al
weer
de
naar
Waddinxveen promoveert
vierde klasse K.N.V.B.
Vê
Hulde
de trainer
voor
Geschiedenis van
IJ. Bruyniks
v.v. Waddinxveen
W addinxveen?
Programma voor
a.s. weekend
Bouwrijp maken van
Groenswaard kost
11,8 miljoen
Nieuw bestuur
Wet en Evangelie
Afscheid van
Weel
Zwemcl. De Gouwe
Drie coals binnen vijl inimten
2(
voorzitter
in
Postduiven
berichten
Nieuws uit
’t Hart van Holland
Uitslagen
Weekblad voor Waddinxveen - 26 mei 1965
Kampioen
4e klasse
Jonge maar goede
trainer
Enveloppe
met inlioud
Q
eer-
2.30 uur
12
MARGUERITE LEES
De trainer, aldus spreker, is een
unicum; het is een jonge enthou
siaste trainer en daar gaan we het
komende jaar vol vertrouwen mee
verder.
N,aar wij hebben vernomen, over
wegen enkele oud-korfballers een
korfbalvereniging op te richten.
Korfbal is de tweede veldsport in
Nederland en de enige in de gehele
wereld die gemengd wordt beoefend
met zes dames en zes heren, of zes
meisjes en zes jongens. Een ieder
die interesse voor deze sport heeft
kan zich opgeven bij het volgende
adres: J. M. Blom, Ernst Casimir-
laan 10, Waddinxveen.
Dokter Van der Linde, die na
mens de sportraad sprak, merkte
namens
woord
-
vo
se]
aa
m<
af
de
m
ui
re
vr
vc
m.
w
Vê
li(
we
koi
hae
sid
ma
gel
OV€
I
Oo
bot
hu’
set
loo
wi
vr<
doi
da;
ge]
pa
sta
en
m<
vr<
in
A
I
v»ai
„D.
zie
he'
he'
WE
ko
N
ve
oo
in
Dc
vc
01
W
W
re
de
te
he
zi
re
m
st
P
sc
v<
3—1
9—0
5—2
kam-
Wat velen niet hadden durven denken aan het begin van de competitie,
is in vervulling gegaan. Waddinxveen-zondag is dit weekend als triomfator
van het veld af gedragen, toen zij na een 51 zege op Groot Ammers, zich
kampioen mochten noemen van de eerste klasse afdeling Gouda, en daar
mee promoveerde naar de 4e klasse van de K.N.V.B. Een waarlijk mooi
resultaat, daar de geel-zwarten de gehele competite zowel technisch als
tactisch de sterkste van haar afdeling is geweest.
Het kampioenselftal na de zege. Staande v.ln.r.: W. Schildt (2e
voorzitter), H. Kerver (grensrechter), C. Noordam (reserve), W.
Bruyniks (trainer), F. v.d. Krans (res. keeper), R. Kuipers (res.
keeper), J. Koren, C. Hofwegen (penningmeester), R. Quist, H.
Bras, G. van Muyen, W. Scheurwater, N. Brouwer (voorzitter).
Knielend v.l.n.r.: S. Appel, G. Boom, B. Bonefaas, H. van Vuuren
(aanvoerder), W. Hofman, K. Schouten en J. Vogelaar.
(foto Sjaak Noteboom)
Voorzitter N. Brouwer zei in zijn
dankwoord dat hij blij was dat het
gemeentebestuur de vereniging had
uitgenodigd. U geeft daarmee blijk
van belangstelling voor de sport en
dit is voor ons een stimulans. De
accommodatie en de velden geven
ons de mogelijkheid ons te ontplooi
en en wij hebben dit aangegrepen.
Wij zijn blij met een gemeentebe
stuur dat de gelegenheid geeft voor
gezonde ontspanning. Daardoor kun
nen wij prestaties leveren.
Onder de vele toeschouwers die
het verloop van de wedstrijd volg
den zagen wij onder meer burge
meester C. A. van der Hooft met de
beide wethouders de heren S. Pille
en J. P. H. Venema, dokter P. van
der Linde, de heer Slingerland, se-
cretaris-penningmeester van afde
ling Gouda, en de heer J. Bredie,
die als jeugdleider district Gouda
vertegenwoordigde.
stuur te worden gehuldigd.
Een trotse burgervader zei in zijn
welkomstwoord dat hij verheugd
was dat een vereniging die de naam
Waddinxveen draagt het kampioen
schap behaalde. Dit is weer propa
ganda voor de gemeente. Hij was er
van overtuigd, dat de prachtige vel
den en de door de leden zelf ge
bouwde accommodatie een steentje
hebben bijgedragen aan dit behaal
de resultaat. ,,U mag trots zijn op
deze mensen, die de geest en de
kracht van de vereniging bepalen,”
aldus de burgemeester. Namens de
gemeente overhandigde hij een en
veloppe met inhoud die men naar
eigen goeddunken mocht besteden.
Na deze woorden bracht men staan
de een toast uit op de kampioenen.
De postduivenhoudersvereniging
„De Sperwer” hield een wedvlucht
vanuit Tergnier. Afstand 282 km. In
concours 451 duiven. Gelost om 6.45
uur. Aankomst le duif 10-10-08 uur.
Aankomst 113e duif 10-28-43 uur.
De uitslag luidt:
Ringelenstein - De Jong 1; A. de
Bruyn 2, 33, 45, 64; E. J. de Jong 3,
28, 71, 82; N. L. v.d. Zijden 4, 6, 21,
24, 69, 88; H. v.d. Willik 5, 14, 18, 23,
52, 94, 100; T. H. Twigt 7, 56; Gebr.
Metselaar 8, 9, 19, 26, 61, 79, 93, 101,
113; A. Bonefaas 10, 13, 92, 102, 110;
Gebr. Versloot 11, 68, 95; J. C. den
Riet 12, 42; P. Bonefaas 15; Jac. de
Jongh 16, 29, 34, 59, 99, 103; P. Vink
17, 25, 81; Gebr. v. Wageningen 20,
53, 67, 105; Jac. de Beer 22, 65, 66;
A, H. Fase 27, 50; P. Metselaar 30,
43; L. H. den Outer 31, 38, 40, 46,
51; G. Boere 32, 60, 108; H. van Dijk
35, 57, 58, 78; Rip - Van Vliet 36, 39,
44, 54, 63, 76, 86, 87, 97, 111; Gebr.
Heeren 37, 48, 80; W. v. Berkesteyn
41, 62, 74; C. A. de Bode 47, 83, 84,
85; W. Heuvelman 49; L. de Bruyn
55, 90, 96; J. Degenkamp 70, 77; L.
Slootjes 72; C. Nederstigt 73; J. Pel-
lekoren 75, 89, 109; A. Lam 91; D.
M. Degenhardt 98; W. Breedijk 104;
J. C. Koren 106, 112; W. Groen 107.
De tarieven van het veer Moor-
drecht-Gouderak gaan per 1 juli a.s.
met ongeveer dertig procent om
hoog. De verhoging is o.m. nodig om
de huidige veerbaas, die werkweken
van zeven dagen en werkdagen van
elf uur maakt en daarbij nog nau
welijks een normaal loon verdient,
een verantwoorde honorering te ge
ven en bovendien een tweede veer-
knecht aan te stellen ter ontlasting
van de veerbaas.
Hemelvaartsdag
Nieuwerk. 6 - W.S.E. 3, 12.00 uur
zondag:
R.V.C. W.S.E.,
Met het bouwrijp maken van het
uitbreidingsplan „Groenswaard” zal
een totaal bedrag zijn gemoeid van
11.791.075, omvattende kosten van
aankoop van gronden en bezittingen
ter waarde van 1,5 miljoen, kosten
van bouwrijp maken 9,2 miljoen
en renteverlies ruim één miljoen
gulden.
B. en W. vragen de raad thans
dringend een krediet beschikbaar te
stellen van bijna negen miljoen gul
den om de werkzaamheden in dit
gebied verder te kunnen realiseren.
Reeds eerder stelde de raad ruim
2,8 miljoen beschikbaar.
Na deze woorden was de huldi
ging ten einde en konden de aan
wezigen het vieren van het kam
pioenschap in de cantine voortzet
ten. De avonds was daar nog aan
wezig de gemeente-secretaris de
heer H. Jenné, die als voorzitter van
de sportraad het bestuur en spelers
complimenteerde met het kam
pioenschap.
Voor de rust kon men slechts tot
één doelpunt komen, dat door Jan
Koren werd gescoord. Wel waren
de gastheren steeds in de meerder
heid, maar hun schoten misten de
juiste richting. Was dit wel het ge
val, dan was het de Groot Ammers--
doelman, die succes in de weg stond.
Dat deze keeper toch nog vijfmaal
de bal uit het net moest halen, was
zeer zeker geen gebrek aan zijn ca
paciteiten. Na de hervatting kwam
een herboren ’Waddinxveen’ in het
veld, dat de woorden van trainer
Bruyniks tijdens de pauze niet had
misverstaan. In de twintigste tot de
vijfentwintigste minuut was het
driemaal raak, tweemaal door Rinus
Quist en éénmaal door Gerrit Muy
en die met een prachtige kopbal uit
een voorzet van Bras de keeper het
nakijken gaf. Groot Ammers kwam
nog even opzetten en dit resulteerde
in een doelpunt van een goed ge
halte. In de vijfendertigste minuut
was het Quist die een hattrick op
zijn naam bracht en nummer vijf in
het doel liet verdwijnen. Toen de
goed leidende scheidsrechter B.
Broere voor de laatste maal had ge
floten, was het de voorzitter van
’Waddinxveen’, de heer N. Brouwer
die namens de vereniging aanvoer
der Harry van Vuuren bloemen aan
bood. Ditzelfde deed hij ook aan
trainer Bruyniks die een groot aan
deel in het succes heeft gehad. Ook
de heer Compeer bood bloemen aan,
hij deed dit in zijn functie als voor
zitter van de voetbalvereniging
W.S.E.
De oprichtingsdatum van de
v.v. „Waddinxveen”, die toen
nog de naam Be Quick droeg,
staat niet officieel vast. Het
eerste jaarverslag waarover
men beschikt is van 20 mei
1922. De vereniging is beslist
ouder, maar de papieren waar
uit dit moet blijken zijn nooit
gevonden, daarom is 20 mei
1922 als oprichtingsdatum aan
genomen. In 1927 werd de v.v.
Be Quick omgedoopt in ’Wad
dinxveen’, omdat er reeds een
vereniging onder deze naam
bestond.
Ook werd men in 1927 kam
pioen van de 2e klasse afde
ling Gouda. 1930 was het jaar
waarin voor het eerst de K.N.
V.B. werd binnengestapt. Toen
volgde er een tijd van goede
en minder goede competities.
In seizoen ’51-’52 moest ’Wad
dinxveen’ twee beslissings
wedstrijden spelen tegen v.v.
Poortugaal, de winnaar hier
van zou promoveren naar de
3e klasse van de K.N.V.B. De
thuiswedstrijd werd een ge
lijkspel, maar uit werd met
21 gewonnen. Waddinxveen
was derde klasser. In 1957 was
er sprake van een malaise. Het
betaalde voetbal deed zijn in
trede en diverse spelers gin
gen naar elders, om daar hun
geluk te beproeven. De gevol
gen konden niet uitblijven en
in de tijd van twee seizoenen
zat men weer in de afdeling
Gouda. Maar in 1959 promo
veerde zij weer naar de vier
de klasse om twee jaar later
opnieuw te degraderen. Nu is
„Waddinxveen” wederom de
grote voetbalbond binnenge
stapt en een nieuw wapenfeit
zal aan de geschiedenis zijn
jonge vrouw van midden in de twintig met heel blond
krullend haar, een gebruinde en gloeiende huid en
grote heldere lichtbruine ogen. Toen zij de assistent
verlieten en naar voren kwamen om haar te begroe
ten en toen David hen aan elkaar voorstelde, droeg
zuster Gracia’s stem ertoe bij het beeld te vormen,
dat vanaf dit moment Martine zou achtervolgen: want
Gracia’s stem was het mooiste, wat zij had, jong en
warm en vitaal. En ook met een rustige autoriteit,
zodat Martine zich plotseling en dwaas genoeg, een
overtreder voelde. Zij droeg dat kleine organdie
mutsje als een koningin.
David heeft me bedrogen dacht zij, terwijl zij hevig
haar best deed haar teleurstelling en ergernis niet te
tonen. Hij heeft me laten geloven, dat zij oud en lelijk
was!
David had in feite zuster Gracia helemaal niet be
schreven. De wens was de vader van de gedachte
toen Martine zich haar voorstelde met een ruwe stem
en een rug als een bezemsteel
Zij was er zich van bewust, dat zij zelf te luid
lachte, te veel zei, in de poging te verbergen hoe
slecht op haar gemak zij zich voelde. Zij kon niets
raden van de wanhopige, maar toch milde gedachten,
die zuster Gracia door het hoofd schoten. „Geen won
der, dat hij zo verliefd is! Zij is volmaakt mooi en zo
elegant en zeker van zichzelf. Zij is het meisje, dat
alles heeft
Kleine Jackie, die kwiek rondscharrelde met zijn
been in gips, kwam vol nieuwsgierigheid om de mooie
dame te zien en Martine deinsde achteruit, toen hij
een groezelig handje op haar rok legde. De zuster
deed snel een stap naar voren en trok hem weg, niet
met boze woorden, maar door zijn aandacht af te
leiden.
„Ga eens gauw zuster Armitage zoeken, Jackie en
zeg tegen haar, dat ik wil, dat zij thee gaat zetten.”
Het theezetten was in werkelijkheid een reddings
actie, want uit de hoeken van haar ogen had zij ge
zien, dat de arme Lucy een geducht standje kreeg van
zuster Mawte, die intussen met een kleine teddybeer
zwaaide. Zuster Gracia wendde zich tot David: „Juf
frouw Delamere zal toch wel een kopje thee willen
hebben? Daar zal ik dan voor zorgen.”
„Dat is erg vriendelijk van u, zuster,” zei David
tevreden. Toen tot Martine: „Ik zal je rondleiden als
je wilt, terwijl de thee gezet wordt.”
„Ik heb genoeg gezien,” zei Martine haastig, doods
benauwd voor wat zij zou zien in die zielige witte
bedjes, sommige met een scherm er omheen.
Zuster Gracia ging hen onmiddellijk voor naar haar
kantoortje. Zij glimlachte, terwijl haar hart een draai
kolk was. Slechts dit was nodig geweest - David en
Martine werkelijk samen te zien - om de sluier van
haar eigen gevoelens te rukken en zich bewust te
worden hoe diep, hopeloos en hartstochtelijk zij hem
lief had. Dikwijls waren in haar vakantie, ver van het
De leerlingen van de zesde klas
van de St. Jozefschool te Boskoop
zijn geplaatst in de kwart-finale
van de zangwedstrijd voor scholen
in Zuid-Holland.
Er was een druk komen en gaan naar de afdeling
van de externe patiënten en het gezicht van een man
met een verband om zijn hoofd, maakte haar een
beetje misselijk. Zij glipte door een zijdeur en bevond
zich op het groene rechthoekige grasveld met de hui
zen van de medische staf en de verpleegsters aan de
ene kant en een soort gymnastieklokaal met terug
hellende muren, overgaand in een openluchtpaviljoen
waar enkele kinderen voorgeschreven oefeningen de
den. Aan de andere kant van het grasveld waren de
drie blokken van het ziekenhuis zelf. Toen zij onge
duldig heen en weer liep op het keurige grintpad, dat
het grasveld omzoomde, hoorde zij boven zich het
geluid van kinderstemmen.
Eén van de zalen had een lang balkon, open voor
de ochtendzon, met glazen panelen aan de bovenkant,
die blijkbaar dichtgeschoven konden worden als het
slecht weer was. Daar waren de kinderen aan het
spelen en lachen en zij realiseerde zich dat dit het
domein van David was.
Zij stond stil en keek gespannen naar boven, alsof
zij hem door haar wil kon doen verschijnen om haar
te zien. Maar in plaats daarvan was het een gehaven
de kleine teddybeer, die plotseling over de leuning
van het balkon schoot en voor haar voeten belandde
zodat zij geërgerd achteruit week.
Zij hoorde iemand lachend een standje geven en
een jonge verpleegster met een vrolijk gezicht, met
een doekje om het haar en een gestreepte japon
leunde vrolijk over de leuning en keek naar beneden
waar de teddybeer was. Toen zij Martine zag ver
dween haar vrolijkheid plotseling. Zij keek beslist
geschrokken voor zij haar hoofd terugtrok.
Martine hoorde kordate stappen op het pad en
keerde zich om. Zij zag een verpleegster, mager en
recht, en met scherpe trekken en zij begreep, dat de
leerling-verpleegster op het balkon van haar zo ge
schrokken was. Toen bedacht zij, dat de zuster naar
beneden was gezonden om haar te vertellen, dat Da
vid onderweg was. Wel, dat was een idee, maar zij
wist wel beter, toen zij de uitdrukking op het gezicht
PROGRAMMA
Zaterdag 29 mei:
Gouwe 1 dames en heren nemen
deel aan de jaarlijkse polo-dagen in
Utrecht.
Dinsdag 1 juni:
8.00 uur D.A.W. 1 - Gouwe 1, heren
7.15 uur Gouwe a - Gouwe b, meisjes
7.45 uur Gouwe 4 - L.Z.C. 4, heren
8.20 uur G.Z.C. - Gouwe 5, heren
Donderdag 3 juni:
8.15 uur G.Z.C. 1 - P.S.V. 1,
in Waddinxveen
7.45 uur Gouwe a - O.Z.V. a, jongens
7.30 uur A.Z.C. 2 - Gouwe 2, dames
Vrijdag 4 juni:
8.15 uur H.P.C. 2 - Gouwe 3, heren
8.15 uur O.Z.V. 2 - Gouwe 4, heren
W’veen Groot Ammers, 51
W.S.E. 2 N.S.V. 3, 8—3
G.S.V. 7 - Waddinxveen 3, 23
ziekenhuis, heimelijke dromen als schaduwen tot haar
gekomen; maar dit was het ogenblik, waarop zij zich
er volkomen bewust van werd - een verdriet en een
glorie, die haar hart deden krimpen van een zo hevige
lichamelijke pijn, dat zij nauwelijks kon spreken of
ademen, en dankbaar moest zijn, dat zij zich kon ver
wijderen om zuster Armitage instructies over de thee
te geven.
Toen zij weer in het kantoortje kwam, werd haar
aandacht gevestigd op de verlovingsring, die Martine
tentoonstelde door haar handen zo te houden, dat de
zon er op scheen en duizend vonken ontstak in de
diamanten, die een schitterende saffier omringden in
een zeer moderne kostbare zetting. De ogen en ge
dachten van in feite drie personen waren op de ring
gevestigd.
Zuster Gracia dacht: „Hij moet een paar honderd
pond gekost hebben-al zijn sparduitjes. Het is krank
zinnig zoete waanzin. Als ik nog een bewijs
nodig heb hoe hij haar lief heeft, dan is het dit.”
En David, die Martine’s hand greep toen de zuster
haar rug omdraaide, en hem vurig en vol berouw
drukte, omdat zij, na de mislukking van gisteravond,
toch zo’n schat was om hem te komen opzoeken,
moest wel denken, dat de ring zo prachtig was. Hij
had er vijftig pond voor betaald - vijftig pond, die hij
slecht kon missen nu hij aan het huwelijk moest den
ken en aan de hemel weet wat voor uitgaven in de
toekomst. Vijftig pond had hem inderdaad een enor
me som geleken voor een ring en hij was verslagen
geweest toen hij ontdekte, dat Martine haar zinnen
had gezet op iets nog veel kostbaarders. Toen zij
humeurig en uitdagend was, moest hij bedenken, hoe
lief zij op dat punt had toegegeven.
Driehonderd pond, dacht Martine voldaan en hij is
het waard. Zij had werkelijk niet die goedkope kun
nen dragen, die David had gekozen, of hem aan haar
vrienden kunnen laten zien, de vernedering zou te
groot zijn geweest. David was vervelend als het om
geld ging, overgevoelig bij de gedachte gunsten van
haar vader te accepteren; en hoewel hij daar later
wel overheen zou komen, moest hij tactvol behandeld
worden. Het had haar geamuseerd alleen terug te
gaan naar de juwelier en David’s ring te vervangen
door een van hetzelfde ontwerp maar met oneindig
betere stenen, en dit geheimpje knapte haa?: echt op,
elke keer, als zij eraan dacht.
Zij wijdde ook snel enkele gedachten aan zuster
Gracia. Het had geen zin haar tegen te werken; bo
vendien was Martine niet van plan haar de voldoe
ning te gunnen van de wetenschap hoe bitter zij ge
stemd was tegenover de eisen, die David’s werk aan
zijn tijd stelde. Zij zou vol tact en begrip zijn en zij
had de geruststelling te weten, dat de verloving pu
bliek was gemaakt, dat David’s ring veilig aan haar
vinger zat en dat hij een man was, die nooit, onder
enige omstandigheid, op zijn woord terug zou komen.
op, dat de voetbalvereniging „Wad
dinxveen” dit kampioenschap met
de opening van de sportvelden had
beloofd. Hij vond het een belang
rijk moment en was er zeker van
na het vertoonde spel van deze mid
dag, dat er volgend jaar met hard
trainen opnieuw een kampioenstitel
inzit.
De heer Noordermeer, die
het sportweekcomité het
voerde zei, dat de sfeer en de kame-
raadschappelijkheid in de vereni
ging er veel toe had bijgedragen.
Hij overhandigde een beker.
Verder spraken nog de heren Van
de Berg en Compeer, respectievelijk
namens de Chr. Sportvereniging ’Be
Fair’ en de R.K. v.v. W.S.E. De heer
Compeer was van mening dat Wad
dinxveen wel een oude vereniging
was, maar jong van geest, de groei
van het dorp Waddinxveen gaat
verder, dit hoopte hij ook voor de
voetbalvereniging van die naam, en
dan kan worden bereikt, wat vroe
ger bereikt is geweest, namelijk het
derde klasserschap van de K.N.V.B.
Uitslagen:
Z.P.S. 1 Gouwe 2, dames, 05
B.Z. P.C. Gouwe 4, heren, 23
A,Z.C. 1 Gouwe 2, heren,
Donk Gouwe a, jongens,
Donk Gouwe, meisjes,
H.Z.C. 1 Gouwe 1, heren,
Het vierde zevental werd
pioen van hun afdeling in de win
tercompetitie, door een overwinning
op mede kandidaat B.Z. P.C.,
welke zij met een 32 nederlaag
naar huis stuurde. Heren van het
vierde zevental, proficiat! Ook het
tweede dames-team kwam met een
grote overwinning naar huis.
Het eerste team moest in de
ste wedstrijd de punten in Hilver
sum laten. Ook de jongens en meis
jes verloren de eerste competitie
wedstrijd, beide moesten in Donk
hun meerdere erkennen.
Tijdens een vergadering van de
Ned. Hervormde Immanuëlkerkge-
meente is afscheid genomen van de
heer N. Krabbendam, die vanaf de
oprichting in 1942 voorzitter is ge
weest van de vereniging „Wet en
Evangelie”. Zoals bekend, is de ver
eniging onlangs een wijkgemeente
geworden. Het aanvankelijke plan
om de vereniging Wet en Evangelie
als gevolg hiervan op te heffen,
heeft men inmiddels laten varen.
Speciaal ten aanzien van de bezit
tingen van de gemeente is het wen
selijk dat de vereniging als behe
rend orgaan blijft bestaan.
Het gehele bestuur van de ver
eniging is afgetreden, waarbij de
scheidende voorzitter vele woorden
van dank in ontvangst mocht ne
men. O.m. werd hij toegesproken
door de predikant, dr. A. van Haar
lem. Namens het bestuur werden
hem de nodige tuingereedschappen
als afscheidscadeau aangeboden, ter
wijl mevrouw Krabbendam een
bloemenhulde ten deel viel.
In dezelfde ledenvergadering werd
een nieuw bestuur gekozen. Het be
staat uit de heren E. J. van Beek sr,
J. Boere, ir. L. L. Kamminga, P. A.
van Oosten en J. T. Voorbach. Deze
bestuursleden zullen tevens optre
den als ouderling-kerkvoogd.
Vanaf het sportcomplex reden de
spelers in een autobus voorafgegaan
door de muziekvereniging „Voor
waarts” naar het gemeentehuis, om
daar officieel door het gemeentebe-
van de verpleegster zag. Zij bukte zich en raapte de
malle teddybeer op met zijn slappe ledematen en
starende knoopj esogen. Zij keek omhoog naar het
balkon met een boosaardige triomf. Martine raadde,
dat er voor iemand iets zwaaide!
Impulsief zei zij: „Dat ellendige ding heeft me bijna
geraakt.”
„Het spijt me,” zei zuster Mawte. „Die kinderen
luisteren nergens naar.”
Haar blik schoot als de tong van een slang over het
meisje tegenover haar, ieder detail in zich opnemend
- de elegante snit van het donkergroene linnen pakje
met de geel en oranje vlekken, de mooi gemaakte
lichtbruine suède schoenen en handtas en die opval
lende zilverblonde haarlok tussen het kastanjebruin.
Toen zij haar herkende, veranderde haar manier van
doen.
„Het spijt me echt, dat dit gebeurd is, juffrouw
Delamere,” zei zij overdreven. „Wij hebben een leer
linge, die gewoon hopeloos is met de kinderen en ik
beloof u, dat zij een duchtig standje zal krijgen.”
Toen om te laten' merken, dat zij van het laatste
nieuws op de hoogte was, voegde zij er met een soort
zwaarwichtige verhevenheid aan toe: „Dr. Halcoot zou
razend zijn. Hij maakt nu juist de ronde op de af
deling.”
Zelfs een blos maakte haar niet knapper. Er kwa
men rode vlekken op haar wangen en hals. Martine
had spijt van haar haastige opmerking, aangezien zij
daardoor blijkbaar dit onprettige mens tot een bond
genote had gemaakt. Zij keek omhoog naar het balkon.
„Dat is de kinderafdeling, veronderstel ik?”
„Waarom gaat u niet naar boven om een kijkje te
nemen? Als verrassing voor dr. Halcott!” stelde zus
ter Mawte op dezelfde verheven toon voor.
„Ik hou niet van kinderen,” zei Martine kort. „Trou
wens ik geloof niet, dat bezoek welkom is als de dok
ter bezig is.”
Zuster Mawte’s ogen flikkerden.
„Dat moet zuster Gracia beslissen.”
Martine maakte een heftige beweging. Zij besloot
plotseling: „Ik denk, dat ik toch maar naar boven ga.”
Zij vroeg zich af, waarom deze opmerking de zuster
blijkbaar zoveel voldoening gaf. Enkele minuten Later
wist zij precies waarom.
David Halcott was toevallig net klaar toen zij uit
de lift stapte met zuster Mawte. Hij besprak enkele
gevallen met een jonge interne .arts bij de tafel van
de zuster naast de open draaideuren, die naar de chi
rurgische afdeling leiden. Toen hij opkeek en Martine
in de kleine hall zag, keek hij geërgerd, verlangend
en bezorgd, alles tegelijk. Maar Martine lette niet
bijzonder op zijn reacties. Zij had het te druk met
haar eigen reacties nu zij voor de eerste keer de
vrouw zag, die zij graag beschreef als de „kattige,
oude hoofdzuster”.
Dit was dus zuster Gracia - deze slanke, soepele,
