II 1 Paasbest met Op z n I er Lee KOOP CENTRUM II' i I Adverteren doet verkopen EXTRA REKLAME’S Voor Zundapp, Kreidler, Florett en Berini bromfiets Weer 10 siroopwaf els geen 1.50 maar 1.25 Minder processen verbaal C VAN DER VLIST DE KNEGT ’t BROMFIETSHUIS ’frionor’ diepvries KABELJAUW SLAGERIJ W.&S. H UI Z E R s brood- en banketbakkerij Zuidkade 11, Waddinxveen, telefoon 2354 Jii BERKELMANS I BERKELMANS modieus schoenen DE BRONZEN ADELAAR BERKELMANS Electrolux Reklame PAASGEBAK Wij leveren alle merken! Assurantiekantoor J. DEN HAAG 1 Sportieve molières t/m 54,75 Drukkerij Van Dijkfs vis- en patat frites bedrijf Damespumps i 'i Zie de unieke Electrolux stofzuiger bij ““Radïölran Eijk rechtsbijstand verzekering sluit krijgt u op alle mogelijke wijze juridische bijstand, w.o. kosten van advocaat, experts, gerechtskosten enz. Laat het ASSURANTIEKANTOOR DE KNEGT deze verzekering voor u ver zorgen. Wacht niet tot morgen, maar doe het nu Vrije tijdsschoenen vanaf 1 1,90 agina Vt to ..a* I k. van der Heiden Ena vindt U bij... Kanaalstraat 4, Telefoon 2289 Baronnesse Orczy Historische roman in. i .tjb ■■jjIJNGHANS vanaf 19,90 Klassieke of sportieve Herenschoenen in diverse prijzen PAASKRENTENBROOD (blijft lang mals) KOEKJES in grote sortering en niet duur I HEERLIJKE GEBAKJES Open of dichte hiel vanaf 19,90 Leon Pare Chipola I VOOR A. Arang, van Bommel, Pullmann Berkelmans, Cowboy vanaf 25,90 1 Voor dames en heren Blauw - Groen - Beige Ruime sortering Kinder- Meisjes- en Jongensschoenen j HEREN WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART donderdag 23 maart 1967 LBRUG i Verkrijgbaar bij: Juwelier i 'ï-' Horloger Kerkweg 189, tel. 2077 Zuidkade 1, Telef. 2135 Waddinxveen Makkelijk om zo’n pakje in huis te hebben met de Paasdagen 100 gram GEBRADEN ROLLETTE 100 gram GEKOOKT SPEK 100 gram SCHOUDERHAM 100 gram GEKOOKTE WORST 500 gram BLINDE VINKEN 500 gram VARKENSHAAS 500 gram EXTRA MALSE BIEFSTUK 500 gram ROSBIEF 500 gram MAGERE RUNDERLAPPEN 500 gram MAGERE VARKENS of RUNDERROLLADE 500 gram SNITSELS SOEPREKLAME 75 60 85 45 l Meer reden voor een rechtsbijstand verzekering! Automobilisten... wat nu te doen? Als u een s 1 i s 1 1 v s E E W? ste wij Do Aa 1 de de sci na he de Oc ga scl w< zij he hi O{ Julianastraat 4 (ingang poort), tel. 01828 - 3300 Kerkweg 181, Waddinxveen telefoon (01828) 3297, b.g.g. 2364 dan naar ZUIDKADE 52 WADDINXVEEN n< bi zi te w d: V A je d c; v n Z' s h s I WEEST PRIJSBEWUST, koopt: Kerkweg 187 - Waddinxveen - telefoon 2665 ’s Avonds van 5 tot 7 uur warm gebakken vis. Tweede Paasdag gesloten samen 1.25 samen f 1.20 500 620 650 500 425 500 600 200 uur in liggen trekken. Waar wilden de heren ze gebruiken? Buiten in de zon? Het was wel koud, een scherpe wind - maar de heren hadden overjassen en zij, Annette, zou er voor zorgen, dat de wijn dampte... In vijf minuten was alles klaar. Wat zegt u? de lange, blonde heer wilde zich was sen? wat een gek idee! had hij zich dan vanmor gen niet gewassen, toen hij opstond! Ja? Waarom wou hij zich dan nog eens wassen? Annette kon zich best een hele dag brandschoon houden en had er geen be hoefte aan zich meer dan eens per dag te wassen. Maar enfin, vreemdelingen hadden nu eenmaal van die rare manieren zij had dadelijk geraden de monsieur een vreemdeling was. Nu, zolang als monsieur maar geen Engelsman was want de Engelsen kon zij niet uitstaan! Waarom zij de Engelsen niet kon uitstaan? Omdat zij oorlog voerden tegen Frankrijk, tenminste te gen de Keizer en zij, Annette, geloofde zeker, dat als de Engelsen de Keizer te pakken konden krijgen, zij hem zouden vermoorden o ja! zij zouden hem naar een ei land sturen, Waar kannibalen woonden, die hem met huid en haar zouden opeten. En Annette’s ogen werden rond en groot, terwijl zij haar mening over de barbaarse Engelsen te kennen gaf. Zij babbelde er vrolijk op los, terwijl zij ’n paar stoelen naar buiten sleepte, die zij op een beschut plekje zette, waarna zij een paar tinnen bekers ging halen en die op tafel plaatste. Zij stelde er veel belang in die lange mijnheer, die nu bezig was zich te wassen aan de pomp achter het huis; zij vroeg van alles over hem aan zijn vriend. Tien minuten later stond de dampende wijn in een grote porseleinen kom op tafel. De Engelsman schepte met een lepel met een lange steel de bekers vol met de heerlijk geurende hartversterking. Annette was in huis verdwenen, nadat haar vader haar binnen geroepen had. De klok van het kerkje luidde al niet meer; zij zou van daag de mis moeten verzuimen en mijnheer pastoor, die Zuidkade 21 - WADDINXVEEN - telefoon 2034 Waddinxveen J- [Telef. 2301 om de week ’s zondags helemaal uit La Motte kwam om de mis te bedienen, zou wel erg boos op haar zijn. Maar er was niets aan te doen! Annette zou heel graag naar de mis zijn gegaan, maar de twee deftige heren verwachtten hun vriend om een uur of twaalf en dan moest het déjeuner helemaal klaar zijn; dus suste ze haar geweten met een paar gebeden en knielde voor het schilderij van de Heilige Maagd, dat boven haar bed hing. Toen ging zij opgewekt naar haar huishoudelijke plichten terug. Onderwijl peinsde zij over een moeilijke kwestie namelijk wie van de twee knappe heren zij het aardigst vond: de donkere met die vurige ogen, die zo’n openlijke bewondering voor haar toonde, of de gro te met zijn grijze ogen, die er uitzag alsof hij haar als een veertje op kon nemen en haar in een ren naar de top van de Taillefer kon dragen. Tenslotte had Annette uitgemaakt, dat de reus met het zachte, bruine haar en de innemende glimlach, over het algemeen genomen, de meest aantrekkelijke van de twee was. De woorden „Auberge du Grand Dauphin” zagen er verbazend aanlokkelijk uit. Ze stonden daar in grote glanzendzwarte letters op de witgekalkte muur van een der voorste huizen van het dorp. Vlak voor de kleine herberg hielden de ruiters de teugels in. Een jonge paar denknecht in een blauw boezeroen kwam op hen af en de herbergier verscheen in de deuropening. De mannen stegen af en vroegen om warme wijn. De kastelein, een waardig type van zijn soort, met rode wangen, een dikke buik en opgewekte manieren, wilde niets liever dan het zijn gasten zo aangenaam mo gelijk maken. Het gebeurde niet dikwijls, dat zulke def tige heren de „Auberge du Grand Dauphin” met een be zoek vereerden, want Notre-Dame de Vaulx ligt verlo ren aan de rand van de bossen van Pelvoux en boven dien is La Motte met zijn geneeskrachtige bronnen en fijne logementen vlak bij. Maar deze twee heren schenen ernstige plannen tot blijven te hebben. Zij spraken zelfs van een vriend, die zich later bij hen zou voegen en dan wensten zij een ste vig déjeuner en de beste wijn, die de kastelein op tafel kon brengen. Annette het donkere dochtertje van de waard werd helemaal opgewonden door de komst van die flinke vreemdelingen; de een met zulke zulke donkere ogen en bewegelijke manieren, de ander zo groot en rustig, gebruind door de zon en met zo’n prettige glimach; haar ogen schitterden, als zij naar hen keek en zij ratelde er vrolijk op los. Zouden de heren trek hebben in een goed gebakken omelette en wat kalfsfricandeau? Uitstekend? Nu, dat kon gauw genoeg klaar zijn! en wat wensten zij in die tussentijd te gebruiken? Niets anders dan hete bisschop? Dat leverde ook geen bezwaar op. Alleen maar vijf minuten, om ze goed warm te maken, want Annette had ze net gisteren voor haar vader klaar ge maakt, toen hij na een vermoeiende tocht ijskoud en uit gehongerd thuis was gekomen en nu zou ze wel dub bel lekker zijn, nog eens extra opgewarmd. De kruidna gel en nootmuskaat had er nu wel zowat vierentwintig Onbewust van het probleem, dat in Annette’s kleine hoofd rondspookte, zaten de twee vrienden, diep in hun jassen gedoken, voor de „Grand Dauphin”. De dampende wijn had hen door en door warm ge maakt. Terwijl zij hun eerste beker leegdronken, waren zij blijkbaar in hun eigen gedachten verdiept. Toen zette de jonge Fransman plotseling zijn beker neer en plantte zijn ellebogen op de ruwe, vurenhouten tafel. Hij wilde vertrouwelijk met zijn vriend spreken en je kon nooit weten, of er geen luistervinken in de buurt waren. „Ik vermoed dat Engeland zich, als het nieuws bekend wordt, wel weer dadelijk op hem zal werpen en hem de tanden zal laten zien, vóór hij tijd heeft gehad bezit te nemen van zijn heroverde troon.” „Die troon is nog niet heroverd, kerel en het nieuws van dit dolle avontuur heeft Engeland nog niet bereikt.” „Maar als het zo ver is,” viel De Marmoent hem som ber in de rede, „zal jullie Castlereagh weer aan het doorslaan gaan en jullie Wellington zal zijn legers gaan verzamelen, om te proberen de held, die Frankrijk toe juicht, te verpletteren.” „Het is nog de vraag of Frankrijk de held zal toejui chen?” „Zeker, het leger en het volk.” Clyffurde haalde de schouders op. „Het leger, ja,” zei hij langzaam, „maar het volk welk volk? de boerenbevolking van de Provence en de Dauphiné misschien maar de stadsmensen? het stadsbestuur? de handelslui? Daar heb je de koop- lui, die geruïneerd zijn door de oorlogen, die je held ge voerd heeft, om zijn eigen eerzucht te bevredigen...” „Zeg dat niet, Clyffurde,” viel De Marmont hem in de rede. „Als je zo spreekt, zou ik bijna onze vriendschap vergeten.” „Het helpt weinig, of ik het zeg of niet, De Marmont, want je zult binnen een paar maanden misschien onze vriendschap begraven onder de as van je vaderlands liefde. Geloof me, niemand voelt meer bewondering voor het genie van Napoleon dan ik; zijn liefde voor Frankrijk is groots, zijn verlangen om zijn roem te ver groten prachtig. Maar onder die liefde voor zijn vader land schuilt zijn eigenliefde, het dolle verlangen om te beheersen, te overwinnen, te vernederen. Het leidde hem naar Moskou en van daar naar Elba, het heeft hem teruggevoerd naar Frankrijk. Nog eens zal het hem naar de hoofdstad brengen, maar even zeker zal het hem leiden naar de afgrond, waarin hij geworpen zal wor den; een gevallen held, een gebroken afgod, waar het nageslacht mee zal doen wat het wil.” „En Engeland zou hem wel graag die laatste stoot toe willen brengen,” zei De Marmont bitter. „Het Engelse volk haat en vreest Bonaparte, zoals het nog nooit iemand gehaat heeft en zeg nu eens, heb ben wij niet genoeg reden hem te haten? Al vijftien ja- ren heeft hij getracht ons te ruïneren, ons voor hem te vernederen. Heeft hij niet geprobeerd onze handel te knauwen en onze macht op zee te breken? Hij wilde het Britse Rijk tot een slaaf maken, maar het is gebleken, dat Engeland onoverwinnelijk was. Geloof mij, wij ha ten jullie held minder dan hij ons haat.” Hij had ernstig gesproken, maar in antwoord op De Marmont’s dreigende gezicht, voegde hij er luchtiger aan toe: „En toch is er géén Engelsman het leger er buiten gelaten die Napoleon niet hardgrondig bewondert. Maar als natie moet Engeland zijn belangen behartigen. Het heeft de laatste twintig jaar genoeg geleden in han del en welvaart en het moet nu vrede hebben, het koste wat het wil.” „Ach! ik weet het,” zuchtte de ander, „een natie van winkeliers...” „Ja, dat zijn wij. De meesten van ons zijn kooplie den...” „Het was niet mijn bedoeling je te beledigen,” beweer de Victor De Marmont, met de gemakkelijke beleefd heid die zijn volk eigen is. „Want zelfs jij...” „Ik zie niet in, waarom je zou zeggen „zelfs” jij Ik ben handelsman niets anders Ik koop goederen en verkoop ze weer Ik koop de handschoenen, die Du moulin in Grenoble fabriceert, en verkoop ze aan iedere Londense manufacturier, die ze wenst te kopen... een min beroep hè, een gentlemen onwaardig?” (wordt vervolgd) I 1 i 1 1 .7?' I j De schoonste hulp in uw huis. Unieke zuigkracht. Zeldzaam snel. Mooi van vorm. Uitgedacht voor üw gemak, voor üw voldoening. Enbij ons bent u altijd zeker van snelle, vér - strekkende service MAAR DIT IS ONBETWIST DE GROOTSTE KEUZE IN familiedrukwerk

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1967 | | pagina 12