Consument en Middenstand samen de tafel om en brengen meer naar voren Huisvrouw moet scherp op prijsverschillen letten middenstand t goedkope II VAN EEUWEN nieuwsblad Onafhankelijk Verschijnt elke donderdag li Ook aanbieden w.w. Bedrijfsruimte Vlees en groenten Bezwaren Lijstje Altijd goedkoper uit Vraag er naar Weekblad voor Waddinxveen DONDERDAG 13 FEBRUARI 1964 19e JAARGANG - Nr. 970 CONSUMENTEN: Ja, inderdaad. G.W. Eenheid Artikel I J, dranken Totaal i Advertenties: Drukkerij Veldwijk, Oranje- laan 9, tel. 2238. Inzenden van advertenties tot dinsdag 12 uur. Redaktie: Vijverlaan 7, tel. 2827 Bijdragen voor de redaktie tot dinsdag 20 uur. blikje 2 ons pul pak 250 gr. MIDDENSTAND: Maar dat wil len wij óók. De Waddinxveense Consumenten en middenstan ders bespraken met elkaar de Waddinxveense prijzen: v.l. n.r. de heer Jongejan, de re- dakteur, de heer Soeteman en de heer Van Wijngaarden. (foto Sjaak Noteboom) Behalve kruidenierswaren vinden de consumenten ook de prijzen van het vlees en de groenten in Wad dinxveen erg hoog, vergeleken met in de stad. De goedkope de aanwezige kwaliteit dan MIDDENSTAND: Als je er op uit bent zijn hier zeker de goedkopere artikelen te vinden. Alleen, ze ad verteren er hier niet mee. En: de gemiddelde consument in Waddinx veen zoekt het betere produkt. pak pakje 250 gr. pot rol pond 2 ons 2 ons kilo pond 250 gr. 250 gr. blik VOEDINGSDESKUNDIGE: Ja, en de meeste mensen durven niet om het goedkope produkt te vragen. WEEKBLAD: Is het een status- kwestie? Durft men in de winkel niet iets goedkoops te vragen, om dat buurvrouw er naast staat? i Koffie Theezakjes Cacao Jam Beschuit Griesmeel Maizena Aardappelmeel Bloem Rijst (droogkokend) Macaroni Vermicelli Bruine bonen Wel worst Sardines Paneermeel Pils Lucifers Boterhamworst de hier aan- het er over in Waddinx- middenstand gilt om bedrijfsruimte. We vestigen ons liever vandaag dan morgen in grote panden aan de Passage, maar die bouw schiet maar niet op. In onze vaak te kleine winkels kunnen we geen groot as sortiment bergen. We groeien nog mee met Waddinxveen. We gaan in dure panden zitten, ook als er nog geen honderd huizen omheen staan, zodat de omzet miniem is. Over service gesproken. Dacht u dat een grootwinkelbedrijf zich vestigt in een nog in aanbouw zijnde wijk? Maar de zelfstandige middenstander doet dat wel CONSUMENTEN: Maar wat heeft u eigenlijk tegen een grootwinkel bedrijf in Waddinxveen. Dat kan toch niet zoveel kwaad. Dat trekt toch ook mensen van buiten Wad dinxveen? CONSUMENTEN: Maar men pakt het wél, als het - gemakkelijk zicht baar - op de plank staat. Wil je hier in Waddinxveen goedkoop uit zijn, dan kost het je uren méér door al dat uitzoeken. WEEKBLAD: Wat zijn nu de be zwaren van de middenstand tegen de inhoud van de ingezonden stuk ken, die gingen over de prijzen van levensmiddelen in Waddinxveen? MIDDENSTANDHet generalise ren van de schrijvers treft de gehele middenstand. Er zullen best eens verkeerde dingen gebeuren, maar de consumenten moeten niet de hele Waddinxveense middenstand over één kam scheren. Er zijn 140 zaken in Waddinxveen en wanneer enkele daarvan het bij de consument ver knoeien, moet niet de hele midden stand daarvan de dupe worden. Ik zou er genoegen mee genomen heb ben, als de schrijvers man en paard genoemd hadden. WEEKBLAD: En wat zijn nu de bezwaren van de consumenten te gen de Waddinxveense prijzen. Zijn de goederen hier, in vergelijking met de stad, duurder, of ligt het probleem zo, dat men in Waddinx veen aleen dure artikelen verkoopt, en geen goedkope? lijk het goedkopere er uit pikt, kan zijn dan even goedkoop uit zijn als in de stad? Dit vroegen wij aan de aanwezige voedingsdeskundige, en aan de middenstanders. WEEKBLAD: We zijn als consu menten en middenstand toch wel een beetje dichter tot elkaar geko men. De service is hier beter dan in de stad, omdat men hier bezorgt en vaak lang krediet geeft. (lees verder op pagina 2) WEEKBLAD: Dus de - wel aan wezige - goedkope artikelen, moe ten meer gepousseerd worden? MIDDENSTAND: H’m ja, daar zit wat in. CONSUMENTEN: Ja, maar jullie moeten verkopen. Jullie moeten zelf ook het goedkopere produkt aanbieden. Niet wachten tot er om gevraagd wordt. CONSUMENTEN: En dus zijn we hier altijd duurder uit. MIDDENSTAND: Dat hoeft niet. Vraagt u er speciaal naar, dan krijgt u toch ook wel goedkopere levensmiddelen te pakken. meeste. Maar als er geen vraag meer is naar minder goede soorten, koopt de middenstand die niet meer in. Zo ontstaat ook een beperking in het assortiment. En zodoende treft de ’immigrant’ hier niet die goedkope artikelen aan, die hij wel in zijn supermarkt in de grote stad aantrof. SLIJTERIJ EN WIJNHANDEL ZUIDKADE 3 TELEFOON 2105 MIDDENSTAND: Het draait toch uit op vergelijking van kwaliteiten, en dat kan eigenlijk alleen in een laboratorium. Bij de nu volgende, zeer geani meerde discussie, die tot ver na middernacht voortduurde, gingen de consumenten en de midden standers die zich rond de tafel had den geschaard, uit van de prijsver gelijking, die de initiatiefnemers van de enquête voor een grootwin kelbedrijf in Waddinxveen als inge zonden stuk aan het Weekblad hadden toegezonden. De beide aanwezige huisvrouwen waren hiertoe afzonderlijk met boodschappenlijstjes er op uit ge trokken, waarop dezelfde produk- ten stonden. Eén huisvrouw deed haar inkopen bij een grootwinkel bedrijf in Gouda, de andere huis vrouw kocht dezelfde levensmidde len bij drie verschillende Waddinx veense levensmiddelenbedrijven. De huisvrouwen zagen er allebei op toe, dat zij zo veel mogelijk ge lijke kwaliteit kregen, terwijl zij het ook aan de goedkope kant zochten. Het boodschappenlijstje drukken wij hieronder af. GW betekent groot winkelbedrijf; WW betekent Wad dinxveense winkels. In overleg met het bestuur van de Waddinxveense middenstandsvereni- ging en met de zich organiserende Waddinxveense consumenten, belegde de redaktie van het Weekblad voor Waddinxveen vrijdag j.l. een bijeen komst, waarbij consument en middenstander gezamenlijk om de tafel gingen zitten, om de moeilijkheden eens uit te praten. In verband met deze bijeenkomst besloot de redaktie vorige week, de over dit onderwerp inmiddels wéér toegezonden ingezonden stukken niet te plaatsen, maar deze - zonder namen te noemen - ook te betrekken in de discussie. In het verslag van de bijeenkomst, dat hieronder volgt, zijn deze ingezonden stukken verwerkt. Deelnemers aan de discussie wa ren van de kant van de consumen ten: de heer en mevrouw J. D. van Wijngaarden en de heer en me vrouw H. W. Soeteman, en van de kant van de middenstand: G. Rin- gelenstein, kruidenier; C. van Mou- rik, drogist; T. Ververs, restaura teur; H. Huizer, bakker; en A. Jon gejan schoenhandelaar. Aangezien er tijdens de discussie ook bepaalde winkelgoederen op tafel kwamen, verzocht de redaktie een voedingsdeskundige als objec tief persoon mee te willen werken. Dit was mevrouw T. D. Wolf, lera res aan de Goudse huishoudschool. De redaktie van het Weekblad trad op als gespreksleider. De discussie werd vastgelegd op een bandrecor der, zodat de antwoorden van mid denstand en consumenten letterlijk in het verslag zijn weergegeven. 1,65 0,94 0,92 1,10 0,33 0,32 0,28 0,24 0,75 0,49 0,37 0,41 0,98 1,24 0,48 0,37 0,37 0,30 0,72 12,26 1,55 0,85 0,79 0,75 0,30 0,40 0,22 0,22 0,59 0,40 0,25 0,27 0,79 1,08 0,38 0,23 0,40 0,22 0,63 10,32 in het assortiment hier de goed kope artikelen ontbreken. CONSUMENTEN: Ja, zo is het. WEEKBLAD: Zou vestiging van zo’n grootwinkelbedrijf voor de on tevredenen nu de oplossing bren gen? MIDDENSTAND: Natuurlijk is het logisch, dat de middenstand dat niet leuk vindt. Maar het is een zaak die de gemeente aan gaat, en waarin wij verder niets te zeggen hebben. Maa-.- wat de consumenten zeggen, dat het assortiment niet zo groot is, dat spreken wij niet tegen. Aan de andere kant is de service hier veel groter dan bij een super markt in de stad. De kleinste bood schapjes bezorgen we hier. Daar moet u in de stad eens om komen. En kijkt u eens naar de krediet verlening. Dat is er in de stad ook niet bij. CONSUMENTEN: Maar wij vra gen geen overdreven service! Wij willen juist, dat we de rekening op tijd krijgen. Niet na een half jaar, zoals hier bij sommige zaken de ge woonte is. En wij zullen heus niet bellen, of we nog een pakje siga retten bezorgd kunnen krijgen. Maar wel willen we in de winkels waar we kopen, behoorlijk kunnen kiezen, óók uit goedkopere pro- dukten. Uoor al uw f Abonnement: f 1,35 per kwartaal bij voor uitbetaling. Advertentietarief: f 0,10 per mm regel. Tarieven bij contract en voor tekst advertenties op aanvraag. Postgiro: 47062 ten name van Drukkerij Veldwijk. Bank: Coöp. Raiffaisenbank te Waddinxveen. Een aantal lezers van het Weekblad voor Waddinxveen heeft zich in ingezonden stukken ontevreden verklaard met de prijzen, die in sommige Waddinxveense winkels worden berekend. De ontevredenen bestaan vooral uit ’immigranten’ die van de grote stad naar Waddinxveen zijn verhuisd. Vooral in de Puttepolder heerst ontevre denheid: er is daar zelfs een comité opgericht, dat tot doel heeft in versneld tempo een grootwinkelbedrijf naar Waddinxveen te halen, omdat men juist met het grootwinkelbedrijf in de grote stad goede ervaringen heeft. De Waddinxveense middenstand voelde zich door de vloed van ingezonden stukken, die de lezers in het Weekblad lieten plaatsen, iedere week opnieuw onaangenaam getroffen. produkten uithalen, die volgens haar kwalitatief gelijk zijn. MIDDENSTAND: We komen op een gevaarlijk terrein hoor. WEEKBLAD: Hoezo? MIDDENSTAND: Ja, er zijn hier inderdaad winkels, die voor vlees en groenten niet goedkoop zijn. Maar daar is de kwaliteit dan ook naar. En het is bekend, dat het grootwinkelbedrijf voor z’n vlees en groenten met minder wist ge noegen neemt - als een soort ser vice - dan de sager en de groente man. Wanneer een huisvrouw er in Waddinxveen echt op uit is, goed koop in te kopen, wanneer zij dus scherp op de prijzen let en werke- vice komt voor ons op de tweede plaats, misschien wel op de derde. Ons grote bezwaar gaat om de prij zen. We ergeren ons meer aan de prijzen, dan aan de service. WEEKBLAD: Om nu hier niet in het vage te gaan praten, zijn de beide hier aanwezige huisvrouwen zo vriendelijk geweest, een lijstje inkopen te doen, zowel bij een grootwinkelbedrijf in Gouda, als bij verschillende Waddinxveense levensmiddelenbedrijven. Zij heb ben zo veel mogelijk verschillende kwaliteiten gekozen. Mevrouw Wolf, onze voedings deskundige, zal de produkten objec tief bekijken. Ze zal er alleen die MIDDENSTAND: Wij kunnen het grootwinkelbedrijf heus niet tegen houden. Waar wij echter bezwaar tegen hebben is de plaats, die men wil innemen: de rolschaatsbaan? Dat is niet volgens afspraak. Toen wij onze dure winkels in Waddinx veen betrokken, deden we dat met de bestaande planning voor ogen. En op de rolschaatsbaan had de ge meente geen winkels gepland. Nu de rolschaatsbaan een financiële strop voor de gemeente is, wil men opeens hier een grootwinkelbedrijf neerzetten. Daarmee maken ze minstens één bedrijf in de naaste omgeving kapot. Wij vinden dat die op de planning stonden voor niet in de haak. Laat het grootwin kelbedrijf gaan zitten in panden, winkels. Dat is dan wel niet zo leuk, maar daarmee kunnen we ons verenigen. Maar niet op de rol schaatsbaan, omdat de kinderen daarvoor nu toevallig geen belang stelling hebben. WEEKBLAD: Zijn wezige consumenten eens, dat de service veen goed is? CONSUMENTEN: Ach, die ser- Alléén ’t beste CONSUMENTEN: Het gaat ons vooral om de levensmiddelen, om de eerste levensbehoeften. Die zijn hier te duur. Niet duurder dan de zelfde artikelen in de stad, maar ze verkopen hier alleen het allerbeste. Je bent hier, als je gewoon een lijstje boodschappen gaat halen, altijd aanmerkelijk duurder uit dan in het grootwinkelbedrijf. WEEKBLAD: Het is dus zo, dat Stuk voor stuk werden de artikelen bekeken en vergeleken. Een bandrecorder legde de discussies vast. (foto Sjaak Noteboom) Eerst vertelden de aanwezige consumenten hoe zij tot hun actie waren gekomen. De beide huisvrou wen komen bij elkaar thuis en tij dens gesprekken bleek, dat zij, die bij het grootwinkelbedrijf haar in kopen deed, altijd goedkoper was, dan zij die in Waddinxveen haar levensmiddelen betrok, bij één be paalde zaak. De beide echtgenoten vroegen zich toen af, waarom dit toch zo zou zijn. Daar resulteerde de proefneming uit, die hierboven staat afgedrukt, en die dus heel simpel tot stand is gekomen. „Dit is heel argeloos tot stand gekomen,” zo zeiden de consumenten. „Het gaat om een gewoon boodschappen lijstje, dat iedere huisvrouw regel matig samenstelt.” Het probleem, dat bij de vergelij kingen van de produkten en hun prijzen naar voren kwam, is niet, dat het ene pakje thee 0,85 en het andere pakje thee 0,94 kostte. Het probleem is, dat de huisvrouw, in Waddinxveen boodschappen doen de, duurder uit is, dan toen zij nog in Rotterdam of Den Haag haar dagelijkse boodschappen deed. Aan dat probleem moet gewerkt wor den. Hoe komt het dat de huis vrouw hier duurder uit is dan in de stad Tijdens de discussie over de door beide huisvrouwen aangekochte levensmiddelen bleek wel, dat er toch grote verschillen in kwaliteit waren tussen de goedkope groot- winkel-levensmiddelen en de in de meeste gevallen duurdere levens middelen van de zelfstandige Wad dinxveense bedrijven. De koffie was verschillend van kwaliteit, wat al duidelijk werd uit de kleur der verpakking. De jam van het groot winkelbedrijf was aanzienlijk min der van kwaliteit dan die uit Wad dinxveen. „Maar die goedkope jam was in Waddinxveen niet te koop,” aldus de consumenten. „Ik moest, wilde ik jam eten, wel deze dure pot kopen.” De aanwezige kruidenier ver klaarde echter, dat hij deze goed kope jam wél verkoopt. In de maizena was_ geen onder scheid te vinden, bloem was volgens bakker minder van de dure bloem. „Alweer,” zeiden de consumenten, „bleek ons dat de goedkope bloem in Waddinxveen niet te koop was.” „U moet er naar vragen,’’ aldus de middenstand, „want wij weten zeker, dat die goedkope bloem er wel is.” „Maar bij het grootwinkelbedrijf pak ik zo’n goedkoop pakje gewoon van de plank. Moeten de consumen ten, die in Waddinxveen kopen, dan bij ieder produkt nadrukkelijk naar een goedkope uitvoering vragen?”, vroegen de consumenten zich af. VOEDINGSDESKUNDIGE: Ik zoek vaak van die goedkope arti kelen, bijvoorbeeld gewone bloem. Die kan ik soms even goed gebrui ken als dure bloem. MIDDENSTAND: In Waddinx veen kiest men bijna altijd het beste, tenminste de echte Waddinx- veners. En het beste kost het L

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1964 | | pagina 1