gruwelijke
Vakantieregeling Kruideniers
Vakantieregeling
groente-handel
Geslaagd
Geslaagd
Met de
Zilveren lepel
St. Hubrechtsgerecht voltrok
vonnissen
Vakantieregeling
van slagers
drinkjijenrijik
2uurrijden
1/4 uur rust
Oud-
s
1
i
V akantieregeling
middenstand
Moerkapelle
Margaretha
T uinbou wschool
breidt uit
Verbranding
Waddinxveen
Kent u die nieuwe,
super-mooie, veelzijd
nimmer haperende
Fujica camera’s voor
het Single-8
filmsysteem?
Pagina 4
w
wordt vervolgd
FUJICA
Single-8)
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART - donderdag 19 juni 1969
Wij hebben ze in voorraad.
b<
Passage 143 - telefoon 2477
Waddinxveen
ren
In het Vierschaar-hoek van het
door
Tom Lodewijk
1
De Middenstandsvereniging Moer
kapelle heeft de volgende vakantie
regeling van haar leden bekend ge
maakt:
(In deze periode storingen doorgeven
aan Fr. Hanse, telefoon 648, Cooy-
manstraat 8).
4 tot en met 16 augustus:
F. van Beek, Piet Heinstraat 8.
14 tot en met 26 juli:
G. Bonefaas, Sint Victorplein 4
16 tot en met 28 juni:
K. Sekeris, Kerkweg 203.
WADDINXVEEN B. en W.
van Waddinxveen hebben de
volgende vakantieregeling voor
kruideniers vastgesteld.
In deze hoedanigheid stond hij in
1470 voor de dijkgraaf en hoogheem
raad om de belangen van zijn onder
danen te verdedigen tegen de heer
van Hoogeveen, toen deze laatste ge
weigerd had een behoorlijke kade
voor hun veenderij te leggen.
Hendrik van Naaldwijk is tevens be
kend geworden doordat hij in 1475
met Karei de Stoute tegen de oproe
rige Luikenaars optrok. Hij stierf in
1496. Door het overlijden van zijn
vrouw, Machteld van Raaphorst, in
1497 erfde hun dochter Wilhelmina
van Naaldwijk hun goederen en be
zittingen. Zij stierf in 1506, waarbij
haar dochter Machteld van Mont-
foort als leenopvolgster optrad.Haar
zoon heette, evenals haar man, Ro
bert van de Marck, heer van Arem-
berg. Deze zoon trouwde met Vrou-
wie Walburg van Egmond, een zuster
van Maximiliaan van Egmond. Hij
stierf in 1536.
Zijn zoon, welke hem opvolgde,
had geen kinderen. Op die manier
Reeds in 1549 werd hij bij het over
lijden van Maximiliaan van Egmond
door Keizer Karel V tot stadhouder
van Groningen, Friesland, Overijssel
en Lingen aangesteld.
In de slag bij Heiligerlee sneuvel
de deze Graaf van Aremberg aan de
kand van de Spanjaarden, terwijl
Adolf van Nassau aan de kand van
de Oranjes sneuvelde. De weduwe
van Graaf van Aremberg kocht een
jaar na de dood van haar man in
1569 het Hubrechtsgerecht van Dirk
Coebels van der Loo.
21 juli tot en met 2 augustus:
Chr. Zwijgers, Koningin Wilhelmi-
naplein 3; A. Verbree, leplaan 75.
28 juli tot en met 9 augustus:
T. de Vos, Stationsstraat 57; H. de
Vos, Stationsstraat 59; J. Tol, Klei-
kade 51.
30 juni tot en met 12 juli:
W. Sekeris, Dorpsstraat 23; J. van
Triet, Brederolaan 15.
21 juli t/m 2 augustus:
H. M. Asscheman, Trompstr. 9
G. Visser, Noordeinde 95
C. Voshol, Zuidkade 186.
28 juli t/m 9 augustus:
A. van Eeuwen, Zuidkade 3
D. Kool, Dorpstraat 39
T. Broer, Dorpstraat 46
G. v. Ringelenstein,
Brederolaan 5
d
d
23 juni t/m 5 juli:
J. van Triet en Zn, Noordkade
87 en K.W.plein 45.
30 juni t/m 12 juli:
G. Bosman, B. Trooststraat 79
A. v.d. Sluis, Dorpstraat 104.
30 juni t/m 19 juli:
H. Cammeraat, Zuidkade 232.
9 juni t/m 21 juni:
Albert Heyn N.V., K.W. plein
G. Lochmans, Kerkweg 141.
7 juli t/m 19 juli:
P. v.d. Starre, P. Heinstraat 1.
14 juli t/m 26 juli:
J. Asscheman, K.W.plein 54
G. v. Ringelenstein, leplaan 71
K. v. Ringelenstein, B. Troost
straat 3.
3e
d<
m
se
L
R
R
V
B
n
r<
r
r
e
S
I
2
5
2
2
3
2
1
l
C
v
I
6
r
d'
ei
d
Zt
b
3'
n
r
r
2
d
2
o
De tentoonstelling Oud-Wad-
dinxveen in de voormalige
Koningin Julianaschool aan
de Kerkweg die tot 12 juli
1969 geopend zal zijn, trekt
veel belangstelling. Voor de
organisatoren van deze ten
toonstelling is dit verheugend,
omdat met zeer veel moeite
een schat van gegevens over
de historie van Waddinxveen
bijeen is gebracht en men het
oude schoolgebouw in een
waar museum heeft weten om
te toveren. De heer H. Glas
beek, die u graag in dit mu
seum rondleidt, vroegen wij
iets te willen schrijven over de
oudst bekende historie van
Waddinxveen. Van zijn hand
ontvingen wij onderstaande
bijdrage.
De Chr. Lagere Tuinbouwschool te
Boskoop geeft met ingang van het
nieuwe cursusjaar meer mogelijkhe
den. De goedkeuring van de mini
ster van landbouw is verkregen een
derde vakrichting in tie voeren, nl.
voor toekomstige hoveniers (aanleg
en onderhoud van tuinen). Dit is een
aanvulling op het huidige program
ma dat boomteelt en bloementeelt
omvat. Door de bredere basis krijgen
de leerlingen meer mogelijkheden
voor verdere studie en bij de keuze
van een beroep in de maatschappij.
Tijdens haar leven schonk zij aan
de St. Janskerk te Gouda een ge
brandschilderd raam, nr. 6. Op dit
raam ziet men de belegering van de
stad Bethulia en de onthoofding van
Holofemes, alsmede de familiewa
pens van het geslacht van de Marck
Hieruit kan men afleiden dat het ge
slacht van de Marck terug ging tot
Francois van Halewijk. Uit oude pa
pieren is tevens gebleken dat Ridder
van Halewijn huize ter Wadding
(tussen Voorschoten en Leiden) als
onsterfelijk leen heeft bezeten.
In 1581 zwoerden onze staten de
Spaanse koning plechtig af en aan
gezien de weduwe van Aremberg
weigerde de nieuwe orde van zaken
te erkennen werden haar goederen,
voorzover die in de noordelijke ge
westen van Nederland lagen, door de
Staten des Lands in beslag genomen
Zij overleed in 1596.
Graaf van
zaterdag 19
maandag 21
noemd. Zulk een ambacht was
St. Hubrechtsgerecht.
De eigenaren daarvan, welke la
ter ook de ambachtsheerlijkheid van
Noord Waddinxveen bezaten, woon
den op een aanzienlijk landgoed na
bij de brug, hetwelk in oude brieven
en papieren onder de naam van Sou
burg voorkomt; ook wel genoemd
het huis met de toren of huize Sou
burg. Tegenover dit landgoed aan de
Noordkade had men de gevangenis,
waarin de misdadigers werden op
gesloten (voormalige huizen aan het
Sluisje). Voorts was er een schand
paal in het Dorp (recht tegenover de
Kerkweg) en een gerechtsplaats
(galg) bij het Sluisje. Zij werden me
nigmaal gebruikt om de strenge ei
sen der gerechtigheid tie vervullen.
De vakantieregeling 1969 voor de
Waddinxveense groente- en fruit
handelaren ziet er als volgt uit:
Kruideniers: J. W. Verwey van
maandag 23 juni t/m zaterdag 5 juli;
J. P. Boevé van maandag 7 juli t/m
zaterdag 19 juli; J. Pak van maandag
21 juli t/m zaterdag 2 augustus;
Hertog van maandag 21 juli t/m za
terdag 16 augustus.
Manufacturiers: Fa. Wed. Bac van
maandag 4 aug. t/m maandag 11
aug.Fa. W. v.d. Vlist van maandag
11 aug. t/m maandag 18 aug.
Dit zou een aanwijzing kunnen
zijn dat de naam Waddinxveen af
komstig is van Huize Ter Wadding.
Op de tentoonstelling Oud-Wad-
dinxveen is nog één van de laatste
schetsjes van Souburg te zien.
Van de Koningin Wilhelmina-
school (christelijk MAVO) slaagden
voor het mulo-diploma A met mid
denstandsdiploma: Elly van Dijk,
Joke Faas, Tonny de Graaf, Fijke
Havenaar, Adri Graveland. Voor het
diploma mulo-A met wiskunde
slaagden: Dikkie van Driel, Jan de
Hartogh, Sjaak van Kleef, Tineke v.
Gils en Paulien Verweij.
De heer J. Vink uit Waddinxveen
is in Utrecht geslaagd voor het doc
toraal examen scheikunde.
Van de Klaas de Vriesschool slaag
den voor het toelatingsexamen van
het Coomhertgymnasium in Gouda
Marjo Dörr en Ruud Bijkerk. Paul
Dekker slaagde voor het toelatings
examen van het christelijk lyceum.
Tot de Rijks HAVO werden toegela
ten Marijke Berger, Cora Deenen-
kamp, Yvonne Plezier, Peter van
Binnendijk, Coenraad Carets, Rudie
van Rhijn, Ronnie Sijthoff en Ton
Versluis.
maandag 30 juni t/m zaterdag 12
juli: C. Koot, Kerkweg en P. C. van
Beest, Luifelbaan; maandag 21 juli
t/m zaterdag 2 augustus: C. Kerver
Dorpstraat; maandag 21 juli t/m
woensdag 6 augustus: K. van Til
burg, Winkelcentrum Oranjewijk;
maandag 28 juli t/m zaterdag 9 au
gustus: W. en S., Zuidkade; maandag
4 augustus t/m zaterdag 16 augus
tus: F. Versluis, Kerkweg.
De slagerijen zijn woensdag na
12.30 uur en zaterdags na 16 uur ge
sloten.
Nou es effen kijken hoe ik dat nou netjes zeggen moet
dat ze goed voelen wat ik bedoel maar dat ik er niet
te veel tegen de haren opstrijk. Ik geloof wel in de goe
de bedoelingen van het hoofdbestuur, zij zit ten daar
om onze belangen te behartigen en als onze vertrou
wensmannen, al weer die sigaar uit, nou die krijgt ie
terug, dat is niks, goeie sigaren hebben ze tegenwoor
dig niet meer, wat zei ik ook? Vertrouwensmannen,
niet? Lees es effe terug want nou ben ik door die stink -
sigaar de draad kwijt. Zo hufter, als je nouw weer es
uitgaat! Maar eh, ja met Stok, nee niee nou niet, berg
em maar effe op in de wachtkamer en geef ’em een si
gaar, zeg dat ik met tien minuten bij hem ben. Zo laat
maar effe op een laag pitje zitten. Nou ’s effen kijken.
Ja maar met goeie bedoelingen is de weg naar de hel
geplaveid en wij willen de weg plaveien naar een be
tere toekomst voor ons vak. Niet gek hè, niet gek be
dacht van de ouwe sok! Zit niet zo te grinneken, juf
frouw van der Pluim. Dan schieten we er niets mee op
om aan het lijntje te worden gehouden. Nou ja en draai
d’r dan verder een punt aan van: hopen dat we met z’n
allen eensgezind tot een oplossing komen of zoiets, dat
giet u zelf maar in ’t vat
Mieke van der Pluim zag altijd kans om van zulk
een verwarde monoloog een toespraak te maken die er
op papier heel goed uitzag, en wanneer Reindert Stok
soms hiet verslag van die toespraak in het vakblad las,
zuchtte hijik wist niet dat ik het zo mooi gezegd had
Nou is d’r nog wat? Hij zag Mieke dralen. „Ja me
neer d’r is nog wel wat, maar er zit iemand te wach
ten enne...”
„Nou, kan het niet in vijf minuten? Die vrijer gaat
niet dood. Die zit lekker op een van mijn sigaren te
knabbelen en misschien is ie nog beter dan die ik hier
probeer in de brand te houden”.
„Meneer Stok, ik vind het niet prettig om het te moe
ten zeggen, maar ik ga hier weg”.
Reindert Stok ging zitten, zijn sigaar verdwaasd als
een vlaggestok in zijn hand.
„Wat zeg je me nou, kind?” Het officiële gejuffrouw
vergat hij. „Heb je het hier niet naar je zin?”
ke baas, maar wie het een half jaar met hem had kun-
Bakkers: Vis en de
maandag 30 juni t/m
juli; H. v.d. Berg van
juli t/m zaterdag 9 aug.
Electriciens: M. Kadiks van maan
dag 21 juli t/m zaterdag 9 augustus;
L. Vermulm van zaterdag 13 juli t/
m zaterdag 26 juli.
gingen de bezittingen naar zijn zus
ter Margaretha van de Marck, die
door deze erfenis één der aanzien-
lijkste vrouwen van die tijd werd.
Zij noemde zich Vrouwe Gravinnen
van de Marck, Vrijvrouwe van Bar-
bancon, Zevenbergen, Vrouwe van
Naaldwijk, Honsholredijke tot Bosch-
huizen, Erfmaarschalkinne van
Holland, enz. Enkele van deze titels
waren haar toegevallen door haar
huwelijk met Jan van Ligne, heer
van Barbancon. Deze is in de ge
schiedenis van ons land zeer bekend
onder de naam Graaf van Aremberg.
trouwverbod opleggen, dacht hij en grinnikte zonder
plezier.
„Zit die vergadering je zo dwars, Reindert?” vroeg
Magda aan tafel. Gisteren zei je nog dat je al die lui in
je zak had en dat jie ze wel meekreeg”.
„Welnee, meisje, maar Mieke gaat weg”.
Mieke weg? vroeg Nellie, zijn dochter. „Nou dat ’s
strop paps”.
„Als je ’t maar weet zo een krijg ik er nooit meer”.
„Ach”, zei Magda, „dat weet je niet maar vóór een
nieuwe is ingewierkt!”.
En dan moet het er nog een zijn die met paps op
kan schieten. Want u bent ook een baas met een ge
bruiksaanwijzing” lachte Nellie.
„Ik ben gewoon een lam”, verklaarde Reindert plech
tig.
„Als ik niet oppas nemen ze allemaal een loopje met
me”.
„Maar je past goed op, glimlachte Magda, die haar
echtgenoot maar al te goed kende.
„Nou, ja” wierp Bas er tussen, die tot nog toe zwij
gend was blijven dooreten. ,Ze verbeeldde zich de
laatste tijd ook nog al wat, die juffrouw van der Pluim.
Leek of heel de zaak om haar draaide”.
„Ze had hart voor de zaak”, wees Reindert terecht.
„Ze had méér hart voor de zaak dan ik soms bij jou
bespeur, vadertje. En ze was prima voor haar werk”.
„We vinden wel weer een nieuwe”, zei Bas onver
schillig, en misschien hoef je die niet zoveel salaris te
geven”, ,,’t Zijn tenslotte lui die alleen maar geld kos
ten”.
„De opvatting van honderd jaar geleden”, kwam
Nellie scherp. „Alleen bazen en reizigers verdienen de
kost, de rest kost alleen maar geld. Maar een reiziger
kan ook geld kosten, zelfs als ie met orders thuis komt”.
„Wat wil je daarmee zeggen?” informeerde Bas nij
dig.
„Laten we ons daar niet in verdiepen”, meende Rein
dert met een waarschuwende klank in zijn stem. De
ideeën van Bas bevielen hem maar matig en hij hield
zijn hart vast voor het ogenblik, dat niet hij, maar Bas
de leiding van het bedrijf had. Met zulke denkbeelden
kwam je er niet in deze tijd, dat was misschien goed
toen ze nog in die rij stonden voor een baantje van vijf
en zeventig gulden in de maand.
„Zeg vader, kwam Nel ineens, „waarom probeert u
het niet eens met mij?”
„Met jou?” Reindert vergat de hap die hij juist op
zijn vork had geladen in zijn mond te steken.
„Ja, hier zit ik met mijn einddiploma M.M.S., en met
mijn steno en type-diploma op de koop toe”.
„Diploma’s zieggen me niks”.
„Zonde van het geld dan”.
„Nou ja, ik bedoel, je moet toch ook een beetje erva
ring hebben?”
,Als je nooit begint, krijg je ook nooit ervaring”.
„En ik dacht dat jij van het najaar naar Frankrijk
wou voor je taal?”
„Dat kan altijd nog. Dit lijkt me minstens zo nuttig
en u bent uit de brand. U hoeft me natuurlijk niet te
geven wat Mieke kreeg, die zat er al zo’n jaar of drie,
maar ik verdien dan meteen een behoorlijk salaris ook”
„Je pakt het wel heel zakelijk aan”.
St. Hubrechtsgerecht is een getuige
nis van enkele personen te vinden
die onder ede verklaarden dat om
streeks het jaar 1506 aan 2 mannen,
wonendie op een perceel grond ge
naamd het Nesje, het barbaarse von
nis van verbranding is voltrokken.
Aan wie de ambachten in leen zijn
uitgegeven is niet helemaal duidelijk.
Was het huidige Waddinxveen het
zelfde als dat was destijds in de
gunstbrief van Floris de Vijfde ge
noemd werd als Sasjemerambacht?
Dan behoorde het tegen het einde
van de 13e eeuw aan het huis van
Teilingen toe. Mogelijk is, dat het
door de deelneming van de heer
Dirk van Teilingen aan de samen
zwering tegen Fioris de Vijfde, ver
beurd verklaard werd. Mogeljjk is
ook, dat het door het huweljjk van
Sofia van Teilingen met Willem van
Naaldwijk in het geslacht van
Naaldwijk is gekomen. Zeker is ech
ter, dat hun achterkleinzoon, Hen
drik van Naaldwijk, die tevens heer
van Wateringen, Capelle op de IJs-
sel, Ridder en Erfmaarschalk van
Holland was, in de laatste 15e eeuw
heer van Waddinxveen genoemd
werd.
Als hoogste gerecht was er de Ho
ge Vierschaar. Dit college berechtte
vele soorten misdaden. Ook de lijf
straffen, die „met de hals” moest
worden beboet. Ambachten waar
binnen de ambachtsheren eigen
recht mochten doen gelden werden
hoge vrije of halsheerlijkheden ge-
het
nen uithouden liep niet gauw meer weg. Mieke van der
Pluim was er al weer drie jaar. „Maar eh, ik ga trou
wen”.
„En is daar zo’n haast bij?” vroeg hij geïrriteerd en
liet meteen van schrik bijna zijn sigaar vallen. Dat was
geen uidrukking tegenover een meisje, Reindert! be
strafte hij zichzelf”. Ik bedoel, u gaat toch niet op stel
en sprong weg?”
„Ik wou met drie maanden gaan trouwen, ik dacht,
ik zal u maar zo vroeg mogelijk zeggen, dan hebt u de
tijd nog”.
„Nou kind, ik snap best dat je eindelijk weleens je
eigen baas wil zijn. Maar dit valt me toch koud op m’n
dak. Wat moet ik nou?”
„Och meneer, u vind nog wel een betere dan ik”. „Ja
en dan zou ik zeker moeten zeggen: dat nooit. Nee
meisje, zulke complimenten maak ik je niet hoor! Maar
ik was zo lekker aan je gewend en nou ja, als je nou
zei ik ga weg en ik kan ergens anders meer verdienen,
dan zou ik zeggen: vertel me maar hoeveel, dan gooi
ik er nog wat bovenop. Maar ja, als die vrijer van jou
wil trouwen, dan kan ik daar niiet tegenop betalen.”
„Dat is ook de enige reden, meneer Stok, ik zou niet
weggaan, maar we zijn al vijf jaar verloofd en nu kun
nen we een gedeelte van een huis krijgen...”
„En kim je dan niet nog een tijdje blijven komen?”
„Dat zou wel kunnen, maar daar schiet u niet zoveel
mee op. Dat is maar uitstel. En dan zou ik toch voor
dagen komen”.
„Nou ja Mieke, de slag is gevallen, dezer dagen
praat ik nog wel even verder met je die vrijer in de
wachtkamer zal wel zo langzamerhand aan het einde
van z’n sigaar zijn, en maak dat ding nou maar klaar.
Maar leuk vind ik het niet, nou kan ik weer op zoek.
Nee stil maar, jou neem ik het niet kwalijk, je hebt
groot gelijk meid. Nou, ik zie je nog wel.”
Mopperend ging hij de deur uit. Allemensen, wat een
pech. Het liep hem in alles tegen. Nu Mieke weer weg,
Mieke die zo goed haar werk deed, Mieke die zo vlot
in Frans, Duits en Engels correspondeerde, Mieke die
durfde te zeggen: Zou u het nu wel zó schrijven? en
dan meestal gelijk had. Ze moesten zulke meiden een
Ten tijde van het leenstelsel wer
den de leenbezitters, heren, eigena
ren van ambachten dus ambachtshe-
genoemd. Oorspronkelijk was
aan deze titel geen ander recht ver
bonden dan het aanstellen van
schouten, schepenen en andere be
ambten. Vele ambachtsheren heb
ben echter in tijd van oorlog of bij
andere gelegenheden de landsvorst
aan zich weten te verplichten en
zjjn langs die weg in het bezit geko
men van diverse rechten.
,,’t Is toch ook een. zakelijke zaak”, lachte ze.
„Nou meisje daar moet ik dan eens ernstig over na
denken,” weerde Reindert af.
„Goed, als u er dan ook maar ernstig over denkt”.
,Wat zeg jij ervan, Magda?”
,,’t Is te proberen”, vond zijn vrouw in stilte ver
heugd dat ze op die manier haar dochter voorlopig
thuishield.
,En Nel zal het best rooien”.
„Van de regen in de drop”, meende Bas grimmig.
„Hoezo?” informeerde Rein kwasi vriéndelijk.
„Je moet geen familie in je eigen zaak laten werken”,
meende de zoon.
„En jij dan?”
„U stelt mij toch niet gelijk met de eerste de beste
typiste?”
„Met de eerste de beste typiste bedoel je juffrouw
Pluim. „Nee beste jongen,, daarmee stel ik je niet ge
lijk, helaas niet, moet ik erachter zeggen”.
Reinders stem klonk schamper. .Misschien komt het
omdat zij moet werken voor haar broodje, en voor jou
je vader het al verdiend heeft”.
„Reindert, schiet op, anders kom je te laat” waar
schuwde Magda, olie op de golven gieten. Zo’n gesprek
tussen vader en zoon kon tot een laaiende ruzie uit
barsten.
„Ik ga er niet verder op door”. Rein begreep de wenk
van zijn vrouw, wilde voorkomen dat die de hele avond
met hoofdpijn zou zitten, ze kon er niet tegen, tegen die
scènes.
„Maar goed, Nel, ik zal er ernstig over denken. Al-;
je tenslotte zo’n opleiding gehad hebt, waarom zou je
vader er dan niet van profiteren inplaats van ’n vreem
de”.
„Daar hoor ik je, zei dove Jaap”, glimlachte Nel.
Óp wieg naar de vergaderzaal hij ging liefst wan l
delen, lopend kon je zo lekker opschieten met denken!
overpeinsde hij de plotselinge verandering die heid
te wachten stond. Nel, was het zo gek?
Van al zijn kinderen leek ze na Herman het meestj
op hem. En ze had meer belangstelling voor de zaakl
dan Herman of Hans ooit gjetoond hadden, en hij konl
met haar over zaken praten zonder zich op te winden I
zoals zo vaak het geval was als hij met Bas aan del
gang was. Zij was het die met hem meeging de kas in. j
zij las de vakbladen, en dat ze niet af en toe mééging
naar een vergadering was alleen, omdat het bollenvakl
nu eenmaal beschouwd werd als een mannenvak. Één
maal was er een vrouw op de beurs geweest, haar foto!
kwam in de vakpers! De emancipatie der vrouw hadl
voor het bollenvak halt gehouden, zei Nel. Maar goedl
ook, dacht Reindert bij zichzelf, want waar bleef je alsl
bollenjongens onder elkaar, wanneer d’r een stel vrou-i
wen aan het beurstafeltje zat mee te zwetsen? Enfin
zwetsen was er dan natuurlijk niet meer bij, allemaa l
zoete jongens- Nee, niks an, geen aanlokkelijk toe-J
komstbeeld!
P300 f398,-
