aan van om Plant zelf een boom in het Gouwebos RABOBANK VLOOG MET WADDINXVENERS Adjudant J. Koelma hangt pet aan de kapstok: Bij politie is niet het uniform Er staan bomen het Gouwebos belang, maar de man die ’t draagt „Ik ben geen figuur achterom te gaan kijken Van Ginkel BV 11 èi DONDERDAG 3 MEI 1973 WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN HENNIE DIRKSEN, Zuidelijke Dwarsweg 12a, tel. 3864 NEL GOLDSTEIN, Jan Campertlaan 22, tel. 3224 NEL DE JONG, De Genestetlaan 55, tel. 4097 WADDINXVEEN Adjudant J. Koelma (59), groepscommandant van de rijkspolitie in Waddinxveen, heeft vandaag een punt gezet achter zijn politieloopbaan. Officieel is hij nog tot 1 juni van dit jaar in dienst, maar wie het bureau aan de Kerk weg binnenstapt zal de met func tioneel leeftijdsontslag gaande po litieman niet meer tegenkomen. Hij geniet nu van zijn vakantie- en ver lofdagen. Pagina 9 ÜajFiS En in ieder geval wordt er dan tenminste iets gedaan. (Advertentie) iFÏ Hoe is het na de oorlog gegaan ”Nou best. Hahaha.” Is het Korps der Rijkspolitie met de tijd meegegaan "Ja. In mijn tijd werd alles wat de baas zei uitgevoerd. Goed of niet, dat deed er niet toe. De status werd door middel van het uniform gehandhaafd. Gelukkig denken de jongeren daar anders over. Ik WADDINXVEEN Zeven en veertig Waddinxveners hebben op uitnodiging van de Waddinxveense Rabobank deelgenomen aan een rondvlucht boven Nederland en een rondleiding door de mergelgrotten van de Sint Pietersberg bij Maastricht. Het gezelschap, dat op Schiphol werd uitgebreid met en evengrote groep anderen, was voer dit uitstapje op woensdag 18 april uitverkoren omdat het bestond uit de winnaressen en de winnaars van de fotopuzzelwedstrijd, die destijds door de Coöperatieve Raiffeisenbank „Waddinxveen” was gehouden ter gelegenheid van de opening van het nieuwe hoofdkantoor aan de Kerkweg. De prijswinnaars reden vanaf het parkeerterrein achter het hoofdkantoor aan de Kerkweg met een bus naar Schiphol, waar met de Caravelle „Noord-Holland" van Transavia Holland naar het vliegveld van Zuid-Limburg in Beek werd gevlogen. Daar werd geluncht. Inmiddels stond de bus klaar om de Wadinxveners en anderen naar de mergelgrotten te bren gen voor een interessante rondleiding. Hoewel het weer wat somber was heeft men daarna toch kunnen genie ten van de vijf kwartier durende rondvlucht boven Limburg, Noord-Brabant en Europoort. Dit gehele gezelschap, waaronder 47 Waddinxveners, poseerde op de vliegtuigtrap en voor de Caravelle van Transavia Holland na aankomst op het vliegveld Zuid-Limburg in Beek. nie, dan kunnen er alleen maar positie ve dingen uit komen. Inspraak en me dezeggenschap zijn modewoorden. Daar schiet je niets mee op. Ik hecht meer waarde aan samenspraak. Bij mij heeft de jongste wachtmeester en het oudste kaderlid altijd even veel te zeggen ge had. Alles wat we hier op de groep heb ben klaargespeeld is van ons gezamen lijk en niet van mij alleen. Want weet één ding: de jongeren behoeven zich Waddinxveners planten in het Gouwebos de eerste bomen, planten en struiken uit eigen bezit. Adjudant J. Koelma is behalve groepscommandant ook voorzitter van de gemeentelijke personeelsvereniging en voorzitter van de stichting Jeugd en Natuur. Nu hij met pensioen gaat heeft hij voor de laatste twee functies meer tijd gekregen. Zijn vrije tijd denkt hij voorts "in dienst van de Waddinxveense gemeenschap" te vullen. door de heer O. Spruijt. Het gemeente bestuur van Waddinxveen stelt tuinge reedschap beschikbaar. Met een perso nenauto met aanhanger worden bij me vrouw H. Dirksen-Hondius van de Zui delijke Dwarsweg bomen en planten op gehaald. Donderdagavond 19 april is onze fotograaf Gijs Kooren er getuige van dat in het Gouwebos de eerste bo men worden geplant. Een historisch moment. In de dagen daarna worden hoge abelen door het Aannemingsbedrijf J. Baas op een twaalf meter lange op legger getransporteerd. Ze zijn ge schonken door de firma C. Huurman. Boomkweker Corn, van den Bosch leent een vrachtwagen. Recreatieschap- voorzitter P. van den Dool en de raads leden L. M. Oosterbroek-Waagmeester en H. P. Barth geven van hun belang stelling blijk. Boomband wordt beschik baar gesteld door boomkweker Gerts en Zoon. En zo gaat dat maar door, om dat er mensen zijn in Waddinxveen die liever wat doen, dan alleen maar pra ten. Gelukkig gaan de Boskopers nu ook reageren. Vorige week schonk de Provinciale Waterstaat nog 18 esdoorns. WADDINXVEEN Er staan nu 75 bomen in het Gouwebos. Dat is het werk van diverse inwoners van Wad dinxveen, die bomen uit de eigen tuin hebben afgestaan om te laten overplan ten naar wat eens het Gouwebos moet worden. Dank zij de hulp van het be drijfsleven, dat voor transport zorgde, konden de bomen snel naar de plaats van bestemming worden gebracht. Voor dit overplanten (onder meer abelen, meidoorns en struiken) heeft men de toestemming gekregen van het recreatie schap ’’Bospark”. In een brief aan dit schap,1 dat woensdagavond 18 april in Waddinxveen vergaderde en nog net kans zag de brief aan de raadsleden voor te leggen, vroegen 17 Waddinx veners toestemming om ’’beschikbaar plantenmateriaal eigenhandig te mogen planten in het Gouwebos”. Zoals ge zegd: dat mocht. Er wordt daarna snel gewerkt. Bouwmaterialenhandel T. de Waardt BV schenkt 5 kubieke meter zand. De adjunct-directeur van de dienst Openbare Werken en Bedrijven in Waddinxveen, de heer L. J. M. Ho gendoorn, wijst een stuk grond aan. Er wordt stalmest beschikbaar gesteld Dat is fijn, maar u weet wat wij bedoelen. ”Na de oorlog ben ik overgegaan naar het Korps der Rijkspolitie, dat in 1946 werd opgericht. Politiewerk heb ik ach tereenvolgens gedaan in Nijverdal, Bla ricum, Purmerend, Zaandijk en sinds februari 1968 in Waddinxveen.” Was dat een moeilijke tijd ”Ja. Ik werkte toen als Rijksveldwachter in Dreumel in het van Maas en Waal. In de tijd van de raids op Aken en Keu len. Dat betekende piloten uit de han den van de Duitsers houden. Op het laatst werd de grond onder mijn voe ten zo heet, dat ik wel een poosje moest verdwijnen. Maar ach, ik wil die tijd zo gauw mogelijk maar weer vergeten. Het was een spannende periode. Ze hebben me twee te pakken gehad. In 1940 brachten de Duitsers me voor de krijgsraad en tegen het einde van de oorlog lukte het me tussen hun vingers door te glippen. Maar laten we wel bedenken dat er mensen zijn die be- langrijker dingen hebben gedaan dan piloten uit de handen van de Duitsers te houden.” heb hier een uitgesproken jonge groep, maar het is er fijn werken mee. Het vereist natuurlijk wel enige aanpassing. Er wordt nu binnen de groep over veel zaken gediscussieerd. Niet het uniform is meer belangrijk, maar de man die het draagt. De jeugd van tegenwoordig let daar op. Ik vind het prettig dat er aan je gevraagd wordt waarom iets zo gedaan moet worden en niet anders. En gaat dat allemaal in goede harmo- niet aan de ouderen aan te passen, maar in de meeste gevallen andersom.” Was die aanpassing voor u persoonlijk een moeilijke zaak ”Nee. Ik ben geen figuur om achter om te gaan kijken. Mijn hele leven heb ik altijd vooruit gekeken. Misschien ben ik daardoor wel te vooruitstrevend ge weest. Daar heb ik met de leiding wel eens last mee gehad.” Is de groepscommandant in een gemeen te een belangrijke man ”Ja, om hem draait alles. Nog niet zo lang geleden was ook hij de man die alles deed. De groepscommandant van tegenwoordig geeft alleen maar leiding, bedrijft organisatie en verdeelt de ta ken. Bovendien representeer je de groep naar buiten. Intern houd je je bezig met de problemen van het hele gezin. Dat behoor je te weten. Ze moeten rustig met je kunnen praten over persoonlijke problemen. Vertrouwen scheppen is daarom een belangrijke zaak. Zit ie mand met huiselijke- of dienstproble- men, dan moet hij bij mij kunnen uit huilen om samen een oplossing te kun nen zoeken.” Bent u nu niet meer organisator dan politieman ”Ja, je bent een soort manager gewor den. Ik verlang ook niet meer naar de tijd om de straat op te gaan. Een baas gaat de weg niet meer op. Mijn plaats vervanger, de opperwachtmeesters en de mensen beneden zijn mijn informan ten geworden. De groepscommandant van vandaag is een man met leiding gevende kwaliteiten en veel minder een politieman.” Hoe groot is de groep Waddinxveen van het Korps der Rijkspolitie nu ”Ik ben met zeven man hier begonnen, in een kleine ruimte beneden in dit pand. Ik heb er op het moment 21. Van de grond af heb ik het hier op moeten bouwen. Toen ik in Waddinx- 'veen kwam wist ik niet waar ik het eerst aan zou beginnen. Als een man die graag doorzet heb ik hier een paar moeilijke zaken moeten overwinnen. Er staat in deze gemeente gelukkig een man naast je die dezelfde karaktertrek ken heeft als ik. Met burgemeester Van der Hooft en ook met burgemeester Keijzer van Moerkapelle heb ik uitste kend kunnen samenwerken. Als ik iets wilde ondernemen, dan stond ik nooit voor een gesloten deur. Het korps heb ik op deze sterkte kunnen brengen, er is een goede verstandhouding met de leiding in Den Haag en ook onderling is men elkaar beter gaan verstaan. Als één der eerste korpsen in het land hadden we hier de beschikking over een porto- fooninstallatie, evenals de intercomin- stallatie. Ik ben een man die zich niet voor één gat laat vangen. Ik blijf net zolang doorgaan totdat ik heb bereikt 'wat ik wil bereiken. Helaas is mijn tijd nu voorbij. Ik heb nog een paar ideeën die ik graag nog gerealiseerd had.” De mens staat bij u centraal ”Ja. Ondergeschikte of verdachte. Het haalt niet uit, bij mij staat de mens al tijd centraal. De menselijke benade ring is voor mij het belangrijkste. Mijn uitgangspunt is dat daar waar ik hel pen kan, help ik.” Heeft Waddinxveen uw hart gestolen ”Ik heb hier vijf mooie jaren achter de rug. Een mooi sluitstuk van mijn car rière. Waddinxveen leeft. Daarom ga ik niet meer weg.” In Nijverdal bent u maar een jaar ge weest, want deze Overijsselse gemeente ging in 1948 over op gemeentepolitie. Waarom veranderde u niet mee ’’Kijk, het Korps der Rijkspolitie is wat meer gedisciplineerder. Dat trekt mij aan. Wij leven natuurlijk nu wel in een tijd, dat discipline en gezag anders worden beoordeeld, maar het militaris me blijft toch in je zitten. Als er wat Ik houd helemaal niet van dat hakken geklap, maar wel van handhaven van de burgerlijke fatsoensnormen. Daar ben ik erg op. Een politieman draagt bij zijn uniform een pet, behoort be hoorlijk te groeten en zal zowel binnen als buiten de vormen en manieren in acht moeten nemen. Een correct optre den en gedrag geeft je - in de goede zin van het woord - macht. Steeds meer mensen zijn los van vormen. Daar ben ik in principe tegen. Mijn mensen heb ik hier opgeleid vanuit het princi pe: Correct langs de weg. Dat eist het publiek ook. Treedt je onbehoorlijk op, dan krijgt je afkeurende reacties. En daar pas ik voor.” Als inwoners van Waddinxveen hebben wij eens nagedacht over het Gouwe bos waar al zo lang over gepraat wordt. Naar ons idee is het heel snel en heel goedkoop te realiseren, wanneer alle inwoners van Waddinxveen en Boskoop hun steentje (hun boompje) eraan bijdragen. Laten we eens kijken hoe dat in zijn werk kan gaan. Iedereen die een boom of een struik kan missen, gaat hem zelf planten. Op die manier kan ieder stukje grond alvast worden ingeplant. Grondbewerking op grote schaal is dus niet nodig, want iedereen spit een stukje om. Hoe komen we in eerste aanleg aan voldoende bomen. Wij dach ten het volgende. Bijna iedereen die een tuin heeft kan wel een boom of een struik missen. Hoe vaak worden te groot geworden bomen en struiken niet met de vuilnis man meegegeven. Verder kan men in een hoekje van de tuin of in een bak op he| balkon wat zaaien of stekken en het later overplanten zoals loten van wilgen en populieren en zaailingen van bestaande struiken. En denk eens aan kastanjes, een leuk werkje voor de kinderen. Zal dit chaotisch worden? Wij geloven van niet, hoogsten veelvormig, waarbij men moet be denken dat de definitieve vorm hier later heel gemakkelijk aangebracht kan worden. In een later stadium kunnen dan duurdere boomsoorten, zoals coni feren geplant worden, die in dit landschap een zekere bescherming nodig hebben van omringend hout. We verwachten dan zeker dat de Boskoopse kwekers niet achter zullen blijven. En denkt u dan eens aan het plezier wat groot en klein zullen hebben bij het planten, afgezien van der gezonde bezigheid. Het is dan pas werkelijk ”Ons Bos” waar we ook gezamenlijk voor verantwoordelijk zijn. Een bos waar de kinderen zich werkelijk kunnen amuseren zonder dat we bang hoeven zijn dat ze iets zullen vernielen. Aan het vijfjarige ’’Koehna-bewind” is dus vandaag met een bijeenkomst en een receptie in de raadzaal van het gemeen tehuis, waar de vorige week koninklijk onderscheiden groepscommandant erg veel vriendelijke en goedbedoelde woor den over hem heeft hóren uitspreken, een einde gekomen. Honderden handen zijn daar geschud. Adjudant Koelma hangt na 46 jaar politiedienst zijn pet aan de kapstok. Hij is weer gewoon burger. Een paar dagen voordat hij afscheid zou nemen hebben wij met hem gesproken. In zijn kamer van het politiebureau. Ad judant Koelma is een man, die zich al tijd verantwoordelijk heeft gevoeld voor de sfeer en de representatie van het korps. Jonge agenten heeft hij telkens geprobeerd een goede vorming te geven. De in Den Haag geboren Koelma kent het politievak van haver tot gort. De straatdienst, de vreemdelingendienst, het recherchewerk, de administratie, leiding geven - niets is hem meer vreemd. Daarom heeft vandaag een all-round politieman zijn uniform uitgetrokken. Waarom wilde u politieman worden ”In 1937 ben ik naar het Korps Militai re Politie gegaan. Mijn vader had hele maal niets met de politie te maken. Hij was aannemer en ik zou ook de bouw ingaan. Maar ik wilde wat anders. Na begonnen te zijn met een studie voor bouwkundig opzichter wilde ik over stappen naar de genie. Dat heb ik toch niet gedaan, omdat ik er niets voor voelde voor zes jaar te tekenen. Van daar dat ik bij het Korps Militaire Po litie terecht ben gekomen. Bij het ne men van zo’n beslissing speelt de tijd waarin je leeft natuurlijk wel behoorlijk mee. Na drie jaar brak de Tweede We reldoorlog immers uit. Daar zat ik. Om dat ik bij het Korps Militaire Politie had gezeten kon ik vrij gemakkelijk overstappen naar de toenmalige Rijks- veldwacht. Halverwege de oorlog werd de Rijksveldwacht opgeheven en toen ben ik bij de Staatspolitie ingelijfd. Zo ben ik de oorlog doorgekomen.” Uw bemiddelaar voor een cruise of voor een lang weekend België: Reis-en passagebureau WADDINXVEEN KERKWEG 207, B 01828-4488 WIJ zijn -Üiult- In uw vakantlal \mjSfT) pit

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1973 | | pagina 9