Weekblad Puzzekompetitie no. 7 z w t/ö*C*l*fi* ...ONHteK. MN DE ARME VERRASSING DE HOOFDPRIJS 15 Kappie en ^de ^automatische stuurman Stroopwafelactie bracht 1136 op voor zwembad Weekblad voor Waddinxveen Beroep uitgebracht ds. Doppenberg Onteigening, grond en pachtzaken 20 jaar geleden: Puzzelprijzen Oplossing en uitslag no. 5 (28 oktober) bl I HM WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART 11 NOVEMBER 1965 l J f f Ie fc PLAK DIT STROOKJE OP BLANCO ZIJDE BRIEFKAART Oplossing vader: Oplossing moeder: Oplossing zoon: Oplossing dochter: (Voor élke ingevulde oplossing aan ommezijde briefkaart één (wordt vervolgd) Adresseer aan: Pers-Puzzelcompetitie, postbus 35, Utrecht. I 29 MARGUERITE LEES c (wordt vervolgd) i I postzegel van 25 cent bijplakken naast de postzegel van 10 cent (binnenland). /A water en kletste de inhoud kort en zakelijk in het gezicht van de Maat. Deze stiet een gil uit, die in een bang gegorgel eindigde. „Reactie van stuurlieden op stort zeeën: gorgelende geluiden,” mom pelde professor Notterkrakr. Hij stelde iets aan de robot bij, waar op ook deze een borrelend gefluit liet horen. Naar aanleiding van het ge rucht dat het personenvervoer op de lijn Gouda-Waddinxveen. Boskoop-Alphen aan den Rijn zou worden opgeheven heeft heeft het gemeentebestuur van Waddinxveen zich terstond tot de directie van de Nederlandse Spoorwegen gewend. Er werd aangedrongen deze opheffing althans niet deze winter in overweging te nemen, omdat de talloze arbeidenden, die van deze gelegenheid gebruik ma ken, nog geen voldoende kle ding, schoeisel en rijwielban den kunnen krijgen, zodat een dergelijk besluit niet verant woord zou zijn. bazing, toen zij juffrouw Delamere - bleek maar onge deerd - naar het groepje toe zag komen, terwijl dr. Halcott een taxi betaalde. „Het spijt me, dat jullie je zo ongerust hebt ge maakt,” zei Martine op een toon, die als nonchalant be doeld was. „Ik had een briefje moeten achterlaten. Ik kreeg het in mijn hoofd even een vriend op te zoeken voor wij naar Londen vertrokken. Ik dacht niet, dat jullie je er druk om zoudt maken.” „Ons er druk om maken!” zei David. Hij zou dat laatste uur niet graag nog eens beleven. Maar hij dacht nu niet aan zijn eigen gevoelens. Het speet hem voor mevrouw Delamere. Haar toestand was meelijwekkend geweest. En na hen zoiets geleverd te hebben, kwam Martine zo opdagen om langs haar neus weg te zeggen, ;dat zij een vriend op had gezocht! Lucas J. ontlastte zijn gemoed, door zijn dochter de Uitbrander te geven, waar niemand anders de moed toe rad. Toen zei hij, dat ze lang genoeg gewacht hadden, "ioe eerder zij vertrokken hoe beter. De directrice bleef rog even. Zij mocht Lucas J. en bewonderde hem even- Vrjjdag 16 november 1945: Naar we uit betrouwbare bron vernemen zal de nieuwe fabriek van Dobbelmann bin nen zeer korte tijd in werking worden gesteld. Er is voldoen de voorraad grondstoffen om de fabricage van ruwe tabak tot aan het eindproduct hier ter hand te nemen en dat niet alleen van het alom bekende tabaksproduct, maar ook van thee en koffie. Men spreekt er van dat er meer dan 500 ar beidskrachten te werk zullen worden gesteld, voor het me rendeel uit Rotterdam. Daar onze gemeente vooralsnog deze bevolkingsaanwas, gezien het woningtekort, niet kan opvan gen, zullen daaraan wel moei lijkheden verbonden zijn. La ten we hopen dat ons gemeen tebestuur in de toekomst hier voor een middel weet te vin den, zodat de industrie hier ter plaatse zich voldoende kan uit breiden, mede tot voordeel van de winkelstand. meer krijgt.” Gracia keek verontwaardigd op en zag tot haar ver- WADDINXVEEN Voor de ver vulling van de derde predikants- plaats bij de Herormde Kerk te Wad dinxveen is thans een beroep uitge bracht op ds. L. Doppenberg, sedert 1956 predikant in zijn eerste gemeen te Wilsum. digheden zou hebben gedaan. Alles wat u te doen hebt is dat stuurrad vast te houden en als een stuurman te reageren op het geen u zal overkomen. Daarna stelt de professor de robot bij, zo dat deze precies hetzelfde doet, wat u hebt gedaan. Klaar?” De Maat knikte, terwijl hij met bevende handen het stuurrad om klemde. Op hetzelfde ogenblik greep Knokemeyer een emmer I. ƒ500,- èn het landelijk kam pioenschap voor degene die in totaal het hoogste aantal punten verwerft uit ALLE opgaven. 2 t/m 10. In volgorde van het aantal punten keuze uit een draag baar radiotoestel, div. luxueuze serviezen, Delftsblauwe vazen, een dameshorloge, een herenhorloge en een fondu-pan. II. Onze speciale rayonprjjs, be staande uit ƒ50,- (in waardebon nen) voor de beste puzzelaar(ster) onder onze lezers. 12 t/m 25. Voorts loven wij ter aanmoediging elke week eenLJ’.- grammofoonplaat uit voor de in zender die het HOOGSTE aantal EXTRA punten verwerft voor een enkele oplossing van de opgave voor die week, alsmede enkele kleinere prijzen. 8. „Gaat U nu aan dat stuurrad tegenover de robot staan,” zei Knokemeyer, „dan zullen we uw reacties op verschillende prikkels nagaan.” „Ja, maar waarom?” sta melde de Maat. „Dat heeft de professor u toch al uitgelegd,” antwoordde Knoke meyer, „hij wil, dat zijn automa tische stuurman precies hetzelfde doet, wat een stuurman van vlees en bloed onder dezelfde omstan- De visitekaartjes, die bij puzzel nr 5 een raadsel vormden, waren af komstig uit Almelo, Amsterdam, Bar neveld, Brielle, Cadzand, Domburg, Harderwijk, Hindeloopen, Hoorn (of Rhoon was ook goed), Surhuister- veen, Valkenburg, Vierhouten en Vleuten. Vijf punten werden toege kend aan inzenders die alle plaats namen en in alfabetische volgotde noemden. Eén extra punt werd toe gekend aan hen, die extra werk van hun inzending hadden gemaakt. Dat was in Waddinxveen C. Stal ker van de Mauritslaan, die daardoor zes punten verwierf. Deze maal wa ren er bijzonder veel inzenders die een goede oplossing hadden en daar mede vijf punten verkregen. Het wa ren: M. van Eijk, Weth. Venteweg 81 en M. van Leeuwen, Bloemendaalse- weg 65a te Gouda, J. Garlich en een tweede familielid, die ieder vijf pun ten behaalden, Jul. van Stolberglaan 29, M. Gort, Kerkweg 196, J. v. Vuu- rens, de Genestetlaan 57, E. Hilgers, Stationsstraat 32, F. J. M. Mol, Prin ses Irenestraat 48, T. Hilgers, Kerk weg 27 (vier gezinsleden ieder 5 pun ten), J. v.d. Berg, Brugweg 33, G. Os kam, Brugweg 47 (vier gezinsleden ieder 5 punten), J. van Soest, Burg. Trooststraat 66, M. Ripwijk, Jul. van Stolberglaan 62, Garlich, Jul. v. Stol berglaan 29, A. van Erk, Trompstraat 26, F. W. de Bas, Jan Dorrekenskade, allen te Waddinxveen. W. Clazing, Knibbelweg la te Zeven huizen, Versloot, Raadhuisstraat, J. van Helden, Dorpsstraat 20, W. Ver sloot, Raadhuisstraat, M. C. Zijder- hand, Noordeinde 95 (vier gezinsleden ieder 5 punten), W. Groenendijk, Jhr. v. d. Wetstraat 48, allen te Moerka- pelle. Na loting konden wij aanmoedi- gings-boekenbonnen ter beschikking stellen van 2,50 aan de families: G. Oskam, Brugweg 47, Waddinxveen en T. Hilgers, Kerkweg 27, Waddinx veen. Boekenbonnen van 1,50 gaan naar: M. Oort, Kerkweg 196, Wad dinxveen, A. v. Erk, Trompstraat 26, Waddinxveen, J. v.d. Berg, Brugweg 33, Waddinxveen, W. Clazing, Knib belweg la, Zevenhuizen en W. Ver sloot, Raadhuisstraat, Moerkapelle. De boekenbonnen worden dezer dagen toegezonden. Gaarne verzoe ken wij u nogmaals bij uw inzendin gen: naam, voorletters en volledig adres te vermelden. U doet allemaal mee aan een nationale puzzel-competitie, maar deze week bent u hoofdpersonen in een piratenradio-quiz. Daar komt het op geld niet aan en wordt kwistig gestrooid met grote getallen. Zó erg, dat de quizmaster zélf in de war komt van al die cijfers. Natuurlijk bestaat de hoofdprijs niet uit zoveel guldens, maar uit een prijs in natura. De wedstrijdleider heeft echter in zijn ijver de letters van zijn eigen woorden in cijfers vertaald en om de verwarring nog groter te maken, heeft hij in de ruimten tussen de woorden - die de prijs aanduiden - nog de getalletjes uitgestrooid van zijn laatste woord: een plaatsnaam in Italië. Ja, de gemakkelijke puzzeltjes zijn nu achter de rug, nu moet u eens laten zien wat u waard bent. Schrijft u de bedoelde hoofdprijs maar eens in woor den op een briefkaart (compleet invulstrookje gebruiken!). De beloning zal GROOT zijn. Wie de oplossing volgens de voorwaarden goed heeft, kan ditmaal ZEVEN punten noteren en een mooie sprong vooruit maken. Voor elk foutje wordt één punt afgetrokken, maar u kunt met uw inzending altijd scoren! Uw oplossing van deze week kunt u uitknippen en op een briefkaart plak ken (denk om de codeletter W). Vergeet u de extra postzegel van een kwartje voor het Blindegeleidehondenfonds niet. Adresseer aan Perspuzzelcompetitie, postbus 35, Utrecht. Hoofdstuk 14. Het duurde beangstigend lang voor zuster Mawte bij kwam; en zelfs toen was het onmogelijk een verstandig woord uit haar te krijgen. Zij keek met nietsziende ogen voor zich uit, haar tanden klapperden. In haar huidige toestand kon zij blijkbaar niet van hulp zijn omtrent de geestestoestand van Martine Delamere voor zij ver dween. De onderdirectrice had haar in bed gelegd in een klein zaaltje, dat dienst deed als ziekenboeg voor de zusters. Toen ging zij haastig naar het particuliere 'blok. Een half uur tevoren had zij de directrice en de ge- neesheerdirecteur daar achtergelaten, in zorgelijk ge sprek met Martine’s ouders en met de zuster, die haar deze morgen geholpen had. Zij hadden nog geen contact “opgenomen met de politie, maar dat was de volgende stap, zodra men wist wat zuster Mawte te vertellen had over haar gesprek met de vermiste patiënt. Nu loste de situatie zich plotseling vanzelf op. Asmat, die druk bezig was geweest om voor zuster Mawte te zorgen, had wel kunnen gillen van opluchting en ver kiezen voor de lieve Angela, maakte de kille glimlach duidelijk. Zij was blij te kunnen ontsnappen, haar hart verhit en bezwaard. De andere vacature was bij een bejaarde dame, bed legerig door arthritis, die een verpleegster-gezelschaps- dame zocht. De vacature had zolang in het boek van het bureau gestaan, dat Gracia moeilijkheden rook. Dat deed zij weer, toen zij in de kamer stond van Miss Thora Finchley, tussen kleine tafeltjes overladen met snuisterijen, foto’s in zilveren lijsten, Chinees ivoor, porceleinen herderinnetjes, lampenkappen van kralen en een geur, alsof er honderden mottenballen verborgen waren. De gordijnen waren gesloten tegen het zonlicht en er was een looppad van couranten op het kleed ge legd van de deur naar de schoorsteen en van de schoor steen naar het raam. Een magere bejaarde dienstbode, die er uitzag, alsof alle geestkracht uit haar geslagen was, kwam naar beneden en zei, dat Miss Finchley haar zou ontvangen. Gracia had geen zin meer in het bezoek, maar moest uit beleefdheid naar boven gaan. Onderaan de trap hing een gordijn van kralen, dat zacht rinkelde. Aan de deur van de slaapkamer hing er een van zwaar fluweel en stroken vilt sloten alle tocht naar buiten. De kamer was slecht verlicht. Het kostte haar een ogenblik om het massieve, ouderwetse meubilair te on derscheiden, het hoge bed en het gezicht van de magere oude vrouw, die, haar handen vol knobbels van de ar thritis, tegen drie met kant beklede kussens leunde. Het gezicht verbaasde haar. De ogen waren slim en vitaal, de mond humoristisch. De stem, die er bij hoor de, had ook iets humoristisch. Gracia ontdekte - tot haar verbazing - dat zij juf frouw Thora Finchley aardig vond. Maar haar hart zonk, toen zij zich Richard voorstelde in zo’n huis - een kleine stier in een overvolle porceleinenwinkel. Zij be sloot het gesprek te bekorten door direct over Richard te beginnen. Maar juffrouw Thora Finchley liet zich niet afschrikken. „U zult hem natuurlijk rustig moeten houden en uit mijn buurt. Ik ben te oud om met de vragen van een kind geplaagd te worden. En er zijn ornamenten... Ik verwacht van u ze af te stoffen, tussen twee haakjes. Ellis wordt te onhandig. Ik moet elke maand zoveel af trekken, omdat ze ze breekt, dat ze haast geen salaris wordt tijd, dat er eens een verandering komt.” Koken, afstoffen, Richard kalm houden, in dit Victo riaanse museum vol schatten wonen... Gracia rilde bij het vooruitzicht. Zij zei haastig: „Ik vrees, dat ik toch...” De oude dame negeerde haar. van de maan. „Wat heb ik om voor te leven?” vroeg zij zich wanhopig af. Wat was er om voor te leven? David had het erg druk gehad regelingen te treffen met zijn assistenten voor hij vertrok. Hij had belang rijke beslissingen genomen over verschillende gevallen en hij had zich er in het bijzonder van verzekerd, dat er geen uitstel kon komen in het overbrengen van Gra- cia’s kleine jongen naar het herstellingsoord. Hij had het zelf geregeld, en mevrouw Medway bericht, wat er besloten was. Het deed hem leed te weten, dat het kind weg zou zijn voor hij uit Londen terug was. Hij was van plan direct per trein terug te komen, zodra zij uit de verdoving ontwaakt was, als alles bevredigend ver liep. Gracia had hij slechts even gezien in bijzijn van verschillende leden van haar staf, toen hij zijn och tendbezoek aan de zaal bracht. Zijn laatste blik op haar, toen hij met de lift naar beneden ging, stond hem levendig voor de geest op die lange tocht naar het zuiden. Gracia voelde, dat zij Mrs. Medway niets moest ver tellen over haar veranderde besluit, noch met de direc trice moest spreken voor zij een betrekking in het vooruitzicht had, waar Richard bij haar kon zijn. Maar aangezien zij met een maand moest opzeggen, was het dringend gewenst iets te bereiken. Zij ging weer naar het plaatsingsbureau, in de hoop dat zij nieuws voor haar zouden hebben. Haar hoop werd gewekt en direct weer de bodem ingeslagen. Er was een vacature voor een verpleegster met diploma hoofdverpleegster als directrice van een kleine kliniek - waar Richard uitstekend zou passen. Maar helaas, zij konden geen maand wachten; zij had den direct iemand nodig, omdat de tegenwoordige di rectrice plotseling ziek was geworden. Toen bleek, dat de inrichting misschien in het nieuwe jaar gesloten zou worden wegens reorganisatie - en zij durfde haar toe komst niet aan zoiets twijfelachtigs te wagen. Het bureau had twee vacatures, die veelbelovend le ken, en er werd een afspraak gemaakt voor beiden. De eerste was een verpleegster voor een invalide kind met een ziekte in de beenderen, die een reeks operaties noodzakelijk maakte en goede verpleging. Het was een aardig, welgesteld huis in een prettige omgeving buiten de stad. Ja, dacht Gracia, zij zag Richard al in die ver rukkelijke tuin als de lentedagen kwamen! Maar zo gauw als zij het kind vermeldde, zag zij de houding van de moeder veranderen. Haar vriendelijkheid stolde als spekvet op een koude schaaL „Waar is uw zoontje nu?” „Hij is bij pleegouders geweest,” legde Gracia uit, „maar op het ogenblik is hij herstellend van een onge val...” Zij kwam niet verder. Zij zag hoofdschudden, een spijtige glimlach. „Ik ben bang, dat het niet gaat. Ziet u, onze lieveling is zo teer, zij heeft de uiterste zorg nodig. Zij moet de onverdeelde aandacht van de verpleegster hebben.” Gracia stamelde: „Maar Richard zou gezelschap voor haar kunnen zijn.” Maar toch niet precies het gezelschap, dat zij zouden VOORWAARDEN VOOR DEELNEMING PUZZELCOMPETITIE NEDERLAND 1. Alleen abonnees en leden van hun gezin mogen meedingen naar de prijzen en de titel „beste puzzelaar(ster) van Nederland”. 2. Elk meedingend gezinslid is per inzending 25 cent inleggeld verschuldigd. 3. Het volledig uitgeknipte diagram of invulstrookje met code letters en oplossing moet op een blanco briefkaart worden geplakt, te adresseren aan Perspuzzelcompetitie, postbus 35 te Utrecht. 4. Onduidelijke invulling of veranderingen maken een inzending ongeldig. 5. Oplossingen die na a.s. woensdag 19 uur n.m. in bezit van de centrale jury komen, dingen die week niet meer mee in de punten telling. 6. Op elke briefkaart moet het verschuldigde porto (10 cent voor binnenland) en het extra porto van 25 cent per oplossing rechts boven aan de adreszijde worden geplakt. Inzendingen die eventueel niet door de PTT zijn afgestempeld, zijn ongeldig. 7. Voor elke goede inzending verwerft de deelnemer een aantal punten, in verhouding tot de zwaarte van de opgave. Extra punten kunnen worden gegeven voor opvallende of originele oplossingen. Winnaars zijn degenen die in deze competitie het hoogste aantal punten in totaal verwerven. 8. Wij dragen geen verantwoordelijkheid voor zoekraken, bescha diging of vertraging. 9. Een deskundige jury van Nederlandse puzzelontwerpers beslist over geldigheid en waardering der inzendingen. Over opgaven, op lossingen en toekenning der punten is geen correspondentie mogelijk. 10. Door inzending verklaart men zich akkoord met deze voor waarden en met de beslissingen van de jury. WADDINXVEEN Meer dan tweeduizend pakjes stroopwafelen zijn zaterdag in Waddinxveen ver kocht door de leden van de zwem en poloclub „De Gouwe” ten behoe ve van het bouwfonds voor het nieu we zwembad. Het netto resultaat was 1136, een bedrag waarop het kleine groepje vrijwilligers en vr“ willigsters, dat een groot deel van zaterdag aan de verkoop besteedde, trots kan zijn. De stroopwafelen waren speciaal voor de zwembadactie gebakken door de bekende wafelbakkerij Booy van de Zuidkade. zeer, als zij zijn dochter verfoeide. Hij was een fijne oude baas en een oprechte vriend van het ziekenhuis. Zij moest niet aan de angst denken, die het meisje hem bezorgd had. En dat, dacht zij, gold ook voor dr. Hal cott, die daar ernstig en bleek bij stond. Hij stond erop, dat Martine iets zou eten voor zij vertrokken. „Of heb je bij je vriend geluncht?” Martine’s gedachten dwaalden naar een bank in het park en een koppige jongeman met een pak boterham men, en de goudvinken. Zij zei, dat zij niets kon eten. „Het duurt een eeuw met die kaak.” Toen dacht zij aan haar besluit David in alles genoegen te doen en dronk gedwee een beetje bouillon en at een stuk kip. Er was koffie en allen waren er dankbaar voor. Martine’s hand trilde zo, dat zij morste; zij verzamelde haar moed om afscheid te nemen van David waar al deze mensen bij waren. Toen hij een koffertje in de auto zette en zij besefte, dat hij met hen meeging, veranderde haar stemming ogenblikkelijk. Hij had toegegeven! Voor de eerste keer had hij haar bóven zijn werk gesteld. Zo gemakkelijk zou het zijn...! Zij beefde, toen zij bedacht hoe zij bijna uit de we reld gesprongen was, omdat zij dacht, dat hij niet meer van haar hield. Misschien was er geen enkel woord waar van dat verhaal dat die zuster haar verteld had. Zij dacht venijnig: „Het eerste wat ik doe, als we uit Londen terug komen, is, die meid eruit laten gooien!” Zij wilde haar armen om David’s hals slaan en hem kussen. In plaats daarvan zei zij luchtig: „Ik heb altijd gewéten, dat je weg kon van het ziekenhuis als je wilt!” David lachte niet. „Zullen we gaan?” „Als jij maar niet stuurt!” plaagde Martine. Toen zag zij hem verbleken en wilde, dat zij die ellendige woor den terug kon nemen. Eén dezer dagen zou zij de moed hebben hem te vertellen, dat zij de waarheid wist om trent dat auto-ongeluk. Maar nu nog niet. Niet voor zij haar schoonheid terug had en het grote zelfvertrouwen, dat haar de macht gaf een mannenhart vast te houden. Lucas J. bestuurde de grote auto. Mevrouw Delamere zat naast hem en David met Martine achterin. Hij was vol zorg over haar plaids en de regeling van de ver warming; maar toen hij zeker wist, dat zij gemakkelijk zat trok hij zich in zijn eigen gedachten terug en zij hadden mijlen ver van elkaar verwijderd kunnen zijn, zoals zij daar naast elkaar zaten. Ook Martine’s ge dachten waren druk bezig. Zij zei plotseling: „Als die operatie met lukt, zal ik sterven. Ik zou het niet kun nen verdragen de rest van mijn leven met zo’n gezicht rond te lopen.” David zei rustig: „Ik wil, dat je nu weet, voor zij er zelfs aan beginnen, dat hoe het resultaat ook zal zijn, het geen verschil voor mij, of voor... de toekomst zal maken. Neem dat eens goed ter harte.” Het zou geen verschil maken. Maar dat, wist zij plot- seling en met volkomen zekerheid, was niet omdat hij haar liefhad, het was, omdat hij haar niet liefhad. Zij staarde recht voor zich uit. Het winterlandschap waar zij doorheen reden was even troosteloos als het gezicht WADDINXVEEN Mr. D. J. Kra- yenbrink, burgemeester van Alrum en voorheen adjunct-secretaris en juridisch medewerker van de CBTB Holland-Brabant zal morgenavond tijdens een openbare vergadering van de afdeling Waddinxveen van de Chr. Boeren- en Tuindersbond spre ken over het onderwerp „grond- en pachtzaken en onteigeningsvraag- stukken”. De bijeenkomst, die in het Geref. Verenigingsgebouw aan de Stations straat wordt gehouden, begint om half acht. bazing, dat zij knipoogde. „Uw stem is goed,” zei Miss Finchley. „Ik zal van u verwachten, dat u me dikwijls voorleest. En geen zie kenkostjes; ik geniet van mijn eten. Ellis gebruikt alle ingrediënten in de keuken behalve verbeelding en het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1965 | | pagina 5