TV Wveen
Spoorboekjes
uw
te onderhouden
Be Fair 2
degradeert
Receptie
Fraktieberaad D '66
van
mei
tot
mei
ijna volle
inst voor
G. Verborgh wil
leren zelf uw huis
Laatu
niet
bij de
nemen
iljoenenplan wordt
erkelijkheid
STANDEN
U
WATERPOLO
Brandweer-
wedstrijden
Ponyconcours
Spoorbomen
vernield
dienst 28 mei 72
tot 2 juni 73
prijs f2.25
VELDWIJK NV
moederdag
boekendag
Pagina 5
BOEKHANDEL
ra
Een huwelijk in
bezettingstijd
L. VAN SCHOOTEN
Vrijdag 12 mei is onze
drukkerij en het kan
toor gesloten.
Directie
Drukkerij Veldwijk NV
8«
EEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 10 MEI 1972
20
reed
door
G. Verborgh (35) uit de Prinses Mar-
grietstraat nummer 16 wil niet werke
loos blijven toezien op het komend ver
val van het VVaddinxveen.se huizenbe
stand. En dit dreigt te gebeuren, zo ver
wacht deze concierge van een Goudse
school, nu de prijzen van schilders, lood
gieters en timmerlieden in bedragen met
steeds meer nullen moeten worden ge
schreven en bovendien steeds meer fis
kale voordelen wegvallen.
„Kijk, die kosten worden veel te gek
voor een gewoon mens,” zo vertelt de
De hal van het nieuwe gebouw
was voor receptieruimte bijzonder
geschikt.
2e HANDS AUTO KOPEN?
EERST LATEN KEURENl
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
20
20
20
20
20
12
13
11
6
7
6
5
6
4
3
4
3
12
9
9
9
9
7
6’
7
6
7
4
5
6
6
5
3
5
7
3
4
7
5
1
2
2
6
7
7
8
9
9
9
10
10
29
24
24
23
21
19
19
17
16
15
13
2
0
2
3
1
2
2
0
2
3
1
2
3
5
5
6
8
8
7
10
10
9
11
NEUS
D’66 houdt op maandag 15 mei weer
openbaar fraktieberaad in café De Sport
aan de Kerkweg. Aanvang 20.30 uur.
Tijdens een bijeenkomst in de bouw
keet van de Nederlandse Heidemaat
schappij vestigde burgemeester C. A.
van der Hooft opnieuw de aandacht op
de unieke Egging van Waddinxveen,
midden tussen de grote handelssteden
Amsterdam, Rotterdam en Antwerpen.
In de toekomst, aldus de burgemeester,
zullen er meer en betere verbindingen
komen, waardoor de centrale ligging van
Waddinxveen nog meer wordt geaccen
tueerd.
Zowel wethouder Lips als de burge
meester waren erg gelukkig met de bui
tengewoon goede voorzieningen, ook op
sportgebied, die in hun gemeente kun
nen worden gerealiseerd, dank zij de
burgerzinleningen die voor dit doel zijn
verstrekt door de Amrobank en de Ne
derlandse Middenstandsbank.
De plannen voor het sportcomplex
”De Sniep” zijn uitgewerkt door de
Nederlandse Heidemaatschappij en de
burgemeester bedankte in verband hier
mee het rayonhoofd, de heer A. A.
lebbink.
In manége De Reigersburgh vindt
morgen, Hemelvaartsdag, het nu voor
de Zevende keer te houden dressuur- en
springconcours van ponyrijders plaats.
Het toernooi aan de Piasweg begint om
8 uur ’s morgens (dressuur) en 13.30 uur
's middags (springen).
Zaterdag werd door een ploeg van de
Waddinxveense brandweer onder bevel
voering van de hoofdbrandwacht P.
Baan deelgenomen -aan in Zwijndrecht
gehouden provincialebrandweer wedstrij
den klasse 2. Met een totaal van 529
punten wist de Waddinxveense brand
weer beslag te leggen op een vijfde
plaats. Geen slecht resultaat als gere
kend wordt, dat de bevelvoerder voor de
eerste maal als zodanig deelnam, terwijl
ook van de overige leden van de ploeg
er verschillende waren die voor de eer
ste maal aan wedstrijden deelnamen.
\bifl\hteer Nederland
De vierde kompetitie-zondag leverde
voor de Tennisvereniging Waddinxveen,
op één team na de volle winst op. Wad
dinxveen 1 won uit met 80 van Tro-
fee-W. 30 2. Het speelde met twee inval
lers, mevrouw V.d. Berg en mevrouw
Keyser, die zich zeer verdienstelijk
weerden. Waddinxveen 2 had het erg
moeilijk; het kon slechts één punt in de
Wacht slepen (44) tegen Hiaten 4.
Waddinxveen 3 speelde met een voor
treffelijke inzet, het won met 62 van
Delftse Studenten 6. Het zesde team won
met 41 van VLTC. Kampioenskandi-
daten zijn nu: Waddinxveen 1, 2 en 5.
heer Verborgh, „maar aan de andere
kant kunnen veel mensen het ook weer
niet zelf doen. Omdat ze geen verstand
hebben van hoe ze dat onderhoud van
hun huis moeten aanpakken.”
Konden ze dat wel, dan bespaarden ze
zich een hoop geld en zagen bovendien
de huizen in Waddinxveen er beter on
derhouden uit. Dat valt nu toch best
mee, zo zal de lezer opmerken. Maar
de heer Verborgh heeft met kennersblik
en lede ogen de tand des tijds al aan heel
wat huizen, óók nieuwbouwhuizen, no
deloos zien knagen.
„Nou zeggen ze van mij, dat ik kan
maken Wat mijn handen zien. Ik heb een
ontzettende handigheid in die dingen en
dat zou ik nu wel eens graag over willen
brengen op de mensen die dat niet heb
ben. Die er geen flauw benul van heb
ben hoe ze een slot moeten repareren,
hun huiskamer behangen, het buiten
werk schilderen, en noemt u maar op.
Ook loodgieters of elektricienswerk. Ik
wil die mensen graag helpen hun eigen
huis te onderhouden.”
In veel gevallen wil de heer Verborgh
dat ook nog belangeloos doen. Bejaarde
of invalide Waddinxveners kunnen zon
der meer rekenen op zijn hulp. Hij vindt
het gewoon zonde om zijn vaardigheid
met hamer, zaag en verfkwast alleen voor
zichzelf te gebruiken.
Wie eens met deze Waddinxveense
Klusjesman wil praten vindt hem op
telefoonnummer 5422.
,,’t Lustrum nou, daar doe ik niet veel aan
„Dit jaar wel. Wij samen.”
„Wij samen? O, maar dan wil ik ieder jaar wel lustrum vieren!”
„Haha! nu komen we tenminste ergens!”
Nu, zé kwamen inderdaad ergens. Toen Hein haar die avond
thuisbracht vroeg ze, in zijn armen „Vindt je me geen vreselijk
onbeschaamde vrouw, dat ik me gewoon aan je opgedrongen heb?
Dat zul je me heel m’n verdere leven voor de voeten kunnen
gooien.”
„En dat zal ik doen ook”, zei hij stralend, „iedere keer dat je
niet precies doet wat ik zeg.”
„Zie je wel”, triomfeerde ze, „je leert het al! Ie wordt wel een
vent!”
Nu, een vent was Hein Kollerie inderdaad geworden. Niet alleen
naar het uiterlijk, al was zijn grote, brede figuur, met de blonde kop,
de „handen als kolenschoppen” die toch zo voorzichtig en teder
konden zijn als hij z’n patiënten behandelde, al genoeg om hem
tot een „vent” te stempelen. Hij was resoluut, vooral in zijn werk.
Hij draaide er niét om heen, hij tastte door, geen moeite was hem
te veel, maar hij kon lastige patiënten ook onverbiddelijk de waar
heid zeggen. Freule Vlijn van Vorden van het kasteel was zwaar
met hem gebrouilleerd, nadat hij haar eens rustig had laten wachten
omdat hij met een moeilijke bevalling bezig was en zij weer een
Van haar benauwdheden had, gevolg van te weinig beweging en te
veel snoep. Ze had de onvoorzichtigheid gehad hem te laten voelen
dat een benauwde freule meer betekende dat zo’n arbeiderskind dat
ter wereld kwam. „Daar zijn er toch al te veel van”, zei de freule.
Hein had haar aangekëken, zijn mond opengedaan en die toen
weer met een klap gesloten.
„Freule”, zei hij na een korte pauze, „zoek een dokter die er net
zo over denkt. Ik heb de eer u te groeten.”
Lies had hem voor dit feit uitvoerig omhelsd.
Maar Lies merkte, toen ze enige tijd getrouwd was, dat het leven
in het dorp haar zwaar viel. Ze was te eenzaam. Ze miste de gezel
ligheid van de stad, van het studentenleven. Ze kon er wel uitgaan,
zo vaak ze wilde, maar dat was maar ersatz. En trouwens, als Hein
er niet was moest er iemand thuis zijn voor de apotheek, voor de
boodschappen, en om eerste hulp te verlenen wanneer de knecht
van Klaarhamer onvoorzichtig met z’n vingers tussen de machine
rie gekomen was en verbonden moest worden, of een moeder met
een wenend kind wees op het gat in ’t voorhoofd van genoemd
kind, dat bij het spel onvoorzichtig was geweest.
KM
Met de eerste graafwerkzaamheden,
ffie de wethouder van onderwijs en
Sportzaken, de heer P. Lips, gistermor
gen verrichtte op het terrein van het
.portpark De Sniep, is een begin ge
naakt met de uitvoering van het Wad-
Binxveense miljoenenplan.
De eerste fase van de voltooiing van
kte sportpark omvat drie voetbalvelden
[n een half verhard veld. De volgende
kap is de aanleg van zes tennisbanen,
terwijl in augustus zal worden begonnen
net de bouw van het overdekte zwem
bad.
Een Goudse autobestuurder
maandag tegen een spoorboom op de
overgang bij het station in de Kerkweg.
De naderende trein uit Boskoop kon tij
dig stoppen voor de auto die op de
spoorbaan terecht was gekomen. De be
stuurder was door het rode licht en de
al dalende spoorbomen gereden, maar
een van de bomen kraakte het dak van
zijn auto. De boom zelf knapte af, waar
door het sein voor de trein uit Boskoop
op onveilig bleef staan. De bestuurder
was ongedeerd.
De Gouwe
BZPC
DAW
MerWede
DWR
Zios
Rotterdam
Die Haghe
Kroosduikers 15
Surae
DVZ
TZV
„Jongetje”, onderwees Lies, „nou zal ik je eens een goede raad
I geven. Alle mannen zeggen tegen alle vrouwen: ik ben je niet
I waard, je bent veel te goed, veel te mooi, veel te edel voor mij.
I Dat is lariekoek. En er zijn vrouwen die daar partij van trekken,
I en die kans zien een man heel z’n leven op de knieën te houden.
I Maar ik vind het maar een zielige vertoning, die constante aan-
I bidders. Geef mij een vent, waarmee ik alles samen kan doen en
I die op een gegeven moment durft zeggen: zó zal ’t gebeuren! Ik
I dacht eigenlijk”, zo voegde ze er plotseling, schijnbaar schuchter
I aan toe, „dat jij zo’n vent was.”
„Ik?” Hij lachte, zei toen opeens openhartig „ik zou het wel
willen zijn, ja. Maar ik ben het nog niet.”
I „Nee, dat merk ik”, keerde Lies onverbiddellijk naar haar uit-
I gngspunt terug, „Want als je denkt dat je het origineel niet krijgen
kunt, neem je genoegen met een copie.”
I Hij wilde zich heftig verweren, maar slikte zijn woorden in, om-
I dat opeens de volle betekenis van wat ze had gezegd, tot hem door-
I drong. „Maar Lies hij stamelde bijna, „ja, je zegt het goed,
I jij bent het origineelmaar zou jij dan met een vent als ik?”
I „Wat is er loos met jou? Mankeert er iets aan je? Afwijkingen?
een geslachtslijn van dronken voorouders? of een kromme rug of
een dienstbodenknie?”
I „Nee maar
I „Zeg niet dat je me niet waard bent, Hein Kollerie, want ik zeg
tooit een woord meer tegen je.”
I „Nee maar Hij kon en durfde het nog niet geloven.
I Heb je al een lustrum-schone op de kop getikt?” vroeg ze op-
I *ns.
26
26
24
15
15
14
12
12
10
9
9
8
Toen Lies de vlotte, slanke gestalte van Tanja door het dorp zag
lopen, sperde ze haar ogen wijd open. Ze zag Tanja binnenwippen
in de winkel van Tijsoom, en op slag wist ze dat ze wasknijpers
nodig had.
Tanja keek om, toen de winkelschel rinkelde.
„Haha”, zei Tijsoom, „twee stadse juffers tegelijk.”
„Dat zijn wij”, lachte Lies.
„Ja”, zei Tanja, „zo te zien bent u ook niet op ’t dorp geboren
en getogen.”
Ze keken elkaar aan en bevielen elkaar.
„Drink even een bak koffie”, noodde Lies en Tanja aanvaardde
de uitnodiging gretig. Na vijf minuten was het of ze elkaar al jaren
kenden. En ze vergaten „u” tegen elkaar te zeggen.
Tanja was opgetogen toen Roel thuiskwam.
„Zeg” zei ze „ik heb kennis gemaakt met de doktersvrouw. Wat
hebben wij gelachen.
„Zo zo” zei Roel wat gereserveerd. Voor hem was een dokter
nog altijd een wezen van hogere orde. „En moeten we nou bij de
dokter op visite?”
„Weet ik dat” zei ze” daar hebben we het niet over gehad. Maar
ze komt in ieder geval morgenochtend bij me koffiedrinken.”
„Nou meisje” vond Roel vaderlijk, „gezellig dat je een beetje
aanspraak hebt.”
Zo ontdekten Tanja Meerman en Lies Kollerie elkaar.
Maar Tanja merkte al heel gauw, dat Lies veel intenser beleefde
alles wat er rond deze oorlog gebeurde, dan zijzelf. Voor haar was
de oorlog een onaangenaamheid, een lastige bijkomstigheid in de
zin van bonnen en vertraagd reizen. Voor Lies was het een strijd
om het recht. Lies, als oud-studente, had van verre meegeleefd met
de strijd aan de Leidse universiteit, vol diepe bewondering voor
haar moedige leermeeser Cleveringa, die de Nazi’s had durven trot
seren.
Van Lies kreeg Tanja de eerste verzetsblaadjes, gestencild, slecht
leesbaar vaak. Ze las ze eerst een beetje onwillig, gestoord in haar
gelukkig en vrijwel zorgenvrij bestaan. Maar die blaadjes maakten
de herinneringen wakker aan wat er in Rotterdam gebeurd was,
aan haar ouders, haar vrienden, die slachtoffers waren geweest van
de Nazi-terreur. Het maakte haar niet gelukkiger, ze werd onrustig,
nerveus. En Roel merkte het.
„Wat zit jou dwars” wilde hij op een avond weten.
Ze vertelde het hem.
De jubilerende voetbal- en atletiek
vereniging Waddinxveen recipieert op
zaterdag 20 mei in het Anne Frankcen-
trum voor genodigden. De receptie
vindt plaats van 15 tot 17 uur.
Be Fair 2 is niet sterk genoeg geble
ken voor de reserves-KNVB. Het enige
niet-standaardteam uit Waddinxveen dat
in de KNVB uitkomt maakt volgend
jaar, voor het eerst na jaren, weer deel
uit van de afdeling Gouda. De beslis
sende wedstrijd tegen Jodan Boys 3 ein
digde zaterdag in 00 hetgeen onvol
doende was om het vege lijf te redden.
Reserve 3 B:
SV ’35 2
Schevening. 2 20
Duno 2
Monster 2
Rozenburg 3 20
Loosduinen 2 20
MW 2
Capelle 4
Spirit 2
Jodan Boys 3 20
Be Fair 2 20