>.,.,.11
II
Ib
II
l li
I
II
„Ik zal
Uil
Margriet
langssturen’
II
i
Bill!
lil
I
lil
II
A
a
llllll
I
■I
ai
I
U|i
F'
1
r
s
i
-
I
K
aiii
1/
■:,s
ii
M 1,1
de
iiii
1
Met het luiden van de bel werd de ingebruikname van het nieuwe
kantoorpand van De Waardt BV een feit.
Prins Bernhard heeft door het na veel moeite opblazen van de laatste
symbolische krot de bouw van het Passage-winkelcentrum gestart. Op 12
juni 1967 gaf hij reeds het startsein voor de saneringen ten behoeve van de
uitvoering van het plan, waarop echter zeven jaar zou moeten worden
gewacht. Zijn secretaris, de heer E. Vernède, zou later het startsein geven
voor de bouw van het jeugd- en jongerencentrum „De Bonkelaar” aan de
Stationsstraat.
J
Pin
'W
■pp/K
Til
P>
I iJiBH
Burgemeester C. Avan der Hooft vond in het strakke programma van
het koninklijk werkbezoek nog even tijd om met zijn Soestdijkse vriend de
museumzaal van de Rabobank aan de Kerkweg te bezoeken.
In het Anne Frank-centrum werd geanimeerd gesproken met groepen uit het bedrijfs- en verenigingsleven.
Afwisselend namen prins Bernhard en Zuidhollands commissaris mr. M. Vrolijk aan de gesprekken deel.
De foto toon het gesprek met vertegenwoordigers van het bedrijfsleven.
Mevrouw G. Vrolijk-Teerink, echtgenote van de commissaris van de
Koningin, schijnt aan tafel in het specialiteitenrestaurant „De Gouwe Dis”
de koninklijke gast over het fraaie uitzicht over de Gouwe te vertellen.
Naast de prins zit het raadslid mevrouw L. M. Oosterbroek-Waagmeester.
Architect L. Roggeveen legt prins Bernhard uit hoe het Passage-winkelcentrum er uit komt te zien. Daarvoor
was een etalage van woninginrichting gebroeders Kooyman voorzien van een levensgrote schets. In het centrum
plan komen 15 winkels, 98 flats en 158 parkeerplaatsen.
I
-
ï-
de harten een de VUaddlmeners
l
SgP
::p
Hi
I -
■id
al
ai
1,
■■■■I
I'll;
B
jl,
j
IB
Wat tijdens de rondgang langs de stands
in de Bouwvoorlichting opviel was de
belangstelling die de Prins toont voor
veel details. Bij Vermako B.V. vroeg de
heer P. Jongsma aan mej. C. M. Gilles
het licht in de nieuwe showroom te wil
len ontsteken. Mej. Gilles antwoordde
dat dit de eerste keer was dat ze zoiets
moest verrichten. Ze had de wind mee,
want het licht ging direct aan. De oud
ste dochter van P. Burger, de achtjarige
Fijke moest als dank voor de opening
een geschenk aanbieden en wilde dat
eerst aan de Prins geven. Ze heeft in
ieder geval later een echte hand van
Prins Bernhard gehad en daarmee was
ze ook heel tevreden. Opnieuw bleek de
Prins Bernhard heeft de heer C. Key het
verhaal laten vertellen over de Franse
onderscheiding die de heer Key onlangs
in ontvangst mocht nemen en maakte
daarbij nog een toespeling op het schan
daal dat de streek van de Bourgogne-
wijnen op zijn grondvesten heeft doen
schudden.
Het slot van het werkbezoek werd be
heerst door Sinterklaas, die „eigen teelt”
bloemen aanbood aan de hoge gasten
met wat hartige drankjes voor de chauf
feurs die de hele dag droog moesten
staan.
■t
I
■4
fell
Gelukkig wordt er ook tijdens een strak
georganiseerd werkbezoek wel eens van
het programma afgeweken en zo kon het
gebeuren dat onze burgemeester Prins-
Bernhard en commissaris der Koningin
Mr. M. Vrolijk meetroonden naar het
museum in de Rabobank. We hebben de
indruk dat Mr. Vrolijk dit best als of
ficieel programmapunt had willen mee
nemen, hij was het er heel niet mee eens
dat hij al weer zo gauw de expositie van
hobbyisten moest verlaten en omdat de
bus, waarmee het gezelschap moest wor
den vervoerd, er niet was heeft hij nog
wat extra minuten besteed aan al de
fraaie inzendingen.
De lunch in „De Gouwe Dis” is bij de
Prins wel in de smaak gevallen. Hij had
alleen bij de zuurkool met fazant, worst
en spek liever gekookte aardappels ge
had dan puree. Tijdens die lunch heeft
er achter de schermen wel ongerustheid
bestaan bij enige gemeente-ambtenaren.
De chauffeurs zowel van de Prins als
van Mr. Vrolijk waren zoek. Deze heren
zijn echter zo ervaren in dit soort bezig
heden, dat ze op het juiste moment toch
weer ter plaatse waren.
koninklijke bezoeker geïnteresseerd te
zijn, hij beloofde zelfs zijn dochter Mar
griet eens langs te sturen omdat ze net
op het punt stond het nodige nieuw aan
te schaffen.
I
Bij het nieuwe kantoorgebouw van De
Waardt B.V. hingen over de rand van
de eerste verdieping een stel hoofden
onder paraplu’s, wat voor de medewer
kers van De Waardt een comfortabele
uitkijkpost betekende. Kranteschrijvers
beschikken meestal over een ruime fan
tasie, maar bij de opening van het kan
toorgebouw van De Waardt zijn we toch
even de draad kwijtgeraakt. Achtereen
volgens vonden de volgende gebeurtenis
sen plaats: De heer D. de Waardt vroeg
aan Prins Bernhard een scheepsbel te
willen luiden. Twee trompettisten blie
zen vervolgens het schone lied „In naam
van Oranje, doe open de poort”. Daar
na was het even angstig stil, waarop met
veel gestommel een echt olifantje naar
buiten stapte. Goed, de deur was open
en iedereen kon naar binnen, maar bij
ons blijft de vraag knagen: hoe zit dat
nou met die bel, die naam van Oranje,
die olifant en de bouwmaterialen.
i', Zjj'i
iliii
Prins Bernhard onderhield zich in de
grote zaal van het Anne F rank-centrum
met vertegenwoordigers van de bevol
king en in die zelfde tijd zaten de dames
uit het gevolg in de recreatiezaal. Daar
kreeg mej. C. M. Gilles van de bejaar
den een geschenk aangeboden. Bij het
nieuwe gebouw van V en AV „Wad-
dinxveen” stonden de juniores buiten in
twee elftallen aangetreden om de bezoe
ker te verwelkomen en de twee jongens
die de vlaggen vasthielden vertellen nu
vol trots dat ze allebei een knipoog van
de Prins hebben gehad. Of zijn klein
zonen ooit lid van een voetbalvereniging
zullen worden weten we niet, hij heeft
in ieder geval acht leren knikkers mee
gekregen plus een zilveren scheidsrech-
tersfluit, waarbij Waddinxveen-voorzit-
ter J. W. Boerma opmerkte dat die fluit
van pas zou komen wanneer Prins Bern-
hard uit zijn kleinzonen een elftal zou
kunnen samenstellen.
Burgemeester C. A. van der Hooft heeft
veel liefhebberijen en één daarvan is hei
laten opblazen van krotten door konink
lijke bezoekers. In 1967 lukte het al niet
zo best en we weten niet precies wat
toen het commentaar is geweest. Maan
dag moest het, zij het symbolisch, wor
den overgedaan en, zonder oneerbiedig
te willen zijn, hebben we uit de mond
van de schooljeugd anno 1974 het juiste
oordeel gehoord. Dat luidt: „Glad voor
paal”. Gelukkig beschikt Prins Bern-
hard ook nog over een gezond gevoel
voor humor en hij was zelfs bereid voor
de fotografen zijn opbiaaspogingen nog
even voort te zetten.
•p
WADDINXVEEN Alles is „gladjes
verlopen”. Deze woorden uit Wim Son-
neveld’s conference „Stalmeester” geven
precies weer wat de insiders maandag
om tien over drie hebben gevoeld. Dat
was het ogenblik waarop dé Ford Gra
nada met aan boord Z.K.H. de Prins der
Nederlanden, zijn privé-secretaressc
mejuffrouw C. M. Gilles en zijn parti
culier secretaris de heer E. Vernède, ons
dorp uitgleed over een hefbrug die voor
de tweede keer die dag gesloten bleef
voor ongeduldig blazende schippers.
In een tijd waarin de aardappels op het
veld verrotten en de suikerbieten nau
welijks te oogsten zijn van de regen, was
het natuurlijk te gek om voor het werk
bezoek van Prins Bernhard aan Wad-
dinxveen op een zonnetje te rekenen,
maar over het weer dat maandag over
ons werd uitgestort kan zelfs de groot
ste optimist weinig goeds vertellen. Het
Oranje-zonnetje is ook al aan inflatie
onderhevig. Dat was jammer, want voor
één dag had Waddinxveen alle politieke
strijdbijlen begraven en deed zijn best
om zijn ere-burger een groots onthaal te
bereiden. Kleumende kinderen en on
derwijzers, die toch nog een zanghulde
ten beste gaven hebben wat ons betreft
de hoofdprijs verdiend, want u kunt het
geloven of niet, dat zingen aan de Lui-
felbaan klonk spontaan door de storm
heen.
-
