was
m een
öe Chinese
Pd.peqö.ö.1
Glaasje op?
Laatje rijden!
Sociale zaken opgeheven
Agenda vooraf’
kwartier klaar
Dam po
R
WIPPEROEN
de ongeluksvogel
en
I
i
h
FRA-VA-KO‘s
IN HET KORT
Schaakclub WSV
f 1.98 per stuk
Bp
fiv B B Ba B
JbWbT f I
volleybal Be fair
Damclub Excelsior
Wandelsportver. SDS
'agina z
heeft 100 Wasmanden
KL.
(wordt vervolgd)
Afscheid
Tuinbouwschool
Doet L mee
9
A
Hoofdstuk 18
Sr. 48
-
F
I
weg te geven voor
i
Warenhuizen
door Earl Derr Biggers
vertaald door P. Oreille
JE
Feiten die zeggen dat het le-
o
Eikenlaan, leplaan, Wveen
Telefoon 2401 b.g.g 2184
en wethouders. Dit om te voorkomen
dat gebouwen zullen verrijzen die
strijdig zijn met de in het bestem
mingsplan opgenomen bepalingen.
nog
waardige
moeid.
ge-
’uw’
donderdag 22 december 1966
L-
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART
grote ergenis wilde dat helemaal
niet lijken. Zoeven was hij nog
vrolijk en nu... nu keek hij zo
zuur als een zure augurk. Waar
was al die vrolijkheid opeens ge
bleven? Dat was natuurlijk de
schuld van dat vervelende koude
zeewater...!
Wipperoen vond de zee opeens
helemaal niet leuk meer. De zee
was vol grote natte koude golven
...brrr... Hij moest er niets meer
van hebben. De zee was om op te
varen; had Snipper misschien
toch nog gelijk? Die was immers
De raad ging akkoord met een
voorstel dat een wijziging inhield
van de voorschriften behorende bij
het bestemmingsplan Tuinbouwge
bied I. De in dat plan te bouwen wo
ningen zullen een goothoogte moeten
hebben van tenminste zes meter. Een
bezwaarschrift van de gemeente Ca-
pelle aan den IJssel, die eigenares is
van de gronden in Tuinbouwgebied
I werd alleen in bovenstaand op
zicht tegemoet gekomen. De overige
bezwaren werden ongegrond ver
klaard. Ook werd bepaald dat voor
het uitvoeren van werken in het be
stemmingsplan voorafgaande ver
gunning nodig is van burgemeester
WADDINXVEEN Burge
meesterszoon F. G. van der
Hooft, tweede luitenant van de
intendance, trouwde vorige
week met mejuffrouw D. G.
van Noort. Als ambtenaar van
de burgerlijke stand voltrok
burgemeester C. A. van der
Hooft het huwelijk zelf in de
overvolle raadzaal van het ge
meentehuis. De in gala-uniform
gestoken bruidegom en zijn
bruid werden na de voltrek
king opgewacht door een sabel -
wacht van officieren, collega’s
van de bruidegom, ook in gala.
Ook voor het raadhuis had zich
een grote schare belangstellen
den verzameld.
Het jonge echtpaar blijft
voorlopig in Waddinxveen wo
nen, maar zal te zijner tijd naar
de standplaats van de bruide
gom verhuizen.
(foto Sjaak Noteboom)
”De paarlen...” opperde Chan.
”O, tegen achten ben ik wei terug. Dit is nu belang-
rijker...”
Toen hij naast Holley in de auto ging zitten, zag Bob
de voordeur van het huis open gaan en de reuzenge
stalte van Madden op de drempel staan.
”Hei daar!” riep de millionnair.
’’Waai om”, mompelde Bob. De redacteur stuurde de
auto achteruit en liet haar met verbazende snelheid
draaien. Zij waren al op de weg en reden met grote
vaart.
”Wat kan er gebeurd zijn?” vroeg Bob.
”Ik weet het niet. Het is daar gevaarlijk, bij die oude
mijn - overal zijn schachten - soms verborgen door
kreupelhout. Schachten van honderd en meer meters
diep...”
’’Sneller”, smeekte Bob.
”Kan niet sneller”, antwoordde Holley. ’’Madden stelde
belang in je vertrek, nietwaar? Je hebt hem zeker de
paarlen nog niet gegeven?”
’’Neen. Er is weer wat nieuws gebeurd vanavond.”
Bob vertelde hem wat de stem door de radio had ge
zegd.
”Zou je denken, dat we het van het begin af aan mis
gehad hebben? Dat er tenslotte niemand ook maar
beschadigd is op de ranch?”
’’Best mogelijk”, gaf de redacteur toe.
”Dat kan wachten. Het gaat nu om Paula.”
Een andere auto kwam in snelle vaart aan op de
weg. Holley week uit; de beide wagens schramden el
kaar in het voorbijgaan.
”Wie was dat?” vroeg Bob.
”Een taxi van het station”, antwoordde Holley. ”Ik
herkende de chauffeur. Er zat iemant achterin.”
”Ik zag het”, zei Bob. ’’Misschien iemand voor Mad
den.”
’’Misschien wel”, erkende Holley. Hij zwenkte nu van
de grote weg af het half verborgen pad op, dat naar de
verlaten mijn voerde.
”Nu moet het langzamer gaan, vrees ik”, zei hij.
”Toe, vooruit maar”, drong Bob aan. ”Je zult de oude
Horatius geen zeer doen”.
Holley gaf meer gas, en op dat ogenblik botste het lin-
ker-voorwiel zo hevig op een rotsblok, dat zij bijna
met hun hoofd doer de kap gingen.
”Het is verkeerd, Holley”, zei Bob, met gevoel.
”Wat is verkeerd?”
”Dat een mooi, lief meisje als Paula hier alleen in de
de woestijn rond draait. Waarom trouwt er, in ’s he
melsnaam, niet iemand met haar, en brengt haar er
gens anders heen?”
’’Geen kans”, antwoordde Holley. ”Zij wil niet trouwen
”De laatste toevlucht van zwakke geesten”, noemt zij
het.”
’’Werkelijk?”
”Zij wil niet in een keukentje opgesloten worden, zei ze,
na het vrije leven, dat zij heeft genoten.”
’’Waarom heeft ze zich dan met die aap verloofd?”
”Wat voor aap?”
’’Wilbur - of hoe hij heten mag. De jongen, die haar
de ring gegeven heeft.”
Holley lachte - en zweeg even. Eindelijk zei hij: ”Ik ge
loof niet, dat zij het goed vindt, maar ik zal het je toch
maar vertellen. Het zou jammer zijn, als je het niet te
weten kwam. Die smaragd is van haar moeder ge
weest, ze heeft hem opnieuw laten zetten, en draagt
hem nu ter bescherming.”
’’Bescherming?”
”Ja. Dat niet iedere opgeschoten slungel haar achter
volgt om met haar te trouwen.”
”O”, zei Bob. Toen zweeg hij een poos. ’’Noemt ze mij zo
als ze over me praat?” vroeg hij eindelijk.
”Hoe?”
’’Opgeschoten slungel.”
”Wel neen. Ze zei, dat je dezelfde denkbeelden over
het huwelijk had als zij. Je knapt ervan op, als je een
verstandig man ontmoet, zoals jij bent, zo zei ze het.”
Weer een stilte. ’’Waar zit je over de denken?” vroeg de
redacteur.
’’Over heel wat”, zei Bob grimmig. ”Zou je denken, dat
je, op mijn leeftijd een verknoeid leven nog eens op
nieuw kunt beginnen?”
”Dat moet kunnen”, verzekerde Holley hem.
”Ik heb me aangesteld als een gek. Als ik weer thuis
ben, ga ik vader de grootste verrassing van zijn leven
bezorgen. Ik zal de zaak ovememen, zoals hij zo graag
wil, en ik ga hard werken. Tot nu toe wist ik niet, wat
ik wilde. Ik ben zo zwak en wispelturig geweest als een
vrouw.”
”Wat een vergelijking!” zei Holley. ”Een slechtere heb
ik nog nooit gehoord. Laat jij me de vrouw eens zien,
die niet weet wat ze wil - en als ze het weet, er geen
moeite voor doet.”
”Nu ja - je snapt wel, hoe ik het meen. Is het nog ver?’
”Ach - ik hoop, dat haar niets overkomen is.’
’Zij ratelden voort, altijd dichter naar de heuvels toe,
die steenrood leken onder de stralen van de langzaam
opkomende maan. De weg leidde nu door een nauwe
bergkloof, verdween bijna, maar als door instinct ge
dreven reed Horatius steeds verder.
”Heb je een zaklantaarn?” vroeg Bob.
”Ja. Waarom?”
’’Stop even, geef dan eens hier. Ik heb een idee.”
Hij stapte uit de wagen met de lantaarn en bekeek de
weg vóór hen heel nauwkeurig. ’’Hier is zij langs geko
men,” verklaarde hij. ”Dat is het spoor van haar ban
den - ik zou het overal herkennen - één ervan heb ik
voor haar vernieuwd. Ze - ze moet daar ergens nog
WADDINXVEEN Voorafgaand aan de verdere bespiegelingen rondom te
gemeentebegroting voor 1967 werkte de raad donderdagmiddag haasje-repje
een aantal minder belangwekkende voorstellen af. Geen van de tien punten
stuitte op grote bezwaren zodat de zaak in een kwartier was bekeken.
Zonder hoofdelijke stemming stelde
de raad de uitgaven voor het open
baar onderwijs vast en meteen de
naar analogie van die kosten bepaal
de exploitatievergoeding voor het
bijzonder onderwijs. Ook voor het
vakonderwijs werden de respectieve
lijke bedragen over 1965 vastgesteld.
In de commissie tot wering van
schoolverzuim werden voor een
nieuwe periode benoemd de heren
W. J. A. Ming en P. Sliedrecht.Voorts
werd voor de aanschaffing van
schoonmaakartikelen voor de Sint-
Paulusschool 405 beschikbaar ge
steld.
B K K J PügKWïvF c-Vk"-?,ü's.yy
WADDINXVEEN Ondanks veel
pech - twee dames moesten in de
eerste set twee speelsters met een
verzwikte enkel het veld ruimen -
heeft het eerste damesvolleybalteam
van Be Fair vorige week een fraaie,
zij het krappe overwinning geboekt
op Concordia uit Rotterdam. In de
eerste set werd bijna alleen geser
veerd omdat Concordia moeite had
met de zaal. Be Fair nam aanvanke
lijk een voorsprong, maar Be Fair
behield toch de leiding.
Erg moeilijk werd het toen een
speelster had voet verzwikte en
moest worden vervangen. Even later
stapte een volgende volley’ster ver
keerd en werd eveneens vervangen.
Deze tegenslagen misten hun uitwer
king in de tweede set niet. Concordia
profiteerde goed van de verwarring
en bracht deze set met 15-8 op haar
naam. Na een korte rust kon een van
de geblesseerde speelsters weer mee
doen. In snel tempo, goede serves en
veel actie eindigde set nummer drie
in een verpletterende 15-2 zege voor
de Waddinxveensen. Een inzinking
bracht Be Fair in de volgende set
weer opde knieën. Concordia nam
het hoge tempo over en won met
16-14 nadat Be Fair nog had voorge
staan. De laatste set ging aanvanke
lijk gelijk op. Bij 8-6- voor Be Fair
ruilden de teams van veld. Na twee
times-out van de tegenstander was
het 10-10. Be Fair ging weer in een
hogere versnelling en met behulp
van snelle en gevaarlijke serves,
goede opbouw en uitstekende sma
shes werd het tenslotte 15-10.
Be Fair 2 verpletterde Komeet 1
met 3-0. Het was voor de Waddinx-
veense ploeg in feit alleen een kwes
tie van serveren. Setstanden: 15-0,
15-4 en 15-4. Het tweede damesteam
was ook tegen Houvast uit Boskoop
verreweg de sterkste ploeg. Setstan
den: 15-10, 15-2 en 15-5. Be Fair 2
heeft nog geen enkele wedstrijd ver
loren en maakte goede kans kam
pioen te worden. Kwaliteit heeft de
ploeg in ieder geval genoeg voor een
plaats in de eerste klas.
Be Fair 3 en Houvast 2 hebben vo
rige week de punten ’zusterlijk’ ver
deeld. De Waddinxveensen wonnen
de eerste set (15-11) en brachten ook
de tweede op hun naam met dezelfde
■cijfers. Een flinke inzinking in de
derde set leverde Houvast de eerste
overwinning op (15-4). De laatste set
bracht geen verbetering: het werd
15-7.
AP ALLE MOGELIJKE ma-
v7 nieren zal de wegge
bruiker in de komende dagen
weer gewezen worden op het
gevaar van het rijden onder
invloed of na gebruik van
alcohol. Televisie, radio, kran
ten, wjj, alle® doet weer mee
aan de ’glaasjesactie’ van het
Verbond voor Veilig Verkeer,
dat daar vorig jaar al zóveel
succes mee boekte dat nu ook
in België en Luxemburg de
kreet ’’Glaasje op” hebben
overgenomen.
Behalve de pers-media
wordt de weggebruiker echter
ook nog op andere manieren
benaderd. De taxi’s, bussen,
trams en treinen zullen worden
voorzien van affiches, trans
fers, raambiljetten, wantkran-
ten en noem-maar-op. In dui
zenden café worden bierviltjes
verspreid met als opdruk het
vrolijke mannetje achter zijn
stuur. Benzinestations reiken
hun klandizie de transfers uit.
Niets is nagelaten om de ver
keersdeelnemers op deze
vriendelijke wijze op de niet
temin keiharde feiten te druk
ken.
WADDINXVEEN Met groot ver
toon van macht versloeg het team
van de Waddinxveense Schaak Ver
eniging donderdag in een competitie
wedstrijd voor de Rotterdamse
Schaak Bond De IJssel 1 uit Moor
drecht. WSV won met 8J tegen 1|.
Moordrecht veroverde een punt
dank een fout van eerste-bordspeler
W. van Oort, die zijn dame prijs
moest geven en zodoende van J. H.
Speelmans verloor. A. v.d. Starre
bood remise aan nadat hij in een
vrijwel gelijke stand met slechts lo
pers van ongelijke kleur geen pers
pectief meer zag.
De persoonlijke resultaten waren:
W. van Oort-H. H. Speelmans 0-1,
P. Broer-R. Stoppelenburg 1-0, P.
Perdijk-G. Verkaart 1-0, C. v. d.
Mark-W. H. de Meijer sr. 1-0, J. van
Oort-W. H. de Meijer jr. 1-0, A. v.d.
Starre-J. Zwaan J. v.d. Horst-
P. M. Steensel 1-0, A. Littooy-A. v.d.
Berg 1-0, W. Verstoep-H. Roebersen
1-0, A. Versluis-P. G. H. Hees 1-0.
Voor de onderlinge competitie
werdgn drie wedstrijden gespeeld.
Uitslagen: A. van Dijken-W. van
Vuuren afgebr., A. van Woerekom-
A. A. van Gort 1-0, N. v.d. Vloed-H.
Schoemaker J-|.
De raad nam zonder tranen af
scheid van de gemeentelijke dienst
voor sociale zaken die in 1954 werd
ingesteld als opgvolger van het
Burgerlijk Armbestuur. Het Armbe
stuur werd toen niet opgeheven om
dat men er van uitging dat de instel
ling van de dienst voor sociale zaken
meteen het einde betekende van diens
voorganger. Hetzelfde gebeurde vo
rig jaar bij de inwerkingtreding van
de Algemene Bijstandwet, die be
paalde dat de na de Armenwet van
1912 opgerichte instellingen van wel
dadigheid waren opgeheven. Men
nam dus aan dat dus ook de gemeen
telijke dienst voor sociale zaken for
meel opgehouden zou hebben te be
staan. Nu dat niet het geval bleek,
was een voorstel tot opheffing van
de dienst noodzakelijk. Ter gerustel-
ling: de dienst voor sociale zaken
mag dan niet meer bestaan, als onder
afdeling van de algemene dienst van
de gemeente zal hij toch als voorheen
blijven functioneren.
WADDINXVEEN Zowel het
tweede als het derde vijftal van de
damclub Excelsior hebben vorige
week een nederlaag geleden. Excel
sior 3 ging met 8-2 ten onder in een
uitwedstrijd tegen Boskoop 2. Na
spannende strijd won Bleiswijk 2, op
bezoek in Waddinxveen, met 6-4 van
Excelsior 2. Het tweede team is door
deze nederlaag uitgeschakeld voor
het kampioenschap.
De persoonlijke resultaten waren:
W. D. van Es-J. de Heer 1-1, W. van
Rijswijk-A. A. Rietveld 2-0, W. A.
van Otterloo-C. Stolker 1-1, A. Kei-
zer-A. Compeer 2-0, C. A. Metselaar
G. v.d. Zijden 2-0 (Boskoop 2-Excel-
sior 3);
T. Driesse-D. J. van Breugem 0-2;
T. Baan-W. P. van Loon 2-0, J. Ver-
meulen-J. Helder 0-2, B. van Eijk-
J. v.d. Bent 0-2, A. Zwanenburg-K.
v.d. Velde 2-0 (Excelsior 2-BDV 2).
De uitslagen van de vijftiende ron
de voor het clubkampioenschap wa
ren: T. Twigt-G. Heeren 2-0, A. A.
Rietveld-C. H. Kramp 0-2, H. Boele-
A. Blom 1-1, T. den Ouden-F. M. P.
Jacobi 0-2, H. Troost-C. Stolker 2-0.
Ook de jeugd speelde de vijftiende
ronde: D. La Grand-A. van Eijk 2-0,
N. Hoogerdijk-T. Twigt 2-0, F. Kel-
derman-R. van Eijk 2-0, J. v.d. Plaat
C. Honkoop 2-0, D. van Vuuren-T.
Walthie 2-0, W. v.d. Plaat-E. Vermeij
1-1, H. Koele-A. van Eijk 2-0.
bezig een roeikist te maken? Hij
schudde geërgerd z’n hoofd. Ach
welnee! Snipper had zin in een
avontuur en hij niet; wat had hij
met het gedoe van Snipper te ma
ken?
”Ik ga lekker in een duinpan
netje liggen slapen”, besloot
Wipperoen. ”Ik ga lekker NIETS
doen!” Maar net toen hij zich wil
de omdraaien zag hij een fles in
zee drijven!
4. Wipperoen rende als een haas
naar de zee om te gaan poot
je baden, maar oei, wat viel dat
tegen! Brr, wat was het water
koud. Hij deed gauw een paar
stapjes terug. Bah, dat was nou
jammer. Hij had juist zo’n zin
om lekker pootje te baden. Of
om te gaan zwemmen; dat was
nog prettiger.
Maar het water was zo koud...
Ach ach, wat was het toch moei
lijk om leuke dingen te doen. Wip
peroen probeerde gauw weer een
beetje te lachten, maar tot zijn
■^BIJ VERKOUDHEDEN
HKRTO» GIRICKnCD
VOOR VADER, MOEDER EN KIND
zijn - de wagen is hier maar eens langs gegaan.”
Hij sprong er weer in, en de auto snelde voort, nam
scherpe bochten, en reed langs de rand van een af
grond. Dan gingen ze een laatste hoek om, en vóór hen
tussen de heuvels, lag de spookstad.
Bob hield zijn adem in. In de vriendelijke maneschijn
lagen de overblijfselen van een stad, hier een schoor
steen en daar een muur, straat na straat van ingeval
len huizen, nu tot stof vergaan. Eenmaal had de mijn
veel beloofd en de mensen waren gekomen; zij hadden
hier, bij de diepe schachten, hun huizen gebouwd; het
zilver was in prijs gedaald en de mensen waren heen
gegaan; zij gaven Petticoat Mijn over aan het dode
lijkst bombardement, dat bestaat - het geduldige, stille
bombardement van de ledige jaren.
Zij reden door de hoofdstraat, telkens draaiend tussen
grote gapingen door, die gemaakt hadden kunnen zijn
door ontploffende bommen. Tussen de scheuren van
het trottoir, waarop zich eertijds op Zaterdagavond een
dichte menigte bewoog, groeiden nu bosjes geelgroen
gras. Van de winkelstraten waren er nog twee en de
huizen helden schuin over, met de wind mee.
”Een vrolijk schouwspel”, merkte Bob op.
”Dat gebouw daar, dat op het punt staat om in te val
len, is de herberg ”De Zilveren Ster”, zei Holley. Dat
andere daar zal wel nooit instorten. Dat hebben ze van
steen gebouwd - dat het duurzaam zou zijn - en zij
hadden heter nodig ook. Dat was vroeger de gevan
genis.”
”De gevangenis”, herhaalde Bob.
De stem van Holley klonk voorzichtig; ”Is dat daar een
licht in de Zilveren Ster?”
”Het lijkt wel zo”, antwoordde Bob. ”Zeg - we moeten
oppassen - ongewapend, zie je. Ik zal me achterin ver
bergen, en te voorschijn komen als het nodig is. De
verrassing vult dan aan, wat we aan wapenen tekort
komen.”
’’Goed idee”, vond Holley, en Bob klom achter in de
wagen, waar hij zich verdekt opstelde. Voor de Zilve
ren Ster stopten zij. Plotseling verscheen er een lange
man op de drempel; hij kwam naar de auto toe.
”Wat moet je hier?” vroeg hij.
Bob kreeg een schok toen hij de schrale, hoge stem van
Slappe Flip weer hoorde.
”Zo, vreemdeling”, zei Holley. ”Dat is een verrassing.
Ik meende, dat Petticoat Mijn verlaten was.”
’’Mijn maatschappij heeft plan hier weer te begin
nen”, antwoordde Maydorf. ”Ik ben hier om proeven te
nemen.”
’’Hebt u al iets gevonden?” vroeg Holley terloops.
”Het zilver is er zo goed als uit. Maar er zit koper in de
heuvels links. U bent een heel eind van de grote weg
af.”
”Dat weet ik. Ik zoek een jonge dame, die hier vanmor
gen heen gegaan is. Hebt u haar soms gezien?”
”Er is hier sedert een week niemand geweest behalve ik
zelf.”
”Zo? U vergist u misschien. Als u er niets tegen hebt,
kijk ik hier eens rond...”
”En als ik er wel op tegen heb?” snauwde Slappe Flip.
’’Waarom zoudt u...”
”Dat heb ik. Ik ben hier alleen, en ik wil geen gevaar
lopen. Draai je wagen om...”
’’Wacht even”, zei Holley. ”Doe die revolver weg. Ik
kom als vriend...”
”Zo. Draai dan om als vriend en ruk uit. Begrijp me
goed.”
Hij was nu vlak bij de wagen. ”Ik zeg je, dat er nie
mand hier is...”
Hij hield op toen er plotseling iemand uit de auto
sprong en zich op hem wirp. De revolver ging af, maar
op de weg, zonder iemand te raken; Bob deed alle
moeite het wapen in handen te krijgen. Een kort ogen
blik worstelden de twee mannen wanhopig, daar in de
verlaten straat, voor de Zilveren Ster. Slappe Flip was
niet zo jong meer, maar hij bood heftige tegenstand.
Lang duurde het echter niet, en vóór Holley de wagen
uit was, had Bob hem onder en gelukte het hem, May
dorf het wapen af te nemen.
”Nu sta je op en wijst ons de weg”, gebood de jongen.
’’Geef mij de sleutels. Er zit een splinternieuw slot op
die gevangenisdeur, en wij snakken om tezien, wat er
binnen in is.”
Slappe Flip stond op en keek hulpeloos rond.
’’Opschieten!” riep Bob. ”Ik heb aldoor verlangd je
weer eens te zien, en ik ben niet erg zachtzinnig ge
stemd. Die zeven en veertig dollar - om maar te zwij
gen van de last, die je mij bezorgd hebt, die avond, toen
de President Pierce in San Francisco binnen kwam.”
”Er is niets in de gevangenis”, zei Maydorf, ”en ik
heb de sleutel niet...”
’’Zoek eens in zijn zakken, Holley”, zei Bob.
Al heel gauw kwam er een bos sleutels te voorschijn.
Bob nam ze over en gaf Holley de revolver. ”Ik laat jou
op Slappe Flip passen. Als hij probeert op de loop te
gaan, schiet je hem neer als een konijn.”
Hij nam de zaklantaarn uit de wagen en ging de bui
tendeur van de gevangenis openen. Nu stond hij in wat
eenmaal een kantoortje was geweest.
Het binnenvallende maanlicht scheen op een stoffige
stoel en lessenaar, een oude brandkast, en een plank
met een paar gehavende boeken. Op de lessenaar lag
een krant. Hij belichtte de datum - ze was maar een
week oud.
vensgevaarlijk is om een
geestrijk glaasje achter het
stuur te kruipen. Vorig jaar
waren er bewonderens-
carrières mee
Dit jaar kan
glaasje een mensenleven kos
ten.
Wilt.u een goeie raad?
’’GLAASJE OP? LAAT
RIJDEN!”
ZEVENHUIZEN De wandel-
sportvereniging Sterker Door Strjjd
houdt op vrjjdag 20 januari a.s. in
café Hof van Holland de jaarlijkse
algemene ledenvergadering. De
agenda bevat acht punten. Aftre
dend zijn de heer P. Schenk en me
juffrouw N. Hogebrug. Alleen de
laatste is herkiesbaar.
Op zaterdag 7 januari is er voor
de leden van SDS een feestavond in
het clubgebouw aan de Lange Zijde,
’s Middags is er een vrolijke middag
voor de jeugd. Dit feest wordt ge
houden in plaats van de voorheen
gebruikelijke Sinterklaasbijeenkomst
De dondermiddag begint om half
drie, de feestavond om acht uur.