was m een öe Chinese Pd.peqö.ö.1 Glaasje op? Laatje rijden! Sociale zaken opgeheven Agenda vooraf’ kwartier klaar Dam po R WIPPEROEN de ongeluksvogel en I i h FRA-VA-KO‘s IN HET KORT Schaakclub WSV f 1.98 per stuk Bp fiv B B Ba B JbWbT f I volleybal Be fair Damclub Excelsior Wandelsportver. SDS 'agina z heeft 100 Wasmanden KL. (wordt vervolgd) Afscheid Tuinbouwschool Doet L mee 9 A Hoofdstuk 18 Sr. 48 - F I weg te geven voor i Warenhuizen door Earl Derr Biggers vertaald door P. Oreille JE Feiten die zeggen dat het le- o Eikenlaan, leplaan, Wveen Telefoon 2401 b.g.g 2184 en wethouders. Dit om te voorkomen dat gebouwen zullen verrijzen die strijdig zijn met de in het bestem mingsplan opgenomen bepalingen. nog waardige moeid. ge- ’uw’ donderdag 22 december 1966 L- WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART grote ergenis wilde dat helemaal niet lijken. Zoeven was hij nog vrolijk en nu... nu keek hij zo zuur als een zure augurk. Waar was al die vrolijkheid opeens ge bleven? Dat was natuurlijk de schuld van dat vervelende koude zeewater...! Wipperoen vond de zee opeens helemaal niet leuk meer. De zee was vol grote natte koude golven ...brrr... Hij moest er niets meer van hebben. De zee was om op te varen; had Snipper misschien toch nog gelijk? Die was immers De raad ging akkoord met een voorstel dat een wijziging inhield van de voorschriften behorende bij het bestemmingsplan Tuinbouwge bied I. De in dat plan te bouwen wo ningen zullen een goothoogte moeten hebben van tenminste zes meter. Een bezwaarschrift van de gemeente Ca- pelle aan den IJssel, die eigenares is van de gronden in Tuinbouwgebied I werd alleen in bovenstaand op zicht tegemoet gekomen. De overige bezwaren werden ongegrond ver klaard. Ook werd bepaald dat voor het uitvoeren van werken in het be stemmingsplan voorafgaande ver gunning nodig is van burgemeester WADDINXVEEN Burge meesterszoon F. G. van der Hooft, tweede luitenant van de intendance, trouwde vorige week met mejuffrouw D. G. van Noort. Als ambtenaar van de burgerlijke stand voltrok burgemeester C. A. van der Hooft het huwelijk zelf in de overvolle raadzaal van het ge meentehuis. De in gala-uniform gestoken bruidegom en zijn bruid werden na de voltrek king opgewacht door een sabel - wacht van officieren, collega’s van de bruidegom, ook in gala. Ook voor het raadhuis had zich een grote schare belangstellen den verzameld. Het jonge echtpaar blijft voorlopig in Waddinxveen wo nen, maar zal te zijner tijd naar de standplaats van de bruide gom verhuizen. (foto Sjaak Noteboom) ”De paarlen...” opperde Chan. ”O, tegen achten ben ik wei terug. Dit is nu belang- rijker...” Toen hij naast Holley in de auto ging zitten, zag Bob de voordeur van het huis open gaan en de reuzenge stalte van Madden op de drempel staan. ”Hei daar!” riep de millionnair. ’’Waai om”, mompelde Bob. De redacteur stuurde de auto achteruit en liet haar met verbazende snelheid draaien. Zij waren al op de weg en reden met grote vaart. ”Wat kan er gebeurd zijn?” vroeg Bob. ”Ik weet het niet. Het is daar gevaarlijk, bij die oude mijn - overal zijn schachten - soms verborgen door kreupelhout. Schachten van honderd en meer meters diep...” ’’Sneller”, smeekte Bob. ”Kan niet sneller”, antwoordde Holley. ’’Madden stelde belang in je vertrek, nietwaar? Je hebt hem zeker de paarlen nog niet gegeven?” ’’Neen. Er is weer wat nieuws gebeurd vanavond.” Bob vertelde hem wat de stem door de radio had ge zegd. ”Zou je denken, dat we het van het begin af aan mis gehad hebben? Dat er tenslotte niemand ook maar beschadigd is op de ranch?” ’’Best mogelijk”, gaf de redacteur toe. ”Dat kan wachten. Het gaat nu om Paula.” Een andere auto kwam in snelle vaart aan op de weg. Holley week uit; de beide wagens schramden el kaar in het voorbijgaan. ”Wie was dat?” vroeg Bob. ”Een taxi van het station”, antwoordde Holley. ”Ik herkende de chauffeur. Er zat iemant achterin.” ”Ik zag het”, zei Bob. ’’Misschien iemand voor Mad den.” ’’Misschien wel”, erkende Holley. Hij zwenkte nu van de grote weg af het half verborgen pad op, dat naar de verlaten mijn voerde. ”Nu moet het langzamer gaan, vrees ik”, zei hij. ”Toe, vooruit maar”, drong Bob aan. ”Je zult de oude Horatius geen zeer doen”. Holley gaf meer gas, en op dat ogenblik botste het lin- ker-voorwiel zo hevig op een rotsblok, dat zij bijna met hun hoofd doer de kap gingen. ”Het is verkeerd, Holley”, zei Bob, met gevoel. ”Wat is verkeerd?” ”Dat een mooi, lief meisje als Paula hier alleen in de de woestijn rond draait. Waarom trouwt er, in ’s he melsnaam, niet iemand met haar, en brengt haar er gens anders heen?” ’’Geen kans”, antwoordde Holley. ”Zij wil niet trouwen ”De laatste toevlucht van zwakke geesten”, noemt zij het.” ’’Werkelijk?” ”Zij wil niet in een keukentje opgesloten worden, zei ze, na het vrije leven, dat zij heeft genoten.” ’’Waarom heeft ze zich dan met die aap verloofd?” ”Wat voor aap?” ’’Wilbur - of hoe hij heten mag. De jongen, die haar de ring gegeven heeft.” Holley lachte - en zweeg even. Eindelijk zei hij: ”Ik ge loof niet, dat zij het goed vindt, maar ik zal het je toch maar vertellen. Het zou jammer zijn, als je het niet te weten kwam. Die smaragd is van haar moeder ge weest, ze heeft hem opnieuw laten zetten, en draagt hem nu ter bescherming.” ’’Bescherming?” ”Ja. Dat niet iedere opgeschoten slungel haar achter volgt om met haar te trouwen.” ”O”, zei Bob. Toen zweeg hij een poos. ’’Noemt ze mij zo als ze over me praat?” vroeg hij eindelijk. ”Hoe?” ’’Opgeschoten slungel.” ”Wel neen. Ze zei, dat je dezelfde denkbeelden over het huwelijk had als zij. Je knapt ervan op, als je een verstandig man ontmoet, zoals jij bent, zo zei ze het.” Weer een stilte. ’’Waar zit je over de denken?” vroeg de redacteur. ’’Over heel wat”, zei Bob grimmig. ”Zou je denken, dat je, op mijn leeftijd een verknoeid leven nog eens op nieuw kunt beginnen?” ”Dat moet kunnen”, verzekerde Holley hem. ”Ik heb me aangesteld als een gek. Als ik weer thuis ben, ga ik vader de grootste verrassing van zijn leven bezorgen. Ik zal de zaak ovememen, zoals hij zo graag wil, en ik ga hard werken. Tot nu toe wist ik niet, wat ik wilde. Ik ben zo zwak en wispelturig geweest als een vrouw.” ”Wat een vergelijking!” zei Holley. ”Een slechtere heb ik nog nooit gehoord. Laat jij me de vrouw eens zien, die niet weet wat ze wil - en als ze het weet, er geen moeite voor doet.” ”Nu ja - je snapt wel, hoe ik het meen. Is het nog ver?’ ”Ach - ik hoop, dat haar niets overkomen is.’ ’Zij ratelden voort, altijd dichter naar de heuvels toe, die steenrood leken onder de stralen van de langzaam opkomende maan. De weg leidde nu door een nauwe bergkloof, verdween bijna, maar als door instinct ge dreven reed Horatius steeds verder. ”Heb je een zaklantaarn?” vroeg Bob. ”Ja. Waarom?” ’’Stop even, geef dan eens hier. Ik heb een idee.” Hij stapte uit de wagen met de lantaarn en bekeek de weg vóór hen heel nauwkeurig. ’’Hier is zij langs geko men,” verklaarde hij. ”Dat is het spoor van haar ban den - ik zou het overal herkennen - één ervan heb ik voor haar vernieuwd. Ze - ze moet daar ergens nog WADDINXVEEN Voorafgaand aan de verdere bespiegelingen rondom te gemeentebegroting voor 1967 werkte de raad donderdagmiddag haasje-repje een aantal minder belangwekkende voorstellen af. Geen van de tien punten stuitte op grote bezwaren zodat de zaak in een kwartier was bekeken. Zonder hoofdelijke stemming stelde de raad de uitgaven voor het open baar onderwijs vast en meteen de naar analogie van die kosten bepaal de exploitatievergoeding voor het bijzonder onderwijs. Ook voor het vakonderwijs werden de respectieve lijke bedragen over 1965 vastgesteld. In de commissie tot wering van schoolverzuim werden voor een nieuwe periode benoemd de heren W. J. A. Ming en P. Sliedrecht.Voorts werd voor de aanschaffing van schoonmaakartikelen voor de Sint- Paulusschool 405 beschikbaar ge steld. B K K J PügKWïvF c-Vk"-?,ü's.yy WADDINXVEEN Ondanks veel pech - twee dames moesten in de eerste set twee speelsters met een verzwikte enkel het veld ruimen - heeft het eerste damesvolleybalteam van Be Fair vorige week een fraaie, zij het krappe overwinning geboekt op Concordia uit Rotterdam. In de eerste set werd bijna alleen geser veerd omdat Concordia moeite had met de zaal. Be Fair nam aanvanke lijk een voorsprong, maar Be Fair behield toch de leiding. Erg moeilijk werd het toen een speelster had voet verzwikte en moest worden vervangen. Even later stapte een volgende volley’ster ver keerd en werd eveneens vervangen. Deze tegenslagen misten hun uitwer king in de tweede set niet. Concordia profiteerde goed van de verwarring en bracht deze set met 15-8 op haar naam. Na een korte rust kon een van de geblesseerde speelsters weer mee doen. In snel tempo, goede serves en veel actie eindigde set nummer drie in een verpletterende 15-2 zege voor de Waddinxveensen. Een inzinking bracht Be Fair in de volgende set weer opde knieën. Concordia nam het hoge tempo over en won met 16-14 nadat Be Fair nog had voorge staan. De laatste set ging aanvanke lijk gelijk op. Bij 8-6- voor Be Fair ruilden de teams van veld. Na twee times-out van de tegenstander was het 10-10. Be Fair ging weer in een hogere versnelling en met behulp van snelle en gevaarlijke serves, goede opbouw en uitstekende sma shes werd het tenslotte 15-10. Be Fair 2 verpletterde Komeet 1 met 3-0. Het was voor de Waddinx- veense ploeg in feit alleen een kwes tie van serveren. Setstanden: 15-0, 15-4 en 15-4. Het tweede damesteam was ook tegen Houvast uit Boskoop verreweg de sterkste ploeg. Setstan den: 15-10, 15-2 en 15-5. Be Fair 2 heeft nog geen enkele wedstrijd ver loren en maakte goede kans kam pioen te worden. Kwaliteit heeft de ploeg in ieder geval genoeg voor een plaats in de eerste klas. Be Fair 3 en Houvast 2 hebben vo rige week de punten ’zusterlijk’ ver deeld. De Waddinxveensen wonnen de eerste set (15-11) en brachten ook de tweede op hun naam met dezelfde ■cijfers. Een flinke inzinking in de derde set leverde Houvast de eerste overwinning op (15-4). De laatste set bracht geen verbetering: het werd 15-7. AP ALLE MOGELIJKE ma- v7 nieren zal de wegge bruiker in de komende dagen weer gewezen worden op het gevaar van het rijden onder invloed of na gebruik van alcohol. Televisie, radio, kran ten, wjj, alle® doet weer mee aan de ’glaasjesactie’ van het Verbond voor Veilig Verkeer, dat daar vorig jaar al zóveel succes mee boekte dat nu ook in België en Luxemburg de kreet ’’Glaasje op” hebben overgenomen. Behalve de pers-media wordt de weggebruiker echter ook nog op andere manieren benaderd. De taxi’s, bussen, trams en treinen zullen worden voorzien van affiches, trans fers, raambiljetten, wantkran- ten en noem-maar-op. In dui zenden café worden bierviltjes verspreid met als opdruk het vrolijke mannetje achter zijn stuur. Benzinestations reiken hun klandizie de transfers uit. Niets is nagelaten om de ver keersdeelnemers op deze vriendelijke wijze op de niet temin keiharde feiten te druk ken. WADDINXVEEN Met groot ver toon van macht versloeg het team van de Waddinxveense Schaak Ver eniging donderdag in een competitie wedstrijd voor de Rotterdamse Schaak Bond De IJssel 1 uit Moor drecht. WSV won met 8J tegen 1|. Moordrecht veroverde een punt dank een fout van eerste-bordspeler W. van Oort, die zijn dame prijs moest geven en zodoende van J. H. Speelmans verloor. A. v.d. Starre bood remise aan nadat hij in een vrijwel gelijke stand met slechts lo pers van ongelijke kleur geen pers pectief meer zag. De persoonlijke resultaten waren: W. van Oort-H. H. Speelmans 0-1, P. Broer-R. Stoppelenburg 1-0, P. Perdijk-G. Verkaart 1-0, C. v. d. Mark-W. H. de Meijer sr. 1-0, J. van Oort-W. H. de Meijer jr. 1-0, A. v.d. Starre-J. Zwaan J. v.d. Horst- P. M. Steensel 1-0, A. Littooy-A. v.d. Berg 1-0, W. Verstoep-H. Roebersen 1-0, A. Versluis-P. G. H. Hees 1-0. Voor de onderlinge competitie werdgn drie wedstrijden gespeeld. Uitslagen: A. van Dijken-W. van Vuuren afgebr., A. van Woerekom- A. A. van Gort 1-0, N. v.d. Vloed-H. Schoemaker J-|. De raad nam zonder tranen af scheid van de gemeentelijke dienst voor sociale zaken die in 1954 werd ingesteld als opgvolger van het Burgerlijk Armbestuur. Het Armbe stuur werd toen niet opgeheven om dat men er van uitging dat de instel ling van de dienst voor sociale zaken meteen het einde betekende van diens voorganger. Hetzelfde gebeurde vo rig jaar bij de inwerkingtreding van de Algemene Bijstandwet, die be paalde dat de na de Armenwet van 1912 opgerichte instellingen van wel dadigheid waren opgeheven. Men nam dus aan dat dus ook de gemeen telijke dienst voor sociale zaken for meel opgehouden zou hebben te be staan. Nu dat niet het geval bleek, was een voorstel tot opheffing van de dienst noodzakelijk. Ter gerustel- ling: de dienst voor sociale zaken mag dan niet meer bestaan, als onder afdeling van de algemene dienst van de gemeente zal hij toch als voorheen blijven functioneren. WADDINXVEEN Zowel het tweede als het derde vijftal van de damclub Excelsior hebben vorige week een nederlaag geleden. Excel sior 3 ging met 8-2 ten onder in een uitwedstrijd tegen Boskoop 2. Na spannende strijd won Bleiswijk 2, op bezoek in Waddinxveen, met 6-4 van Excelsior 2. Het tweede team is door deze nederlaag uitgeschakeld voor het kampioenschap. De persoonlijke resultaten waren: W. D. van Es-J. de Heer 1-1, W. van Rijswijk-A. A. Rietveld 2-0, W. A. van Otterloo-C. Stolker 1-1, A. Kei- zer-A. Compeer 2-0, C. A. Metselaar G. v.d. Zijden 2-0 (Boskoop 2-Excel- sior 3); T. Driesse-D. J. van Breugem 0-2; T. Baan-W. P. van Loon 2-0, J. Ver- meulen-J. Helder 0-2, B. van Eijk- J. v.d. Bent 0-2, A. Zwanenburg-K. v.d. Velde 2-0 (Excelsior 2-BDV 2). De uitslagen van de vijftiende ron de voor het clubkampioenschap wa ren: T. Twigt-G. Heeren 2-0, A. A. Rietveld-C. H. Kramp 0-2, H. Boele- A. Blom 1-1, T. den Ouden-F. M. P. Jacobi 0-2, H. Troost-C. Stolker 2-0. Ook de jeugd speelde de vijftiende ronde: D. La Grand-A. van Eijk 2-0, N. Hoogerdijk-T. Twigt 2-0, F. Kel- derman-R. van Eijk 2-0, J. v.d. Plaat C. Honkoop 2-0, D. van Vuuren-T. Walthie 2-0, W. v.d. Plaat-E. Vermeij 1-1, H. Koele-A. van Eijk 2-0. bezig een roeikist te maken? Hij schudde geërgerd z’n hoofd. Ach welnee! Snipper had zin in een avontuur en hij niet; wat had hij met het gedoe van Snipper te ma ken? ”Ik ga lekker in een duinpan netje liggen slapen”, besloot Wipperoen. ”Ik ga lekker NIETS doen!” Maar net toen hij zich wil de omdraaien zag hij een fles in zee drijven! 4. Wipperoen rende als een haas naar de zee om te gaan poot je baden, maar oei, wat viel dat tegen! Brr, wat was het water koud. Hij deed gauw een paar stapjes terug. Bah, dat was nou jammer. Hij had juist zo’n zin om lekker pootje te baden. Of om te gaan zwemmen; dat was nog prettiger. Maar het water was zo koud... Ach ach, wat was het toch moei lijk om leuke dingen te doen. Wip peroen probeerde gauw weer een beetje te lachten, maar tot zijn ■^BIJ VERKOUDHEDEN HKRTO» GIRICKnCD VOOR VADER, MOEDER EN KIND zijn - de wagen is hier maar eens langs gegaan.” Hij sprong er weer in, en de auto snelde voort, nam scherpe bochten, en reed langs de rand van een af grond. Dan gingen ze een laatste hoek om, en vóór hen tussen de heuvels, lag de spookstad. Bob hield zijn adem in. In de vriendelijke maneschijn lagen de overblijfselen van een stad, hier een schoor steen en daar een muur, straat na straat van ingeval len huizen, nu tot stof vergaan. Eenmaal had de mijn veel beloofd en de mensen waren gekomen; zij hadden hier, bij de diepe schachten, hun huizen gebouwd; het zilver was in prijs gedaald en de mensen waren heen gegaan; zij gaven Petticoat Mijn over aan het dode lijkst bombardement, dat bestaat - het geduldige, stille bombardement van de ledige jaren. Zij reden door de hoofdstraat, telkens draaiend tussen grote gapingen door, die gemaakt hadden kunnen zijn door ontploffende bommen. Tussen de scheuren van het trottoir, waarop zich eertijds op Zaterdagavond een dichte menigte bewoog, groeiden nu bosjes geelgroen gras. Van de winkelstraten waren er nog twee en de huizen helden schuin over, met de wind mee. ”Een vrolijk schouwspel”, merkte Bob op. ”Dat gebouw daar, dat op het punt staat om in te val len, is de herberg ”De Zilveren Ster”, zei Holley. Dat andere daar zal wel nooit instorten. Dat hebben ze van steen gebouwd - dat het duurzaam zou zijn - en zij hadden heter nodig ook. Dat was vroeger de gevan genis.” ”De gevangenis”, herhaalde Bob. De stem van Holley klonk voorzichtig; ”Is dat daar een licht in de Zilveren Ster?” ”Het lijkt wel zo”, antwoordde Bob. ”Zeg - we moeten oppassen - ongewapend, zie je. Ik zal me achterin ver bergen, en te voorschijn komen als het nodig is. De verrassing vult dan aan, wat we aan wapenen tekort komen.” ’’Goed idee”, vond Holley, en Bob klom achter in de wagen, waar hij zich verdekt opstelde. Voor de Zilve ren Ster stopten zij. Plotseling verscheen er een lange man op de drempel; hij kwam naar de auto toe. ”Wat moet je hier?” vroeg hij. Bob kreeg een schok toen hij de schrale, hoge stem van Slappe Flip weer hoorde. ”Zo, vreemdeling”, zei Holley. ”Dat is een verrassing. Ik meende, dat Petticoat Mijn verlaten was.” ’’Mijn maatschappij heeft plan hier weer te begin nen”, antwoordde Maydorf. ”Ik ben hier om proeven te nemen.” ’’Hebt u al iets gevonden?” vroeg Holley terloops. ”Het zilver is er zo goed als uit. Maar er zit koper in de heuvels links. U bent een heel eind van de grote weg af.” ”Dat weet ik. Ik zoek een jonge dame, die hier vanmor gen heen gegaan is. Hebt u haar soms gezien?” ”Er is hier sedert een week niemand geweest behalve ik zelf.” ”Zo? U vergist u misschien. Als u er niets tegen hebt, kijk ik hier eens rond...” ”En als ik er wel op tegen heb?” snauwde Slappe Flip. ’’Waarom zoudt u...” ”Dat heb ik. Ik ben hier alleen, en ik wil geen gevaar lopen. Draai je wagen om...” ’’Wacht even”, zei Holley. ”Doe die revolver weg. Ik kom als vriend...” ”Zo. Draai dan om als vriend en ruk uit. Begrijp me goed.” Hij was nu vlak bij de wagen. ”Ik zeg je, dat er nie mand hier is...” Hij hield op toen er plotseling iemand uit de auto sprong en zich op hem wirp. De revolver ging af, maar op de weg, zonder iemand te raken; Bob deed alle moeite het wapen in handen te krijgen. Een kort ogen blik worstelden de twee mannen wanhopig, daar in de verlaten straat, voor de Zilveren Ster. Slappe Flip was niet zo jong meer, maar hij bood heftige tegenstand. Lang duurde het echter niet, en vóór Holley de wagen uit was, had Bob hem onder en gelukte het hem, May dorf het wapen af te nemen. ”Nu sta je op en wijst ons de weg”, gebood de jongen. ’’Geef mij de sleutels. Er zit een splinternieuw slot op die gevangenisdeur, en wij snakken om tezien, wat er binnen in is.” Slappe Flip stond op en keek hulpeloos rond. ’’Opschieten!” riep Bob. ”Ik heb aldoor verlangd je weer eens te zien, en ik ben niet erg zachtzinnig ge stemd. Die zeven en veertig dollar - om maar te zwij gen van de last, die je mij bezorgd hebt, die avond, toen de President Pierce in San Francisco binnen kwam.” ”Er is niets in de gevangenis”, zei Maydorf, ”en ik heb de sleutel niet...” ’’Zoek eens in zijn zakken, Holley”, zei Bob. Al heel gauw kwam er een bos sleutels te voorschijn. Bob nam ze over en gaf Holley de revolver. ”Ik laat jou op Slappe Flip passen. Als hij probeert op de loop te gaan, schiet je hem neer als een konijn.” Hij nam de zaklantaarn uit de wagen en ging de bui tendeur van de gevangenis openen. Nu stond hij in wat eenmaal een kantoortje was geweest. Het binnenvallende maanlicht scheen op een stoffige stoel en lessenaar, een oude brandkast, en een plank met een paar gehavende boeken. Op de lessenaar lag een krant. Hij belichtte de datum - ze was maar een week oud. vensgevaarlijk is om een geestrijk glaasje achter het stuur te kruipen. Vorig jaar waren er bewonderens- carrières mee Dit jaar kan glaasje een mensenleven kos ten. Wilt.u een goeie raad? ’’GLAASJE OP? LAAT RIJDEN!” ZEVENHUIZEN De wandel- sportvereniging Sterker Door Strjjd houdt op vrjjdag 20 januari a.s. in café Hof van Holland de jaarlijkse algemene ledenvergadering. De agenda bevat acht punten. Aftre dend zijn de heer P. Schenk en me juffrouw N. Hogebrug. Alleen de laatste is herkiesbaar. Op zaterdag 7 januari is er voor de leden van SDS een feestavond in het clubgebouw aan de Lange Zijde, ’s Middags is er een vrolijke middag voor de jeugd. Dit feest wordt ge houden in plaats van de voorheen gebruikelijke Sinterklaasbijeenkomst De dondermiddag begint om half drie, de feestavond om acht uur.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1966 | | pagina 2