ALGEMENE BESCHOUWINGEN
De verdwenen bankdirecteur
I
REPRODUKTIES - POSTERS
van Cinkel BV
'akantie?
7
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 14 DECEMBER ’72
Pagina 5
7
door Tom Lodewijk
Wordt vervolgd
Boekhandel Veldwijk BV
Hart van Holland
11
11
11
11
11
11
11
11
11
72
(Advertentie)
-J
p;
us-
jor
Wij zijn -thui»- In uw vakantie!
kn-
ing
1
re
mg-
ver-
ine-
uur.
erst-
ALGEMENE BESCHOUWINGEN voor
de VVD, uitgesproken door mevrouw
L. M. Oosterbroek-Waagmeester.
Ik werd er beroerd van, zoals die man daar zat. Ik heb toen
nog gezegddaar had ik later spijt van, want dat had ik
niet alleen uit te maken, maar ik wou iets zeggen om die
vreselijke stilte, die doodse stilte te breken, dat ik er geen
politiewerk van zou maken. Ik hoopte dat dit enige reactie
zou brengen. Hij zuchtte allen, hij zei niets, hij stond niet
op. Ik was zo verbouwereerdtoen ik weer buiten kwam,
merkte ik dat ik m’n sigaar had laten liggen
„Dan heeft hij daarna waarschijnlijk de daad gepleegd” stel
de de inspecteur vast
„Dat laat zich zo aanzien” stemde de bankdirecteur voor
zichtig toe „de bekentenis, tevens de verklaring, het schot
ja, eerlijk, inspecteur, ik kén het begrijpen. Zelfs zonder po-
litieschandaal, zonder de dreiging van gevangenisstraf. Deze
man was het anker van zijn bestaan kwijt, zijn prestige, zijn
eer, het vertrouwen, het aanzien dat hij genoot.”
„Voor mij blijft nog altijd het probleem: waar is dat geld
gebleven” hield de inspecteur koppig vol. ,Jsn die vraag
zult u en zullen de heren van de bank toch ook wel beant
woord willen zien.”
„Tja” antwoordde de directeur „enfin, u hebt de zaak in
onderzoek. Misschien stuit u op een spoor. U kunt me hier
Gaarne adviseren wij U vrij
blijvend als onafhankelijke
reisspeclallst bij Uw keuze
bepaling.
Thans vrijdagavond en de
gehele zaterdag geopend.
Oort
1 0
o-i;
i 17-
sluis-
n der
ieken
0; P
nard-
lis-W-
icren-
Bom
Ml
If?
invullen van uw keuze.
Reis- en passagebureau
GOUDA KORTE T1ENDEWEG 2-4
TELEFOON 01820-13504/17170
WADDINXVEEN KERKWEG 207,
TELEFOON 01828-4488
bouwverenigingen in de wetenschap,
dat bouwprijzen in de toekomst slechts
zullen stijgen, daarna in volle vrijheid
hun beslissing tot wel of niet bouwen
moeten nemen. Pressie uit de raad of
het college is onaanvaardbaar, omdat
wij bij een verlies, door leegstand in de
toekomst geen middelen hebben om de
woningbouwverenigingen financieel bij
te staan.
Mijnheer de Voorzitter, onze opmerkin
gen van meer ondergeschikt belang zult
u vernemen bij de puntsgewijze behan
deling van de begroting. Wij wensen het
college en de raad een jaar zonder nega
tieve verrassingen toe. Een jaar waarin
misschien weer een voedingsbodem ont
staat waarop wederzijds vertrouwen ge
dijt.
vooral om het feit dat het Van Maurik wasik zou nog
eerder de kantoorkat verdacht hebben. Ik ben toen impul
sief ’t beste bewijs hoe ik in de war was, want meestal
handel ik wéloverwogen naar de woning van Van Mau
rik gegaan. Hij was alleen thuis.”
„Het was toen al donker?”
„Ja”.
„Niemand heeft u gezien herkend?”
„Het was zo stil in die straat, dat je je er had kunnen ver
schonen”.
„Juist. En toen?”
„Ik confronteerde hem rondweg met zijn misdaad. In
specteur, ik hoop zoiets niet weer te beleven. De man
schrompelde als het ware ineen, als een lege zoutzak. Het
was of het leven uit hem verdween. Hij zat daar als een
levend lijk, me aan te staren. Hij zei niets, hij staarde maar.
Ik praatte tegen hem, ik kreeg geen antwoord, ik had net zo
goed tegen de muur kunnen praten. Toch kreeg ik de indruk
dat het wel tot hem doordrong. Op ’t laatst ben ik opge
staan. Ik heb gezegd dat hij er beter aan deed, de volgende
dag thuis te blijven, tot we een overzicht van alles hadden,
en dat hij zich ter beschikking moest houden.
i'
i*i
„In ieder geval zouden wij aangifte moeten doen van de
fraude, om een politie-onderzoek mogelijk te maken. Dat
heeft geen zin. De dader heeftzichzelf gestraft. Er mag
hier rondom geen schandaal ontstaan, dat laat de naam van
de bank niet toe. Het is een zware slagmeer dan een
ton, maar de bank kan die dragen. Baron Van Breughel en
meneer Van Bergen Bickers zijn twee leden van de raad
van beheer, die zelf zo’n verlies konden dragen zonder met
een oog te knippen, en zij zullen zéker geen schandaal wil
len. Nee, ik denk dat deze hele affaire begraven zal worden,
en dat meneer Van Maurik zijn geheim in zijn graf zal mee
nemen. En als ik er zo over nadenk voor zijn dochter
zal dat wellicht ook de beste oplossing zijn. Zij kan het niet
helpen
„Ik begrijp, dat èn het belang van de bank, èn doodgewone
menselijkheid hier toevallig hand in hand gaan,” stemde de
inspecteur toe. „Maar vertel eens, meneer Ijzerman, u was
toch gisteravond bij meneer Van Maurik. U hebt hem waar
schijnlijk het laatst gezien?”
De directeur glimlachte verrast.
„Inderdaad”, zei hij, „en dat zou ik u ook wel verteld heb
ben maar zuiver uit nieuwsgierigheid, hoe wist u dat?
Ik heb bij mijn weten toch geen visitekaartje achtergelaten?”
„Als u het woord visitekaartje niet al te letterlijk neemt, wél”
antwoordde de inspecteur. „Maar om eerlijk te zijn, meneer
Uzerman, het was geen weten, doch slechts een vermoeden.
De heer Van Maurik rookte niet en toch lag er in de asbak
een peuk sigaar. En een bandje van hetzelfde merk, als u me
daareven aanbood. Het was dus zuiver een gok, te veronder
stellen dat u het geweest was, die hem gisteravond hebt be
zocht. Maar misschien wilt u me wat over dit bezoek ver
tellen?”
„Dat zou ik maar Kever niet doen”, was het antwoord van
de bankdirecteur, „want de herinnering was wel, ronduit
gezegd, ellendig. Gisteren ontdekte ik de fraudes. Ik kan u
zeggen, inspecteur, ik kon mijn ogen niet geloven. Niet al
leen om het bedrag het feit dat het had gekundde
handigheid waarmee de boekingen waren vervalstmaar
altijd vinden. U kunt rekenen op alle medewerking. Maar
begrijp mij goed, inspecteur, mij gaat het eerst en voor alles
om de naam, de reputatie van de bank. En die duldt zelfs
geen verdenking van fraude. Ik neem aan, dat buiten de
politie niemand iets weet van die eh bekentenis.”
„Nee.”
„Ook die huishourster niet?”
„Juffrouw de Bas? Nee, die heeft niet durven kijken, die is
meteen naar buiten gehold.”
„Doe me het genoegen en zorg dat er niets van uitlekt We
ten die krantekerels het al?”
„Natuurlijk. Maar zelfmoord komt niet in de krant. Dal is
nou eenmaal de code. Met fraude is het natuurlijk iets an
ders, maar als u het ze niet vertelt, van mij komen ze het
ook niet aan de weet.”
„Ik ben wat dat betreft, zo spraakzaam als een overleden
oester” glimlachte de directeur. „In ieder geval inspecteur,
ik Dank u zeer, en mocht u me nodig hebben, u weet waar
u me vinden kunt
Deze starre gepolariseerde houding van
D’66 en PvdA wordt door ons ten zeer
ste betreurd. Daardoor wordt bij voor
baat de mogelijkheid uitgesloten dat ons
land de komende jaren geregeerd wordt
door een sterke regering. Zo’n sterke re
gering heeft ons land naar onze mening,
vooral in deze tijd van economische re-
reccessie en forse inflatie, hard nodig.
Waar zo’n regering bij deze verkiezings
uitslag vandaan moet komen is ons een
raadsel. Tot nu toe veranderde deze lan
delijke opstelling niets aan de uitgangs
punten van pdaktische plaatselijke poli
tiek met betrekking tot de samenwerking
van de raadsfracties in Waddinxveen.
Wij vertrouwen erop dat de uitslag van
deze verkiezingen, die geen einde heeft
gemaakt aan de impasse, waarin de
Nederlandse politiek landelijk is ge
raakt, het land en z’n politieke leiders
tot bezinning zal brengen, opdat niet de
polarisatie zo op de spit gedreven zal
worden, dat in de toekomst zelfs plaat
selijke samenwerking intern in de poli
tieke partijen niet meer verdedigbaar
blijft. De voortekenen zijn in elk geval
niet gunstig. De centrumpartijen verlie
zen 20% van hun kiezers naar links en
rechts en de meest gematigde partij bin
nen de linkse drie, D’66, wordt bijna
gehalveerd.
Terugkerend naar de politiek in deze
raad, vragen de gebeurtenissen in de
vergadering van 10 november jl. aller
eerst om politiek commentaar. Naar ons
oordeel zou het wethouder Lips hebben
gesierd wanneer hij een poging zou heb
ben ondernomen om tegemoet te komen
aan de duidelijke wens binnen de raad
om thans niet tot de aanleg van een vol
strekt overbodig parkeerterrein over te
gaan. Zijn hoofdargument om de raad
onder druk te zetten was, dat hij „er niet
nog een probleem bij wilde hebben in
het plan Stationsstraat”. Zo’n argument
siert een bestuurder niet.
Waarom is van zijn kant - als hij zich
dan zo verantwoordelijk voelde voor het
aanvechtbare beleid van het vorige col
lege - dan niet gepoogd om met de Raif
feisenbank tot een gesprek te komen? In
dat gesprek had hij kunnen proberen
om de zijns inziens contractueel op de
gemeente rustende verplichting - met een
beroep op de gewijzigde omstandigheden
- te wijzigen in een voor beide partijen
(de raad en de bank) aanvaardbare op
lossing. Maar de heer Lips deed geen
stap in die richting. Hij greep naar de
noodrem, dreigde met z’n portefeuille en
beïnvloedde daarmede de raad op een
wijze, die wij als chantage hebben er
varen.
Zo’n manier van optreden blijft zelden
zonder gevolgen. Een hoogst kwalijk ge
volg in dit geval, dat een van de raads
leden met een zrede ervaring, in de per
soon van de heer Van Gent, thans zijn
rechtstreekse inbreng in het gemeentelijk
beleid heeft gestaakt. Wij betreuren het
dat de heer Van Gent voor de chantage
is gezwicht. Voor het feit, dat hij daar
na zijn ontslag als raadslid heeft inge
diend, kunnen wij begrip opbrengen.
Wat ons betreft is zijn afwezigheid van
korte duur.
Aan de verhouding, of zo u wilt het
samenspel, tussen het college van burge
meester en wethouders en de raad c.q.
raadscommisies zal ik ditmaal weinig
woorden wijden. Het op gang komen
van een nauwer overleg tussen het col
lege en de financiële commissie is zeker
een positief element gebleken.
De door de raad ingestelde commissies
blijken helaas nog niet allemaal naar te
vredenheid te functioneren, met name
die commissies die niet door een wet
houder of raadslid worden voorgezeten,
waardoor ze in een veel losser contact
staan met het gemeentelijk apparaat.
Wij vetrouwen erop, dat de door het
seniorenconvent terzake aan burgemees
ter en wethouders gegeven adviezen op
korte termijn mogen leiden tot een ver
betering van de werkwijze. Ook de sug
gestie ten aanzien van de commissie
cultuur door de heer Boere gedaan is
ons inziens het overwegen waard. Met
hem hopen wij dat de bevolking nog tot
actieve cultuurbeoefening te stimuleren
blijkt
Met het college is onze fractie van me
ning, dat de financiële positie van onze
gemeente geen speelruimte laat voor het
aanpakken van nieuwe projecten die een
beroep doen op de algemene middelen,
zeker niet voordat we de financiële con
sequenties kennen van een aantal reeds
olpende of op korte termijn aan te vat-
vaor de toekomst door afkomst, milieu
of woonprobleem. Hoe jonger de kinde
ren de mogelijkheid krijgen tot begelei
ding onafhankelijk van hun achtergrond
hoe beter hun kansen liggen voor de
toekomst. Ik voel mij dan ook verplicht
te pleiten voor verhoging van de sub
sidie voor de peuterclubs.
Volgens de begroting krijgt ook de mu
ziekschool weer zijn subsidie. Helaas is
het bedrag nog gelijk aan de voorgaande
jaren. Ook zij hebben echter te kampen
met dezelfde verhogingen van salarissen
en sociale lasten, die ook gemaakt heb
ben dat de uitegaven voor het in stand
houden van het gemeentelijk apparaat
zo fors zijn gestegen. Ook zij kunnen
hun lesgelden niet zodanig verhogen,
dat er een sluitende begroting ontstaat,
wil het streven „naar muziekonderwijs
voor iedereen” geen farce worden. Een
trendmatige verhoging van de subsidie
zou dus zeer welkom zijn. Ditzelfde
geldt overigens voor vele subsidies.
Het bouwen van zogenaamde goedkope
woningen heeft naar onze mening met
de daaruit voortvloeiende huren geen
enkele zin meer. Deze huizen bieden te
weinig voor mensen die nog bereid zijn
om door te stromen en veel meer huur
te gaan betalen dan zij doen. Als daar
bij mensen, die jaren in een vrij dure
flat zitten, niet in aanmerking kunnen
komen voor een eengezinswoning van
ongeveer gelijke huur, schuilt daarin
een onbillijkheid die ik niet kan steu
nen. „Eerlijk delen in een schoon land”,
zeg ik dan met D’66.
Dat er geen belasting verhoogd zou
moeten worden zolang ons miljoenen
plan nog geen vruchten afwerpt, ben ik
in principe wel eens met ons college.
Er leven echter nog vele wensen onder
ons, die geld kosten. Mocht er door
middel van verschuivingen binnen de
begroting geen plaats voor gevonden
worden, dan behoud i kmij graag de
vrijheid voor om bij de behandeling
van de begroting mijn standpunt nog te
veranderen.
Nu wij aan het begin staan van de be
handeling van ons structuurplan, dat
met al het overleg met wie dan ook tot
stand moet komen, hoop ik dat dat op
democratische wijze zal gebeuren en
aanvaard wordt. Laat ons echter niet uit
h»t oog verliezen dat onze hogere over
heid een flinke vinger in de pap zal
willen hebben en met haar toestemming
ook het laatste woord zal hebben.
Uit de vele onderwerpen, waarover men
zou willen praten, moet een keus ge
maakt worden wil men niet te lang aan
het woord zijn. Ik zou dus tot slot mijn
grote waardering willen uitspreken over
de prettige wijze waarmee ik heb kun
nen samenwerken met de verschillende
ambtenaren bij wie ik om raad kwam.
mondjesmaat van uitkeringen blijft
voorzien. En dat dit ook het komend
jaar zo zal blijven (welke regering er
Alle rijksmiddelen zullen nodig zijn om
de verkiezingsbeloften op nationaal en
internationaal vlak waar te maken; en
de gemeenten krap bij kas houden is ook
een vorm van inflatiebestrijding.
ook komt), staat voor ons bijna vast.
Over de discussienota tot voorbereiding
van een structuurplan zullen wij in het
komende zittingsjaar nog wel vele uren
discussiëren, naar wij hopen nadat wij
eerst gelezen hebben wat georganiseerd
Waddinxveen er van denkt en geluisterd
hebben naar wat de bevolking van de
toekomst van ons dorp denkt. Het op
gestelde werkschema biedt die mogelijk
heden ruimschoots. Om frustaties ach
teraf te voorkomen lijkt het ons zinnig
dat het college parallel aan de vervol
making van de structuurschets werkt aan
een benaderende berekening van de fi
nanciële consequenties van de in dat
plan naar voren komende visie en de
haalbaarheid daarvan.
Behoudens de positieve geluiden over de
Havo geeft de onderwijssector ons dit
jaar geen aanleiding tot opmerkingen in
algemene zin. In de sector recreatie ach
ten wij de tijd rijp om thans uit het
Recreatieschap Reeuwijkse Plassen te
stappen. Wij zullen elk intiatief terzake
vanuit het college of vanuit de raad
gaarne ondersteunen.
De woningbouw blijkt thans in Wad
dinxveen in alle sectoren met problemen
te kampen. In de sector ’koopwoningen’
is er geen grond meer binnen afzienbare
tijd ter beschikking. Daardoor laten
Waddinxveense ’’eigen woningbezitters”
zich niet weerhouden om, wanneer zij
zich dit kunnen en willen veroorloven,
op zoek te gaan naar een grotere en
duurdere woning, die ze dan vinden in
een andere gemeente. Dit heeft z’n na
delen, zeker voor de Waddinxveense ge
meenschap als totaal, waaruit waarde
volle elementen vertrekken. Het heeft
daarnaast ook z’n voordelen voor de
doorstroming in deze sector, omdat er
zonder dat er bouwgrond is binnen de
gemeente kan worden doorgestroomd
van huurhuis naar koopwoning en van
kleiner naar groter huis.
In de sociale woningbouw staan de wo
ningbouwverenigingen voor een groot
dilemma. De te verwachten huurbedra
gen voor woningen, waramee thans een
aanvang wordt gemaakt, lijken door de
zeer snel stijgende kostencurve tot in-
verhuurbaarheid te zullen leiden. De be
slissing of de woningbouwverenigingen
deze woningen in Groenswaard IH wel
of niet moeten bouwen berust niet bij
onze raad. Het Nederlandse bestel legt
die geheel en al bij de woningbouwver-
Zend u mij de GRATIS reis-
gids'73 voor Otrein-,Obus-,',
Ovlieg-,Oauto-, Obootreizenj
NAAM:.
W ADRES:
(^WOONPLAATS:
(Hokje invullen van
Mijnheer de Voorzitter,
leden van de raad,
Nu er weer een jaar achter ons ligt met
vaak rumoerige vergaderingen, leek het
mij juist eens na te gaan of er door dat
rumoer niet teveel nadruk komt te Eg
gen op zaken waar de raad en het colle
ge van mening verschillen. Vooral naar
buiten lijkt het een doorlopend gevecht
en elkaar dwars zitten.
De realiteit is echter dat in de achter
ons Eggende maanden 103 voorstellen
van het coEege ongewijzigd door de
raad zijn aanvaard, 10 voorsteden zijn
enigszins gewijzigd op voorstel van één
of meer raadsleden en dan aanvaard.
Slechts drie voorsteden zijn vodedig af
gekeurd, vier aangehouden en één voor
stel bleef in eerste instantie onbeshst.
Hoewel ik daarmede niet wil zeggen
dat het rumoer dan maar zijn gang moet
gaan, komt het raadsbeleid wat beter
tot zijn recht.
Er is een aantal wensen uit de beschou
wingen van 1971 geconcretiseerd, onder
andere de 5e openbare basisschool, de
tunnel, waaraan gewerkt wordt, evenals
de woningen aan de Henegouwerweg en
de bijna gereed zijnde bejaardenflat.
Toch, mijnheer de Voorzitter, moet ik
zeggen dat ik van de totale huursom
van deze flat geschokken ben. Hoewel
de ruimte en de afwerking schitterend
zijn zal moeten bhjken of het gerecht
vaardigd was zo duur te bouwen.
Ook het boekje van A tot Z Waddinx
veen komt dit jaar nog uit. Wij zijn de
samenstellers hiervan bijzonder dank
baar. Als men ziet hoe ontstellend veel
werk hiervoor te doen viel, kan ik mij
voorsteUen dat geen enkel particulier
bedrijf hier de tijd en de interesse voor
kon opbrengen, mede omdat de prijs
die er dan tegenover zou moeten staan
onaanvaardbaar zou zijn.
Eén van de wensen, die niet door zijn
gegaan, was de aanstelling van de mu
ziekdocent voor de basisscholen. Dit
kwam echter door de eindeloos uitblij
vende toestemming van Gedeputeerde
Staten. Hoewel de post dit jaar gecon
tinueerd wordt, is de docente die ons
werd aangeraden inmiddels bezet en
moet door middel van een advertentie
een nieuwe en onbekende kracht gevon
den worden. Jammer!
HOOFDSTUK IV
„Vader heeft dit niet gedaan.”
ten projecten; met name willen wij hier
bij wijzen op:
1. De financiële consequenties voor de
gemeente van het bijzonder plezierige
besluit van de minister van onderwijs
om de samenwerkingsschool voor
Havo-Atheneum toestemming te ge
ven tot starten in augustus 1973.
Wij hebben alle bewondering voor
hetgeen door de bestuurscommissie in
het afgelopen jaar aan werk is verzet
en wensen hen alle sterkte toe bij hun
nog zware taak tot reahsering van de
school. Als consequentie zien wij dat
deze raad hen alle benodigde finan
ciële armslag verschaft.
2. De huisvesting van de dienst van
openbare werken en de gemeente
secretarie zal eveneens financiële of
fers vragen. Wij onderstrepen nog
maals de eerder door ons gedane sug
gestie tot de bouw van een eenvoudig
stadkantoor, zonder luxueuze ahures
van een gemeentehuis, dat in een la
ter stadium, wanneer de gemeente er
geen behoefte meer aan zou hebben
tengevolge van bestuuriijke herinde
ling of dergehjke, een voor anderen
goed bruikbaar kantoorpand bEjft
3. Het Bospark. Tegenover Boskoop
hebben we dd uitspraak gedaan om
elk jaar te pogen de beschikbare gel
den op de begroting te verhogen.
Men zal ons daar zeker aan houden.
Overigens sluiten wij ons terzake van
het uitvoeren van de eerste fase aan
bij hetgeen de heer Barth hierover
reeds opmerkte.
4. Dit geldt ook ten aanzien van diens
beschouwing over de kwestie gym
lokalen c.q. sporthal. Wat er ook van
komt, het zal een verzwaring van de
lasten op de begroting betekenen.
5. Bovendien hangt ons nog altijd de
financiële dreiging boven hel hoofd
dat ons in de algemene dienst de re
kening zal worden gepresenteerd van
onze daden in het verleden binnen
het plan Brugcentrum en het plan
Stationsstraat. Onze fractie is van
mening dat met name de uitgaven in
het Brugcentrum nimmer geheel door
verkopen binnen dit plan zullen kun
nen worden vereffend en dat voor
zieningen als de afbraak van de oprit
naar de brug en mogehjk ook het
reeds aangelegde parkeerterrein bij
het gemeentehuis (alweer een par
keerterrein dat ons ons parten speelt)
uit de algemene dienst zullen moeten
worden bekostigd.
6. Tenslotte loopt de gemeente de kans
dat het bestuur van de Bonkelaar ons
te zijner tijd zal houden aan onze
principe-uitspraak van rond 75.000
subsidie per jaar, zodra de minister
die stapel aanvragen gaat afwerken,
waarbij wij, volgens berichten van
het coEege destijds, nog altijd „boven
op” zouden moeten liggen. Wij zijn
echter van mening, dat een jaar erva
ring met Anno 1884 en de daarnaast
werkende jongerengroep „Creation”,
die meer cultureel-informatief werkt,
aanleiding moet zijn om ons te bezin
nen of wij in deze gemeente nog wel
behoefte hebben aan een Bonkelaar
zoals die destijd was ontworpen en
zou functioneren. Wanneer die be
hoefte wordt aangetoond komt het
ons zinnig voor om te overwegen of
zo’n te bouwen jongerencentrum niet
beter in bijvoorbeeld het plan Brug
centrum gepland kan worden, omdat
we als gemeente daar grond in eigen
dom hebben die voor andere kopers
minder aantrekkehjk is omdat een
dergehjke activiteit bepaald mee helpt
een levendiger centrum op te bouwen.
Al deze financiële overwegingen zijn
voor ons aanleiding om vooralsnog te
gen niet-urgente nieuwe uitgaven te
stemmen, zoals de subsidie-aanvrage
voor een museum en in te stemmen met
bezuinigingen op de post plantsoenen,
zoals vorgesteld door de financiële com
missie. Over de plannen, neergelegd in
het concept-urgentieplan voor 1973-1975
durven we ons nauweEjks te buigen, om
dat ons een prognose voor de te ver
wachten inkomstenontwikkeling voor de
komende jaren ontbreekt.
Toch gaan wij akkoord met het voorstel
van burgemeester en wethouders en de
financiële commissie om slechts enkele
retributies te verhogen en de grote be-
lastingposten nog niet te verhogen. Aan
een forse verhoging van de belastingen
zal in 1974 immers niet te ontkomen
zijn wanneer de regering de gemeenten
enigingen.
Onze fractie is ervan overtuigd dat de
raad bij het vaststeEen van de grond
prijzen in Groenswaard III aUes heeft
gedaan om de grondprijzen per woning
binnen de perken te houden, maar aan
de bouwprijzen kunnen wij niet méér
doen dan aan de koper (lees woning
bouwvereniging) een geïndiceerde maxi
male huur te suggereren. Door aherlei
oorzaken valt die huur uiteindehjk
meestal zwaar tegen, bijvoorbeeld bij de
101 bejaardenwoningen, waar de huur
prijs inclusief service- en stookkosten
thans 400,per maand dicht gaat be
naderen. Wij zouden de oorzaken van
die huurhoogte gaarne nader uiteengezet
zien door de Stichting Bejardenhuisves-
ting.
De ervaringen in de Victorwijk leren
dat forse huren 235,per maand)
voor eengezinswoningen minder be-
zwaariijk zijn. Deze 88 eenvoudige wo
ningen, uitgevoerd zonder noemens-
wardig meerwerk, zijn vlot verhuurd met
doorstromingseffect in Oranje- en Von-
delwijk. De woonvorm van het huis met
tuin is kennelijk nog dermate aantrekke-
Ejk dat men bereid is hiervoor forse be
dragen te betalen, zeker als ze in
Groenswaard Hl worden gebouwd. Wij
kunnen ons vorstellen dat de geplande
woningwet-flats in Groenswaard IH, te
gen de achtergrond van hierboven voor
de flats aan de Kerkweg genoemde huur
bedragen, bij de woningbouwverenigin
gen twijfels doen rijzen of zij deze bouw
voor hun rekening kunnen nemen.
Wij zijn van mening dat die twijfel moet
worden uitgepraat, dat er zo exact mo
gelijke huurbedragen moeten worden
berekend, dat alle niet door het minis
terie verlangde eisen uit de bouw moe
ten worden geschrapt en dat de woning-
Inspecteur Dekker zat in de wachtkamer van het sanatorium
en voelde zich niets prettig. Zijn beroep onaangename pEch-
ten met zich mee, maar dit vond hij wel een van de zwaar
ste taken, die hij ooit te vervullen had gehad. Hij was maar
niet in uniform gegaan
Een glazen deur zwaaide open en binnen trad Dr. Goede-
waagen, de geneesheer-directeur van „Zonnegloren Met
uitgestrekte hand liep hij op de inspecteur toe.
„En wat kan ik voor u doen” vroeg hij met beroepsopge
wektheid.
„Ik wilde graag een onderhoud hebben met de verpleegde
Thera Van Maurik” antwoordde de inspecteur.
Ook de rioleringsplannen voor de Burg.
Trooststraat en de Dorpstraat vonden
geen doorgang. Mij is verzekerd dat dit
voor het komende jaar wel het geval zal
zijn, hoewel voor een gedeelte nog fi-
nancieringsmogehjkheden moeten wor
den gevonden. Verheugd ben ik over
het aandeel dat een deel de rbevolking
van Waddinxveen heeft gehad in aUerlei
akties die hebben plaats gevonden. Ik
noem hier de akties van Khen, de werk
groep Groen, de werkers voor de Jeugd-
natuurwacht en de succesvolle werkers
voor het Havo-Atheneum. Dank aan
deze mensen, die veelal belangeloos hun
werk verrichten.
Helaas blijkt dit soort zaken te worden
gedaan door een een zeer klein deel van
de burgers. Hoewel een ieder klaar staat
met kritiek op het mibeu-beleid, bEjft
de eigen inbreng tot verbetering onvol
doende. Een nieuwe aktie begint nu op
gang te komen. De AKTIE GLAS. Met
medewerking van onze openbare wer
ken, de winkehers en al onze bewoners
moet hier toch een groot succes van te
maken zijn. Maar ook hier ligt een
groot stuk eigen inbreng voor ieder
mens en vooral voor ons huisvrouwen.
Natuuriijk kost het meer tijd en werk
om flessen en ander glaswerk te verza
melen, te ontdoen van doppen en dek
sels, zo mogelijk schoon te maken en ze
te deponeren in de daartoe neergezette
containers dan ze snel weg te gooien.
Maar bedenk ook dat onze vuilniszak
ken minder snel vol raken, er dus min
der zakken nodig zijn, wat goedkoper is
en ook minder gebruik van plastic met
zich brengt. Bovendien is er dan minder
nieuwe grondstof nodig voor de berei
ding van nieuw glas. Als er bij deze
kringloop van glas tot glas ook nog op
brengst te verkrijgen valt, is dat meege
nomen maar niet noodzakelijk voor het
slagen van deze aktie.
In de Amerikaanse staat Oregon loopt
de rivier de WiUamette, die voor het
bestaan van vele mensen in de omge
ving van deze rivier onmisbaar is. De
rivier behoorde een aantal jaren gele
den tot één der meest vervuilde rivieren
van Amerika. Door samenwerking van
burgers en industrieën is deze rivier
momenteel weer volkomen geschikt
voor alle recreatieve doeleinden. Men
heeft met grootscheepse akties de rivier
tot op de bodem gereinigd, industrieën
gedwongen om kostbare instahaties te
maken om hun afvalwater voor 9O°/o
schoon in de rivier te lozen. Door mid
del van wetten gezorgd dat men niet op
nieuw tot de oude fout zou vervahen
en een aantal vrijwiEige controleurs
aangesteld, die rapporteren waar toch
vuil geloosd wordt. Het resultaat is fan
tastisch. Maar de gouverneur van de
staat heeft ook gezegd: Het zijn de vele
kleine inspanningen die het verschil ma
ken tussen succes en mislukking.
Ook onze bewoners kunnen veel meer
doen dan nu het geval is. De ontsteEen-
de rommel die nog altijd op de straten
en plantsoenen én in het water terecht
komt, is onnodig en ligt geheel in onze
eigen hand. De aangelegde groenstroken
en plantsoenen, evenals de speelplaatsen
bij de scholen, hebben te Ejden onder
nodeloze vernieling en vervuiling. Daar
kunen wij best op letten en onze kinde
ren daarvoor waarschuwen. Dat door
het toegenomen aantal honden de stra
ten en plantsoenen steeds meer bevuild
raken is een probleem waar juist hon
denbezitters zich niet druk over maken.
Wie helpt eens mee denken aan een op
lossing? Moeten we deze zaken zo ver
laten komen, dat er wettehjke strafbe
palingen nodig worden?
Eeen aktie om ook papier te gaan ver
zamelen zou door ons burgers moeten
wordx georganiseerd. Welhcht valt er
met medewerking van scholen, onder
wijzend personeel en/of ouders, leer
lingen en niet te vergeten de heer Rip
hier nog iets te verdienen voor een an
der goed doel. Al deze zaken zouden
eigenhjk geen akties moeten zijn, maar
bhjvende taken, geïntegreerd in ons nor
male levenspatroon.
Een aktie is reeds uitgelopen tote een
groot succes, n.1. onze peuterclubs. Zij
zijn nu zo ver, dat zij niet meer als par-
ticuhere organisatie voortbestaan, maar
in stichtingsvorm en volgens geldende
normen werken. En zoals al onze on
derwijsvormen, dat kost geld. Meer geld
dan er door middel van de ouders kan
worden opgebracht wil het project niet
ontaarden in een toch weer exclusieve
groep. Er bhjkt steeds meer dat kinde
ren geen geEjke mogelijkheden hebben
