neer, die spelen
aan de oever van de Gouwe.
Op de achtergrond zijn de huizen
van de Sint Victorwijk te zien,
waarvoor Har Sanders ter plaatse
verschillende schetsen maakte, van
af de overkant van de Gouwe.
gebruiken, maar waarom moet dat
nu steeds ontaarden in het zoge
naamde kilometers vreten? Vooral
voor de andere inzittenden, die niet
zelf de auto besturen, zijn lange
ritten een kwelling.
En aan jonge kinderen begaan de
ouders eigenlijk niet meer of min
der dan een misdaad, wanneer ze
hen door half Europa slepen, zon
der te zorgen voor verpozing, voor
lichaamsbeweging, speelgelegenheid
en frisse lucht.
Dat wordt dan zogenaamd gedaan
omdat de zon moet worden opge
zocht, die zo gezond en verkwik
kend heet te zijn en ze begrijpen
niet dat de daarvan verwachte
winst volkomen ongedaan wordt
gemaakt door een dergelijke extre
me reisvermoeienis.
dr. H. W. SCALONGE.
Hervormd Wijkgebouw, Esdoornlaan
V.m. 9.30 uur: Eerw. heer J. Verboom
van Kollum (Fr.)
N.m. 6.30 uur: ds. J. Kortleve
van Klundert
N. Herv. Kring „Wet en Evangelie”.
V.m. 9.30 uur: Candidaat S. Ruina
van Utrecht
N.m. 7.00 uur. ds. W. F. v. d. Staat
van Zevenhuizen
Gereformeerde Kerk.
V.m. 9.30 uur: ds. J. van Minnen
van Utrecht
N.m. 6.30 uur: ds. G. Vesseur
van Boskoop
Hedenavond zal de eerste van een
serie nederlaagwedstrijden tegen
sterke eerste klassers gespeeld wor
den. Allereerst krijgen we op be
zoek Nereus uit Zaandijk, de ploeg
die we hier deze zomer al eerder
in aktie gezien hebben tegen G.Z.C.
Verder is er een meisjes-tournooi,
waaraan zullen deelnemen A.Z.C.,
Boskoop, D.K.D., Zwemlust, Z.P.S.
en Gouwe. Aanvang 7 uur.
Dinsdag 6 augustus a.s. is er dan
een polotoumooi voor jongens en
donderdag 8 augustus a.s. een polo-
tournooi voor dames.
Uitslagen zijn er deze week niet,
alleen hebben Dames I deelgeno
men aan een tournooi in Boskoop
waar zij door twee prachtige over
winningen op Boskoop en A.Z.C.
met de eerste prijs naar huis kwa
men. Ga zo door en misschien krij
gen we ook nog eens een dames-
ploeg in Waddinxveen die door
dringt in de tweede klasse van de
K. N. Z. B.
De onbeveiligde middenberm van
de meeste van onze autosnelwegen
heeft weer eens zijn tol geëist. Drie
mensen overleden ter plaatse en
twee werden zwaargewond, toen
maandagmiddag omstreeks half vier
een auto bij Reeuwijk door de mid
denberm van de rijksweg Rotter-
dam-Utrecht vloog en op de andere
rijbaan frontaal op een tegenligger
botste.
De wagen die door de midden
berm vloog, kw,am uit de richting
Utrecht en moest uitwijken voor
een vrachtwagen. Hierbij kwam de
bestuurder te veel naar links. Hij
kwam in de berm terecht en ver
loor de macht over het stuur. Aan
gezien geen enkele geleiding, hetzij
vangrails, hetzij olifantsdraad, of
desnoods een betonnen rand de wa
gen tegenhield, kwam hij op de
andere druk bereden rijbaan terecht
met verschrikkelijke gevolgen.
De tegenligger, de Rotterdamse
slager H. J. Mellegers, die met zijn
vrouw in de auto zat, botste fron
taal tegen de nog met grote snel
heid door de heg komende wagen.
De heer en mevrouw Mellegers
overleden ter plaatse.
In de andere wagen, die bovenop
De Waddinxveense schaak-
liefhebbers worden door de
schaakvereniging W.S.V. in
de gelegenheid gesteld hun
kennis te testen op een drie
tal schaakproblemen.
De juiste oplossing wordt
beloond met een bedrag van
2,50, terwijl bij meerdere
goede inzendingen het lot zal
moeten beslissen.
De problemen moeten wor
den opgelost door het mat in
twee zetten.
De problemen voor deze
maand zijn: le probleem:
Wit: KH7, Db3, Le4, PF7,
pion g 7. Zwart: K F 6, pion E 6
2e probleem:
Wit: Ka 8, DE 4, Tg 7, PF4
Zwart: K H 4, L g 4, pion d 2
3e probleem:
Wit: K d 6, T g 2, L d 7, L g 5,
pionen b 2, c 5. Zwart: K E 4
Een uiteenrafeling van de rede
nen waarom mensen zoal op reis
willen toont aan, dat velen daarin
zoeken het loskomen van hun nor
male en culturele bindingen, het
„breken met de sleur” dus. Het is
mogelijk dat reizen werkelijk be
vrijdend werkt en dat het grote
voldoening schenkt.
Daarom is het heel vreemd dat
zoveel vakantiegangers zich op reis
juist onrustig en onbehaaglijk voe
len, dat ze op het reizen reageren
met somber worden, met opvlie
gendheid en met andere voor hen
ongewone verschijnselen.
Behalve psychische oorzaken spe
len ook lichamelijke faktoren een
rol bij het optreden van deze eigen
aardigheden. En zo komen we dan
tot de oorzaken van al deze narig
heden: waarom wordt door de
moderne wijze van vakantiebeste-
ding de geestelijke en de lichame
lijke gezondheid nogal eens ge
schaad
bedoelt u?”
„Wel, vind je het niet veiliger, als ze aan boord
blijft gedurende de tijd, dat wij aan het werk zijn op
het eiland? Althans, zo lang we nog niet weten, of er
al dan niet mensen zijn op Saint George.”
Kees haalde zijn schouders op. „Wat denkt u?
Zouden we in staat zijn om haar aan boord te hou
den? Een meisje, dat in haar eentje de tocht van
Holland naar Australië maakt en op haar eigen
houtje uitvindt, dat juist dit schip naar Saint George
gaat varen en zich dan als verstekelinge aan boord
begeeft, zal moeilijk als een zoet, gehoorzaam kind
op het schip blijven, als we zeggen: je moogt er niet
af.”
Whiteheaven zuchtte. „Ik wilde wel, dat de baas
maar opdracht gegeven had om haar naar Townsville
terug te brengen,” zei hij. „Dat zou ons heel wat narig
heid besparen. Ik voorzie, dat we nog meer moeilijk
heden krijgen.”
„Laar haar maar schuiven,” antwoordde Kees luch-
In tuinderskringen verwacht men,
dat de grote doordraai van kom
kommers pas aan het eind van deze
week zal beginnen. Veel tuinders
hebben hun komkommers zo lang
mogelijk vastgehouden, maar nu
zullen de rijpe exemplaren toch van
de struik af moeten.
Inmiddels zijn, zoals men ver
wachtte, de prijzen in Duitsland
sterk opgelopen, tot wel 30 procent
boven de aanvankelijke prijs.
Toch verwacht men, dat de grens
niet voor het eind van de volgende
week weer open zal gaan. Ook voor
de tomaten verwacht men moeilijk
heden, maar hierbij kunnen de
Duitse boeren de „extra”-soorten
niet tegenhouden. Een groot per
centage van de Nederlandse export-
tomaten - bij de meeste tuinders
ongeveer 40 pet. - bestaat uit deze
soort.
Donderdag om half tien zal
heer Van Triet zijn noodwinkel
openen, in afwachting van een per
manent winkelgebouw, wat metter
tijd in de Oranjewjjk zal verrijzen.
Ondanks dit is het een uitgebreid
sortiment, welk door de heer Van
Triet in zijn zelfbedieningszaak
gebracht wordt.
De
de goi
dat zi
alcoh<
krijge
het n
we oi
maar
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden: ballpoint; geel vest.
Verloren: hondenpenning nr 63479;
sportkous; zonnebril; sleutelring;
rode step; gouden horloge; abonne
ment zwembad; bruine portemon-
naie met inhoud.
Voor het middenstandsexamen:
mevrouw A. Brabers-Boevee en de
heren W. A. Boer, J. Blonk en H.
M. Doeleman.
Voor het associatie-praktijkexa-
men boekhouden: mej. J. Hoogen-
doom en de heren A. v. d. Starren
en W. Sleeuwenhoek.
De kandidaten werden opgeleid
door de heer R. J. Zuidema.
de auto van de heer Mellegers was
terecht gekomen, overleed kort na
het ongeluk een kind, de 7-jarige
G. van Domburg uit Nieuwerkerk
aan den IJssel. De ouders van het
kind werden zwaar gewond naar
Gouda vervoerd en in een zieken
huis opgenomen.
Het is opvallend, dat het altijd
weer de „middenbermongelukken”
zijn, waarbij de meeste doden val
len. Het is dan ook niet voor niets,
dat de verkeersbonden reeds jaren
aandringen op beveiliging van de
Nederlandse autosnelwegen, door
geleide-constructies op de midden
berm. Een botsing, afschampend
tegen een vangrail loopt altijd beter
af dan een frontale botsing op een
tegenligger.
Enige tijd geleden heeft het bestuur van de Sint Josephschool de Wad
dinxveense tekenaar en kunstschilder Har Sanders een opdracht gegeven
voor een wandschildering, die in de hal van de school zal worden ge
hangen. Juist deze week heeft de kunstenaar de laatste hand aan deze
wandschildering gelegd.
In vrolijke kleuren, af gezet met
stevige, „begrijpelijke” lijnen, heeft
Har Sanders een voorstelling ge
maakt, die de jeugd gemakkelijk
zal aanspreken.
Geheel in de kinder-sfeer zette
heaven en Kees stapten er nog twee matrozen bij
hem in, die zouden roeien. De ingenieur had de ma
trozen elk een revolver gegeven, waarmee ze maar
matig in hun schik waren. Voor zichzelf en Kees was
er een geweer met enige munitie aan boord.
De matrozen, die aanvankelijk geweigerd hadden
de revolvers aan te nemen, stemden ten leste toe,
toen Whiteheaven hen aan het verstand bracht, dat
er wel eens onraad op het eiland kon zijn. „Jullie
hebt toch ook gelezen van het verdwijnen van die
5000 inwoners?” vroeg hij.
Ja, een van hen had het inderdaad gelezen en
daarom dan ook nam men de wapens aan. „Ik heb
het anders niet erg op die schietdingetjes,” mopperde
een van hen.
De lucht was enigszins bewolkt en Kees keek met
enige zorg naar de ’’Snow-flake”, toen ze wegroeiden.
Als ze de schuit maar weer zouden kunnen terug
vinden.
De tocht naar het eiland duurde veel langer dan
En c
elkaar,
houwe:
zij heb
Spelen
Zitten
wat. Dc
Zitten
Wij
ser hai
sen le1
Vo
Victo
dage:
•|nen,
I over
en t;
inste
ivoor
Ijewij
j te v
met
Of
van
nen
parot
zeer
je c
zul' e
Nee
goed-
Want
zelfde
cies
alcoht
onder
heder
als ze
ken
karaf;
of op
Na tui
schap
sen
Maar
en de
trip t
zeker
N,at
die zi
alcoh,
den.
met
landjt
stuur
sap c
«ücoh
jaren
Maar
allem
zulke
die g<
De 47ste Internationale Vierdaag
se te Nijmegen hoort weert tot het
verleden. Niet minder dan 9.761
wandelaars (sters) uit 16 verschil
lende landen hebben deze zware
Vierdaagse volbracht.
Ook van W.S.V. „W.I.K.” hebben
11 personen deelgenomen en vol
bracht, op de 55 km, 2 personen:
A. en P. van Elswijk; op de 40 km:
P. Bonefaas, P. Both, B. v; Elswijk,
P. Hogerbrugge, L. Heeren, H. v.
Vliet en C. v. d. Hoorn; op de 30 km:
mevr. v. Nielen en W. Warnaar, al
deze personen mochten hun belo
ning in ontvangst nemen.
tig. „Ze loopt in geen zeven sloten tegelijk.”
„We zullen het hopen.”
Tegen het vallen van de avond stoomde de ’’Snow
flake” op halve kracht naar het eiland. De lichten
aan boord bleven uit en daarom stonden er twee ma
trozen op de voorplecht te turen naar eventueel aan
komende schepen. Een derde man peilde regelmatig
de diepte van de bodem, want Bream, die maar alles
behalve ingenomen was met het feit, dat' zonder licht
moest worden gevaren, wilde verder geen enkel
risico lopen en zeker niet stranden. Tegen tien uur
liet hij dan ook stoppen en tegen Whiteheaven zei
hij, dat er gevaar voor vastlopen bestond, als men
verder ging. En de eerste stuurman was van mening,
dat men hoogstens een half uur roeien van de kust
was, waarop Whiteheaven dan ook besloot om in een
der reddingboten naar het eiland te varen.
De grootste boot werd uitgezet en behalve White-
week van 23 t/m 29 juli
Geboren:
Catharina Maria,d.v. A. L. M. Boer
en K. Rijpstra;
Elisabeth Joziena Lydia, d.v. G. J.
F. Droog en A. E. de Korte;
Yvonne, d.v. M. Vermeulen en P.
van der Veer;
Elske, d.v. W. D. J. Hoekendijk en
C. Wesselman;
Teunis Wijnandus Cornells, z.v. T.
Groenendijk en J. de Bruijn;
Pieter, z.v. L. C. van Beek en J.
Klomp
Maria Magdalena, d.v. M. Neeleman
en D. C. Sonneveld;
Martinus, z.v. A. de Jong en W. A.
Noteboom.
De medische zondagsdienst wordt
waargenomen door dokter Th. G.
Blom, Kon. Wilhelminasingel 83,
telefoon 2112.
Het Warnaarplant-
soen begint eindelijk
een oord te worden,
waarin het op zonnige
dagen plezierig ver
toeven is. Wie op deze
zomerse dagen de vele
paadjes van het steeds
dichter begroeiende
plantsoen bewandelt,
bemerkt aan allerlei
geluiden dat het klei
ne park het doel be
gint te naderen, waar
voor oud-burgemees-
ter Warnaar indertijd
het initiatief voor aan
leg van dit plantsoen
nam.
De vogels hebben
bezit genomen van de
bomen en struiken en
Christ. Afgescheiden Gemeente.
V.m. 9.30 uur: ds. A. P. Verloop
N.m. 5.00 uur: ds. A. P. Verloop
woensdag
N.m. 7.00 uur: ds. A. P. Verloop
KERKDIENSTEN R.K. KERK
Parochie St. Victor, Zuidkade.
Pastoor: B. Emmelkamp, telef. 2452
Missen: ’s zondags 7 uur Vroegmis;
8.30 uur Hoogmis; 11 uur Late Mis;
’s avonds 7 uur Lof; 17.30 uur Mis
in de rk-school, Kon. Wilhelminapl.
Door de week ’s morgens om 8 uur;
Zaterdag biechtgelegenheid 5-8 uur.
Elke eerste vrijdag van de maand
8 uur avondmis;
Jehova’s Getuigen, Kerkweg 66.
donderdag
19.30 uur Bedieningsschool
20.30 uur Dienstvergadering
zondag
18.30 uur Wachttorenstudie
zingen nu, dat het een
lust is. Op de tennis
baan klinkt het regel
matige kling-klang
van de spelers, die
aan hun baan begin
nen te wennen en er
mooie resultaten be
halen.
Moeders met kin
derwagens hebben het
plantsoen nu ook ont
dekt, en maken druk
gebruik van de bank
jes, die nu ook wor
den neergezet. En op
de achtergrond klin
ken de geluiden uit
het zwembad, waar de
jeugd zich ondanks
het uiterste minimum
aan gerief toch opper-
„Naderen we Saint George?” vroeg ze.
„Naderen?” herhaalde de ingenieur lachend, terwijl
hij een sigaret aanstak, „we zijn er al vlakbij. Mis
schien gaan we morgen wel aan land.”
„Morgen? Waarom morgen pas? Waarom vandaag
niet?”
„Omdat er omstandigheden kunnen zijn waarvan
kleine meisjes nog geen verstand hebben, miss,” zei
hij, terwijl hij aan de radioknop draaide, in de hoop
een stukje muziek te kunnen vinden.
Josien keek hem verontwaardigd aan en schudde
met haar hoofd, alsof ze wilde zeggen: Hoor hem
eens! Maar Whiteheaven zag het niet, want hij be
paalde al zijn aandacht bij het toestel.
Op de brug gaf de eerste stuurman bereidwillig
zijn kijker aan Kees en deze zag op zijn beurt de
smalle strook land.
„Hoever zijn we er nog vandaan?” vroeg hij.
De officier haalde zijn schouders op. „Drie, vier
uur varen op volle kracht,” antwoordde hij.
Kees gaf de kijker terug en leunde gemakkelijk
tegen het glas van de zijwand. „Laten we eens een
ogenblik aannemen, dat er mensen zijn op dat eiland.
En dat ze eveneens in het bezit zijn van een sterke
kijker. Kunnen zij ons dan zien?”
De stuurman lachte. „Natuurlijk,” antwoordde hij.
„Dat wil zeggen: ons natuurlijk niet. Wel het schip.
Maar dat betekent niets. Als er mensen zijn en ze
bezitten een kijker, zullen ze wel eens meer schepen
zien. We bevinden ons hier ongeveer in een route,
die nogal druk bevaren wordt. Er liggen hier ver
scheidene eilanden-groepen, zoals de Hebriden,
Nieuw-Caledonië, de Fidzji-eilanden en dan verder
westelijk de Bismarck-archipel. Er zijn enkele scheep
vaartlijnen, die eens in de week of in de veertien
dagen deze eilanden aandoen en zoals gezegd, we be
vinden ons hier ongeveer in de vaarroute.”
„Is dat voor vannacht niet gevaarlijk?”
„Och, als we onze boordlichten maar op hebben
„U bent toch wel op de hoogte met ons plan om
vannacht te landen?”
De officier knikte bevestigend. „Vanzelfsprekend.
Maar ik denk niet, dat u er veel mensen zult aan
treffen. Saint George is immers dat eiland, waar alle
inwoners enige maanden geleden plotseling verdwe-
best vermaakt.
De hertjes - of lie
ver, de reen - zijn nu
ook aan hun verblijf
gewend en sprinten
niet meer als dollen
weg, wanneer zij een
vreemd geluid horen.
De twee jonge hertjes
groeien al en dartelen
in het gras rond,
waarbij ze hun naar
verhouding veel te
lange poten hoog op
gooien.
En in hun volière
fluiten de vogels, blij
met al die zooneschijn
waarop Waddinxveen
nog maar nauwelijks
had durven hopen.
nen zijn?”
„Juist, en daarom wil ik er eens een onderzoek
instellen, om te weten, wat daarvan de oorzaak is.”
En Kees beende weer de trap af naar de salon, waar
het eten inmiddels werd opgediend.
In de loop van de middag stonden Whiteheaven en
Kees elk met een hengel in de hand over de reling
te kijken. Ze wilden proberen een paar vissen te
vangen, want de kok had laten weten, dat daar juist
een mooie gelegenheid voor was. Vissen waren van
nature nieuwsgierig en een stilliggend schip werd al
spoedig omzwermd door grote en kleine vissen. Aldus
de kok. Doch men stond al een uur naar de dobbers
te kijken, zonder iets gevangen te hebben.
„Zeg, wat moeten we aanvangen met miss Josien,
als we eenmaal aan land zijn?” vroeg de ingenieur
op een gegeven ogenblik aan Kees.
Kees keek hem verwonderd aan. „Met Josien? Hoe
een half uur en op een gegeven ogenblik opperde
Kees de veronderstelling, dat men uit de koers was
geraakt, doch Whiteheaven zat met een kompas in de
hand en antwoordde, dat de boot regelrecht op het
eiland aanging.
Na ruim een uur roeien schuurde de boot eensklaps
over het zand. Kees en de ingenieur, die beiden hoge
waterlaarzen hadden aangetrokkén, sprongen meteen
overboord en eerstgenoemde vond het maar een rare
gewaarwording om na bijna een maand varen weer
eens vaste grond onder de voeten te hebben. White-
heaven besliste, dat een der matrozen in de boot zou
blijven. „Kijk terdege uit je doppen,” waarschuwde
hij, „want we weten niet, of het eiland op het ogen
blik nog onbewoond is.”
Af en toe kwam de maan door het wolkendek heen-
gluren en dit licht hadden de drie mannen wel nodig,
want het was aardedonker. Weliswaar bezat men
sterke lampen, maar Whiteheaven besliste, dat er
voorlopig geen licht gemaakt mocht worden.
Wat,
hebben
zich af
hebben
vraagd.
druk, t
straat;
moet je
zou ooi
zitten,
weer n
De afmetingen van de wandschil
dering zijn 244 x 122 cm. Aangezien
de muren van de St. Josephschool
niet meer in die staat verkeren,
om er een wandschildering direct
op te kunnen aanbrengen, heeft
Har Sanders het werk op hard
board gemaakt, zodat het later al
tijd verplaatsbaar zal zijn.
Begin september, dus nog voor
het nieuwe schooljaar begint, zal
de wandschildering in de hal van
de St. Josephschool worden aan
gebracht.
Allereerst wordt het reisdoej heel
vaak veel te ver van huis gezocht,
daarenboven wil de moderne va
kantieganger in betrekkelijk korte
tijd veel te veel beleven. Voor een
groot deel is dit tegenwoordig zelfs
een kwestie van prestige geworden.
Wie niet in één week minstens
Zwitserland heeft bereisd, wie in
twee weken tijds niet grote delen
van Spanje, Zuid-Italië of Joego
slavië heeft bezocht, telt immers
eigenlijk niet meer mee. Velen
vinen het beslist gênant om te
moeten vertellen dat ze het vakan-
tieplezier dichter bij huis hebben
gezocht.
Met werkelijk genoegen heeft al
die grootdoenerij en opschepperij
natuurlijk maar weinig te maken.
Er moeten enorme afstanden wor
den afgelegd, liefst in de nacht, om
toch maar vooral geen tijd te ver
liezen. Slapen is een geheel over
bodige luxe geworden, want dat
doen we wel ajs we weer thuis zijn.
De snelle verplaatsing van het
moderne toerisme laat geen gelei
delijke aanpassing toe aan andere
klimaten, andere huisvesting, an
dere voeding. De brandende hitte in
zuidelijke landen, waar wij, Neder
landers, niet aan gewénd zijn, doet
de vermoeidheid nog toenemen. Zo
gaan er allerlei ongunstige fakto
ren, die op zichzelf nog niet scha
delijk zouden behoeven te werken,
in ongunstige zin samenwerken.
Zware bergwandelingen worden
onnadenkend ondernomen, zoiets
wil men dan ook wel eens meege
maakt hebben; men gaat op pad
zonder passend schoeisel en zonder
de verdere noodzakelijke toerus
ting. En ’s avonds wordt er tot diep
in de nacht feestgevierd - we heb
ben nu toch vakantie! - en fer wordt
meer bier en wijn gedronken dan
men verdragen kan.
Is het wonder dat de vakantie
ganger steeds meer uit zijn even
wicht raakt, dat hij bij de terugreis
bekaf is en dat hij pas langzaam op
zijn verhaal komt als hij thuis weer
in het gareel loopt? ’Het allerbontst
maken de autobezitters het meestal.
Het is te begrijpen dat zij voor hun
vakantie graag de eigen wagen
