van
HET ERFENISHUWELIJK
Vakantieregeling
kruideniers 1961
i
Eerste expositie Kunststichting in
kunst zaaltje van Veldwijk
ïoetbalprograminain de sportweek
E7H
UB
Wè
Paul Citroen:
DANKBAAR
Gouwe-nieuws
WALDER en WULCO
jongis autohandel
de
u kunt spelen
zonder moeizame lessen:
snelle muzikale
resultaten op
Goede gebruikte
automobiel
„De zorg voor je werk”
i
■l.V.
THEE- EN KOFFIEPOTTEN
I
FRA-VA-KO’s
WARENHUIZEN
naar
WA D FI NX VEENS SPOR TNIEU WS
n
„IN DE WAR”
Vanzelfsprekend: ook voor een
HEKSENKETEL
WERK TONEN
«SS® A
JT zxvxiLN
5—1
1—2
3—2
I
vanaf f 1,95
(wordt vervolgd).
Heeswijk
BB
Hoofdstuk 16 - nr. 30
NKtOM
IBD
9—0
6—2
3—0
of schriftelijk dealerlijst en brochure
aanN. K Eminent-Bodegraven.
3—5
2—3
en
Koningin Wilhelminaplein
van 27 juli t.e.m. 8 augustus:
C. Voshol, Zuidkade 186
G. Bosman, Burgem. Trooststraat 79
N. M. van Rooijen, Dorpsstraat 50
A. van Eeuwen, Zuidkade 3
D. Kool, Dorpsstraat 39
P. v. d. Starre, Piet Heinstraat 1
van 3 t.e.m. 15 augustus:
G. van Ringelenstein, leplaan 71
van 10 t.e.m. 22 augustus:
H. Cammeraat, Zuidkade 232
K. van Ringelenstein,
Burgem. Trooststraat 31
Als u toch in onze zaak bent
vraagt dan tevens naar onze
SPECIALE AANBIEDING
telefoon (01820) 7122
gouda
v.a.
f 1995,
VOLWAARDIG
ELEKTRONISCH
ORGEL
Eikenlaan leplaan
Telefoon 2401 b.g.g. 2184
nen, dacht ze vastberaden. In de Belgische zieken
huizen. Iedere dag, tussen tien en elf uur zou ze even
het hoofdbureau van politie in Amsterdam opbellen
om te informeren, of er al wat bekend was. En zelf
zou ze ook niet stilzitten.
Op Oudejaarsdag kreeg ze eindelijk een draad in
handen. In Ninove, een kleine stad, 25 kilometer be
zijden Brussel, bezocht ze het enige ziekenhuis, dat
de gemeente bezat. En daar kreeg ze tot haar stomme
verbazing te horen, dat hier een zekere meneer
Blokker uit Holland ruim drie weken gelegen had
met een lichte longontsteking. Ja, meneer Blokker
had een gelè auto bij zich gehad, die al die tijd in de
garage van het ziekenhuis gestaan had. Zeker, men
had gevraagd, of er familie gewaarschuwd moest
worden, maar meneer had gezegd, dat hij helemaal
alleen op de wereld stond en daar niet gebleken was,
dat de patiënt iets gedaan had, waarvoor de justitie
nog een rekening had te presenteren, had men hem
te weten komen. Ja, hij zou een duidelijk signale
ment doorgeven voor het geval meneer Blokker een
een andere naam opgegeven had. Bijzondere ken
tekenen? Ja? O, een groot litteken op de linker
schouder. Kijk, dat was vooral voor een ziekenhuis
al een belangrijke aanwijzing.
En wat het buitenland betrof, hij kon hoogstens
via Interpol een verzoek richten tot de polities van
die plaatsen, waar een ziekenhuis was. De inspecteur
glimlachte even. En dat was een hele opgaaf, want
tegenwoordig had haast iedere plaats van enige bete
kenis een of meer ziekenhuizen. Mevrouw zou wel
begrijpen, dat daar dagen, misschien zelfs wel weken
mee heen zouden gaan.
Mevrouw begreep het, doch voegde er aan toe:
„Wat moet ik anders doen, meneer? Ik wil mijn man
terug. Anders niet. En ik wil graag iedere mogelijk
heid, die er bestaat, uitbuiten. Ik heb u al gezegd:
als het geld moet kosten, zegt u dan maar hoeveel,
dan zal ik dat betalen.”
Die dag reed ze het land weer uit. Opnieuw begin-
7. Er is een eerste
prijs;
8. Finale tussen groep A en B duurt
2 maal dertig minuten;
9. Het elftal moet beslist samenge
steld worden uit het bedrijf;
Natuurlijk wilde de koning, dat de terugkeer van zijn doch
ter feestelijk gevierd zou worden, ’s Avonds kwamen alle
edelen bijeen in de schitterende ridderzaal en er werd een
groot feestmaal gegeven ter ere van Alvi. Ook de kleine
Walder was er bij en hij keek zijn ogen uit naar al dat
moois. Er waren edelen en jonkvrouwen in kostbare kledij.
Er werden de heer lijkste gerechten opgediend en men
dronk de wijn uit glinsterende kristallen bokalen.
De kleine jongen zei niets, maar keek met glanzende oog
jes toe, todat hij zo moe werd, dat hij in slaap viel. Konin
gin Alvi gaf Lugi een teken en voorzichtig pakte zij het
kleine prinsje op en bracht hem naar bed. Terwijl ze met
hem door de donkere gang liep, keken twee ogen haar na.
Het was één van de zwarte ruiters, die zich in een nis ver
borgen had. Hij wilde precies weten, wat er gebeurde.
En terwijl beneden in de ridderzaal het vrolijk feest werd
voorgezet, bracht Lugi in één van de grote zalen van de
koninklijke burcht de kleine prins naar bed. Zij keek nog
even of Wulco, die daar ook lag, goed sliep en toen ging
zij weer naar beneden.
G.Z.C. n.o.
7—1
door Henk van
Wegens vakantie moeten de na
volgende bedrijven gesloten zijn:
van 22 juni t.e.m. 4 juli:
J. Hofman, Burgem. Trooststraat 35
G. Visser, Noordeinde 95
van 29 juni t.e.m. 11 juli:
J. Asscheman, Kon. Wilhelminapl. 1
van 6 t.e.m. 18 juli:
T. Broer, Dorpsstraat 46
van 13 t.e.m. 25 juli:
A. v. d. Sluis, Dorpsstraat 104
G. Lochmans, Kerkweg 141
Mevr. N. Koster-Heijns,
Jan Dorrekenskade 39
Mej. C. Rip, Dorpsstraat 27
van 20 juli t.e.m. 1 augustus:
H. Timmerman, Wilhelminakade 72
P. Asscheman, Trompstraat 9
J. van Triet Zn, Noordkade 87
REGLEMENT:
1. Er wordt gespeeld in twee groe
pen, A en B;
2. In beide groepen wordt een halve
competitie gespeeld;
3. Speeltijd 2 maal 15 minuten
(geen rust);
4. Winnaar is het elftal, dat in zijn
afdeling het hoogste aantal pun
ten behaalt;
5. Bij het behalen van een gelijk
aantal punten wordt beslist door
5 strafschoten door verschillende
spelers;
6. Protesten niet mogelijk. De wed
strijden worden geleid door K.N.
V.B.-scheidsrechters;
en een tweede
woordig, met die moderne middelen en methoden.
„Wij zijn in staat deze ziekte op snelle en af doende
wijze te bestrijden en te genezen, madam. Ook al is
dit maar een klein ziekenhuis, wij hebben bekwame
geneesheren.” Er klonk trots in haar stem.
Aan de ene kant prettig, deze mededeling, maar
daarmee had ze Kees nog steeds niet terug.
Langzaam reed ze Ninove uit en op een parkeer
plaats ging ze zitten nadenken. Dit betekende, dat ze
weer geheel van voren af aan kon beginnen. Laat ik
me nu eens in de gedachtengang van Kees verplaat
sen, dacht' ze. Wat ga ik doen, als ik uit het zieken
huis ontslagen ben? Waarschijnlijk eerst een paar
brieven schrijven, naar de bank en naar de notaris,
voor de overschrijving. En dan Dan door naar
Frankrijk. In Clermont-Ferrand was ik gelukkig, had
hij eens gezegd. Dus op weg naar Clermont-Ferrand.
Wat doen we dus? Zonder onderbreking door naar
Frankrijk.
3. NA 'N LANGE, vermoeiende tocht kwamen de reizigers
eindelijk bij de burcht van koning Roderik, de vader van
koningin Alvi aan. De koning was erg verwonderd, zijn
dochter terug te zien. Snikkend wierp koningin Alvi zich
in de vertrouwde armen van haar geliefde vader.
Bewonderend keek de vorst naar zijn kleinzoon Walder, die
hij nog nooit had gezien. „Dat zal een waardig koning van
Virulië worden, mijn kind!” sprak hij vol trots, terwijl hij
de kleine jongen door zijn blonde krullen streek. Alvi lachte
door haar tranen heen.
Eerst moest zij vertellen, wat er allemaal gebeurd was en
welke redenen hen er toe gebracht hadden, het vaderland
vaarwel te zeggen en naar Bardije te gaan. Toen het ver
haal ten einde was, streek koning Roderik eens door zijn
baard en keek ernstig. „Zo, dus al die jaren zal Garis het
land besturen”, merkte hij op. En, terwijl hij zijn dochter
peinzend aankeek, dacht hij: „Ik weet niet, of je daar wel
verstandig aan gedaan hebt, beste kind”. Maar koning Ro
derik had zich niet met de staatszaken van Virgulië te
bemoeien, dus zei hij verder niets. De toekomst zou wel
leren of de koningin verstandig gehandeld had.
Ze stak een sigaret op
route te bestuderen. Maar die kende ze al,
In het lichte, maar toch intieme nieuwe kunstzaaltje dat Waddinxveen
rijk is, achter de nieuwe boekwinkel van Veldwijk aan de Passage, heeft
de Waddinxveense Kunststichting weer een nieuwe expositie geopend.
Dinsdagavond kon de Kunststichting voor het eerst weer eens in de
openbaarheid treden, en dat gebeurde met een indrukwekkende tentoon
stelling van nieuw werk van Paul Citroen, de bekende portrettekenaar,
die ook de eerste tentoonstelling van de Kunststichting, al weer enkele
jaren geleden, in het toenmalige Kunstcentrum opende. En ook nu weer
bleek, dat Paul Citroen de meester is van het getekende portret.
laat het zijn natuurlijke gang gaan,
vertrouwende, dat dit talent niet
iets zuiver toevallige is, maar dat
het met mij wezenlijk te maken
heeft, dat het zijn eigen wet heeft.
Of, wat ik doe, met deze tijd te ma
ken heeft, of deze tijd met mij te
maken heeft - deze problemen ver
dwijnen gelukkig zodra ik teken en
toch wel aannemen dat ze hierna
enige wedstrijden op winst gaan
spelen, zodat ze in ieder geval in
de middenmoot blijven.
„Het is toch wel een merkwaar
dige tijd, waarin de kunstenaar het
gevoel heeft, dat hij zich moet ver
ontschuldigen, als hij gewoon naar
de natuur werkt zonder haar op
zettelijk te vervormen. Als ik pro
beer hier iets te zeggen over mijn
tekenen en schilderen en als ik dan
denk aan de plaats van de kunste
naar in de maatschappij, in dit tijd
perk, dat zich in zijn niet te ver
ziend geheel voor alle mogelijke
uitleg leent, als ik over mijn eigen
plaats in deze onoverzichtelijke si
tuatie denk en aan al de verschil
lende problemen, die de kunste
naars van nu en ook vroeger al be-
kunstbewegingen, die zij op touw
zig hielden en die tot uitdrukking
komen in hun werken en in de
zetten, in de leuzen die zij verkon
digen, en als ik denk aan zo veel,
dat door de schrijvers over kunst
reeds hierover gezegd is, raak ik in
de war.
Vraag telefonisch (tel. 01726-2125)
Voorzitter Van den Dool leidde
de kunstenaar in met een kort
woord, waarin hij zijn dankbaar
heid liet blijken voor de goede sa
menwerking met boekhandel Veld
wijk, waardoor het voor de Kunst
stichting mogelijk was, weer aan
de slag te komen.
Paul Citroen hield zelf een korte
inleiding over zijn werk. Hij zei on
der meer:
Gouwe - Bremerhaven,
G.Z.C. - S.V.H.,
Tussen wedstrij d
Gouwe 2 - G.Z.C. 3,
V erliezersronde
Gouwe - G.Z.C.,
Winnaarsronde:
Bremerhaven - S.V.H.,
De volgorde van het Jeugdtour-
nooi was: 1. Donk met 118 punten;
2. Boskoop met 93 punten; 3. Gouwe
met 88 punten; en 4. Z.P.S. met 68
punten.
PROGRAMMA:
Donderdag 25 juni a.s.:
6.50 uur Gouwe A-Boskoop(meisjeS'1
7.15 uur Gouwe 5 - Z.P.S. 2 (heren)
7.45 uur Gouwe I - L.A.C. I (dames)
Vrijdag 26 juni a.s.:
7.45 uur Zian 4 - Gouwe 2 (heren)
8.00 uur L.Z.C. I - Gouwe I
Zaterdag 27 juni a.s.:
2.30 uur: 300, 600 en 3000 meter
zwemwedstrijden in de Gouwe.
Maandag 29 juni a.s.:
7.30 uur Donk - Gouwe A (meisjes)
Dinsdag 30 juni a.s.:
7.00 uur Gouwe B - Z.P.S. (meisjes)
7.20 uur Gouwe B - Z.P.S. (jongens)
7.45 uur Gouwe 2 - Z.P.S. I (dames)
8.15 uur Gouwe 5 - O.Z.V. 3 (heren)
Donderdag 2 juli a.s.:
6.50 u Gouwe A - G.Z.C. A(jongens)
7.15 uur Gouwe I - Z.C.R. I (dames)
8.15 uur Gouwe I - Dolfijn I (heren)
Het eerste dameszevental heeft
een bijzondere prestatie geleverd
door in Rotterdam, van de ploeg
met dezelfde naam, een overwin
ning te behalen. Ook de herenploeg
2, 3 en 4 zijn op de goede weg om
een plaats aan de top te veroveren.
Alleen heren I kan dit jaar niet op
gang komen en ook deze week als
ze naar L.Z.C. moeten, zal er wel
geen winst in zitten. We mogen
Dat is een heksenketel van elkaar
weerleggende en tegensprekende
meningen, beweringen, ideëen, ge
loofsbelijdenissen - men vraagt zich
af, waar dan eigenlijk de waarheid
der kunst schuilt, als zovele kun
stenaars een andere waarheid er op
na houden en in praktijk brengen.
En dan kom je wel tot de conclusie,
dat er in de kunst geen objectieve,
maar alleen hoogst subjectieve,
hoogst persoonlijke waarheden be
staan, dat het meest intieme, gehei
me leven de waarheid van de kun
stenaar is, dat ieder kunstenaar zijn
eigen waarheid belijdt, dat waar
heid hier betekent de innerlijke
overeenstemming van de kunste
naar met de vorm die hij kiest,
waarin hij zich uit, overeenstem
ming van werk en mens, dat de
kunst dus een zeer betrekkelijke
aangelegenheid is, dat zij gebonden
is en blijft aan de tijd en aan de
persoon van de kunstenaar die haar
voortbrengt, dat van vooruitgang
in de zin der wetenschap bij haar
geen sprake kan zijn, dat de kunst
werken van het begin der kunst
niet de minderen zijn van de tate
ren - haast is men geneigd te zeg
gen, in tegendeel, want de vroege-
ren hebben de onbevangenheid, de
onnozelheid voor ons voor.
verder zo goed mogelijk verpleegd en toen hij geheel
hersteld was, ja, toen reed meneer weer in zijn auto
weg. Waarheen? Ja, maar dat had men niet gevraagd
natuurlijk. Meneer had prompt de verpleeggelden
betaald en nog een bedrag gestort in het fonds voor
de oud-verpleegsters. Het was een aardige patiënt
geweest, in het geheel niet lastig of zo.
„En wanneer is meneer vertrokken?” informeerde
Jo, die moeite had om haar stem in bedwang te
houden.
„Dat is geweest de 28ste van deze maand, madam.
Drie dagen geledén.”
„En heeft meneer helemaal niet gezégd, waarheen
hij ging?”
„Nee, natuurlijk niet.” De verpleegster keek haar
een beetje verontwaardigd aan. Daar had men toch
niets mee te maken?
Dat begreep Jo en ze dacht na. „Was meneer weer
helemaal beter?”
De hoofdverpleegster knikte. Ja, helemaal. Het was
een begin van longontsteking geweest, maar tegen-
10. In alle gevallen waarin dit reg
lement niet voorziet, beslist de
voetbalcommissie.
WEDSTRIJDPROGRAMMA
SCHOOLVOETBALTOURNOOI
Zaterdag 27 juni 1964:
9.00 uur: Rehoboth - Theo Thijssen
9.00 uur: Eben Haëzer - R.K.
9.25 uur: Kon. Juliana - J. Ligthart
9.50 uur: R.K. - Theo Thijssen
9.50 uur: Rehoboth - W. van Oranje
10.15 uur: J. Ligthart - Eben Haëzer
10.40 uur: W.v.Oranje-Kon. Juliana
10.40 uur: R.K. Rehoboth
*11.05 uur: Eben Haëzer-Th. Thijssen
11.30 uur: W. v. Oranje - J. Ligthart
11.30 uur: Rehoboth - Kon. Juliana
12.00 uur: Chr. Ulo - Openbare Ulo
Zaterdag 4 juli 1964:
9.00 uur: J. Ligthart - Th. Thijssen
9.00 uur: Kon. Juliana - R.K.
9.25 uur: W.v.Oranje - Eben Haëzer
9.50 uur: Jan Ligthart - Rehoboth
9.50 uur: Th. Thijssen-Kon. Juliana
10.15 uur: R.K. - Willem v. Oranje
10.40 uur: Kon.Juliana-Eben Haëzer
10.40 uur: Th. Thijssen - W.v.Oranje
11.20 uur: Rehoboth - Eben Haëzer
11.20 uur: R.K. - Jan Ligthart
12.00 uur: Openbare Ulo - Chr. Ulo
Speeltijd 20 minuten, zonder rust.
Na 10 minuten wordt van doel ver
wisseld.
Evenals vorige jaren wordt er
gespeeld met het zgn. 6 klassen
systeem. Dit houdt in, dat alleen
spelers mogen worden opgesteld in
de leeftijd t/m 12 jaar, terwijl als
nieuwe bepaling geldt dat 2 spelers
van 13 jaar mogen worden opge
steld. De voetbalcommissie heeft,
gezien de leeftijd van de spelers,
bepaald, dat alle wedstrijden wor
den gespeeld met „verlaagde doel-
latten” (C junioren afd. Gouda).
WEDSTRIJDPROGRAMMA
BEDRIJFSVOETBALTORNOOI
Zaterdag 27 juni 1964:
6.00 uur: Ruim Baan - Verhoeff
6.30 uur: Kabelfabriek - Tokion
7.00 uur: Verheul - Ruim Baan
7.30 uur: Verhoeff - Kabelfabriek
8.00 uur: Tokion - Verheul
8.30 uur: Ruim Baan - Kabelfabriek
6.00 uur: Molenbouw - Kempkes
6.30 uur: Rehorst - Schaik
7.00 uur: Gem. Bedr. - Molenbouw
7.30 uur: Schaik - Kempkes
8.00 uur: Rehorst - Gem. Bedrijven
8.30 uur: Molenbouw - Schaik
Maandag 29 juni 1964:
7.00 uur: Verhoeff - Verheul
7.30 uur: Tokion - Ruim Baan
8.00 uur: Kabelfabriek - Verheul
8.30 uur: Verhoeff - Tokion
7.00 uur: Kempkes - Rehorst
7.30 uur: Gem. Bedrijven - Schaik
8.00 uur: Molenbouw - Rehorst
8.30 uur: Gem. Bedrjjv. - Kempkes
En daarom proberen wij, de on
nozelheid, de onbevangenheid, onze
onschuld weer te pakken te krijgen.
Ik voel ten opzichte van het talent,
dat ik meegekregen heb, zekere
verplichtingen, die naar buiten wel j
eens de indruk van egoisme maken,
het bekende kunstenaarsegoisme,
dat in wezen toch niets anders is
dan de zorg voor je werk. Ik vraag
mijn talent niet, om volgens een
bepaald idee bezig te zijn, maar ik «w
Tijdens de lange ritten, die ze kriskras door Duits
land maakte, kwam ze steeds meer tot de ontdekking,
dat ze ontzettend veel van haar man hield. En op een
middag, toen de sneeuw begon te vallen en ze kalmer
moest gaan rijden, kwam ze tot de stellige zekerheid:
Ik heb Kees lief. Ik heb hem verschrikkelijk lief! Ik
houd krankzinnig veel van hem. O, laat ik hem toch
alsjeblieft weer vinden. alsjeblieft.
Zelfs tijdens de feestdagen gunde ze zichzelf geen
rust. En toen ze op de Eerste Kerstdag ’s middags
langs een ziekenhuis reed en de bezoekers naar bin
nen zag gaan, kreeg ze weer een nieuw idee. Ze was
er zo van geschrokken, van deze nieuwe gedachte,
dat ze een paar kilometer verder haar wagen aan de
kant zette en een sigaret opstak om over deze moge
lijkheid na te denken.
Want ze realiseerde zich nu pas goed, dat Kees ziek
was die nacht, toen hij ongemerkt was vertrokken.
Hoe ver zou hij gekomen zijn? En zou hij het vol ge
houden hebben? Gestel eens, dat hij na één of meer
dagen ineengestort was en men hem in een zieken
huis had opgenomen? Dan bestond de mogelijkheid,
dat hij daar geruime tijd had gelegen. Oerdom, dat
ze daar niet eerder aan gedacht had. Natuurlijk. Ze
moest in die richting gaan zoeken.
Ze keek op de kaart, die ze naast zich had liggen.
Dicht bij Worms was ze. Misschien een kleine vijf
honderd kilometer van Amsterdam af. Haar horloge
vertelde haar, dat het kwart over twee was. En dat
betekende, dat ze vanavond de hoofdstad wel niet
meer zou kunnen bereiken, want het begon te vrie
zen en wellicht was er vanavond weer mist. Nee, dat
redde ze niet meer. In ieder geval kon ze wel de
richting van Nederland inslaan. Kwam ze er vandaag
niet, dan toch zeker morgen.
Maar Tweede Kerstdag kon ze niet de daarvoor
aangewezen inspecteur te pakken krijgen, want die
had deze feestdagen natuurlijk vrij. En omdat ze
haar nieuwe idee liever niet met een ander besprak,
besloot ze maar te wachten tot de volgende morgen.
Naar huis rijden wilde ze niet, zodat ze haar intrek
nam in een hotel in de stad.
De volgende dag besprak ze het met de inspecteur,
die haar ook drie weken tevoren te woord gestaan
had. Toen ze uitgesproken was, knikte hij nadenkend.
Ja, daar zat natuurlijk wel wat in. Hij zou proberen
inlichtingen te krijgen van de nederlandse zieken
huizen. Dat kon de plaatselijke politie spoedig genoeg
Uitslagen:
Gouwe 4 - G.Z.C. 5,
Gouwe 2 - Haarlem 2,
Boskoop Gouwe A (meisjes) 21
Boskoop - Gouwe A (jongens) 15
Boskoop 2 - Gouwe 2 (dames) 04
Rotterdam I Gouwe I (dames) 12
O.Z.V. - Gouwe B (jongens)
B.Z.C. 2 - Gouwe 4 (heren)
B.Z.C. - Gouwe B (meisjes)
Neptunus I - Gouwe I (heren) 32
Vechtstreek 2 - Gouwe 2 (heren) 1-7
De uitslagen van het internatio
nale toumooi waren:
schilder, dan vergeet ik mezelf en
deze tijd, ik doe, wat voor mij van
zelfsprekend is en daarom moet het
wel op de een of andere manier zo
zijn als het is. Dat is mijn keuze,
dat is mijn onnozelheid, dat is mijn
waarheid, mijn relativiteit.
Ik vind het prettig, om mijn
werk te tonen. Iedere gelegenheid
daartoe grijp ik gaarne aan, want
ook al denk je niet in eerste in
stantie aan een publiek als je werkt
maar aan je werk, in tweede in
stantie wil je je werk, als het af is,
aan de mensen laten zien, en daar
om heb ik gaarne aan de uitnodi
ging van de kunststichting Wad
dinxveen, om hier te exposeren, ge
vol gegeven.
Deze regeling is vastgesteld door
B. W. van Waddinxveen.
en pakte de kaart, om de
-- -die kende al, want
enkele weken geleden had ze die weg reeds gereden.
Alleen dit stuk van Ninove af was haar onbekend.
Nadenkend bekeek ze de lange route van Ninove
naar Clermont-Ferrand. Dat reed ze niet in één dag.
Bovendien begon de avond al te vallen. Ver kwam
ze niet meer. Ze kon terugkeren naar Brussel, dat
was een kleine dertig kilometer. Ze kon ook deze
weg verder rijden en dan naar Mons, waar ze dan
weer op de grote weg naar Parijs kwam. Naar Mons
was het ongeveer tachtig kilometer. Dan zat ze al
betrekkelijk dicht bij de franse grens. Kom, dat zou
ze maar doen. Ze was nog fit genoeg om enkele uren
te rijden.
Ze tankte in het dorp en liet de oliestand contro
leren en aanvullen. En passant bracht de pompbe
diende haar banden weer op de juiste spanning en
poetste de ruiten schoon. Ze beloonde hem met een
dankbare glimlach en een fooi.
Het was licht vriezend weer, maar de weg was
kurkdroog en er was weinig verkeer, zodat ze con
stant over de honderd kon rijden. Ze verwonderde
zich er over, dat het zo stil was, maar omdat ze deze
weg nog nooit bereden had, dacht ze, dat er nooit veel
verkeer was. Maar toen ze om acht uur in een restau
rant nabij Mons wat gebruikte, viel haar ook hier de
stilte op. En eerst toen ze de belgische douane pas
seerde, die haar papieren inzag en haar een zalig
uiteinde toewenste, kwam het met een schok in haar
herinnering, dat het oudejaarsavond was.
De franse douane was nors en kennelijk verstoord,
dat men hem zo laat nog op deze avond lastig viel.
Jo negeerde hem en toen ze haar papieren terug had,
gaf ze vol gas en reed met een vaart onder de slag
boom door, nagestaard door een verbaasde douane
beambte.
Terwijl ze Frankrijk inreed, dacht ze even terug
aan de vorige oudejaarsavond, die ze gevierd had met
Wim. Maar ze schudde die gedachte meteen weer van
zich af. Wim bestond niet meer voor haar. Misschien
had ze wel nooit echt van hem gehouden. Meer en
meer kwam ze tot de overtuiging, dat Wim altijd
maar wat gesuggereerd had. En zij nu ja, in die
dagen kende ze immers niemand anders zo intiem
als Wim. Dan was het erg gemakkelijk om te zeggen:
ik houd van je. Maar haar grote liefde was Kees.
(wordt vervolgd)
