öe Chinese
pd.peqóö.i
M. HEEMSKERK
.F
Kleiweg 27 Gouda tel.32121
WASAUTOMATEN
een naaister
WONINGINRICHTING!
Adverteren doet verkopen
Ii a ppi e
de automatische stuurman
en
Wie verantwoord wil
stemmen kiest
Wij stemmen allen
op nr. 7 lijst 1, dus
opWethouder Pille
Dus lijst 6 is
Gemeente Belang
VERVERS
een jongeman
no. 1 van lijst 3
H. HUIZER
VAN DER LINDE
GARAGE KOOL
Th. VERKLEIJ - Reeuwijk
Middelburgseweg 19, telefoon 01829-
2327 (ook na 18 uur). Opslagplaats te
Gouda: Vest 58a, tel. 01820-3381.
een actieve verkoper
twee hulpverkoopsters
verkoopsters
mT f i
Verbakel nt\ Waddinxveen
’t Mooiste bruin
en beschermt tegen zonnebrand
Pigmaderm.Tube f zv
Natuurlijk
nv,
Of u nu f. 1345,- of f. 1695,- wilt besteden voor een volledig
automatische wasmachineu hebt er altijd een échte Miele voor!
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART
Dorpsstraat 33
Waddinxveen
Telef. 2218
PHILIPS
ZANUSSI
CANDY
I
BOSCH— A.E.G. ?MIELE
BEEREN PRODUCTS
Kon. Wilhelminaplein
Tel. 01828-2323
Pagininq
GESPECIALISEERD in
STIJLMEUBELEN
Dorpsstraat 38
fe
r 1
QHED
r
18 mei 1966.
door Earl Derr Biggers
vertaald door P. Oreille
Hoofdstuk 9 - nr. 23
voor ons verander-atelier.
A '.y'
,3óa
bnk
OFFICIEEL N.S.U.-DEALER
VOOR GOUDA en omgeving.
(Ingezonden mededeling)
voor bezorgwerk en diverse andere werk
zaamheden. Rijbewijs vereist.
Bij VERBAKEL is het prettig werken en u
verdient een goed salaris. Met eventuele
vakantieafspraken wordt rekening gehouden.
i
GOUDA 11Markt 5 tel. 6465 c
WADDINXVEEN Kerkweg 133
Dat is duivelswerk!” knarse
tandde Geld j eslijmer, ”dat kan
haast niet! Daar zit iets achter!”
(wordt vervolgd)
heen!” Maar toen de Kraak hem
voorbijvoer, zag hij duidelijk, dat
de robot achter het stuur stond.
Ongehinderd door in zee slepen
de hefbomen, zoals bij de Riffen-
bijter, schoot de Kraak voorbij en
was weldra een heel eind voor.
Gouwe 5 tel. 3566
3 tel. (01828) 300-
verklaarde Bob.
ver-
IN ONS MODERN KONFEKTIE EN
TEXTIELBEDRIJF vragen wij:
voor de afdeling herenkonfektie en modes
1
Ij
Dorpsstraat 72 Waddinxveen
telefoon (01828) 2792
verkoopt en repareert
alle merken auto’s
I
len!” Opeens werd zijn aandacht
getrokken door een scheepje, dat
de Riffenbijter snel inhaalde.
Geldjeslijmer richtte zijn kijker
op het scheepje en uitte toen een
grom van verbazing en woede.
"Het is de Kraak!” riep hij, ”hoe
is het mogelijk?! Zij kunnen die
robot nog lang niet hersteld heb
ben! Zouden zij misschien zonder
die robot door de riffen willen
komen? Dat gaat nooit; alleen een
schip met de automatische stuur
man of de hefbomen van mijn
I
I
X.
Kiest u maar: De Miele 412 Automatic (nieuw) voor f. 1345,-, de Miele 416 Superautomatic voor f. 1495,-
of de Miele 421 Monoknop de Luxe voor f. 1695,-. De Miele 401 Monomatic (zonder centrifuge-werking)
kost f. 995,-. Met apart ingebouwde centrifuge als Miele 403 Combimatic, f. 1245,-. De Miele strijk-
machine doet z’n werk perfect na één druk met uw voet, f. 895,-. Een handig, superlicht strijkijzer voor
f. 28,75. De Afwasautomaat met het beproefde, superieure speelsysteem is er voor f. 1870,-, evenals alle
Miele wasautomaten, voorzien van een geheel roestvrijstalen binnenwerk.
4
ZAND-, GRINT-, KOOLAS-, TUINAARDE en
SLAKKEN-ZANDHANDEL in elke
gewenste hoeveelheid. Betontegels en
kantplanken in diverse maten.
Cement en schelpkalk tegen
billijke prijzen.
Bestellingen worden ook op
zaterdagmorgen bezorgd.
HUISHOUDELIJKVOORLICHTINGSCENTRUM GOUWEJIOl
om onze cliënten deskundig te adviseren; en
voor de vrijdagavond en zaterdag.
(liefst met ervaring) voor diverse afdelingen.
Holley begon te fluiten. ’’Werkelijk? Ik geloof, dat je
vriend Chan Thorn gauw achter de tralies zal hebben.”
’’Mogelijk”, gaf Bob toe, ’’maar zijn we nog ver af.
Je kunt iemand niet wegens moord veroordelen, als
je geen lijk kunt vertonen.”
”O, dat zal Chan wel opgraven.”
Eden haalde de schouder op. ”Als hij dat doet, mag
hij al, de eer ervan hebben - en alleen graven ook.
Dat is een werkje, waar ik weinig voor voel. Ik houd
van wat buitengewoons, maar dan liefst keurig netjes.
Heb je al iets over je persgesprek gehoord?”
”Ja. Het wordt morgen opgenomen.” De moede ogen
van Will Holley schitterden. ”Ik zat me er juist over
te verkneuteren, toen je binnenkwam.” Hij wees naar
een dik aantekenboek op zijn lessenaar. ’’Daar staan
enige artikelen in, die ik vroeger voor de Sun heb ge
schreven”, verklaarde hij. ’’Niet kwaad, al zeg ik het
zelf.”
Bob nam het boek op, en sloeg vol belangstelling de
bladen om. ”Ik heb ook weleens gedacht over een
baantje aan een krant”, zei hij.
Holley keek hem snel aan. ’’Bedenk je tweemaal”,
raadde hij hem. ”Er wacht een goede zaak op je - wat
heeft de krant je te bieden? Misschien is het prachtig,
zolang je jong bent - prachtig zelfs nu - nu de oude
orde verdwijnt en de geïllustreerde krant een mooi be
roep tot aap maakt. Maar als je oud wordt...” Hij
stond op en legde zijn hand op Bob’s schouder. ”Als je
oud wordt - en dat ben je op je veertigste - wat dan?
De copie-lessenaar, en op een dag komt de baas bin
nen, en ziet een streep grijs in je haar, en hij zegt:
’’gooi die beverige gek er uit. Ik heb hier jonge lui no
dig.” Neen, mijn jongen, niet de krant. Jij en ik moe
ten eens praten.”
En praten deden ze. Het was vijf uur, toen de redacteur
eindelijk opstond en zijn aantekenboek sloot.
”Kom mee”, zei hij. ”We gaan dineren in de Oase”.
Eden ging graag mee. Aan een van de tafeltjes tegen
over de toonbank zat Paula Wendell alleen.
’’Hallo”, begroette zij hen. ”Kom hierheen. Ik was in
een mededeelzame stemming vanavond - ik moest aan
het hoofd van een tafel zitten.”
Zij zetten zich tegenover haar. ’’Vond u de dag zo saai,
als u verwachtte?”
”Erg saai door de tegenstelling - nadat u weg was.”
’’Probeer de kip eens”, raadde zij. ’’Geboren en geto
gen in deze streek, en de woestijnkip is geen zwakke
zuster. Lang niet kwaad.”
Zij handelen naar haar voorstel. Toen de overvloedig
gevulde borden voor hen neergezet werden, ging Bob
achteruit.
’’Allen in de reddingsboten”, zei hij. ”Ik ga voorsnij
den, en als ik voorsnijd, is het een kwestie van vrou
wen en kinderen eerst.”
Holley keek neer op zijn bord. ”Dat lijkt nog steeds de
zelfde oude kip”, zuchtte hij. ”Wat zou ik niet geven,
voor een maal zoals vroeger thuis.”
’Je moest gaan trouwen”, lachte het meisje. ”Heb ik
geen gelijk, meneer Eden?”
Eden haalde de schouders op. ”Ik heb verscheiden
arme kerels gekend, die trouwden, in de hoop eens een
goed maal te genieten. Nu zijn ze weer terug in de res
taurants; en het enige verschil is, dat ze nu hun vrouw
medebrengen. Een dubbele rekening en het halve ple
zier.”
’’Waarom zo cynisch?” vroeg Holley.
”O, meneer Eden is zeer tegen het huwelijk gekant”,
zei het meisje.
”Dat heeft hij me vandaag verteld.”
”Ik heb getracht haar te redden”,
”Zeg, ken je die Wilbur, die haar onschuldig,
JjT. t -i
UNDA LU
trouwend hart heeft veroverd?”
’’Wilbur?” vroeg Holley, niet begrijpend.
”Hij blijft Jack maar steeds Wilbur noemen”, zei het
meisje. ”Dat is zijn oneerbiedige manier om over mijn
verloofde te praten.”
Holley wierp een blik op de ring. ’’Neen, ik ken hem
niet”, verklaarde hij. ’’Maar ik wens hem in elk ge
val geluk.” (wordt vervolgd)
35. schurkachtige scheeps
bouwer Geldjeslijmer stond triom
fantelijk op het dek van de ’’Rif
fenbijter”. ”In drie dagen berei
ken wij de haaitandriffen,” mom
pelde hij, ”ik reken twee dagen
om daar doorheen te komen en
kan ik in Ducata de prijs van
30.000 gouden drijvers in ont
vangst nemen! Voordat die lui
van de Kraak hun automatische
stuurman gerepareerd hebben,
zal ik al een voorsprong hebben,
die zij niet meer kunnen inha
w
’’Volstrekt niet”, zei ze. ”Ik zal u met genoegen een
boodschap sturen. Natuurlijk kan die oude nu al in
Arizona zijn. Toen ik hem het laatst zag, liep hij
hard
’’Reden te meer, dat ik hem vinden moet”, zei Bob.
”Ik - ik wou, dat ik het kon uitleggen. Het is niet, dat
ik u niet vertrouw, ziet u. Maar - het is niet alleen
mijn geheim.”
Zij knikte. ”Ik begrijp het. Ik hoef het niet te weten.”
”U wordt elk ogenblik wonderbaarder”, zei hij.
De minuten verliepen. Na een poos stopte de auto
voor de ranch van Madden, en Bob stapte uit. Hij keek
het meisje diep in de ogen - vreemd - ze leken op de
ogen van Dr. Whitcomb - rustig en troostend en vrien
delijk. Hij glimlachte.
”Hij mag het u wel bekennen - ik heb eigenlijk het
land aan Wilbur. En nu komt het plotseling bij me op
- als ik dat alles over mijn vrijheidsliefde werkelijk
meen - dan heeft Wilbur mij de grootste mogelijke
dienst gedaan. Ik mag igenlijk niet meer het land aan
hem hebben. Ik moest hem dankbaar zijn, uit de grond
van mijn hart.”
’’Waar praat u toch over?”
’’Begrijpt u het niet? Ik ben juist tot het besef geko
men, dat ik sta tegenover de grootste verzoeking van
mijn leven. Maar ik hoef er niet tegen te strijden. Wil
bur heeft me gered. Die beste Wilbur. Doe hem mijn
hartelijke groeten, als u hem weer schrijft.”
Zij bracht de auto op gang. ”Tob maar niet”, raadde
zij hem. ’’Zelfs als er geen Wilbur was geweest, zou uw
vrijheid niet het minst gevaar lopen. Daar zou ik wel
voor gezorgd hebben.”
”Die opmerking staat me niet aan”, zei Bob. ”Ze moest
me eigenlijk gerust stellen, maar in werkelijkheid -
neen - ze staat me niet aan. Wel, nu ben ik u weer een
rit schuldig. Het spijt me, dat u weg moet - het lijkt
me hier een saaie zondag te zullen worden. Hebt u er
op tegen, dat ik vanmiddag naar de stad komen”
”Ik zal er waarschijnlijk niets van merken”, zei het
meisje, ’’Adieu.” Bob’s voorstelling omtrent de zondag
kwam uit - hij was lang en saai. Om vier uur’s mid
dags hield hij het niet meer uit. De gloeiende hitte was
aan het afnemen, de wind stak op, en met Madden’s
toestemming nam hij de kleine wagen en spoedde zich
weg van het slechte humeur en de rusteloosheid van
de millionnair, naar de vreugden van Eldorado.
Er was daar niet veel afleiding. Voor het raam van
Hotel Woestijnrand zwoegde de eigenaar grimmi geen
eindeloos Zondagsblad door. De Hoofdstraat was warm
en verlaten. Dejongen zette zijn auto voor het hotel,
en ging naar het kantoor van Holley.
De redacteur kwam hem bij de deur tegemoet. ”Zo”,
zei hij, ”ik hoopte al, dat je komen zou. Wat eenzaam
zeker in de grote open ruimte vanmiddag. Kijk eens,
hier is een telegram voor je.”
Eden scheurde de gele enveloppe haastig open. De bood
schap kwam van zijn vader.
”Ik begrijp niet waar het om gaat maar ik ben heel
bezorgd. Ik volg je aanwijzingen. Ik vertrouw jullie
beiden volkomen, maar ik moet er aan herinneren
dat het mij zeer onaangenaam zijn zou, als verkoop
niet doorging. Jordan verlangend zaak te beëindigen.
Victor dreigt elk ogenblik bij je te komen. Houd mij
op de hoogte.”
”Dat zou wat moois zijn”, zei Bob.
”Wat?” vroeg Holley.
’’Victor dreigt te komen - de zoon van de eigenares
van de paarlen. Al wat we nodig hebben om ons werk
te bederven, is dat beminnelijke leeghoofd met slob
kousen aan.”
”Wat voor nieuws is er?” vroeg Holley, en zij gingen
zitten.
’’Heel wat”, zei Bob. ”Om te beginnen, het grote treur
spel: ik ben zeven en veertig dollar kwijt.”
Hij vertelde van het pokeren. ’’Bovendien is waarge
nomen, dat de heer Thorn een blik begroef, waarin
kort geleden arsenicum was geweest. Verder heeft
Charlie in Thom’s kast de vermiste revolver gevonden
- met twee lege kamers.”