Weekblad Puzzekompetitie no. 7
z
w
t/ö*C*l*fi*
...ONHteK.
MN DE ARME
VERRASSING
DE HOOFDPRIJS
15
Kappie en ^de ^automatische stuurman
Stroopwafelactie
bracht 1136 op
voor zwembad
Weekblad voor
Waddinxveen
Beroep uitgebracht
ds. Doppenberg
Onteigening, grond
en pachtzaken
20 jaar geleden:
Puzzelprijzen
Oplossing en uitslag
no. 5 (28 oktober)
bl
I
HM
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART 11 NOVEMBER 1965
l
J
f f
Ie
fc
PLAK DIT STROOKJE OP BLANCO ZIJDE BRIEFKAART
Oplossing vader:
Oplossing moeder:
Oplossing zoon:
Oplossing dochter:
(Voor élke ingevulde oplossing aan ommezijde briefkaart één
(wordt vervolgd)
Adresseer aan: Pers-Puzzelcompetitie, postbus 35, Utrecht.
I
29
MARGUERITE LEES
c
(wordt vervolgd)
i I
postzegel van 25 cent bijplakken naast de postzegel van 10 cent
(binnenland).
/A
water en kletste de inhoud kort
en zakelijk in het gezicht van de
Maat. Deze stiet een gil uit, die in
een bang gegorgel eindigde.
„Reactie van stuurlieden op stort
zeeën: gorgelende geluiden,” mom
pelde professor Notterkrakr. Hij
stelde iets aan de robot bij, waar
op ook deze een borrelend gefluit
liet horen.
Naar aanleiding van het ge
rucht dat het personenvervoer
op de lijn Gouda-Waddinxveen.
Boskoop-Alphen aan den Rijn
zou worden opgeheven heeft
heeft het gemeentebestuur van
Waddinxveen zich terstond tot
de directie van de Nederlandse
Spoorwegen gewend. Er werd
aangedrongen deze opheffing
althans niet deze winter in
overweging te nemen, omdat
de talloze arbeidenden, die van
deze gelegenheid gebruik ma
ken, nog geen voldoende kle
ding, schoeisel en rijwielban
den kunnen krijgen, zodat een
dergelijk besluit niet verant
woord zou zijn.
bazing, toen zij juffrouw Delamere - bleek maar onge
deerd - naar het groepje toe zag komen, terwijl dr.
Halcott een taxi betaalde.
„Het spijt me, dat jullie je zo ongerust hebt ge
maakt,” zei Martine op een toon, die als nonchalant be
doeld was. „Ik had een briefje moeten achterlaten. Ik
kreeg het in mijn hoofd even een vriend op te zoeken
voor wij naar Londen vertrokken. Ik dacht niet, dat
jullie je er druk om zoudt maken.”
„Ons er druk om maken!” zei David. Hij zou dat
laatste uur niet graag nog eens beleven. Maar hij dacht
nu niet aan zijn eigen gevoelens. Het speet hem voor
mevrouw Delamere. Haar toestand was meelijwekkend
geweest. En na hen zoiets geleverd te hebben, kwam
Martine zo opdagen om langs haar neus weg te zeggen,
;dat zij een vriend op had gezocht!
Lucas J. ontlastte zijn gemoed, door zijn dochter de
Uitbrander te geven, waar niemand anders de moed toe
rad. Toen zei hij, dat ze lang genoeg gewacht hadden,
"ioe eerder zij vertrokken hoe beter. De directrice bleef
rog even. Zij mocht Lucas J. en bewonderde hem even-
Vrjjdag 16 november 1945:
Naar we uit betrouwbare
bron vernemen zal de nieuwe
fabriek van Dobbelmann bin
nen zeer korte tijd in werking
worden gesteld. Er is voldoen
de voorraad grondstoffen om
de fabricage van ruwe tabak
tot aan het eindproduct hier
ter hand te nemen en dat niet
alleen van het alom bekende
tabaksproduct, maar ook van
thee en koffie. Men spreekt er
van dat er meer dan 500 ar
beidskrachten te werk zullen
worden gesteld, voor het me
rendeel uit Rotterdam. Daar
onze gemeente vooralsnog deze
bevolkingsaanwas, gezien het
woningtekort, niet kan opvan
gen, zullen daaraan wel moei
lijkheden verbonden zijn. La
ten we hopen dat ons gemeen
tebestuur in de toekomst hier
voor een middel weet te vin
den, zodat de industrie hier ter
plaatse zich voldoende kan uit
breiden, mede tot voordeel van
de winkelstand.
meer krijgt.”
Gracia keek verontwaardigd op en zag tot haar ver-
WADDINXVEEN Voor de ver
vulling van de derde predikants-
plaats bij de Herormde Kerk te Wad
dinxveen is thans een beroep uitge
bracht op ds. L. Doppenberg, sedert
1956 predikant in zijn eerste gemeen
te Wilsum.
digheden zou hebben gedaan.
Alles wat u te doen hebt is dat
stuurrad vast te houden en als
een stuurman te reageren op het
geen u zal overkomen. Daarna
stelt de professor de robot bij, zo
dat deze precies hetzelfde doet,
wat u hebt gedaan. Klaar?”
De Maat knikte, terwijl hij met
bevende handen het stuurrad om
klemde. Op hetzelfde ogenblik
greep Knokemeyer een emmer
I. ƒ500,- èn het landelijk kam
pioenschap voor degene die in
totaal het hoogste aantal punten
verwerft uit ALLE opgaven.
2 t/m 10. In volgorde van het
aantal punten keuze uit een draag
baar radiotoestel, div. luxueuze
serviezen, Delftsblauwe vazen, een
dameshorloge, een herenhorloge
en een fondu-pan.
II. Onze speciale rayonprjjs, be
staande uit ƒ50,- (in waardebon
nen) voor de beste puzzelaar(ster)
onder onze lezers.
12 t/m 25. Voorts loven wij ter
aanmoediging elke week eenLJ’.-
grammofoonplaat uit voor de in
zender die het HOOGSTE aantal
EXTRA punten verwerft voor een
enkele oplossing van de opgave
voor die week, alsmede enkele
kleinere prijzen.
8. „Gaat U nu aan dat stuurrad
tegenover de robot staan,” zei
Knokemeyer, „dan zullen we uw
reacties op verschillende prikkels
nagaan.” „Ja, maar waarom?” sta
melde de Maat.
„Dat heeft de professor u toch
al uitgelegd,” antwoordde Knoke
meyer, „hij wil, dat zijn automa
tische stuurman precies hetzelfde
doet, wat een stuurman van vlees
en bloed onder dezelfde omstan-
De visitekaartjes, die bij puzzel nr
5 een raadsel vormden, waren af
komstig uit Almelo, Amsterdam, Bar
neveld, Brielle, Cadzand, Domburg,
Harderwijk, Hindeloopen, Hoorn (of
Rhoon was ook goed), Surhuister-
veen, Valkenburg, Vierhouten en
Vleuten. Vijf punten werden toege
kend aan inzenders die alle plaats
namen en in alfabetische volgotde
noemden. Eén extra punt werd toe
gekend aan hen, die extra werk van
hun inzending hadden gemaakt.
Dat was in Waddinxveen C. Stal
ker van de Mauritslaan, die daardoor
zes punten verwierf. Deze maal wa
ren er bijzonder veel inzenders die
een goede oplossing hadden en daar
mede vijf punten verkregen. Het wa
ren: M. van Eijk, Weth. Venteweg 81
en M. van Leeuwen, Bloemendaalse-
weg 65a te Gouda, J. Garlich en een
tweede familielid, die ieder vijf pun
ten behaalden, Jul. van Stolberglaan
29, M. Gort, Kerkweg 196, J. v. Vuu-
rens, de Genestetlaan 57, E. Hilgers,
Stationsstraat 32, F. J. M. Mol, Prin
ses Irenestraat 48, T. Hilgers, Kerk
weg 27 (vier gezinsleden ieder 5 pun
ten), J. v.d. Berg, Brugweg 33, G. Os
kam, Brugweg 47 (vier gezinsleden
ieder 5 punten), J. van Soest, Burg.
Trooststraat 66, M. Ripwijk, Jul. van
Stolberglaan 62, Garlich, Jul. v. Stol
berglaan 29, A. van Erk, Trompstraat
26, F. W. de Bas, Jan Dorrekenskade,
allen te Waddinxveen.
W. Clazing, Knibbelweg la te Zeven
huizen, Versloot, Raadhuisstraat, J.
van Helden, Dorpsstraat 20, W. Ver
sloot, Raadhuisstraat, M. C. Zijder-
hand, Noordeinde 95 (vier gezinsleden
ieder 5 punten), W. Groenendijk, Jhr.
v. d. Wetstraat 48, allen te Moerka-
pelle.
Na loting konden wij aanmoedi-
gings-boekenbonnen ter beschikking
stellen van 2,50 aan de families: G.
Oskam, Brugweg 47, Waddinxveen en
T. Hilgers, Kerkweg 27, Waddinx
veen. Boekenbonnen van 1,50 gaan
naar: M. Oort, Kerkweg 196, Wad
dinxveen, A. v. Erk, Trompstraat 26,
Waddinxveen, J. v.d. Berg, Brugweg
33, Waddinxveen, W. Clazing, Knib
belweg la, Zevenhuizen en W. Ver
sloot, Raadhuisstraat, Moerkapelle.
De boekenbonnen worden dezer
dagen toegezonden. Gaarne verzoe
ken wij u nogmaals bij uw inzendin
gen: naam, voorletters en volledig
adres te vermelden.
U doet allemaal mee aan een nationale puzzel-competitie, maar deze week
bent u hoofdpersonen in een piratenradio-quiz. Daar komt het op geld niet
aan en wordt kwistig gestrooid met grote getallen. Zó erg, dat de quizmaster
zélf in de war komt van al die cijfers.
Natuurlijk bestaat de hoofdprijs niet uit zoveel guldens, maar uit een prijs
in natura. De wedstrijdleider heeft echter in zijn ijver de letters van zijn
eigen woorden in cijfers vertaald en om de verwarring nog groter te maken,
heeft hij in de ruimten tussen de woorden - die de prijs aanduiden - nog de
getalletjes uitgestrooid van zijn laatste woord: een plaatsnaam in Italië.
Ja, de gemakkelijke puzzeltjes zijn nu achter de rug, nu moet u eens laten
zien wat u waard bent. Schrijft u de bedoelde hoofdprijs maar eens in woor
den op een briefkaart (compleet invulstrookje gebruiken!).
De beloning zal GROOT zijn. Wie de oplossing volgens de voorwaarden
goed heeft, kan ditmaal ZEVEN punten noteren en een mooie sprong vooruit
maken. Voor elk foutje wordt één punt afgetrokken, maar u kunt met uw
inzending altijd scoren!
Uw oplossing van deze week kunt u uitknippen en op een briefkaart plak
ken (denk om de codeletter W). Vergeet u de extra postzegel van een kwartje
voor het Blindegeleidehondenfonds niet. Adresseer aan Perspuzzelcompetitie,
postbus 35, Utrecht.
Hoofdstuk 14.
Het duurde beangstigend lang voor zuster Mawte bij
kwam; en zelfs toen was het onmogelijk een verstandig
woord uit haar te krijgen. Zij keek met nietsziende ogen
voor zich uit, haar tanden klapperden. In haar huidige
toestand kon zij blijkbaar niet van hulp zijn omtrent de
geestestoestand van Martine Delamere voor zij ver
dween. De onderdirectrice had haar in bed gelegd in
een klein zaaltje, dat dienst deed als ziekenboeg voor
de zusters. Toen ging zij haastig naar het particuliere
'blok.
Een half uur tevoren had zij de directrice en de ge-
neesheerdirecteur daar achtergelaten, in zorgelijk ge
sprek met Martine’s ouders en met de zuster, die haar
deze morgen geholpen had. Zij hadden nog geen contact
“opgenomen met de politie, maar dat was de volgende
stap, zodra men wist wat zuster Mawte te vertellen had
over haar gesprek met de vermiste patiënt.
Nu loste de situatie zich plotseling vanzelf op. Asmat,
die druk bezig was geweest om voor zuster Mawte te
zorgen, had wel kunnen gillen van opluchting en ver
kiezen voor de lieve Angela, maakte de kille glimlach
duidelijk. Zij was blij te kunnen ontsnappen, haar hart
verhit en bezwaard.
De andere vacature was bij een bejaarde dame, bed
legerig door arthritis, die een verpleegster-gezelschaps-
dame zocht. De vacature had zolang in het boek van
het bureau gestaan, dat Gracia moeilijkheden rook. Dat
deed zij weer, toen zij in de kamer stond van Miss
Thora Finchley, tussen kleine tafeltjes overladen met
snuisterijen, foto’s in zilveren lijsten, Chinees ivoor,
porceleinen herderinnetjes, lampenkappen van kralen
en een geur, alsof er honderden mottenballen verborgen
waren. De gordijnen waren gesloten tegen het zonlicht
en er was een looppad van couranten op het kleed ge
legd van de deur naar de schoorsteen en van de schoor
steen naar het raam. Een magere bejaarde dienstbode,
die er uitzag, alsof alle geestkracht uit haar geslagen
was, kwam naar beneden en zei, dat Miss Finchley haar
zou ontvangen. Gracia had geen zin meer in het bezoek,
maar moest uit beleefdheid naar boven gaan. Onderaan
de trap hing een gordijn van kralen, dat zacht rinkelde.
Aan de deur van de slaapkamer hing er een van zwaar
fluweel en stroken vilt sloten alle tocht naar buiten.
De kamer was slecht verlicht. Het kostte haar een
ogenblik om het massieve, ouderwetse meubilair te on
derscheiden, het hoge bed en het gezicht van de magere
oude vrouw, die, haar handen vol knobbels van de ar
thritis, tegen drie met kant beklede kussens leunde.
Het gezicht verbaasde haar. De ogen waren slim en
vitaal, de mond humoristisch. De stem, die er bij hoor
de, had ook iets humoristisch.
Gracia ontdekte - tot haar verbazing - dat zij juf
frouw Thora Finchley aardig vond. Maar haar hart
zonk, toen zij zich Richard voorstelde in zo’n huis - een
kleine stier in een overvolle porceleinenwinkel. Zij be
sloot het gesprek te bekorten door direct over Richard
te beginnen. Maar juffrouw Thora Finchley liet zich
niet afschrikken.
„U zult hem natuurlijk rustig moeten houden en uit
mijn buurt. Ik ben te oud om met de vragen van een
kind geplaagd te worden. En er zijn ornamenten... Ik
verwacht van u ze af te stoffen, tussen twee haakjes.
Ellis wordt te onhandig. Ik moet elke maand zoveel af
trekken, omdat ze ze breekt, dat ze haast geen salaris
wordt tijd, dat er eens een verandering komt.”
Koken, afstoffen, Richard kalm houden, in dit Victo
riaanse museum vol schatten wonen... Gracia rilde bij
het vooruitzicht.
Zij zei haastig: „Ik vrees, dat ik toch...”
De oude dame negeerde haar.
van de maan. „Wat heb ik om voor te leven?” vroeg zij
zich wanhopig af. Wat was er om voor te leven?
David had het erg druk gehad regelingen te treffen
met zijn assistenten voor hij vertrok. Hij had belang
rijke beslissingen genomen over verschillende gevallen
en hij had zich er in het bijzonder van verzekerd, dat
er geen uitstel kon komen in het overbrengen van Gra-
cia’s kleine jongen naar het herstellingsoord. Hij had
het zelf geregeld, en mevrouw Medway bericht, wat er
besloten was. Het deed hem leed te weten, dat het kind
weg zou zijn voor hij uit Londen terug was. Hij was
van plan direct per trein terug te komen, zodra zij uit
de verdoving ontwaakt was, als alles bevredigend ver
liep. Gracia had hij slechts even gezien in bijzijn van
verschillende leden van haar staf, toen hij zijn och
tendbezoek aan de zaal bracht. Zijn laatste blik op
haar, toen hij met de lift naar beneden ging, stond hem
levendig voor de geest op die lange tocht naar het
zuiden.
Gracia voelde, dat zij Mrs. Medway niets moest ver
tellen over haar veranderde besluit, noch met de direc
trice moest spreken voor zij een betrekking in het
vooruitzicht had, waar Richard bij haar kon zijn. Maar
aangezien zij met een maand moest opzeggen, was het
dringend gewenst iets te bereiken. Zij ging weer naar
het plaatsingsbureau, in de hoop dat zij nieuws voor
haar zouden hebben.
Haar hoop werd gewekt en direct weer de bodem
ingeslagen. Er was een vacature voor een verpleegster
met diploma hoofdverpleegster als directrice van een
kleine kliniek - waar Richard uitstekend zou passen.
Maar helaas, zij konden geen maand wachten; zij had
den direct iemand nodig, omdat de tegenwoordige di
rectrice plotseling ziek was geworden. Toen bleek, dat
de inrichting misschien in het nieuwe jaar gesloten zou
worden wegens reorganisatie - en zij durfde haar toe
komst niet aan zoiets twijfelachtigs te wagen.
Het bureau had twee vacatures, die veelbelovend le
ken, en er werd een afspraak gemaakt voor beiden. De
eerste was een verpleegster voor een invalide kind met
een ziekte in de beenderen, die een reeks operaties
noodzakelijk maakte en goede verpleging. Het was een
aardig, welgesteld huis in een prettige omgeving buiten
de stad. Ja, dacht Gracia, zij zag Richard al in die ver
rukkelijke tuin als de lentedagen kwamen! Maar zo
gauw als zij het kind vermeldde, zag zij de houding
van de moeder veranderen. Haar vriendelijkheid stolde
als spekvet op een koude schaaL
„Waar is uw zoontje nu?”
„Hij is bij pleegouders geweest,” legde Gracia uit,
„maar op het ogenblik is hij herstellend van een onge
val...”
Zij kwam niet verder. Zij zag hoofdschudden, een
spijtige glimlach.
„Ik ben bang, dat het niet gaat. Ziet u, onze lieveling
is zo teer, zij heeft de uiterste zorg nodig. Zij moet de
onverdeelde aandacht van de verpleegster hebben.”
Gracia stamelde: „Maar Richard zou gezelschap voor
haar kunnen zijn.”
Maar toch niet precies het gezelschap, dat zij zouden
VOORWAARDEN VOOR DEELNEMING
PUZZELCOMPETITIE NEDERLAND
1. Alleen abonnees en leden van hun gezin mogen meedingen
naar de prijzen en de titel „beste puzzelaar(ster) van Nederland”.
2. Elk meedingend gezinslid is per inzending 25 cent inleggeld
verschuldigd.
3. Het volledig uitgeknipte diagram of invulstrookje met code
letters en oplossing moet op een blanco briefkaart worden geplakt,
te adresseren aan Perspuzzelcompetitie, postbus 35 te Utrecht.
4. Onduidelijke invulling of veranderingen maken een inzending
ongeldig.
5. Oplossingen die na a.s. woensdag 19 uur n.m. in bezit van de
centrale jury komen, dingen die week niet meer mee in de punten
telling.
6. Op elke briefkaart moet het verschuldigde porto (10 cent voor
binnenland) en het extra porto van 25 cent per oplossing rechts
boven aan de adreszijde worden geplakt. Inzendingen die eventueel
niet door de PTT zijn afgestempeld, zijn ongeldig.
7. Voor elke goede inzending verwerft de deelnemer een aantal
punten, in verhouding tot de zwaarte van de opgave. Extra punten
kunnen worden gegeven voor opvallende of originele oplossingen.
Winnaars zijn degenen die in deze competitie het hoogste aantal
punten in totaal verwerven.
8. Wij dragen geen verantwoordelijkheid voor zoekraken, bescha
diging of vertraging.
9. Een deskundige jury van Nederlandse puzzelontwerpers beslist
over geldigheid en waardering der inzendingen. Over opgaven, op
lossingen en toekenning der punten is geen correspondentie mogelijk.
10. Door inzending verklaart men zich akkoord met deze voor
waarden en met de beslissingen van de jury.
WADDINXVEEN Meer dan
tweeduizend pakjes stroopwafelen
zijn zaterdag in Waddinxveen ver
kocht door de leden van de zwem
en poloclub „De Gouwe” ten behoe
ve van het bouwfonds voor het nieu
we zwembad. Het netto resultaat
was 1136, een bedrag waarop het
kleine groepje vrijwilligers en vr“
willigsters, dat een groot deel van
zaterdag aan de verkoop besteedde,
trots kan zijn.
De stroopwafelen waren speciaal
voor de zwembadactie gebakken
door de bekende wafelbakkerij Booy
van de Zuidkade.
zeer, als zij zijn dochter verfoeide. Hij was een fijne
oude baas en een oprechte vriend van het ziekenhuis.
Zij moest niet aan de angst denken, die het meisje hem
bezorgd had. En dat, dacht zij, gold ook voor dr. Hal
cott, die daar ernstig en bleek bij stond. Hij stond erop,
dat Martine iets zou eten voor zij vertrokken.
„Of heb je bij je vriend geluncht?”
Martine’s gedachten dwaalden naar een bank in het
park en een koppige jongeman met een pak boterham
men, en de goudvinken. Zij zei, dat zij niets kon eten.
„Het duurt een eeuw met die kaak.” Toen dacht zij aan
haar besluit David in alles genoegen te doen en dronk
gedwee een beetje bouillon en at een stuk kip. Er was
koffie en allen waren er dankbaar voor. Martine’s hand
trilde zo, dat zij morste; zij verzamelde haar moed om
afscheid te nemen van David waar al deze mensen bij
waren.
Toen hij een koffertje in de auto zette en zij besefte,
dat hij met hen meeging, veranderde haar stemming
ogenblikkelijk. Hij had toegegeven! Voor de eerste keer
had hij haar bóven zijn werk gesteld. Zo gemakkelijk
zou het zijn...!
Zij beefde, toen zij bedacht hoe zij bijna uit de we
reld gesprongen was, omdat zij dacht, dat hij niet meer
van haar hield. Misschien was er geen enkel woord
waar van dat verhaal dat die zuster haar verteld had.
Zij dacht venijnig: „Het eerste wat ik doe, als we uit
Londen terug komen, is, die meid eruit laten gooien!”
Zij wilde haar armen om David’s hals slaan en hem
kussen. In plaats daarvan zei zij luchtig: „Ik heb altijd
gewéten, dat je weg kon van het ziekenhuis als je
wilt!”
David lachte niet. „Zullen we gaan?”
„Als jij maar niet stuurt!” plaagde Martine. Toen zag
zij hem verbleken en wilde, dat zij die ellendige woor
den terug kon nemen. Eén dezer dagen zou zij de moed
hebben hem te vertellen, dat zij de waarheid wist om
trent dat auto-ongeluk. Maar nu nog niet. Niet voor zij
haar schoonheid terug had en het grote zelfvertrouwen,
dat haar de macht gaf een mannenhart vast te houden.
Lucas J. bestuurde de grote auto. Mevrouw Delamere
zat naast hem en David met Martine achterin. Hij was
vol zorg over haar plaids en de regeling van de ver
warming; maar toen hij zeker wist, dat zij gemakkelijk
zat trok hij zich in zijn eigen gedachten terug en zij
hadden mijlen ver van elkaar verwijderd kunnen zijn,
zoals zij daar naast elkaar zaten. Ook Martine’s ge
dachten waren druk bezig. Zij zei plotseling: „Als die
operatie met lukt, zal ik sterven. Ik zou het niet kun
nen verdragen de rest van mijn leven met zo’n gezicht
rond te lopen.”
David zei rustig: „Ik wil, dat je nu weet, voor zij er
zelfs aan beginnen, dat hoe het resultaat ook zal zijn,
het geen verschil voor mij, of voor... de toekomst zal
maken. Neem dat eens goed ter harte.”
Het zou geen verschil maken. Maar dat, wist zij plot-
seling en met volkomen zekerheid, was niet omdat hij
haar liefhad, het was, omdat hij haar niet liefhad. Zij
staarde recht voor zich uit. Het winterlandschap waar
zij doorheen reden was even troosteloos als het gezicht
WADDINXVEEN Mr. D. J. Kra-
yenbrink, burgemeester van Alrum
en voorheen adjunct-secretaris en
juridisch medewerker van de CBTB
Holland-Brabant zal morgenavond
tijdens een openbare vergadering van
de afdeling Waddinxveen van de
Chr. Boeren- en Tuindersbond spre
ken over het onderwerp „grond- en
pachtzaken en onteigeningsvraag-
stukken”.
De bijeenkomst, die in het Geref.
Verenigingsgebouw aan de Stations
straat wordt gehouden, begint om
half acht.
bazing, dat zij knipoogde.
„Uw stem is goed,” zei Miss Finchley. „Ik zal van u
verwachten, dat u me dikwijls voorleest. En geen zie
kenkostjes; ik geniet van mijn eten. Ellis gebruikt alle
ingrediënten in de keuken behalve verbeelding en het