Waddinxveen mee in naam Saskia en Lezers schrijven Comité Hulpverlening Zuid-Vietnam nu Serge in AF-centrum Zendingsavond in Brugkerk Anno 1884 voorgoed gesloten Marinus van den Berg maakte veel „Een goede naam is beter dan een groot vermogen. Dat is mijn lijfspreuk geworden iKfcKeró: GEPRAAT OVER Vijfduizend gulden mag het kosten Bij Jan Ligthartschool wordt het nu veiliger WEL EENS SAMENWERKING .'(BS R R „WE HEBBEN WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 25 OKTOBER 1973 Pagina 9 Godsdienst Personeelsbelangen PETER MULDER, Peppelhorst 53 H. J. VAN DER STEEN, Peuleyen 110 Horeca niet blij „Er is veel gebeurd” Voor commentaar hebben wij bo venstaande brief in handen gegeven van de Waddinxveense leraar Peter Mulder. Dit is zijn reactie: WADDINXVEEN De Waddinxveense gemeenteraad heeft er vijfdui zend gulden voor uitgetrokken om het bij de openbare Jan Ligthartschool aan de Kerkstraat een stuk veiliger te maken. Wat er precies moet gaan gebeuren om dit te bereiken zal in onderling overleg met de (raadscom missie voor openbare werken en bedrijven, de ambtelijke verkeerscommis- sie en de oudercommissie van de school worden besproken. Openhartig De soepele wandelschoen... v Vbor zoonfe yan 11 en de. I grote-vetten-vader Alleen echt met de naam opdehiel g Dejzersierkeschoolschoen.K De jofele. vakanfesdioeii... WADDINXVEEN Bij het af scheid zegt de heer Marinus van den Berg jr. (60): „Een goede naam is beter dan een groot vermogen. Vergeet u niet te schrijven, dat dat mijn levensspreuk is geworden. Want Van den Berg èn zijn produc ten hebben een goede naam.” aRiiiRiviiaiiimaa ai In 15 /deurkom binaties en 27m3te.n CL.1k/m4l) J Het wordt zo langzamerhand een onfris se bedoening om over de hoofden van de slachtoffers in Vietnam heen, de po litieke vetes in Nederland weer eens aan te scherpen. Zoals ook de Waddinxveen- se leraar Peter Mulder de slachtoffers in Vietnam voor zijn kar spant om zijn vaderlandse politieke tegenstanders te treffen. U bent belijdend lid van de Gerefor meerde Kerk en bekleedt ook functies in Deze rubriek staat ter vrije beschikking van elke lezer van het Weekblad voor Waddinxveen. Brieven die de grenzen van het fatsoen of van het recht op privacy te bulten gaan worden geweigerd. Anonieme brieven worden niet gelezen. Brieven onder pseudoniem worden wel geplaatst, mits de redactie de schrijver van naam kent. Foto: het Weekblad voor Waddinxveen/Sjaak Noteboom Na een 4O-jarige loopbaan neemt de heer Marinus van den Berg jr. afscheid. Wij leven in een tijd dat het maken van winst je kwalijk wordt genomen. M. van den Berg: „Ja. Winst is in vele opzichten een vies woord. Maar het is niet weg te denken uit een goede be drijfsvoering. Het gebeurt natuurlijk niet overal dat de winst voor het eigen be drijf wordt aangewend. Daardoor zijn grote bedrijven vaak genoeg uitgehold.” U verkeert nu in een positie dat u zich over veel materiële zaken geen zorgen behoeft te maken. M. van den Berg: ,,’t Zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen, zegt het spreekwoord al. Toen ik bij mijn vader in het bedrijf kwam hing er een scheur kalender van „Goodyar”. Daarop stond een oude man, die zijn hand op de schouder hield van een jongen en in het Engels zei: „Een goede naam is beter dan een groot vermogen.” Die tekst is mijn levensspreuk geworden.” WADDINXVEEN Donderdagavond 22 november wordt er in de hervormde Brugkerk aan de Kerkweg een zendings avond gehouden. Daaraan werken mee ds. D. van Vliet uit Waddinxveen, ds. A. de Reuver uit Tholen en ds. W. Ver boom uit Waddinxveen. Het thema van deze avond is: „Ga heen en verkondig”. Schie (kath.v.) stelde voor een verhoogd krediet beschikbaar te stellen, om dan in kleiner verband te laten uitmaken wat er bij de Jan Ligthartschool zou dienen te gebeuren opdat een en ander zo snel mogelijk zijn beslag kan krijgen. Niet zeker is natuurlijk hoeveel geld de te treffen voorziening precies zal ver gen. Duidelijk is in ieder geval wel en de heer H. P. Barth (D’66) heeft dat ook in de commissie voor openbare werken en bedrijven gezegd dat het op zijn zachtst gezegd behoorlijk betwij feld kan worden of met het maken van een trottoir een beijdrage is geleverd tot de veiligheid van schoolgaande kinderen. Luifelbaan 7, tel. 4662 IIIIIIRRRIIRRIIIIIIII1IRI die kerk. Maakt het hebben van een geloof het een ondernemer niet alleen maar moeilijker? M. van den Berg: „Er kunnen zich om standigheden voordoen, die je als chris- De heer Van den Berg, in 1933 door zijn vader in het bedrijf gehaald, vanaf 1941 firmant en sinds 1963 directeur, is een bekende Waddinxvener. Hij is voor zitter van de christelijke sportvereniging „Be Fair” en lid van de Commissie van Beheer van de Gereformeerde Kerk. Daarnaast is hij bestuurslid van de Ver eniging van Fabrikanten voor Molen- bouw en Graanverwerkende Industrieën (VFMG) en was hij jarenlang bestuurs lid van de Nederlandse Molenbouwers Bond. Omdat B. en W. meenden dat een lan ger uitstel niet kon worden gedoogd werden de raadsleden in hun laatste ver gadering gevraagd drieduizend gulden beschikbaar te stellen voor de aanleg van een trottoir voor de school, waar door de veiligheid van schoolgaande kinderen zou kunnen worden verbeterd. De gemeenteraad zei de beweegredenen van het college ten volle te kunnen be grijpen, maar gaf te kennen toch te wil len streven naar een optimale op afdoen de oplossing van het verkeersprobleem bij die school. De heer P. F. J. van Leraar Peter Mulder zal tijdens zijn op leiding zeker geleerd hebben, dat men over argumenten of bewijsgronden dient te beschikken voor men tot een conclu sie komt. Voor Peter Mulders’ vrije tijd geldt deze regel niet. Getuige het feit dat hij zich kan verenigen met conclu sies als „het medisch comité Nederland- Vietnam staat onder C.P.N. en P.S.P.- leiding” en „het comité Jongeren voor Vietnam wordt door Nederlandse com munisten beheerst”. eens afgevraagd of je de fabrieksnaam onder de hand niet moest veranderen, maar dan denk ik maar weer aan die grote lampenfabriek in het zuiden van ons land. Die heet nog steeds Philips’ Gloeilampenfabriek. In feite zijn wij meegegroeid van de draaiende molen tot de ultra-modeme maalderij, bestuurd door een computer, vol-automatisch of half-automatisch. De democraat zou het liefst zien dat het langs de zuidzijde van de Kerkweg lo pende trottoir ter hoogte van de school zou worden doorgetrokken, waardoor een betegeling van het gehele stuk daar mogelijk wordt. Autobussen van Ge broeders Buitelaar en dienstverlenend verkeer zou ontheffing moeten worden verleend om zich in dit gebied te bevin den. Welke oplossing er precies uit de bus komt zal evenwel moeten blijken. Hoe staat het met de personeels belangen in uw bedrijf? M. van den Berg: „We hebben al jaren een ondernemingsraad. En hij werkt vooral de laatste tijd weer heel goed. Ik vind dat een goede zaak. Laten de men sen zich ook maar een verdiepen in de problematiek van het bedrijf. Het is ten slotte ook hun bedrijf. De belangen van het personeel hebben bij ons overigens altijd de volle aandacht gehad. In Wad dinxveen waren we het eerste bedrijf dat ’s zaterdagmiddags vrij gaf, we waren ook het eerste bedrijf dat de vrije zater dag invoerde. We liepen ook voorop met het instellen van een bedrijfsleer- school. Die school is destijds nog door burgemeester C. A. van der Hooft offi cieel gestart.” Het bedrijfsleven heeft hier veel mee gemaakt in de tijd, dat u in Waddinx veen hebt gewerkt. M. van den Berg: „Er is veel gebeurd. Ik heb heel wat bedrijven zien komen en zien weggaan. Je kunt dan denken aan Kempkes, Verheul en Van Schaik Berghuis, welk bedrijf overgenomen is. En ga zo maar door. Mijn eerste baas was papierfabriek „De Schoone Haas”. Een heel strenge, maar een beste. Ik heb daar anderhalf jaar gewerkt en erg veel opgestoken.” Op het briefpapier van uw bedrijf staat nog altijd „Machinefabriek voor Molenbouw”. M. van den Berg: „Het is natuurlijk nog steeds molenbouw. In elk huis is een koffiemolen. En dat is ook een molen tje. Dat voorbeeld gebruik ik altijd maar. Echter, wij zijn nu uitgegroeid tot een volwaardige en volwassen machine fabriek. We hebben ons overigens wel Dat het medisch comité Noord-Vietnam en de bevrijde gebieden in Zuid-Vietnam helpt en niet de gebieden onder controle van de Thieu-regering, vindt zijn ver klaring in de müjarden-hulp van de U.S.A., uitsluitend aan de Thieu- regering. Hoe het medisch comité door het geven van zuiver medische hulp aan oorlogsslachtoffers te kennen geeft „een instrument te willen zijn in de strijd tegen de Zuidvietnamese regering in Saigon”, is mij een raadsel. Evenzo dat het geven van geneesmiddelen e.d. een poging is „ons in de armen van Hanoi en de Vietcong te drijven”. Naast een proeve van onzindelijk denken ook nog symptomen van een zekere politieke zelfoverschatting. Ik hoop dat er veel geld binnenkomt voor de mensen in An Loi. Maar dat zij daar vertoeven is te wijten aan het niet naleven van het vre- desaccoord door Saigon. Dat zijn geld o.a. uitgeeft aan het vasthouden van tussen de 100.000 en 200.000 politieke gevangenen - in strijd met de Parijse vredesovereenkomst. (Gegevens ontleend aan Amnesty International). Als de Thieu-regering het hAlf miljoen voor Allereerst mijn dank aan de hoofdredac tie van het Weekblad voor Waddinxveen die mij de gelegenheid bood op het bo venstaande te regeren. Het lust mij in derdaad niet om Nederlandse politieke vetes over de ruggen van noodlijdende Vietnamezen uit te vechten. Daarom zal ik op de hoofdzaak ingaan. (Dat u mij zulks wél verwijt, blijft voor uw reke ning; het is verleidelijk hier de door u gebezigde kwalificatie „onzindelijk den ken” te plaatsen.) nieuwe tijgerkooien eens aan de vluch telingen van An Loi besteedde! Het is de oudercommissie geweest die eind januari van dit jaar in een brief aan het college van Burgemeester en Wethouders haar bezorgdheid kenbaar maakte ten aanzien van de verkeers situatie bij de schooi. Vanwege het feit dat de ingangen van de Jan Ligthart school, van het gymnastieklokaal en van het speelterrein aan de openbare weg grenzen zou mede door de toename van het verkeer voor de leerlingen van deze school een onhoudbare situatie zijn ont staan. I TEVENS OOK VOOR SCHOENREPARATIE ook piedro Boots verkrijgbaar Marinus van den Berg is een gezellige man om mee te praten. Hij is eerlijk en openhartig. Bovendien is hij eenvoudig gebleven. Het door zijn vader in 1898 in Rotterdam-Kralingen gestichte be drijf verlaat hij mede om gezondreids- redenen. „Ik vind het nu welletjes,” zegt hij. „Om mij heen heb ik een staf ge vormd met stuk voor stuk deskundige mensen. Aan hen laat ik het nu graag over.” De heer Van den Berg behoudt in het pand aan de Henegouwerweg echter zijn kantoor. „Dus van voorgoed verdwijnen is geen sprake. En ik houd natuurlijk ook nog een vinger in de pap vanwege je financiële belangen.” Beschikt Waddinxveen volgens u over een goed werkklimaat M. van den Berg: „Ja, hoor! We hebben de Industriële Club Waddinxveen, waar van ook wij lid zijn. En de ICW func tioneert goed. Er zijn geregeld voor lichtingsbijeenkomsten en excursies. Ik moet zeggen, dat er ook sprake is van goed overleg als bedrijven in Waddinx veen personeel van elkaar ovememen. Overigens gebeurt dat ovememen van personeel van elkaar maar zelden. De werkgelegenheid is zoals u weet ook op de hoorzittingen en in brieven over het structuurplan ter sprake gekomen. Dat onder meer de vakbonden suggereren dat er in ons dorp te weinig aan de werk gelegenheid zou worden gedaan bestrijd ik. Ik bedoel: Je kunt als bedrijf moei lijk tien mensen aannemen als je ze niet nodig hebt. Geen bezwaar heb ik er na tuurlijk tegen als we hier meer dienst verlenende bedrijven zouden kunnen krijgen. Het bedrijfsleven moet zich in elke gemeente volledig kunnen ontplooi en. En dat kan in Waddinxveen geluk kig.” Is de bevolking er wel van doordrongen welke betekenis de plaatselijke industrie voor Waddinxveen heeft? M. van den Berg: „Het is jammer dat vooral de nieuwkomers voor een groot deel niet weten wat hier allemaal ge maakt wordt. En dan zit de kans er in, dat er wel eens te geringschattend wordt gesproken over het plaatselijke bedrijfs leven. Maar het spreekwoord zegt het al dat onbekend onbemind maakt. Welk beeld de bevolking nu precies heeft van de Waddinxveense bedrijven is mij voor alsnog onbekend. Ik weet niet waarover men spreekt als ze het over het plaat selijke bedrijfsleven in het algemeen hebben. Gaat het over de arbeidsvoor waarden, gaat het over de inrichting van onze bedrijven, gaat het over het aantal mensen dat we aantrekken of gaat het over de producten die hier gemaakt worden? Bekend is dat er over het ver kopen van bedrijfsterrein verschillende meningen bestaan. Als er een stuk grond verkocht wordt aan een bedrijf waar twee mensen werken, dan steekt er in de gemeenteraad één zijn vinger op en die zegt nee, want misschien weet ik wel een bedrijf te vinden waar twintig men sen werken.” Aan het eind van uw betoog zegt u: „Als de Thieu-regering het half miljoen voor nieuwe tijgerkooien eens aan de vluchtelingen van An Loi besteedde!” Juist vorige week liet een Pools lid van de Internationale Controle Com missie in Vietnam tegenover de Deense verslaggever Niels Laugeson weten, dat 75% van de bestandsschendingen ver oorzaakt worden door Noord-Vietnam en de Vietcong. Dat de rapporten anders luiden, weet de Pool (die liever anoniem bleef vanwege gevreesde represailles!) aan het feit dat Moskou deze eerst keurt. Wanneer de Vietcong en Noord- Vietnam eens stopten met de Zuid-Viet- namese bevolking nog verder in de ellen de te storten en de gelden nü voor wa pens e.d. gebruikt, gaven voor levens behoeften van eigen burgers, dan hadden én Noord- én Zuid-Vietnam minder be hoefte aan steun. ten tot nadenken moeten stemmen. Want je kunt ’s zondags in de kerk wel ’’Looft den Heer” zingen, maar dat moet je in de praktijk ook waar kunnen maken. Dan wordt je met vragen geconfronteerd als: Kan ik wat aan Israël verkopen of aan een Arabische staat. Kan ik aan een communistisch land verkopen of kan ik aan een land als Zuid-Afrika blijven leveren. Moet je je klanten in bijvoor beeld Zuid-Afrikan laten rusten, als een of ander comité zegt dat je dat eigenlijk zou moeten doen. En als dan ook nog een Wereldraad van Kerken er zich mee gaat bemoeien wordt het allemaal veel erger. Er is veel inconsequentie. We ko pen en eten Spaanse sinaasappelen. Dat land heeft ons tachtig jaar onderdrukt. En waarom zitten we economisch gezien zo vastgeklemd aan Duitsland. Dat land heeft ons vijf jaar lang onder de voet gelopen. We drinken wodka, maar sturen wel goedkope boter naar Rusland.” Uw zoon, waarvan u hoopt dat hij te zijner tijd in hei bedrijf zal komen, heeft de kans gehad en benut om veel te studeren. Hoe was dat met u? M. van den Berg: „Ik kom uit een gezin van elf kinderen en dan weet u wel, dat dat er helemaal niet bij was. De MULO heb ik niet af kunnen maken. Ik moest van school af, omdat mijn zusje rood vonk had en geld om te leren was er niet. Laten we het maar keihard zeggen. Natuurlijk neem ik het mijn ouders niet kwalijk, dat ik toen niet heb kunnen leren. Dat ging gewoon niet met elf kinderen en een bedrijfje dat in de der tiger jaren nauwelijks kon bestaan. Toen ik in 1933 in het bedrijf kwam mocht ik in de boeken kijken en zag ik dat mijn vader met dertig gulden naar huis ging. Dan komt er met zo’n gezin wel wat kijken. Het is jammer dat mijn in 1956 overleden vader niet heeft mogen mee maken en beseffen wat er van zijn be drijf is geworden.” Van houtbewerker bent u metaal bewerker geworden. M. van den Berg: „De verhouding hout -metaal was in 1933 80-20. Dat is nu 5- 95. Omdat hout je niet los laat hebben wij tot op de dag van vandaag nog altijd de mogelijkheid alle soorten hout te be werken. En gelukkig heb ik de mensen nog, die het vak verstaan. Maar die ont wikkeling hebben ook de meubelfabrie ken doorgemaakt. Hoeveel stalen meu belen worden er wel niet verkocht?” Maar u zit aan een degelijk houten bureau. M. van den Berg: „Dat is een bureau uit 1948. Toen bestonden we een halve eeuw. Het is een goed stuk werk, ge maakt bij Van Schaik Berghuis.” Juist tegen die eenzijdigheid (waarvan uw slotzin een voorbeeld is, het Medisch Comité en het Comité Jongeren voor Vietnam symptomen zijn) verzet ik mij. Het CHZV is wat de politieke zijde de keuze van het project An Loi in Zuid- Vietnam) betreft, een reactie op gemelde eenzijdigheid. Inderdaad zou anders de gedachte post kunnen vatten, dat alle Nederlanders sympathiseren met Noord- Vietnam en de Vietcong. Het politiek j expose is me eigenlijk te lang geworden. Het gaat erom dat noodlijdende mensen geholpen worden. Wilt u daarom men sen in An Loi verblijden, stort dan uw bijdrage op giro 2914600. WADDINXVEEN De jeugd sociëteit „Anno 1884” is opgehou den te bestaan. Het voormalige café Van der Water aan de Dorp straat bevindt zich aan het begin van het nieuwe winterseizoen in een dusdanige bouwvallige staat, dat het het gemeentebestuur van Waddinx veen niet langer meer verantwoord leek er een jongerenontmoetin^s- centrum in gehuisvest te laten zijn. Aan de sluiting, die overigens voor het seizoen 1973/1974 was voorzien, is geen ruchtbaarheid gegeven. Da fundamenten van „Anno 1884” wer den in 1971 gelegd, toen duidelijk werd dat het culturele centrum „De Bonke- laar” minder snel zou kunnen worden gerealiseerd dan aanvankelijk voor mo gelijk werd gehouden. De jeugdsociëteit in de Dorpstraat is een direct gevolg van de pogingen die toen in het werk zijn gesteld een tijdelijk onderkomen voor jongeren te realiseren, compleet met bar, discotheek en beperkte zit gelegenheid. Niet gezegd kan worden dat het sooswerk helemaal uit de verf is gekomen. Omwonenden hebben herhaal delijk bij de politie en het gemeente bestuur geklaagd over de overlast die zij van de sociëteit zouden hebben onder vonden. Geregeld moest bij vechtpartijen tussenbeide worden gekomen. Soms wa ren de soosbezoekers ook nogal verniel zuchtig van aard. Tientallen fietsen en bromfietsen werden er gestolen. Men sen werden lastig gevallen. Burgemeester C. A. van der Hooft heeft lange tijd het steeds wisselende „bestuur” van de jeugdsociëteit de hand boven het hoofd gehouden. In de gemeenteraad van Wad dinxveen is bij diverse gelegenheden lof en kritiek geuit over dit jongerentref punt. Nu ’’Anno 1884” is opgehouden te bestaan klaagt hier en daar de horeca- wereld over het feit, dat zij nu de jeugd- zonder-een-eigen-specifiek-onderdak gastvrijheid moet verlenen. Hier en daar zijn maatregelen genomen om aan deze ontwikkeling paal en perk te stellen. WADDINXVEEN Een hele dag lang staat Machinefabriek voor Molenbouw J. van den Berg Zonen - Waddinxveen BV aan de Henegouwerweg er morgen bij stil dat het bedrijf 75 jaar bestaat en directeur Marinus van den Berg jr. na een 40-jarige loopbaan afscheid neemt. Om elf uur be gint de dag met een ontvangst van de plaatselijke, regionale en landelijke pers, ’s Middags zijn er recepties voor genodigden (14.30- 15.30 uur) en voor belangstellen den (15,30-17.30 uur). Het perso neel maakt zich dan inmiddels op voor een jubileumfeest in de the aterzaal van het Anne Frank- centrum, dat om half zeven be gint en tot in de kleine uurtjes zal duren. Eerst staat men stil bij het jubileum, het afscheid van directeur M. van den Berg jr., het 25-jarig dienstverband van chauf feur H. Voskuilen en het afscheid van enkele pensioengerechtigde werknemers, daarna is er een diner-dansant met een optreden van het Romany-kwartet, de Chi nese goochelaar Phoa Yan Tiong, de 3 Cliftons en Saskia en Serge. WADDINXVEEN „U mag gerust weten, dat wij ook wel eens besprekingen hebben ge voerd om nauwer met een ander te gaan samenwerken,” vertelde ons de morgen afscheid nemende directeur van Machinefabriek voor Molenbouw J. van den Berg Zonen - Waddinxveen BV, de heer Marinus van den Berg jr. „In onze branche is de noodzaak tot samenwerking zeer wel aan wezig. Een noodzaak voor ons om daartoe over te gaan is niet direct aanwezig. Wij houden onze ogen natuurlijk wel open. Maar geluk kig worden we door de omstan digheden niet tot samenwerking gedwongen. Daardoor sta je vrij sterk. Dat is ook een gevolg van een goed financieel beleid.” )wp.FRAMkJK2>?02ö-a2J451 l 3» Morgen zet de nog vijf jaar van zijn pensioengerechtigde leeftijd verwijderde directeur van de jubilerende Machine fabriek voor Molenbouw J. van den Berg Zonen - Waddinxveen BV aan de Henegouwerweg op eigen verzoek een punt achter zijn 40-jarige loopbaan. Wij schreven u daarover al in het Weekblad voor Waddinxveen van vorige week. Onnavolgbaar! baar

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1973 | | pagina 9