Je blijjt Hollander
behoudt het
aanzien
öe Chinese
Pd.peq&dJ
Silhouet Zevenhuizen
4
voor
Waddinxveen
M a ppi e en <le automatische stuurman
Weekblad
Bepalend
Waddinxvener bij
Concertgeb-orkest
WADDINXVEEN De heer G. L.
de Knegt uit Waddinxveen (28) heeft
een uitnodiging ontvangen voor be
paalde gelegenheden deel uit te ma
ken van het Concertgebouworkest in
Amsterdam. De heer De Knegt be
speelt een vrij zeldzaam voorkomend
instrument, de S-bas, zodat hij alleen
mee zal kunnen spelen als dit in
strument voorkomt in de door het
Concertgebouworkest uit te voeren
composities. Het eerste concert heeft
inmiddels plaatsgehad.
20 jaar geleden
Eindelijk restauratie torenspits
jaar groot succes
Eerste paal voor
streekziekenhuis
KWF-collecte dit --
Pagina 2
i
Moerkapelle -
Vancouver 7
Hoofdstuk 15
Mr. 40
Vlag
1
„Kijk”
Lang
w
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART
donderdag 22 september 1966
fraaie
vormen
Aan
naar ons
door Earl Derr Biggers
vertaald door P. Oreille
(wordt vervolgd)
“Vl'
bodem. Kinderen en fa
milie waren voor de be
groeting naar Schiphol
de
de
De pittoresk landelijke silhouet
van het kleine dorpje, waarin de
toren een zo bepalende rol speelt,
moet nu maar een half jaartje
wijken want met het aloude denk
beeld voor ogen dat zachte heel
meesters nog steeds niet de besten
zijn heeft men de hoog nodige
restauratie maar meteen rigoreus
aangepakt.
Dat ’rigoreus’ slaat alléén op de
torenspits, want de romp van de
toren en ook het schip van de
kerk behoeven in feit ook binnen
de kortst mogelijke tijd restaura
tie. In verband met de huidige fi
nanciële positie van alle betrok
ken instanties zijn die plannen
echter op de lange baan gescho
ven.
En dus gelden de steigers die
rond de gehele toren zijn opge
trokken alleen de spits, die het
allereerst voor verbetering in
aanmerking komt.
MOERKAPELLE De onlangs
gehouden collecte ten bate van het
Koningin Wilhelmina Fonds voor de
kankerbestrijding heeft in Moerka
pelle 383,42 opgebracht. Een groot
succes voor het enveloppe-systeem,
want deze inzameling heeft vijf
maal zoveel opgebracht dan wan
neer zij zou zijn gehouden met bus-
sen. Dank voor het welslagen van de
actie komt toe aan collectrices Teu-
nie Klomp en Dickie Koole.
en hetzelfde geldt in feite voor de
gehele spits. Dat zijn tegenvallers
die zich bij elke restauratie voor
doen; zij hoeven dus geen zorgen
te baren,
Over een half jaar reikt het
ranke spitsje, met ook aan de
oostkant een verlichte wijzer
plaat, weer in volle glorie ten he
mel. Dat het dan een mooie vlag
op een wrakke modderschuit zal
zijn moet Zevenhuizen voorlopig
maar op de koop toe nemen...
51 ’’Onderkruipsel!” siste Geldjes
lijmer, ”ik zal je leren... DAAR!”
En met deze woorden gaf hij Ah
Sing een slag, dat de arme kok
over boord tuimelde... Zonder
verder om te zien sloop de schurk
nu naar de stuurhut. Hier zat
Kappie rustig op een stoel en keek
aandachtig naar de bewegingen
van de automatische stuurman.
”Een deksels knap stukje werk,”
mompelde hij, ”ik...” Zijn over-
peinzingen werden ruw onderbro
ken toen een krachtige hand op
zijn mond werd gelegd. Vóór
Kappie zich van de schrik kon
herstellen, had Geldjeslijmer hem
stevig op zijn stoel gebonden en
hem een prop in de mond geduwd.
’’Ziezo,” grijnsde de booswicht,”
en nu zul je die knappe robot van
je eens deksels raar zien doen!”
Ondertussen beleefde ook Ah
Sing benauwde ogenblikken. Hij
Niets voor niets werkt Wouden
berg aan de restauratie van de
Sint-Janstoren in Gouda, aan de
Martinitoren in Groningen, enz.
De NV Woudenberg nam het
werk aan voor 71.3Ö0 maar dat
zal naar het zich thans laat aan
zien bij lange na niet - voldoende
zijn om er zonder verlies uit te
springen.
Het grootste deel van het door
de minister geadviseerde oude
materiaal kan zonder meer naar
de vuilnisbelt. Het dakbeschot
verkeert in zeer slechte conditie
Vrijdag 27 september:
Zondagmiddag geraakten
dames S., die per rijwiel
Brugweg passeerden, te water
in de sloot langs den weg. Ge
lukkig waren voldoende om
standers in de buurt, om de
dames met hun rijwielen uit
het water te halen, wat nog
met eenige moeite gepaard
ging. Naar we vernemen heeft
dit bad geen schadelijke ge
volgen gehad.
Allen, die met de chr. be
ginselen sympathiseeren, wor
den opgewekt, op Woensdag 2
October, de hoogst belangrijke
vergadering bij te wonen,
waar het onderwerp: Vermo-
mogensaanwasdeling behan
deld wordt. De spreker, die de
aanhangige wet geheel bestu
deerd heeft, hoopt U een beeld
te geven, van het offer dat als
belasting: zoowel op redelijke
als onredelijke wijze) gevraagd
wordt van U. Laat niemand
deze avond verzuimen. Men
zie de advertentie.
begreep wel, dat hij de Kraak
nooit zwemmend zou kunnen in
halen en daarom vestigde hij zijn
hoop op de Riffenbijter, die hem
nog passeren moest. Langzaam
kwam het schip naderbij.,.”Ikk
moet Liffenbijtel belijken,” bor
relde Ah Sing, ’’anders ikke vel-
lolen!”
De gemeente Zevenhuizen was
tien jaar geleden al even rijk als
Chan droeg een blad, hoog opgestapeld met schotels,
naar binnen. Hij zette twee borden dampende soep op
de tafel.
’’Verwaardig u, zich bij mij aan te sluiten”, stelde hij
voor. ’’Eerste gang is opgediend met vriendelijke bij
stand van blik-opener.”
”Een oud merk, nietwaar, Charlie?” lachte Bob, aan
zittend. ”Ik wed, dat het lekker is. Je bent zo iets als
een tovenaar in de keuken.”
Zij begonnen te eten.
”Ik heb er over zitten denken”, ging de jongen voort,
”en nu weet ik waarom ik dit gevoel van onrust heb
in de woestijn. Het komt, omdat ik me zo vreselijk
klein voel. Kijk eens naar mij, en kijk eens het raam
uit, en vertel me dan eens, hoe ik er aankom, als een
persoonlijkheid door de wereld te willen stappen.”
’’Geen kwaad gevoel voor blanke, dit te ondervinden,”
verzekerde Chan hem. ’’Chinees heeft het altijd. Chi
nees weet, hij is nietige zandkorrel op stand van
eeuwigheid. Met welk gevolg? Hij is kalm en rustig en
nederig. Geen zenuwen, gelijk springende, wippende
Kaukasiër. Leven voor hem niet zo veel kwelling.”
’’Zeker”, antwoordde Chan. Hij zette een schoteltje zalm
uit het blik neer. ”In San Francisco ik steeds blanken
aanschouwen, warm en opgewonden. Leven gelijk
koorts, altijd erger wordend. Waarom? Waar eindigt
het? Zelfde plaats als Chinezen leven, denk ik.
Toen zij gegeten hadden, probeerde Bob te helpen met
afruimen, maar hij werd beleefd afgewezen. Hij ging
de radio aanzetten. De sterke stem van iemand met le
ren tong vervulde de kamer.
”Nu, mensen, wij geven vanavond een ware traktatie;
Norma Fitzgerald, van ”Op een Juni-avond”, dat nu in
de Mason Schouwburg gegeven wordt, zal zingen - wat
zul je zingen, Norma? - Norma zegt, dat u dat maar
moet afwachten.”
Bij het horen van Norma’s naam, riep Bob de speurder
die vol verwachting binnen kwam en ging staan lui
steren.
’’Hallo, mensen”, klonk de begroeting der zangeres.
”Ik ben blij, dat ik weer in Los Angelos ben.”
’’Hallo, Norma”, zei Bob, ’’laat je liederen maar eens
waaien. Twee heren in de woestijn willen even met je
praten. Vertel eens wat van Jerry Delaney.”
Ze had hem zeker niet gehoord, want ze begon te zin
gen met een heldere, mooie sopraanstem. Chan en de
jongen luisterden zwijgend.
’’Tien!” riep Bob. Drommels - dat noem ik vader zijn!”
’’Heel trots”, zei Chan. ’’Ugaat weg van hier?”
’Ik ga een poosje naar de stad. Juffrouw Wendell
heeft mij opgebeld - het schijnt, dat de bioscoopmensen
er zijn. Zeg eens, ik heb zoeven bedacht - Madden heeft
beloofd dat ze morgen hier mogen komen. Ik wed, dat
de baas het helemaal vergeten heeft.’
’’Zeer waarschijnlijk. Zeg het hem maar niet, hij zou
toestemming kunnen weigeren. Ik heb onbegrensd ver
langen film te zien in geboorteuur. Mocht ik naar huis
gaan en die ondervinding vertellen aan mijn oudste
dochter, die altijd verzonken is in film-tijdschriften,
dan breekt verering van voorouders in overvloed uit in
mijn huis.”
Bob lachte. ’’Laten we dan maar hopen, dat je de kans
krijgt. Ik ben vroeg terug.”
Na enige minuten reed hij voort in de kleine wagen,
onder de platina sterren. Hij dacht vluchtig aan Louie I
Wong, nu begraven op het kale, kleine kerkhof achter I
Eldorado, maar zijn gedachten gingen spoedig naar I
vrolijker dingen .Met een levendig gevoel van verwach I
ting besteeg hij de heuvels, en de gele lichten van de I
woestijn wenkten hem toe. Toen hij de drempel I
van het Holtel Woestijnrand overschreed, drong het tot
hem door, dat dit geen gewone avond in Eldorado was.
In verband met het ver
keersongeval willen we wijzen
op een handeling van de
schooljeugd, wanneer zij pijl
tjes wegblazen uit een hol
pijpje. Dat dit niet vrij van
gevaar is, ondervond deze
week een motorrijder, die zulk
een voorwerp in zijn oog kreeg
en daardoor bijkans de macht
over het stuur kwijtraakte.
Ditmaal liep het nog zonder
ongeval af, maar...
Begeleid door het ritmisch geklop van het gereedschap zingen de wer
kers in de toren van de Ned. hervormde kerk in Zevenhuizen letterlijk
en figuurlijk het hoogste lied. En inwendig zingt heel Zevenhuizen mee,
want eindelijk, eindelijk is het dan zover dat de strijdbijl daadwerkelijk is
opgegraven tegen de tand des tijds die het fraaie, veertig meter hoge
kerktorentje in de loop der eeuwen in zo ernstige mate heeft aangetast.
nu, m.a.w. aan voorfinanciering
van het project in afwachting van
de rijkssubsidie was geen sprake.
Vier jaar lang gebeurde er nu
niets. Er werd nog een beetje ge
dokterd aan de plannen en zo af
en toe beklom men de treden van
de stoffige toren om er dan hoofd
schuddend en bedrukt weer uit te
komen.
In 1960 rakelde men de zaak
weer op. B en W dienden een de
finitief restauratie plan in. Wie
nu gehoopt had op snelle afwik
keling van zaken, was er naast.
’Slechts’ twee jaar later kwam
Monumentenzorg, bezorgd als zij
meer was over de centen dan
over de monumenten, tot de con
clusie dat het restaureren van de
gehele toren wel een beetje duur
zou komen.
Het was wellicht beter zich te
bepalen tot verbetering van en
kel de spits, waarvan de leibe-
dekking toen reeds bedenkelijke
feilen vertoonde. Het opnieuw be
pleisteren van de romp, zonder
het beschadigen van de baksteen,
werd opnieuw uitgesteld.
Nog zouden er drie jaren ver
strijken voordat opnieuw stappen
werden gezet. In 1965 kwam er
weer een begroting, nu alleen
voor de spits. Alleen de restaura
tie van dit kleine onderdeel van
het geheel zou nu, negen jaar la
ter, al een ton gaan vergen.
De minister van de inmiddels in
cultuur, recreatie en maatschap
pelijk werk gewijzigde portfeuille
ging met dit plan akkoord, mits
(alweer een voorbehoud) zoveel
mogelijk gebruik zou worden ge
maakt van oud materiaal dat bij
de slopingswerkzaamheden nog
te gebruiken zou blijken te zijn.
Bij het naslaan van de boe
ken van zijn ambtsvoorgangers
kwam de nieuwe minister ech
ter tot de minder vrolijke con
clusie dat ondanks alle schone
beloften geen gelden waren ge
reserveerd om nu een toezeg
ging te kunnen doen voor sub-
didiëren van de restauratie. Of
het gemeentebestuur dat ver
zoek om overheidssteun in 1966
nog maar eens wilde herhalen...
Ten einde raad en nog steeds in.
hoopvolle afwachting van de be
loofde bijdrage zei Zevenhuizen
eind oktober vorig jaar bij mon
de van de raad zelfbewust: ”Dan
beginnen we zelf. We financieren
de hele zaak zelf en sluiten een
geldlening. Verder maken we de
ze zaak aanhangig bij GS.” En zo
geschiede.
De werklieden zingen nu het
hoogste lied. Het zijn goede werk
lui. Ze zjjn in dienst van het NV.
Aannemersbedrijf Woudenberg
in Ameide, dat gespecialiseerd is
in dit soort karweien.
”Je hebt dus geen enkel idee tegenover het mijne te
stellen?” vroeg Holley.
’’Geen enig idee. Oprecht gesproken - ik ben volko
men in duisternis.”
Hij keek naar de brief in zijn hand. ”Of bijna”, voegde
hij er aan toe. ”Wij zijn waakzaam en wachten. Mis
schien grijp ik spoedig iets vast.”
’’Best”, zei Bob, ’’maar ik heb een gevoel, dat we hier op
de ranch maar niet langer moeten wachten. Bedenk,
ik heb hem beloofd, dat hij Draycott vandaag in Pasa
dena zou ontmoeten. Hij zal gauw terug zijn. Maar
dan?”
’’Ongelukkig toeval”, zei Chan schouderophalend.
’’Draycott en hij hebben verbinding gemist. Vele ma
len geschied, als twee vrienden afspraak maken. Het
kan weer gebeuren.”
Bob zuchtte. ”Dat is zo. Maar ik hoop, dat P. J. in een
goede bui is, als hij vanavond uit Pasadena komt.Er
is kans, dat hij de revolver van Bill Hart weer gaat
hanteren, en het lokt me niets aan, naast een bed te lig
gen, zodat alleen mijn schoenen te zien komen. Ze zijn
al sinds een week niet meer gepoetst.”
Hoofdstuk VXI
”De Bioscoop in de Stad”.
De zon ging onder achter verre sneeuwtoppen; de
”Wer en ghim van blanken”, merk Charlie op,
toen ze geëindigd had. ”Zo dicht bij haar, en toch zo ver
weg. Het schijnt mij goed, dat wij deze dam spoedig
gaan bezoek.”
”Ja - maar hoe?” vroeg Bob.
”Dat komt in orde”, zei Chan en verdween.
Bob trachtte te lezen. Een uur later werd hij gestoord
door de telefoonschel, en een vrolijke stem beant
woordde zijn ’’Hallo”.
”Nog steeds smachtend naar de stralende lichten?”
”Ja, zeker”, antwoordde hij.
”Nu, de bioscoop is in de stad. Kom maar gauw.”
Hij ging haastig naar zijn kamer. Chan had vuur aan
gelegd op de patio, en zat er voor; het warme licht
flikkerde op zijn gevuld, onaandoenlijk gezicht. Toen
Bob terug kwam met zijn hoed, ging hij even naast de
speurder staan.
’’Krijg je nieuwe denkbeelden?” vroeg hij.
’’Over een raadsel?” Chan schudde het hoofd. ’’Neen.
Op dit ogenblik ben ik ver weg van Madden’s ranch.
Ik ben in Honolulu, waar nachten zacht en zoel zijn,
niet gelijk kille woestijn duisternis. Moet erkennen,
mijn hart is een weinig zwaar van verlangens naar
huis. Ik zie vóór mij nederige woning, waar lantaarns
gloeien en mijn tien kinderen zijn daar in kring ge
schaard.”
Aan de Bleulandweg in het
Goudse Boerhaavekwartier zal mor
gen, vrijdag 23 september, de eerste
paal worden geslagen voor het door
het Van Itersonziekenhuis in sa
menwerking met het Diaconessen
huis De Wjjk te bouwen ziekenhuis-
complex.
Omstreeks tien uur begint in de
aula van de christelijke kweekschool
De Driestar in het noordwestelijk
uitbreidingsplan van Gouda een ont
vangst.
Dertien lange jaren zjjn voor
bij gegaan sinds voor het eerst
officieel over de restauratie van
Zevenhuizens enige gebouw van
historische betekenis werd ge
praat. In 1953 en 1956 werden de
eerste stappen op weg naar ee n
verbetering van de precaire si
tuatie van het gebouw onderno
men. Al véél eerder was over de
toestand van het gebouw ge
klaagd.
Een plan van de architecten
Roggeveen uit Waddinxveen en
Van Essen uit Voorburg tot res
tauratie van de toren, die, zoals
bekend, eigendom is van de ge
meente, werd in 56 door de raad
goedgekeurd. (Ook in de Argus
ogen van Monumentenzorg bleek
het plan te voldoen en dus ging er
een verzoek om subsidie van het
ministerie van - toen nog - O.K.
en W. De kosten van restauratie
van de gehele toren, romp en
spits, werden in dat jaar geraamd
op anderhalve ton. OKW beschik
te nog in hetzelfde jaar gunstig
op het subsidieverzoek, maar
’’betaalbaarstelling van het toe
gekende bedrag zal pas na 1959
plaats hebben”.
De restauratie van het kerk
schip, waartoe van de zijde van
de hervormde kerkvoogdij een
poging was gewaagd, bleek al bij
voorbaat een financieel onhaalba
re kaart. En daarmee kon (en
kan) de kerkvoogdij het dan
voorlopig doen. De tand des tijds
knaagt door...
Schotse van een oud-molenma-
is ker kruipt toch waar 't
De niet gaan kan.
Na drie maanden in
het rijke Canada voel je
toch weer dat je Hol
lander blijft. De familie
aan de grond moest een
beetje langer wachten
want we moesten wach
een DC-7 voor
ons. Om half tien Cana-
deze tijd (half zes in Ne-
Het slot van de reisin
drukken uit Canada en
van de vliegreis van het tuig
echtpaar Eindhout uit etappe is aangevangen, nu al minder krachtig
Moerkapelle volgt hier- Na een poosje vliegen te draaien en bevinden
onder. Als het verhaal krijgen we een maaltijd we ons in glijvlucht. En
begint is het vliegtuig met een slaatje, brood- dan komt de Hollandse
Atlan- jes kaas, tomaat, kom- kust snel dichterbij. In-
kommer, banaan, wijn eens de molens, eerst
maaltijd. Om één
doemt de westkust
Groenland op aan
einder. Drie
vliegen we nu
sneeuw- en ijsvelden.
We kunnen nu pas goed
begrijpen waarom er
soms wekenlang moet
worden gezocht naar een
vermist vliegtuig. Om
vier uur in de morgen
landen we op het tegen
de zee gelegen vliegveld
woestijn werd purper gekleurd, en hier en daar ver
scheen een ster. Het kwik van de thermometer op de
patio begon meedogenloos snel te dalen, een scherpe
wind striemde de verlaten vlakte, en de wereld werd
eenzaam.
”Nu warm voedsel nodig”, merkte Chan op. ”Met uw
■toestemming zal ik talrijke blikjes openen.
”Ik vind alles goed - behalve arsenicum”, zei Bob.
Chan vertrok naar de keuken.
Holley was al lang weg, en Bob zat alleen bij het raam
te kijken naar de zwijgende woestijn. Wat is er nog
veel ruimte in Amerika, peinsde hij. Dachten ze daar
weleens aan, die drommen mensen, die zich nu samen
pakten in ondergrondse treinen, een tafeltje zochten
in een druk restaurant, zich verdrongen bij de tram
haltes, vermoeid en uitgeput eindelijk hun duiventillen,
■die zij hun huis noemden? In de woestijn was ruimte -
ruimte om de borstkas uit te zetten. Maar ook e en ge
voel van onrust, een nimmer aflatend besef, dat de
mens in het grote plan der dingen van bespottelijk wei
nig belang was.
wacht en voor ande
re noodgevallen.
De toren stamt uit
het begin van de zes
tiende eeuw en is
dus thans ongeveer
460 jaar oud. De
romp van de toren
werd in 1824 bepleis
terd en is dus niet
origineel.
Men neemt alge
meen aan dat om
streeks 1500 aan de
toren ook een kerk
schip werd gebouwd
Hoe dat er uit zag en
wanneer en waarom
het verdween is on
bekend.
Vast staat in ieder
geval dit in 1636 in
Na een pauze van een een booreiland met twee
uurtje start het vlieg- torens. De motoren van
'j weer. De laatste het vliegtuig begonnen
uit etappe is aangevangen, nu
een poosje vliegen te draaien en
Het gaat bij de
restauratie van de
spits van de kerkto
ren van een leien
dakje. Kortgeleden
maakte Sjaak Note-
boom deze plaat,
thans zjjn de wer
kers van de NV Wou
denberg al weer veel
verder met hun ar
beid op hoog niveau.
Deze toren der Ne
derlands hervormde
kerk is per traditie
eigendom van de ge
hele plaatselijke ge
meenschap, die er in
tijden van nood naar
toe vluchtte. Hij
diende voorts als uit
kijk voor de brand
nieuw schip gereed
kwam. In 1699 werd
dit gebouw verwoest
door een grote brand
Tijdens de onmiddel
lijk daarop volgende
eeuwwende werd het
kerkgebouw gereali
seerd dat nu nog als
zodanig dienst doet.
De restauratie van
dit gebouw zal nog
wel geruime tijd op
zich laten wachten.
Noch de kerkvoogdij
noch de gemeente,
provincie en rijks
overheid, die tezamen
zullen participeren,
beschikken op dit
moment over de
middelen.
begint is J
juist boven de
tische Oceaan. kommer, banaan, wijn eens de molens,
Omstreeks half negen en koffie. Om half acht één, dan nog eens twee,
begint het te scheme- (Canadese tijd) vliegen dan weer een. Het bloed
ren, maar om twaalf we boven de
weer volkomen dag en westkust. Schotland
schijnt het zonnetje. kaal en rptsachtig.
Even na ’middernacht’ -
krijgen we een brood-
uur
van
de
uur lang
over
dalen
landschappen. Langs de
noordkust was veel be
drijvigheid. Aan de, - -
kleur op de grond kon- aerland ’s avonds) ston
den we zien dat er veel de j we T°P Nederlandse
landbouw wordt ge
pleegd.
v -F -TT v-tt x ,Nadat de ,nog enkele gekomen. Spoedig*zaten
Keflavik in Ijsland. Het kleine eilandjes zijn ge- we in de atuo naar ons
is moeilijk om als leek passeerd is alles water eigen Moerkapelle.
de hoogte te bepalen, ik tot aan de Hollandse
dacht dat het ongeveer kust. Het eiland dat we Onze vakantie van
vijftig meter boven de toch zagen na een poos drie maanden was in al-
zeespiegel ligt. bleék bij nader inzien le opzichten vervlogen.
