K dl I Metz’n drieën in t zilver O Ouders bezoeken St. Paulusschool Oud Ger. Gemeente Ingenieursexamen Huur B'' -«2 BZ Soos „Point 66” Jongerencontact Kt 4® Snelle en Moerkapelle groei van Benthuizen Kruiswoordpuzzel WIPPEROEN EN DE ONGELUKSVOGEL DE BRONZEN ADELAAR I I? F j I Voetbalpool WurliTzer 1 f"1* Pagina 2 Historische roman Baronesse Orczy 7 Vu 9 Vv I \«9 77 7J W. 77 I - ■hoge inruilwaarde. Z/ ■tv M f> VI ff \ji Vo fi V' \ff </f ff tt JS 'V ff fff ff if fe 6i HiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiHiiiiiiiiiiinNiiiiim^ ,f‘VA WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART - 9 mei wacht tot uiterlijk vrijdag 17 mei bij de puzzelredactie, Oranjelaan 30a te Waddinxveen. WADDINXVEEN Voor de Oud Gereformeerde Gemeente, Zuidkade 159, spreekt donderdagavond 16 mei om 19 uur: ds. Kemp van Utrecht. WADDINXVEEN Vrijdag 3 mei slaagde te Delft voor het bouwkun dig Ingenieursexamen onze vroegere plaatsgenoot J. Snoey jr. met recht van varen met de ONGELUKSVOGEL aan boord”, bromde Hou Doe, die het gehoord had. ’’Maar die zit in mijn kastéél!” riep graaf Raaf onthutst uit.Toen vroeg hij het touw dat Jou Doe bij zich had en gaf het geërgerd aan Wipperoen. ”Als JIJ die ONGE LUKSVOGEL bevrijd hebt, moet je hem ook maar weer gevangen nemen ventje!” sprak hij streng. Oei, wat schrok Wipperoen... WADDINXVEEN Drie Waddinx- veners vierden vorige week hun zil veren jubileum in dienst van Leyland Motor Corp. Nederland N.V. Het zijn de heren C. v.d. Gaarden, G. H. M. Grootendorst en H. Rupke. In de kan- tine van de fabriek in Gouda werden zij met hun echtgenotes hartelijk ge huldigd. Hoofddirecteur W. Smit schetste de verdiensten van de jubilarissen, waar bij hij de nadruk legde op hun eer ste dienstjaren in de moeilijke oor logstijd. Met een geschenk onder cou vert gaf hij de waardering van de di rectie stoffelijke vorm. Ook de secretaris van de onderne mingsraad, de heer A. van Herk en de voorzitter van het personeelsfonds de heer J. Terlouw zetten de feeste lingen in het zonnetje. De laatste bood namens het fonds cadeaux aan. De heer Grootendorst sprak mede namens zijn collega’s een dankwoord. En omdat het geschenk - een poef met naaimand - toch echt ook wel iets voor de dames was assisteerde mevrouw Grootendorst haar man dapper bij deze dankbetuiging. Met bloemen en een taart was de dames overigens al duidelijk gemaakt, dat hun aandeel in het werk van de ju bilarissen zeker op waarde werd ge schat. MOERKAPELLE Toeschouwers bij de voetbalwedstrijd tussen het Gemeentepersoneel en de pers op Koninginnedag, hebben via hun pool- formulieren 76.— bijeengebracht als kleine bijdrage voor een monument op het Raadhuisplein. De juiste uit slag was: Aantal blessures 1. Gemid delde leeftijd 31. Ruststand 2-1. Eind stand 4-2. Mevr. J. Tepper-Hertog ontving een geschenkenbon van 7,50 Janny Breedijk kreeg een bon van 5,— en J. W. van Kralingen die van 2,50. WADDINXVEEN De ouders van de leerlingen van de St. Paulusschool die bij de officiële opening onmoge lijk allemaal konden worden uitge nodigd, hebben nu toch de nieuwe huisvesting van hun kinderen kun nen bewonderen. Zondagmorgen werden zij in de gelegenheid gesteld het fraaie nieuwe schoolgebouw te bezichtigen. De jongens en meisjes maakten met hun aardige spelletjes dit ouderlijk bezoek extra feestelijk. Verticaal 1. beproefd 2. rondhout 3. boom 4. titel (afk.) 5. nobel 6. snavel 7. spil 8. metaal 9. klein persoon 10. tramspoor 13. in orde (afk.) 16. bijbelse naam 17. fijn weefsel 18. vernis 19. gesloten °1. "ebogen 22. strandhoofd 24. deel v.d. dag 27 de dato (afk.) ken een gevangene, die door die twee ventjes daar...” hij wees even naar Wipperoen en Snipper,... uit een grot is verlost, maar het is een uiterst gevaarlijke schurk, want het is een ONGELUKSVOGEL!!” Iedereen keek reuze geschrok ken, dat begrijp je. ’’Maar hoe weten ze dat WIJ de HELPvrager... die ONGELUKS- VOGEL1 bevrijd hebben?” fluis terde Wipperoen bleek tegen Snipper. ”We hebben jullie voorbij zien MOERKAPELLE Eind juli 1967 bereikte Benthuizen 1700 inwoners en omstreeks die tijd begroette Moer kapelle zijn 1600ste ingezetene. Inmiddels heeft Benthuizen rond Kerstmis 1967 zijn 1800ste en op 18 maart jl. de 1900ste ingeschreven. Verwacht mag worden dat binnen enkele maanden de 2000ste zal volgen en de gemeente tegen het einde van dit jaar tot ongeveer 2100 inwoners zal zijn uitgegroeid. Een en ander impliceert dat Bent huizen binnen een tijdsbestek van 3 jaar eeh stijging van het inwonertal zal bereiken van ongeveer 50%, om dat de gemeente per 1 januari 1966 1472 inwoners telde. Voor wat de toekomst betreft mag verwacht worden, dat rond 1970 een verdubbeling van het inwonertal zal hebben plaatsgevonden, binnen een tijdsbestek van ongeveer 20 jaar, wanneer gelet wordt op het aantal inwoners per 1 januari 1950, dat toen 1296 bedroeg. Op vrijdag 3 mei is de 1700ste in woner van Moerkapelle ingeschreven en wel door vestiging van het gezin van Polen in één van de juist ge reedgekomen woningen aan de Coy- mansstraat. Ook hier mag verwacht worden dat deze stijging zich nog duidelijker zal gaan aftekenen, doordat binnen en kele maanden de 1800ste en tegen het einde van dit jaar de 1900ste ingeze tene in het bevolkingsregister zal kunnen worden ingeschreven. In Moerkapelle zal dus in dit jaar een bijzonder sterke toename van het aantal inwoners te konstateren zijn, wanneer gelet wordt op het feit, dat het aantal per 1 januari van dit jaar 1635 bedroeg. Of ook deze gemeente nog dit jaar de 2000 zal bereiken is vooralsnog niet te voorspellen, maar dan toch zeker binnen 1 jaar nadat de 1700ste mocht worden verwelkomd. Duidelijk is in ieder geval dat Bent huizen en Moerkapelle een zeer snel le ontwikkeling hebben doorgemaakt en van de 2800 inwoners in 1965, in 1968 gezamenlijk het getal van 4000 zullen overschrijden. Drie zilveren jubilarissen bij Ley- land: v.l.n.r. de heren H. Rupke. G. H. M. Grootendorst en C. v. d. Gaarden, die vorige week har telijk werden gehuldigd. (Foto Sjaak Noteboom) hem te veel was om aan te horen. Maar een slok cognac lokte hem toch bijzonder aan. Dat was precies het enige, wat hij nu zou wensen om wat op te kikkeren. Daarom zei hij: „Met een slok cognac zou u mij inderdaad het grootste genoegen doen, wat ik mij op ’t ogenblik voor kan stellen.” Maurice stak zijn metgezel het kruikje toe. „Er zit niet veel meer in, maar drink het gerust leeg.” Clyffurde had het graag gedaan, want hij voelde zich meer dood dan levend, maar na twee flinke teugen,liet hij de rest aan Maurice. Toen zakte hij achterover. Hij zou wel direct kunnen slapen. In plaats van dat de cog- nac hem opwekte, werd hij er des te slaperiger van. „Als die kerel nu maar ophoepelde,” dacht hij on dankbaar. Hij had echter geen fut, nog verder met St. Genis te redeneren en hem aan te raden toch vooral door te gaan. Maurice wilde op zijn beurt ook wel van Clyffurde verlost zijn, maar ook hij was te overver moeid om voorlopig over doorrijden te denken. Hij strekte zich een eindje verder op de grond uit en zag,dat Clyffurde al in een zware slaap lag. Hij peinsde nog wat na over deze wonderlijke ontmoeting, maar viel toen zelf ook na al gauw in slaap. Na een half uurtje werd hij wakker en hoorde uit het gesnurk, dat Clyffurde nog sliep. Hoewel de maan hel der scheen, was er hier tussen de bomen toch weinig te zien. Zolang zij reden en hun ogen aan de schemering gewend waren, ging het best, maar nu, nadat hij even helemaal weg geweest was, leek het Maurice veel don kerder dan zoeven. Met zijn tondeldoos stak hij een stuk kaars aan, dat hij altijd in zijn zak droeg. Vervelend, dat hij nu aan die kerel gebonden was. Hij voelde zich alweer een stuk beter en zou zelf ge makkelijk verder kunnen gaan. Nu gebood het fatsoen hem, dat hij op de Engelsman wachtte. Met de kaars stapte hij op Clyffurde af. Met enige te genzin knielde hij bij hem neer. Wat moest hij doen? Moest hij hem wakker porren, nu hij zelf weer genoeg opgeknapt was om de rit te vervolgen? Moest hij stil blijven wachten tot zijn edele de handschoenenkoop man uitgesnurkt was? Bij het flakkerende licht van de kaars viel het hem op, hoe in-wit Clyffurde er uit zag, voorzover het verband zijn gezicht tenminste niet be dekte. Terwijl hij een ogenblik aarzelde, of hij hem wakker zou maken of niet, viel zijn oog ploetseling op Clyffurde’s mouw. Hij schrok... de bovenmouw was doordrenkt met bloed. Clyffurde had er niets van ver teld, dat hij gewond was... misschien wist hij het zelf niet... Nu stootte hij hem aan. Clyffurde bewoog niet. Hij snurkte door met een half open mond. Het leek wel of hij bewusteloos was. Maurice schudde hem nu flinker door elkaar. Hij moest toch wakker worden... hij was gewond... er moest iets gebeuren... „Voorwaarts-” riep Clyffurde. Droomde hij of ijlde hij? Maurice voelde zich niets op zijn gemak. Weer stootte hij Clyffurde aan: „Clyffurde, u moet wakker worden. U bent gewond. Er moet iets gebeuren. Wordt eens wakker...” „Waar ben ik?” vroeg de Engelsman. „Dicht bij Brussel.” „Bij Brussel Crystal mompelde Clyffurde half verstaanbaar. Maar Maurice had het wel verstaan. Het bloed vloog naar zijn hoofd. Hij was er het liefst meteen van door gegaan. Wat had die kerel over Crystal te denken? Het zat dus toch dieper dan hij vermoed had. Zijn eerste woorden Crystal en Wat verbeeldde die man zich wel? Het lag hem op de lippen, te zeggen: „Mijn verloofde, mademoiselle Crystal, woont inder daad tijdelijk te Brussel,” maar hij slikte de kwaadaar dige opmerking in. Tenslotte was hij nog niet eens of- ficeel verloofd. Hij mocht het noodlot niet verzoeken. „Weet u dat u gewond bent? Kijk eens naar uw mouw. Daar moet wat aan gedaan worden.” „Ja, ik heb een bajonetsteek opgelopen, maar het is voorlopig verbonden Clyffurde keek nu even naar zijn mouw en toen hij de grote bloedvlek ontdekte, voelde hij tegelijkertijd hoe alles aan hem plakte. „Ik heb geen verband,” zei Maurice. „Ik ook niet. Het zal trouwens wel loslopen. Maar ik ben nog niet in staat, verder te rijden. Als u mij een ge noegen wilt doen, ga dan alleen door naar Brussel en stuur een ambulance naar mij toe, of althans een ver pleger, die de wond beter verbinden kan.” „Ik wil u liever niet alleen laten...” „Dat zal toch werkelijk het beste zijn. Wij zijn er geen van beiden mee gebaat, als u hier naast mij blijft zitten.” „Maar kunnen wij niet samen proberen verder te rij den? Zodra u in Brussel bent, zal er gemakkelijker hulp te vinden zijn.” „Ik zei toch, dat ik niet in staat ben verder te gaan en... ik wou dat u mij met rust liet.” „Ik zal u een rijtuig met een verpleger zenden,” ant woordde St. Genis. „Hij was blij, dat hij nu tenminste weg kon gaan. Wat het rijtuig betrof, zou hij al zijn best doen, zodra hij in Brussel was. „Maar...” „Wel drommels,” riep Clyffurde nu kwaad, „als je niet gaat, zal ik overeind moeten komen om je een trap te geven.” Toen Maurice nog aarzelend naar zijn paard ging, voegde Clyffurde er vriendelijk aan toe: „Bent u zelf al wat beter?” „O ja! Ik ben al weer in orde.” 28. drank 30. stofmaat 32. hoffelijkheid 33. voorbijgaande hofmakerij 36. vogel 38. ik (Lat.) 39. plaats op de Veluwe 41. gewicht 44. admimstratie- lokaal 45. paar 46. plaats 47. soort kraan 48. schop 49. beek, wetering 50. warme drank 52. deel v.d. dag (afk.) 55. voorzetsel 57. deel v.h. hoofd 58. Europeaan 59. mannelijk zoogdier 60. verhoogde toon 63. soort geweer 64. inwendig orgaan 67. gevangenis 69. het Romeinse Rijk (afk.) 70. woud 72. voegwoord 73. pers, voornaamw. 75. Frans onbep. voornaamw. 76. Greenwichtijd (afk.) WADDINXVEEN De soosavond van ’’Point 66”, die vorige week in verband met de dodenherdenking werd uitgesteld, wordt nu zaterdag 11 mei om 20 uur gehouden in de soos aan de Noordkade 6a. 'WestersingeI 42-44 «R’dam tel. (010)13 50 25 59. vrucht i 61. speelgoed i 32. liefkozing 34. borduursel 65. klein soort paard 66. goud (Fr.) 68. lus 71. selenium (afk.) 72. familielid 74. aanzien 75. deel v.h. hoofd 77. woorden die her haald worden 78. stal met renpaarden Sinds 1898 V J Er was niet veel keus. Maurice trof een goed paard, maar Clyffurde moest er met zorg een uitkiezen, dat niet al te erg gehavend was. Met moeite steeg hij op het paard, terwijl Maurice al vooruit ging. Het rijden viel hem niet mee. Al zijn botten deden hem zeer en zijn hoofd bonkte, alsof er met hamers in rondgeslagen werd. Maurice klaagde ook over duizeligheid en zag spierwit. Zo kwamen zij maar lanzaam vooruit, maar toch raakten zij nu steeds verder van het strijdgewoel. Overal, waar zij reden, was het beeld even triest. Het slagveld was bezaaid met doden en gewonden. Clyf furde zou graag hulp geboden hebben, maar hij was er zelf te ellendig aan toe. Het was moeilijk, in deze chaos de beste weg te vinden. Zij hadden zich aan kun nen sluiten bij terugtrekkende troepen, maar het tempo was te snel en dus koos Clyffurde op goed geluk een rustig bospad, meer in oostelijke richting. Zijn voorge voel had hem niet bedrogen, want dit pad bleek ook naar de hoofdweg naar Brussel te voeren. Zij reden nu naast elkaar, maar spraken weinig. Maurice, die zich in het gevecht werkelijk dapper had gedragen, voelde ei genlijk iets van spijt, dat het weer Clyffurde moest zijn, die hem de helpende hand had toegestoken. Hij troostte zich met de gedachte, dat de Engelsman hem in feite niet gered had en dat het zijn eigen soldaten waren ge weest, die, zij het dan op de verstandige aanwezingen van Clyffurde, hem naar de veilige plaats in het koren veld gedragen hadden. Hij dacht aan Crystal en hij vroeg zich af, wat zij en Clyffurde tijdens de dans besproken mochten hebben. Crystal zou natuurlijk van alles ge vraagd hebben. Hij had toch al lang gevoeld, dat zij zich voor de Engelsman interesseerde. Haar haat was veel minder fel geworden. Hij had zichzelf met al zijn leugens natuurlijk hoe langer hoe meer in de put ge werkt. Zij vertrouwde het verhaal al lang niet meer en Clyffurde zou haar nu wel ingelicht hebben. Maar tege lijkertijd was hij ervan overtuigd, dat Clyffurde er de man niet naar was, hem zwarter te maken dan nodig was. Hoe veilig dit ook was, Maurice haatte hem er des te meer om. Hij kon het eerlijke overwicht van die En gelse zakenman juist zo slecht verkroppen. Maurice mocht dan fout gehandeld hebben, het was toch alleen terwille van Crystal geweest. Bovendien had hij haar nu alles eerlijk opgebiecht, zodat er nu geen enkele leu gen meer tussen hen was. Hun liefde was al zo oud, en nu alles weer in het reine was en vooral nu hij toch met de daad getoond had, voor zijn vaderland en voor zijn koning te willen strijden, nu zou Crystal aan hem toch zeker de voorkeur geven. Ach... wat haalde hij zich in zijn hoofd..., een vrouw als Crystal zou een aanzoek van een handschoenenhandelaar niet eens in overweging ne men. Zij mocht hem misschien even bewonderd hebben, maar dat stond dan toch alleen in verband met het landsbelang. Er waren niet veel vrouwen, die zo fel, zo principieel waren als Crystal. Maar dat verzwakte mis schien juist zijn kans. Zo piekerde hij maar door tussen höop en wanhoop en hij wist niet, op welke manier hij het best een ge sprek met de Engelsman aan moest knopen. Aan de ene kant vervloekte hij hem en aan de ande re kant was hij hem te veel dank verschuldigd en wilde hij ook met een schone lei beginnen, nu Crystal precies van alles op de hoogte was. Het ene ogenblik dacht hij „Loop rond!” en voelde hij de neiging, zijn hoofd in de nek te werpen en de Engelsman te negeren, maar even later voelde hij de verplichting „heer” te blijven. Heer en meester, zoals Crystal’s vader, correct en onbewogen nooit onbeheerst, nooit vulgair. Deze laatste ingeving gaf de doorslag. Beleefd vroeg hij Clyffurde naar zijn ervaringen van die dag. Hij maakte er zelfs een compliment bij: „De Engelsen heb ben zich schitterend geweerd. Als Wellington niet zo bo venmenselijk stand had gehouden, dan had de rest wel in kunnen pakken.” „Het ging inderdaad heet toe,” antwoordde Clyffur de. Maar tot een verdere conversatie was hij niet te be wegen. „Neem mij niet kwalijk, als ik verder liever zwijg. Ik voel mij beroerd en ik zal blij zijn, als ik Brussel haal. „Dan is het misschien nu de beurt aan mij, u van dienst te kunnen zijn. Ik voel mij alleen wat duizelig en ik heb een barstende hoofdpijn, maar verder ben ik er, geloof ik, beter aan toe dan u. Wat kan ik voor u doen?” „U kunt niets voor mij doen, want er valt niets te doen. Wij zijn allebei gekraakt en doodop. Voor de strijd zijn wij waardeloos. Het is dus billijk, dat wij proberen Brussel te bereiken. Maar u zult waarschijn lijk vlugger op kunnen schieten dan ik. Ga daarom ge rust in uw eigen tempo verder en laat u niet onnodig door mij ophouden. Ik kom er ook wel, al is het wat later.” „Nee, nee, dat zou al zeer onsportief zijn’,, begon de St. Genis, gedachtig aan zijn correcte voornemens. „Toch niet,” hield Clyffurde vol, „ik ben zelfs van plan straks een tijd te rusten. Mijn paard zal het ook niet lang volhouden. Na een behoorlijke rustperiode, zal ik Brussel heus wel halen.” „Ik heb geen enkel bezwaar, ook te rusten. Laten we hier meteen afstappen,” stelde Maurice voor. Clyffurde kwam met moeite van het paard af. Mau rice was behulpzaam en bond de paarden aan een boom. Zij waren hier helemaal veilig. Heel uit de verte klonk nog iets van het oorlogstoneel. „Ik heb nog een restje cognac in mijn kruik. Dat zal u goed doen,” bood Maurice aan, toen zij zich op een open plekje naast het bospad neer hadden laten vallen. Clyffurde was zo moe, dat ieder woord van Maurice WADDINXVEEN Het jongeren contact houdt zaterdag 11 mei een dansavond in het verenigingsgebouw Burg. Trooststraat. De Haagse beat band ’’Section D” zorgt voor de mu ziek. Aanvang 20 uur. ■51 65. Wat een leuke verrassing! Het waren warempel Hou Doe en Joe Doe. Maar tot grote teleurstelling van Wipperoen en Snipper stapten ze regelrecht op graaf Raaf af en deden net of ze hen niet zagen. ’’Zoals de wind waait, waait de rook van onze pijpen ook”, zei Joe Doe. ”En omdat er zo gewich tig uitziet vermoed ik dat u de be langrijkste bent in dit land”. Maar voordat de graaf een pas send antwoord gereed had sprak Joe Doe alweer verder. ”Wij zoe- Onder de inzenders van de goede oplossing worden twee boekenbonnen verloot ter waarde van resp. 7,50 en 5,—. Inzendingen worden inge- 25. rekenkundige opgave 26. een aangename indruk makend 29. dakvorm 31. lofdicht 32. telwoord 34. bijbelse naam 35. mak 37. ordenen 40. inhoudsmaat 42. bevel 43. hetzelfde (afk.) 44. betaalplaats 46. afbeelding v.e. persoon 49. luchtstrijd krachten (afk.) 51. onbep. telwoord 53. aanw vnmw. ^e’siesnaam 56. deel v.e. breuk Horizontaal 1. boertige nabootsing 6. voorschrift, instelling 11. indien 12. Spaanse titel 14. baardje 15. geogr. aanduiding (afk.) 17. kwajongen- 19. kindergroet 20. muit 22, pen, klamp 23. plechtige afkondiging Prijzen v.a. 1.145.- koopOE v.a. p.jnnd. zonder eerste storting Demonstraties van alle modellen te Rotterdam dagelijks van 10-4 uur door onze Wurlitzer-organist JOOP WALVIS. Reeds duizenden muziekliefhebbers leer- den met het normale notenschrift door mid del van het- unieke aanwijssysteem op de Wurlitzer-school vlot orgelspelen. Enorme sortering Piano’s... ..Prijzen v.a. 675.- Huur met recht van koop vanaf 15.- p.mnd. zonder eerste storting Let wel voor uw oude PIANO, HARMO- N1UM of ELECTRONISCH ORGEL J Vraag folders en inlichtingen bij de Wurlitzer-importeur: t 1 d c 1 1 t 1 I 1 1 ■F I /t 65 gr* -

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1968 | | pagina 2