PROGRESSIEVEN:
op
een
Werkelijke belangen
flatbewoners liggen
ander vlak
Kinderen blijven voornamelijk kampen met
oog- en oorafwijkingen en bloedarmoede
HANS BAUTZ, CHARLIE, DE WONINGBOUWVERENIGING EN DE NEDERLANDSE PERS
ARTIKEL 12,1 ONDER B
EVANGELISATIE OP CAMPING
JEUGDARTSEN IN HUN JAARVERSLAG 1973:
DONDERDAG 18 JULI 1974
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
Pagina 7
Consumentenbond
W oningbouw vereniging
Gouda
H. F. Bautz
Kok Beheer Groep
Makelaars
Waarde
Logopedische dienst
Het is ook goed toeven langs het (vis)water van de camping aan de Henegouwerweg.
WADDINXVEEN Ondanks een slordigheidje in het huurregle-
ment van de woningbouwvereniging „Waddinxveen” baseerde de
Goudse kantonrechter mr. J. H. Landwehr zijn uitspraak toch op het
huidige artikel 12, 1 onder b van dit huurreglement:
WADDINXVEEN Op de camping van de heer P. Breedijk aan de Henegouwerweg wordt ook deze
zomer weer door het evangelisatieteam „De Stal” van de Centrale Hervormde Gemeente evangelisatiewerk
gedaan in de vorm van avondsluitingen, kinderwerk en dergelijke. Tot dit werk heeft de kerkeraad het
initiatief genomen en er wordt nu voor het tweede jaar „geëvangeliseerd”. Omdat de camping in Waddinx
veen een typische weekend-camping is wordt er voornamelijk in het weekeinde gewerkt, dus op zaterdag
en zondag. Doorgaans wordt er op vrijdagavond al begonnen. Dan komt het uit vijftien mensen bestaande
evangelisatieteam bij elkaar voor bijbelstudie. Op zaterdag wordt begonnen met een bijbelvertelling aan de
kinderen. Er wordt een verhaal verteld aan de kleintjes en de groten. Intussen wordt er ook gezongen.
Daarna volgen kinderspelen. In de middaguren wordt er volop getekend en houden leden van het evangeli
satieteam zich bezig met de verspreiding van het blad „Echo”. Tegelijkertijd probeert men gesprekken aan
te knopen met de gasten op de camping, ’s Avonds is er een ontspanningsprogramma voor de ouderen, zo
als viswedstrijden en kampvuur. De zaterdag wordt besloten met een avondsluiting. Op zondag om de veer
tien dagen wordt de wekelijkse kampdienst gehouden. Een korte dienst, vooral gericht op de kinderen.
WADDINXVEEN/BOSKOOP De in 1973 door de schoolartsendienst
in deze streek naar artsen en andere deskundigen verwezen kinderen
kampten in meerderheid met afwijkingen aan het oog en aan het oor en
met bloedarmoede (anaemie). Uit het pasverschenen jaarverslag van de
dienst blijkt, dat evenals trouwens in voorgaande jaren weer zo’n tien
procent van de onderzochte kinderen specifiek naar hun huisarts moesten.
WADDINXVEEN In een maandag aan het bestuur van de
woningbouwvereniging „Waddinxveen” gestuurde „open brief” heb
ben de onder de naain „Progressieven” samenwerkende plaatselijke
partijbesturen van de Partij van de Arbeid, Democraten ’66, Politie
ke Partij Radikalen en Pacifistisch Socialistische Partij als hun me
ning uitgesproken dat de werkelijke belangen van flatbewoners niet
zijn gediend met verbodsbepalingen in huurreglementen op het hou
den van huisdieren. Zij willen met die brief reageren op de zaak-
Bautz, zonder zich overigens te willen verdiepen in de juridische
aspecten.
Van een woningbouwvereniging zou namelijk eerder verwacht mo
gen worden, menen de „Progressieven”, dat zij er alles aan doet dat
de zekere kilheid, waarmee het wonen in een flat gepaard gaat, niet
nog meer wordt vergroot.
„Het vonnis over Hans Bautz en zijn hond Charlie is uitgesproken.
De familie Bautz staat voor de zware keus of hun huis verlaten of
„hun hond de deur uit”. Met dit vonnis heeft de Goudse kantonrech
ter tevens het jachtseizoen op andere hondenbezittende flatbewoners
voor geopend verklaard.
Ondergetekenden vinden het niet nodig op de juridische aspecten van
deze zaak in te gaan. Het zal best waar zijn dat U als bestuurders
volgens de regelementen het grootste gelijk van de wereld hebt. Een
hond m een flat zal af en toe best eens last veroorzaken. Echte span
ningen tussen flatbewoners hebben in het algemeen een heel andere
oorzaak. Kennelijk U flatbouw een vorm van woningconstructiedie
meer irritaties veroorzaakt dan eengezinsbouw. Zoals u bekend is, is
dit uit onderzoekingen meermaken gebleken- Daarom zijn spelregels
noodzakelijk. Alleen, en dat is essentieel, het maakt verschil of men
bijvoorbeeld het boren na 20.00 uur verbiedt of men het mensen
onmogelijk maakt er een huisdier op na te houden. Met het eerste
geval beoogt men het woongenot van anderen niet aan te tasten.
Iedereen zal dit begrijpen en accepteren. Met het verbod er in een
flat een hond op na te houden, tast men toch wel heel erg de per
soonlijke vrijheid aan. De werkelijke belangen van de medeflatbewo-
ners zijn met dit soort verbodsbepalingen niet gediend. Het besef dat
wonen in een flat met een zekere kilheid gepaard gaat, neemt toe.
Men zou daarom mogen verwachten, dat U, als bestuursleden van een
„woon”-vereniging deze kilheid niet nog meer vergroot.
Dit doet u wel als u de bewoners met een letterlijke interpretatie van
regels en regeltjes om de oren slaat, door de mensen voor een onmen
selijke keus te stellen, de hond weg of anders zelf de straat op.
Het is jammer dat door de bekendheid die deze zaak gekregen heeft
in de landelijke pers, radio en t.v., besturen van andere woningbouw
verenigingen op soortgelijke wijze zouden kunnen gaan optreden.
Vaak bewoont men een flat omdat het inkomen ontoereikend is voor
het kopen van een eengezinswoning, waar een dergelijke beperking
op de vrijheden doorgaans niet voorkomt. Dit maakt ons inziens de
hele kwestie nóg onrechtvaardiger.
Okay, u hebt uw proefproces gewonnen- We vertrouwen er echter op
dat u niet zonder meer iedereen met een hond de deur zult wijzen,
voordat bewezen is dat de hond in kwestie werkelijk overlast veroor
zaakt”
■JJ
BB
Foto: Weekblad voor Waddinxveen/Gijs Kooren
„Huurder is behoudens voorafgaande schriftelijke toestemming van verhuur
der niet gerechtigd huisdieren te houden”.
In de regel komt het niet vaak voor dat
de huiseigenaar aanmerkingen maakt.
Veel wordt door de vingers gezien, met
name wat betreft kleine huisdieren. Ook
in Waddinxveen. „Wat niet weet, wat
niet deert”, zegt de heer P. J. Kok van
de Kok Beheer Groep in Rotterdam, die
ook in onze gemeente een belangrijk
aantal huizen in beheer van eigenaren
heeft. „Iedereen stelt zijn eigen eisen.
Zolang er geen sprake is van overlast
door dieren wordt er veel door de vin-
De schoolartsendienst werd ook betrok
ken bij een in het najaar van 1973 uit
gevoerd landelijke voedingsonderzoek,
deed schoorvoetend aan sportadvisering
(op die manier kan op den duur de
aparte sportkeuring voor de recreatieve
sporten vervallen), beoordeelde bouw-
plannen (waaronder d eopenbare mr. A.
de Roosschool), maakte rapporten (bij
voorbeeld over de hygiëne in het gym
nastieklokaal en de verlichting van lo
kalen), terwijl de jeugdartsen individueel
zorgden dat ze op hun vakgebied bij
bleven.
ten. Buren zijn jaren goed met elkaar
omgegaan. Krijgen ruzie, verdragen el
kaar niet langer en dan heeft men plot
seling last van de hond van de buren.
Dan probeert de klager van de hond de
stok te maken om de buurman te slaan”.
In Gouda is men dus van mening, dat in
principe iedereen het recht heeft (een)
huisdier(en) te houden. Belangrijk wordt
het gevonden als een kind in een ver
stedelijkte omgeving leert omgaan met
dieren en er voor te zorgen.
„De waarde van de jeugdgezondheids
zorg wordt vaak afgemeten aan het aan
tal kinderen bij wie een afwijking gevon
den wordt en die naar de huisarts ver
wezen worden, ons inziens ten onrech
te”, wordt in het jaarverslag opgemerkt.
„Deze vorm van secundaire preventie,
vroege opsporing van afwijkingen is ze
ker belangrijk, maar het aantal kinderen
dat niet naar de huisarts gaat omdat wij
verklaren dat dit niet nodig is, wordt
niet meegetekl, terwijl de primaire pre
ventie, het voorkomen van lichamelijke-
en geestelijke stoornissen helemaal niet
in getal is uit te drukken”.
Dat is vanzelfsprekend een juiste opmer
king in een jaarverslag dat erg veel cij
fers noemt: 1203 vierde klassers gezichts-
scherpte getest) ongeveer 5 procent be
landde op deze wijze bij de oogarts, bij
na allen wegens bijziendheid), 520 kin
deren onderzocht op hoofdhtis (bij onge
veer 20 kinderen werden neten - eitjes
van luizen - gevonden), 4 kinderen (in
1972 13) werden uitgezonden naar een
kindertehuis, 84 kleuters werden uit
voerig onderzocht op schoolrijpheid en
ga zo maar door.
De schoolartsendienst kring Boskoop,
waartoe behalve de gemeente Boskoop
ook behoren de gemeenten Benthuizen.
Moerkapelle, Waddinxveen, Reeuwijk en
Hazerswoude, zag vorig jaar het district
groeien tot 56.528 inwoners, 12.404 leer
lingen en 95 scholen. Het aantal leerlin
gen onder toezicht passeerde de grens
van 12.000, het aantal waarvoor momen
teel door het rijk voor twee schoolartsen
subsidie wordt gegeven. Die schoolartsen
zijn mevrouw L. C. van Dam-Schermer-
hom uit Waddinxveen en mevrouw K.
S. van Haaren-Tan uit Boskoop. In to
taal werden 4021 leerlingen volledig on
derzocht en 2223 gedeeltelijk. Volledig
onderzocht werden in 1973 ahe oudste
kleuters, alle tweede klassers en zesde
klassers van de basisscholen en de twee
de klassers van de vervolgscholen. Door
tijdgebrek zijn de MAVO's in Waddinx
veen vorig jaar niet aan de beurt ge
komen.
De verwijzingen voor oogafwijkingen
kwam neer op maar liefst 40 procent.
Voor oorafwijkingen (13 procent) en
bloedarmoede (17 procent) waren de
percentages behoorlijk lager, maar nog
altijd indrukwekkend in vergelijking met
geconstateerde afwijkingen van andere
aard. Een jongen, bij wie de schoolarts
een urine-afwijking bemerkte, bleek een
nieraandoening te hebben. Hij is inmid
dels geopereerd. Van de in totaal 636
verwezen kinderen bleken er 15 hart
afwijkingen te hebben en leden er 13 aan
vetzucht (adipositas).
gers gezien. Wij proberen dat zo sociaal
mogelijk op te lossen. Vergeet niet dat
zich in elk huis leven afspeelt. Daar
komt alles in voor. De mensen moeten
samenleven. Als je dat doet zonder el
kaar te hinderen is zo’n bepaling over
huisdieren lichtvaardig op te vatten.
Mocht de nood aan de man zijn, dan
moeten we ergens op kunnen terug
vallen”.
Mr. J. M. Middag, algemeen secretaris
van de Nederlandse Bond van Make
laars in Onroerende Goederen (NBM),
gevestigde te Bilthoven, en 1300 leden
tellend: „Er is contractvrijheid in Neder
land. Iedereen kan daardoor naar eigen
believen een overeenkomst opstellen.
Grenzen zijn er in principe niet. Het
systeem van de wet gaat ervan uit, dat je
met een redelijke huurder en verhuurder
te maken hebt. De huurder zorgt voor
een gepast gebruik van de woning en de
verhuurder verplicht zich tot andere za
ken. Niemand kan derhalve een concrete
grens trekken. Vaste bepalingen zijn er
ook niet. Wel weet ik dat woningbouw-
In Gouda schijnt het houden van huis
dieren in een flat geen problemen op te
leveren. De heer W. J. den Hertog,
hoofd van de dienst gemeentelijk wo
ningbedrijf te Gouda: „Onbegrijpelijk
wat nu in Waddinxveen is gebeurd.
Uiteraard kan een dier wel eens overlast
bezorgen, maar dat probeer je toch in
overleg op te lossen. In Gouda krijgen
we heus wel eens klachten. Dan ga je
gewoon bemiddelen. We zijn er hier al
tijd uitgekomen. Kinderen kunnen ook
wel eens overlast bezorgen en dan ra
dio’s en platenspelers die te hard wor
den afgespeeld vooral dat laatste le
vert de meeste klachten op maar er
piekert toch niemand over om bewoners
te verbieden kinderen te krijgen of een
radio te bezitten. Er zijn tientallen ma
nieren om buren overlast te bezorgen en
als je daar wat tegen wilt doen kan dat.
Het is ten opzichte van de mensen die
van dieren houden onrechtvaardig bij
voorbaat het houden van een kat of een
hond te verbieden. In de meeste geval
len zijn de klachten een vorm van pes-
De citaten zijn afkomstig uit het Al
gemeen Dagblad. Dagblad van Rijn en
Gouwe en Goudsche Courant).
De Consumentenbond in Den Haag
noemt deze Waddinxveense dierenkwes
tie een simpele zaak. „Een contract is
een contract. Als iemand tekent zit hij er
aan vast. Je zou je alleen kunnen afvra
gen of zo’n contract niet te eenzijdig is
opgesteld. Maar een huurder moet zich
wel aan de overeenkomst houden. Een
auto mag je ook niet op de verkeerde
plaats zetten. Dan krijg je een bon. Mis
schien is het mogelijk om een heel flat
gebouw in een dergelijke bepaling te be
trekken. De meeste stemmen gelden. Wij
zien het niet als onmogelijk dat je in de
toekomst een flatgebouw krijgt alleen
voor dierenliefhebbers en daarnaast één
zonder beesten. Momenteel worden de
bepalingen over huisdieren wel stilzwij
gend getolereerd, maar het ligt niet vast.
Dat geeft veel mensen die tegen de re
gels en zonder toestemming toch huis
dieren hebben, onzekerheid”.
Doordat het Waddinxveense honde-
nieuws op het telexnet van het ANP had
gestaan maakte donderdagavond al het
NOS-televisiejournaal melding van deze
zaak en verspreidde ook de radionieuws-
dienst een bericht van dezelfde strek
king. De volgende dag - vrijdag - gin
gen de kranten zich met het nieuws be
moeien. Het Algemeen Dagblad en Het
Vrije Volk plaatsten bij hun bericht een
foto van de heer Bautz met zijn hond
Charlie. Andere kranten* gingen op zoek
naar deskundigen om hun oordeel te
vragen over het gebeurde in Waddinx
veen. Dat leidde tot een aantal interes
sante opmerkingen die wij u niet willen
onthouden.
De letterlijke tekst van de „open brief”, die namens de „Progressieven” is
ondertekend door de heer H. Th. Stegeman, luidt:
verenigingen en grote verhuurders met
standaardcontracten werken. Een artikel
over huisdieren in het huurcontract is
een soort voorzorgsmaatregel. Een stok
achter de deur. In bepaalde gevallen
moet je excessen kunnen tegengaan,
maar in de praktijk valt het allemaal wel
mee. De achtergrond van zulke bepalin
gen is dat er iets aan overlast gedaan
kan worden. Daarom is het op zich wel
gebruikelijk dat zoiets in een huurover
eenkomst wordt opgenomen. Er worden
tenslotte veel condities gesteld voordat
men een huis kan betrekken. Dat ligt
voor de hand. Wat moeten we anders,
nu we allemaal zowat bij elkaar op
schoot zitten. Dat vraagt regels. De
maatschappij stelt ook eisen, waar ieder
een zich aan moet houden. Anders loopt
het spaak. Wanneer je je niet aan een
dergelijke conditie wilt houden, dan
moet je dat huis niet nemen. De huurder
zegt ja of nee”. Gevraagd naar de toe
reikendheid van de wet om mensen met
huisdieren die overlast veroorzaken aan
te pakken, zegt mr. Middag: „Ook al
kom je niks in het contract met de huis
baas tegen wat op huisdieren slaat, dan
zijn er nog algemene beginselen. De wet
schrijft op dat terrein niets bijzonders
voor. Werkelijke excessen zijn inderdaad
via de wet tegen te gaan. Zo’n particu
liere overeenkomst gaat verder dan de
wet laat zien. De verhuurder beeft daar
door meer armslag, terwijl de huurder
bij voorbaat weet hoe de vork aan de
steel zit Daarover kan dan geen on
duidelijkheid bestaan. Bovendien zou
het via de wet omslachtiger aan te pak
ken zijn. Er gaat meer tijd in zitten.
Door een bepaling in het huurcontract
wordt zoiets ondervangen. Overigens zijn
er niet lang geleden in de Tweede Kamer
vragen gesteld over een zaak waarbij
overlast veroorzakende huisdieren en de
verhuurder betrokken waren. Minister
Gruijters van volkshuisvesting en ruim
telijke ordening heeft toen geantwoord,
dat het een zaak van beide partijen was
en dat zich geen onredelijke dingen had
den voorgedaan”.
Tenslotte de heer Bautz: „Er woont hier
een jongedame, die vijf jaar een hond
heeft. Dat beest heeft nog nooit geblaft
en wordt een paar uur per dag uitgela
ten. Sinds de verhalen in de krant wordt
zij ineens door de buren genegeerd en
nu is ze bang dat ook haar hond weg
moet. Men praat in Waddinxveen over
middeleeuwse toestanden. De mensen
vinden dit belachelijk. Het kan ook an
ders, bijvoorbeeld: ingrijpen als het no
dig is. Het gaat mij om een beetje sou
plesse, zodat we een leefbare maatschap
pij krijgen. Daarom kunnen we beter op
democratische wijze alle bewoners op
roepen lid te worden van de woning
bouwvereniging. Dan kunnen we van dat
beleid, zoals dat nu wordt gevoerd, af
komen door in de ledenraad zelf je men
sen te kiezen. Die actie wilkn we gaan
voeren door het verzamelen van hand
tekeningen en het aanwezig zijn op le
denvergaderingen. Uiteindelijk is het een
vereniging. Ook staatssecretaris Van
Dam van volkshuisvesting en ruimtelijke
ordening heeft eens gezegd dat je dit
soort zaken eigenlijk moet overlaten aan
een wijk- of flatraad”.
Natuurlijk is ook de woningbouwver
eniging „Waddinxveen” aan het woord
gelaten, in de persoon van haar secreta
ris C. M. P. van Vuuren: „Men ziet nu
de woningbouwvereniging als de grote
boeman, die - uitvoering gevend aan het
vonnis van de kantonrechter - straks
wellicht een gezin op straat zal moeten
gaan zetten. Welnu, als de heer Bautz
zijn belofte had gehouden was dit niet
nodig geweest. Als hij zijn hond alsnog
wegdoet, wat begrijpelijkerwijs moeilijk
is na bijna twee jaar, kan hij gewoon in
de flat blijven wonen. Wij willen nie
mand de das omdoen, maar men moet er
wel begrip voor hebben dat het bestuur
het huurreglement moet toepassen. Als
de eigenaren van honden zich voor hon
derd procent zouden inzetten om hinder
en overlast te voorkomen, dan zou er
nog over te praten zijn, maar dat ge
beurt in de praktijk voor het merendeel
niet. De leden van de woningbouwver
eniging maken in de ledenraad op de
mocratische wijze de dienst uit. Als het
merendeel voor het toelaten van honden
in flats zou zijn, dan zou het bestuur
hiermee geen enkele moeite hebben. Zo
lang hiervan nog niets blijkt, moeten wij
het huurreglement hanteren en toepas
sen”.
Gelijktijdig met het jaarverslag van de
schoolartsendienst is ook verschenen het
jaarverslag van de logopedische dienst
van dezelfde kring Boskoop. Deze dienst
had vorig jaar bemoeienis met ruim 16
procent van alle leerlingen (1196 kin
deren). In 1973 is een luisterprogramma
ontwikkeld en is gestart met een home
training voor taalvertraagde kleuters.
WADDINXVEEN Heel Nederland
weet nu dat de heer H. F. (Hans) Bautz
(28), zijn vrouw en twee kinderen hun
flatwoning op de vijfde verdieping van
de haakflat Peppelhorst in Groenswaard
2 moeten verlaten, omdat zij categorisch
weigeren hun basset-hond Charlie de
deur uit te doen. Nadat in het Weekblad
voor Waddinxveen van vorige week don
derdag bekend was gemaakt, dat de
Goudse kantonrechter mr. J. H. Land
wehr de huisbaas de woningbouw
vereniging „Waddinxveen” in een
proefproces daartoe de mogelijkheid had
geboden en de bestaande reglementen in
dit verband rechtsgeldig had verklaard
begon diezelfde avond het Algemeen
Nederlands Persbureau (ANP) dit be
richt te verspreiden. Zoals bekend moet
volgens de woningbouwvereniging de
hond de flat uit omdat daar in het huur
contract dat in november 1972 is on
dertekend sprake van is. Deze ver
bodsbepaling op het houden van honden
is destijds in het contract opgenomen
omdat in de praktijk was gebleken dat
het houden van honden in meergezins
woningen in steeds heviger mate leidde
tot allerlei wantoestanden, zoals honde-
vuil in gemeenschappelijke ruimten als
trappenhuizen, en overlast door geluids
hinder. Hierdoor zouden spanningen
tussen de flatbewoners ontstaan. De heer
Bautz vindt daarentegen dat een ver
bodsbepaling op het houden van huis
dieren in strijd is met de goede zeden,
aangezien zij inbreuk zou maken op de
persoonlijke levenssfeer. De kantonrech
ter oordeelt dat enige beperkende regels
voor het gebruik van een flatgebouw wel
nodig zou zijn, omdat „optimaal huur-
genot” van alle bewoners moet worden
verzekerd.
Over het werk van de logopedist wordt
kemachtig opgemerkt: „In de loop der
jaren hebben wij de ervaring, dat het
werk van de logopedist op de basisscho
len veel meer kan en moet betekenen
dan louter het corrigeren van uitspraak-
fouten wat nog te veel onder „school-
logopedie” wordt verstaan. De logope
dist houdt zich bezig met één van de
meest fundamentele menselijke eigen
schappen, namelijk het vermogen tot
taal. Aangezien er een directe relatie
bestaat tussen taal en denken biedt een
logopedische dienst in feite bijzondere
mogelijkheden tot het tijdig opsporen en
behandelen van ontwikkelingsstoornis
sen, waardoor grotere problemen op la
tere leeftijd worden voorkomen”, aldus
het jaarverslag waarin nog staat dat de
behandeling in de kring Boskoop voor
de ouders kosteloos is en plaats vindt op
de school en onder schooltijd. De logo
pedische dienst beschikt over vier logo
pedistes, die op 39 basisscholen werk
zaam waren.