de kerstboom
Hapjes
voor
tussendoor
f
f
VOORBIJ.
DE JONGE HERDER
EN HET CHRISTUSKIND
tsioilF'’
WK'
Pagina 4
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 20 DECEMBER 197
WEI
volhou-
zien wate wij
Hieronder volgens enkele ideetjes:
Sandwiches
U volgt hierbij de Deense methode
d.w.z. verschillend beleg boveno:
elkaar, appetijtelijk van kleur en
wel harmoniërend, ofwel juist
gengesteld in smaak en die U naai
eigen smaak kunt uitbreiden.
Varkensfricandeau, bergje
bietensla, plakjes augurk
Tartaar, flinterdunne ringen ui,
verkruimeld hardgekookt ei,
kappertjes
Cervelaatworst, bergje piccalilly
ingelegde paprika
Blaadje sla, daarop plak tomaat
daarop leverworst met picalilly
Plak ham, plak ananas, lepeltje
kwark met Frans vruchtje
Pekelvlees, plakjes gevulde olijf,
dunne partjes sinaasappel
Gekookte worst, plakjes banaan
met citroensap bedruppeld, snip
pertjes gember
Varkensfricandeau, plak tomaat
reep augurk, ansjovisje
Blaadje sla, plak rosbief,
flinterdunne ringen ui, mosterd
Rosbief, krokant gebakken
ringen ui, remouladesaus
Leverworst of paté, dunne plak
jes even gefruite champignons,
verkruimeld gefruit ontebijtspek.
j
of I.
te' I
„F
ZONDER ZICH een ogenblik te
bedenken, sprong hij uit zijn wacht
huisje naar beneden. Niet lettend
op de andere herders die druk met
elkaar spraken over het gebeurde
en hun verwondering en ontzetting
nog niet te boven waren, holde Elia
weg. Hij sprong over de de muur en
rende het veld in.
Voor hem was alles duidelijk. Het
leek wel alsof hij nog nooit zo zui
ver en helder had kunen denken.
Naar de grot, naar de grot 1I Dat
Hij kon zijn ogen niet van de grot
en het boeiende schouwspel losma
ken. Het scheen alsof het trillen in
zijn borst zich mededeelde aan de
gehele omgeving. Alles trilde om
hem heen van ingehouden span
ning. De aarde hield haar adem in!
Ineens hoorde hij heel zachte mu
ziek. Hij keek om zich heen, maar
er was niets te zien. De muziek
kwam van boven en dus richtte hij
zijn blik naar omhoog. De ster had
nu de gehele hemel en aarde in een
helle goed gezet, de maan was vol
komen verbleekt. De muziek werd
duidelijker en het uitspansel scheur
de vaneen. Daar kwamen zij, de
wonderlijke wezens waarvan Elia
wel eens gehoord had, maar die hij
nooit tevoren zag.
Ook de andere herders waren nu
wakker geworden en zo plots stond
er een engel voor Elia en hij sprak:
„Vrees niet, want ik verkondig u
grote blijdschap, bestemd voor het
ganse volk, dat u heden, in de stad
van David, een Verlosser geboren
is, namelijk Christus, de Heer! En
hieraan zult gij Hem herkennen: gij
zult het Kind vinden in doeken ge
wikkeld en liggend in een kribbe.”
Een engelenkoor in de hemel zong
en Elia hoorde hen Gods lof ver
kondigen. De jongen kneep zich
eens stevig in de arm. Waakte of
droomde hij nu? Neen, hij was
wakker! Maar, maardan was er
iets groots, iets geweldigs gebeurd.
Koop uw kerstboom zo kort moge
lijk voor het moment dat u hem
gaat optuigen en plaats hem de
nacht voor de opstelling in een
emmer water.
Laat de grootte van uw kerstboom
in evenredigheid blijven met de
kamer waar hij geplaatst moet
worden. Een kerstboom mag niet
hoger zijn dan 3/4 van de kamer-
hoogte.
Zoek voor het plaatsen van de
kerstboom zo mogelijk een koel,
maar tochtvrij plekje uit.
Zorg er voor dat uw kerstboom
goed vast staat. Gebruikt u niet
een speciaal daarvoor in de han
del zijnde voet, zorg dan dat het
kruisstuk met stevige spijkers
bevestigd is.
Plaats uw kerstboom ergens waar
weinig wordt gelopen. U vermijdt
hiermee dat hij ondersteboven
wordt gelopen.
Laat u degelijk adviseren wat be
treft uw kerstboomverlichting.
Elk jaar gebeuren hier weer on
gelukken mee.
In een emmer aarde staat de boom
niet alleen vaster, maar blijft hij
ook langer goed, vooral als die
aarde af en toe wat nat gemaakt
wordt of afgedekt wordt met
vochtige mos.
De aan te brengen versiering in de
boom moet eenvoudig zijn, al
thans niet te druk van opmaak.
Hang goed spiegelende ballen
achter een lampje of kaars, zodat
het licht er in wordt weerkaatst.
Gebruikt u kaarsverlichting, zorg
er dan voor, dat de kaarsen
rechtop staan. Denk er om, de
brandende kaarsen niet onder
takken of te dicht bij gordijnen
te plaatsen, opdat brand achter
wege blijft.
alle vorige keren. Ergens binnen in
zijn borst leek het alsof er iets tril
de, zo’n raar gevoel van spannende
verwachting, als er iets belangrijks
moest gaan gebeuren. Datzelfde ge
voel had hij al eens eerder gehad,
toen hij voor het eerst alleen met de
kudde in het veld was en hij wist
dat er een lammetje geboren zou
moeten worden. Maar, nu was daar
toch geen reden voor. Al enkele ja-
ren was hij herder over zijn kudde.
Hij had ervaring in alle dingen die
met het herdersvak te maken had
den en nunu, was het toch tijd
om te slapen. Er stond niets te ge
beuren.
was het enige waaraan hij dacht.
Daar stond de geheimzinnige ster te
stralen, die ster die het teken was,
het teken dat hij al zo lang had ge
zien deze avond. Als op vleugels
holde hij door het veld. Het was
nog een heel eind naar de heuvels,
maar het scheen dat hij niet moe
werd hoe hard hij ook liep. Ook
struikelde hij niet in het donker
over kuilen en gaten, neen, half lo
pend en half zwevend stormde hij
voort, zijn ogen strak op de ster ge
richt. Daar lag het pad, de weg
naar Bethlehem. Hier liep hij nog
makkelijker, nog vlugger. Rechtsaf
naar de grot. Voor de ingang bleef
hij staan. Daar binnen was het licht
en toch was er geen lamp. Hij zag
ze, de man en de vrouw en daar
in de kribbe, een lief klein kindje,
in doeken gewikkeld, precies zoals
de engel gezegd had. Hij, Elia, de
jonge herder, hij was de éérste die
het Christuskind zag! Een machtig
gevoel van heerlijkheid doorstroom
de de jongen toen hij het kind aan
schouwde. Ootmoedig viel hij op
de knieën, sloeg de handen ineen en
aanbad het kindje. De engel had
het gezegd, het was de Verlosser,
Christus, de Heer!
Elia zag niets meer om zich heen,
zijn ogen zagen slechts het kind,
dat daar lag in de kribbe. Dat hij,
Elia, van God dit voorrecht kreeg,
als eerste het kind te mogen zien!
Zijn hart jubelde van vreugde! Hij
moest de anderen waarschuwen
hem hierheen te volgen, opdat ook
zij het kindje konden zien en aan
bidden. Langzaam stond hij op en
liep achteruit de grot uit. Daar zet
te hij het op een lopen in de rich
ting van het bivak. Toen hij op de
weg naar Bethlehem kwam, zag hij
de andere herder zoeken. Hij riep
hen: „Zacha, Ezechiël, David
kom hierheen! Toe dan, loop wat
harder. Ik heb het kindje gevon
den, waarvan de engel sprak! Daar
is het, daar in de stal! Kom mee!”
En weg holde Elia zo hard hij lopen
kon, terug naar de grot. Nu hoefde
hij niet lang te wachten. Ook de an
deren kwamen binnen en keken
met eerbied en verbazing naar het
kindje. Ja, dit was het kind, waar
over de engel sprak. En tezamen
aanbaden zij het Christuskind.
De PTT heeft drukke dagen te vet
wachten. Wij zijn er zeker va
dat de PTT’ers u dankbaar zul
len zijn indien u eventuele kerst
of nieuwjaarspakjes tijdig te.
postkantore bezorgt. Zorg vod
degelijke verpakking en leg 1}
het pakje nog een extra adrej
van ontvanger en van afzender.
Denk ook eens even aan een „een]
zame”; ook hij of zij zou graal
eens een Kerstmis vieren in dl
familiekring; wellicht is er nel
een plaatsje voor hem of haar aal
uw dis.
DE AVOND viel over de velden bij
Bethlehem. Langzaam verdween de
zon achter de horizon, lange scha
duwen werpend over de groene
vlakten. Het werd voor de herders
tijd hun schapen bijeen te drijven
binnen het ommuurde stukje veld
op de heuvel. En van alle zijden zag
men ze aankomen, kleine en grote
kudden begeleid door jonge en ou
de mannen en hun honden. Zo nu
en dan klonk over de verlaten stilte
van het veld het mekkeren van een
schaap, dat zijn onwil of angst uitte
wanneer het, afgedwaald, door de
herder of de hond weer naar de
langzaam voortslenterende kudde
werd gedreven.
De eerste die het nachtbivak bereik
te, was Elia, een jonge Israëlische
herder, eigenlijk nog een kind met
zijn twaalf jaren. Hij dreef zijn die
ren door de nauwe opening van de
ommuring en wipte zelf over het
lage muurtje. De dieren wisten het
precies. Dicht bijeen kropen ze teza
men op hun plekje, terwijl Elia ging
zitten met zijn rug tegen een dikke
boom.
Een gevoel van rust doorstroomde
de jongen. Na zo’n bedrijvige dag
in het veld was het heerlijk uitrus
ten. Zijn ogen dwaalden over de la
ger gelegen valleien. Daar zag hij
de andere kudden naderen en een
voor een kwamen ze binnen de om
muring om rust en beschutting te
vinden voor de nacht.
Toen alle beesten binnen waren,
werd er een kampvuur gemaakt en
zorgden de herders voor hun avond
maal. Er werd niet veel gesproken.
Deze mannen waren de eenzaam
heid gewend en hoogstens werden
er enkele ervaringen van die dag
uitgewisseld.
In een kleine Griekse stad woonde een gepensioneerde Romeinse generaal,
die daar uiteraard veel in de melk te brokken had.
En toen hij vernam dat zijn keizer tijdens zijn bezoek aan Griekenland
door ’’zijn” stad zou trekken, besloot hij dat dit een triomfantelijke door
tocht zou worden. Hij zou er voor zorgen, dat de vorst alle eer kreeg die
hem toekwam. En terstond ging de generaal aan ’t werk.
Hij mobiliseerde iedereen, en dat was hem toevertrouwd.
De weg waarlangs de keizer zou trekken, werd opnieuw bestraat.
Alle huizen langs de route werden opgeknapt.
Triomfbogen werden opgericht en overal bloemversieringen aangebracht.
De ruiters van het dorp moesten een erewacht vormen, de vrouwen bloe
men strooien, de kinderen een welkomstlied zingen. Geen besje zou bij ’t
spinnewiel blijven.
De generaal bemoeide zich overal mee en zag er persoonlijk op toe, dat er
aan de voorbereidingen niets haperde.
Toen alles tot in de kleinste details geregeld was, ging hij naar zijn woning
om zijn oude gala-uniform weer aan te trekken. Maar hij was zo uitgeput,
dat hij zich neerlegde om - éven maar - te rusten.
Het was doodstil in huis. Iedereen, zelfs de slaven, was opgecommandeerd
om lang de weg de keizer toe te juichen.
Toen de generaal verschrikt ontwaakte, was de keizer al gepasseerd
O
Soep
Een gewéldige soep voor na een
plezierig avondje, die moed geeft
om weer huis-toe te gaan is Hot'
gaarse zuurkoolsoep. Daarbij is V
in een ommezien gemaakt.
500 gram zuurkool
1 ui
50 gr boter
2 theelepels paprika
250 gr boerenmetworst
30 gr bloem
Snijd de zuurkool fijn en kook des
gaar in ca. Wi liter water of buil'
Ion. Fruit de fijngesneden uit ntf
de paprika goudgeel in de boter,
voeg er de bloem aan toe, laat evet
meefruiten en voeg er dan zoree
water bij, al roerend, dat de maS
dikvloeibaar is. Roer dit door A
soep, voeg er de in plakken gesne
den metworst bij en laat nog evfl
doorkoken.
zitten, sloeg de vachten om- zich
heen en wachtte. In weerwil van het
feit dat de jongen reeds tientallen
malen wacht gehouden had, was het
voor hem toch altijd weer een bele
venis. Het uitzicht over het land-
schap vanaf zijn hoge uitkijkpost
gaf hem altijd weer een nieuwe sen
satie. Prachtig was het te zien hoe
de nacht langzaam maar zeker haar
zwarte sluier over de aarde spreid
de. En wanneer het eenmaal geheel
donker was, lagen daar beneden de
schapen en de herders in ruste, a
flauw verlicht door de kleine vlam- een merkwaardig verschijnsel. Heel
men van het kampvuur, dat de hele langzaam bewoog die ster langs het
nacht moest blijven branden om
wilde dieren op een afstand te hou
den. In de intense stilte van de
nacht hoorde hij dan zijn hart
slaan, hoorde hij het bloed door
zijn aderen stromen en kreeg je het
idee alsof je helemaal alleen op de
wereld was.
Het was nog niet donker en vol
spanning wachtte Elia op het vallen
van de nacht. Merkwaardig, hij
voelde zich deze keer anders dan
Warme wijn
Om de warme wijn, ook wel Bi'
schopswijn genoemd, te maW
heeft u nodig: 1 fles rode lanclwip
1 citroen waarin drie kruidnagel
gestoken zijn, 5 cm pijpkaneel, wa
foelie en eventueel wat saffraan e
suiker naas smaak.
Bind de foelie en saffraan in ee-
dun katoenen lapje en laat d#
kruiden op een zacht vuurtje enkd
uren in de wijn trekken samen
de citroen, de pijpkaneel en de s»>
ker.
Een hartig hapje wil er altijd wel in
Verras Uw dierbaren eens voor di
variatie met warme wijn en gezellil
ge pittige sandwiches. En geef U«
gasten vóór z ijwerr de kou ingaatl
een kop hartverwarmende soep.
IN DE VERTE zag hij de zwarte
omstreken van de stad Bthlehem.
Op het smalle pad dat door het
veld naar de stad leidde, liep een
man. Hij voerde een ezel mee, waar
op een vrouw zat.
Elia’s oog bleef op hen rusten. Die
mensen kwamen uit de stad. Maar
dat was toch wel raar. Als de avond
viel zirgde toch iedereen om binnen
de veilige muren van de stad te zijn
en je ging toch niet vrijwillig naar
buiten het veld in, waar in het don
ker zoveel gevaren dreigden?
Met zijn ogen open volgde hij de
man en zijn vrouw, die vermoeid
voortgingen over het smalle pad in
de richting van de heuvels. Waar
wilden die mensen heen?
Bij de heuvels zag hij hoe zij een
grot binnengingen. Een grot die
doro de herders als de stal werd ge
bruikt wanneer het weer te slecht
was om in het veld te verblijven.
Even moest Elia glimlachen. Nu
was het hem duidelijk! Deze men
sen behoorden tot die scharen die
van wijd en zijd naar de steden
trokken voor de volkstelling, maar
te arm waren om overnachting in
een herberg te kunnen betalen en
daarom trokken zij tegen de sche
mering uit de stad om buiten in het
veld in een grot voor niets te kun
nen slapen. Ja, het land was vol
met dergelijke reizigers nu. Nog
lang dacht hij over de man en zijn
vrouw na, reizigers die nu in het
vuile stro in de stal sliepen, waar
ook nog een os stond. Een dier dat
de herders daar altijd achterlieten.
Tegen middernacht had hij zoals
paar stevige palen, zodat de hut altijd moeite tegen de slaap te vech
ten. Steeds weer dreigde hij in te
sluimeren, maar na enkele ogen
blikken schrok hij weer op, sperde
de ogen wijd open en ging anders
zitten. Zachtjes begon hij een lied
te neuriën, alles om de slaap te ver-
een klein poosje zou
hij een andere herder wakker ma-
Dat kon tóen.
En dat gebeurt nü ook.
Maar al te vaak.
Wij hebben het zo druk met de voorbereidselen tot het kerstfeest!
En zelfs zij voor wie dat Kerstfeest méér is dan alleen een feest van gezel
ligheid en lekker eten en drinken, komen tijd te kort.
Daar zijn de talrijke kerstfeestvieringen van de kleuterschool af tot het be
jaardenhuis toe. De koren moeten zingen en de predikers moeten preken.
Alles moet georganiseerd worden, niemand mag worden overgeslagen, zo
wel op het materiële als het geestelijke vlak worden top-prestaties geëist en
geleverd. We kunnen zó vol zijn van het Kerstfeest en de viering ervan, dat
het Kerstgebeuren ons voorbij gaat.
We komen er eenvoudig niet aan toe.
De kerstklokken en de kerstmuziek weergalmen in onze oren, onze ogen
zijn verblind door lichtjes en kaarsen, onze keel is schor van praten en
zingen, want het moet allemaal gebeuren en het moet allemaal goéd ge
beuren. En dan lopen we het gevaar, dat de epiloog van het Kerstfeest
bestaat uit een lange, diepe zucht: Héhé, gelukkig, ook dat is weer voorbij.
Dan kunnen we hoogstens tevreden constateren, dat het weer prima voor
mekaar is
Maar de kans is levensgroot, dat inmiddels de Vredevorst is voorbijgegaan.
Wij hebben Hem niet ontmoet, Hij heeft óns niet ontmoet, terwijl we toch
zo druk voor Hem bezig waren.
Kerstfeest laat ons zien, dat God zich met de wereld, met óns bemoeit.
We kunnen dat soms maar moeilijk geloven, wanneer we zien wate wij
mensen van die wereld maken.
Hij wil ons, mensen, gebruiken om de vrede op aarde (en dat betekent heel
wat méér dan „nooit meer oorlog”) tot werkelijheid te maken.
Maar als wij niet oppassen, zien we door de bomen het bos niet meer
gaan we tijdens onze Kerstfeestvieringen de kribbe voorbij.
Plaats naast of achter de boom, ge
makkelijk te grijpen, een emmer
gevuld met water en een natte
dweil, opdat bij mogelijke brand
direkt geblust kan worden. Be
denk dat droge naalden vlug vlam
vatten.
Een te dikke kaars kunt u passend
maken voor elk knijpertje en el
ke kandelaar indien u de onder
kant even in kokend water steekt.
„Sneeuw” voor de kerstboom kunt
u maken van 1 dl water waarin
een pak zeepvlokken is opge
klopt tot het goed stijf is gewor
den. Dit mengsel, uitgestreken
over dennetakken, geeft een aar
dig effekt.
Laten alle huisgenoten helpen op
dat moeder vroegtijdig klaar is
met het gereedmaken van alles
wat op de kerstdagen gebruikt
moet worden. Ze zal er extra
dankbaar voor zijn.
Het mooiste gebak krijgt u als de
oven langdurig voorverwarmd
wordt. Plaats de bakblikken in
het midden van de oven.
uitspansel. Geboeid volgde de klei
ne herder de ster met zijn ogen. Het
leek wel alsof het hemellichaam la
ger kwam. Nu stond het heel laag
en stil boven de grot.
De felle lichtstralen prikten naar
beneden en zetten de grot en zijn
naaste omgeving in fel licht. Het
merkwaardige trillende gevoel in
Elia’s borst werd heviger. Hij wist
het, het had hem niet bedrogen, er
ging iets gebeuren. Maar wat?
DE SCHEMERING viel en de
mannen maakten zich gereed te
gaan slapen. De schapenvachten
werden uitgespreid en even later
was alles in diepe rust. Alleen Elia
ging niet slapen, het was zijn beurt
om de wacht te houden. Enkele
schapenvachten achter zich aan
slepend slenterde hij naar de wacht
toren. Het was een eenvoudig hutje
van dunne stammetjes, geplaatst op
een
ongeveer een meter of twee boven
het veld stond, waardoor de wacht
alles in de omgeving goed kon zien.
Eerst gooide Elia zijn schaapsvellen
omhoog in het huisje en daarna
klom hij langs het laddertje naar
boven. Met gekruiste benen ging hij drijven. Over
zitten, sloeg de vachten
ken, die de wacht voor het tweede
deel van de nacht van hem zou
overnemen. Dan kon hij zelf heer
lijk gaan slapen. Nog even
den dus!
OM WAT AFLEIDING te hebben
keek h ijomhoog naar de sterren
die twinkelden in de heldere nacht
lucht. Hé, wat was dat? Er stond
een heel grote ster aan de hemel,
een ster die hij er nog nooit had ge
zien. Elia kende de sterrenhemel op
zijn duimpje, maar dit was toch wel
een merkwaardig verschijnsel. Heel
l-."'
I
Op
Va
om
wa
dri
em
del
stu
eei
Ee
pai
eei
He
gr<
on
lie
str
wa
sei
sp
„N
,,’t
ni<
eei
er
ik,
an
„b
,,’t
ell
ne
»Z
we
Hi
bij
va
„b
me
sic
he
sic
mi
ge<
de
wc
Ier
nic
Hi
„Z
