Waddinxvener verzamelt in boek Waddinxveense uit Vijveriaan wil in ons dorp honden aan de lijn nieuwe feiten over slag bij Arnhem Ghita den Besten rekord verplettert haar Gouds Poolse strijders stiefkinderen van operatie Market Garden Ergenissen honden-uitlaat- probleem nemen toe Noordegraaf’s automobielbedrijf open GEZIN SMALLENBROEK HEEFT VERHUIZING WEER ACHTER DE RUG Majoor AL. J. van Vliet mede-auteur van "Zwevendnaar de dood" Rol Poolse en Nederlandse strijders wordt recht gedaan A; y TDTALi J 3 cm van de eerste verwijderd. J JEDBLRGH-OFFICIER De term Jedburgh-ofjïcier, wat houdt dit in? gezin van Burgemeester mr. a. o. smaiienoroer., aai aie aag uejinuiej narmeien voor Waddinxveen verwisselde. Nu onze eerste burger en zijn vrouw in hun tijdelijk huur huis aan de Prinses Beatrixlaan 8 onder ons zijn zullen zij wellicht meer dan voorheen kunnen deelnemen aan het dagelijks leven in hun en onze gemeente. Het betrekken van het nieuwe huis is tijdig genoeg om de drie kinderen te kunnen laten acclimati seren. voordat zij straks naar Waddinxveense scholen zullen gaan. De zoveelste ver huizing is voor het gezin Smallenbroek vlot verlopen, ondanks het warme weer waar natuurlijk iedereen wel last van had. "Jedburgh-officieren waren officieren, speciaal opgeleid en getraind, om ach- .ter de vijandelijke linies te worden ged ropt en daar het verzet te organiseren geallieerd commando gekomen daarmee afhankelijk van Britse be velen. Toen de Polen bij Driel vochten was de stad Warschau nog steeds in he vige strijd gewikkeld met de Duitsers, tot 3 oktober 1944. Aan hun eigenlijke opdracht is de Poolse brigade nooit Mijn onderzoek leverde het feit op dat toegekomen. Groenewoud was ingedeeld bij de staf ls boek van 1 Britse Para Brigade, meesprong en landde bij Wolfheze en op de avond van 1' Arnhem bereikte. Toen deze groep 's nachts werd omsingeld door Duitse SS- troepen, probeerde hij op de morgen van 18 september uit te breken naar het divisie-hoofdkwartier in Oosterbeek. Bij die poging sneuvelde hij. Jacob Groenewoud had het verzet moeten or ganiseren in Arnhem en omgeving tij dens de gevechten. Doordat hij in een vroeg stadium sneuvelde kon het verzet in Oosterbeek onvoldoende of nau- WANTROUWEN In uw inleiding schrijft u ergens dat de geallieerden te weinig acht hebben ge slagen op de inlichtingen van het Neder lands verzet. Hoe verklaart u dit? "Dit is gedeeltelijk te verklaren uit een ongefundeerd wantrouwen van de geal lieerden in de betrouwbaarheid van het Nederlands verzet na het verschrik- welijks georganiseerd worden.” Dit is de nieuwe vestiging van Noordegraafs automobielbedrijf B V aan de Staringlaan. 'Foto: Weekblad voor Waddinxveen/Sjaak Noteboom). WADDINXVEEN De ergenissen over de wijze waarop een steeds groeiend aantal Waddinxveners hun hond pleegt uit te laten nemen bij de inwoners, waaronder zich ook hondenbezitters bevinden, hand over hand toe. Van gemeentewege wqrdt getracht daar al een aardig poosje paal en perk aan te stellen door het plaatsen van borden met opschriften te van het feit dat een klein aantal Ne derlandse militairen uit Engeland is meegevlogen naar Nederland om deel te nemen aan de operatie ’’Market- Garden”. ’tAandeel van hen die voch ten bij Arnhem, de meesten comman do’s van het eerste uur, is door mij uit voerig nagezocht en de persoonlijke er varingen van een aantal staan nu ver meld in dit boek. Een man, die bij Arn hem een grote rol had kunnen spelen was de Jedburgh-officier Jacob Groenewoud, van wie bijna niets be kend was”. geallieerde opmars zich zou richten. In de zomer van 1944 beschikte men over vier Jedburgh-officieren; Brinkgreve, Poolse Brigade kort tevoren onder Staal, Bestebreurtje en Groenewoud. geallieerd commando gekomen en Brinkgreve werd inderdaad vóór de operatie "Market-Garden” gedropt in Overijssel. De andere drie waren inge deeld bij twee van de drie Airborne di visies. Het is voor mij nog steeds de vraag waarom dit laatste gebeurd is. gene wat reeds over Arnhem bekend was; daarnaast hebben Peelen en ik persoonlijke ervaringen en verhalen over de deelnemers aan de slag om Arnhem verzameld en deze vormen op zich ook een nieuwe bijdrage aan het gebeuren in en rond Arnhem in 1944. Britten, Polen, Nederlanders en Duit sers komen in dit boek uitvoerig aan het woord”. Dit hoek komt op 4 september uit. Hebt u ook een bepaald idee hoe u dit wilt doen? "We hebben getracht om dit boek op 4 september uit te laten komen, omdat op die dag, zaterdag 4 september, voor de 30e keer de Airborne Wandeltoch ten worden gehouden in Oosterbeek. Op diezelfde dag kunnen de deel nemers maar ook andere Nederlanders kennismaken met het boek ’’Zwevend naar de dood”. Het zal dan in Ooster beek te koop zijn”. hondenmaag niet bestand is; om kleine kinderen, die buiten spe len tegen (speelse) aanvallen van hon den te beschermen (driemaal voorge komen de afgelopen dagen in de Vij- WADDINXVEEN Met een receptie en een open huis heeft Noordegraaf s automobielbedrijf BV uit Gouda vrijdag en zaterdag de nieuwe vestiging aan de Staringlaan 4 in Waddinxveen officieel.in gebruik genomen. Daarmee heeft deze Cit- roëndealer van de Raam in de kaas- en kaarsenstad de activiteiten uitgebreid tot in onze gemeente. De tweede vestiging van Noordegraaf omvat een volledige werkplaats, onderdelenmagazijn, showroom, kantoorruimte en bergingen en twee Total-benzinepompen. Het 20 maal 30 meter metende pand wordt omgeven door een ruim parkeerterrein en maakt dui delijk dat er nog voldoende uitbreidingsmogelijkheid aanwezig is. In de Waddinxveense vestiging van Noordegraaf werken drie monteurs, een werkplaatschef en een verkoper. De heer K. N. Noordegraaf (20), wiens oom en vader de zaak van zijn grootvader in Gouda runnen, zei dat weliswaar is gewacht voordat aan de Staringlaan de eerste paal de grond inging, maar dat nu dan toch de tweede vestiging een feit is geworden. Gedurende de receptie en het open huis was er een gezellige druk te bij de Citroën-dealer met nogal wat Waddinxveense klanten. kelijke "Engelandspiel”, althans dat zou een verklaring kunnen zijn. Helemaal duidelijk is deze affaire mij nog niet. Maar wel staat vast dat de ondergrondse, die gevraagd werd inlichtingen te verschaffen, dit ook uitgebreid en nauwkeurig heeft ge daan. Troepenverplaatsingen en aan wezigheid van Duitse troepen werden doorgegeven. Men was aan geallieerde zijde op de hoogte van de aanwezigheid van de restanten van twee Duitse SS- Pantserdivisies, noord en oost van Arn hem. Dit werd niet op de juiste waarde geschat bij de voorbereidingen van deze operatie. Deze SS-divisies hadden een zekere naam en faam tijdens en na de invasie in Normandié. Hierdoor was de Duitse tegenstand direct na de lan dingen vrij groot en tevens van Duitse zijde goed gecoördineerd”. U beschrijft in dit boek nogal ruim het aandeel van de Nederlandse militairen in niet" of nauwelijks de slag om Arnhem? ’’Weinig Nederlanders zijn op de hoog- ROL VAN POLEN Wat is de rol van de Polen geweest in de slag om Arnhem? ”In ‘Zwevend naar de dood’ ga ik uit voerig in op het ontstaan, het doel en de activiteiten van de Eerste Onafhank elijke Poolse Parachutistenbrigade. De rol van de Polen in de slag om Arnhem is in Nederland niet zo erg bekend. Zij waren een grote steun in de operaties bij Arnhem. Dankzij hun optreden kon nu nog een deel van de Britse Airborne Divisie ontkomen naar het midden. De Polen kwamen echter, buiten hun schuld, te laat om een geallieerde over winning bij Arhem mogelijk te maken. De tragedie van de Poolse Parachutis tenbrigade en van het Poolse volk te vens is wel deze, dat de brigade die bij Driel vocht voor de bevrijding van Ne derland in feite bedoeld was voor de bevrijding van Warschau. Deze brigade zou door de lucht vanuit Engeland ver- voerd worden naar Warschau wanneer tegen de Duitse troepen, waartegen de daar de opstand tegen de Duitsers zou --i_ beginnen. Maar toen Warschau in op stand kwam op 1 augustus 1944 was de WADDINXVEEN Al zeiden de Polen het niet hardop, in hun hart hadden ze toch het gevoel dat ze de stiefkinderen van de operatie bij Arnhem waren. De polen beschikten over enige Brit se liaisonofficieren. toen ze bij Driel landden. Zover kon wor den nagegaan beschikten de Po len over geen enkele Nederland se militair die hen tot tolk dien de. De veertien ingedeelde Ne derlanders zaten allen bij Britse staven en onderdelen. De Poolse brigade moest op 19 september bij Arnhem landen in twee ge deelten: de zweefvliegtuigen ten noorden, de parachutisten ten zuiden van de Rijn. Landen op de derde dag hield in dat het element verrassing voor hen nihil was. Landen op twee plaatsen met de Rijn ertussen als barrière maakte de kans op snel gebruik van zware wapens en voertuigen wel zeer onwaarschijnlijk. De oorspronkelijke droppingszo- nes voor de Polen bij Elden en later bij Driel waren niet in ei gen handen en onverdedigd. De droppingsplaatsen voor de Britse parabrigade, die op 18 septem ber landde, werden verdedigd door twee Britse airbornebatal- jons. Bovendien was het terrein waar de Polen neerkwamen, door de adviseurs van Urquhart ongeschikt bevonden voor de Britten. Ze waren wel goed genoeg voor de Polen! En onbe schermd tegen direct vijandelijk vuur! Men had de zware wapens, de voorraden en het materieel van de Polen wel op 19 septem ber laten vertrekken uit En geland, terwijl de para’s waar voor ze bestemd waren pas op 21 september konden volgen. Men liet het grootste deel van de Poolse para’s wel gaan op 21 september, doch liet een bataljon in Engeland achter. Dit bataljon werd pas op 23 september ged ropt bij Grave. Het was een wonder dat ze al op 24 septem ber in Driel waren. Zij kwamen juist op tijd om te vernemen dat in de voorgaande twee nachten 250 Polen erin ge slaagd waren de noordelijke oe ver te bereiken, maar vraag niet ten koste van welke verliezen en met welke middelen ze werden overgezet. Wijlen luitenant- kolonel Th. A. Boeree noemde 1 dit in een niet gepubliceerd com- mentaar "Gemodder in de gooten niet ten onrechte. De polen die de overkant bereikten werden midden in de nacht inge- schovemtussen Britse troepen die direct bedreigd werden door in- filtrerende Duitsers. De taal- problemen, de onbekendheid met het terrein en de opstellingen ter plaatse, onvoldoende munitie, geen coördinatie. Was het won- i der dat zij ohmiddellijk zware l verliezen leden? Fragment uit: ’’Zwevend naar de dood, Arnhem 1944”) daar helemaal ongewenst is honden uit te laten. Natuurlijk weten de hondenbezitters ARGUMENTEN Dezer dagen kregen we van de aan de Vijveriaan 17 wonende mevrouw G. L. ter Steege-Verkruissen een aantal ar gumenten te horen waarom volgens haar honden aan de lijn behoren te lopen: om het verkeer niet in gevaar te bren gen, wat voor de hond ook nadelige ge volgen kan hebben; om geen speelplaatsen en zandbak ken van scholen te bevuilen; omdat kinderen, die tegenwoordig toch al weinig speelruimten hebben be- vaak bevuild vinden door hondenuit werpselen; om verwoesting van tuinen tegen te gaan; om het stukbijten van vuilniszakken te voorkomen. Dit veroorzaakt een grote rommel op stoepen en wegen, terwijl de honden gevaar lopen voed- selresten te verorberen waartegen een een synthese geworden tus sen enerzijds de krijgshistorische achterg ronden en anderzijds het verhaal, het oog- Djeptember de verkeersbrug bij getuigenverslag. Hoe bent u hiertoe ge- koemen? "In dit boek 'Zwevend naar de dood’ is getracht om een wetenschappelijk- historische bijdrage te leveren en zo doende zaken toe te voegen aan dat- bij speelplaatsen in de woonwijken om duidelijk te maken dat het juist verlaan). AANLIJNGEBOD Bij deze zes punten tekent mevrouw Ter Steege-Verkruissen nog het volgen de aan: ’’Iedereen die tot aanschaf van een huisdier overgaat moet beseffen dat je bepaalde verplichtingen op je neemt zowel tegenover het dier als tegenover je medeburgers. Een echte hondenlief hebber zal ook nooit bezwaar kunnen hebben tegen een aanlijngebod. Hij wil namelijk het beste voor zijn hond! Helaas zijn er ook hondenbezitters die dit niet beseffen en alleen maar den ken aan eigen gemak: dus de hond los en alleen de straat op sturen. Dit houdt dan ook in dat veel van deze mensen zich onttrekken aan de morele ver- pliching van vergoeding van de aange richte schade. Graag stel ik mijn tele foonnummer 3383 beschikbaar voor adhesiebetuigingen om gezamenlijk een verzoek tot B. en W. te richten voor een aanlijngebod voor honden binnen de bebouwde kom van deze ge meente.” in onze gemeente drommels goed dat ze bij het uitlaten van hun huisdieren de goot van de straat moeten opzoe ken. Daarover kan geen misverstand i bestaan. Wij herinneren ons dat in ver- gaderingen van de gemeenteraad gedu rende een aantal jaren het honden-uit- laat-probleem bij herhaling ter sprake is gekomen, zonder dat daaruit afdoen de oplossingen naar voren zijn geko men. Vorig jaar nog liet oud-burge- meester C. A. van der Hooft bij het i aanslagbiljet voor de hondenbelas ting een foldertje insluiten met het ver- B _r zoek deze huisdieren zoveel mogelijk halve op trottoirs en speelweiden, deze onder controle te houden. Niettemin, zeggen Waddinxveners, is het aantal zonder toezicht lopende honden bin nen de bebouwde kom enorm gestegen. In de Algemene Politie Verordening (APV) is nu eenmaal geen aanlijngebod opgenomen. En daar zou wel eens ver andering in kunnen worden aange bracht. \\H KBI \I)\()ORW VDDINW I I N DONDERDAG XJl LI 1976 Wat had men kunnen doen als verzetsstrij der? "Wanneer Groenewoud en de andere twee Jedburgh-officieren enige weken voor de operatie "Market-Garden” gedropt waren, het verzet op de Velu- we, in de Betuwe en rond Nijmegen en Grave kunnen organiseren, voorberei den op geallieerde acties en de Duitse tegenacties grondig in de war kunnen sturen. Hierdoor had de operatie "Market-Garden” en vooral de slag om Arnhem een andere wending kunnen krijgen of nemen.” Waarom zijn de parachutisten zo ver van Arnhem geland?" "Dit feit is over het algemeen genoeg zaam bekend. De landingsterreinen bij Oosterbeek en Wolfheze waren bijzon der geschikt voor parachutisten, maar vooral voor de zweefvliegtuigen. Men meende op grond van inlichtingen, dat het gebied ten zuiden van de verkeers- brug bij Arnhem ongeschikt was voor para's maar vooral voor gliders. Dit bleek achteraf onjuist te zijn. Para’s en gliders hadden goed kunnen landen in de weilanden van de brug. Maar de grote angst van R.A.F. voor grote ver liezen aan vliegtuigen gaven de door slag bij de keuze van de landingsterrei nen. Men meende dat de Duitse luch tafweer bij Arnhem zeer groot was, het geen niet het geval was. Dit nu is een van de raadsels van de slag om Arn hem: Waarom hechtte men wel geloof aan Duitse luchtafweer, die gering was en geen geloof aan de aanwezigheid van Duitse Pantsertroepen, die er wel waren”? WADDINXVEEN Na in het weekend met een stoot van 12.37 m kampioene meisjes B kogel- stoten van het District West 11 (Zuid-Holland en Zeeland) van de K.N.A.U. te zijn geworden, wist zij tijdens een instuifwed- strijd te Reeuwijk een afstand van 13.26 m te stoten met de 3 kg kogel. Hiermee bezet zij op de J Nederlandse ranglijst van dit moment de tweede plaats, slechts 9 J --- J-1 g WADDINXVEEN De Waddinxveense majoor A. (Ab) L. J. van Vliet (41) is als auteur van de Sectie Krijgsgeschiedenis van de Koninklijke Landmacht in Den Haag in december vorig jaar begonned»met het schrijven van het 325 pagina’s (waarvan 40 met nog nooit gepubliceerde foto's) tellend boek ’’Zwevend naar de dood, Arnhem 1944”. Op dat moment ging hij aan de slag met het manuscript van de Renkumse adjunct-onderofficier Th. (Theo) Peelen (52). Hij is nu - een half jaar la ter - bezig met het corrigeren van de drukproeven. Daar tussendoor spraken wij met de op het adres Peuleyen 128 wonende Waddinxvener, die opnieuw in de slag bij Arnhem dook. Waarom eigenlijk twee auteurs? Majoor Ab van Vliet: "Het boek is een produkt van twee mensen geworden, omdat de heer Peelen reeds lang een manuscript in zijn bezit had, door hem zelf samengesteld aan de hand van er varingen, documenten en gesprekken met veteranen van de slag om Arnhem. Zelf maakte Peelen deze slag mee in Oosterbeek als jongeman van 20 jaar. Dit manuscript vond in eerste instantie helaas geen genade in de ogen van de diverse uitgevers. Gezien de ideële doelstelling van de heer Peelen met een eventuele uitgave heeft de Sectie Krijgsgeschiedenis gemeend hem te moeten steunen bij de totstandkoming van een verantwoord militair- historische bijdrage aan dit dramati sche gebeuren in 1944. Het oorspron kelijke manuscript onderging een gron dige bewerking en door mijn zorg wer den vele nieuwe feiten verzameld en beschreven welke i beken zijn bij het Nederlandse publiek. Op dit moment is men bezig met de opna men van de film "Een brug te ver" naar het gelijknamige boek van Cornelius Ryan. Is "Zwevend naar de dood" een te genhanger? ”Ik wil het niet onmiddellijk een tegen hanger noemen van het boek van RyanOns boek is niet zo uitgebreid als het boek van Ryan. Wij beperken ons tot de slag om Arnhem en de periode daarna in oktober en november 1944. Ryan behandelde de gehele operatie ’’Market-Garden”. Wel kom ik tot an dere conclusies dan Ryan. Tevens is het uitgangspunt van dit boek een an dere dan die van Ryan.” Deze eindconclusie, de slag om Arnhem is mislukt, waaraan wijt u dit? "De slag om Arnhem is een van de operaties van de Tweede Wereldoorlog geweest waarvan men na afloop hier van zich heeft afgevraagd: ”Hoe en waarom is die slag toch mislukt?” Krijgsgeschiedkundig is het interessant om na te gaan hoe dit verliep. Politiek- strategisch gezien ligt ’’Arnhem” op een veel hoger niveau. Was Arnhem geslaagd, dan hadden de geallieerden kunnen doorstoten naar de Noordduit- se laagvlakte en het Roergebied kun nen omsingelen en uitschakelen. Dit had de oorlog vermoedelijk doen eindi gen in een veel vroeger stadium dan het geval was, noch afgezien van het feit dat West-Nederland geen hongerwinter had hoeven mee te maken en dat de si tuatie in Midden-Europa er heel anders had uitgezien dan nu het geval was na de conferentie in Yalta in februari 1945”. Burgemeester mr. A. G. Smallenbroek, zijn echtgenote en hun afgelopen dinsdag 5 jaar geworden dochter Agnita bezig met het inrichten van de boekenkast. (Foto: Weekblad voor Waddinxveen/Sjaak Noteboom). WADDINXVEEN Het gaf vorige week donderdag een hele verhuisdrukte voor het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1976 | | pagina 3