Hoe Diefje de Sint het dak op dwong
Kruis in Notarishuis
HIER KOMT DE STOOMBOOT
Hoe Sinterklaas zich eindelijk verloofde
4652
i
„Welfare-winkel” Rode
1
1
B
3/
E-
Uw
Auto in brand
op Rijksweg
Ons telefoonnummer
ADMINISTRATIE
ADVERTENTIES
REDACTIE
w
P
Papin» 5
s
VOOR
HE
\w
■HF?
yr
yr
yr
«M
i
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART - donderdag 21 nov. 1968
3
2
'S'
'9
'9
23
26
3o
36
39
S3
^2
^2
0'
'Oi
\/oo
\tofi
\/12
’9'
Wo
'S3
Horizontaal:
Vertikaal:
VERLOOFD:
Ineke van Loon en Jan Vos
2f
'6
Als de stoomboot goed is ingevuld,
vormen de letters in de druppelvor
mige hokjes van boven naar beneden
een gezegde, dat in de twee rtfen hok
jes van de vlag moet worden geno
teerd.
DE VOLGENDE AVOND om pre
cies acht uur belde Sint Nicolaas aan
bij de familie Van Loon. Eindelijk
was dat zo vreemd niet want het was
tenslotte sinterklaasavond. Maar de
vrouw des huizes, die opendeed, wist
niet wat ze zag. ”O gunst, Sinter-
wie zij deze geste te danken had.
EEN STAPELTJE kaarten kwam
tevoorschijn en nieuwsgierig las ze
de bovenste...
HEEL LANG GELEDEN, toen Sint Nicolaas nog jong was, ging htf ook al
enige tijd voor zjjn verjaardag op stap om kleine geschenken in de schoenen
van de kinderen te leggen. Als het dan donker was, midden in de nacht, steeg
de goede Sint op zjjn schimmel, riep zjjn knecht, die de zak droeg en samen
ondernamen ze dan de tocht langs alle huizen waar kinderen waren, om de
schoentjes te vullen met kleine cadeautjes.
Toen reed de Sint nog niet met zjjn paard over de daken en gleed zwarte
Piet nog niet door de schoorstenen. Neen, toen ging alles veel gemakkeljj-
ker. Ze reden door stille verlaten straten van dorp of stad en bij de huizen
waar ze moesten zjjn, konden ze zo naar binnen gaan, want overal stonden de
deuren op een kier. In die goede, oude tjjd deed niemand zjjn deur op slot en
daar was ook geen reden voor, omdat alle mensen goed waren. Niemand zou
iets bij een ander weghalen!
Plotseling had zij de hele situatie
door en viel Sint snikkend om de
hals... stamelend... dank u wel...
Sinterklaas. De goedheiligman liet
zich niet onbetuigd en sloot haar in
zijn armen. Even later haalde hij een
klein doosje onder zijn mantel van
daan en schoof een prachtige ring om
haar vinger. De oudere generatie
Van Loon had glimlach tend toe staan
kijken. Sint’s kartonnen mijter was
was ’n beetje scheef komen te staan
omdat hij voortdurend gekust werd.
Het stond hem goed
MAAR AL de kinderen in de stad,
die ’s morgens vlug naar hun
schoentjes holden om te zien wat de
goede Sint had gebracht, stonden
verdrietig te kijken, want ze vonden
de schoentjes leeg. Niemand begreep
er iets van.
De volgende nachten ging het pre
cies zo en bij Diefje stapelden de ge
schenken zich op. Natuurlijk bleef
Hij zou de cadeautjes wel op een an
dere manier brengen.
Vol verwachting zagen de mensen
en kinderen naar het volgende sin
terklaasfeest uit Een poosje voor vijf
december kwam de goede Sint en
vond alle deuren op slot, precies zo
als hij gevraagd had. Toen klom hij
met zijn knecht en de schimmel op
de daken en bezocht zo alle huizen.
Het bleek voor de bisschop geen
pretje in het begin. Hij moest er nog
helemaal aan wennen, zo hoog bo
ven de grond en ook de schimmel liep
omhoog en moest het paard gehesen
worden door drie, vier pieten. Later
leerde de schimmel gebruik te ma
ken van lage aanbouwsels, schuurt
jes en balkons en tegenwoordig wipt
het als een gems op en af.
Piet vond het wel leuk. Nu kon hij
klimmen en grote sprongen maken
van het ene dak naar het andere. En
het leukste vond hij door de schoor
stenen te glijden en daar beneden de
geschenken in de kinderschoenen te
leggen. Hij was zwart en niemand
kon aan hem zien, dat hij vol roet
zat.
Diefje zag dat jaar geen kans ca
deautjes te stelen, want alle deuren
zaten op slot en boven op de daken
klimmen en zo de Sint volgen durfde
hij niet, want hij was veel te bang
dat hij van een dak zou vallen.
Vanaf die tijd rijdt de Sint met zijn
schimmel over de daken en glijdt
zwarte Piet door de schoorstenen om
de cadeautjes in de schoentjes te leg
gen. Het bleek de beste manier,want
in al die vele jaren werd er geen ca
deautje meer weggepakt.
ZEVENHUIZEN In de nacht
van zondag op maandag heeft zich
op Rijksweg 12 een ernstig ongeluk
voorgedaan, waarbij de heer en me
vrouw Van der Meijs uit Den Haag
gewond raakten. De auto waarin ze
zaten, reed in de richting Den Haag
en begon door onbekende oorzaak te
slingeren. Juist op dat moment werd
de auto ingehaald door een andere
wagen. Er ontstond een botsing,waar
na de auto van de heer Van der
Meijs tegen de vangrail vloog. Door
de klap werd het echtpaar er uit ge
slingerd. Direkt daarna vloog de au
to in brand. De Zevenhuizense
brandweer kon niet voorkomen dat
de auto geheel uitbrandde. De ande
re wagen werd zwaar beschadigd.
Van het echtpaar was mevr. Van der
Meijs er het ernstigst aan toe. Zij had
verwondingen aan het hoofd. Beiden
zijn naar het Sint Jozefpaviljoen in
Gouda vervoerd.
1. Eekhoorn; 4. onontwikkeld insect;
8. en omstreken; 9. hondenras; 11.
kleurloos; 15. gelijkmaken; 20. pau-
sennaam; 21. bezittingen; 23. roem;
24. lesindeling; 26. insecteneter; 29.
gast; 30. ziekte; 32. houding; 34. be
reide huid; 36. nummer»; 37. boom;
38. met name; 39. zangstem; 40.
schenker; 42. etmaal; 44. achter; 45.
bijb. fig.: 46. wintervoertuig; 48. vo-
gelverblijf; 49. behoudens fouten; 50.
boom; 51. verzamelen; 55. deel v. N.
Brabant; 57. familielid; 58. rivier in
Italië; 59. ongespannen; 62. bewoners
v. Europees land; 64. voegwoord; 65.
kleine St. Nicolaaskoekjes; 68. land-
bouwerktuig; 69. draaikolk; 71. ver
voermiddel; 76. circa; 77. vaartuig;
79. noot; 80. het vallen van neerslag;
82. Verenigde Naties; 84. uitgesloten
aansprakelijkheid; 85. vaartuig; 89.
100 schoven; 90. binnenkort; 91.
priesterkleding; 95. laatstleden; 96.
botterik; 97. plaats waar St. Nicolaas
bisschop was; 99 zintuig; 100. be
groeide aardkluit; 101 Afrikaans
land; 103 smart; 105 tot gereedschap
ER HING een typische sinterklaassfeer in de straten.
Drukdoenerige mensen wipten winkels in en uit. Van
uit etalages knikten namaaksinterklazen de voorbijgan
gers toe, in de hoop hen een flink percentage van hun
salaris uit de zak te kloppen.
Met zjjn handen in de zakken en zjjn kin op zjjn borst
gezakt liep Jan Vos door de drukke straten. Voor de
drukte om hem heen had hjj niet veel oog. Af en toe keek
hij verstoord op als hjj door zjjn eigen schuld tegen ie
mand opbotste. Hjj had ook wel heel erg met zichzelf te®
doen. Vier jaar gingen ze nu al met elkaar om en, o ja,
hjj hield van haar. Maar dat eeuwige gezeur over een
verloving.Waar maakt zij zich druk over. Hij, ja, hij
de de man, die hem hielp, de situa
tie uit en er werd overeengekomen
dat de volgende ochtend 100 verlo
vingskaarten gedrukt zouden zijn.De
tekst zou hij hiervoor achterlaten.
Hij rende naar de winkel met het
bordje „Kostuums enzen kwam
even later met een groot pak onder
zijn arm naar buiten. Hij ging winkel
in winkel uit. Kou voelde hij niet
meer en met een rood hoofd kwam
hij bij een juwelier, waar hij in een
mum van tijd een prachtige ring met
een briljant kocht.
Toen had hij alles wat hij nodig
had, op de kaarten na tenminste,
maar die zouden morgenochtend al
klaar zijn.
Thuisgekomen viel hij meteen op
zijn bed, doodmoe van al het sjou
wen, glunderend keek hij naar haar
foto bij de gedachte wat een ogen zij
zou opzetten.
bewerkte steen; 108 wintervoertuig;
109 genotmiddel; 111 reptiel; 112 deel
van een been; 113 malle; 115 brei
naald; 117 de oudere; 118 uitroep; 119
lidwoord; 120 sourdine; 122 vogel;
123 noot; 124. elektrische tractie; 125
Bijb. figuur; 127. voorzetsel; 128 gra
veren; 131. eiland in de Oostzee; 134.
belemmering; 137 telwoord; 138 om
roepvereniging; 140. wandversiering;
142. hetzelfde; 143. lekkernijen om
uit te strooien; 146. opperwezen; 148.
water in Utrecht; 149. watering; 150.
dweepziek; 152. plaats in Drenthe;
153. vogel; 154. ligplaats voor sche
pen; 157. een weinig; 159. opening;
160. plaats in de Achterhoek; 162.
soort; 164. mannen van adel; 167. lus
teloos; 169. hof; 170. Engels Zilver;
172. zo nu en dan; 173. oude lengte
maat; 175 roofdier; 177. vrucht; 179
betaald; 181 voegwoord; 182. deel v.
d. Bijbel;.
1 water in Friesland; 2 af; 3 elek
trische tractie; 4 water in Friesland;
5 familielid; 6 nietvast; 7 lidwoord;
9 voorwerp; 10 kleur; 11 goed; 12 rots
in de Rijn; 13 ik; 14. kerkbewaarder;
16 weinig; 17 ongevuld; 18 noot; 19.
daar; 20 bereide huid; 22 gast; 25 zin
tuig; 27 wild zwijn; 28 Indisch or
kest; 31 middag; 33 belangstelling;
35 noot; 37 lidwoord; 41 familielid;
cretaresse van de afdeling Gouda
van het Rode Kruis, dr Mesander en
mevrouw Kluit-Montagne.
In het winkeltje was het direct na de
opening al een drukke nering. Kin
derkleding, kleedjes, kettingen, tafel
matjes, lampekapjes en wat al dies
meer zij gingen vlot van de hand.
Mevrouw Van der Hooft vooral
toonde een verwoede kooplust, tot zij
ineens verschrikt naar de burge
meester riep: "Jij hebt toch wel geld
bij je?” Gelukkig voor haar en voor
het Welf are-werk kon de heer Van
der Hooft bevestigend antwoorden...
het niet onbemerkt. Het kwam Sint
Nicolaas ter ore en die vond het ver
schrikkelijk, dat zoveel cadeautjes
gestolen werden. Maar niemand wist
te vertellen, wie de dader was.
Een volgende nacht nam Sinter
klaas nog een Piet mee en die moest
een heel eind achter hem aan komen
en goed opletten of hij iemand zag.
Maar Diefje was heel erg slim. Juist
toen hij die avond uit huis wilde gaan
om de Sint te volgen op zijn tocht,
hoorde hij andere voetstappen in de
stille straat en hij bleef achter de
deur. Hij zag een tweede zwarte Piet
voorbij komen en begreep waarvoor
dit was. Hij wachtte rustig tot Piet
nummer twee verdwenen was en
sloeg toen zijn slag.
DE SINT bemerkte, dat alle maat
regelen niet hielpen en nam toen een
wijs besluit. Hij vroeg de mensen het
volgend jaar hun deuren op slot te
doen, dan kon de rover niet stelen.
WADDINXVEEN ”In mijn vo
rige gemeente hadden we een Rode
Kruis-colonne. Die heb ik in Wad
dinxveen eigenlijk altjjd gemist en
ik heb er naar verlangd, dat hier op
het gebied van het Rode Kruiswerk
eens iets meer zou gebeuren. Daar
voor heeft u nu gezorgd,” zo sprak
burgemeester Van der Hooft don
derdagmiddag in het ’’Notarishuis”
tot mevrouw G. C. van ’t Slot-Kwaak
leidster van het Rode Kruis-Welfare
Centrum.
De jongen wachtte. Even later
hoorde hij het paard weer verderop
lopen en voorzichtig sloop hij de
deur uit. Terwijl Sint Nicolaas ver
derop in de straat wachtte en zwar
te Piet daar naar binnen ging, glipte
Diefje door de open deur bij de bu
ren naar binnen. Ja hoor, daar ston
den de kinderschoentjes in de gang
en de cadeautjes lagen er in. Vlug
nam Diefje ze er uit en deed ze in
zijn zak. Met de zak op de rug, net
als zwarte Piet, wandelde hij weer
naar buiten en ging het volgende
huis binnen. Zo ging het de hele
nacht. Waar Piet juist geschenken
had gebracht, haalde Diefje ze weer
weg. Tegen de morgen kwam de
jongen met een goed gevulde zak
thuis. Al die cadeautjes waren voor
hem. Wat kon het hem schelen, dat
Sint Nicolaas niets voor hem bracht!
43 Sinterklaaslekkemij; 47 electro-
technisch; 50 selderij; 51 zuigdop; 52.
pech; 53. plaats op de Veluwe; 54
kloosterlinge; 56 pausennaam; 59.
koeksoort; 60 openbaar; 61 water
stand; 63 radiotelegrafisch; 66 pauze
67 het geheel der liefdegevoelens; 70
bijb. figuur; 71. aanstonds; 72 Rijks-
grond; 73 water in Friesland; 74 bin
nenshuis; 75. wreed heerser; 78 mi
litair; 80 het Romeinse Rijk; 81 zot;
82 voorgenoegens; 83 telwoord; 85
loot;86 landstreek; 87 dienstbode; 88
ruim, wijd; 89 tas; 91 badplaats in
België; 92 leer v.h. geluid; 93 pas ge
wijd priester; 94 bouwland; 98 gebo
gen vorm; 102 hetzelfde; 103 familie
lid; 104 eetlust; 106 een zekere; 107
naar zich toe halen; 109 het Romein
se Rijk; 110 breekbaar; 114 winter
voertuig; 116 dwarshout; 118 vaste
toezegging; 121 familielid; 122 godin;
126 ongeletterd; 129 vogel; 130 deel
v.d. dag; 132 streep over de huid door
zweepslag; 133 daar; 134 sieraad; 135
effen; 136 kernspreuk; 137 man van
stand; 139 hert; 141 toestand van on
bewust leven; 144 onder andere; 145
vogelprodukt; 147 deel v.d. dag; 151
verslagen; 152 vriend (fr.); 153 vr.
munt; 155 plaats in Arabië; 158 boom
161 Europa (afk.); 163 groente; 164.
Europeaan; 165 noot; 166 nieuw; 168
familielid; 171 vat; 174 laatstleden;
176 voorzetsel; 178 deel v.d. Bijbel;
179 familielid; 180 klaar.
VOOR DE GOEDE Sint en zijn
knecht was dat wel heel erg eenvou
dig. Bij de huizen waar presentjes
moesten worden afgeleverd, hield de
Sint halt, Piet haalde de geschenken
uit de zak en sloop zachtjes op zijn
tenen naar binnen. Daar stonden de
schoentjes al klaar. Niet bij de haard
zoals nu, maar in de gang of hal
achter de voordeur. Het was een rus
tig leven voor Sint Nicolaas en zijn
kiiocht je
Maar dat bleef niet zo. Er was een
jongen en die heette Diefje en dat
was een heel toepasselijke naam voor
hem, want hij was het eerste mensen
kind, dat niet goed en eerlijk was.Hij
was altijd stout en ongehoorzaam.
Hij was stiekum en pakte dingen
weg, die niet van hem waren, alleen
omdat hij alles zo graag hebben wil
de. Daarom noemen de mensen iede
reen die steelt nu nog ’’dief”.
Natuurlijk wist Sint Nicolaas dit
allemaal wel en hij besloot Diefje dat
jaar niets te geven, omdat hij zo
stout was en zijn leven niet wilde be
teren. Diefjes vader en moeder had
den het hem al gezegd. ’’Diefje”, zei
den ze, ’’Sinterklaas komt dit jaar
niet voor jou. Jij krijgt niets, omdat
je zo stout bent geweest.” Dat vond
de jongen heel erg. En hij piekerde
hoe hij het moest aanleggen om toch
cadeautjes van de goede Sint te krij
gen. Voortaan goed en gehoorzaam
zijn, dat wilde hij niet, want hij vond
het veel te prettig om stout te zijn.
Neen, hij wist wat beters!
TOEN Sinterklaas dat jaar aan
zijn nachtelijke tochten begon, ging
Diefje ’s avonds naar bed, maar hij
ging niet slapen. Hij zorgde er voor
wakker te blijven en toen het tegen
middernacht liep, klom hij uit zijn
bed en trok zijn kleren aan. Hij nam
een grote zak mee en wachtte achter
de voordeur, totdat hij het klossen
van de paardenhoeven over de
straatstenen hoorde. De Sint ging
zijn deur voorbij, maar stopte bij de
buren.
Zoals ieder jaar opende de burge
meester het winkeltje van dit cen
trum en hij stak daarbij zijn waarde
ring voor het werk van de welfare-
dames niet onder stoelen of banken.
”U heeft hier nu een tijdelijk ho
me. Als dit huis in de toekomst
wordt afgebroken hoop ik zeker weer
iets anders voor u te hebben. Want
dit is een zaak van ons allen teza
men iets, waar we de noodzaak van
hebben ingezien. U kunt er op reke
nen het gemeentebestuur altijd ach
ter u te vinden.”
De burgemeester sprak er zijn
spijt over uit, dat hij tijdens het
werkbezoek van de Commissaris der
Koningin niet in gelegenheid was ge
weest om samen met het damesge
zelschap het centrum te bezoeken:
’’’Als u wist, hoe enthousiast me
vrouw Klaasesz was zou dat u vast
een riem onder het hart hebben ge
stoken.”
In haar welkomstwoord had me
vrouw Van 't Slot hiervoor nadruk
kelijk dank betuigd aan mevrouw
Paris, leidster van het Welf are-werk
in Gouda en omstreken. ’’Zonder uw
stuwende kracht achter ons werk
zou het in de afdeling Waddinxveen
nooit zo goed draaien.”
Ook toonde zij zich verheugd over
de komst van de voorzitter en de se-
fo
■v
DRIE DAGEN waren er sindsdien
voorbij gegaan zonder dat hij taal of
teken van haar vernomen had. Hij
had trouwens niet anders verwacht
want behalve mooi kon dat koppie
ook stijf-koppie zijn, De drie dagen
leken wel een hel van drie maanden.
Hij piekerde zijn hersens suf naar
een manier om met haar in contact
te komen. Gewoon aanbellen en zeg
gen, hier ben ik weer, was een beetje
te gewaagd.
Met deze sombere gedachten die
zijn geest afmatten, zocht hij naar
een sigaret. Hij vond een pakje en
zocht beschutting in een portiek om
zijn sigaret aan te steken.
Zijn oog viel op een bordje ’’Kos
tuums te huur” en daaronder ”ook
sinterklaas- en pietenpakken”. Mm,
gromde hij, daar ben ik nu juist voor
in de stemming. Toch lichtten zijn
ogen ineens op en stond even naar
het bordje te staren terwijl zich lang
zaam een glimlach om zijn mond
vormde.
Ineens leek hij op de rest van de
zich haastende mensen, kreeg het
heel erg druk. Hijgend kwam hij bij
een drukkerijtje aan wat zich specia
liseerde in familiedrukwerk. Hij leg-
i
liet zijn verstand tenminste spreken. Eerst zjjn positie
verbeteren en dan zouden zij wel verder zien.
En tot nu toe had hij altijd voet bij stuk weten te hou
den. Alleen die ruzies hingen hem de keel uit. Nu was
het zover. Ze hadden elkaar weer de ’’aardigste” dingen
naar het hoofd geslingerd. Ze was blij, had ze gezegd,
dat ze dan toch maar niet verloofd waren, dan hoefde
ze die tenminste niet te verbreken. Hij had gezegd dat
ze niet van die bakvissen-ideeën moest hebben, waarop
®zjj terugschreeuwde dat zij niet op hem bleef wachten
tot ze tachtig was.
Woedend had hij de benen genomen in de volle over
tuiging nooit meer een voet over deze drempel te zetten.
klaas”, was alles wat ze kon uitbren
gen. Ze was toch wel blij verrast
want ze had al gedacht dat de sinter
klaasavond in de soep zou lopen. De
stemming van haar dochter Ineke
was ver beneden peil Intussen stond
de goedheiligman nog steeds op de
stoep en vroeg met zijn donkerste
stem of hij binnen mocht komen, wat
mevrouw met een zenuwachtig lach
je toestond.
Waardig schreed hij langs haar
heen en zij vond het wel een beetje
verdacht dat hij zo goed de weg
scheen te kennen.
Eenmaal binnen verklaarde de
bisschop zijn bezoek. Hij kwam toe
vallig over het dak en had door de
schoorsteen gezien dat de dochter des
huizes een beetje in de put zat Toen
hij had hij besloten haar een present
je aan te bieden om haar wat op te
vrolijken.
Met trillende handen - wat voor
zo’n oude man niet vreemd is - over
handigde hij haar een pakje.
Een beetje achterdochtig maakte
zij het open. Hopelijk zou er een
naam bij zijn, zodat ze zou weten aan
99
93
99
/o^
'33
ne
\?O
T9
~i!ï
'A9
!U
7Tf
ra
Te
70
\7ë~
3e
92
\ne
V29
SP5
"o
/6S
'96
w
-
