de
hefbrug
Rondom
In de trein
Brief
O ja?
Vakantieherinneringen
FONDSEN VRAGEN
NAAR POT VAN
SMALLENBROEK’
Chauffeurs
Vloeken
Makelaars
..lï s
ANTE
Uo
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1979
Zwijndrecht. Hij zat in dezelfde coupé
'f i-C V
Samenstelling: Bert J. Woudenberg
S5E
roepen om ooit een regeling te kunnen
i
op nog
1 "sane-
Voor strafbaarheid op grond van deze
wetsbepaling is vereist dat de uitlatingen
i we samen onlangs in de
auto zaten, ik vind het zelf een lam ver
haal. Vindt u het kwalijk dat ik beide ver
halen verzonnen heb?"
Om u duidelijk te maken waar we het over
hebben publiceren we hieronder de in
NRC Handetsblad verschenen "rampza
lige" vakantieherinnering van de Wad-
dinxveense Nelleke Viëtor:
kunnen gemeentebesturen die prijs stellen
op een gemeentelijke aanvulling van het
vloekverbod in het Wetboek van Strafrecht
(art. 147) gebruik maken. De door de
commissie opgestelde modelbepaling luidt
als volgt:
"In andere gevallen dan die, waarin het
bepaalde in artikel 147 van het Wetboek
van Strafrecht van toepassing is. is het
verboden op of aan de weg of op een
voor "f
naam van God vloekend te gebruiken
en die hier met genegenheid herinnerd
zullen worden.
Mag ik de stam "good scouting" toe wen
sen van hun oude en nieuwe vrienden in
Noord-Ierland".
Tot zover mevrouw E. Taylor-Parée van
uit het Noordierse Belfast. Een leuke
brief, vindt u ook niet?
\a U.
Intussen heeft de Commissie voor
Strafverordeningen van de Vereniging van
diensten, late diensten en gebroken dien
sten (dit laatste betekent een stuk in de
model- ochtendspits en een stuk in de middag-
bepaling over het vloeken. Van dit model spits).
De diensten zijn samen met de vrije dagen
en de vakantiedagen opgenomen in de
roulering. Hierdoor weet elke chauffeur al
lang van te voren wanneer hij dienst heeft,
welke dienst dat is en wanneer hij vrij
heeft of vakantie. Dit schema is zo opgezet
dat de lasten en lusten eerlijk verdeeld
zijn.
Bij Westnederland vervoert de chauffeur
geen menselijke vracht maar goede klan-
publiek toegankelijke plaats, de ten. De chauffeur vertegenwoordigt het
Waddinxveense bedrijf bij de reizigers.
Ter toelichting bij deze bepaling kan het Hij zal zijn dienst niet alleen juist moeten
volgende dienen: Artikel 147 van het Wet-
het feit dat deze makelaardij met volledige boek van Strafrecht bedreigt met straf de-
van i
gedut. Toen we dat ontdekten
dempten we onze stemmen.
Plotseling moest Jan krachtig
remmen en viel de slapende met
een ruk voorover. Geheel ontred
derd parkeerden we de auto, toe
vallig vlakbij een café. Na enig
onderzoek waren we ervan over
tuigd dat moeder was overleden,
het was vreselijk, we voelden ons
verlamd van schrik. Hadden we
schuld? Was de reis te vermoeiend
geweest? Italië te warm? Radeloos
keken we elkaar aan.
„Mijn god, wat doen we nu, hoe
komen we terug in Nederland, hot
vertellen we het de familie, hoe
komen we de grens over, waar
vinden we een dokter?" Het dui
zelde ons.
We hadden moeder op de achter
bank gelegd en gingen het café
binnen om een arts te waarschu
wen. Snel dronken we een kopje
kjffie.
Lang durfden we niet weg te blij
ven en Jan tastte al in zijn zakken
naar de autosleutels. Niet te vin
den. Rechterzak, linkerzak, mijn
tas, soms in de auto?
Toen we gehaast de straat opkwa
men trilde de warme lucht op het
asfalt. We voelden ons betoverd
door ellende. Zouden we de sleu
tels in de auto vinden, in alle
consternatie achtergelaten?
We zijn toeschouwers bij een gru-
welfilm, schoot door me heen. De
plaats waar de auto geparkeerd
stond was leeg, helemaal leeg.
Zelfs geen olievlek op het asfalt.
We knipperden met onze ogen,
keken elkaar aan en ik dacht: één
vein ons tweeën kan van zo’n
schok gek worden maar alle twee
tegelijk?
„Wat is gestolen in het Italiaans?"
vroeg ik, sloeg mijn handen voor
mijn ogen en barstte in snikken
uit.
- Nelleke Viëtor
Waddinxveen
AMSTELVEEN, zaterdag
ttoreniging van Neder-
Wij keken wel even op toen we vorige week
in een landelijk ochtendblad lazen over
een "pot van Smallenbroek". Er flitst dan
van alles in zeer korte tijd door je hoofd.
Maar bij de lezing van het betreffende be
richt bleek al gauw dat het gaat om een
pot. die bestaat uit fondsen die door de
Academische Ziekenhuizen zelf worden
iC AUC
van eigen dichterlijkheid. Hij keek met
nieuwe ogen. Hij deedons allemaal
lachen".
eerste plaats natuurlijk een goed salaris,
maar daarnaast ook goede secundaire ar
beidsvoorwaarden. de extra's. Zo volgt
Westnederland de salaristabellen die gel
den voor de rijksoverheid. Dit is geregeld
in een CAO Autobusdienst-
ondernemingen. Chauffeurs worden be
taald volgens de salarisschaal 18. Mo
menteel (augustus 1979) betekent dat f
1.684,- per maand voor 2l-jarigen. Voor
Bijdragen: Telefoon (01828) 5594
I
J
voorwaarden gelijk zijn aan die van de
ambtenaren. Het bedrijf verstrekt uni-
formkleding. Werknemers, hun echtgeno
tes en kinderen t/m 18 jaar hebben vrij
vervoer op al onze eigen buslijnen. Ten
slotte wijzen we op bijkomende secondaire
voorwaarden als: premie voor schadevrij
rijden, medische en sociale begeleiding,
een eigen Sociaal Fonds, personeelsvere
niging. etc.
Wie chauffeur wil worden bij Westneder
land weet er nu alles van.
tegen het vloeken aan alle Nederlandse
gemeenteraden gestuurd te :'j
brief een pleidooi voor opneming van een
vloekverbod in de Algemene Politieveror
dening, die we in Waddinxveen ook heb-
Buschauffeur zijn bij streekvervoerbe-
drijf Westnederland in Waddinxveen is be
paald geen kleinigheid. Hij vertegenwoor
digt immers in zijn eentje de hele onderne
ming ten opzichte van de klant. Hij is niet
alleen verantwoordelijk voor een kostbare
bus, maar ook voor het wel en wee van zijn
passagiers. En tenslotte draagt hij ook
zorg voor een vlotte service en correcte af
wikkeling van de verkoop van de vele soor
ten plaatsbewijzen".
Dat zegt Westnederland-directeur mr. W.
Kuilman over zijn buschauffeurs. Van de
1330 medewerkers waaróver Westneder-
Hoewel we de betreffende brief nooit bij land thans beschikt verspreid over 6 vesti-
de Wad- gingen en 3 stallingen) zijn er 1030 bu
schauffeur. Voor hen staan er 430 auto
bussen klaar. Zoals bekend doet Westne
derland er van alles aan om meer bu-
ideeën aandragen om de dienstverlening
te verbeteren en die er bijvoorbeeld voor
pleiten om deskundigen op een deelge
bied, zoals bouwtechniek, in dienst te ne
men of in te schakelen.
|^or mijn laatste argument
zwichtte mijn man. Ik zei: „Zelf
zeg je altijd dat het fijnste van
vakantie het vertrekken is en het
thuiskomen. Wat doet het er dan
toe wanneer gedurende de reis
mijn moeder met ons meegaat?"
Enigszins morrend had Jan erin
toegestemd mijn moeder, al jaren
weduwe, mee te nemen naar Ita
lië. „Eindelijk geen kinderen
meer om de benen, en nu dit", had
hij nog even gemopperd. Ik wist
dat hij het niet zo kwaad meende
en belde haar meteen op.
Mijn moeder wilde eerst met de
huisarts overleggen, want ze had
last van haar hart en Italië was
warm in de zomer. Gelukkig had
de huisarts geen bezwaren.
Onze eerste vakantiedag brak aan.
Alhoewel mijn moeder niet meer
jong was, vertrokken we vroeg in
de morgen. Om zes uur stonden
we voor haar flat. Jan betrok toen
hij de vele bagage zag. Moeder
drong erop aan op de achterbank
te gaan zitten, en dat beïnvloedde
zijn humeur weer gunstig.
In twee dagen bereikten we de
Italiaanse meren. We besloten de
eerste dagen kalm aan te doen. We
maakten korte wandelingen en
verder trok moeder zich veel terug
in haar kamer, 's Avonds ging ze
vroeg naar bed. Tot nu toe vond
Jan haar aanwezighed niet sto
rend.
Na een week gingen we een auto
tocht maken om de omgeving te
verkennen, het was een prachtige
tocht
Onder de rit was moeder met
haar hoofd wat achterover - in-
de ingekomen stukken van
dinxveense gemeenteraad hebben gezien,
schijnt die vorig najaar wel door de Bond
zijn. In die schauffeurs te krijgen. Dit jaar moeten er
80 en volgend jaar 115 bijkomen om het
toegenonien werk te kunnen doen.
Omdat Westnederland vaste lijndiensten
streekvervoerbedrijf volgens een vooraf va
stgestelde roulering vanuit elke vestiging,
de Het werk wordt per vestiging opgedeeld in
j diensten van ongeveer 8 uur per dag. Deze
Nederlandse Gemeenten (VNG) nagegaan diensten zijn onderverdeeld, in vroege
of er plaatselijk zo'n vloekverbod kan wor-
den ingevoerd. Deze raadpleging nu blijkt
te hebben geresulteerd in een
te verdienen als twee jaar geleden, al ^ma^^ndë^^ ffar) onderhoudt, werkt de chauffeur bij dit
t ap vnnmttpr vnn Hp nfaphno J J ir
hoognodig aan vernieuwing toe is.
gunstige pensioenregeling van de Pen-
-t-waarvan
De makelaars hebben genoeg te klagen.
Aan de huizenverkoop valt lang zoveel niet
meer i
meent de voorzitter van de afdeling Gouda
e Omstreken van de Nederlandse Bond
van Makelaars NBM), de heer H. van 't
Hof, dat het er aan de horizon van huizen
transacties een beetje beter begint uit te
zien. Maar vooralsnog staan ook in Wad
dinxveen gedurende zeer lange tijd huizen
te koop, zijn er diverse gezinnen die al in
een nieuw huis wonen en het oude nog niet
kwijt zijn en worden steeds meer mensen
tureluurs over het gedoe rond het kwijt ra
ken van hun eigen bezit.
Voor de erkende makelaars heeft de te
ruggang op de woningmarkt vergaande
gevolgen. Tekenend daarvoor is de gang
van zaken bij Kok Makelaardij, onderdeel
van de Kok Groep, nu nog van Fortress,
maar zoals bekend over enige tijd onder
deel van de Friesch-Groningsche Hypot
heekbank.
Kok - in Waddinxveen geen onbekende
door problemen rond het functioneren van
de verwarming in de Passageflats, welke
in de gemeenteraad worden behandeld, en volgende dienen: Artikel 147 van het Wet- uitvoeren, dus zoveel mogelijk "op tijd"
het feit dat deze makelaardij met volledige boek van Strafrecht bedreigt met straf de- rijden maar ook correct moeten optreden
instemming van de bewoners van de gene die zich in het openbaar, mondeling bij het geven van informatie en de verkoop
Peppelhorst- en Wilgenhorstflats door de of bij geschrift of afbeelding, door sma-
nieuwe eigenaar aan de dijk werd gezet - lende godslasteringen op voor godsdien-
heeft al vijf makelaarskantoren gesloten stige gevoelens krenkende wijze uitlaat.
Dit voorschrift heeft ten doel het bescher- feurs van Westnederland hoge eisen
men van de openbare orde, door het tegen
gaan van voor
Pastoor P. M. Olsthoorn van de St. Vic-
torparochie zat laatst in de trein naar
Zwijndrecht. Hij zat in dezelfde coupé J
met een jong gezin: vader, moeder en twee 1
kinderen (op schoot). Papa had de onge- I
veer drie jaar oude René op schoot en had
daar zijn handen vol aan. De kleine René
koeterwaalde er vrolijk op los: wat door
zijn ogen en oren naar binnen kwam,
kwam er subiet bij zijn mond weer uit in
een sprankelend non-stop verhaal.
Het kind leek verwonderd over zijn eigen
woorden, en de dingen werden pas waar
wanneer hij ze noemen kon. Zijn heldere
stem was een frisse muziek in heel de stenkan worden gerekend op gemiddeld
coupé, dwingend tot aandacht voor heel f 275,- per maand extra. De AOW-
die lange trits van telkens nieuwe ontdek- premie (al gauw f 300,-per maand) komt
kingen. Hij straalde oorspronkelijke voor rekening van het bedrijf. Al met al
vreugde uit. en iedereen glimlachte. Want mag een chauffeur van 25 jaar rekenen op
als het kindje binnenkomt, juicht heel het een brutosalaris van circa f 2.750.- per
huisgezin maand. Elke chauffeur heeft recht op ten-
Die vader en moeder nu zaten met hun rug minste 21 vakantiedagen per jaar en een
in de rijrichting, en jawel, Reneetje op vakantietoeslag van 8%.
schoot bij zijn vader, had het opeens door, Vanaf het 25ste jaar volgt opname in de
en hij kraaide zijn ontdekking in aller gunstige pensioenregeling van de Pen-
pren: "Hij rijdt achteruit!! Hij rijdt achte- sioenstichting Transport, waarvan de
ruit!!"
Pastoor Olsthoorn hierover in het rooms
katholieke kerkblad "Victorientje"
"De trein rijdt achteruit. Het ligt er maar
aan. hoe je gaat zitten, hoe je het ziet. Met
andere woorden: alles is betrekkelijk.
Toch kun je. denkend dat je. achteruit
gaat, vooruit komen, vooruitgaan in men-
selijkheid, in veerkracht, in incasserings
vermogen, in geduld, in ander perspectief.
Als je in de trein van het leven door de om
standigheden een keer andersom komt te
zitten, of andersom wordt neergezet, dan
zie je veel dingen van een andere kant, dan
zie je van veel dingen de achterkant. Je
bent niet langer een mens van één dimen
sie. want je komt er achter, hoeveel dingen
je achterwege hebt gelaten, hoeveel men
sem
ten te kijken. Een achterdeur is vaak een
warmer welkom den een voordeur. "Hij
rijdt achteruit!", riep Reneetje. onbewust namelijk
ervarj--.
leke Viëtor. Nu een vakantie in Italië, met
haar man en haar moeder. Weer gaat
Vkj a ddn X v
van plaatsbewijzen via zijn eigen Beckso-
napparaat).
Het zal duidelijk zijn dat aan buschauf-
en zal er nog eens acht sluiten, waarna 13 Dit voorschrift heeft ten doel het bescher- feurs van Westnederland hoge eisen wor-
van de 22 kantoren dus hun makelaarsac- men van de openbare orde, door het tegen- den gesteld. Logisch dus. dat daar ook be-
tiviteiten zullen hebben gestaakt. gaan van voor godsdienstige gevoelens hoorlijk wat tegenover moet staan. In de
Ook elders in de makelaarswereld klinken krenkende uitingen,
tal van zorgelijke geluiden. Vooral de
grote kantoren, met meestal hoge vaste la
sten. draaien met verlies. Steeds vaker ge
beurt het dat makelaarskantoren probe- beledigend van aard zijn. Tevens moet hij,
ren om dan ook nevenactiviteiten te ver- die dergelijke uitingen doet, de bedoeling,
richten, met name verkoop van buiten- de opzet, hebben gehad om te beledigen,
landse projekten. Uitlatingen waarbij dit oogmerk ont-
De meeste kantoren proberen echter al- breekt, vallen niet onder de werking van
leen maar het hoofd boven water te hou- artikel 147, ook al hebben zij een kren-
den, in de hoop dat de malaise-periode kende karakter. De niodel-bepaling bes- 25-jarigen bijv, bedraagt het aanvangssa-
snel voorbij zal zijn. Dat zijn vooral kan- trijkt dit soort uitlatingen,
toren die naast de pure makelaardij ook
beheer hebben, een verzekeringsafdeling En nu maar afwachten wie in Wad-
of inkomsten uit nog andere bron. dinxveen (bijvoorbeeld bij de begrotings-
Er zijn allerlei tekenen die erop wijzen dat behandeling en d-L -
ook binnen de makelaarswereld op nog gen van dan) gaan pleiten voor de in-
andere manier gewerkt wordt aan
en publiceerde van haar dit antwoord:
Nelleke Viëtor: "Geen van beide gebeur-
zusters in de Alpen beschrijft. Het ein- tenissen heb ik zelf meegemaakt. Hoewel,
haar je kan nooit iets schrijven als je het hele-
achtergesteld door niet achter hunfei- moeder tijdens een wandeling. maal niet kent. Zo 'n plotselinge dood van
- NRC Handelsblad publiceerde de vrucht een familielid tijdens de vakantie is me
van een variant op vakanties van vroeger, wél overkomen. Het verhaal in VN vind ik
j\ verschrikkelijke vakantie- zelf nogal goed, ik heb het van harte ge-
■ingen. Ook hierin een stukje van Nel- schreven, de sfeer is uit mijn eigen vroe-
''iztzz. z:~. :z?:z~t:z.':z!:z. ::::t gere vakanties, de plot heb ik eens over
een andere familie gehoord. Het ver
moeder dood, deze keer in de auto, die haaltje in de NRC heeft mijn moeder me
vervolgens met het lijk erin, gestolen ingegeven toen
wordt.
Blijkens brieven aan NRC Handelsblad.
Het Parool en Vrij Nederland hebben
sommige lezers zich nogal geërgerd aan
de veelschrijverij van Nellke Viëtor, niet in
het minst omdat ze geroerd waren door
het verhaal in Vrij Nederland, maar nu
Een brief uit het Ierse Belfast. Een be
kende en beruchte plaats. Aan het Week
blad van Waddinxveen, Nederland stond
erop en dank zij de goede zorgen van
Tante Pos kwam ook deze post goed te
recht. In de envellop zat een aardige brief
van mevrouw E. Taylor-Parée, inwoonster
van het Noordierse Belfast. Wat ze op
haar hart had was dit:
"Op 17 juli j.l. kwam de Wapitis tam van
Scouting Waddinxveen in Noord-Ierland
kamperen, op uitnodiging van South-East
Belfast District in Scouting. Ik heb begre
pen van de jongelui, dat uw blad een arti
kel over deze gebeurtenis heeft gepubli
ceerd. Misschien vinden uw lezers het leuk
om nu te lezen hoe deze trip hier bekeken
werd.
Door u zeker bekende redenen, krijgen we
hier in Noord-Ierland niet zoveel bezoek
uit het buitenland als voorheen en daarom
was het voor ons plezierig, dat een groep
Scouts uit Nederland het erop waagde om
toch te komen. Er is geprobeerd het ze zo
goed mogelijk naar de zin te maken,
waarin de betrokken partijen, volgens de
reacties van de jongelui, zeer goed ge
slaagd zijn.
Het was ongetwijfeld een drukke tijd voor
ze, waarin ze zoveel mogelijk van Noord-
Ierland gezien hebben. Door hun gulle en
welwillende vriendelijkheid hebben ze zich beheerd en die in 1970 in het leven zijn ge
in korte tijd vele nieuwe vrienden ge- roepen om ooit een regeling te kunnen
maakt, die zich met groot plezier dit kamp financieren voor academische specialisten
zullen herinneren. Hier hoopt men, dat de jn Academische Ziekenhuizen die hun
Wapitistam anderen zullen aansporen hier particuliere praktijk er aan willen geven,
te komen en ik kan u verzekeren, dat er Ja, 't is maar een weet. Er zijn al genoeg
van hieruit groepen naar Nederland willen geruchten in de wereld. In ieder geval
gaan. heeft onze burgemeester en financieel
De Wapiti-stam waren zeer goede ambas- expert mr. Bert Smallenbroek helemaal
sadeurs waar Nederland trots op, kan zijn niets te maken met die landelijk beschre
ven "pot van Smallenbroek".
laris nu f 2.084,- en het maximum dat na
11 dienstjaren wordt bereikt, bedraagt f
2.316.-.
Hier bovenop komen de extra's. Zo ont-
de algemene beschouwin- vangt de buschauffeur in salarisschaal 18
altijd 6°/o toeslag. Als vergoeding voor de
voering van bovenstaande zaak. De SG- onregelmatigheid in de werktijden
ring". Er zijn individuele makelaars die P/HKV/GPV of het CDA? Samen of niet? (vroege-, late-, gebroken-en weekenddien-
In de kranten en weekbladen zijn deze begonnen te twijfelen aan het waarheids-
zomer diverse vakantieherinneringen van gehalte. Anderen wezen erop dat het
lezers aan het papier toevertrouwd. In stukje in NRC Handelsblad erg leek op
twwe bladen, het weekblad Vrij Nederland plagiaat van zowel Johan Fabricius als
en het dagblad NRC Handelsblad. troffen Ethel Portnoy.
we een bijdrage aan van de Wad- Hoe zit dat met die twee verhalen, ze kun-
dinxveense huisvrouw Nelleke Viëtor. nen moeilijk beide waar gebeurd zijn.
Zo bevatte van Vrij Nederland kleurenka- vroeg Vrij Nederland aan Nelleke Viëtor
tern een bijdrage van haar, waarin ze een
jeugdvakantie met haar ouders, broers en
digt dramatisch met de dood van
