TV Wveen Spoorboekjes uw te onderhouden Be Fair 2 degradeert Receptie Fraktieberaad D '66 van mei tot mei ijna volle inst voor G. Verborgh wil leren zelf uw huis Laatu niet bij de nemen iljoenenplan wordt erkelijkheid STANDEN U WATERPOLO Brandweer- wedstrijden Ponyconcours Spoorbomen vernield dienst 28 mei 72 tot 2 juni 73 prijs f2.25 VELDWIJK NV moederdag boekendag Pagina 5 BOEKHANDEL ra Een huwelijk in bezettingstijd L. VAN SCHOOTEN Vrijdag 12 mei is onze drukkerij en het kan toor gesloten. Directie Drukkerij Veldwijk NV 8« EEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 10 MEI 1972 20 reed door G. Verborgh (35) uit de Prinses Mar- grietstraat nummer 16 wil niet werke loos blijven toezien op het komend ver val van het VVaddinxveen.se huizenbe stand. En dit dreigt te gebeuren, zo ver wacht deze concierge van een Goudse school, nu de prijzen van schilders, lood gieters en timmerlieden in bedragen met steeds meer nullen moeten worden ge schreven en bovendien steeds meer fis kale voordelen wegvallen. „Kijk, die kosten worden veel te gek voor een gewoon mens,” zo vertelt de De hal van het nieuwe gebouw was voor receptieruimte bijzonder geschikt. 2e HANDS AUTO KOPEN? EERST LATEN KEURENl 15 15 15 15 15 15 15 15 15 15 15 20 20 20 20 20 12 13 11 6 7 6 5 6 4 3 4 3 12 9 9 9 9 7 6’ 7 6 7 4 5 6 6 5 3 5 7 3 4 7 5 1 2 2 6 7 7 8 9 9 9 10 10 29 24 24 23 21 19 19 17 16 15 13 2 0 2 3 1 2 2 0 2 3 1 2 3 5 5 6 8 8 7 10 10 9 11 NEUS D’66 houdt op maandag 15 mei weer openbaar fraktieberaad in café De Sport aan de Kerkweg. Aanvang 20.30 uur. Tijdens een bijeenkomst in de bouw keet van de Nederlandse Heidemaat schappij vestigde burgemeester C. A. van der Hooft opnieuw de aandacht op de unieke Egging van Waddinxveen, midden tussen de grote handelssteden Amsterdam, Rotterdam en Antwerpen. In de toekomst, aldus de burgemeester, zullen er meer en betere verbindingen komen, waardoor de centrale ligging van Waddinxveen nog meer wordt geaccen tueerd. Zowel wethouder Lips als de burge meester waren erg gelukkig met de bui tengewoon goede voorzieningen, ook op sportgebied, die in hun gemeente kun nen worden gerealiseerd, dank zij de burgerzinleningen die voor dit doel zijn verstrekt door de Amrobank en de Ne derlandse Middenstandsbank. De plannen voor het sportcomplex ”De Sniep” zijn uitgewerkt door de Nederlandse Heidemaatschappij en de burgemeester bedankte in verband hier mee het rayonhoofd, de heer A. A. lebbink. In manége De Reigersburgh vindt morgen, Hemelvaartsdag, het nu voor de Zevende keer te houden dressuur- en springconcours van ponyrijders plaats. Het toernooi aan de Piasweg begint om 8 uur ’s morgens (dressuur) en 13.30 uur 's middags (springen). Zaterdag werd door een ploeg van de Waddinxveense brandweer onder bevel voering van de hoofdbrandwacht P. Baan deelgenomen -aan in Zwijndrecht gehouden provincialebrandweer wedstrij den klasse 2. Met een totaal van 529 punten wist de Waddinxveense brand weer beslag te leggen op een vijfde plaats. Geen slecht resultaat als gere kend wordt, dat de bevelvoerder voor de eerste maal als zodanig deelnam, terwijl ook van de overige leden van de ploeg er verschillende waren die voor de eer ste maal aan wedstrijden deelnamen. \bifl\hteer Nederland De vierde kompetitie-zondag leverde voor de Tennisvereniging Waddinxveen, op één team na de volle winst op. Wad dinxveen 1 won uit met 80 van Tro- fee-W. 30 2. Het speelde met twee inval lers, mevrouw V.d. Berg en mevrouw Keyser, die zich zeer verdienstelijk weerden. Waddinxveen 2 had het erg moeilijk; het kon slechts één punt in de Wacht slepen (44) tegen Hiaten 4. Waddinxveen 3 speelde met een voor treffelijke inzet, het won met 62 van Delftse Studenten 6. Het zesde team won met 41 van VLTC. Kampioenskandi- daten zijn nu: Waddinxveen 1, 2 en 5. heer Verborgh, „maar aan de andere kant kunnen veel mensen het ook weer niet zelf doen. Omdat ze geen verstand hebben van hoe ze dat onderhoud van hun huis moeten aanpakken.” Konden ze dat wel, dan bespaarden ze zich een hoop geld en zagen bovendien de huizen in Waddinxveen er beter on derhouden uit. Dat valt nu toch best mee, zo zal de lezer opmerken. Maar de heer Verborgh heeft met kennersblik en lede ogen de tand des tijds al aan heel wat huizen, óók nieuwbouwhuizen, no deloos zien knagen. „Nou zeggen ze van mij, dat ik kan maken Wat mijn handen zien. Ik heb een ontzettende handigheid in die dingen en dat zou ik nu wel eens graag over willen brengen op de mensen die dat niet heb ben. Die er geen flauw benul van heb ben hoe ze een slot moeten repareren, hun huiskamer behangen, het buiten werk schilderen, en noemt u maar op. Ook loodgieters of elektricienswerk. Ik wil die mensen graag helpen hun eigen huis te onderhouden.” In veel gevallen wil de heer Verborgh dat ook nog belangeloos doen. Bejaarde of invalide Waddinxveners kunnen zon der meer rekenen op zijn hulp. Hij vindt het gewoon zonde om zijn vaardigheid met hamer, zaag en verfkwast alleen voor zichzelf te gebruiken. Wie eens met deze Waddinxveense Klusjesman wil praten vindt hem op telefoonnummer 5422. ,,’t Lustrum nou, daar doe ik niet veel aan „Dit jaar wel. Wij samen.” „Wij samen? O, maar dan wil ik ieder jaar wel lustrum vieren!” „Haha! nu komen we tenminste ergens!” Nu, zé kwamen inderdaad ergens. Toen Hein haar die avond thuisbracht vroeg ze, in zijn armen „Vindt je me geen vreselijk onbeschaamde vrouw, dat ik me gewoon aan je opgedrongen heb? Dat zul je me heel m’n verdere leven voor de voeten kunnen gooien.” „En dat zal ik doen ook”, zei hij stralend, „iedere keer dat je niet precies doet wat ik zeg.” „Zie je wel”, triomfeerde ze, „je leert het al! Ie wordt wel een vent!” Nu, een vent was Hein Kollerie inderdaad geworden. Niet alleen naar het uiterlijk, al was zijn grote, brede figuur, met de blonde kop, de „handen als kolenschoppen” die toch zo voorzichtig en teder konden zijn als hij z’n patiënten behandelde, al genoeg om hem tot een „vent” te stempelen. Hij was resoluut, vooral in zijn werk. Hij draaide er niét om heen, hij tastte door, geen moeite was hem te veel, maar hij kon lastige patiënten ook onverbiddelijk de waar heid zeggen. Freule Vlijn van Vorden van het kasteel was zwaar met hem gebrouilleerd, nadat hij haar eens rustig had laten wachten omdat hij met een moeilijke bevalling bezig was en zij weer een Van haar benauwdheden had, gevolg van te weinig beweging en te veel snoep. Ze had de onvoorzichtigheid gehad hem te laten voelen dat een benauwde freule meer betekende dat zo’n arbeiderskind dat ter wereld kwam. „Daar zijn er toch al te veel van”, zei de freule. Hein had haar aangekëken, zijn mond opengedaan en die toen weer met een klap gesloten. „Freule”, zei hij na een korte pauze, „zoek een dokter die er net zo over denkt. Ik heb de eer u te groeten.” Lies had hem voor dit feit uitvoerig omhelsd. Maar Lies merkte, toen ze enige tijd getrouwd was, dat het leven in het dorp haar zwaar viel. Ze was te eenzaam. Ze miste de gezel ligheid van de stad, van het studentenleven. Ze kon er wel uitgaan, zo vaak ze wilde, maar dat was maar ersatz. En trouwens, als Hein er niet was moest er iemand thuis zijn voor de apotheek, voor de boodschappen, en om eerste hulp te verlenen wanneer de knecht van Klaarhamer onvoorzichtig met z’n vingers tussen de machine rie gekomen was en verbonden moest worden, of een moeder met een wenend kind wees op het gat in ’t voorhoofd van genoemd kind, dat bij het spel onvoorzichtig was geweest. KM Met de eerste graafwerkzaamheden, ffie de wethouder van onderwijs en Sportzaken, de heer P. Lips, gistermor gen verrichtte op het terrein van het .portpark De Sniep, is een begin ge naakt met de uitvoering van het Wad- Binxveense miljoenenplan. De eerste fase van de voltooiing van kte sportpark omvat drie voetbalvelden [n een half verhard veld. De volgende kap is de aanleg van zes tennisbanen, terwijl in augustus zal worden begonnen net de bouw van het overdekte zwem bad. Een Goudse autobestuurder maandag tegen een spoorboom op de overgang bij het station in de Kerkweg. De naderende trein uit Boskoop kon tij dig stoppen voor de auto die op de spoorbaan terecht was gekomen. De be stuurder was door het rode licht en de al dalende spoorbomen gereden, maar een van de bomen kraakte het dak van zijn auto. De boom zelf knapte af, waar door het sein voor de trein uit Boskoop op onveilig bleef staan. De bestuurder was ongedeerd. De Gouwe BZPC DAW MerWede DWR Zios Rotterdam Die Haghe Kroosduikers 15 Surae DVZ TZV „Jongetje”, onderwees Lies, „nou zal ik je eens een goede raad I geven. Alle mannen zeggen tegen alle vrouwen: ik ben je niet I waard, je bent veel te goed, veel te mooi, veel te edel voor mij. I Dat is lariekoek. En er zijn vrouwen die daar partij van trekken, I en die kans zien een man heel z’n leven op de knieën te houden. I Maar ik vind het maar een zielige vertoning, die constante aan- I bidders. Geef mij een vent, waarmee ik alles samen kan doen en I die op een gegeven moment durft zeggen: zó zal ’t gebeuren! Ik I dacht eigenlijk”, zo voegde ze er plotseling, schijnbaar schuchter I aan toe, „dat jij zo’n vent was.” „Ik?” Hij lachte, zei toen opeens openhartig „ik zou het wel willen zijn, ja. Maar ik ben het nog niet.” I „Nee, dat merk ik”, keerde Lies onverbiddellijk naar haar uit- I gngspunt terug, „Want als je denkt dat je het origineel niet krijgen kunt, neem je genoegen met een copie.” I Hij wilde zich heftig verweren, maar slikte zijn woorden in, om- I dat opeens de volle betekenis van wat ze had gezegd, tot hem door- I drong. „Maar Lies hij stamelde bijna, „ja, je zegt het goed, I jij bent het origineelmaar zou jij dan met een vent als ik?” I „Wat is er loos met jou? Mankeert er iets aan je? Afwijkingen? een geslachtslijn van dronken voorouders? of een kromme rug of een dienstbodenknie?” I „Nee maar I „Zeg niet dat je me niet waard bent, Hein Kollerie, want ik zeg tooit een woord meer tegen je.” I „Nee maar Hij kon en durfde het nog niet geloven. I Heb je al een lustrum-schone op de kop getikt?” vroeg ze op- I *ns. 26 26 24 15 15 14 12 12 10 9 9 8 Toen Lies de vlotte, slanke gestalte van Tanja door het dorp zag lopen, sperde ze haar ogen wijd open. Ze zag Tanja binnenwippen in de winkel van Tijsoom, en op slag wist ze dat ze wasknijpers nodig had. Tanja keek om, toen de winkelschel rinkelde. „Haha”, zei Tijsoom, „twee stadse juffers tegelijk.” „Dat zijn wij”, lachte Lies. „Ja”, zei Tanja, „zo te zien bent u ook niet op ’t dorp geboren en getogen.” Ze keken elkaar aan en bevielen elkaar. „Drink even een bak koffie”, noodde Lies en Tanja aanvaardde de uitnodiging gretig. Na vijf minuten was het of ze elkaar al jaren kenden. En ze vergaten „u” tegen elkaar te zeggen. Tanja was opgetogen toen Roel thuiskwam. „Zeg” zei ze „ik heb kennis gemaakt met de doktersvrouw. Wat hebben wij gelachen. „Zo zo” zei Roel wat gereserveerd. Voor hem was een dokter nog altijd een wezen van hogere orde. „En moeten we nou bij de dokter op visite?” „Weet ik dat” zei ze” daar hebben we het niet over gehad. Maar ze komt in ieder geval morgenochtend bij me koffiedrinken.” „Nou meisje” vond Roel vaderlijk, „gezellig dat je een beetje aanspraak hebt.” Zo ontdekten Tanja Meerman en Lies Kollerie elkaar. Maar Tanja merkte al heel gauw, dat Lies veel intenser beleefde alles wat er rond deze oorlog gebeurde, dan zijzelf. Voor haar was de oorlog een onaangenaamheid, een lastige bijkomstigheid in de zin van bonnen en vertraagd reizen. Voor Lies was het een strijd om het recht. Lies, als oud-studente, had van verre meegeleefd met de strijd aan de Leidse universiteit, vol diepe bewondering voor haar moedige leermeeser Cleveringa, die de Nazi’s had durven trot seren. Van Lies kreeg Tanja de eerste verzetsblaadjes, gestencild, slecht leesbaar vaak. Ze las ze eerst een beetje onwillig, gestoord in haar gelukkig en vrijwel zorgenvrij bestaan. Maar die blaadjes maakten de herinneringen wakker aan wat er in Rotterdam gebeurd was, aan haar ouders, haar vrienden, die slachtoffers waren geweest van de Nazi-terreur. Het maakte haar niet gelukkiger, ze werd onrustig, nerveus. En Roel merkte het. „Wat zit jou dwars” wilde hij op een avond weten. Ze vertelde het hem. De jubilerende voetbal- en atletiek vereniging Waddinxveen recipieert op zaterdag 20 mei in het Anne Frankcen- trum voor genodigden. De receptie vindt plaats van 15 tot 17 uur. Be Fair 2 is niet sterk genoeg geble ken voor de reserves-KNVB. Het enige niet-standaardteam uit Waddinxveen dat in de KNVB uitkomt maakt volgend jaar, voor het eerst na jaren, weer deel uit van de afdeling Gouda. De beslis sende wedstrijd tegen Jodan Boys 3 ein digde zaterdag in 00 hetgeen onvol doende was om het vege lijf te redden. Reserve 3 B: SV ’35 2 Schevening. 2 20 Duno 2 Monster 2 Rozenburg 3 20 Loosduinen 2 20 MW 2 Capelle 4 Spirit 2 Jodan Boys 3 20 Be Fair 2 20

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1972 | | pagina 9