Consument en Middenstand samen
de tafel
om
en
brengen
meer naar voren
Huisvrouw moet scherp op prijsverschillen letten
middenstand t goedkope
II
VAN EEUWEN
nieuwsblad
Onafhankelijk
Verschijnt elke donderdag
li
Ook aanbieden
w.w.
Bedrijfsruimte
Vlees en groenten
Bezwaren
Lijstje
Altijd goedkoper uit
Vraag er naar
Weekblad voor Waddinxveen
DONDERDAG 13 FEBRUARI 1964
19e JAARGANG - Nr. 970
CONSUMENTEN: Ja, inderdaad.
G.W.
Eenheid
Artikel
I
J,
dranken
Totaal
i
Advertenties: Drukkerij Veldwijk, Oranje-
laan 9, tel. 2238. Inzenden van advertenties
tot dinsdag 12 uur.
Redaktie: Vijverlaan 7, tel. 2827
Bijdragen voor de redaktie tot dinsdag 20 uur.
blikje
2 ons
pul
pak
250 gr.
MIDDENSTAND: Maar dat wil
len wij óók. De Waddinxveense
Consumenten en middenstan
ders bespraken met elkaar de
Waddinxveense prijzen: v.l.
n.r. de heer Jongejan, de re-
dakteur, de heer Soeteman en
de heer Van Wijngaarden.
(foto Sjaak Noteboom)
Behalve kruidenierswaren vinden
de consumenten ook de prijzen van
het vlees en de groenten in Wad
dinxveen erg hoog, vergeleken met
in de stad.
De goedkope
de aanwezige
kwaliteit dan
MIDDENSTAND: Als je er op uit
bent zijn hier zeker de goedkopere
artikelen te vinden. Alleen, ze ad
verteren er hier niet mee. En: de
gemiddelde consument in Waddinx
veen zoekt het betere produkt.
pak
pakje
250 gr.
pot
rol
pond
2 ons
2 ons
kilo
pond
250 gr.
250 gr.
blik
VOEDINGSDESKUNDIGE: Ja, en
de meeste mensen durven niet om
het goedkope produkt te vragen.
WEEKBLAD: Is het een status-
kwestie? Durft men in de winkel
niet iets goedkoops te vragen, om
dat buurvrouw er naast staat?
i
Koffie
Theezakjes
Cacao
Jam
Beschuit
Griesmeel
Maizena
Aardappelmeel
Bloem
Rijst (droogkokend)
Macaroni
Vermicelli
Bruine bonen
Wel worst
Sardines
Paneermeel
Pils
Lucifers
Boterhamworst
de hier aan-
het er over
in Waddinx-
middenstand gilt om bedrijfsruimte.
We vestigen ons liever vandaag
dan morgen in grote panden aan
de Passage, maar die bouw schiet
maar niet op. In onze vaak te kleine
winkels kunnen we geen groot as
sortiment bergen. We groeien nog
mee met Waddinxveen. We gaan in
dure panden zitten, ook als er nog
geen honderd huizen omheen staan,
zodat de omzet miniem is. Over
service gesproken. Dacht u dat een
grootwinkelbedrijf zich vestigt in
een nog in aanbouw zijnde wijk?
Maar de zelfstandige middenstander
doet dat wel
CONSUMENTEN: Maar wat heeft
u eigenlijk tegen een grootwinkel
bedrijf in Waddinxveen. Dat kan
toch niet zoveel kwaad. Dat trekt
toch ook mensen van buiten Wad
dinxveen?
CONSUMENTEN: Maar men pakt
het wél, als het - gemakkelijk zicht
baar - op de plank staat. Wil je
hier in Waddinxveen goedkoop uit
zijn, dan kost het je uren méér
door al dat uitzoeken.
WEEKBLAD: Wat zijn nu de be
zwaren van de middenstand tegen
de inhoud van de ingezonden stuk
ken, die gingen over de prijzen van
levensmiddelen in Waddinxveen?
MIDDENSTANDHet generalise
ren van de schrijvers treft de gehele
middenstand. Er zullen best eens
verkeerde dingen gebeuren, maar
de consumenten moeten niet de hele
Waddinxveense middenstand over
één kam scheren. Er zijn 140 zaken
in Waddinxveen en wanneer enkele
daarvan het bij de consument ver
knoeien, moet niet de hele midden
stand daarvan de dupe worden. Ik
zou er genoegen mee genomen heb
ben, als de schrijvers man en paard
genoemd hadden.
WEEKBLAD: En wat zijn nu de
bezwaren van de consumenten te
gen de Waddinxveense prijzen. Zijn
de goederen hier, in vergelijking
met de stad, duurder, of ligt het
probleem zo, dat men in Waddinx
veen aleen dure artikelen verkoopt,
en geen goedkope?
lijk het goedkopere er uit pikt, kan
zijn dan even goedkoop uit zijn als
in de stad? Dit vroegen wij aan de
aanwezige voedingsdeskundige, en
aan de middenstanders.
WEEKBLAD: We zijn als consu
menten en middenstand toch wel
een beetje dichter tot elkaar geko
men. De service is hier beter dan
in de stad, omdat men hier bezorgt
en vaak lang krediet geeft.
(lees verder op pagina 2)
WEEKBLAD: Dus de - wel aan
wezige - goedkope artikelen, moe
ten meer gepousseerd worden?
MIDDENSTAND: H’m ja, daar
zit wat in.
CONSUMENTEN: Ja, maar jullie
moeten verkopen. Jullie moeten
zelf ook het goedkopere produkt
aanbieden. Niet wachten tot er om
gevraagd wordt.
CONSUMENTEN: En dus zijn we
hier altijd duurder uit.
MIDDENSTAND: Dat hoeft niet.
Vraagt u er speciaal naar, dan
krijgt u toch ook wel goedkopere
levensmiddelen te pakken.
meeste. Maar als er geen vraag
meer is naar minder goede soorten,
koopt de middenstand die niet meer
in. Zo ontstaat ook een beperking
in het assortiment. En zodoende
treft de ’immigrant’ hier niet die
goedkope artikelen aan, die hij wel
in zijn supermarkt in de grote stad
aantrof.
SLIJTERIJ EN WIJNHANDEL
ZUIDKADE 3 TELEFOON 2105
MIDDENSTAND: Het draait toch
uit op vergelijking van kwaliteiten,
en dat kan eigenlijk alleen in een
laboratorium.
Bij de nu volgende, zeer geani
meerde discussie, die tot ver na
middernacht voortduurde, gingen
de consumenten en de midden
standers die zich rond de tafel had
den geschaard, uit van de prijsver
gelijking, die de initiatiefnemers
van de enquête voor een grootwin
kelbedrijf in Waddinxveen als inge
zonden stuk aan het Weekblad
hadden toegezonden.
De beide aanwezige huisvrouwen
waren hiertoe afzonderlijk met
boodschappenlijstjes er op uit ge
trokken, waarop dezelfde produk-
ten stonden. Eén huisvrouw deed
haar inkopen bij een grootwinkel
bedrijf in Gouda, de andere huis
vrouw kocht dezelfde levensmidde
len bij drie verschillende Waddinx
veense levensmiddelenbedrijven.
De huisvrouwen zagen er allebei
op toe, dat zij zo veel mogelijk ge
lijke kwaliteit kregen, terwijl zij
het ook aan de goedkope kant
zochten.
Het boodschappenlijstje drukken
wij hieronder af. GW betekent groot
winkelbedrijf; WW betekent Wad
dinxveense winkels.
In overleg met het bestuur van de Waddinxveense middenstandsvereni-
ging en met de zich organiserende Waddinxveense consumenten, belegde
de redaktie van het Weekblad voor Waddinxveen vrijdag j.l. een bijeen
komst, waarbij consument en middenstander gezamenlijk om de tafel
gingen zitten, om de moeilijkheden eens uit te praten.
In verband met deze bijeenkomst besloot de redaktie vorige week, de
over dit onderwerp inmiddels wéér toegezonden ingezonden stukken niet
te plaatsen, maar deze - zonder namen te noemen - ook te betrekken in
de discussie. In het verslag van de bijeenkomst, dat hieronder volgt, zijn
deze ingezonden stukken verwerkt.
Deelnemers aan de discussie wa
ren van de kant van de consumen
ten: de heer en mevrouw J. D. van
Wijngaarden en de heer en me
vrouw H. W. Soeteman, en van de
kant van de middenstand: G. Rin-
gelenstein, kruidenier; C. van Mou-
rik, drogist; T. Ververs, restaura
teur; H. Huizer, bakker; en A. Jon
gejan schoenhandelaar.
Aangezien er tijdens de discussie
ook bepaalde winkelgoederen op
tafel kwamen, verzocht de redaktie
een voedingsdeskundige als objec
tief persoon mee te willen werken.
Dit was mevrouw T. D. Wolf, lera
res aan de Goudse huishoudschool.
De redaktie van het Weekblad trad
op als gespreksleider. De discussie
werd vastgelegd op een bandrecor
der, zodat de antwoorden van mid
denstand en consumenten letterlijk
in het verslag zijn weergegeven.
1,65
0,94
0,92
1,10
0,33
0,32
0,28
0,24
0,75
0,49
0,37
0,41
0,98
1,24
0,48
0,37
0,37
0,30
0,72
12,26
1,55
0,85
0,79
0,75
0,30
0,40
0,22
0,22
0,59
0,40
0,25
0,27
0,79
1,08
0,38
0,23
0,40
0,22
0,63
10,32
in het assortiment hier de goed
kope artikelen ontbreken.
CONSUMENTEN: Ja, zo is het.
WEEKBLAD: Zou vestiging van
zo’n grootwinkelbedrijf voor de on
tevredenen nu de oplossing bren
gen?
MIDDENSTAND: Natuurlijk is
het logisch, dat de middenstand dat
niet leuk vindt. Maar het is een
zaak die de gemeente aan gaat, en
waarin wij verder niets te zeggen
hebben. Maa-.- wat de consumenten
zeggen, dat het assortiment niet zo
groot is, dat spreken wij niet tegen.
Aan de andere kant is de service
hier veel groter dan bij een super
markt in de stad. De kleinste bood
schapjes bezorgen we hier. Daar
moet u in de stad eens om komen.
En kijkt u eens naar de krediet
verlening. Dat is er in de stad ook
niet bij.
CONSUMENTEN: Maar wij vra
gen geen overdreven service! Wij
willen juist, dat we de rekening op
tijd krijgen. Niet na een half jaar,
zoals hier bij sommige zaken de ge
woonte is. En wij zullen heus niet
bellen, of we nog een pakje siga
retten bezorgd kunnen krijgen.
Maar wel willen we in de winkels
waar we kopen, behoorlijk kunnen
kiezen, óók uit goedkopere pro-
dukten.
Uoor al uw
f
Abonnement: f 1,35 per kwartaal bij voor
uitbetaling. Advertentietarief: f 0,10 per mm
regel. Tarieven bij contract en voor tekst
advertenties op aanvraag.
Postgiro: 47062 ten name van Drukkerij
Veldwijk. Bank: Coöp. Raiffaisenbank te
Waddinxveen.
Een aantal lezers van het Weekblad voor Waddinxveen heeft zich in ingezonden stukken ontevreden verklaard
met de prijzen, die in sommige Waddinxveense winkels worden berekend. De ontevredenen bestaan vooral uit
’immigranten’ die van de grote stad naar Waddinxveen zijn verhuisd. Vooral in de Puttepolder heerst ontevre
denheid: er is daar zelfs een comité opgericht, dat tot doel heeft in versneld tempo een grootwinkelbedrijf
naar Waddinxveen te halen, omdat men juist met het grootwinkelbedrijf in de grote stad goede ervaringen
heeft. De Waddinxveense middenstand voelde zich door de vloed van ingezonden stukken, die de lezers in het
Weekblad lieten plaatsen, iedere week opnieuw onaangenaam getroffen.
produkten uithalen, die volgens
haar kwalitatief gelijk zijn.
MIDDENSTAND: We komen op
een gevaarlijk terrein hoor.
WEEKBLAD: Hoezo?
MIDDENSTAND: Ja, er zijn hier
inderdaad winkels, die voor vlees
en groenten niet goedkoop zijn.
Maar daar is de kwaliteit dan ook
naar. En het is bekend, dat het
grootwinkelbedrijf voor z’n vlees
en groenten met minder wist ge
noegen neemt - als een soort ser
vice - dan de sager en de groente
man.
Wanneer een huisvrouw er in
Waddinxveen echt op uit is, goed
koop in te kopen, wanneer zij dus
scherp op de prijzen let en werke-
vice komt voor ons op de tweede
plaats, misschien wel op de derde.
Ons grote bezwaar gaat om de prij
zen. We ergeren ons meer aan de
prijzen, dan aan de service.
WEEKBLAD: Om nu hier niet in
het vage te gaan praten, zijn de
beide hier aanwezige huisvrouwen
zo vriendelijk geweest, een lijstje
inkopen te doen, zowel bij een
grootwinkelbedrijf in Gouda, als
bij verschillende Waddinxveense
levensmiddelenbedrijven. Zij heb
ben zo veel mogelijk verschillende
kwaliteiten gekozen.
Mevrouw Wolf, onze voedings
deskundige, zal de produkten objec
tief bekijken. Ze zal er alleen die
MIDDENSTAND: Wij kunnen het
grootwinkelbedrijf heus niet tegen
houden. Waar wij echter bezwaar
tegen hebben is de plaats, die men
wil innemen: de rolschaatsbaan?
Dat is niet volgens afspraak. Toen
wij onze dure winkels in Waddinx
veen betrokken, deden we dat met
de bestaande planning voor ogen.
En op de rolschaatsbaan had de ge
meente geen winkels gepland. Nu
de rolschaatsbaan een financiële
strop voor de gemeente is, wil men
opeens hier een grootwinkelbedrijf
neerzetten. Daarmee maken ze
minstens één bedrijf in de naaste
omgeving kapot. Wij vinden dat
die op de planning stonden voor
niet in de haak. Laat het grootwin
kelbedrijf gaan zitten in panden,
winkels. Dat is dan wel niet zo
leuk, maar daarmee kunnen we
ons verenigen. Maar niet op de rol
schaatsbaan, omdat de kinderen
daarvoor nu toevallig geen belang
stelling hebben.
WEEKBLAD: Zijn
wezige consumenten
eens, dat de service
veen goed is?
CONSUMENTEN: Ach, die ser-
Alléén ’t beste
CONSUMENTEN: Het gaat ons
vooral om de levensmiddelen, om
de eerste levensbehoeften. Die zijn
hier te duur. Niet duurder dan de
zelfde artikelen in de stad, maar ze
verkopen hier alleen het allerbeste.
Je bent hier, als je gewoon een
lijstje boodschappen gaat halen,
altijd aanmerkelijk duurder uit dan
in het grootwinkelbedrijf.
WEEKBLAD: Het is dus zo, dat
Stuk voor stuk werden
de artikelen bekeken en
vergeleken. Een bandrecorder
legde de discussies vast.
(foto Sjaak Noteboom)
Eerst vertelden de aanwezige
consumenten hoe zij tot hun actie
waren gekomen. De beide huisvrou
wen komen bij elkaar thuis en tij
dens gesprekken bleek, dat zij, die
bij het grootwinkelbedrijf haar in
kopen deed, altijd goedkoper was,
dan zij die in Waddinxveen haar
levensmiddelen betrok, bij één be
paalde zaak. De beide echtgenoten
vroegen zich toen af, waarom dit
toch zo zou zijn. Daar resulteerde
de proefneming uit, die hierboven
staat afgedrukt, en die dus heel
simpel tot stand is gekomen. „Dit
is heel argeloos tot stand gekomen,”
zo zeiden de consumenten. „Het
gaat om een gewoon boodschappen
lijstje, dat iedere huisvrouw regel
matig samenstelt.”
Het probleem, dat bij de vergelij
kingen van de produkten en hun
prijzen naar voren kwam, is niet,
dat het ene pakje thee 0,85 en het
andere pakje thee 0,94 kostte. Het
probleem is, dat de huisvrouw, in
Waddinxveen boodschappen doen
de, duurder uit is, dan toen zij nog
in Rotterdam of Den Haag haar
dagelijkse boodschappen deed. Aan
dat probleem moet gewerkt wor
den. Hoe komt het dat de huis
vrouw hier duurder uit is dan in
de stad
Tijdens de discussie over de door
beide huisvrouwen aangekochte
levensmiddelen bleek wel, dat er
toch grote verschillen in kwaliteit
waren tussen de goedkope groot-
winkel-levensmiddelen en de in de
meeste gevallen duurdere levens
middelen van de zelfstandige Wad
dinxveense bedrijven. De koffie
was verschillend van kwaliteit, wat
al duidelijk werd uit de kleur der
verpakking. De jam van het groot
winkelbedrijf was aanzienlijk min
der van kwaliteit dan die uit Wad
dinxveen.
„Maar die goedkope jam was in
Waddinxveen niet te koop,” aldus
de consumenten. „Ik moest, wilde ik
jam eten, wel deze dure pot kopen.”
De aanwezige kruidenier ver
klaarde echter, dat hij deze goed
kope jam wél verkoopt.
In de maizena was_ geen onder
scheid te vinden,
bloem was volgens
bakker minder van
de dure bloem.
„Alweer,” zeiden de consumenten,
„bleek ons dat de goedkope bloem
in Waddinxveen niet te koop was.”
„U moet er naar vragen,’’ aldus
de middenstand, „want wij weten
zeker, dat die goedkope bloem er
wel is.”
„Maar bij het grootwinkelbedrijf
pak ik zo’n goedkoop pakje gewoon
van de plank. Moeten de consumen
ten, die in Waddinxveen kopen, dan
bij ieder produkt nadrukkelijk naar
een goedkope uitvoering vragen?”,
vroegen de consumenten zich af.
VOEDINGSDESKUNDIGE: Ik
zoek vaak van die goedkope arti
kelen, bijvoorbeeld gewone bloem.
Die kan ik soms even goed gebrui
ken als dure bloem.
MIDDENSTAND: In Waddinx
veen kiest men bijna altijd het
beste, tenminste de echte Waddinx-
veners. En het beste kost het
L