aan
van
om
Plant zelf een boom in het Gouwebos
RABOBANK VLOOG MET WADDINXVENERS
Adjudant J. Koelma hangt pet aan de kapstok:
Bij politie is niet het uniform
Er staan bomen
het Gouwebos
belang, maar de man die ’t draagt
„Ik ben geen figuur
achterom te gaan kijken
Van Ginkel BV
11
èi
DONDERDAG 3 MEI 1973
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
HENNIE DIRKSEN, Zuidelijke Dwarsweg 12a, tel. 3864
NEL GOLDSTEIN, Jan Campertlaan 22, tel. 3224
NEL DE JONG, De Genestetlaan 55, tel. 4097
WADDINXVEEN Adjudant J.
Koelma (59), groepscommandant
van de rijkspolitie in Waddinxveen,
heeft vandaag een punt gezet achter
zijn politieloopbaan. Officieel is hij
nog tot 1 juni van dit jaar in dienst,
maar wie het bureau aan de Kerk
weg binnenstapt zal de met func
tioneel leeftijdsontslag gaande po
litieman niet meer tegenkomen. Hij
geniet nu van zijn vakantie- en ver
lofdagen.
Pagina 9
ÜajFiS
En in ieder geval wordt er dan tenminste iets gedaan.
(Advertentie)
iFÏ
Hoe is het na de oorlog gegaan
”Nou best. Hahaha.”
Is het Korps der Rijkspolitie met de tijd
meegegaan
"Ja. In mijn tijd werd alles wat de baas
zei uitgevoerd. Goed of niet, dat deed
er niet toe. De status werd door middel
van het uniform gehandhaafd. Gelukkig
denken de jongeren daar anders over. Ik
WADDINXVEEN Zeven en veertig Waddinxveners hebben op uitnodiging van de Waddinxveense Rabobank
deelgenomen aan een rondvlucht boven Nederland en een rondleiding door de mergelgrotten van de Sint
Pietersberg bij Maastricht. Het gezelschap, dat op Schiphol werd uitgebreid met en evengrote groep anderen,
was voer dit uitstapje op woensdag 18 april uitverkoren omdat het bestond uit de winnaressen en de winnaars
van de fotopuzzelwedstrijd, die destijds door de Coöperatieve Raiffeisenbank „Waddinxveen” was gehouden
ter gelegenheid van de opening van het nieuwe hoofdkantoor aan de Kerkweg. De prijswinnaars reden vanaf
het parkeerterrein achter het hoofdkantoor aan de Kerkweg met een bus naar Schiphol, waar met de Caravelle
„Noord-Holland" van Transavia Holland naar het vliegveld van Zuid-Limburg in Beek werd gevlogen. Daar
werd geluncht. Inmiddels stond de bus klaar om de Wadinxveners en anderen naar de mergelgrotten te bren
gen voor een interessante rondleiding. Hoewel het weer wat somber was heeft men daarna toch kunnen genie
ten van de vijf kwartier durende rondvlucht boven Limburg, Noord-Brabant en Europoort.
Dit gehele gezelschap, waaronder 47 Waddinxveners, poseerde op de vliegtuigtrap en voor de Caravelle van Transavia
Holland na aankomst op het vliegveld Zuid-Limburg in Beek.
nie, dan kunnen er alleen maar positie
ve dingen uit komen. Inspraak en me
dezeggenschap zijn modewoorden. Daar
schiet je niets mee op. Ik hecht meer
waarde aan samenspraak. Bij mij heeft
de jongste wachtmeester en het oudste
kaderlid altijd even veel te zeggen ge
had. Alles wat we hier op de groep heb
ben klaargespeeld is van ons gezamen
lijk en niet van mij alleen. Want weet
één ding: de jongeren behoeven zich
Waddinxveners planten in het Gouwebos de eerste bomen, planten
en struiken uit eigen bezit.
Adjudant J. Koelma is behalve groepscommandant ook voorzitter van
de gemeentelijke personeelsvereniging en voorzitter van de stichting
Jeugd en Natuur. Nu hij met pensioen gaat heeft hij voor de laatste twee
functies meer tijd gekregen. Zijn vrije tijd denkt hij voorts "in dienst van
de Waddinxveense gemeenschap" te vullen.
door de heer O. Spruijt. Het gemeente
bestuur van Waddinxveen stelt tuinge
reedschap beschikbaar. Met een perso
nenauto met aanhanger worden bij me
vrouw H. Dirksen-Hondius van de Zui
delijke Dwarsweg bomen en planten op
gehaald. Donderdagavond 19 april is
onze fotograaf Gijs Kooren er getuige
van dat in het Gouwebos de eerste bo
men worden geplant. Een historisch
moment. In de dagen daarna worden
hoge abelen door het Aannemingsbedrijf
J. Baas op een twaalf meter lange op
legger getransporteerd. Ze zijn ge
schonken door de firma C. Huurman.
Boomkweker Corn, van den Bosch
leent een vrachtwagen. Recreatieschap-
voorzitter P. van den Dool en de raads
leden L. M. Oosterbroek-Waagmeester
en H. P. Barth geven van hun belang
stelling blijk. Boomband wordt beschik
baar gesteld door boomkweker Gerts en
Zoon. En zo gaat dat maar door, om
dat er mensen zijn in Waddinxveen die
liever wat doen, dan alleen maar pra
ten. Gelukkig gaan de Boskopers nu
ook reageren. Vorige week schonk de
Provinciale Waterstaat nog 18 esdoorns.
WADDINXVEEN Er staan nu 75
bomen in het Gouwebos. Dat is het
werk van diverse inwoners van Wad
dinxveen, die bomen uit de eigen tuin
hebben afgestaan om te laten overplan
ten naar wat eens het Gouwebos moet
worden. Dank zij de hulp van het be
drijfsleven, dat voor transport zorgde,
konden de bomen snel naar de plaats
van bestemming worden gebracht. Voor
dit overplanten (onder meer abelen,
meidoorns en struiken) heeft men de
toestemming gekregen van het recreatie
schap ’’Bospark”. In een brief aan dit
schap,1 dat woensdagavond 18 april in
Waddinxveen vergaderde en nog net
kans zag de brief aan de raadsleden
voor te leggen, vroegen 17 Waddinx
veners toestemming om ’’beschikbaar
plantenmateriaal eigenhandig te mogen
planten in het Gouwebos”. Zoals ge
zegd: dat mocht. Er wordt daarna snel
gewerkt. Bouwmaterialenhandel T. de
Waardt BV schenkt 5 kubieke meter
zand. De adjunct-directeur van de
dienst Openbare Werken en Bedrijven
in Waddinxveen, de heer L. J. M. Ho
gendoorn, wijst een stuk grond aan. Er
wordt stalmest beschikbaar gesteld
Dat is fijn, maar u weet wat wij
bedoelen.
”Na de oorlog ben ik overgegaan naar
het Korps der Rijkspolitie, dat in 1946
werd opgericht. Politiewerk heb ik ach
tereenvolgens gedaan in Nijverdal, Bla
ricum, Purmerend, Zaandijk en sinds
februari 1968 in Waddinxveen.”
Was dat een moeilijke tijd
”Ja. Ik werkte toen als Rijksveldwachter
in Dreumel in het van Maas en Waal.
In de tijd van de raids op Aken en Keu
len. Dat betekende piloten uit de han
den van de Duitsers houden. Op het
laatst werd de grond onder mijn voe
ten zo heet, dat ik wel een poosje moest
verdwijnen. Maar ach, ik wil die tijd
zo gauw mogelijk maar weer vergeten.
Het was een spannende periode. Ze
hebben me twee te pakken gehad. In
1940 brachten de Duitsers me voor de
krijgsraad en tegen het einde van de
oorlog lukte het me tussen hun vingers
door te glippen. Maar laten we wel
bedenken dat er mensen zijn die be-
langrijker dingen hebben gedaan dan
piloten uit de handen van de Duitsers
te houden.”
heb hier een uitgesproken jonge groep,
maar het is er fijn werken mee. Het
vereist natuurlijk wel enige aanpassing.
Er wordt nu binnen de groep over veel
zaken gediscussieerd. Niet het uniform
is meer belangrijk, maar de man die
het draagt. De jeugd van tegenwoordig
let daar op. Ik vind het prettig dat er
aan je gevraagd wordt waarom iets zo
gedaan moet worden en niet anders.
En gaat dat allemaal in goede harmo-
niet aan de ouderen aan te passen, maar
in de meeste gevallen andersom.”
Was die aanpassing voor u persoonlijk
een moeilijke zaak
”Nee. Ik ben geen figuur om achter
om te gaan kijken. Mijn hele leven heb
ik altijd vooruit gekeken. Misschien ben
ik daardoor wel te vooruitstrevend ge
weest. Daar heb ik met de leiding wel
eens last mee gehad.”
Is de groepscommandant in een gemeen
te een belangrijke man
”Ja, om hem draait alles. Nog niet zo
lang geleden was ook hij de man die
alles deed. De groepscommandant van
tegenwoordig geeft alleen maar leiding,
bedrijft organisatie en verdeelt de ta
ken. Bovendien representeer je de groep
naar buiten. Intern houd je je bezig met
de problemen van het hele gezin. Dat
behoor je te weten. Ze moeten rustig
met je kunnen praten over persoonlijke
problemen. Vertrouwen scheppen is
daarom een belangrijke zaak. Zit ie
mand met huiselijke- of dienstproble-
men, dan moet hij bij mij kunnen uit
huilen om samen een oplossing te kun
nen zoeken.”
Bent u nu niet meer organisator dan
politieman
”Ja, je bent een soort manager gewor
den. Ik verlang ook niet meer naar de
tijd om de straat op te gaan. Een baas
gaat de weg niet meer op. Mijn plaats
vervanger, de opperwachtmeesters en
de mensen beneden zijn mijn informan
ten geworden. De groepscommandant
van vandaag is een man met leiding
gevende kwaliteiten en veel minder een
politieman.”
Hoe groot is de groep Waddinxveen
van het Korps der Rijkspolitie nu
”Ik ben met zeven man hier begonnen,
in een kleine ruimte beneden in dit
pand. Ik heb er op het moment 21.
Van de grond af heb ik het hier op
moeten bouwen. Toen ik in Waddinx-
'veen kwam wist ik niet waar ik het
eerst aan zou beginnen. Als een man
die graag doorzet heb ik hier een paar
moeilijke zaken moeten overwinnen.
Er staat in deze gemeente gelukkig een
man naast je die dezelfde karaktertrek
ken heeft als ik. Met burgemeester Van
der Hooft en ook met burgemeester
Keijzer van Moerkapelle heb ik uitste
kend kunnen samenwerken. Als ik iets
wilde ondernemen, dan stond ik nooit
voor een gesloten deur. Het korps heb
ik op deze sterkte kunnen brengen, er
is een goede verstandhouding met de
leiding in Den Haag en ook onderling is
men elkaar beter gaan verstaan. Als één
der eerste korpsen in het land hadden
we hier de beschikking over een porto-
fooninstallatie, evenals de intercomin-
stallatie. Ik ben een man die zich niet
voor één gat laat vangen. Ik blijf net
zolang doorgaan totdat ik heb bereikt
'wat ik wil bereiken. Helaas is mijn
tijd nu voorbij. Ik heb nog een paar
ideeën die ik graag nog gerealiseerd
had.”
De mens staat bij u centraal
”Ja. Ondergeschikte of verdachte. Het
haalt niet uit, bij mij staat de mens al
tijd centraal. De menselijke benade
ring is voor mij het belangrijkste. Mijn
uitgangspunt is dat daar waar ik hel
pen kan, help ik.”
Heeft Waddinxveen uw hart gestolen
”Ik heb hier vijf mooie jaren achter de
rug. Een mooi sluitstuk van mijn car
rière. Waddinxveen leeft. Daarom ga ik
niet meer weg.”
In Nijverdal bent u maar een jaar ge
weest, want deze Overijsselse gemeente
ging in 1948 over op gemeentepolitie.
Waarom veranderde u niet mee
’’Kijk, het Korps der Rijkspolitie is wat
meer gedisciplineerder. Dat trekt mij
aan. Wij leven natuurlijk nu wel in een
tijd, dat discipline en gezag anders
worden beoordeeld, maar het militaris
me blijft toch in je zitten. Als er wat
Ik houd helemaal niet van dat hakken
geklap, maar wel van handhaven van
de burgerlijke fatsoensnormen. Daar
ben ik erg op. Een politieman draagt
bij zijn uniform een pet, behoort be
hoorlijk te groeten en zal zowel binnen
als buiten de vormen en manieren in
acht moeten nemen. Een correct optre
den en gedrag geeft je - in de goede
zin van het woord - macht. Steeds
meer mensen zijn los van vormen. Daar
ben ik in principe tegen. Mijn mensen
heb ik hier opgeleid vanuit het princi
pe: Correct langs de weg. Dat eist het
publiek ook. Treedt je onbehoorlijk op,
dan krijgt je afkeurende reacties. En
daar pas ik voor.”
Als inwoners van Waddinxveen hebben wij eens nagedacht over het Gouwe
bos waar al zo lang over gepraat wordt. Naar ons idee is het heel snel en
heel goedkoop te realiseren, wanneer alle inwoners van Waddinxveen en
Boskoop hun steentje (hun boompje) eraan bijdragen. Laten we eens kijken
hoe dat in zijn werk kan gaan. Iedereen die een boom of een struik kan
missen, gaat hem zelf planten. Op die manier kan ieder stukje grond alvast
worden ingeplant.
Grondbewerking op grote schaal is dus niet nodig, want iedereen spit een
stukje om. Hoe komen we in eerste aanleg aan voldoende bomen. Wij dach
ten het volgende.
Bijna iedereen die een tuin heeft kan wel een boom of een struik missen.
Hoe vaak worden te groot geworden bomen en struiken niet met de vuilnis
man meegegeven. Verder kan men in een hoekje van de tuin of in een bak
op he| balkon wat zaaien of stekken en het later overplanten zoals loten
van wilgen en populieren en zaailingen van bestaande struiken. En denk
eens aan kastanjes, een leuk werkje voor de kinderen. Zal dit chaotisch
worden? Wij geloven van niet, hoogsten veelvormig, waarbij men moet be
denken dat de definitieve vorm hier later heel gemakkelijk aangebracht kan
worden. In een later stadium kunnen dan duurdere boomsoorten, zoals coni
feren geplant worden, die in dit landschap een zekere bescherming nodig
hebben van omringend hout. We verwachten dan zeker dat de Boskoopse
kwekers niet achter zullen blijven. En denkt u dan eens aan het plezier
wat groot en klein zullen hebben bij het planten, afgezien van der gezonde
bezigheid. Het is dan pas werkelijk ”Ons Bos” waar we ook gezamenlijk voor
verantwoordelijk zijn. Een bos waar de kinderen zich werkelijk kunnen
amuseren zonder dat we bang hoeven zijn dat ze iets zullen vernielen.
Aan het vijfjarige ’’Koehna-bewind” is
dus vandaag met een bijeenkomst en een
receptie in de raadzaal van het gemeen
tehuis, waar de vorige week koninklijk
onderscheiden groepscommandant erg
veel vriendelijke en goedbedoelde woor
den over hem heeft hóren uitspreken,
een einde gekomen. Honderden handen
zijn daar geschud. Adjudant Koelma
hangt na 46 jaar politiedienst zijn pet
aan de kapstok. Hij is weer gewoon
burger.
Een paar dagen voordat hij afscheid zou
nemen hebben wij met hem gesproken.
In zijn kamer van het politiebureau. Ad
judant Koelma is een man, die zich al
tijd verantwoordelijk heeft gevoeld voor
de sfeer en de representatie van het
korps. Jonge agenten heeft hij telkens
geprobeerd een goede vorming te geven.
De in Den Haag geboren Koelma kent
het politievak van haver tot gort. De
straatdienst, de vreemdelingendienst, het
recherchewerk, de administratie, leiding
geven - niets is hem meer vreemd.
Daarom heeft vandaag een all-round
politieman zijn uniform uitgetrokken.
Waarom wilde u politieman worden
”In 1937 ben ik naar het Korps Militai
re Politie gegaan. Mijn vader had hele
maal niets met de politie te maken. Hij
was aannemer en ik zou ook de bouw
ingaan. Maar ik wilde wat anders. Na
begonnen te zijn met een studie voor
bouwkundig opzichter wilde ik over
stappen naar de genie. Dat heb ik toch
niet gedaan, omdat ik er niets voor
voelde voor zes jaar te tekenen. Van
daar dat ik bij het Korps Militaire Po
litie terecht ben gekomen. Bij het ne
men van zo’n beslissing speelt de tijd
waarin je leeft natuurlijk wel behoorlijk
mee. Na drie jaar brak de Tweede We
reldoorlog immers uit. Daar zat ik. Om
dat ik bij het Korps Militaire Politie
had gezeten kon ik vrij gemakkelijk
overstappen naar de toenmalige Rijks-
veldwacht. Halverwege de oorlog werd
de Rijksveldwacht opgeheven en toen
ben ik bij de Staatspolitie ingelijfd. Zo
ben ik de oorlog doorgekomen.”
Uw bemiddelaar voor een cruise of
voor een lang weekend België:
Reis-en passagebureau
WADDINXVEEN KERKWEG 207,
B 01828-4488
WIJ zijn -Üiult- In uw vakantlal \mjSfT)
pit