FRANS VAN CAMP
De Professor op
kattepoten
I
A
Hr
WIPPEROEN EN DE DUINENDIEF
Jan Lemaire voor
Li
Si
Adverteren
doet verkopen
Volksonderwijs
Muzikaal succes
voor G. de Knegt
boek en doe
Tentoonstelling
in Leeszaal
„Duik in een
er iets mee”
Achterstand in
zwembadbouw
Pagina 2
EXCLUSIEVE HERENMODE
GOUDA
KLEIWEG 2-6
Verkoopmiddag
door A. B. Cox
Bibliotheekuren
Jongerenorganisatie
Plattelandsvrouwen
„Zang en Vriendschap”
Zelfbescherming PTT
F// A
Enow
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART - donderdag 17 oktober 1968
WEEI
ff---
llllllllllllfl
MOERKAPELLE De bibliotheek
in de consistoriekamer van de Herv.
Kerk is voortaan geopend elke vrij
dagavond van 7 uur tot 7.30 uur.
De bibliotheek in de verenigingszaal
van de Gereformeerde Gemeente is
geopend op dinsdagavond van kwart
voor zeven tot kwart over zeven.
staat!”
”Ja, dat is waar”, gaf Holder
Bolder toe. ’’Maar WAAROM heb
je dit hek getimmerd!?”
De hekkenmaker glimlachte ge
heimzinnig en zei verder niets
mef r. Maar juist toen hij weer aan
het hek wilde beginnen zag hij,
dat Wipperoen onder het hek wil
de doorkruipen.
’’Hola ventje!” riep de hekken
maker. ”Wat heeft dat te bedui
den? Wat ben je van plan?”
Dil
ein
be;
zei
dei
be]
E
opg
ant
Sle
adi
tie
sin
hoi
din
vai
1
1
s
I
nie
ma
”O:
vai
we
o.n
we
eer
I
lib
le
ma
on;
7
per
aai
gec
gei
ooi
dei
ves
als
VOI
WADDINXVEEN In het kader
van de Kinderboekenweek, die van
maandag 28 oktober tot en met za
terdag 2 november wordt gehouden,
zal de Chr. Openbare Leeszaal- en
Bibliotheek een aantal op kinde
ren gerichte activiteiten ontwikke
len.
Op maandag 28 oktober wordt om
2 uur en om 4 uur ’s-middags voor
de jeugd een voorstelling gegeven van
de Tsjechische kinderfilm in kleur
”Een avontuurlijke verjaardag”.
Onder het motto ’’Duik in een boek
en doe er iets mee” wordt verder een
wedstrijd uitgeschreven. Hierin kun
nen de kinderen naar aanleiding van
een boek, dat zij hebben gelezen,hun
creativiteit tot expressie brengen.
Zowel de keuze van het boek als de
wijze van expressie is geheel rvij.
De laatste kan om een paar voor
beelden te noemen gevonden worden
in het maken van een gedichtje, in
knutselwerk, in het opvoeren van een
toneelstukje.
In de laatste dagen van de Kinder
boekenweek zullen de resultaten van
deze kinderfantasiën in de Leeszaal
zijn te bezichtigen.
ZEVENHUIZEN Vorige week
hield de Jongerenorganisatie van de
Hollandse Maatschappij van Land
bouw in Hotel Vos een ledenverga
dering, waarvoor circa vijftien per
sonen belangstelling toonden. Aan
gezien de uitgenodigde spreekster,
zuster Hajer, verstek moest laten
gaan, kwam mej. T. Wigman, maat
schappelijk werkster. Zij vertoonde
films over de bejaarden en van het
bezoek van Koningin Juliana op 28
mei j.l. Na de pauze werden mede
delingen gedaan omtrent de te hou
den feestavonden op 16 en 23 novem
ber a.s. in Hotel Vos. Dan zal een
blijspel in drie bedrijven worden op
gevoerd. Het is getiteld. Met harte
lijke gelukwensen. Behalve een ver
loting zal er ook nog bal-na zijn.
Hoofdstuk X
Dramatische tonelen in een slaapkamer
I
Sybil dacht die avond verscheidene malen aan die
vriendelijke jonge man van het gasbedrijf. Waarom had
hij bij het begin van hun gesprek zo’n moeite gedaan
zijn accent te veranderen? Zo iets verwachtte men toch
niet van een beambte van het gasbedrijf. Hij was klaar
blijkelijk een ontwikkeld mens en hij droeg zelfs geen
pet of uniform van zijn bedrijf. Natuurlijk kon hij be
drijfsleider of zo iets zijn maar Het was toch heel
eigenaardig.
In ieder geval was hij geen slechte voorspeller ge
weest. De volgende morgen, voor elf uur maakte de
man van middelbare leeftijd zijn tweede opwachting.
Hij droeg nu een andere hoed en een duidelijk zichtbare
valse baard, maar Sybil had geen moeite hem te her
kennen.
Dit keer gaf hij een belachelijke geschiedenis het licht
over een tehuis voor verloren katten, waar hij de verte
genwoordiger van was en of zij niet een aangelopen kat
in huis had, liefst een zwarte?
Dankbaar voor de waarschuwende woorden, die ze
ontvangen had, deed Sybil hem een onsamenhangend
verzoek een ogenblikje te willen wachten, daar zij even
weg moest. Zij vloog de straat in, op zoek naar ’n agent.
Toevallig ging er juist een voorbij en zij vertelde hem
in opgewonden gefluister, zoveel ze kon, terwijl ze hem
aan zijn blauwe mouw meetrok naar haar hekje. Voor
zichtig slopen zij samen het stoepje op, vielen de kleine
hal binnen, waar Sybil haar bezoeker had achtergela
ten. Hij was er niet. Met groeiende opgewondenheid be
gonnen zij het huis te doorzoeken, Sybil bevend achter
de koninklijke schreden van de man der wet, tot zij in
de salon kwamen. Daar vonden zij hem, in het midden
van de kamer onnozel rond staan te kijken.
De agent verspilde geen tijd met vragen. Hij pakte
hem stevig beet en schoof hem krachtdadig de kamer
uit.
Onder het koffiedrinken vertelde Sybil de hele ge
schiedenis aan de kat, die al die tijd in de keuken op
gesloten had gezeten. Ze zou haast een eed hebben wil-
ZEVENHUIZEN Volgende week
dinsdagavond om 8 uur houdt de Ne
derlandse Bond van Plattelands
vrouwen, afdeling Zevenhuizen,weer
een bijeenkomst in Hotel Vos. „Indo-
la Haarverzorging” geeft dan een de
monstratie permanent, watergolf enz
len doen, dat het wijze dier haar plechtig een knipoogje
gaf.
Dit alles was een verschrikkelijk avontuur, maar
Om Sybils ontsteltenis groter te maken, kwam ’s middags
de jonge man weer. Dit keer had hij een zwarte velours
hoed en een blauwe bril op en droeg hij een enorme wal-
russnor. Hij zag er afzichtelijk uit. Sybil kende hem da
delijk, maar ze durfde dit niet te laten merken. Ze was
nu werkelijk heel ongerust. Er scheen een echte samen
zwering tegen haar te zijn. En ze "had nogal gedacht, dat
deze jonge man door en door eerlijk was.
„Goedemiddag, mevrouw,” begon de blauwgebrilde
man met een onnatuurlijke lage stem. „Ik kom namens
het gouvernement. De Kamer heeft besloten zich wat
meer geld te verschaffen door een belasting op katten te
heffen, volgens dezelfde regels als die op honden. Ik ver
zamel statistieken - ik bedoel staissiken. Als ambtenaar
van de belasting, afdeling huisdieren, met name katten,
moet ik u vragen, of u de bezitster bent van een kat en
zo ja, van welke kleur.”
„Neen,” gilde Sybil. „Ik heb er geen.”
De jongeman schrok een beetje. Toen vestigde hij een
strenge blik door zijn brilleglazen op haar.
„Mevrouw, ik moet u verzoeken erop te letten, wat u
zegt. Onze afdeling weet al dat u een kat hebt.” Hij
haalde een klein notitieboekje uit z’n zak en keek er in.
„Een zwarte kat!” zei hij, haar onheilspellend over zijn
brilleglazen aankijkend.
Sybil herhaalde krachtig, dat zij geen kat had. „Niet
alleen hèb ik er geen, maar ik zal er nooit een hebben
ook.”
Zij was op het punt te zeggen, dat ze niet eens wist, wat
katten voor dieren waren, toen de walrussnor van de
jonge man afwoei.
„Daar gaat-ie!” merkte de jongeman ontstemd op.
„Wilt u uw bril ook niet afzetten?” giechelde Sybil
zenuwachtig.
„Ja, als u dat liever hebt,” zei de man nederig.
„En die afgrijselijke hoed!”
De jongeman nam die ook af en draaide hem met een
treurig gezicht in zijn hand rond.
„Waarom droeg u al die dingen?” vroeg Sybil, worste-
MOERKAPELLE Onder leiding
van dirigent, Henk Boswinkel geeft
de Gemengde zangvereniging „Zang
en Vriendschap vrijdag 25 oktober
haar jaarlijkse uitvoering in het
Dorpshuis. Aanvang 7.30 uur.
Voor de pauze verzorgt het koor het
programma met koorzang. Na de
pauze wordt de humoristische film
„Fanfare” van Bert Haanstra ver
toont. Kaarten zijn verkrijgbaar bij
D. Breedijk, Noordeinde 103, Moer-
kapelle, en voor de aanvang aan de
zaal.
wordt vervolgd
16. Maar toen ze de vreemdeling
naderden, zag Wipperoen tot zijn
grote verbazing, dat hij ijverig
aan het hek stond te timmeren.
Dus de vreemdeling had het hek
gemaakt.
Holder Bolder nam meteen een
dreigende houding aan, gromde
vervaarlijk en snauwde: ”Heb
JIJ dat hek door de duinen getim
merd?”
De vreemdeling liet zijn hamer
zakken, kneep z’n schrandere oog-
WADDINXVEEN Zaterdag 12
oktober bonden in Utrecht de 8 best
geplaatste P.T.T. bedrijfzelfbescher-
mingsploegen de strijd aan, om uit
te maken wie zich landskampioen
1968 mocht noemen.
De loting had uitgewezen, dat de
ploeg van het Waddinxveense post
kantoor het spits moest afbijten.
De veronderstelling was, dat de
Stichtse Olie- en Lijnkoekenfabriek
(de S.O.L.) zojuist was gebombar
deerd en dat men er heen moest om
hulp te verlenen. Voor de hulpverle
ning was een bepaald deel van het
fabriekscomplex aangewezen, waar
in zich nog een aantal slachtoffers
moest bevinden, namelijk perso
neelsleden van de S.O.L. die bij hun
vlucht voor het bombardement wa
ren gewond. Twee E.H.B.O-ers van
de S.O.L. waren op het wedstrijdter
rein aanwezig en konden worden in
geschakeld.
De weersomstandigheden waren
bijzonder slecht. Onder stromende
regen kweet de ploeg van Waddinx-
veen zich van haar taak. En hoewel
bij hun uiterste best deed, bleken an
dere ploegen toch beter te zijn.
Met een aantal van 120 punten
kwam Waddinxveen naast Olst op
een gedeelde 6e en 7e plaats.
De totale uitslag was als volgt.
1. Hoensbroek Treebeek 167 punten;
2. Oosterbeek 161 punten; 3. Bergen
op Zoom 148 punten; 4. Schoonhoven
133 punten; 5. Noordwijkbinnen 121
punten; 6 en 7. Waddinxveen; Olst
120 punten; 8. Winschoten 116 pun
ten.
WADDINXVEEN Onder grote
belangstelling - iets, waarvoor de
voorzitter van de Kunststichting de
heer H. M. v.d. Dool erg dankbaar
was - heeft burgemeester Van der
Hooft dinsdagavond in de Chr. Open
bare Leeszaal en Bibliotheek een ex
positie geopend van werken van An-
nemarie Han-Schooneveldt.
In een vlotte toespraak vertelde de
burgemeester, dat hij de kunstena
res reeds kende voordat hij kennis
met haar had gemaakt, namelijk
door het kopen van een van haar
wandkleden, dat in zijn ambtswo
ning steeds weer bewondering oogst.
Hij sprak er zijn vreugde over uit,
dat mevrouw Han nu reeds voor de
tweede keer in Waddinxveen expo
seert en vooral over het feit, dat zij
ingezetene van deze gemeente is.
Haar werk getuigt van toegewijde
studie en grote liefde voor de kunst.
In een expositieruimte als de lees
zaal biedt kunnen,aldus de heer Van
der Hooft, veel meer mensen van het
tentoongestelde genieten dan in een
speciaal kunstzaaltje. Hij wenste het
bestuur van de Leeszaal geluk met
deze expositie, die een prachtige ge
legenheid geeft om literair- en kunst
genot te laten samengaan.
Op deze zeer bezienswaardige ex
positie treffen de rake penneschetsen
van Waddinxveen, maar vooral ook
de vertederende pentekeningen, die
Annemarie Han van haar kinderen
maakte. De tentoonstelling blijft ge
opend tot en met 2 november.
WADDINXVEEN Door de aan
houdende regenval van de laatste
weken is er enige achterstand ont
staan in de werkzaamheden voor de
aanleg van het nieuwe zwembad aan
de Sniepweg.
Ondanks deze tegenvaller hoopt
men toch in november nog te kun
nen beginnen met het betegelen van
het eerste bassin.
III
Hoewel Sybil altijd voor zich zelf zorgde, als Jack
weg was, had ze, wanneer ze niet werkte, de gewoonte,
zich voor het eten ’s avonds te verkleden, zelfs wanneer
die maaltijd slechts uit een gekookt ei en een sneetje
brood met tomaten bestond. Toen ze terugkwam van
haar brieven posten en op haar horloge keek, zag ze, dat
het tijd was om zich in een ander toilet te steken.
Tot haar verwondering stond de voordeur aan en ze
verbaasde zich over haar nonchalance. Het was maar
gelukkig, dat Wuffles veilig in de keuken was. Ze lette
nu goed op, toen ze de deur sloot en haastte zich naar
haar slaapkamer.
Ze neuriede een klein liedje, terwijl ze haar japon uit
deed en ging naar de klerenkast om een ander te krij
gen. De deur wilde niet open. Ze probeerde met de sleu
tel, maar de deur was niet op slot. Zij trok uit alle
macht aan de deurknop. De deur zwaaide op een zonder
linge manier heen en weer en plotseling ging zij open.
Sybil sprong met een gilletje achteruit. Er zat een man
in!
De man stapte er uit, keek heel dwaas en Sybil her
kende hem als de jonge man, die haar al twee geheim
zinnige visites gemaakt had.
lende met haar verlangen om te lachen en te blijven la
chen.
„Ik was vermomd,” zei de jongeman verwijtend.
„Ja, maar waarom?”
De man scheen het zelf niet precies te weten. Hij keek
de straat eens langs, schuifelde met z’n voet en was niets
op zijn gemak.
Plotseling verhelderde zijn gezicht. „Ik zal het u ver
tellen,” zei hij verlicht. ”Ik ben een detective, weet u.”
„O” zei Sybil, op haar beurt in haar wiek geschoten.
Ze had massa’s over detectives gehoord en gelezen,
maar nog nooit één in levende lijve ontmoet.
„Wat, wat gaat u na?” vroeg ze zwakjes.
„Wel, die kerel, die hier gisteren was,” antwoordde de
jonge detective rad. „De hele Yard is achter hem aan.
Ik hoop, dat u deed, zoals ik u gisteren de raad gaf, me
vrouw?”
„O, ja en nog wel bedankt voor uw waarschuwing.
Hij kwam vanmorgen en ik leverde hem direct aan een
agent over”.
„Ja, ik dacht wel, dat u dat gedaan had,” zei de jonge
man met voldoening. „Ja, toen hij niet thuis kwam om
te eteh, dacht ik het al.”
„Wat? Woont u met hem samen?”
„O, neen!” verklaarde de detective, wat verlegen.,, Sa
menwonen! Lieve hemel, neen- Wij wachten hem op bij
zijn huis, tegen etenstijd, begrijpt u. Dat is dat is de
routine van Scotland Yard. Als een man tegen etenstijd
niet thuis komt,” legde de jonge detective ernstig uit,
„weten we, dat hij ergens anders moet zijn!”
„Natuurlijk,” zei Sybil.
„En nu moet ik binnen nog een onderzoek instellen,”
hervatte de detective brutaal, weer zijn notitieboekje te
voorschijn halend.
„Maar dat is per se niet nodig,” stribbelde Sybil tegen.
„O, ja, het moet. Wij zijn erg precies in dat soort din
gen bij de Yard. Maar ik zal u nergens mee ophouden.
U gaat maar ergens zitten en ik scharrel wel wat rond.
Ik zal u nergens mee lastig vallen.”
Sybils achterdocht, die juist wat gesust was, kwam
met een schok weer naar boven.
„Het is niet nodig, dat u zo iets doet” zei ze. „Er is
niets gestolen en de agent heeft alles gedaan, wat nodig
was. Ik dank u nog wel, dat u me gisteren heeft ge
waarschuwd. Dag, mijnheer!”
En ze deed de deur voor de neus van de detective
dicht.
Toen liep ze gauw naar het salon en gluurde door de
gordijnen. Ze zag, dat de overblufte jongeman naar
haar huis keek met een uitdrukking op zijn gezicht, die
haar zich zelf hartelijk geluk deed wensen met hetgeen
ze gedaan had. Even daarna wandelde hij onwillig de
treden af en het hekje uit.
Sybil was verrukt over de intelligente belangstelling
van de kat, toen zij hem ook dit verhaal onder het ge
bruik van een kopje thee deed.
Tegen ’t vallen van de avond was Sybils gelijkmatig
heid weer geheel hersteld. Zij hield op met de einde
loze waaroms en waarovers te overdenken en gaf haar
aandacht aan meer concrete dingen en schreef een paar
brieven met een hand, die geheel opgehouden had te be
ven. Nadat ze gekeken had, of Wuffles veilig in de keu-
jes bijna helemaal toe en bekeek
Holder Bolder van zijn laarzen tot
zijn kruin.
”Ei ei”, sprak hij fijntjes.
’’Houdt meneer niet van hekken?”
”Ik heb een hekel aan hekken!”
zei Holder Bolder. ’Het zijn sta-
in-de-weg dingen!”
De hekkenmaker keek Holder
Bolder spotlachend aan en zei: ”Ik
vind hekken juist bijzonder pret
tige dingen, maar je moet er voor
zorgen, dat je aan de goede kant
ZEVENHUIZEN Zaterdagavond
organiseert de afdeling Zevenhuizen
van Volksonderwijs een culturele a-
vond. De hoofdschotel is een voor
dracht en causerie door de bekende
acteur Jan Lemaire sr. Hij houdt o.a.
voordrachten van Theo Thijssen er
Wim Kan. Zijn programma breng’
hij onder de titel „Ernst en humor”
De Jong Volksonderwijs-band zal
ook enkele keren optreden. In de
pauze worden loten verkocht. Ook is
er na afloop nog een gezellig samen
zijn, waarbij er weer muziek ge
bracht wordt door het muzieken—
semble „Jong Volksonderwijs”. De 1
avond begint om acht uur in Hotel
Vos.
II
De heer Tim Bellamy, ex-detective, voelde zich onge
woon koud. Hij liep nu al vier volle uren op het plavei
sel tegenover het toneel zijner twee mislukkingen te ril
len.
Als die vrouw maar eens uitging! Dat zou hem ter.
laatste een kans geven. Hij was zo langzamerhand in
staat een gemene inbraak te riskeren. Hij wist, dat ze
alleen thuis was, want dat had ze zelf verteld; dus wan
neer ze uitging, zou er niemand in huis zijn. En ze ging
maar niet uit. Zou ze dan nooit weggaan?
Het volgende moment stapte ze de deur uit.
Tim wachtte, ademloos van opgewondenheid, tot zij
om de hoek verdween. Toen stormde hij de straat over,
de treetjes op. Marjorie had gezegd, dat ze een toneel
speelster was. Dan zou ze nu naar haar schouwburg
gaan. De hele avond weg! Hij kon zolang blijven als hij
wilde!
Tot zijn blijde verbazing ging de deur open, toen hij
er tegen duwde. Geluk op geluk - eindelijk! Het volgende
ogenbik was hij in de hal. Een korte gang, met deuren
aan beide zijden keek hem aan. Hij schoot naar voren,
koos een deur uit en hij bevond zich in een slaapkamer
Een haastige blik in het rond toonde hem geen spoor var.
zijn prooi en hij was het punt de kamer te verlaten en
een andere te bekijken, toen hij het geluid van het ope
nen van de voordeur hoorde, daarna een slag, de deur
werd gesloten, gevolgd door voetstappen in de.gang. Ge
heel verschrikt sprong Tim naar een grote klerenkast
aan de andere kant van de kamer. Hij had net de deur
achter zich toegetrokken, toen de indringer de kamer
binnenkwam.
WADDINXVEEN De heer G. de
Knegt van het fanfarecorps Concor
dia heeft op een solistenconcours,dat
zaterdag te Rhenen werd gehouden,
op sopraan-saxofoon een eerste prijs I
behaald in de superieuren-afdeling.
Hij behaalde 170 punten met beoor-
delingscijfers tussen 8-9J.
De heer J. D. Sijthoff, die hem aan
de piano begeleidde, deelde in dit
succes.
De heer De Knegt is uitgenodigd
om het dirigentschap van het fan
farecorps ’’Crescendo” te Bleiswijk
op zich te nemen. Hij heeft deze uit
nodiging aanvaard.
ken was, zette ze haar hoed op en liep op ’n drafje naar
de brievenbus om de hoek van de straat, denkend, dat
de buitendeur achter haar in het slot was gevallen.
WADDINXVEEN In het Her
vormd Wijkgebouw aan de Esdoom-
laan wordt zaterdag 26 oktober een
verkoopmiddag gehouden, waarvan
de opbrengst ten 'goede zal komen
aan de Bejaarden-sociëteit.
la.
prijzen prettig
'j
Helemaal anders zijn onze europese KOSTUUMS
door de vele variaties
in de mooie (en toch sterke!) engelse stoffen,
door de verfijnde dessins
en de smaakvolle moderne kleuren
Pasvorm perfect
