VOLKSKERSTSAMENZANG
Van Ginkel N.V.
Geen kinderspel
E?
Laat uw kerstbout
pijnloos slachten
flUTOSCHAl
Supporters Jan Bazen
richten eigen club op
De „miljoenenerfenis”
Zaterdag 19 december a.s.
bij de kerstboom op het Koningin Wilhelminaplein
m.m.v. Leger des Heils uit Gouda.
Aanvang 20.00 uur
LAAT JE RIJDEN!
1
GLASBEEK
ERUM
Kies een FOCWA-bedrijf
kenmerk
voor
vakwerk
w V
I
Pagina 2
Waddinxveen
Zevenhuizen
Moerkapelle
1111
EEN BOEKENBON
IS ALTIJD RAAK!!
door Tom Lodewijk
Jubileum D. J. Sjoer
Kerstfeest Brugkoor
ZEVENHUIZEN Schaatskern-
ploeglid Jan Bazen uit Zevenhuizen
heeft een supportersclub. Onlangs is
hiertoe het initiatief genomen nadat
bekend was geworden dat het Comi
té Jong Sporttalent - dat voorheen
Jan Bazen financiële steun verleende
- zichzelf had opgeheven. Jan Bazen
dreigde hiervan het slachtoffer te
worden. Door de oprichting van de
Supportersclub ”Jan Bazen”, zoals
de naam officieel luidt, konden
eventuele moeilijkheden tijdig wor
den voorkomen.
Elk jaar bereiken de Neder-
landsche Vereeniging tot Be
scherming van Dieren uit alle
delen van het land klachten,
dat kleine dieren als bijv,
pluimvee en konijnen, op vaak
afschuwelijke wijze worden
gedood. Er zijn gevallen be
kend, dat konijnen levend wer
den gevild en ook dat kippen
levend werden geplukt.
Er zijn in ons land verschil
lende abbatoirs, waar men
voor zeer geringe prijs de die
ren kan laten slachten, het
vlees wordt dan ook nog door
deskundigen gekeurd. Men kan
zich voor het slachten van die
ren ook tot bona-fide poeliers
wenden.
Dierenbescherming wijst er
voorts op, dat o.m. het ophan
gen van konijnen en het levend
plukken van kippen en derge
lijke voor de wet strafbaar is
en dat hiertegen door politie en
de over het gehele land ver
spreide inspecteurs der vereni
ging zal worden opgetreden.
Houdt bij de jaarwisseling
ook uw huisdieren in huis:
maar al te dikwijls worden ze
door het vuurwerk in paniek
gebracht of lopen zij ernstig
letsel op.
HILVERSUM Glaasje op? Laat
je rijden!” Een dringend advies dat
het hele jaar door van kracht is.
Want alcohol en verkeer verdragen
elkaar nooit. De trieste ongevallen
cijfers wijzen echter uit, dat het no
dig is daarop te blijven hameren.
Zeker in een maand vol feestdagen,
wanneer mensen er één of twee of
drie of vier of nog meer nemen.
Duivenexpositie
WADDINXVEEN Reisbureau
A. van Ginkel in Waddinxveen is
omgezet in een naamloze vennoot
schap en zal zich verder presenteren
als Reis- en Passagebureau Van
Ginkel N.V. Als gevolg van een de
zer dagen tot stand gekomen bunde
ling zal ook Reis- en Passagebureau
’’Hart van Holland” te Gouda (’sel
uitmaken van de nieuwe N.V. Dit
bureau zal evenwel onder eigen
naam blijven opereren.
I
Sb*Ig
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN/HOLLANDS HART donderdag 17 dec. 1970
(Advertentie)
Noordkade 24 Tel. 01828-2588
Wordt vervolgd
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
WADDINXVEEN De heer D. J.
Sjoer was vandaag vijfentwintig jaar als
medewerker verbonden aan de veehou
derij van de heer W. J. Moons aan de
Kromme Esse.
Vanavond zal de jubilaris in intieme
kring worden gehuldigd.
I
l
l
l
I
1
l
l
l
l
l
I
I
I
I
l
l
I
I
I
1
I
Dit vertederende ’’Kinderspel” in
spireerde ’n Chinese kunstenaar uit
de 12-de eeuw. Een reproduktie er
van wordt gegeven in een van de
talrijke wenskaarten, die UNICEF,
het kinderfonds van de Verenigde
Naties, ook dit jaar rond de feest
dagen weer uitbrengt. U kent het
motto „Groet een vrind en help
een kind”. Eén kind? Duizenden
en duizenden kinderen in 115 ont
wikkelingslanden, die ontberingen
lijden op alle gebied, maar door
UNICEF weer een beetje levens
kans en levensvreugde krijgen. En
dat is geen kinderspel, dat is bit
tere noodzaak. Heel mooie kaar
ten voor een nog mooier doel. U
kunt ze in Waddinxveen krijgen bij
mevrouw R. M. Limborgh-Kooy-
tnan, Constandjn Huygenslaan 45,
tel. 3412, mevrouw De Man, Bos
boom Toussaintsingel 60, tel. 4541
en bij de AMRO-bank, Kerkweg
151. In Zevenhuizen zijn de kaar
ten verkrijgbaar bij mejuffrouw M.
Vos, Burgemeester Klinkhamer-
weg 76, tel. 415.
i
i
i
i
i
i
i
i
E
I
I
I
I
I
I
I
I
I
Ondertrouwd: Johanna Wismeyer en Ger-
ritje Clasing.
Gevonden: groene kinderwant (nylon),
paar leren bruine dameshandschoenen,
paar babywantjes, Opel sleuteltje, 2 meter
gallon.
Verloren: bruine herensjaal, sleutelring
met 2 sleutels, zwart-oranje gebreide muts
grijze fietstas, bankbiljet, groen vistram-
tas, rood kinderfietsje, beige dameshand
schoenen, voetbalschoenen maat 34, ge
breide muts, rood leren étui met inhoud,
gouden letterbroche.
Ondertrouwd: G. A. Schoenmaker en S.
M. Jansen; A. A. Goedhart en T. G.
Marchand.
Geboren: Yvonne, d.v. A. R. C. van Rin-
gelenstein en M. Nagtegaal; Cornelis Jan.
z.v. C. K. van der Starre en J. Bakker;
Ingrid Maria Petronella, d.v. C. G. A.
Burger en C. J. M. Atteveld; Mirjam, d.v.
A. de Jong en A. G. de Vlieger; Derk
Johan, z.v. C. Neven en J. G. Niezing;
Sybe Alexander, z.v. H. A. M. A. de
Vries en S. E. A. G. Knubben; Edward,
z.v. M. Reichard en H. A. M. van Dijk.
Gehuwd: G. A. Staarthof en C. M. Hou-
dijk; C. M. de Vries en M. C. Oskam; W
Vis en C. E. Havenaar; G. P. Vermeulen
en M. M. C. Steenland.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
J
Wij zijn lid van de
Nederlandse
Vereniging van
Carroeserlebedrfvea.
Geboren: Lauwerens, z.v. L. Hertog en
H. Breedijk; Peter Paul, z.v. F. Breedijk
en M. van Nielen.
Ondertrouwd: Dirk Catsburg en Geer-
truida van den Berg.
WADDINXVEEN Het Waddinx-
veens Mannenkoor en het Knapenkoor
houden woensdag 23 december om acht
uur hun jaarlijkse kerstavond in het
Gereformeerd Verenigingsgebouw aan de
Stationsstraat. Beide koren zullen hier
een aantal kerstliederen laten horen.
Jong en oud, die dit ongedwongen kerst
feest willen meevieren, zijn van harte
.welkom. De toegang is vrij.
Daar werkt de vakman aan snel herstel
van uw wagen. Zijn bedrijf Is sterk ge
specialiseerd in carrosserie-reparaüs
(herstellen, uitdeuken, etc.) en het
spuiten en bekleden van auto's.
Kies de zekere weg, ga direct naar de
vakman 1 Uw auto is er in goede handen.
Vandaar dat Veilig Verkeer Nederland
weer de bekende actie „Glaasje op? Laót
je rijden!” voert. Overal in het land ver
schijnen affiches met het evenbekende
mannetje. Boven zijn met een glaasje
’’gekroond” hoofd prijkt het advies ”Léét
je rijden!” - door een taxi, door uw we
derhelft of een ander lid van het gezel
schap, met wie van te voren duidelijk is
afgesproken dat hij of zij geen druppel
alcohol zal drinken.
Léót je rijden - om het na de gezellig
heid in café of elders ook op de weg pret
tig te houden, om de verkeersveiligheid
te bevorderen, om niet gesnapt te worden
tijdens een alcohol-controleactie door de
politie.
„Glaasje op? Laat je rijden!”. Dat ad
vies zal ook weer worden gegeven in de
televisiespot, die, evenals vorig jaar, ge
regeld op de beeldbuis zal verschijnen.
Verder heeft Veilig Verkeer Nederland
een miljoen bierviltjes, voorzien van het
actie-thema, laten vervaardigen, die deze
maand dank zij de medewerking van slij
terijen hun weg naar de huiskamers zui
len vinden. Want ook daar zal vrienden-
op-bezoek duidelijk gemaakt moeten
worden dat er na een borrel maar één
mogelijkheid is: ’’Laat je rijden!”.
’’Glaasje op? Laat je rijden!” Altijd.
Overal.
In het belang van eigen veiligheid en die
van een ander.
Uw bedrijf voor betere en snelle servicel
De supportersclub zal Jan Bazen niet
alleen financiële, maar ook mentale steun
verlenen, door onder andere supporters-
reizen te organiseren naar kampioen
schappen, waaraan Bazen zal meedoen.
Zij heeft hem al in staat gesteld om een
week lang zich volledig te wijden aan de
training, die door een lastige rugblessure
deerlijk in de knel was gekomen, door het
verblijf in Heerenveen te bekostigen.
Ook sauna- en massagekosten zijn ver
goed en er is een verzekering afgesloten
tegen diefstal van zijn schaatsspullen.
De steun zal slechts dan aan Jan Bazen
worden verleend, zo is nadrukkelijk bij
de oprichting van de club bepaald, na
overleg tussen de de leiding van de sup
portersclub met de trainers en de medi
sche begeleider van Bazen.
Eén maal per jaar wordt er voor de
supporters een gezellige avond gehouden.
Het lidmaatschap is bepaald op minimaal
7,50 per clubjaar, dat loopt van 1 okto
ber tot en met 30 september. Bij het lid
worden ontvangt men een fraaie, exclu
sieve actiefoto van Jan Bazen, die zal
fungeren als lidmaatschapskaart, zoals
blijkt uit de tekst op de achterzijde.
Zij die lid willen worden kunnen zich
opgeven bij: C. Zweere, Burgemeester
Klinkhamerweg 25A, tel. 01802-678; J.
van Reeuwijk, Dorpsstraat 73, tel. 774 en
T. J. van Helden, Noordelijke Dwarsweg
52, allen te Zevenhuizen, tel. 856. Bijdra
ge kunnen worden gestort op gironum
mer 40.69.77 tn.v. de Ned. Middenstands
Bank te Zevenhuizen, met vermelding:
’’t.g.v. Jan Bazen”.
wegen nog een jaartje aan te blijven, wat helaas! wegens zijn
gezondheidstoestand uitgesloten is we zouden dan toch
voor dezelfde beslissing staan als nu, namelijk: wie zal hem
moeten opvolgen?”
Er was gekuch en geschuif van stoelen. Geurt Grootveld
deed zijn ogen open. Alles keek naar de voorzitter. Niemand
had enig idee wat meneer De Grauw in het hoofd had. Half
en half verwachtten ze dat hij zou aankomen met een of andere
relatie, een jonge jurist of econoom. En als hij er voor instond,
zouden ze het goedvinden ook. Hij zou er geen vrindje instop
pen. als hij niet wist dat die betrouwbaar was.
Meer De Grauw glimlachte. Hij las hun gedachten. Hij wist
dat ze hem zou den 'volgen, wat hij ook voorstelde. Niet om
dat ze zo stom waren, maar omdat ze vertrouwen in hem had
den. Hij had andere plannen.
„Heren, misschien verwacht u dat ik namen noem. Dat wou
ik nu eens niet doen. De nieuwe kassier moet de man zijn, die
het volle vertrouwen heeft van het hele bestuur. Ik zou zijn
naam van het bestuur willen horen. Komt u maar eens voor
de dag.”
Ze keken mekaar aan. Niemand wou de eerste zijn. De
Grauw keek geamuseerd de kring rond.
„Moeilijk hè? Laten we het op een ander chapiter gooien.
Laten we eerst ons eens hierover beraden: Moet het iemand
ZEVENHUIZEN De Zevenhuizen-
se postduivenvereniging De Stormvliegers
hield afgelopen zaterdag een tentoonstel
ling in het clubgebouw aan de Noorde
lijke Dwarsweg. Voor deze tentoonstel
ling waren 151 duiven ingezonden.
De uitslag van de keuring, verricht
door de heer M. Winters uit de Kwakel,
is: Eerste prijzen, de heren: J. P. Breedijk
(2x), D. Kranenburg, B. Heemsbergen, H.
Brands, M. Heemsbergen, H. Brands, H.
Verschoor, N. Koppenaal, Joh. Heijkoop
en T. van Heijningen. Een tweede prijs
wonnen de inzendingen van de heren: W.
Verschoor, M. Heemsbergen, H. Sterk, J.
Stofberg, J. Stofberg, B. Heemsbergen, B.
Heemsberg, Joh. Heijkoop, J. Stofbergen,
H. Verschoor, T. van Heijningen en D.
Hordijk.
Drie duiven van de heer H. Brands
hadden het hoogste aantal punten, waar
onder de beste duif van de tentoonstel
ling. De prijzen, die werden toegekend,
bestonden uit huishoudelijke artikelen.
zijn van buiten, of een van de eigen mensen van de bank? Wat
dacht u?”
Als hij dacht dat ze nu los zouden komen, had hij het mis.
Verbeeld je, dat meneer Grauw een prima buitenstaander op
’t oog had en zij zouden daar zitten kletsen over een ander.
Dan sloeg hij je straks met allerlei argumenten om de oren,
deed je tóch zijn zin en sloeg een figuur.
De Loor hakte de knoop door.
„Nu het toch niet over personen gaat, meneer de voorzitter,
-zouwen we toch wel willen dat u zelf es zei wat u daarvan
dacht-”
„Ik kom er niet onderuit blijkbaar”, lachte De Grauw. „Nu
mijne heren, dat wil ik wel. Het gaat mij om de beste man.
En dan zou ik zeggen: als we die onder de eigen mensen niet
kunnen Vinden, moeten we naar iemand anders uitzien. Er
zijn liefhebbers zat hoor, geloof maar. Wees niet bang dat u
geen keus kunt maken.”
„Hebt u al mensen op ’t oog?”, viste Vermoolen slim.
„Néé”, zei De Grauw beslist. „Ik zou u best een paar men
sen kunnen noemen die ik geschikt acht, maar dat is heei iets
anders, dan dat ik die hier als gegadigden in uw vergadering
leg. Trouwens, ik zou er dan veel voor voelen om een adver
tentie te plaatsen en het niet te laten aankomen op relaties van
mij. Daar voel ik niets voor.”
Tot de bundeling van beide bedrijven
is besloten om tot een grotere en vooral
meer solide reisorganisatie te komen. De
omzet van de twee bureau’s, beide met
ANVR-erkenning, is vrijwel gelijk. In het
afgelopen jaar verzorgden zij gezamenlijk
voor circa zevenduizend personen de va
kantie of zakenreis. Directeur en grootste
aandeelhouder van de nieuwe N.V. is de
heer A. G. M. van Ginkel uit Waddinx
veen.
De bureau’s Van Ginkel en Hart van
Holland vertegenwoordigen beide alle
bonafide reisorganisaties en zijn boven
dien full-service passagebureau. Daar
naast heeft het bedrijf ook een eigen va-
kantieprogramma in de vorm van een
groot aantal zelf-gecontracteerde bunga
lows en appartementen langs de gehele
Spaanse Middellandse Zeekust met een
daarop aanvullend vliegprogramma.
Hoofdstuk V.
DE BENOEMING
In de degelijke, met donker eiken beschoten bestuurs
kamer van de bank, de koppen van overleden bestuurderen
hen aanstarend van de wand, zaten de bestuursleden. In de
voorzitterszetel meneer De Grauw, groot-grondeigenaar, min
of meer hereboer, maar ook met aandelen in diverse industrie
ën, ongetwijfeld de man die in Drechtermond de meeste duiten
in de meeste zakjes deed. Niet alleen daarom was hij voor
zitter geworden. Hij had een paar jaar economie gestudeerd
vóór hij zijn vaders bezittingen, door diens vroegtijdig over
lijden, moest gaan beheren. Hij had relaties, vooral in Den
Haag. Dat de positie van de bank in Drechtermond steeds
sterker werd, was voor een niet gering deel aan hem te dan
ken. Hij was niet alleen maar voorzitter voor ’t mooi.
Aan zijn rechterhand zat Grootendorst, de vice-voorzitter,
links meneer Wieringa, het grijze hoofd gebogen over het
notulenboek. De kassier hield de notulen bij, dat was hier zo
de gewoonte, en was dus op iedere vergadering aanwezig.
Verder om de tafel zaten Geurt Grootveld, de ogen als steeds
half geloken, schijnbaar slapend in zijn stoel, alleen het dunne
spiraaltje rook van de bestuurssigaar verradend dat hij was als
een stilligend schip, maar onder stoom. Wethouder Tijnje, die
een grote manufacturenzaak had opgebouwd en begonnen
was „met het pak” en later met de hondenkar. Net als Groo
tendorst ”het kaasboertje”. Die twee waren het meestal eens.
Dan zat daar de kweker en exporteur Hermans met zijn mooie
pak, hij liet ze altijd in Engeland maken. Henri Vermoolen, de
rijkgeworden juwelier die stil leefde op een aardig villaatje en
wiens zoon de grote winkel in de Hoofdstraat dreef, en Steven
De Loor van de fabriek van landbouwwerktuigen Agritech.
Alle lopende zaken waren afgehandeld. De voorzitter keek
juffrouw Kloos na, de vrouw van de concierge, die met het
blad verdween, proefde de koffie en zei humhum. Het belang
rijkste agendapunt moest nog komen. Meneer Wieringa keek
aandachtig naar zijn notulenboek.
„Dan, mijne heren, hebben we hier eh het verzoek van
de heer Wieringa, die wegens het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd ons gaat verlaten. Meneer Wieringa, het is
zo ver nog niet, en daarom zal ik hier niet gaan uitweiden.
Te zijner tijd hoop ik u, namens alle heren, te bedanken voor
alles wat u voor de bank gedaan hebt en dat is niet weinig.”
De heer Wieringa keek niet op, hij werd altijd verlegen wan
neer hij woorden van lof moest incasseren. Nog altijd.
„Zelfs al zouden we de heer Wieringa hebben kunnen be-
„Dat maakt het wel eenvoudiger”, vond De Loor. „Dus de
zaak zit zo: we bespreken of er bij de mensen van de bank
iemand is, die meneer Wieringa kan opvolgen, en is dat niet
zo, dan valt er verder niets te bespreken, we zetten een adver
tentie en bespreken in een volgende vergadering de binnen
gekomen sollicitaties.”
„Precies”, zei De Grauw voldaan en zag hoe allen opgelucht
knikten. De voorzitter had het weer netjes versierd. Niemand
kon hiertegen enig bezwaar hebben en nu konden ze tenminste
vrijuit praten.
„En dan”, zei De Grauw, „herhaal ik wat ik zei: ik zou
daar eerst uw mening wel eens over willen horen. Laat mij nu
maar es luisteren.”
„Mijns inziens”, zei Tijnje, de manufacturier, „zijn er maar
twee mensen die in de termen vallen, gezien hun leeftijd, hun
staat van dienst bij de bank en hun positie. En dat zijn de heren
Heyblom en Boesman.”
Het hoge woord was er uit.
„Heeft een van de heren een voorkeur voor één van de
twee?”, vroeg de voorzitter, „dan hoor ik dat graag.”
Geurt Grootveld dacht na. Hij was Boesman wel iets ver
plicht. Hij moest met de hand op het hart kunnen verklaren
dat hij zijn best voor hem had gedaan. En hij meende wel te
kunnen nagaan, dat Tijnje en De Loor er tegenin zouden gaan.
Tijnje vond Boesman een praatjesmaker en schrok zich dood
bij het idee, dat die vent nog eens in de Raad zou komen, en
De Loor was een schaakvriend van Heyblom.
„Ik vind meneer Boesman een actief persoon”, zei hij op
zijn slaperige toon. „Hij zit overal in, is in heel het dorp be
kend. Hij kan goed met de cliënten overweg. Hij weet wat er
in het bankvak te koop is.”
„Heyblom soms niet?” vroeg De Loor geprikkeld. Hij had
nooit gedacht dat Grootveld zich door Boesman in de luren
zou laten leggen. Maar dat zat ’em natuurlijk in de manier
waarop die vent zich voor hem uitsloofde in die verlichtings-
kwestie.
Grootveld keek niet op, zag de rook van zijn sigaar na.
„Ik heb het over meneer Heyblom niet gehad”, zei hij, „ik
heb het nu alléén over meneer Boesman.” Grootendorst grijns
de, hij kende zijn spitsbroeder. Grootveld moest wat doen voor
Boesman. En dat deed hij nu.
IFÖÏ
