De Professor op
kattepoten
Electriciteitstoring
Adoptie-avond
Opening expositie
Trudy Wierdsma
Gouden echtpaar in
Moerkapelle
Oplossing puzzel
van 30 januari
Verzekering voor
opvarenden van
plezierboten
FRA-VA-KO’S
warenhuizen
Hoofdleidster nam
afscheid van
„Pinkelotje”
Fanfare „Concordia” gaf
geslaagd jaarfeest
Koop goedkoper
bij de
BRON
Pagina 4
o.a.
door A. B. Cox
Oliebollenactie
Wordt vervolgd
"A f
Geslaagd
Biljartnieuws
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART - donderdag 20 febr. 196)
1,25
1.95
7
de
Eikenlaan 54, leplaan 122
Telefoon 2401
1,25
1,50
WADDINXVEEN De heren A.
Hilgers en R. J. K. Scheidel, beide te
Waddinxveen, zijn te Amsterdam ge
slaagd voor het IVEX-diploma voor
exportpraktijk. Dit examen gaat uit
van de Stichting Instituut voor Ex
port ”IVEX” te Eindhoven.
BROODMANDJES
(diverse kleuren)
KMJPERBAKJE plastic
ONDERZETTERS
(roos decor)
TAFELKLEED v.a
(plastic)
WADDINXVEEN De jonge be
volking van kleuterschool „Pinke
lotje” zal het in het vervolg moeten
stellen zonder haar hoofdleidster me
vrouw A. Th. Muller-Kleimeer en
mevrouw Muller zal haar kleuters
moeten missen: vorige week nam zij
afscheid van de school.
Dat gebeurde in een versierd klas
lokaal, waar naast de kleuters ook
wethouder F. M. van Tol en de ou-
dercommissie aanwezig waren.
Mevrouw Muller liet hier horen,
dat zij maar node afscheid neemt
neemt van de school en de kinderen.
Namens de oudercommlssie bracht
de heer Van Breem de dank over
van al die ouders, wier kinderen on
der de goede hoede van mevrouw
Muller zo’n prettige tijd hebben ge
had. Hij bood een gouden halsket
ting met sterrenbeeld aan.
Wethouder Van Tol dankte de
scheidende leidster namens het ge
meentebestuur met een plant en een
doos bonbons.
WADDINXVEEN Een jaarlijks
terugkerend evenement in Waddinx
veen is de feestavond van ’’Concor
dia” met een zeer gevarieerd pro
gramma van koper-tamboers en ma
jorettes en toneel. De voorzitter, de
heer G. J. de Knegt, verwelkomde
vrjjdag in het verenigingsgebouw
aan de Stationsstraat een grote scha
re muziekminnenden en in het bij
zonder de beschermheer, burgemees
ter C. A. van der Hooft, die met de
wethouders, de heren Van Tol en
Lips aanwezig was.
Moordrecht boekte het C-team een
6-2 overwinning.
Het D-team moest tenslotte met
6-2 het onderspit delven tegen B 68.
Zowel het C als D-team nemen een
plaats in de middenmoot in.
Horizontaal: 1 cognac; 4 relaas;
dra; 9. gul; 10 steun; 12 agaat; 15
oom; 16 tam; 18. nar; 19 over; 21 re
ces; 23 menu; 23 menu; 25 les; 26
WADDINXVEEN Op initiatief
van de Gereformeerde diaconie werd
dinsdagavond in het verenigingsge
bouw een gemeente-avond belegd,
waar de heer en mevrouw David en
Dagny Taylor hun gehoor deed ken
nis maken met het in Hongkong ge
vestigde tehuis voor Chinese jon
gens.
Door middel van dia’s kregen de
aanwezigen een indruk van de ge
weldige stad Hongkong en van het
werk onder de verwaarloosde jeugd
in deze stad.
De bedoeling was de gemeente-le-
den een inzicht te geven in de adop
tie van een jongen, verpleegd in de
ze kolonie. Getracht zal worden in
meerdere gemeenten zulk een adop
tie tot stand te brengen. De heer en
mevrouw Taylor, die Engels spraken
werden door een tolk verstaanbaar
gemaakt. Door mevrouw Taylor
werd in de Chinese taal en bijbel
gedeelte gezongen.
III
De volgende morgen ging Marjorie vroeg en vlug naar
Chelsea om te horen, hoe alles afgelopen was. Tim was
er al en begroette haar triomfantelijk.
„Het is in orde,” kondigde hij met grote blijdschap aan
terwijl hij haar de eetkamer in trok, waar hij haar al
leen kon spreken. „Ik heb het klaargespeeld. Oom gaat
met het plan akkoord en alles wordt rozengeur en mane
schijn.”
„O, wat fijn!” riep Marjorie uit. „En nu, Tim, vertel op
je plan. Ik ben dood nieuwsgierig.”
„Heel goed, lieveling,” zei Tim trots. Toen hij geëindigd
had, keek hij haar met ’n gelukkige lach aan. „Nu? Hoe
vind je het?” vroeg hij.
Marjorie, op wier gezicht zich verschillende emoties
aftekende, naarmate Tims verhaal vorderde, wachtte
even. „Dus net als bij madame Bellini,” begon ze ern
stig, en barstte plotseling in een onbedwingbaar gelach
uit. „O, Tim!” riep ze. „Ik moest eigenlijk niet lachen,
maar heus het idee om vader, zoals hij nu is, voor al
die mensen op het toneel te zien. Het plan is prachtig,
liefste. Maar weet je zeker, dat vader het niet verve
lend vindt?”
„Hij heeft het me beloofd,” zei Tim voorzichtig.
„Dan is alles goed. Alles wel beschouwd, zie ik niet in,
waarom hij het vervelend zou vinden. Hij is is toch
niet te herkennen, hè? En het is helemaal niet nodig, dat
ZEVENHUIZEN Van maan
dagavond tot dinsdagmorgen is Ze
venhuizen en Oud-Verlaat geplaagd
door een ernstige storing in de elek
triciteitsvoorziening. In Zevenhuizen
dorp had dit tot gevolg, dat de
straatverlichting uitviel.
In de buurtschap Oud Verlaat was
alles uitgevallen. Daardoor moest
de Chr. lagere school dinsdagmorgen
sluiten, omdat ook de verwarming
niet werkte. In de loop van de mor
gen was het defect, veroorzaakt dooi
een kabelbreuk op het kruispunt
Dorpsstraat-Noordelijke Dwarsweg
opgeheven.
MOERKAPELLE Om de kas
van de Zangvereniging ’’Zang en
Vriendschap” aan te vullen, zullen
de leden zaterdag 22 februari olie
bollen bakken en deze huis aan huis
verkopen.
Op het geslaagde jaarfeest
van Concordia kon de drum
band zich uitstekend verstaan
met de beat-groep ’’Sunny
Set”.
GOUDA Het aantal plezier
vaartuigen is de laatste jaren op on
ze wateren aanzienlijk toegenomen,
daar de ’’waterrecreatie” enorm in
trek is. Naar een schatting van de
A.N.W.B. telde ons land vorig jaar
75.000 pleziervaartuigen (zeil- en
motorboten), terwijl men rekent op
een jaarlijkse toename van 8 a 10%.
De toenemende drukte op het wa
ter, de ”doe-het-zelf”-werkzaamhe-
den, het vervoer van boten op trai
lers, het ontvangen van gasten aan
boord enz. hebben bij de eigenaren
van pleziervaartuigen de behoefte
doen ontstaan om zich te verzekeren
tegen ongevallen. Uitgaande van de
ze toenemende behoefte introduceert
de Goudse Verzekering Maatschap
pij N.V. ter gelegenheid van de HIS-
WA-tentoonstelling de ’’ongevallen
verzekering voor opvarenden van
pleziervaartuigen”. Deze gloednieu
we verzekering geeft niet alleen dek
king voor ongevallen aan opvaren
den tijdens de vaart overkomen,
maar verzekert tevens hen die be
hulpzaam zijn bij het meren, te wa
ter laten, op- of afladen of het ver
richten van onderhoudswerkzaam
heden. Zij omvat kapitaalsuitkerin-
gen bij overlijden, blijvende invali
diteit en vergoeding van geneeskun
dige kosten tegen een populaire pre
mie.
Deze ’’ongevallenverzekering op
varenden” garandeert een uitkering
onafhankelijk van de vraag of ie
mand aansprakelijk is voor het on
geval.
Het aantal te verzekeren personen
kan men - met een minimum van
drie - zelf bepalen. De verzekering
geldt uitsluitend voor pleziervaar
tuigen bestemd voor eigen gebruik en
is geldig bij het varen op alle wate
ren in Nederland en België, wed
strijden inbegrepen.
WADDINXVEEN Onder zeer
grote belangstelling is dinsdagavond
in de Christelijke Openbare Leeszaal
de tentoonstelling geopend van goua
ches en ontwerpen van monumentale
decoraties van de Boskoopse kunste-
naresse Trudy Wierdsma.
De voorzitter van de Kunststich
ting, de heer H. M. v.d. Dool kon
onder meer de burgemeester van
Boskoop een welkom toeroepen.Hij
sprak zijn vreugde uit over de toe
nemende interesse in de serie expo
sities, die de laatste tijd in Wad
dinxveen wordt gehouden.
Mevrouw Pam van Hees-Steen-
bergen, directrice van het galerie-
theater ”De Buitelaar” in Made
leidde de tentoonstelling in. Zij
sprak met veel lof over de ontwik
keling in het werk van Trudy
Wierdsma en gaf een boeiende toe
lichting op de aard van haar kunst,
die maar weinig vrouwen zo be
heersen als zij. Pam van Hees was
van mening, dat Trudy Wierdsma
met haar kunst nog veel beloften
inhoudt voor de toekomst.
De expositie duurt tot 3 maart.
centrum; 27 kol; 28 al; 30 knier; 32
la; 33 zee; 35 een; 36 kan; 38 ezelin;
40 tomaat; 41 oker; 42 cape; 43 man
tel; 46 siroop; 49 mol; 50 kat; 52 eis;
53 N.B.; 55. radijs; 57 be; 58 dal; 60
bereden; 61 eer; 62 Ohio; 64 garen;
65 rede; 66 Eem; 68 mal; 69 tol; 70
frame; 72 ijkwet; 74 rol; 75 koe; 76
etiket; 77 respijt.
Verticaal: 1 chocolade; 2 adem; 3
cru; 4 rug; 5 elan; 6 speculant; 8
antenne; 9 Gameren; 10 soes; 11 tor;
13 aam; 14 trek; 17 actief; 20 vel; 21
rek; 22 Sur; 24 nol; 29 peoton; 31
Kamerik; 33 ze; 34 eikel; 36 kopie;
37 na; 39 nel; 40 tas; 43 mandoline;
44 n.m.; 45 madera; 47 os; 48 piere
ment; 50 karamel; 51 tijdelijk; 54
bah; 55 Reg.; 56 sen; 57 bed; 59 lief;
61 eelt; 63 oer; 65 roe; 67 mare; 69
twee; 71 mot; 73 kor.
Naloting werden de boekenbonnen
toegekend aan de heer P. P. Blijle-
ven, Jan Dorrekenskade 60-Oost
7,50) en de heer G. Molenaar, hui
ze Souburgh 5,-), beiden te Wad
dinxveen.
Tim haalde diep adem; het kritieke moment was aan
gebroken. „Het is, Oom ik wou, dat u naar een re
vue een variété ging en nou en een voorstel
ling gaf!”
De Professor sprong op, alsof hij gestoken was en
staarde met grote ogen van afschuw naar de beschik
ker van zijn toekomstig lot. „Wat?” kraste hij hees van
aandoening, terwijl elke onterende herinnering aan zijn
verblijf bij madame Bellini hem weer voor de geest
kwam, „wat, Tim?”
„O, neen, Oom,” antwoordde Tim vlug. „Geen, geen
flauwe onzin, natuurlijk. Alleen een eenvoudige, op
rechte vertoning van, nou u weet wel. Verbazend
schrandere kat, het nieuwste wonder en al die dingen.”
„Je bedoelt, geen hm geen verkleedpartijen?”
waagde de Professor voorzichtig, verlangend naar een
volledige verzekering op dit nog steeds gevoelige punt.
„O, neen! Niets onplezierigs voor u, natuurlijk, Oom.
Zelfs Marjorie denkt, dat dit een prachtig idee is,” zei
Tim snood, „en u weet, dat zij niets goed zou vinden, dat
u onaangenaam was.”
„En, wat wil je dan, dat ik doe,'Tim?”
Zijn nederige en moedeloze houding ontwapende Tim.
„O, alleen een paar woorden spellen en laten zien, dat u
vragen van de toehoorders begrijpt en een stuk of wat
gemakkelijke sommetjes uitrekenen. Niets meer dan
dat. Ik wil u niet beledigen. Oom. En denk eens, wat
we daar uit kunnen slaan. Ik heb,” ging hij met groter
wordend enthousiasme voort, „ik heb eens rondgeneusd,
sinds het plannetje bij me opkwam en wat ik vond,
deed me gewoonweg watertanden. Ik geloof, dat ik niet
de minste moeilijkheid zal hebben een paar duizend
gulden per week te krijgen misschien nog heel wat
meer! De vooruitzichten zijn geweldig, geweldig- Een
paar maandjes en er is genoeg geld voor Marjorie en
mij om de rest van ons leven zonder zorg door te bren
gen! Ik zeg u, Oom
„Doe geen moeite!” onderbrak de Professor kort.
„Waarom? Wat meent u?”
„Het idee is bespottelijk, onwijs, onsmakelijk en al
leen waardig aan zijn schepper,” zei de Professor trei
terend. „Te verwachten, dat ik voor Jan Klaassen zal
spelen, alleen om jullie
„Luister eens, Oom,” bromde Tim. „Ik wil niet hard
tegen u zijn. Dat weet u toch wel, is het niet? Ik heb
geen enkele wens u onvriendelijk te bejegenen. Ik hoop,
dat u dat nooit uit het oog zult verliezen. Ik heb een
hekel om wrééd tegen dieren te zijn, zelfs voor hun ei
gen bestwil. Daaraan zult u toch altijd denken, hè?”
„Maar Tim, wat bedoel je?” vroeg de Professor ze
nuwachtig, die al spijt had van zijn uitbarsting. „Dat
weet ik allemaal wel, maar
„Dat is juist, waar u zich in vergist, Oom, Ik help u
alleen maar herinneren, dat het me heel veel zou spij
ten, als ik u enige pijn zou moeten veroorzaken. Maar
bedenk alstublieft, dat ik niet van plan ben mijn eigen
gevoelens geheel op te offeren. En ik heb een grote en
stevige hand. Ik moet er trouwens aan toevoegen, dat ik
u op het ogenblik alleen vraag die paar eenvoudige,
kleine kunstjes, die ik zo juist beschreven heb, gewillig
te doen. Maar als u zo dwaas bent me te ergeren door
eerst te weigeren dan zou het kunnen gebeuren, dat ik
van gedachten verander en uw repertoire een beetje uit
wil breiden door laat ons zeggen, door iemand na te
bootsen!”
„O, neen, Tim! Dat kan je niet willen,” jammerde de
Professor, reeds door en door bevreesd door het vastbe-
slotene in Tims manier. „Zeg dat niet, Tim!”
„U kunt nooit weten, Oom,” zei Tim somber. „Ik waar
schuw u alleen voor uw eigen bestwil. Maar het enige,
dat u goed moet beseffen, is, dat u vroeger of later ten
tonele verschijnt op - het - toneel. Begrijpt u?” vroeg
hij fel.
De Professor beefde. „J-ja, Tim!” zei hij.
Met een sprong hield deze verrassende, nieuwe Tim op
te bestaan en de normale uitgave kwam weer terug.
„Dat lijkt er meer op, Oom!” schreeuwde hij. „Dat is
een belofte, vergeet het niet. Wel te rusten; ik kom
morgen terug.” En na een paar krachtige streken over
zijn ooms woedende rug, haastte hij zich weg om het
nieuws aan Duncan mee te delen.
Uit de richting van de keuken drongen geluiden van
opgewekte felicitaties en uitbundige vrolijkheid tot de
professor door.
Hij memoreerde de lotgevallen
van het korps en sprak de wens uit
dat vele jongeren zich als lid zullen
melden.
In het muzikale gedeelte werden
marsen en aria’s en selecties van o.a.
Mantagezzi, Offenbach, Cor Kee, Joh
F. Paia, J. Beek en de Nibelungen
mars ’’Sontagg” van Jakma zeer
verdienstelijk uitgevoerd. Bijzonder
boeiend was de ’’Fantasie Variêe”
van J. L. Wettige, met een solo voor
sopraan-saxofoon en piano door G.
de-.Knegt en J. Sijthoff. De heer de
Knegt, een zoon van de voorzitter,
behaalde een ereprijs in een solisten
wedstrijd en leidt nu de jeugd afde
ling van ’’Concordia”. Hij is onlangs
ook benoemd tot dirigent in Bleis-
wijk.
Zeer kleurrijk en vol verrassende
elementen was de show van de ma
jorettes, onder leiding van mevrouw
G. Nieuwmeyer-Visser, waarvoor de
meisjes eerst in vol ornaat en later
in speciaal ballet-tenue een langdu
rig en spontaan applaus oogstten.
De afdeling tamboers en drum
band, met medewerking van ’’The
Sunny Side” uit Boskoop en de trom
pettist H. Monster, bracht onder lei
ding van de heer J. Langendam een
negental nummers met grote viruo-
siteit en trof daarvoor een dankbaar
publiek. Tot slot van het muzikale
gedeelte werd door de jeugdleden,
onder leiding van de heer G. de
Knegt, een drietal eenvoudige melo
dietjes van H. Lussenburg vertede
rend ten gehore gebracht.
In de pauze werd een loterij tot
dekking van de onkosten gehouden,
waarin vele fraaie prijzen de geluks
vogels ten deel vielen!
Met slot van deze gezellige avond
vormde de opvoering van een vrolijk
toneelspel door eigen krachten, geti
teld ”n Wespennest” onder regie van
de heer A. Schilt
Deze vakantie-belevenissen met
vele humoristische verwikkelingen
werden vol verve op het toneel ge
bracht. Bijzonder trof hier de rol
vastheid van de meeste spelers en
het goede inbeelden in de figuren.
Uitblinkers waren vooral de pen
sionhouder Fred Verduin en diens
MOERKAPELLE Met een re
ceptie in het Dorpshuis heeft van
daag het echtpaar P. G. Hanse-De
Bruin, wonende aan de Herenweg,
ztfn gouden huwelijksfeest gevierd.
Vjjftig jaar geleden gaven de nu 78
jarige bruidegom en de bruid, die
74 jaar is, elkaar in Bergschenhoek
het ja-woord.
Het bruidspaar, dat nog een goe
de gezondheid geniet, heeft een
zoon, acht kleinkinderen en 1 ach
terkleinkind. De heer Hanse is
veertig jaar als landarbeider werk
zaam geweest op het bedrijf van de
familie Oudijk aan de Herenweg.
Deze trouw werd destijds beloond
met de eremedaille verbonden aan
de Orde van Oranje-Nassau in
brons en de medaille van de Hol
landse Maatschappij voor Land
bouw.
ZEVENHUIZEN In de compe
titie van de Verenigde Biljartvere
niging Gouda en Omstreken heeft
het A-team van de biljartvereni
ging „Hof van Holland” een ver
dienstelijk 4-4 gelijkspel behaald
tegen het vier plaatsen hoger ge
klasseerde Donk I. Niettemin blijft
Hof van Holland met 46 punten op
de onderste plaats staan. Het ge
middelde is 0,76.
Ook de B-teams van Hof van
Holland en Donk kwamen tot een
puntenverdeling. Hof van Holland
B bezet nu de vijfde plaats met een
gemiddelde van 1,07 en 60 punten.
Tegen het iets beter geklasseerde
hij iets doet, waar hij een hekel aap. heeft.” I
„Zeg, Marjorie, ik heb oom alvast verteld, dat jij uh B
dat jij het een goed plannetje vond. Vind je het erg?”
„Dat was erg stout van je, Tim,” zei Marjorie op een
niet zeer overtuigende toon. „Hoe of ik het vind, doet er
nu toch niet meer toe, nadat jij al voor me beslist hebt.
Zullen we nu naar vader gaan?” I
De Professor, die gemakkelijk in zijn geliefkoosde hou-
ding op het haardkleedje voor het vuur uitgestrekt lag.
keek op, toen ze binnentraden. „Zo, ben je daar Marjo-
rie?” begon hij onheilspellend. „Je weet dus alles van het
komplot af, dat deze jonge I
Tim beefde. Was de Professor van plan zich na alles H
terug te trekken, nu dat Marjorie gekomen was om hem B
zo nodig te helpen? I
Maar Marjorie pakte de Professor midden in zijn aan- B
merkingen op, drukte hem tegen zich aan en kuste hem H
hartelijk. „Ik weet het, Vader. Tim heeft me alles ver-
teld. U bent de grootste schat van de hele wereld. Het is
de meest sportieve daad, waar ik ooit van gehoord heb. H
Ik kan u niet zeggen, hoe blij ik ben!” I
Als de Professor werkelijk zijn ietwat weifelende be-
lofte van gisteravond terug had willen nemen, nood-
zaakte Marjorie’s geestdrift hem alles nog eens te over- B
wegen. Hij zag zich zelf eensklaps in een nieuw licht - B
een onzelfzuchtige martelaar, die zich voor het geluk H
van zijn dochter opofferde. Dat beviel hem nogal. I
„Mijn lieve kind,” zei hij gelaten, „ik kan niet zeggen,
dat ik me erop verheug, het hele idee is walgelijk voor
me. Maar als ik jou er gelukkig door kan maken, zal ik
het met liefde doen. En natuurlijk ben ik onze vriend H
Tim hier veel dank verschuldigd, dat hij me gisteren
bevrijd heeft,” voegde hij er haastig aan toe, zich met
een schok herinnerend, dat het nodig was op vriend-
schappelijke voet met deze geheel nieuwe en bazige Tim H
zoals hij zich ontpopt had, te blijven.
„U bent een échte lieverd, Vader,” zei Marjorie vol B
vreugde. „O, Professor Cantrell zal dol van nijd zijn!” I
„O, ja Cantrell!” zei de Professor bedachtzaam.
„Weet Cantrell, dat ik ben - uh - weer terug ben? Zet
me neer, Marjorie.” I
„Hij probeerde u ook te vinden, Vader, en hij was
woest, toen ik hem zei, dat Tim het was, die u gevonden B
had. Óch, och, ik heb niet gauw het land aan iemand, B
maar ik heb nog nooit een man ontmoet, die ik zo veraf-
schuw als hem. Hoe kwam u er toch toe zo’n testament B
te maken, Vader?” I
„Wat geeft dat allemaal? Dat kleine plannetje van ons B
zal alles voor je doen veranderen,” mompelde de Profes-
sor, die, als de waarheid gezegd zou worden, zich zelf B
ook begon af te vragen, waarom hij dat testament ge-
maakt had. „Ben je al met de voorbereidingen begon-
nen, Tim?” vroeg de Professor, verlangend van onder- B
werp te veranderen.
„Ik heb alles overdacht, Oom en het met Grey be-1
sproken. Het eerste moeten we, wat er vertoond zal B
worden, uiteenzetten. Daarna zal ik met u naar een B
manager gaan om hem te laten zien, wat u kunt, en
hij zorgt dan voor de rest. Het is zo eenvoudig als iets B
Oom, u bent een reuze-kei!” I
De Professor bekeek hen opgewekt en zelfvoldaan en
luisterde, hoe ze hem elke keer vertelden, wat een fijne B
kerel hij was. Daarna liep het gesprek over de mogelijke
inkomsten en wat het optreden zou bevatten en de Pro-
fessor deed hen verschillende bruikbare wenken aan de
hand. Duncan werd binnengeroepen en nam deel aan
het algemene loflied op de edele daad van de professor
tot dat deze heer er bijna even geestdriftig over werd
als zijn organisator. I
Zo vloog de morgen om en de middag begon ook al B
aardig op te schieten, toen Marjorie, die bij het raam
stond, opeens een uitroep van schrik liet horen. I
„Wat is er lieveling?” vroeg Tim, naar haar toe lo-
pend. I
Marjorie keek hem met een nogal bleek gezicht aan.
„Professor Cantrell!” riep ze uit. „Ik zag hem op
straat, hij keek naar deze kamer. Hij moet alles ontdekt
hebben.”
„Goede hemel!” mompelde Duncan. „We hadden beter
op onze hoede moeten zijn. Hij heeft je vast gevolgd van
morgen.”
„Maar hij kan toch niets doen?” weersprak Tim. „Wat
doet het er dan toe?”
Marjorie legde een hand op zijn arm. „Maar hij hao
een politieagent bij zich!”
„Een politieagent? Voor wat ter wereld heeft hij een
agent nodig?”
Duncan floot. „Hij is een gevaarlijke man, die Can
trell! Hij heeft iets in de zin. Maar wat kan het zijn?
Het volgend ogenblik klonk de bel en terwijl ze elkaar
verwonderd aankeken, hoorden ze Betty de deur ope
nen. Het geluid van verwarde stemmen in de hal, daar
na werd de deur van de kamer opengegooid en Cantrell,
gevolgd door een politieagent, liep met zware passen de
kamer in.
„Dat is de man, agent” schreeuwde hij opgewonden,
naar Tim wijzend, die, Marjorie’s zijde verlatend, dier
gend naar hem toeliep.
De diender hield hem tegen en legde een zware han»
op zijn schouder. „Bent u Timothy Bellamy, wonende
Prinsenstraat 145, Battersea?” vroeg hij gewichtig.
Tim knikte. „Ja. Wat heeft al die drukte te beteke
nen?”
„Ik heb een bevel tot aanhouding, op aanklacht var
diefstal, door middel van list, van een waardevolle be
zitting, namelijk een kat, behorende aan Professor Can
trell, wonende Monmouth Avenue 52, St. John’s Wood
En ik waarschuw u dat, van alles, wat u zegt, gebrui'
gemaakt kan worden als bewijs tegen u. Nou, gaat
rustig mee?” I
vrouw Loeki en de gast Gerrit Koe
man, met vrouw en kroost.
Trouwens van al de spelers kan
gezegd dat zy veel werk van hun rol
hadden gemaakt en ze dit huiselijk
avontuur tot een uitbundig lachsuc
ces hebben gemaakt.
De voorzitter kon in zijn slotwoord
dan ook speken van een zeer geslaag
de avond en offreerde de dames een
bloemenhulde en de dirigent van
„Concordia”, de heer C. van Kleef
uit Woerden, een fraaie fruitmand.
