Geflatteerde 4-0
van
DE BRON
FRA-VA-KO’S
N.V. Weegbruggen
I
WIPPEROEN EN DE DUINENDIEF
I
c
De Professor op
kattepoten
■I
zege
R.C.V. op Waddinxveen
Zevenklappers mist
kans op promotie
„Langs de Gouwe-loop”
op zaterdag 26 april
Gemiste strafschop
kost Be Fair
de overwinning
I
I
GRATIS
A
in
Pagina 2
Blijft
EIEREN geven
warenhuizen
I
1
■Si
door A. B. Cox
Wordt vervolgd
Schoolvereniging
L
Gespreks Kring
Gymnastiekuitvoering
v
WEE
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART donderdag 27 maart 1969
Eikenlaan 54, leplaan 122
iiiii
Ook deze gemakkeljjke sco
ringskans werd door Waddinx
veen gemist.
De grootste huizen voor Speel
goederen, Luxe- en Huishoude
lijke Geschenken, Lederwaren
Telefoon 24 01
le goede reddingen. Vijf minuten voor
het einde was het linksbuiten De Jeu
die raak schoot en twee minuten voor
het einde kon linksbinnen Van Rijn,
doordat de Waddinxveense verdedi
ging vergat in te grijpen, ongehin
derd de stand op 0-4 brengen.
Doordat Waddinxveen geen afron-
ders bezit ontging ook hier het ver
diende gelijkspel.
Bij 2.50 1
Bij 5.- 2 stuks enz.
De
en b
strat
een
dicuj
trale
Warr
gade:
een
seret
mort
V
11 i
een
nel.
leni
bou
Stui
nin;
ƒ6.
O
vine
voo:
de
D
stee
geni
met
twe
Di
uit
mer
en z
Ds
hal
slaa
ber|
won
mee
Al
kast
trale
voor
aans
kerk
aang
en I
scha
Oj
crea'
alle
van
Ee
tei g
ning
voor
meteen dat JIJ mijn hek gestolen
hebt! Lelijke dief! Geef hier mijn
hek!”
Door het dolle heen raapte me
neer Zeehond een dikke stok en
sprong dreigend op meneer Kwa-
kebeen af.
’’Help!!” riep meneer Kwake-
been met een pieperige kwaak,
terwijl hij van schrik al z’n hout
liet vallen.
’’Help! Help! Help!”
In een geljjkopgaande wedstrjjd,
die zich hoofdzakelijk op het midden
veld afspeelde, boekte RCV een grote
geflatteerde overwinning op plaats
genoot Waddinxveen.
RCV kwam al snel na het begin
goedkoop aan een voorsprong. Een
tam schot van rechtsbinnen Velte-
naar liet doelman Vink door zijn be
nen glippen en dit betekende 0-1.
Waddinxveen kreeg enkele mooie
kansen, maar deze werden op onbe
grijpelijke wijze om zeep gebracht.
Na de rust opnieuw een matige strijd
waarin het er af en toe fel aan toe
ging. In de 25ste minuut bracht op
nieuw rechtsbinnen Veltenaar na een
goede combinatie de stand op 0-2. De
gevaarlijkste man van Waddinxveen
was rechtshalf „old man” Van Es die
met prachtige afstandschoten de RCV
doelman Muiderwijk trachtte te ver
schalken, maar deze verrichtte enke-
sie!”
Meneer Kwakebeen knikte be
duusd en keek met verschrikt
knipperende ogen naar het strand.
”Ik ik zie geen hek stamelde
hij.
„Maar het was er wel”, brieste
meneer Zeehond. ’t Is gestolen!’
Opeens viel zijn oog op de tak
ken en planken, die meneer Kwa
kebeen onder zijn armen geklemd
hield. En toen ging hem plotseling
een lichtje op. ’’Schavuit!” riep hij
woedend. ’’Waarom zeg je niet
ZEVENHUIZEN Het eerste he
renteam van de volleybalvereniging
„De Zevenklappers” heeft zaterdag
middag de kans op promotie naar de
eerste klas gemist.
Tegen Radius, dat reeds kampioen
was geworden, had het aan een ge
lijkspel genoeg om een beslissings
wedstrijd voor de promotie te halen.
Na de eerste set verloren te hebben,
werd het in de tweede set weer ge
lijk. De beslissende derde set verliep
eerst gunstig. De Zevenklappers
bouwden een 12-9 voorsprong op.
Maar het liep anders. Radius won
de derde set en een gedesilusineerd
Zevenklappersteam moest ook de
vierde set prijsgeven.
Ook de A-junioren lieten een rui
me voorsprong in de vierde set (bij
de stand 2-1) verloren gaan door te
weinig inzet. M.V.C.A. kon daardoor
ook met 3-1 winnen.
Een nederlaag met dezelfde cijfers
leden ook de B-junioren in de thuis
wedstrijd tegen Be Fair B. Het leef
tijdsverschil speelde hier wel een
voorname rol.
De enige winst kwam van het 2de
herenteam. Thuis won het in een een
zijdige wedstrijd met 3-0 van Thor II
uit Bergambacht.
Op Tweede Paasdag doen het A-
team en het meisjesteam mee aan
een groot toernooi dat in Krimpen
a/d IJssel georganiseerd wordt door
V.C.K.
ZEVENHUIZEN De vereniging
„School met de Bijbel” en de kleuter
school „Prinses Marijke” houden a.s.
vrijdagavond om half acht in de kleu
terschool aan de Dorpsstraat de jaar
lijkse ledenvergadering. Naast de ge
bruikelijke verslagen van penning
meester en secretaris staat een be
stuursverkiezing op het programma.
Niet herkiesbaar zijn de heren P.
van der Eyk en W. van der Kooy.
Kandidaten voor de vacatures zijn
resp. H. Sterkenburg en G. J. Visser
voor bestuurslid en J. van den Berg
en L. C. van Dam voor commissielid
voor de kleuterschool.
„U een helpende hand bieden om ons kleine plannetje
uit te voeren? Maar dat spreekt vanzelf, juffrouw Rid
geley!” zei Duncan met warmte.
HOOFDSTUK XIX
Een onverkwikkelijk toneel in een laboratorium
I
Niettegenstaande Tante Georgina’s pogingen en het
gebruik van al haar tact, bleef Cantrell op zijn stuk
staan. Een hele week t
bleef onveranderd. Niets kon hem overhalen afstand van
de kat te doen, vóór hij zijn lezing gehouden had, zei hij.
En dat zei hij verscheidene malen, iedere keer op onaan
genamer toon. Tante Georgina, echt verlangend als ze
nu was, en meer dan verlangend om het pad voor Tim
en Marjorie te effenen, was ten einde raad. Haar pogin
gen schenen alleen haar vroegere vertrouweling opstan
diger dan ooit te maken en één of twee keer was het tot
een openlijke wrijving gekomen.
Marjorie was geheel in de war gebracht door de ver
andering in haar tantes opvatting. Duncan had haar
tantes opvatting. Duncan had haar niets van zijn kort
geleden gehouden gesprek verteld behalve dat het boven
verwachting geslaagd was. Alleen aan een zeer vrolijke
Tim had hij iets over de mogelijke keer van gebeurte
nissen meegedeeld, onder voorwaarde van de striktste
geheimhouding. Twee dagen, voordat Cantrells lezing
plaats moest hebben, bracht Marjorie het droevige be
richt aan de krijgsraad te Chelsea over, dat er niet lan
ger aan verandering van gedachten gehoopt kon wor
den.
„Ik zelf krijg die verwenste man amper te zien,” zei
ze. Hij komt de laatste dagen nooit meer bij ons eten en
het laboratorium houdt hij altijd op slot. Hij heeft me
Vader zelfs niet meer laten zien, sinds die eerste avond,
die afschuwelijke man. Arme Vader! Hij zal een vrese
lijke tijd doormaken.”
„En hoe is het met Tante Georgina gesteld?” vroeg
Tim met een flikkering in zijn ogen. „Is ze nog altijd zo
37. Meneer Zeehond was even te
verbaasd om iets te zeggen, maar
toen keerde hij zich rood van drift
om en begon luidkeels tegen me
neer Kwakebeen te schreeuwen.
”Het is een schande meneer
Kwakebeen!” riep hij uit. ’’Kijk
eens! Mijn hek is gestolen! Als ik
de dief te pakken krijg... grrr...
maar ik hóóp voor de dief dat ik
hem niet te pakken krijg, want
anders zal hij er van lusten! Kijk,
ik had een prechtig hek langs de
zee getimmerd en nu is het foet-
De Waddinxveense atletiekvereni
ging AV ’65, die in haar jeugdige be
staan al tot een grote aktiviteit is
weten te komen, organiseert op zater
dagmiddag 26 april - evenals vorig
jaar - een prestatie-loop, zowel voor
junioren als senioren, de „Langs de
Gouwe-loop”.
De afstand voor de jeugd van 8 tot
13 jaar is 2250 meter, die binnen de
tijd van 25 minuten moeten worden
volbracht om een herinneringsvaan-
tje te ontvangen.
Parcours: start bij zwembad Ka
naaldijk - Burg. Trooststraat - Zuid-
kade - Jan Dorrekenskade - Kanaal
dijk (finish zwembad).
De afstand voor de tweede groep
van 14 jaar en ouder, waar uiteraard
vele dames worden verwacht, is 5700
meter. Hier geldt dat de afstand in
45 minuten af gelegd moet zijn om het
vaantje in de wacht te slepen.
Parcours: Kanaaldijk - tot onder
rijksbrug - via werf van Meubelfa
briek Berkesteijn naar Wilhelmina-
kade - Zuidkade - Jan Dorrekens
kade - Kanaaldijk (finish)
Inschrijving bij onderstaande adres
sen: J. van Leeuwen, secretaris AV
ZEVENHUIZEN Vrijdagavond
zullen leden van de Algemene Neder
landse Agrarische Bedrijfsbond van
de afdelingen Zevenhuizen, Moerka-
pelle en Bleiswijk met elkaar hun
jaarlijkse gesprekskring vormen in
Hotel Vos. Deze keer wordt gespro
ken over de op 1 januari geheel in
werking getreden Algemene Wet Bij
zondere Ziektekosten (A.W.B.Z.).
Gespreksleider is de heer J. Brugge-
man, seer, van de A.N.A.B., afdeling
Zevenhuizen. Hij is hiervoor speciaal
opgeleid door het NW.
De ANAB, afd. Zevenhuizen^ houdt
de jaarlijkse ledenvergadering op
vrijdag 11 april ’s avonds om half
acht in Hof van Holland.
Duncan ademde vrijer. „U moet mij, zoveel u kunt,
hiermede helpen, juffrouw Ridgeley. Nu weet ik niet, of
u ervan op de hoogte bent, maar Tim heeft een plan,
waarvan hij verwacht genoeg geld te maken om te kun
nen trouwen. Wij moeten alles in ’t werk stellen om hem
dat uit te laten voeren. Vindt u ook niet?”
„Zeker,” lachte de liefelijke Tante Georgina. „Wat voor
plan heeft hij?”
„Ze eet uit mijn hand,” dacht Duncan juichend.
Hardop zei hij: „Het plan? Dat weet ik niet zo precies.
Alleen weet ik, dat hij een paar weken Professor Ridge
ley moet bezitten en dat de Professor er zelf mee ak
koord ging. Dus dat is in orde, zolang we Professor Can
trell kunnen verhinderen zich erin te mengen. En dat
moet uw aandeel in de zaak zijn, juffrouw Ridgeleen!”
„Maar de lezing?” vroeg Tante Georgina argwanend.
„Hoe moet het met de lezing van Professor Cantrell?”
„Ja, u moet weten, dat die lezing op de een of andere
manier Ik kan u alleen zeggen, wat mij verteld is en
dat is, dat de lezing de kans om Tims plan uit te voeren
geheel bederft. Daarom probeert hij telkens Cantrell de
kat afhandig te maken, begrijpt u.”
Tante Georgina knikte; dat alles paste bij de feiten,,
die ze kende.
„Wat ik voorstel,” ging Duncan kalm voort,,, is dat aan
Tim de nodige tijd gegeven moet worden en hij vrij
moet zijn van inmenging om zijn plan tot een succesvol
le uitslag te brengen, zodat»hij Marjorie rustig kan
trouwen en Cantrells erfenis verzekeren; daarna kan
Cantrell de kat krijgen en de lezing houden. Hoe bevalt
u dat?”
„Uitstekend! Ik zou zelf geen beter plan uitgedacht
kunnen hebben. En wat wilt u dat ik doe?”
„Zien, dat Cantrell het hiermee eens wordt.”
„Ik zal mijn best doen, maar Professor Cantrell is geen
gemakkelijke man om te overreden. En als tegenpresta
tie zult u zult u Ze brak bescheiden blozend af.
„Ja, juffrouw Ridgeley?”
„Over Professor Cantrell en mij u zult
Een te zachte inzet van C. van Triet
vanaf de elfmeterstip, die door de
LRC-keeper werd gestopt, kostte Be
Fair de overwinning.
Be Fair ging met de sterke wind in
de rug van start en ging direct in de
aanval. Maar het eerste succes was
toch voor LRC. H. Klein, ongetwijfeld
de gevaarlijkste man in de LRC-voor
hoede, kreeg na twintig minuten een
schietkans. Tegen het harde schot had
keeper v.d. Bruggen geen kans (1-0).
Be Fair liet het er niet bij zitten.
Leuk opgezette aanvallen rolden op
de veste van LRC af. Door het missen
van bovengenoemde strafschop werd
de stand niet in evenwicht gebracht.
Eindelijk, vlak voor het verstrijken
van de eerste helft, wist Be Fair op
gelijke hoogte te komen. Uit een cor
ner was het W. Bron, die met een ef
fectvol schot de goed keepende LRC-
doelman passeerde (1-1).
Na de rust werd Be Fair geheel in
de verdediging gedrongen. Maar de
Waddinxveense achterhoede ver
stond haar taak goed. Het spel werd
iets harder, overtredingen waren hier
het gevolg van. H. Rupke moest zich
wegens een blessure laten vervangen.
Maar al deze feiten konden aan de
stand van 1-1 niets meer veranderen.
ZEVENHUIZEN De gymnastiek
vereniging „Oefening Staalt Spieren”
heeft vrijdagavond voor een stamp
volle zaal in Hotel Vos een geslaagde
uitvoering gegeven. Onder de vele
aanwezigen was ook mevr. M. van ’t
Verlaat-De Vries, die burgemeester
Van ’t Verlaat, de beschermheer van
de vereniging, vertegenwoordigde.
Onder leiding van mej. C. E. van
Vliet uit Boskoop en de heer J. Zwee-
re voerden ongeveer 175 gymnasten
hun oefeningen uit. Doordat het po
dium daarvoor te klein was, moesten
de oefeningen brug laag door de ad-
spirant dames-B en brug-ongelijk
door dames-junioren komen te ver
vallen. Bijzonder veel succes oogstte
de persoonlijke vrije oefeningen van
R. van Leeuwen en mej. C. Schotte
en de vrije oefeningen van meisjes
9 jaar (let’s kiss), van de meisjes 11
jaar (Puppet on the string) en de da
mes senioren.
De gymnastiekoefeningen werden
af gewisseld door drie sketches, die op
het toneel gebracht werden door de
adspiranten en junioren-dames. De
heren A. de Jong en P. Hofman had
den de sketches verzorgd. Een ver
loting bracht in de pauze het bruto
bedrag van 446,50 op. Na afloop was
er nog een gezellig samenzijn met
muziek van de Diko’s.
’65, Kerkweg 169; P. Versluis, Jan
Willem Frisoweg 23 en bij E. van
Lange, Mauritslaan 44. Kosten in
schrijving: 1.50 p.p. Na-inschrijving
op de wedstrijddag vanaf 13.30 uur
bij het zwembad aan de Kanaaldijk.
Kosten 2,
De organiserende vereniging ver
wacht een grote deelname en hoopt
daarom dat zoveel mogelijk van de
voorinschrijving gebruik wordt ge
maakt.
ggjfi
groot met Cantrell?”
„Neen, dat is zo iets raars. Ongeveer een week gele
den begon ze opeens aardig tegen me te worden en na
dien is het net, of Cantrell een hekel aan haar heeft ge
kregen. Is dat niet eigenaardig?”
Tim schaterde, ,,’t Ziet ernaar uit, of ze het nog hard
te verantwoorden zal krijgen. Nu, ik wens haar veel ge
lijk! Zeg, Dunk, ik voor mij vind niets aan Cantrell,
maar
„Waar praat je over, Tim?” vroeg Marjorie.
„Niets, lieveling,” zei Tim te luchtig. „Ten minste
over niets bijzonders. Maar terzake! Verdikkie kun
nen we dan niets doen?”
„O, Duncan, kan jij nog niet ’n prachtig idee te voor
schijn roepen?” zuchtte Marjorie.
„Als mijn voortreffelijke echtgenoot voor zijn verha
len zoveel ideeën kon vinden als hij voor deze geschie
denis ih het leven roept, zouden we zo langzamerhand
miljonairs zijn,” merkt Betty met gevoel op.
„Ik vrees anders, dat ik dit keer geen uitweg zie,” zei
Duncan somber, „tenzij we op de loer gaan liggen, als
Cantrell naar zijn lezing gaat én hem én de kat ontvoe
ren. En dat is niet erg uitvoerbaar, hè?”
„We kunnen niet verslagen worden,” zei Marjorie
wanhopig. „We laten ons niet omverkegelen. Iemand
moet iets bedenken!”
„Dat is de spirit, die de vrouwen deed worden, wat ze
tegenwoordig zijn,” lichtte Betty toe.
„We hebben het dit keer verloren,” mompelde Duncan.
- - „Zelfs, al konden we je vader krijgen, wat zouden we in
ging voorbij, maar de toestand JPFhemelsnaam moeten doen om Cantrell te beletten zich
er mee te bemoeien? Daar zouden we nog meer last mee
hebben en we bezitten de kat nog niets eens. Ik vind het
verschrikkelijk, te bekennen, dat ik verslagen ben, maar
heus 1”
„En een paar dagen geleden was je zo optimistisch!”
zuchtte Marjorie.
„Ja, toen dacht ik, dat je Tante alles op zou kunnen
lossen, maar dat schijnt in duigen gevallen te zijn.”
„Dan is het jouw schuld, dat ze zo veranderd is. Ik
dacht wel, dat jij erachter zat. Wat heb je gezegd?”
„Mooie woorden, opgeblazen zinnen, tantaliserende
beloften, zalvende leugens, die, naar ik hoop, mij eens
vergeven zullen worden.”
„Als je dat tegenover Tante hebt kunnen doen, zou ik
denken, dat een gesprek met Cantrell kinderwerk moet
zijn.”
„Maar ongelukkig is Cantrell de soort man niet om
mee te praten.”
„Neen,” riep Tim plotseling uit. „Dat is zo. Hij is een
man van de daad, die Cantrell- Cantrell en ik hebben
niet veel gemeen, maar dat hebben we. En ik ben van
plan hem in zijn eigen terrein op te zoeken.”
Tim sprong op. „Dat ik die oude Cantrell op zijn kop
zal slaan, zo hard ik kan, hem zijn sleutels afneem en de
kooi open maak. Ja, dat doe ik. Het is een eenvoudig
plannetje, dus jullie zullen er wel niets aan vinden, maar
ik ben een boon, als het geen goede uitwerking heeft.”
ZEVENHUIZEN Vorige week
hield de N.V. Weegbruggen „Zeven
huizen” in Hof van Holland de jaar
lijkse aandeelhoudersvergadering, die
door slechts tien personen bezocht
werd.
De resultaten over 1968 waren iets
gunstiger dan die over 1967. Dit
kwam vooral omdat de kosten lager
waren, i.v.m. het feit dat de enkele
jaren geleden aangelegde weegbrug
geheel was afgeschreven.
In 1968 zijn er bijna 3.500 vrachten
gewogen. Het betrof hier vooral ko
ren, stro, bietenblad, spruitenkoppen
en mestkippen.
Tijdens de bestuursverkiezing
werden de heren J. Vente en J. Dek
ker herkozen als resp. voorzitter en
commissaris. De aandeelhouders be
sloten de tarieven voor het wegen
i.v.m. de B.T.W. te verhogen.
„Tim!” riep Duncan wat verrast uit. „Ik geloof wer
kelijk, dat je gelijk hebt!”
„Natuurlijk heb ik gelijk,” zei Tim zelfbewust. „Ik
verwachtte alleen niet, dat jullie dat zouden beseffen. Ik
dacht niet, dat jullie het slim genoeg vonden.”
Marjorie pakte Tim bij zijn pols. „Ben je ben je
van plan hem te slaan?” vroeg ze.
Tim schuifelde wat verlegen heen en weer. „Wel
uh ja, lieveling. Dat wilde ik. Wees maar niet boos.
Het is de
„Boos! O, Tim, liefste geef hem van mij ook een op
stopper! Een flinke harde!”
Tim kuste haar geestdriftig. „Daar kan je van op aan!
En hij krijgt er één uit Ooms naam ook! Zal ik hem van
jou ook een mep geven, Betty?”
„O, graag, vergeet me niet. Precies achter zijn linker
oor van mij, alsjeblieft.”
„Dat beloof ik je. En zal ik Hé, wat doe jij, Dun
can?”
Duncan, die even tevoren de kamer uitgeglipt was,
kwam binnen met zijn hoed op en zijn jas aan. „Kom
mee, Tim!” zei hij opschepperig.
„Waar naar toe?”
„Cantrell er van langs geven, natuurlijk!”
„Jou bloeddorstige, oude bruut. Wil jij hem ook te lijf
gaan?”
„Natuurlijk! Ik gun jou dat pleziertje niet alleen.”
„Wat een sportsman! Die arme Cantrell!”
„Trek je van Cantrell niets aan, Tim,” viel Betty kalm
in. „Duncan zal hem heus niet zo veel pijn doen. Hij zal
eerder Dunk bezeren, denk ik.”
„Ik zal op hem passen, Betty. Nu, Marjorie, we
„Wacht even, Tim! Die twee vechtersbazen hebben zo’n
haast. Duncan, waar blijft je krijgskunde? Het is niet in
orde, op goed geluk te gaan; je zal hem alleen bang ma
ken, en hij zal zich in het laboratorium opsluiten en uit
het raam om hulp roepen. Laat mij met behulp van Tan
te de weg voor jullie vrijmaken.”
„Ze heeft gelijk,” zei Duncan, zijn hoed weer afzet
tend. „Die dame heeft volkomen gelijk. We moeten onze
lieve oude prooi niet laten schrikken.”
„Kom morgenochtend om elf uur. Dan kan ie ervan
op aan hem
„Niet eerder dan elf uur, schat? Toe, vanavond!”
„Neen, Tim, het is veel beter tot morgenochtend te
wachten. Vind je ook niet, Duncan? Morgen om elf
uur?”
„Goed. We zullen er zijn. En aarzel niet je tante te
vragen je te helpen. Ze zal het veel te graag doen. O,
zeg het is misschien beter niets te zeggen van een veen
partij. Zeg haar alleen, dat wij komen om - om Cantrell
op een andere manier te dwingen.”
„Wanneer kunnen we hem dan te pakken nemen?
vroeg Tim. Het idee om Cantrell een pak slaag toe te^e'
nen trok hem onweerstaanbaar aan. Hij wilde spoedig
naar hem toe gaan en er flink op los slaan.
r'T'METre""”1
