K
dl
I
Metz’n drieën in t zilver
O
Ouders bezoeken
St. Paulusschool
Oud Ger. Gemeente
Ingenieursexamen
Huur
B''
-«2
BZ
Soos „Point 66”
Jongerencontact
Kt
4®
Snelle
en
Moerkapelle
groei van
Benthuizen
Kruiswoordpuzzel
WIPPEROEN EN DE ONGELUKSVOGEL
DE BRONZEN
ADELAAR
I I? F j
I
Voetbalpool
WurliTzer
1
f"1*
Pagina 2
Historische roman
Baronesse Orczy
7
Vu
9
Vv I
\«9
77
7J
W.
77 I
-
■hoge inruilwaarde.
Z/
■tv
M
f>
VI
ff
\ji
Vo
fi
V'
\ff
</f
ff
tt
JS
'V
ff
fff
ff
if
fe
6i
HiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiHiiiiiiiiiiinNiiiiim^
,f‘VA
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART -
9 mei
wacht tot uiterlijk vrijdag 17 mei bij
de puzzelredactie, Oranjelaan 30a te
Waddinxveen.
WADDINXVEEN Voor de Oud
Gereformeerde Gemeente, Zuidkade
159, spreekt donderdagavond 16 mei
om 19 uur: ds. Kemp van Utrecht.
WADDINXVEEN Vrijdag 3 mei
slaagde te Delft voor het bouwkun
dig Ingenieursexamen onze vroegere
plaatsgenoot J. Snoey jr.
met recht van
varen met de ONGELUKSVOGEL
aan boord”, bromde Hou Doe, die
het gehoord had.
’’Maar die zit in mijn kastéél!”
riep graaf Raaf onthutst uit.Toen
vroeg hij het touw dat Jou Doe bij
zich had en gaf het geërgerd aan
Wipperoen. ”Als JIJ die ONGE
LUKSVOGEL bevrijd hebt, moet
je hem ook maar weer gevangen
nemen ventje!” sprak hij streng.
Oei, wat schrok Wipperoen...
WADDINXVEEN Drie Waddinx-
veners vierden vorige week hun zil
veren jubileum in dienst van Leyland
Motor Corp. Nederland N.V. Het zijn
de heren C. v.d. Gaarden, G. H. M.
Grootendorst en H. Rupke. In de kan-
tine van de fabriek in Gouda werden
zij met hun echtgenotes hartelijk ge
huldigd.
Hoofddirecteur W. Smit schetste de
verdiensten van de jubilarissen, waar
bij hij de nadruk legde op hun eer
ste dienstjaren in de moeilijke oor
logstijd. Met een geschenk onder cou
vert gaf hij de waardering van de di
rectie stoffelijke vorm.
Ook de secretaris van de onderne
mingsraad, de heer A. van Herk en
de voorzitter van het personeelsfonds
de heer J. Terlouw zetten de feeste
lingen in het zonnetje. De laatste
bood namens het fonds cadeaux aan.
De heer Grootendorst sprak mede
namens zijn collega’s een dankwoord.
En omdat het geschenk - een poef
met naaimand - toch echt ook wel
iets voor de dames was assisteerde
mevrouw Grootendorst haar man
dapper bij deze dankbetuiging. Met
bloemen en een taart was de dames
overigens al duidelijk gemaakt, dat
hun aandeel in het werk van de ju
bilarissen zeker op waarde werd ge
schat.
MOERKAPELLE Toeschouwers
bij de voetbalwedstrijd tussen het
Gemeentepersoneel en de pers op
Koninginnedag, hebben via hun pool-
formulieren 76.— bijeengebracht als
kleine bijdrage voor een monument
op het Raadhuisplein. De juiste uit
slag was: Aantal blessures 1. Gemid
delde leeftijd 31. Ruststand 2-1. Eind
stand 4-2. Mevr. J. Tepper-Hertog
ontving een geschenkenbon van 7,50
Janny Breedijk kreeg een bon van
5,— en J. W. van Kralingen die van
2,50.
WADDINXVEEN De ouders van
de leerlingen van de St. Paulusschool
die bij de officiële opening onmoge
lijk allemaal konden worden uitge
nodigd, hebben nu toch de nieuwe
huisvesting van hun kinderen kun
nen bewonderen. Zondagmorgen
werden zij in de gelegenheid gesteld
het fraaie nieuwe schoolgebouw te
bezichtigen. De jongens en meisjes
maakten met hun aardige spelletjes
dit ouderlijk bezoek extra feestelijk.
Verticaal
1. beproefd
2. rondhout
3. boom
4. titel (afk.)
5. nobel
6. snavel
7. spil
8. metaal
9. klein persoon
10. tramspoor
13. in orde (afk.)
16. bijbelse naam
17. fijn weefsel
18. vernis
19. gesloten
°1. "ebogen
22. strandhoofd
24. deel v.d. dag
27 de dato (afk.)
ken een gevangene, die door die
twee ventjes daar...” hij wees even
naar Wipperoen en Snipper,... uit
een grot is verlost, maar het is een
uiterst gevaarlijke schurk, want
het is een ONGELUKSVOGEL!!”
Iedereen keek reuze geschrok
ken, dat begrijp je.
’’Maar hoe weten ze dat WIJ de
HELPvrager... die ONGELUKS-
VOGEL1 bevrijd hebben?” fluis
terde Wipperoen bleek tegen
Snipper.
”We hebben jullie voorbij zien
MOERKAPELLE Eind juli 1967
bereikte Benthuizen 1700 inwoners
en omstreeks die tijd begroette Moer
kapelle zijn 1600ste ingezetene.
Inmiddels heeft Benthuizen rond
Kerstmis 1967 zijn 1800ste en op 18
maart jl. de 1900ste ingeschreven.
Verwacht mag worden dat binnen
enkele maanden de 2000ste zal volgen
en de gemeente tegen het einde van
dit jaar tot ongeveer 2100 inwoners
zal zijn uitgegroeid.
Een en ander impliceert dat Bent
huizen binnen een tijdsbestek van 3
jaar eeh stijging van het inwonertal
zal bereiken van ongeveer 50%, om
dat de gemeente per 1 januari 1966
1472 inwoners telde.
Voor wat de toekomst betreft mag
verwacht worden, dat rond 1970 een
verdubbeling van het inwonertal zal
hebben plaatsgevonden, binnen een
tijdsbestek van ongeveer 20 jaar,
wanneer gelet wordt op het aantal
inwoners per 1 januari 1950, dat toen
1296 bedroeg.
Op vrijdag 3 mei is de 1700ste in
woner van Moerkapelle ingeschreven
en wel door vestiging van het gezin
van Polen in één van de juist ge
reedgekomen woningen aan de Coy-
mansstraat.
Ook hier mag verwacht worden dat
deze stijging zich nog duidelijker zal
gaan aftekenen, doordat binnen en
kele maanden de 1800ste en tegen het
einde van dit jaar de 1900ste ingeze
tene in het bevolkingsregister zal
kunnen worden ingeschreven.
In Moerkapelle zal dus in dit jaar
een bijzonder sterke toename van het
aantal inwoners te konstateren zijn,
wanneer gelet wordt op het feit, dat
het aantal per 1 januari van dit jaar
1635 bedroeg.
Of ook deze gemeente nog dit jaar
de 2000 zal bereiken is vooralsnog
niet te voorspellen, maar dan toch
zeker binnen 1 jaar nadat de 1700ste
mocht worden verwelkomd.
Duidelijk is in ieder geval dat Bent
huizen en Moerkapelle een zeer snel
le ontwikkeling hebben doorgemaakt
en van de 2800 inwoners in 1965, in
1968 gezamenlijk het getal van 4000
zullen overschrijden.
Drie zilveren jubilarissen bij Ley-
land: v.l.n.r. de heren H. Rupke.
G. H. M. Grootendorst en C. v.
d. Gaarden, die vorige week har
telijk werden gehuldigd.
(Foto Sjaak Noteboom)
hem te veel was om aan te horen. Maar een slok cognac
lokte hem toch bijzonder aan. Dat was precies het enige,
wat hij nu zou wensen om wat op te kikkeren. Daarom
zei hij: „Met een slok cognac zou u mij inderdaad het
grootste genoegen doen, wat ik mij op ’t ogenblik voor
kan stellen.” Maurice stak zijn metgezel het kruikje
toe. „Er zit niet veel meer in, maar drink het gerust
leeg.”
Clyffurde had het graag gedaan, want hij voelde zich
meer dood dan levend, maar na twee flinke teugen,liet
hij de rest aan Maurice. Toen zakte hij achterover. Hij
zou wel direct kunnen slapen. In plaats van dat de cog-
nac hem opwekte, werd hij er des te slaperiger van.
„Als die kerel nu maar ophoepelde,” dacht hij on
dankbaar. Hij had echter geen fut, nog verder met St.
Genis te redeneren en hem aan te raden toch vooral
door te gaan. Maurice wilde op zijn beurt ook wel van
Clyffurde verlost zijn, maar ook hij was te overver
moeid om voorlopig over doorrijden te denken. Hij
strekte zich een eindje verder op de grond uit en zag,dat
Clyffurde al in een zware slaap lag. Hij peinsde nog wat
na over deze wonderlijke ontmoeting, maar viel toen
zelf ook na al gauw in slaap.
Na een half uurtje werd hij wakker en hoorde uit het
gesnurk, dat Clyffurde nog sliep. Hoewel de maan hel
der scheen, was er hier tussen de bomen toch weinig te
zien. Zolang zij reden en hun ogen aan de schemering
gewend waren, ging het best, maar nu, nadat hij even
helemaal weg geweest was, leek het Maurice veel don
kerder dan zoeven. Met zijn tondeldoos stak hij een
stuk kaars aan, dat hij altijd in zijn zak droeg.
Vervelend, dat hij nu aan die kerel gebonden was.
Hij voelde zich alweer een stuk beter en zou zelf ge
makkelijk verder kunnen gaan. Nu gebood het fatsoen
hem, dat hij op de Engelsman wachtte.
Met de kaars stapte hij op Clyffurde af. Met enige te
genzin knielde hij bij hem neer. Wat moest hij doen?
Moest hij hem wakker porren, nu hij zelf weer genoeg
opgeknapt was om de rit te vervolgen? Moest hij stil
blijven wachten tot zijn edele de handschoenenkoop
man uitgesnurkt was? Bij het flakkerende licht van de
kaars viel het hem op, hoe in-wit Clyffurde er uit zag,
voorzover het verband zijn gezicht tenminste niet be
dekte. Terwijl hij een ogenblik aarzelde, of hij hem
wakker zou maken of niet, viel zijn oog ploetseling op
Clyffurde’s mouw. Hij schrok... de bovenmouw was
doordrenkt met bloed. Clyffurde had er niets van ver
teld, dat hij gewond was... misschien wist hij het zelf
niet...
Nu stootte hij hem aan. Clyffurde bewoog niet. Hij
snurkte door met een half open mond. Het leek wel of
hij bewusteloos was. Maurice schudde hem nu flinker
door elkaar. Hij moest toch wakker worden... hij was
gewond... er moest iets gebeuren...
„Voorwaarts-” riep Clyffurde. Droomde hij of ijlde
hij? Maurice voelde zich niets op zijn gemak. Weer
stootte hij Clyffurde aan:
„Clyffurde, u moet wakker worden. U bent gewond.
Er moet iets gebeuren. Wordt eens wakker...”
„Waar ben ik?” vroeg de Engelsman.
„Dicht bij Brussel.”
„Bij Brussel Crystal mompelde Clyffurde half
verstaanbaar.
Maar Maurice had het wel verstaan. Het bloed vloog
naar zijn hoofd. Hij was er het liefst meteen van door
gegaan. Wat had die kerel over Crystal te denken? Het
zat dus toch dieper dan hij vermoed had. Zijn eerste
woorden Crystal en Wat verbeeldde die man zich wel?
Het lag hem op de lippen, te zeggen:
„Mijn verloofde, mademoiselle Crystal, woont inder
daad tijdelijk te Brussel,” maar hij slikte de kwaadaar
dige opmerking in. Tenslotte was hij nog niet eens of-
ficeel verloofd. Hij mocht het noodlot niet verzoeken.
„Weet u dat u gewond bent? Kijk eens naar uw
mouw. Daar moet wat aan gedaan worden.”
„Ja, ik heb een bajonetsteek opgelopen, maar het is
voorlopig verbonden
Clyffurde keek nu even naar zijn mouw en toen hij
de grote bloedvlek ontdekte, voelde hij tegelijkertijd
hoe alles aan hem plakte.
„Ik heb geen verband,” zei Maurice.
„Ik ook niet. Het zal trouwens wel loslopen. Maar ik
ben nog niet in staat, verder te rijden. Als u mij een ge
noegen wilt doen, ga dan alleen door naar Brussel en
stuur een ambulance naar mij toe, of althans een ver
pleger, die de wond beter verbinden kan.”
„Ik wil u liever niet alleen laten...”
„Dat zal toch werkelijk het beste zijn. Wij zijn er
geen van beiden mee gebaat, als u hier naast mij blijft
zitten.”
„Maar kunnen wij niet samen proberen verder te rij
den? Zodra u in Brussel bent, zal er gemakkelijker
hulp te vinden zijn.”
„Ik zei toch, dat ik niet in staat ben verder te gaan
en... ik wou dat u mij met rust liet.”
„Ik zal u een rijtuig met een verpleger zenden,” ant
woordde St. Genis. „Hij was blij, dat hij nu tenminste
weg kon gaan. Wat het rijtuig betrof, zou hij al zijn
best doen, zodra hij in Brussel was.
„Maar...”
„Wel drommels,” riep Clyffurde nu kwaad, „als je
niet gaat, zal ik overeind moeten komen om je een trap
te geven.” Toen Maurice nog aarzelend naar zijn paard
ging, voegde Clyffurde er vriendelijk aan toe: „Bent u
zelf al wat beter?”
„O ja! Ik ben al weer in orde.”
28. drank
30. stofmaat
32. hoffelijkheid
33. voorbijgaande
hofmakerij
36. vogel
38. ik (Lat.)
39. plaats op de
Veluwe
41. gewicht
44. admimstratie-
lokaal
45. paar
46. plaats
47. soort kraan
48. schop
49. beek, wetering
50. warme drank
52. deel v.d. dag
(afk.)
55. voorzetsel
57. deel v.h. hoofd
58. Europeaan
59. mannelijk
zoogdier
60. verhoogde toon
63. soort geweer
64. inwendig orgaan
67. gevangenis
69. het Romeinse
Rijk (afk.)
70. woud
72. voegwoord
73. pers, voornaamw.
75. Frans onbep.
voornaamw.
76. Greenwichtijd
(afk.)
WADDINXVEEN De soosavond
van ’’Point 66”, die vorige week in
verband met de dodenherdenking
werd uitgesteld, wordt nu zaterdag 11
mei om 20 uur gehouden in de soos
aan de Noordkade 6a.
'WestersingeI 42-44 «R’dam
tel. (010)13 50 25
59. vrucht
i 61. speelgoed
i 32. liefkozing
34. borduursel
65. klein soort
paard
66. goud (Fr.)
68. lus
71. selenium (afk.)
72. familielid
74. aanzien
75. deel v.h. hoofd
77. woorden die her
haald worden
78. stal met
renpaarden
Sinds 1898 V J
Er was niet veel keus. Maurice trof een goed paard,
maar Clyffurde moest er met zorg een uitkiezen, dat
niet al te erg gehavend was. Met moeite steeg hij op
het paard, terwijl Maurice al vooruit ging. Het rijden
viel hem niet mee. Al zijn botten deden hem zeer en zijn
hoofd bonkte, alsof er met hamers in rondgeslagen
werd. Maurice klaagde ook over duizeligheid en zag
spierwit. Zo kwamen zij maar lanzaam vooruit, maar
toch raakten zij nu steeds verder van het strijdgewoel.
Overal, waar zij reden, was het beeld even triest. Het
slagveld was bezaaid met doden en gewonden. Clyf
furde zou graag hulp geboden hebben, maar hij was
er zelf te ellendig aan toe. Het was moeilijk, in deze
chaos de beste weg te vinden. Zij hadden zich aan kun
nen sluiten bij terugtrekkende troepen, maar het tempo
was te snel en dus koos Clyffurde op goed geluk een
rustig bospad, meer in oostelijke richting. Zijn voorge
voel had hem niet bedrogen, want dit pad bleek ook
naar de hoofdweg naar Brussel te voeren. Zij reden nu
naast elkaar, maar spraken weinig. Maurice, die zich in
het gevecht werkelijk dapper had gedragen, voelde ei
genlijk iets van spijt, dat het weer Clyffurde moest zijn,
die hem de helpende hand had toegestoken. Hij troostte
zich met de gedachte, dat de Engelsman hem in feite
niet gered had en dat het zijn eigen soldaten waren ge
weest, die, zij het dan op de verstandige aanwezingen
van Clyffurde, hem naar de veilige plaats in het koren
veld gedragen hadden. Hij dacht aan Crystal en hij vroeg
zich af, wat zij en Clyffurde tijdens de dans besproken
mochten hebben. Crystal zou natuurlijk van alles ge
vraagd hebben. Hij had toch al lang gevoeld, dat zij
zich voor de Engelsman interesseerde. Haar haat was
veel minder fel geworden. Hij had zichzelf met al zijn
leugens natuurlijk hoe langer hoe meer in de put ge
werkt. Zij vertrouwde het verhaal al lang niet meer en
Clyffurde zou haar nu wel ingelicht hebben. Maar tege
lijkertijd was hij ervan overtuigd, dat Clyffurde er de
man niet naar was, hem zwarter te maken dan nodig
was. Hoe veilig dit ook was, Maurice haatte hem er des
te meer om. Hij kon het eerlijke overwicht van die En
gelse zakenman juist zo slecht verkroppen. Maurice
mocht dan fout gehandeld hebben, het was toch alleen
terwille van Crystal geweest. Bovendien had hij haar
nu alles eerlijk opgebiecht, zodat er nu geen enkele leu
gen meer tussen hen was. Hun liefde was al zo oud, en
nu alles weer in het reine was en vooral nu hij toch met
de daad getoond had, voor zijn vaderland en voor zijn
koning te willen strijden, nu zou Crystal aan hem toch
zeker de voorkeur geven. Ach... wat haalde hij zich in
zijn hoofd..., een vrouw als Crystal zou een aanzoek van
een handschoenenhandelaar niet eens in overweging ne
men. Zij mocht hem misschien even bewonderd hebben,
maar dat stond dan toch alleen in verband met het
landsbelang. Er waren niet veel vrouwen, die zo fel, zo
principieel waren als Crystal. Maar dat verzwakte mis
schien juist zijn kans.
Zo piekerde hij maar door tussen höop en wanhoop
en hij wist niet, op welke manier hij het best een ge
sprek met de Engelsman aan moest knopen.
Aan de ene kant vervloekte hij hem en aan de ande
re kant was hij hem te veel dank verschuldigd en wilde
hij ook met een schone lei beginnen, nu Crystal precies
van alles op de hoogte was. Het ene ogenblik dacht hij
„Loop rond!” en voelde hij de neiging, zijn hoofd in de
nek te werpen en de Engelsman te negeren, maar even
later voelde hij de verplichting „heer” te blijven. Heer
en meester, zoals Crystal’s vader, correct en onbewogen
nooit onbeheerst, nooit vulgair.
Deze laatste ingeving gaf de doorslag. Beleefd vroeg
hij Clyffurde naar zijn ervaringen van die dag. Hij
maakte er zelfs een compliment bij: „De Engelsen heb
ben zich schitterend geweerd. Als Wellington niet zo bo
venmenselijk stand had gehouden, dan had de rest wel
in kunnen pakken.”
„Het ging inderdaad heet toe,” antwoordde Clyffur
de. Maar tot een verdere conversatie was hij niet te be
wegen.
„Neem mij niet kwalijk, als ik verder liever zwijg. Ik
voel mij beroerd en ik zal blij zijn, als ik Brussel haal.
„Dan is het misschien nu de beurt aan mij, u van
dienst te kunnen zijn. Ik voel mij alleen wat duizelig en
ik heb een barstende hoofdpijn, maar verder ben ik er,
geloof ik, beter aan toe dan u. Wat kan ik voor u doen?”
„U kunt niets voor mij doen, want er valt niets te
doen. Wij zijn allebei gekraakt en doodop. Voor de
strijd zijn wij waardeloos. Het is dus billijk, dat wij
proberen Brussel te bereiken. Maar u zult waarschijn
lijk vlugger op kunnen schieten dan ik. Ga daarom ge
rust in uw eigen tempo verder en laat u niet onnodig
door mij ophouden. Ik kom er ook wel, al is het wat
later.”
„Nee, nee, dat zou al zeer onsportief zijn’,, begon de
St. Genis, gedachtig aan zijn correcte voornemens.
„Toch niet,” hield Clyffurde vol, „ik ben zelfs van
plan straks een tijd te rusten. Mijn paard zal het ook
niet lang volhouden. Na een behoorlijke rustperiode,
zal ik Brussel heus wel halen.”
„Ik heb geen enkel bezwaar, ook te rusten. Laten we
hier meteen afstappen,” stelde Maurice voor.
Clyffurde kwam met moeite van het paard af. Mau
rice was behulpzaam en bond de paarden aan een
boom.
Zij waren hier helemaal veilig. Heel uit de verte
klonk nog iets van het oorlogstoneel.
„Ik heb nog een restje cognac in mijn kruik. Dat zal
u goed doen,” bood Maurice aan, toen zij zich op een
open plekje naast het bospad neer hadden laten vallen.
Clyffurde was zo moe, dat ieder woord van Maurice
WADDINXVEEN Het jongeren
contact houdt zaterdag 11 mei een
dansavond in het verenigingsgebouw
Burg. Trooststraat. De Haagse beat
band ’’Section D” zorgt voor de mu
ziek. Aanvang 20 uur.
■51
65. Wat een leuke verrassing! Het
waren warempel Hou Doe en Joe
Doe. Maar tot grote teleurstelling
van Wipperoen en Snipper stapten
ze regelrecht op graaf Raaf af en
deden net of ze hen niet zagen.
’’Zoals de wind waait, waait de
rook van onze pijpen ook”, zei
Joe Doe. ”En omdat er zo gewich
tig uitziet vermoed ik dat u de be
langrijkste bent in dit land”.
Maar voordat de graaf een pas
send antwoord gereed had sprak
Joe Doe alweer verder. ”Wij zoe-
Onder de inzenders van de goede
oplossing worden twee boekenbonnen
verloot ter waarde van resp. 7,50
en 5,—. Inzendingen worden inge-
25. rekenkundige
opgave
26. een aangename
indruk makend
29. dakvorm
31. lofdicht
32. telwoord
34. bijbelse naam
35. mak
37. ordenen
40. inhoudsmaat
42. bevel
43. hetzelfde (afk.)
44. betaalplaats
46. afbeelding v.e.
persoon
49. luchtstrijd
krachten (afk.)
51. onbep. telwoord
53. aanw vnmw.
^e’siesnaam
56. deel v.e. breuk
Horizontaal
1. boertige
nabootsing
6. voorschrift,
instelling
11. indien
12. Spaanse titel
14. baardje
15. geogr. aanduiding
(afk.)
17. kwajongen-
19. kindergroet
20. muit
22, pen, klamp
23. plechtige
afkondiging
Prijzen
v.a. 1.145.-
koopOE
v.a. p.jnnd.
zonder eerste storting
Demonstraties
van alle modellen te Rotterdam dagelijks
van 10-4 uur door onze Wurlitzer-organist
JOOP WALVIS.
Reeds duizenden muziekliefhebbers leer-
den met het normale notenschrift door mid
del van het- unieke aanwijssysteem op de
Wurlitzer-school vlot orgelspelen.
Enorme sortering
Piano’s... ..Prijzen v.a. 675.-
Huur met recht van koop
vanaf 15.- p.mnd.
zonder eerste storting
Let wel
voor uw oude PIANO, HARMO-
N1UM of ELECTRONISCH ORGEL
J Vraag folders en inlichtingen bij
de Wurlitzer-importeur:
t
1
d
c
1
1
t
1
I
1
1
■F
I
/t
65
gr* -