Rijtje bomen in Passage
blijft niet gehandhaafd
Te grootste showroom
van zonweringen vindt
u inToskoop!
Bij de dood van een man die zich
kapot liep voor de gemeenschap
I
Het Weekblad
feliciteert
Eerste
maatvis-
wedstrijd
Dat provinciaal
bestuur van ons
Zo moet u het besturen van
onze provincie bekijken
Over de kop
S. VAN DER VELDE IS
25 JAAR BIJ OVERHEID
Laatste jaren waren niet gemakkelijk voor Geert Jaxon Albertus Runsink
Buiten zonwering
Binnen zonwering
Deur- en raamhorren
Vouwdeuren
de^ÓjUweringsspecial^ten
ge-
Bootstraat 7, Boskoop. ©(01727) 3890.
staan van l of 2 bomen later in perspec
tief gezien hetzelfde effect worden
bereikt. Het verplaatsen van de weg te
halen bomen zou te kostbaar zijn, om
dat de overlevingskansen op 5 procent
moet worden geschat. Ook hier geldt
dat men oude(re) bomen niet moet
verplaatsen. De vier bomen, die de
Vandaag: Zo moet u het besturen
van de provincie bekijken.
Volgende week: Staten kiezen Eer
ste Kamer.
F. D. Laurens, namens de Bescherming
Bevolking:
”De heer Runsink, droeg de organisat
ie van de hulpverleningen aan de in
nood geraakte medemens altijd een bij
zonder warm hart toe. En dit tekende de
heer Runsink als mens. Hij was iemand
wiens belangstelling niet gericht was op
de ego, maar wiens belangstelling - en
daar gaan wij juist zo vaak aan mank -
gericht was op de ander.”
Oud-schoolhoofd in Benthuizen, D. G.
van Hoeven:
’’Onze maatschappij gaat mank aan ge
brek aan liefde. De liefde is verkoud en
nu ben ik hier in gezelschap van men
sen, die dat verstaan en die misschien
onderscheid willen maken tussen kerk
en wereld, maar nu spreek ik als chris
ten alleen over de kerk. Ik zie de toes
tand van land en volk donker in, omdat
het oordeel niet uitgaat van de wereld,
maar van God’s Huis. De Liefde is uit
God’s Kerk en daar gaat Nederland aan
mank. In de historie was het in ons vader
land zo, dat het in het maatschappelijk
leven goed ging, wanneer de kerk
bloeide. Dan gaat er liefde vanuit, want
alle geloof wat besproken wordt, daar
heb ik niets aan. Daarom zegt de apos
tel, u weet dat: ”Een geloof zonder
werken is dood”. En dan is er nog iets
waar ik een streep onder wil zetten. De
Heere Jezus heeft gezegd: ’’Hebt uw
vijanden lief, zegent ze die u vervloe
ken, doe wel degenen die u haten en
bid voor degenen, die u geweld aan
doen.”
Opperwachtmeester S. van der Velde gefotografeerd achter zijn bureau in het bu
reau van de rijkspolitie aan de Kerkweg-Oost. (Foto: Weekblad voor Waddinxveen/S-
WADDINXVEEN/DEN HAAG
Het provinciaal bestuur van Zuid-
Holland heeft een brochure uitgege
ven, getiteld 'De provincie Zuid-
Holland, tussen rijk en gemeente”.
De 32 pagina's tellende brochure
geeft een beknopt overzicht van wat
het bestuur van onze provincie is en
wat het doet. Ter illustratie van de
taken en werkzaamheden van de
provincie is onder meer een serie
kleurenfoto’s opgenomen. De bro
chure is gratis verkrijgbaar in het
provinciehuis van Zuid-Holland aan
de Koningskade 1 in Den Haag. In
een serie publikaties in het Week
blad voor Waddinxveen willen we
proberen de lezers wat meer te in
formeren over het bestuur van de
provincie waarin wij wonen en leven.
WADDINXVEEN^ Komende
zaterdag organiseert de hengelsport-
vereniging Waddinxveen haar eerste
wedstrijd voor de maatviscompetitie.
Het betreft hier een kasconcours, dus
er zal in een A- en een B-groep gevist
worden. Er wordt gehengeld in het
Aarkanaal en het vertrek van het sta
tion is 06.00 uur.
Voor het
Machineschrijven
Beuker,
WADDINXVEEN
praktijk-diploma
slaagden Ineke Beuker, Wilma
Bloemkolk, Rosita Collette, Joke van
Dijk, Magda Froklage, Rita Gerts,
Marja Harkes, Nancy de Kleyn, G. M.
Konincks-Smits, Ans Nederpelt, Carie
Pronk, Maarten Roos, Geertje Schijf,
C. M. J. Uitenbroek-Unkel, Anja van
Wissen.
De geslaagden werden opgeleid door
steno-typ-school ’’ARRIBA” in Wad
dinxveen.
genwerking, de kleine en grote pes
terijen.”
”Ze wilden je kapot maken, zei je (en
ze hebben hun zin); Ze wilden je kwijt,,
zei je (en ze hebben hun zin). ”Je zou
blijven vechten”, zei je, (maar tegen
onrecht is het zo moeilijk vechten). Je
bent geschopt, getrapt, vernederd. Is
dat gebeurd, omdat de vlam van je
geest na het enorme en slopende werk
wat ging doven? Dat zou dan onmen
selijk zijn! Of andersom: Ging je vlam
uiteindelijk doven door de genoemde
bejegening? Het is niet aan mij dit te
beoordelen. Wel zag ik hoe je in luttele
jaren werd afgebroken. Wat was er nog
van dat bruisende over? Waar was die
subtiele humor nog?”
”Je was een man uit één stuk, die al zó
veel uren en overuren had gemaakt, dat
je menselijkerwijs gesproken je pen
sioen allang had verdiend. Maar vooral
je rust en recht. Die rust heb je nu ge
vonden; het recht is je onthouden.
Weet, dat er vele vrienden zijn die dat
beseffen en je met des te groter respect
zullen herdenken. Aan je zullen blijven
denken ais een man, die zich kapot liep
voor de gemeenschap; zo’n 31 jaar lang
zijn leven aan Benthuizen heeft gege
ven; erop kapot gelopen is.”
C. J. de Ronde, waarnemend burgemees
ter van Benthuizen:
”Het zal iedereen duidelijk zijn, dat
Runsink het de laatste jaren niet
gemakkelijk heeft gehad. Het werk op
de secretarie zal hem weinig reden tot
vreugde hebben gegeven. De zaken lie
pen niet zoals het behoort; erger, de
persoonlijke verhoudingen waren ern
stig verstoord. Mensen, die voor dezelf
de taak stonden - het dienen van de
burgers van Benthuizen en het voor
staan van de belangen van de gemeente
Benthuizen - waren al te vaak die pri
maire taak vergeten.”
”In de socialistische beweging zongen
wij vroeger: ”De mens is goed”. Daar
zat een wereld van geloof, hoop en ver
wachting achter. Ik heb dat gedaan in
volle overtuiging en ik wil er nog wel in
geloven. Een goede vriend heeft eens
tegen mij gezegd: ’’Geloof er maar in,
maar niet te hevig, alleen op zondag net
als de christenen, die hun geloof ook al
leen op zondag belijden”.
”lk geloof nog steeds dat de mens goed
is. Ook op maandag, ook op zaterdag,
althans, dat die mens het goede wil, alt
hans het goede wel zou willen, alt
hans... Zal ik nog verder gaan? Dan
kom ik ver van mijn ”de mens is goed”
af. Dan kom ik dicht bij de geest van de
werken van Sartre, waar ik de laatste
maanden in Benthuizen heel vaak aan
heb moeten denken, aan ’’Huis Clos”,
aan ”Les Mains Sales”, aan ’’Saint
Genet”. Ontledend de mens tot op het
bot, ontluisterend de mens, onderge
dompeld in een bestaan zó ingewik
keld, zó tegenstrijdig, zó moeizaam, zó
vol van verraad aan anderen en aan
zichzelf, zó vol slecht gespeelde rollen
met maskers, die ons niet passen.
”We zijn geisoleerd. De mensen verwij
ten ons onze tekortkomingen en mi
slukkingen: de kleine vooral. Wie heeft
nooit het gevoel gehad ongelijk te heb
ben en het onszelf niet te kunnen en
willen ontkennen. Het gevoel gelijk te
hebben en hét niet te kunnen waarma
ken. Mensen zijn soms wreed tegeno
ver elkaar, zonder het te willen, zeg ik
dan maar denkend aan: ”de mens is
goed”. Maar onwillekeurig moet ik ook
denken aan een artikel, dat ik onlangs
las en waar de aandacht werd gevestigd
op één van de meest minderwaardige
uitvindingen van deze tijd: Chinese
massaprocessen, waarbij het hele dorp
zich in drommen verzamelt om te geni-
tten van de paniek of het berouw, het
witte gezicht en het angstzweet van de
beklaagden. Waarbij de menigte hem
zelf veroordeelt door het opsteken van
de handen. Anoniem, zonder verant
woording, in uiterste lafheid en zich
vooral verkneukelt aan het effect, dat
het vonnis heeft op het gelaat van de
veroordeelden om deze dan naar de
plaats van de terechtstelling te volgen
en te kijken hoe zij sterven onder juich
kreten van vreugde, spotternij en ge
scheld. Gebeurde zoiets alleen in China
voor de glorierijke revolutie?”
’’Satre vraagt zich af of wij allen soms
chinezen zijn, slachtofferchinezen en
beulchinezen tegelijk. Is dit een beeld
van onze menselijke situatie in het al
gemeen? Terwijl wij samen met alle an
deren aan ’t beschuldigen zijn, staan wij
gelijk, door allen beschuldigd, alleen.
Omdat de sociale betrekkingen tot de
ander tweeslachtig zijn en altijd een
stuk mislukking met zich brengen. Om
dat wij én gelijk staan met de Chinese
volksmenigte, die staat te lachen én
met de dodelijk beangste chinees, die
tot de marteldood wordt gevoerd. Om
dat elke gedachte ons evenzeer scheidt
als verenigt, omdat elk woord door wat
hij zegt toenadering, maar door wat het
verzwijgt, tevens scheiding brengt.
Onze beste bedoelingen worden tot
haast misdadige opzet gevormd. Niet
alleen in de geschiedenis, in de politiek,
maar ook tot in ons huiselijk leven toe.
Al deze ervaringen hebben we allemaal
op zijn tijd. De één heel vaak en de an
der vaak.”
WADDINXVEEN Het ziet er naar uit dat de vier bomen (3 linden en
1 kastanje) bij de middelste flat aan de Passage niet als rijtje gehand
haafd zullen worden. Zoals bericht hebben enkele bewoners van de
meergezinswoningen in het winkelcentrum er in brieven aan het college
van Burgemeester en Wethouders voor gepleit deze bomen te kappen of
te verplaatsen, omdat ze licht en zon buiten de deur houden en het uit
zicht voor een belangrijk deel belemmeren.
I B. en W. beschikken inmiddels over
een advies van de gemeentelijke dienst
Openbare Werken en -Bedrijven over
deze zaak. Daaruit zou blijken dat op
zichter C. de Wild van de plantsoenen
dienst van mening is dat het niet nodig
is de 4 bomen koste wat het kost te be
houden. Volgens hem kan met het laten
Ten slotte opnieuw Moerkapelle’s bur
gemeester J. P. Keijzer:
"Voor zijn werkomgeving en alle
gemeentelijke funktionarissen wilde hij
een vriend en collega zijn en hij kon het
niet begrijpen als men dat niet begreep,
laat staan dat in twijfel trok of ontken
de. Hij misbruikte zijn tijd niet om de
bij een ieder onzer aanwezige men
selijke tekortkomingen uitvoerig te be
handelen, want daarvoor was hij te des
kundig en aktief met het, met zijn, werk
bezig. Was hij dan onberispelijk en vol
komen; viel er dan niets op deze hoogs
te ambtelijke functionaris aan te mer
ken? O zeker, men ga slechts bij zich
zelf te rade en zal het antwoord we
ten te geven op de vraag, die altijd voor
de ander zo simpel schijnt te kunnen
worden beantwoord. Maar juist daar
waar hij de brug niet kon slaan en de
boot miste, beleefde hij veel verdriet.”
WADDINXVEEN/DEN HAAG
Een voetbalclub, een zangvereniging of
een hengelaarsbond hebben besturen,
omdat nu eenmaal niet voor elke beslis-1
sing alle leden kan worden gevraagd
wat ze ervan vinden. Voor al die kleine,
dagelijkse besluitjes die moeten wor
den genomen over de aankoop van
nieuwe voetballen, het bestellen van
bladmuziek of het vaststellen van de
datum voor een viswedstrijd kun je
toch moeilijk eerst een vergadering met
alle leden beleggen. Zo moet u het bes
turen van de provincie Zuid-Holland
ook bekijken. Er moeten beslissingen
worden genomen over grote en kleine
zaken. Maar iedere inwoner van de
provincie vragen wat hij of zij ervan
vindt zou teveel tijd kosten en te duur
zijn.
Daarom wordt van alle inwoners van
de provincie van 18 jaar en ouder eens
in de vier jaar gevraagd op een bepaal
de dag te gaan stemmen. In honderden
scholen, wijkgebouwen en gemeente
huizen worden dan stembureaus in
gericht, waar iedereen die daarvoor
een oproep heeft gekregen, een stem
biljet krijgt uitgereikt, waarop naast el
kaar de namen van politieke partijen
staan. Onder elke partij-naam staan de
namen van mensen die door die partij
als kandidaat voor het lidmaatschap
van provinciale staten zijn aangewezen.
Stemmen is in ons land geheim, dus er
zijn kleine hokjes gebouwd in het stem
lokaal, waarin je, zonder dat iemand
het kan zien, één vakje voor de naam
van een kandidaat rood maakt met een
speciaal potlood.
Als het stembureau ’s avonds dicht gaat
worden al die rode vakjes geteld. Dan
wordt bekend gemaakt hoeveel rode
vakjes er zijn op de lijst van partij A,
hoeveel op die van partij B, enzovoort.
Daarna gaat men kijken hoeveel geldi
ge stemmen er in totaal in de hele pro
vincie zijn uitgebracht (een biljet waa
rop poppetjes zijn getekend of waarop
meer dan één vakje rood is gemaakt,
telt niet mee). Tenslotte volgt een heel
ingewikkelde rekenarij. Men deelt het
aantal uitgebrachte stemmen door het
aantal beschikbare plaatsen (zetels) in
provinciale staten en gaat dan kijken
hoeveel zetels elke partij heeft vero
verd en wie er op die zetels mogen gaan
zitten. Hoe de 83 zetels na de laatste
verkiezingen zijn verdeeld, treft u in
een losse bijlage achter in dit boekje
aan.
EED OF BELOFTE
In hun allereerste vergadering leggen
de 83 gekozenen eerst een eed of belof
te af, waarin zij zweren of beloven op
een eerlijke manier lid van provinciale
staten te zijn geworden, zich niet te zul
len laten omkopen, trouw te zullen zijn
aan de Grondwet en de andere wetten
van ons land en de belangen van Zuid-
Holland in het oog te zullen houden.
En dan begint meteen het eerste werk,
het uit hun midden kiezen van een
dagelijks bestuur, het zogenaamde Col
lege van gedeputeerde staten. Over het
werk van de zes gedeputeerden later in
deze serie meer.
Provinciale staten vergaderen gemid
deld twee dagen per maand onder
voorzitterschap van de commissaris z
van de Koningin. De vergaderingen
zijn openbaar. Ze worden gehouden in
de Statenzaal van het Provinciehuis aan
de Koningskade in Den Haag.
De staten benoemen een griffier, die
provinciale staten, gedeputeerde staten
en de commissaris behulpzaam is bij de
uitoefening van hun taak en bovendien
de leiding heeft van de provinciale grif
fie. Enige tijd (één tot twee weken)
voor elke vergadering van provinciale
staten krijgen de leden de agenda voor
die vergadering thuisgestuurd en de
daarbij behorende ’’stukken”. Op die
agenda staan soms wel dertig tot veer
tig zaken die in de vergadering, die dan
ook vaak twee dagen van ’s ochtends
tien tot ’s middags vijf in beslag neemt,
aan de orde komen. Bij elk agendapunt
hoort een ’’stuk”, één, twee of meer
vellen papier, waarin het hoe en
waarom van die bepaalde zaak wordt
toegelicht. De meeste punten zijn op de
agenda gezet door gedeputeerde sta
ten. Boven het toegelichte voorstel
staan dan ook ’’Voordracht van Gede
puteerde Staten”.
POPULIEREN
Intussen is de gemeente ook betrokken
bij een ander bomenprobleem. Het
gaat om het kortwieken van de Ita
liaanse populieren die aan de Juliana
van Stolberglaan de erfscheiding vor
men tussen het woonhuis van huisarts
P. van der Linde en het benzinestation
van garage- en automobielbedrijf
Boonstoppel BV. Overigens moeten
eerst de betrokkenen het eens zien te
worden over wat er precies gewenst
wordt, alvorens de gemeente medewer
king zal verlenen aan enig snoei- of
kapwerk. Voorlopig is nog geen ver
gunning gevraagd om te mogen kap
pen. Vermoedelijk zal het uitdraaien op
het kortwieken van de Italiaanse popu
lieren op aanvaardbare wijze.
WADDINXVEEN Met een zware
hersenschudding en een ernstig bescha
digd oor is een 81-jarige automobilist uit
Voorschoten naar het Goudse Bleu-
landziekenhuis overgebracht, nadat hij
op de Gouwebrug met zijn auto over de
p was geslagen. Komende uit de
richting Utrecht verloor de bestuurder
op de brug zijn hnkerachterwiel, zodat
de wagen ging draaien en vervolgens
over de kop sloeg. Hierbij raakte de
auto geen ander voertuig, maar kwam
wel op de tegenovergestelde rijbaan
terecht. De personenauto van de Voor
schotenaar is totaal vernield. Door het
ongeluk ontstonden kilometerslange fi
les, die eerst na enkele uren waren op
gelost.
SUBSIDIE CLUBHUIS
Laten we eens aannemen dat het gaat
om subsidie voor een clubhuis voor
jongeren. In de ’’Voordracht” vertellen
gedeputeerde staten dan dat ze een
brief hebben gekregen van het bestuur
van dat clubhuis, waarin staat dat er
niet genoeg geld meer is om allerlei
dingen in dat clubhuis te organiseren.
De lonen zijn omhoog gegaan, er ko
men steeds meer bezoekers en de subsi
die van de gemeente alleen is niet
genoeg. Ja, zeggen gedeputeerde staten
dan bijvoorbeeld, we hebben twee jaar
geleden een jaarlijks subsidiebedrag
voorgesteld, maar het is redelijk dat dit
nu een beetje meer wordt. We hebben
de mening gevraagd van de Provinciale
Jeugdraad Zuid-Holland en van het
Provinciaal Opbouworgaan Zuid-
Holland en die vinden ook dat de subsi
die omhoog moet.
De vaste commissie van advies en bijs
tand voor sociale aangelegenheden (die
bestaat uit een aantal leden van provin
ciale staten die zich speciaal met dit on
derwerp bezighouden) is het er mee
eens. We stellen u voor de subsidie met
f 500,- te verhogen en vast te stellen op
x-duizend gulden per jaar. Bij die
voordracht zijn dan gevoegd de brieven
van het clubhuis en de adviezen van de
Jeugdraad en het Opbouworgaan.
En dan wordt het stuk altijd besloten
met het zogenoemde ’’Ontwerpbe
sluit”, waar dan precies in staat wat ge
deputeerde staten aan provinciale sta
ten vragen te beslissen. Over die voord
racht wordt dan in de statenverga
dering gepraat. Lid X zegt namens par
tij A dat zijn fractie het helemaal eens
is met de subsidie, lid Y zegt namens
partij B dat-ie het voor dit jaar wel eens
is met de subsidie-verhoging, maar dat
voor volgende jaren nog eens bekeken
moet worden of er wel geld genoeg is
en lid Z zegt namens partij C dat het
clubhuis toch wel erg veel geld kost en
vraagt of het niet wat minder kan. Het
lid van gedeputeerde staten, dat zich
bezighoudt met sociale aangelegenhe
den, beantwoordt dan de vragen van de
statenleden en gaat in op de gemaakte
opmerkingen. Soms heeft dan een aan
tal statenleden nog iets anders te
vragen, ze krijgen weer antwoord van
de gedeputeerde en vervolgens wordt
er gestemd. Soms is er niemand tegen
en dan is het voorstel met één hamer
slag van de voorzitter, de commissaris
van de Koningin, aangenomen. Soms
zijn er twee of drie mensen tegen en die
vragen dan ’’aantekening dat ze geacht
worden te hebben tegengestemd”.
Soms wordt er ’’hoofdelijk” gestemd,
dat. wil zeggen, dat de namen van de le
den worden opgelezen en iedereen har
dop zegt of hij voor of tegen is. Als er
gestemd wordt over mensen (bijvoor
beeld bij benoemingen) wordt schrif
telijk gestemd. Alle leden krijgen dan
een briefje en zetten daarop de naam
van degenen, die ze benoemd willen
hebben.
Bij ons ziet u het, zoals het straks bij u thuis hangt.
O.a.
OROLSCHERMEN (in vele uitvoeringen)
OMARKIEZEN (óók reparaties en vernieuwen)
OJALOEZIEËN OROLGORDIJNEN
I De allergrootste keuze! Échte service en garantie. Alléén bij
(W Bil B8M)
bouwdrukte rond de Passage in 1975-
1976 hebben overleefd, zijn vermoe
delijk een kwart eeuw oud.
WADDINXVEEN/MOERKAPELLE Donderdag 7 juli - morgen
drie weken geleden - overleed in het Academisch Ziekenhuis te Leiden
Geert Jaxon Albertus Runsink (55), gemeentesecretaris van Benthuizen
en Moerkapelle. Zijn plotselinge dood schokte velen, zowel in ’’zijn”
beide gemeenten als in Waddinxveen, waar de overledene - die zijn li
chaam beschikbaar stelde aan de medische wetenschap - een gezien
man was en bijzonder werd gewaardeerd.
Dat bleek ook wel tijdens de op
dinsdag 12 juli in het Dorpshuis van
Moerkapelle gehouden herdenkings
bijeenkomst, waar we onder de talrijke
aanwezigen aantroffen burgemeester
mr. A. G. Smallenbroek, waarnemend
gemeentesecretaris W. F. Meijer, wet
houder A. H. van Gent, oud-wethouder
P. Lips en de adjudant van de rijkspoli
tie M. A. Ruissen.
Op die bijeenkomst is niet onder
stoelen en banken gestoken dat wijlen
de heer Runsink, die ruim 31 jaar in
Benthuizen werkzaam was en ruim tien
jaar in zijn woonplaats Moerkapelle,
het vooral de laatste jaren van zijn le
ven niet gemakkelijk moet hebben ge
had. Met een dorp als Benthuizen op
korte afstand van Waddinxveen weten
we daar alles van. Deze gemeente van
oud-burgemeester I. J. P. Keijzer heeft
dan ook landelijke bekendheid gekre
gen vanwege de geregeld daar aan de
orde zijnde dorpstwisten.
Voor het Weekblad voor Waddinxveen
is de voornaamste aanleiding om aan
dacht te schenken aan het overlijden
van de heer Runsink het feit dat er ter
herdenking van zijn dood behartens-
waardige toespraken zijn gehouden, die
veel zeggen over de mens in de wereld
van vandaag. We hebben dan ook frag
menten gehaald uit de door een aantal
sprekers in het Dorpshuis van Moerka
pelle uitgesproken redevoeringen:
Moerkapelle’s burgemeester I. J. P. Keij
zer:
”Een vriend is vertrokken, ver-weg en
voor immer. Een mens, met wie we veel
goeds hebben genoten op onze reis.
Iemand, die ons ook dikwijls onderweg
met een verrassing verblijdde en die
vaak, door hetgeen hij zei of verzweeg,
ons gelukkig wilde maken. Daarom is
dat niet te onderdrukken weemoedig
gevoel juist ook op deze avond, een
zeer natuurlijk gevoel. Maar even on
natuurlijk zou het zijn als niet te
gelijkertijd dankbare vreugde ons ver
vulde. Omdat hij naar buiten zo graag
goed wilde doen en goed zijn; zo graag
wilde helpen, omdat hij in vele gevallen
meende te kunnen of te moeten helpen.
Daar deed hij geen kwaad aan, maar
goed ook al vervaagde de erkentelijk
heid en dankbaarheid soms heel snel.”
Hervormd predikant ds. G. C. de Jong:
’’Tegenover de beperktheid van ons
mensen staat de eeuwigheid van God
en terwijl wij stilstaan, terugdeinzen,
huiveren misschien wel van de dood, is
er die God, die dit alles omstraalt met
de glans van Zijn eeuwigheid.”
Oud-dorpsgenoot en vriend N. M. Rensink
uit Benthuizen:
’’Jaxon, de laatste vier a vijf jaar van je
leven is ongetwijfeld de moeilijkste en
pijnlijkste periode voor je geweest. Het
getij is toen gekeerd. De waardering
smolt als sneeuw voor de zon. ’t Is ais
een slopende ziekte gekomen: de te-
Nu we het toch over populieren heb
ben: Opzichter C. de Wild van de
gemeentelijke plantsoenendienst heeft
hartelijk moeten lachen om de Bos-
koopse boomkweker die tegen Marja
Buenk van de Goudsche Courant zou
hebben gezegd dat h et donzige, pluizi
ge spul (vooral in de Prinses Beat-
rixlaan, maar ook langs de Piasweg) af
komstig zou zijn van de wilg (salix).
Niets is minder waar. Het spul - dit jaar kop
meer dan ooit - is afkomstig van de po-
pulier. Hoe droger en warmer de zomer
hoe actiever deze boomsoort het jaar
daarop wordt met het produceren van
zaad. Overigens hebben de regenbuien
begin deze week Waddinxveen ontdaan
van het pluizige spul. Volgens de
gemeente hebben de betrokken bewo
ners begripvol gereageerd op dit na
tuurverschijnsel.
Opperwachtmeester S. van der Velde gefotografeerd achter zijn bureau in het bu-
jaak Notefoom).
WADDINXVEEN Opperwachtmeester S. van der Velde van de plaatselijke
rijkspolitie is 25 jaar in overheidsdienst. Het gemeentebestuur wil dit feit niet on
gemerkt voorbijgaan en belegt dan ook op vrijdag 29 juli in het gemeentehuis om
16.00 uur een bijeenkomst. De Waddinxveense politieman, sinds 1971 verbonden aan
de groep Waddinxveen van de rijkspolitie en zeer binnenkort vertrekkend naar
Goeree-Overflakkee, is sinds twee jaar inwoner van onze gemeente, na eerst in Moer
kapelle te hebben gewoond.
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 27 JULI 1977
Gemeentesecretaris van Alphen aan den
Rijn, mr. H. van der Top:
”ln de meest zuivere vorm is het ideaal
beeld van iedere gemeentesecretaris
zich te weten ’s raads eerste ambtenaar,
de dagelijkse, en ja soms de meest naas
te, adviseur van het college van Bur
gemeester en Wethouders en van de
burgemeester, zijnde de drie bestuur
sorganen van elke Nederlandse
gemeente. Ik ben er zeker van, dat ook
collega Runsink het verwezenlijken
van dit ideaalbeeld steeds voor ogen
heeft gestaan. Maar hij en wij weten
hoezeer door menselijke fouten en te
kortkomingen dat beeld en de werke
lijkheid van elkaar kunnen en ook zul
len verschillen.”
”Kuim 10 jaar heeft onze vriend Run
sink in Benthuizen en Moerkapelle de
betrekking van gemeente-secretaris
mogen uitoefenen en in die jaren heb
ben wij hem leren waarderen als
een bescheiden, een soms ietwat terug
getrokken collega, maar vriendelijk in
de omgang. Met een soms onverwachte
humor, met een lichte zelfspot. Hij was
een uitstekend gastheer in ons kring-
verband en éénmaal per jaar met zijn
echtgenote een graag geziene dis
genoot. Het lag niet in zijn aard eigen
moeilijkheden, die ook hem niet ge
spaard zijn gebleven, spontaan naar vo
ren te brengen, daarin om raad te
vragen. Maar in persoonlijke gesprek
ken lukte het mij ook meermalen hem
begrijpend met raad en daad terzijde te
mogen staan, zoals dit onder collega’s
gebruikelijk en passend is.”
