De Professor op
kattepoten
a
■2
9..^
-5
hl
2.X
WIPPEROEN EN DE DUINENDIEF
A
ririï.
Er
Kruiswoordraadsel
Ti,
I- 'l'
Pagina 2
Oi
i7
K7
A'
W
v?
h
y*
Muziekleraar
J5
Unie-collecte
Aanrijding
door A. B. Cox
Tentoonstelling
7^—
Lezing Bartimeüs
P7
-
WEEKBLADVOORWADDINXVEEN/HOLLANDS HART donderdag 10 okt. ’68
WEE
Verv
G 671116
1
z
J
\fl
/V
fl
/r
A
Af
'3
4F
Jo
33
V'
\9i
VV
ro
Vt
\Vf
J3
ff
ff
ft
j3;
3v
33
I
ffi
'3
■h!
Horizontaal:
7~.
wordt vervolgd
^■7-
WADDINXVEEN Onder auspi
ciën van de ’’Kunststichting” expo
seert Annemarie Han-Schooneveldt
van 15 oktober tot en met 2 novem
ber tekeningen en wandkleden in de
Chr. Openbare Leeszaal en Biblio
theek aan de Juliana van Stolberg-
laan. Burgemeester Van der Hooft
zal de tentoonstelling dinsdagavond
om 20.45 uur openen.
bevalt me niks, want vroeger was
hier geen hek!”
Ze liepen samen langs het hek,
het hek dat er eerst niet was en
^intussen vertelde Wipperoen ook
nog van de ontmoeting met de
vreemdeling.
Holder Bolder luisterde vol be
langstelling. ”Die vreemdeling wil
ik wel eens zien-” zei hij grimmig.
’’Kijk Holder Bolder, daar staat
ie!” riep Wipperoen en hij wees in
de verte.
ja
H<
ZEVENHUIZEN Vorige week
heeft zich op de Knibbelweg een
aanrijding voorgedaan tussen een
vrachtauto bestuurd door de heer
van Mourik uit Waddinxveen en een
personenauto van de heer H. Ver-
duyn uit Nieuwerkerk a.d. IJssel,.
Terwijl de personenauto stil langs de
kant stond, moest de vrachtauto op
deze smalle weg passeren. Dit lukte
niet en de personenauto werd ge
raakt. Er was alleen materiële scha
de.
va
Si
Wl
mi
gii
br
Fi
irv
on
aa
in-’
iir
de
ho
ke
ne
iec
de
he
af
Af
rif
de
m<
Daai
yal”
He
was
wer
werl
rech
den
drijf
het
W
wijk
zeer
indu
nog
proc
woo
dim
kan'
tebe
nin^
de
mee
bl
ki
di,
je
di
ta
sc
w;
sc
m
ju
m
ns
ge
hc
M
va
Ei
fr
Ei
te
”1
lei
vi
ve
se
gc
”1
vc
vc
he
he
”1
ki
m
ke
ge
ba
We]
prei
ook
se
mai
een
rati
mei
clai
gen
mei
rez(
de
VOO
aar
op
der.
kor
ma
ter
I
ma
rev
ma
Re
in
”re
>5
OVf
Ve:
eer
wo
bui
noi
die
ge^
in
J
Sti
de
stu
me
in
ter
de
gr<
F'
’’Waarom niet?” vroeg Wippe
roen verwonderd. ”Een hek is toch
gewoon een hek?”
”IK hou niet van hekken”, hield
Holder Bolder koppig vol. ’’Hek
ken... daar mag je niet door... die
staan.*i de weg...”
’’Je1 Aunt er toch over klimmen”,
meende Wipperoen. Maar Holder
Bolder schudde weerbarstig zijn
grote borstelige hoofd.
"Kom”, gromde hij. ”We gaan
eens even kijken hoe lang dat hek
is en wie het heeft gemaakt, het
Met de ingebruikstelling van
een hypermoderne kalkmortel
centrale heeft de Bouwmateri
alenhandel T. De Waardt N.V.
te Waddinxveen een belangrij
ke uitbreiding ondergaan.
De nieuwe mortelcentrale, die
een uurcapaciteit heeft van 25
kubieke meter, maakt het
thans mogelijk een mortel van
een gelijk blijvende samenstel
ling te produceren, hetgeen
voor doelmatig en economisch
werken van metselaar en stu
kadoor, alsmede voor de kwali
teit van hun werk, van uiter
mate grote betekenis is.
De nieuwe kalkmortelcentrale,
die werd gebouwd door Mul
der N.V. Boskoop, kan worden
gerekend tot de grootste tien
mortelcentrales in ons land.
ZEVENHUIZEN De Zevenhui
zenaar A. Verhoef, organist aan de
i Hoflaankerk in Rotterdam, is be
noemd tot muziekleraar aan vijf m.a.
v.o. scholen. Het zijn de Koningin
Juliana-school, de Westerschool en
de Joh. Calvijnschool in Gouda en de
christelijke en openbare mavo-school
in Nieuwerkerk a.d. IJssel.
2. uiting van
vreugde
5. klein ogenblikje
9. groente
10. planeet
12. plaats in
Noord-Afrika
13. kloosterzuster
i*. nieuw (Lat.)
15. druk
17. wintervoertuig
19. deel v.d. bijbel
(afk.)
20. bloem
23. rangtelwoord
24. vastberaden
28. irriteren
32. de oudere (afk.)
34. titel (afk.)
35. aanzien
37. bijwoord
38. Gode zij lof
(Lat. afk.)
39. inhoudsmaat
(afk.)
40. landbouwwerk
tuig
41. goud (Fr.)
42. bevestiging
43. water in
Friesland
l
I
ZEVENHUIZEN Dinsdagavond
hebben leden van de Hervormde
Vrouwenvereniging „De Schakel” een
interessante lezing gehoord over
’’Bartimeüs in Zeist. De heer J.Over-
duin zette eerst uiteen in welke groe
pen de kinderen (als ze op 5 jari
ge leeftijd komen) gescheiden worden.
Allereerst is er de verdeling slecht
zienden - blinden, verder een verde
ling in meervoudig gehandicapten en
de normale begaafden. Ook de oplei
dingsmogelijkheden werden bespro
ken. Indien mogelijk, worden de pu
pillen op het 20e jaar af geleverd aan
de maatschappij, anders gaan ze naar
de beschutte werkplaats. De meer
voudig gehandicapten gaan naar een
internaat.
In Doorn zal door „Bartimeüs” een
nieuw centrum gebouwd worden,spe
ciaal voor meervoudig gehandicapte
kinderen en volwassenen. De totale
capaciteit zal 1000 personen bedra
gen. Bij het centrum komt een kapel,
welke is geschonken door de Ned.
Chr. Vrouwenbond.
De heer Overduin wees er met na
druk op, dat Bartimeüs er geen huis-
aan-huis verkoop op nahoudt, on
danks het feit dat bepaalde lieden
onder deze dekmantel werken. Na de
pauze werd een film over het werk
van „Bartimeüs” gedraaid.
ZEVENHUIZEN Binnenkort
zullen de chr. scholen in Oud Ver
laat en Zevenhuizen-dorp weer de
jaarlijkse Unie-collekte houden.
Het bestuur van de chr. Lagere
school van Zevenhuizen-dorp zal
15% van de opbrengst aan de Unie-
collecte ’nieuwe stijl’ afstaan, die dit
geld gaat gebruiken om het onder
wijs in het buitenland en de ontwik
kelingslanden te steunen. De rest
(85%) zal bestemd zijn voor de school
zelf, omdat men alles wat men extra
wil doen, zelf moet betalen. Dit geldt
vooral voor de schoolauto, die de
kinderen van veraf gaat halen.
15. ’’Alle beukenootjes nog-an-
toe!” riep Holder Bolder verwon
derd. ”Een HEK!” Hij was zicht
baar onder de indruk. ”Hoe komt
dat hier!?”
Wipperoen haalde een heleboel
keren zijn schouders op. Weet
ik niet...” zei hij.
Holder Bolder veegde eens langs
zijn neus, snoof een paar maal
krachtig en trok een erg bedenke
lijk gezicht.
’’Hekken deugen niet...” gromde
hij.
alles met je eens, wat je van plan bent te zeggen; maar
ik kan niet luisteren, omdat ik tot op mijn huid nat ben.
Je moet het maar tot een mooiere avond bewaren of an
ders opschrijven en op de post doen. Wel te rusten, grap
pige oude jongen van me-”
Toen ze te ver weg was om teruggeroepen te kunnen
worden, besefte Tim pas, dat zij geheel vergeten had het
tijdelijk adres van de Professor op te geven.
III
In de loop van een rusteloze nacht besloot Tim, dat
zijn enige hoop was de volgende morgen vroeg in de
buurt van het huis rond te hangen. Als Majorie haar
nalatigheid bemerkte, zou ze vast naar hem uitzien.
Daarom stond hij om zeven uur op en was voor achten
op zijn post. Maar geen Marjorie verscheen. Nadat hij
een paar uur in verveelde bewondering voor de goed
onderhouden wegen van St. John’s Wood had zoekge-
bracht, hoorde Tim eindelijk de deur, die hij bewaakte,
openen en met een bons sluiten. Zijn hart begon sneller
te kloppen. Het volgend ogenblik stond het bijna stil,
want de persoon, die het pad af kwam, was niet Marjorie
maar Cantrell.
Tim drukte zich tegen de haag en wachtte met inge
houden adem. Tot zijn grote opluchting ging Cantrell
met stevige stap in de tegenovergestelde richting, hij
liep, alsof hij een vast doel voor ogen had. Het was dui
delijk aan hem te zien, dat hij op weg was naar de Pro
fessor en zijn overwinning. Het enige, wat Tim kon doen
was hem te volgen. De rest was nog onbeslist.
Hij ging met ijver te werk. Dicht langs de hagen en
bescherming zoekend achter de mogelijke uitsteeksels,
sloop hij achter Cantrell aan, de volmaakte schadu
wen Voorbijgangers bekeken zijn eigenaardige manoeu
vres met eerbiedige bewondering of met beledigende op
merkingen, overeenkomende met hun verschillende ka
rakters, maar Tim had geen oog voor hen. Tim Bellamy,
de hardvochtige bloedhond, met het smalle, scherpe ge
laat van de speurder, was aan het werk. Gelukkig was
de man, die deze belangstelling gold, te veel in zijn ei
gen gedachten verdiept om om te kijken. Had hij dat ge
daan, dan zou de loopbaan van de speurder met het
smalle, scherpe gelaat een snel einde genomen hebben.
Op deze manier kwamen zij in Carlton Vale aan. Can-
Cantrell keerde in een jubelende stemming naar St.
John’s Wood terug. Het lange gezoek was ten einde, de
prooi was zo goed als gevangen. Alleen twee dingen hin
derden hem de redenen van de Professor om niet op
eigen gelegenheid naar huis te komen en het feit, dat de
dame in kwestie een actrice was. Cantrell had weinig
personen van het andere geslacht ontmoet en de ge
dachte aan ’n toneelspeelster schrikte hem enigszins af.
Hij voelde, dat dit eerder een geval was voor listige, dan
openlijke methoden en hij besloot, voor hij tot een
volgende stap overging, een zorgvuldig plan de campag
ne op te maken. Ondertussen was hij uitgelaten blij,
want hierdoor zou hij toch zeker eindelijk bij Marjorie
in de gunst komen. Hij floot hard en onwelluidend,
toen hij rustig verder wandelde.
Zijn toehoorders ontvingen het nieuws met gepaste
aandacht en één van hen trok zich niet lang daarna te
rug in de slaapkamer om zich aan haar eigen blijdschap
over te geven. Marjorie had haar aandeel in de zaak ge
daan; zij wilde niet aan Tims capaciteiten twijfelen om
zijn deel uit te voeren.
Toen zij hem dan ook ’s avonds bij het muurtje ont
moette, was zelfs de flinke plasregen niet in staat haar
vrolijkheid te temperen. Tims eerste woorden van pro
test voor haar roekeloosheid, om op zo’n avond uit te
gaan, brak ze kort af.
„Ja, lieveling. Praat daar nu maar niet over! Vader is
gevonden!”
„Goede hemel! Cantrell heeft
„Neen, hij heeft hem nog niet, maar er is geen tijd te
verliezen. Het eerste ding, dat je morgen moet doen, is
er heen te gaan en hem te halen. Het zal wel niet ge
makkelijk zijn, want de vrouw schijnt hem erg graag
te mogen. Je zal zo overredend en hartverscheurend
moeten zijn, als je kunt. Je kan best een of ander ver
haaltje ophangen om haar hart wat te verzachten.”
„Ja?” twijfelde Tim.
„Natuurlijk, schat, je bent zo knap. O, Tim, is het niet
schitterend? Arme Professor Cantrell! Ik kan niet hel
pen, dat ik toch een heel klein beetje medelijden met
hem heb. Hij is zo aandoénlijk en hondachtig.” En zij
giechelde, toen zij daaraan terugdacht.
„Is hij zo?” riep Tim verontwaardigd uit. „Luister,
Marjorie, ik wil niet
„Ja, lieveling,” lachte Marjorie. „Vast. Ik ben het in
treil rende verheugd de treden voor het huis op en Tim
verborg zich in een deuringang aan de overkant en
schreef nauwkeurig het nummer op. Tot zijn verbazing
was de samenspraak tussen Cantrell en degene, die de
deur opende, van heel korte duur. Na een paar minuten
verscheen Cantrell met gebogen hoofd en neerslachtig
voorkomen weer in de straat om na een ogenblik van
besluiteloosheid langzaam de weg terug te gaan, die hij
gekomen was. Het leed geen twijfel, of hij had een ern
stige nederlaag geleden.
Tim werd al blij, tot hij plotseling besefte, dat, waar
Cantrell gefaald had, het voor hem niet gemakkelijk zou
zijn te slagen. Verontrust slenterde hij achter zijn mede
dinger aan naar St. John’s Wood terug, terwijl hij het
probleem nog eens goed overdacht.
Het eerste ding, dat hij doen moest, was toegang tot
het huis zien te verkrijgen. Kon hij het maar klaarspe
len even alleen daar binnen te zijn! De rest zou dan niet
moeilijk zijn! Maar hoe er binnen te komen? Natuur
lijk! Hij zou zich voorgedaan hebben als iemand van het
gasbedrijf! Iedereen weet, dat beambten van het gasbe
drijf overal binnen worden gelaten. Eigenlijk behoorde
hij een pet, een kenteken of iets dergelijks te hebben,
maar een vrouw zou nooit op zo’n kleinigheid letten.
Het was te laat geworden om het direct te proberen.
Hij zou tot de middag wachten.
IV
„O, verdorie!” zei Sybil onbeschaamd, toen er gebeld
werd. Ze had juist de bank bij het vuur geschoven en
zat er nu zo lekkertjes op met een nieuwe roman en een
doos chocolaatjes. Dit was al de tweede maal vandaag,
dat zij dat gedaan had en iedere keer was zij gestoord.
Vanmorgen was het een onwijze man, die zei van het
gasbedrijf te komen om de meter na te kijken. Hij was
van middelbare leeftijd, zeer breed gebouwd en volgens
Sybils mening van een ietwat schurkachtig voorkomen.
Nadat hem verteld was, dat er helemaal geen gas in huis
was, had hij zeer verbaasd gestaan en iets gemompeld
van een verkeerd nummer en had hij een poging ge
daan om zijn teleurstelling (tenminste, dat veronderstel
de Sybil) te verbergen en was haastig vertrokken.
„O, verdorie,” zei Sybil nog eens, toen de bel voor de
tweede keer klonk. „Ach, ach, ik zal toch open moeten
doen.”
Zij gooide haar benen van de bank, stond op en ging
langzaam naar de deur. De kleine, zwarte kat, die haar
met een wijs snoetje achterna liep, dreef zij, bij de deur
gekomen, weer de kamer in en sloot die secuur. Voor de
buitendeur stond een slanke, jonge man, die haar met
een innemende lach aankeek.
„Goedenmiddag, juffrouw,” zei hij met, wat Sybil
voorkwam, een beschaafde maar verdraaide stem.
„Ik kom van het gasbedrijf om uw meter na te kij
ken.” Sybils moed maakte plaats voor iets van schrik.
Dit scheen toch meer te zijn dan ’n samenloop van om
standigheden.
„We hebben hier geen gas”, zei ze koel en wilde de
deur sluiten. Maar de voet van de jonge man zat in de
weg en hij deed, of hij niets merkte.
„Geen geen gas?” herhaalde hij verlegen, terwijl de
lach van zijn gezicht verdween.
„Neen,” zei Sybil kort. „Wilt u alstublieft uw voet
wegnemen?”
De jonge man nam zijn voet niet weg.
„Weet u weet u wel zeker, dat er geen gas is?”
stamelde hij.
„Heel zeker!”
„O, verdraaid!” klonk het kalm uit de mond van de
jonge man.
Sybil kon niet nalaten te lachen.
Zo schurkachtig als haar andere bezoeker er had uit
gezien, zo aardig leek deze. Sybil was ook ontzettend
nieuwsgierig. Ze ontdooide.
„Weet u, dat u de tweede persoon bent, die voor mijn
gasmeter, die ik niet heb, komt? vroeg ze op vriendelijke
toon.
De jonge man keek wat verslagen.
„Ja, juffrouw?”
„Ja, ik had vanmorgen iemand anders. Een nogal
schrikaanjagende man. Kent u hem misschien?”
„Eh ja Ik, ik denk,dat ik weet, wie u bedoelt.”
stotterde de jonge man.
„O, weet u het?” zei Sybil niet zonder teleurstelling.
„Ik was werkelijk al gaan denken, dat hij niet bij het
gasbedrijf behoorde.”
De jonge man slikte. „Was hij erg breed en een
beetje aan de kleine kant, met borstelige wenkbrauwen
en en zo al
„Ja,” knikte Sybil. „Dat is hem precies.”
De jonge man haalde diep adem. „U had gelijk, juf
frouw,” zei hij langzaam. „Hij kwam niet van het gas
bedrijf.”
„O! Wie, wie is hij dan?”
„Hij is een inbreker,” verklaarde de jonge man geluk
kig. „O, een heel bijzondere inbreker. Hij gaat de huizen
langs, voorgevende van. het gasbedrijf te komen en hij
kijkt goed rond. Op een nacht komt hij terug en breekt
in.”
„O!” riep Sybil geschrokken. „En ik ben hier heel al
leen!”
„Bent u,” vroeg de jongeling met zeer veel belangstel
ling, „werkelijk alleen?”
„Ja, op het ogenblik wel. Mijn man is voor zaken op
reis. Denkt u, dat hij hier terug zal komen?”
„Vast en zeker!” antwoordde de man van het gas.
„Daar kunt u van op aan! Ik kan u vertellen, dat het
gasbedrijf heel wat last van die kerel heeft. Meer dan
genoeg krijgen ze ervan.”
„Maar maar wat vindt u het beste, dat ik doen kan?
De politie opbellen?”
De man van het gasbedrijf dacht na.
„Nee, dat zou ik niet doen. Niet direct, bedoel ik. Hij
heeft hier nog niet rond kunnen neuzen, dus zal hij bij
u niet binnendringen voor een of twee dagen voorbij zijn
Weet u, wat u moet doen?” ging de jongeman geestdrif
tig verder. „Hij zal waarschijnlijk straks of morgen met
een ander smoesje terugkomen. Als hij komt, gaat u stil
letjes naar buiten en roept een politieagent en laat hem
onmiddellijk oppakken. Ja, dat is goed. U houdt hem on
der een of ander voorwendsel binnen en zoekt ’n agent
op. Er hangt er wel een hier in de buurt rond. Ja, dat is
het allerbeste,” besloot de jongeman tevreden. „Laat
hem opbrengen en laat die bandiet opsluiten! Het het
gasbedrijf zal u zeer erkentelijk zijn.”
„Dank u wel,” zei Sybil dankbaar. „Ja, dat zal ik be
slist doen. Dank u wel!”
16. Engelse titel
18. hennepbraak
19. rivier in
Duitsland
21. deel v.d. dag
22. gewicht
25. opdracht
26. op dato (afk.)
27. strijdperk
29. meisjesnaam
30. bijwoord
31. herkauwer
36. kostbare stof
43. koker
44. bez. voornaamw.
45. gedroogde halmen
46. opgeld
48. meisjesnaam
50. deel v.h. gebit
52. liefkozing
53. maatstaven
55. vogel
56. deel der wet
(afk.)
59. zwaar stuk hout
60. Indisch vlees
gerecht
63. wintervoertuig
64. karakter
66. onmeetbaar
getal
70. briefaanhef
(afk.)
71. kindergroet
verloot ter waarde van resp. 7.50 en 5.Inzendingen tot uiterlijk
vrijdag 25 oktober aan de puzzelredaktie, Oranjelaan 30a, Waddinxveen
Verticaal:
1. zangstuk
2. smalle strook
3. deel van Amerika
4. uitroep
5. jongensnaam
6. straatverkoper
7. vrucht
8. onbehaard
11. godsdienst (afk.)
15. traag
Onder de inzenders van de goede oplossing worden twee boekenbonnen
44. Frans lidwoord
45. graaf werktuig
47. kindergroet
49. deel v.d. bijbel
(afk.)
51. makker
54. plaats in Spanje
57. zwelgfeest
58. vogel
61. ambtshalve
(Lat. afk.)
62. ons inziens (afk.)
63. plaats
65. alpenweide
67. schelle kreet
68. aaneengekleefd
haar
69. keurtroep
72. land in Europa
73. op een keer
74. behoeftige
liiJ
fel
