Pas met etenswaren broeierig warm en weer Met de Zilveren lepel bij WIPPEROEN EN DE DUINENDIEF 1^ Gezondheid zelden beletsel voor levensverzekering u r ‘S Pagina 1 2 Waddinxveen Zevenhuizen Moerkapelle 1 door Tom Lodewijk Wordt vervolgd g^BlIRGERLIJKE STAND I I a>t B t< P Gift voor Mannenkoor WADDINXVEEN Het Chr. Wad- dinxveens Mannenkoor De Brug heeft I Waddinxveen |jj^DE KERKEN NODIGEN Regels 4 WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HOLLANDS HART - donderdag 3 juli 19691 °P D< GEVONDEN EN VERLOREN X 9 ns 11. Denk eraan dat hapjes (snacks) uit slecht beklante automatieken of cafetaria’s lang bewaard kunnen zijn bij een lauwwarme temperatuur en zo een ware bron voor salmonella- vergiftiging kunnen vormen. 6. Groenten en fruit moet u meerma len goed wassen. Fruit, dat daarvoor in aanmerking komt, kunt u ook schillen. 10. Kook op warme dagen losse melk evenals mjelk uit een aangebroken fles, ’s avonds door. 9. Bewaar geen resten als u niet over een koelkast beschikt. Gehuwd: J. M. de Heij en S. van Hel den; J. Mastenbroek en G. Weerheym J. den Heijer en L. Broer; T. J. M. Boere en M. P. van Eik. Gevonden: paar blauwe dameshand- schoenen, sleutelhanger met sleutels, een zaag, een huissleutel. ■•<1 je ee ei af Zi I w ve de ki b; v< n; Z: sc ee te V r; d P h u 3. Verhitting. Uw eten is betrouw baar als het vlug op een hoge tem peratuur wordt gebracht en mins tens een kwartier lang op deze tem- peratuur gehouden wordt. Boven de 80°C sterft de salmonellabacterie en kan dan dus geen schade meer be rokkenen. Bij warm weer is het ver standig om losse melk evenals melk uit een aangebroken fles ’s avonds even door te koken, snel af te koelen en dan wieer koel weg te zetten. Het eten van rauw vlees moest bij warm weer vermeden worden, dus geen broodje tartaar of biefstuk. van het Anjerfonds een gift ontvan gen van 750,- voor de aanschaf van een nieuw muziekinstrument, waar schijnlijk een electronisch orgel. hebben?” snikte Snipper door zijn tranen heen. Wipperoen haalde mistroostig zijn schouders op,maar opééns wist hij het. Hij wist niet WIE het hutje had gestolen, maar wel WAAROM het gestolen was. Het was natuurlijk gestolen om van hiet hout een hek te maken. ”Ik ga op onderzoek uit Snip per”, zei Wipperoen vastberaden. ’’Blijf jij maar hier om op je spul len te passen”. DEN HAAG Allemaal hopen we op een lange warme zomer. Die gun nen we alle Nederlanders. Maar we gunnen ze niet de moeilijkheden, die op warme dagen kunnen ontstaan tengevolge van een voedselvergiftiging. Dat bij warm weer voedsel wat sneller bederft weet u. Maar dat voedsel, dat er goed uitziet, goed ruikt en uisekend smaak, gevaarlijk voor de ge zondheid kan zijn en voedselvergiftiging kan veroorzaken weet niet ieder een. Om te voorkomen dat voedsel be smet wordt en om de besmetting zo veel mogelijk te beperken, moeten volgende punten in het oog worden gehouden. 3. Vanzelfsprekend gebruikt u een schone handdoek en laat u geen vui le thee-, hand- en vaatdoeken in de keuken slingeren. Spoel ze na gebruik in een schoon sopje uit en droot ze vlug, liefst in de zon. In het ondeugdelijk worden van voedsel hebben meestal salmonella- bacteriën de hand. Gebruikt men zulk besmet eten, dan zijn de zgn. zomerdiarree of buikgriep, gepaard gaande met misselijkheid en braken het gevolg. Vooral voor kinderen, zieken en bejaarden, die weinig weestand hebben, kan dit tot onaan gename complicaties leiden. 4. Gasten of huisgenoten die buik pijn en/of diarree hebben weert u uit de keuken en drukt ze extra op het hart hun handen goed en veel te wassen, zeker na het gebruik van Geboren: Dirk, z.v. D. Verkuil en C. de Mik; Sonja, d.v. C. van Dam en T. van der Velde; Reina Bertha, d.v. P. L. Bos en R. Veninga, David An thony, z.v. M. Lindhout en M. van der Gaarden; 'Neeltje Margarétha, d.v. C. Ravenhorst en B. Brouwer; Linda Simone, d.v. H. Bandell en en P. M. M. Hoogmoed; Marco, z.v. J. M. Dreesman en S. F. Eliasberg; Ludovic Karel Valentijn, z.v. R. J. K. Scheidel en C. Roos; Johanna Cornelia, d.v. H. Schipper en S. S. Oudijk; Simona, d. v. H. P. van der Velde en J. Slobbe; Heidi Margarétha Cornelia, d.v. A. Vis en B. R. de Joode. 8. Proef liever geen rauw gehakt en zorg voor heel schone handen als u gehakt aanmaakt. Eet bij warm weer liever geen rauw of halfrauw vlees. Verloren: rood jongensfiets je, beige herenvest, schildpad, rode step, zwem abonnementen, werphengel, zilveren armbandje met inscriptie, sleutelring met sleutels, grijze fietstas, rood-wit- te step, gouden armband met inscrip tie, donker blauwe portemonnaie, gouden trouwring, gouden dames- ring, rode tas met inhoud, groen pop lin jack, bos sleutels, rood-wittie step, bos met sleutels. Maar nu Reindert die Sara zag, schoot een waar- schuwingssignaal door zijn hersenen. Daar zul je het hebben, dacht hij, nu komt de vrouw in het spel. Nu krijg je ’t gegooi in de glazen- Als deze Sara niets voor Hans betekende, had hij haar zó niet geschilderd, be greep Reindert. Zóveel kijk had hij er wel op. Sara Rodrigues”, stelde Hans voor, „de naam is Por tugees, maar de familie woont al vierhonderd jaar in Nederland”. „Woonde”, zei Sara zacht. „Wonen ze niet meer hier?” vroeg Reindert beleefd. ,Ze zijn er niet meer” zei het meisje we waren met z’n achten thuis, ik ben er nog maar alleen”. „Zij was ondergedoken, de anderen niet”, legde Hans kort uit. Reindert stond een ogenblik verslagen. Och hij had het gehoord, gelezen, hele families uitgeroeid. Nu stond hij er opeens vlak voor. Stel je voor, alles kwijt, zijn moeder, zijn vrouw, zijn kinderen. Hij wist niet wat te zeggen hij schraapte zijn keel. „Ik vind dat je haar heel mooi geschilderd hebt, jon gen. Ik stond er net bij te kijken.” „Fijn, dat u het goed vindt”. ,Ja dat zal jou wat kunnen schelen, ik heb er toch immers geen snars verstand van”. „En toch vond u het goed. Dat vind ik fijn”. „Dat portret van je moeder, Hans, ik wou hiet wel ko pen”. Ik wou ’t niet verkopen”. ,Ik wou ’t haar geven op haar verjaardag”. „Ik gun het haar best, maar zou ik het haar dan zélf niet geven?” „Waarom zou ik het niet van je kopen, jong? Heb je geld over?” ,Als het een verkapte vorm van steun is...” „Wees niet zo ijselijk hooghartig. Ik ben de enige aan wie je het verkopen wilt, dat weet ik, en mag het mij alsjeblieft wat waard zijn? Heb jij geen recht op je boterham? Is dat steun?” „Nee Hans”, zei Sara onverwacht, „het is toch leuk als je vader weet wat je waard bent? Zelfs al heeft hij er zoals hij zelf zegt geen snars verstand van? En we-hoeven niet zo onafhankelijk te doen. We hebben geld nodig!” We? dacht Rein zouden die twee... „Wat gaat u doen, vader?” vroeg Hans. „Ik heb er niet op gerekend je te zien, ik wou eigen lijk hier even wat gaan eten in een broodjeswinkel en dan weer terug. Maar nu zou ik zeggen: laten wie sa men wat gaan eten.” ”En dan gaat u even mee naar mijn huis”, zei Hans, Ned. Herv. Kerk: v.m. 10.00 uur ds. H. Stolk van ’s-Gravenhage en 19.00 uur: ds J. G. van leperen vah Kat wijk aan Zee. Kapel aan de Rotte: v.m. 10.00 uur ds S. van der Zee van Uitwijk en 19.GO uur: eerw. heer A. van Zetten van Vlaardingen. Geref. Kerk: v.m. 9.30 uur en n.m, 6.30 uur: ds. W. G. Bovendorp van Zutphen. Ver. Vrijz. Herv.: n.m. 6.30 uur: da. de Jonge van Gouda. Bronnen van besmetting kunnen o.a. zijn: melk, vlees, vis, kip, rauwe groente en onzuiver water (water op kampeerterreinen, uit sloot en plas). Onzuiver water moet, eer u het ge bruikt voor het wassen van groente en fruit èn voor de afwas, minstens 10 minuten gekookt hebben! o' Ned. Herv. kerk: 9.30 uur: ds J. R. Cuperus; 18.30 uur: ds J. v.d. Heuvel. 1 Herv. Wijkgebouw: 9.30 uur: ds J. v. I d. Heuvel; 18.30 uur: eerw. heer L. I van Gaaien, Bodegraven. Bethel: 9.30 uur: eerw. heer L. van j Gaaien, Bodegraven; 17 uur: ds J. H. 1 Cirkel, Bodegraven. Immanuëlkerk: 9.30 uur: ds W. Kool, ‘1 Katwijk aan Zee; 19 uur: ds H. P. 1 Swets, Lunteren. Geref. kerk: 9.30 uur: ds B. Koek- I koek; 6.30 uur: ds H. Dijkstra, Bos- koop. Chr. Afgesch. Gem.: 9.30 uur en 17 1 uur: ds A .P. Verloop. Geref. Gem. Boskoop: 9.30 uur: lees- 1 dienst; 19.00 uur: ds H. Rijksen; dins- dag 8 juli ds. Dam. Oud Ger. Gem.: Zuidkade 158: 10 uur en 18.30 uur: leesdienst; dinsdag 8 i juli 19 uur: ds E. Dumarchie, Voort- I huizen. Voll. Ev. Gem. Bethel: Boskoop, Bur. I Colijnstraat: 9.30 uur samenkomst. Idem donderdag 20.00 uur. Jehova’s Getuigen: 15.30 uur: opent. toespraak; 16.30 uur: Wachttoren studie. St. Victor kerk: 7.15, 9.00 en 11.00 uur. I ma. t/m vr. 7.45 uur, wo. 20.00 uur, I za. 19.00 uur. St. Petrus kapel: 8.30, 11.15 en 17.30 I uur, dl. 7.45 uur, do. 20.00 uur, za. I 9.00 en 19.00 uur. Spreekuren Maatschappelijk Werk ster der Herv. Kerk: Mevr. J. van 9 Harten-v.d. Meent, maandag, woens dag en vrijdag 's morgens van 9.00- i I 10.00 u. en woensdagavond van 7.00 I -8.00 uur in wijkgebouw ”Het An ker”, Kerkweg 234, tel. 4522. DEN HAAG De gezondheids toestand blijkt in ons land over het algemeen vrijwel geen belemmering meer te vormen om een levensver zekering te kunnen sluiten. De le vensverzekeringmaatschappij en hebben in 1968 slechts 0,1% van de aangevraagde verzekeringen op me dische gronden moeten afwjjzen of slechts in zodanige vorm kunnen ac cepteren, dat van een werkelijke ri sicodekking niet meer kon worden gesproken. Een onderzoek, dat het Bureau Voorlichting Levensverzekering hiernaar heeft ingesteld, heeft uit gewezen dat op een totaal van 303. 500 aanvragen bij 85% zelfs in het geheel geen medische keuring plaats had. Bij de 15°/o waar wel ’n keuring nodig was, leverde de uitslag van dit medisch onderzoek in het merendeel der gevallen geen enkel beletsel op voor het aangaan van de verzekering Bij bijna 3% was dit wel het geval, maar hiervan resteerde sliechts 0,1% waarbij op medische gronden geen verzekering kon worden gesloten.Bij 2,8% was nog een verzekering moge lijk, zij het op speciale voorwaarden zoals bijv, het betalen van een extra premie. Hierbij kan worden opge merkt dat een extra premie dat in vierhand met de gezondheidstoestand voor een levensverzekering moet worden betaald, meestal voor de in komstenbelasting tot de buitenge wone lasten kan worden gerekend. Het onderzoek van het Bureau Voorlichting Levensverzekering had betrekking op aanvragen die de le vensverzekeringmaatschappij en in 1968 ontvingen van individuele per sonen voor het sluiten van verzeke ringen met een uitkering-ineens of periodieke uitkeringen. Collectieve pensioenverzekeringen voor bedrij ven en kleine verzekeringen, in hoofdzaak ter bestrijding van be grafeniskosten, bleven bij het onder zoek buiten beschouwing. Het bereiken van deze gunstige stand van zaken bij het aanvaarden van aanvragen voor levensverzeke ringen is vooral toe te schrijven aan de ontwikkeling van de medische wetenschap en aan het brede finan ciële draagvlak dat het Nederlandse levensverzekeringbedrijf zich heeft verworven. De vooruitgang op me disch gebied maakt het mogelijk dat bepaalde ziekten niet langer als be langrijke doodsoorzaken beschouwd behoeven te worden. Vaak is defini tieve genezing mogelijk van aandoe ningen, waarbij vroeger ernstig re kening moest worden gehouden met herhaald optreden. Zowel hierdoor als door het grotere financiële draag vlak kunnen de levensverzekering maatschappijen een soepeler beoor- delingsbeleid toepassen dan voor heen. De ruimere mogelijkheid om risico’s te aanvaarden, komt ook tot uitdrukking in het feit dat in de af gelopen jaren de bedragen waarvoor men zich zonder geneeskundig on derzoek kan verzekeren, verhoogd zijn. Mede hieruit vloeit het genoem de percentage van 85 voort, waarbij geen medische keuring nodig was. het toilet. Denk in dit verband ook eens aan papieren handdoeken. 5. Maak er een gewoonte van na elk bezoek aan de W.C. uw handen goed te wassen. Gebruik voor het af drogen daarna een aparte handdoek, die u regelmatig, liefst dagelijks, ver schoont. En we, nou ja, we gingen om elkaar géven, en gingen samenwerken en toen „Schilder jij ook?” ,Ik boetseer. Ik ben niet zo goed als Hans. Hans is een van de besten. Zult u nog eens zien”. „Hou je van Hans?” „Wat dacht u?” Hij hoefde niet verder te vragen, haar gezicht zei genoeg. „En hoe moet dat nu, als er kinderen komen? Of doen jullie daar niet aan?” Hij schrok van haar gezicht. ,Neëm me niet kwalijk”, zei hij haastig, ,in deze tijd denken veel mensen daar zo gemakkelijk over”. ,Als ik geen kinderen zou krijgen, zou ik ze adopte ren”, zei Sara. „Voorlopig hebben we ruimte genoeg en anders kijken we wel naar wat anders om. Met een beetje fantasie en goeie wil kan alles. Wij hadden thuis een groot gezin, zo gezellig Haar ogen dwaal den weg. „Ziezo”, kwam Hans’ stem, ,dat is geregeld. Ja vader om op dat gesprek van zoëven terug te komen...” .O” zei Reindert dat hebben Saartje en ik al voort gezet. Zij heeft het allemaal in kannen en kruiken merk ik”. Hans keek zijn vader onderzoekend aan. Klonk er iets van schamperheid in zijn stem, of zou het mogelijk zijn dat hij het wel goed vond? Afther all, al vond hij het niet goed, dan ging het tóch wel door, hij was meerderjarig, zij het nog maar pas. Maar liever had hij dat alles in gpede harmonie met zijn ouders verliep. „Vindt u het goed vader?” Hangt het daarvan af, jongen?” „Eerlijk gezegd, nee, maar ik zou het wél fijn vin den”. „Ik ook” zei Sara opeens. Zo” glimlachte Rein „en waarom ju?” Omdat ik zo graag weer mensen wou hebben, waar ik vader en moeder tegen zeggen kan”. Reindert Stok had opeens al zijn aandacht bij zijn bord. Dat kind kon dingen zeggen waar je een raar gevoel van kreeg. Reindert Stok vocht met zichzelf de strijd tegen zijn menigvuldige vooroordelen uit. Vooroordeel tegen het artiestenleven, tegen de hele sfeer waarin hij zich vreemd voelde. Vooroordeel tegen zo’n flodderige ma nier van een huwelijk opzetten, zonder een feestelijke verloving, zonder een degelijke opzet, gewoon maar bij elkaar op zo’n kamer (en ’t zou wat wezen!) en dan maar zien hoe het liep. Vooroordeel ook, al wou hij zich dat nauwelijks bekennen, tegen dat meisje. Hij was geen antisemiet, o nee, nooit last van; hij had ze zelf geholpen tijdens de bezetting, maar een jodenmeis je, ach, dat was voor hem net zoiets alsof zijn zoon trouwde met een Indonesische of Chinese vrouw, niks minder dan een westerling, maar zo anders, nietwaar? Dan opeens dacht hij aan zijn overleden schoonvader, doctor Julius Heckenrath: hij had geen ogenblik ge aarzeld, toen het om Magda ging, en zij was toch ook half joods? En deze Sara, al toen hij haar portret zag had hem dat aangegrepen. Hij kon deksels goed begrijpen, dat Hans het goed van haar te pakken had. En zo artistiek als ze was, leek ze hem de zakelijkste, de meest prak tische van de twee. Misschien had Hans, die bepaald geen zakenman was, die maar moeilijk van zijn werk afstand kon doen, het eerder zou weggeven aan een arme bewonderaar, dan verkopen aan een rijke die er het waarlijk mooie niet van zag, misschien had Hans juist deze vrouw nodig. En ze hield van hem. En ze wil de graag kinderen. Kleinkinderen van hém... „Ik zou wel graag zien, dat Sara eerst kennis maak te met je moeder’. „Die kent haar al”. 2. Koeling. Bij normale temperatu ren vermenigvuldigen salmonella- bacteriën zich bijzonder snel en kun nen dan een gevaar voor de gezond heid vormen. Bij lage temperaturen vermeerderen ze zich weinig of niet. Eten en etensresten moeten dus koel bewaard worden. Beschikt u niet over leen koelkast, dan is het beslist af te raden om bij warm en broeierig weer restjes te bewaren. kopen!” grinnikte Hans, „Ondanks al die gevechten!” ,Uw vrouw is een schat” zei Sara warm. Vertel me nou es wat ik nog niet wist” zei Reindert 11 tevreden. „Kom jongens nou gaan we kijken waar Ij jullie kamperen”! Hij liep een kwartiertje later, onwennig rond over de I grote zolder met het bovenlicht, zag het afgeschoten ge-1 deëlte waar Hans huisde. Het zag er merkwaardig op-1 geruimd uit. „Wist je dat ik kwam?” vroeg hij argwanend. „Sara F houdt me netjes”, legde Hans uit. .Vandaar schone das en boord zeker” lachte Rein-1 dert. „Onder andere. Als het aan mij lag liep ik altijd met I die trui”. „En ik wil hem ook wel eens anders zien”, verklaar-1 de Sara. „En we houden geen van beiden van die mensen die I aan alles zo graag laten merken dat ze artiest zijn”. „Ik ook niet”, meende Rein toe, maar mensen zou dit dan jullie huis worden hoe red je dan?” „Makkelijk” zei Sara. ,Het enige wat we nodig heb ben is een tweepersoonsbed inplaats van die bank van Hans. Kijk hier werk ik, hier werkt Hans, ruimte zat' Reindert gewend aan zijn eigen ruime huis, zijn serre vol bloemen, de zes kamers boven, de badkamer, de schuur, de garage en de tuin kon zich niet indenken dat mensen met zoiets tevreden waren, én zei dat ook „Moet u horen”, zei Sara, als we nou een beetje geld hebben over gespaard dan kopen we een klein oud boerderijtje en dat knappen we op. Want de kinderen moeten niet in de stad wonen die moeten buiten kun nen ravotten”. Alweer: de kinderen, dacht Rein. „Hou je zoveel van kinderen, Saartje?” „U niet?” ,Ik vind ze lief maar lastig”. n ,En ik lastig maar lief. U hebt er toch zelf ook vier?' .Glukkig wel” „Nou dan?” Ze keken elkaar aan. „Ja” besloot Rein dert ze was een lieve meid. Moest hij zijn handen niet dichtknijpen dat zijn zoon niet aan een of andere duis tere figuur was blijven hangen? Was dat niet altijd zijn grootste vrees geweest? „Jullie kient het allemaal zelf maar uit”, zei hij „en als je benauwd zit Hans, dan kom je maar bij mij”. Ik vind het heel aardig van u maar ik red me lie ver zelf”. „Dat weet ik, maar ik ben je vader”. Magda zag het al aan zijn gezicht toen hij die avond thuiskwam. 7. Uw eten is betrouwzaar als het een kwartierlang door-en-door op een temperatuur van meer dan 80C verwarmd is. 2. Bedenk dat uw handen besmet kunnen zijn en dat u zo de besmet ting van het ene op het andere voe dingsmiddel kunt overbrengen. Was ze dus altijd goed met water en zeep vóór u met etenswaren in aan raking komt. Dit geldt nog sterker voor mensen die diarree hebben of gehad hebben. 1. Wees schoon op uw vaatwerk en uw bestek. „U ziet er wel naar uit, dat u eronder lijdt”, lachte Sara. „Je houdt je goed voor het oog van de wereld” zei I Rein. ,Wat mijn vrouw en ik uitvechten doen we onder I mekaar”. „Maar dat portret van moeder wou u toch wel graag 1 49. ”Ja, ik zie het...” knikte Wip peroen geschrokken. Nu, véél was er niet te zien, maar dat was juist het erge, want precies op de plek waar het hutje van Snipper be hoorde te staan, stond niets. Het hele hutje was spoorloos verdwe nen. Slechts een paar armzalige balkjes waren er overgebleven... ”Bah, wat gemeen!” tierde Snip per. ”M’n hele hut is gestolen!” ’Maar je spulletjes zijn er nog, Snipper’, probeerde Wipperoen Nerv. Kerk: 9.30 uur: ds. H. Stroeve, I Lopikkerkapel en 18.30 uur: ds. E. M. Bakker, Rijssen. Geref. Gem.: 9.30 en 18.30 uur: ds. A. F. Honkoop. hem te troosten. ’’Kijk maar, de ta fel, en de krukjes, en je bed ”Wat heb je aan een bed zonder hut?” riep Snipper wanhopig. En terwijl er dikke tranen over zijn wangen rolden ging hij verslagen op zijn krukje zitten. Wipperoen bleef muisstil staan en zei niemendal, want hij wist niet te bedienken om Snipper wat op te beuren. ”Wie zou m’n hutje gestolen „u bent er nog nooit geweest. We hebben een andere kamer nu”. Weer „we”. Rein moest er haring of kuit van heb ben, en toen hij samen met Hans en Sara in ’n niet te groot, gezellig en niet druk restaurant zat, kwam hij er maar meteen mee voor de dag. „Wat praten jullie toch over „we”? Neem me niet kwalijk Sara, maar ik ken jou alleen maar als een meisje dat door Hans geschilderd is”. „Het is een kljein verschil”, glimlachte Hans, ,ze is mijn meisje en daarom heb ik haar geschilderd”. ,Dat dacht ik wel” zei Reindert, „Dat zag u zeker?” vroeg Sara. „Ja of je het gelooft of niet dat zag ik. Je hebt haar net zo geschilderd als je je moeder geschilderd hebt”. „En u hebt er helemaal geen kijk op!” lachte Sara. „U moet me nóg eens wat vertellen!” Zie je, als dat kind lachte, dan was ze hij wist het opeens zijn stand- aard-uitdrukking: een lieve meid. Maar hij zat nog boordevol achterdochtige bezwaren. „Zitten jullie samen op die kamer?” „We werken op die kamer, en Hans woont er”, legde Sara uit. O meneer Stok, ik weet wat u denkt! O, die arties ten! Géén moraal hè?” „Ik denk niks”, zei Reindert stug, want hij schaamde zich een beetje. Zou dat kind tóch degelijker zijn dan hij dacht? „Maar -vader nou we het er toch over hebben”, zei Hans ernstig, „we willen wél gaan trouwen en niet te lang wachten”. ,Toe maar ik kien haar pas een half uur en nu hoor ik al dat je met haar gaat trouwen? Dat deden we in mijn tijd anders”. ,O ja, verloven en zo, en dan sparen voor je eigen huis en je meubeltjes. Maar dat hoeft bij ons niet”. „En ’t is veel goedkoper” kwam Sara er bij, „want dan zeg ik mijn kamer op”. Vader ik moet even bellen” zei Hans ik zou van avond meehelpen bij het inrichten van een tentoon stelling, maar nu u er bent, zeg ik het af”. „Ik wil je niet ophouden, jong”. „U houdt me niet op, veel te leuk dat u er nou es bent”. Reindert zat met Sara alleen hij probeerde al dat plotselinge nieuws te verwerken. „U bent er een beetje ondersteboven van”, zei Sara. „Dat kan ik begrijpen. Maar u wéét ook zo weinig van Hans”. „Ja kind we zien elkaar niet veel”. ,Maar Hans en ik kennen elkaar al een paar jaar. 1. Hygiëne. Om het besmettingsge vaar zo klein mogelijk te houden is een goede hygiëne onmisbaar. Dus goed handen wassen na het gebruik van het toilet, vóór u gaat koken en vóór het aan tafel gaan. Na het eten, vaatwerk en tafelgerei afwassen in héét water met afwasmiddel en dro gen met een schone theedoek. N.B. Was en borstel uw handen ter dege voordat u rauw gehakt aan maakt en proef er niet van! ,Zo” zei Rein verwonderd „daar heeft ze me nooit iets van verteld”. „Ze vond dat dat op mijn weg lag”. „Tja”, lachte Reindert, daar heeft zie nog gelijk in óók”. ,En nu komt het toevallig zo mooi uit, geen officiële visite ik hoef niet meer haar op zicht”. ,Maar ik wil wel graag”, zei Sara, „ik wil wel éérst naar jouw vader en moeder Hans”. „Nou, dan gebeurt het natuurlijk”, gaf Hans toe. „U I ziet het vader ik heb nou al niks te vertellen!” ,Net zo min als ik jongen. Maar we tippelen er alle- H maal op z’n beurt in”. t,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1969 | | pagina 12