Voorjaars
concert van
Voorwaarts
Eminent gaat
verder afslanken
In twee jaar wilden 84
bejaarden in een tehuis
De Bonkelaar
W’veense vestiging bloeit
Indicatiecommissie wil meer gegevens van bejaarden
W. Verboom beschrijft Eerste en Tweede Wereldoorlog
Hartstichting:
15 mille
Tropische
sfeer in
Gerass BV
Rommelmarkt
De Paddestoel
op 12 mei
WADDINXVEEN - Hoe maakte
Waddinxveen deze eeuw twee we
reldbranden mee. De Eerste We
reldoorlog van 1914-1918 en de
Tweede Wereldoorlog van 1940-
1945. Beide verschrikkelijke oor
logen worden beschreven in het
vorig jaar uitgekomen boek
’’Waddinxveen 750 jaar” van W.
Verboom.
Bestuur
1
Gehalveerd
Beter beeld
Werkwijze
1914-1918
1940-1945
Mislukking
I
I
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - WOENSDAG 25 APRIL 1984
Hoe maakte Waddinxveen
twee wereldbranden mee
Een beeld van de drukte tijdens de tropische disco-avond in De Bonke-
I
advies. Deze cijfers staan
WADDINXVEEN - De in Waddinx
veen gehouden collecte voor de Neder
landse Hartstichting heeft 15.352,05
opgebracht.
Reactie van secretaris Henk Winkels
van de Waddinxveense Vrienden van de
Hartstichting: ’’Veel dank aan de ge
vers, collectanten, de Rabobank moge
lijk hebben gemaakt. Zij die niet thuis
waren toen de collectant aan de deur
kwam kunnen alsnog hun gave storten
op postgiro 300 van de Nederlandse
Hartstichting.
greepfruit, en tal van andere mengsels
van verschillende exotische verse vruch
ten.
De werkgroep Baken had de avond tot
in de puntjes geregeld. Bij binnenkomst
in de hal van De Bonkelaar was de zo
merse sfeer al duidelijk merkbaar. Een
heuse parachute bedekte het plafond
van de hal en in de zaak hingen surfplan
ken en was een prachtig zeegezicht ge
maakt.
WADDINXVEEN/GOUDA - Gerass
Verzekeringen BV, Boskoop, met als
vestigingsplaats Waddinxveen, heeft
het zaakadres gewijzigd in Sprenger-
straat 28, Boskoop. Dat blijkt uit een
wijziging in het handelsregister van de
Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Midden-Holland.
--
stip, waarop de bejaarde wil worden
opgenomen, een rol. In verband hier
mede is het van belang, dat de taak
van de maatschappelijk werkster
wordt uitgebreid. Tot slot merkt de
commissie in het jaarverslag 1982-
1983 nóg op, dat het hebben van een
positieve indicatie voor een bejaarde
geen garantie inhoudt, dat hij daarna
snel in een bejaardenoord kan wor
den opgenomen. Wat dit betreft is er
dus niet zoveel veranderd in de situ
atie, die vóór het in werking treden
van het Besluit Opneming in Bejaar
denoorden bestond.
WADDINXVEEN - Vrijdagavond 27 april om acht uur geeft de Wad
dinxveense muziekvereniging Voorwaarts in Het Trefpunt haar voorjaars-
concert, waarin afscheid genomen zal worden van dirigent A. Bosch.
De Rijswijker gaat het wat rustiger aan
doen na 18 jaar de dirigeerstok te heb
ben gehanteerd. Het Voorwaarts-con-
cert is toegankelijk tegen betaling van
3,50. Na afloop is er een gezellig sa
menzijn.
Behalve dat er in Het Trefpunt op pas
sende wijze afscheid zal worden geno
men van de heer Bosch, zal op deze
avond ook de showband van Voor
waarts in de nieuwe uniformen te zien
zijn.
Op het programma staan optredens van
een ensemble onder leiding van J.
Veenstra, de showband onder leiding
van M. J. P. Thcussen. de majoretten
Omdat we weer aan de vooravond staan van de jaarlijkse herden
king van onze gevallenen (4 mei) en de bevrijding (5 mei) is het mis
schien goed aan de hand van oud-Waddinxvener W. Verboom terug
te blikken op beide wereldoorlogen, die ook Waddinxveen hebben
beroerd. De nu in Soest wonende schrijver, van wiens hand eerder
’’Waddinxveen in oude ansichten” (1969) verscheen, besteedt in zijn
door de Europese bibliotheek in Zaltbommel uitgegeven boek
’’Waddinxveen 750 jaar” zes pagina’s aan deze wereldbranden. Het
woord is aan de heer Verboom.
Naar aanleiding hiervan vindt de re
gionale commissie, dat het onder-
zoeksformulier moet worden uitge
breid in die mate, dat een meer ge
nuanceerd beeld gegeven kan worden
van de situatie, waarin de bejaarde
verkeert. De te behandelen aanvra
gen worden daarnaast problemati
scher en om te voorkomen, dat de
wachtlijsten steeds gioter worden,
zou een uitbreiding van de extramu
rale voorzieningen te overwegen zijn.
Naast aard en mate van verzorgings-
behoevendheid speelt ook het tijd-
WADDINXVEEN - De Bodegraafse fabriek van electronische or
gels, Eminent Electronics BV, die ook een vestiging heeft aan de
Waddinxveense Staringlaan, moet afslanken. Door
organisatie zullen er
verdwijnen, waarbij gedwongi
al twee jaar wankelende bedrr
De zoveelste klap voor de medewer
kers van Eminent gaat ditmaal voor
bij aan de vestiging Waddinxveen,
waar in de orgelkastenfabriek volop
werk is. Voor het behoud van deze
onder meer werkgelegenheid heeft de
gemeente Waddinxveen zich steeds
ingezet, onder meer door in septem
ber 1982 voor f. 500.000,— obliga
ties aan te kopen van Eminent. Dit
bedrag haaldè de gemeente uit het
eigen reservepotje.
onder leiding van Marjan Noordermeer
(miss majoretten) en Elly Monster en
de brassband met als solisten Hans La
Grand (voorzitter), Joop Boerma en
Henk van Dijk.
De acht nummers die de brassband voor
het laatst onder leiding van A. Bosch
ten gehore zal brengen zijn:
1. Wellington March.
2. Two Chorale Preludes
3. Suite Gothique.
4. A Trumpet Piece.
5. Black Bottom.
6. Solitaire.
7. Way Out West.
8. Trumpet Blues.
aantal noodzakelijke plaatsen in
bejaardenoorden te kunnen plannen.
Van het bestuur van de regionale
indicatiecommissie bejaardenoorden
is de Waddinxveense VVD-wethouder
L.M. Oosterbroek-Waagmeester voor
zitter. Van de in Benthuizen, Bos
koop, Moerkapelle, Reeuwijk en
Waddinxveen werkzaam zijnde com
missie is de Waddinxveense gemeen
teambtenaar B. Gilijamse secretaris
en de Waddinxveense maatschappe-
Het is een bejaardenoord op grond
van Wet op de Bejaardenoorden niet
toegestaan een persoon op te nemen,
die niet in het bezit is van een advies
van een indicatiecommissie. Een der
gelijk advies moet op een daartoe
door het bestuur vastgesteld formu
lier worden aangevraagd. Deze for
mulieren zijn bij de gemeenten ver
krijgbaar.
Na ontvangst van de aanvraag
bezoekt de maatschappelijk werk
ster de bejaarde in zijn woning. Het
onderzoek dat dan plaatsvindt, wordt
met behulp van een daarvoor door
de Mininster vastgesteld formulier ge
daan. In dit formulier zijn vragen op
genomen, waarvan de beantwoording
een inzicht kan geven in de noodzaak
tot opneming in een bejaardenoord
dan wel in de noodzaak tot opne-
zetter gebruikt voor het maken van
oorlogsmateriaal. Ook het huis van
de familie Kempkes aan de Nesse
werd gevorderd. Dit werd bewoond
door Duitse burgers (ingenieurs)
die voor de Wehrmacht werkten in
de fabriek van Dobbelmann aan de
Noordkade. Daar werden vermoe
delijk onderdelen voor de VI en V2
gemaakt. Veel Duitse soldaten wer
den ook ingekwartierd bij inwoners
van Waddinxveen, die verplicht
werden ze onderdak te geven. Bijna
elke morgen marcheerden de solda
ten door het dorp, al zingende:
”Denn wir fahren gegen Enge
land!”
Ze werden na dat refrein wel eens
nageroepen met ’’plons, plons!"
Het waren jaren van veel zorg en
verdriet. Alle levensmiddelen,
schoenen, textiel en rookartikelen
werden gedistribueerd. Er kwam
veel surrogaat op de markt en lang
zamerhand raakten alle winkelvoor
raden op. De Julianastraat kreeg
een andere naam: de Javastraat. De
Wilhelminakade heette voortaan
Gouwekade. Niets mocht aan het
koninklijk huis herinneren. (Na de
oorlog werden de straten weer snel
van de oude naam voorzien). Men
moest ’s avonds alle ramen en deu
ren verduisteren en na 20.00 uur tot
de volgende morgen was het ver
boden zich op straat te begeven.
Straatverlichting was er in het ge
heel niet. Er zijn door de duisternis
vele malen inwoners te water ge
raakt en verdronken.
laar. (Foto: De Bonkelaar).
WADDINXVEEN - De laatst gehou
den ”tropen”-disco van de tienerwerk-
groep Baken heeft in het sociaal-cultu-
reel centrum De Bonkelaar een record
aantal van 250 jongeren tussen de 12 en
16 jaar getrokken.
De werkgroep Baken had alles in het
werk gesteld om er voor te zorgen dat er
een echte tropensfeer heerste in De
Bonkelaar. Daartoe had zij bijvoor
beeld 5 kubieke meter zand in het ge
bouw gestort en waren er tal van gezelli
ge zitjes en parasols.
De temperatuur bedroeg zo’n 30 gra
den, maar er waren tal van mogelijkhe
den tot het verkrijgen van een verfris
sing. Zo waren er ijs en milk-shakes,
maar ook tal van exotische (alcohol
vrije) cocktails, zoals Bananen, Anna-
Een bewogen tijd was de Eerste
Wereldoorlog. Wij zaten in ons land
op een aan alle kanten belaagd neu-
traliteitseiland. Soms kwam een
luchtschip of een vliegtuig van de
oorlogvoerenden binnen onze gren
zen omlaag. Drijvende mijnen
spoelden jaarlijks in grote hoeveel
heden aan; in de maand november
1917 alleen al 483. Zij werden waar
mogelijk onschadelijk gemaakt,
maar het gebeurde wel dat ze al eer
der explodeerden, zodat ruiten van
panden langs de kust sprongen.
In oktober 1914 kwamen bijna een
miljoen Belgische vluchtelingen
naar Nederland. In het begin moest
een groot deel van hen in de open
lucht verblijven. Honger hebben zij
niet geleden. Er was onmiddellijk
hulpverlening, niet alleen door het
Nederlandse leger, maar ook door
particulieren. De overheid greep
spoedig in voor verspreiding van de
vluchtelingen, de nodige leiding en
coördinatie.
Velen konden in eigen levensonder
houd voorzien en kregen een wo
ning toegewezen of woonden bij
particulieren. Een deel kreeg een
uitkering van de overheid. In Wad
dinxveen arriveerde ook een aantal
Belgische gezinnen. Zij kwamen op
grote zolderschuiten via de Gouwe
aan en nadat een groep dichtbij de
brug was ontscheept, gingen de ove
rigen verder naar Boskoop en Al-
phen aan den Rijn.
De voor Waddinxveen bestemde
gezinnen werden voorlopig onder
gebracht in enige leegstaande, oude
huisjes die dichtbij het vroegere
Jaagpad stonden, op een stuk grond
achter het huis waarin nu J. Ultee
woont. Later werden zij in nieuwe
huizen van de woningbouwvereni
ging in de Emmastraat (nu Tromp
straat) gehuisvest. Zij woonden
zeer eenvoudig. Blijkbaar waren zij
dat gewend, maar zij hadden ook
niet veel van huis kunnen meene
men. Zij liepen meestal met klom
pen aan op de houten vloer. Als er
een kar met mosselen door de straat
kwam, waren zij de beste afnemers.
Zij aten ze zo uit het vuistje op. De
vrouwen hadden in huis niet veel te
doen. Zij zaten veel in de open deur
met breiwerk, of haakten, wat toen
gewoonte was, bedspreien. Velen
keerden in de loop van 1914 terug.
Na december hielden hielden nog
ongeveer 100.000 Belgen verblijf in
ons land. De meesten bleven tot het
WADDINXVEEN - Zaterdag 12 mei
van 9.00-16.00 uur houdt de speel
tuinvereniging De Paddestoel op het
terrein van het wijkgebouw aan de
Lijsterbesstraat een rommelmarkt.
De opbrengst is bestemd voor de
speeltuin. Hiermee worden nieuwe
speelwerktuigen aangeschaft en het
geldt wordt verder gebruikt voor het
onderhoud van de speeltuin en activi
teiten voor de kinderen.
Het ligt in de bedoeling om op zater
dagmorgen 28 april in de Bomenwijk
spullen voor deze rommelmarkt op
te halen. Men verwacht alleen klei
ne huishoudelijke artikelen. Wie wat
heeft kan terecht bij de heren W.
Hidding Meidoomstraat 28, W. v.d. -
Schee Acaciastraat 22 (tel: 16720),
C. Kramp Lijsterbesstraat 15 (tel:
18220), J. Oskam Meidoomstraat
15 (tel: 12200).
eind van de oorlog. Zodra het vrede
was gingen zij weer naar hun eigen
land. Maar er was er één die in Wad
dinxveen bleef. Dat was F. Rinche-
val. Hij trouwde met een dochter
van postbode Van Rijn en is tot zijn
overlijden in Waddinxveen blijven
wonen.
Er was gedurende de jaren 1914-
1918 schaarste aan levensmiddelen
en veel was ”op de bon”. We aten
regeringsbrood en eenheidsworst.
Bij de koffie kon men in Waddinx
veen ’’Haagse punten” kopen. Dat
moesten stukjes taart voorstellen,
maar wat erin gedaan werd was niet
na te gaan. Het smaakte niet en het
had veel weg van zaagsel. Menigeen
was erop uit om wat extra voedsel
binnen te krijgen. In de winter van
1917 was de Gouwe dichtgevroren
en kon men over het ijs de overkant
bereiken. Er waren in het ijs bijten
gehakt. Veel palingen kwamen in de
bijten lucht happen. De politie ver
bood het om de palingen te vangen.
Maar ook op dit punt gold het ge
zegde ’’nood breekt wet”; ’s avonds
zag men veel brandende carbit-
lantaarns bij de bijten en een aan
tal mannen dat eromheen bewoog.
Zij waren bezig paling te vangen
met een vork. Het was een welkome
aanvulling op het karige rantsoen!
Menige dikke paling werd zo ge
prikt en de politie kan het vangen
niet voldoende verhinderen. Het
ging er echter meer om, om de wre
de wijze van vangen tegen te gaan.
Op vrijdag 10 mei 1940, bij het aan
breken van de dag, kwamen de
Duitse legers de Nederlandse grens
over. Het was een angstig ontwaken
die morgen en het werd een dag om
nooit te vergeten. Maar de angst
werd weggevaagd door een diepe
verontwaardiging over de schending
van onze landsgrenzen. En deze ge
voelens werden nog groter toen ko
ningin Wilhelmina met ontroerde
stem haar hevige ergenis over deze
wandaad per radio bekend maakte.
Haar proclamatie maakte grote in
druk, vooral toen zij eindige met
’’Leve het Vaderland” en daarna
het Wilhelmus klonk.
Veel grote Duitse transportvliegtui
gen van het type Junker, donker
grijs van kleur, vlogen die dag over,
sommige op geringe hoogte. Er
werd gezegd dat ze parachutisten
vervoerden en dat ze het voorzien
hadden op Den Haag, het centrum
van de regering en op het paleis.
In 1942 en de volgende jaren kwa
men steeds meer Engelse vliegtui
gen (bommenwerpers) over, die de
bezetter in ons land bestookten,
maar nog meer de vijand in eigen
land aanvielen.
Op verschillende plaatsen in Wad
dinxveen werden door de bezetter
betonnen bunkers gebouwd, onder
andere langs de Henegouwerweg.
Ook werden tankgrachten gegraven
bij de Sniepweg. Langs de Zuidka-
de, dichtbij de Wilhelminakade,
moest op last van de bezetter in 1943
een hele rij woonhuizen, waaronder
twee winkels, worden afgebroken
om daardoor schootsveld te hebben
als de vijand uit die richting zou ko
men. In datzelfde jaar werd in ons
land door de bezetter een groot aan
tal kerkklokken geroofd; ook in
Waddinxveen gebeurde dat. Van de
vijand kon toen gezegd worden:
"Hij die de klok haalt uit de toren,
heeft de oorlog reeds verloren.”
In 1944 nam het ondergrondse ver
zet tegen de vijand steeds meer toe.
De vele maatregelen die de bezetter
toepaste, het te werk stellen van
jonge mannen in Duitsland en het
vorderen van rijwielen (auto’s wa
ren al in 1940 weggehaald) zetten
veel kwaad bloed bij de Nederland
ers. Er waren ook verraders. Op 30
september 1944 viel Toon Pille in de
ondergrondse strijd. Men vond hem
vermoord, aan de Parallelweg bij
Gouda. Hij werd drieëntwintig jaar
oud. Op zijn graf op het oude kerk
hof staat de bijbeltekst Johannes 15
vers 13: ’’Niemand heeft grotere
liefde dan hij, die zijn leven inzet
voor zijn vrienden.”
In dat jaar kwamen ook steeds meer
Engelse vliegtuigen boven ons land
om gebouwen waar Duitsers hun
munitieopslagplaatsen hadden, te
bombarderen. Alles wat rijden of
varen kon, werd door de Engelsen
niet vertrouwd en dikwijls onder
vuur genomen. Hierdoor werd op
de Brugweg helaas ook een meisje
van vijftien jaar gedood. Het is een
wonder dat er niet meer slachtoffers
door die beschietingen omkwamen.
Op 10 november 1944 werden in
Rotterdam door de Duitsers razzia’s
gehouden. Het was hen te doen om
jonge mannen die, ongeacht hun be
roep of ambt, uit hun woningen ge
haald werden en onder bewaking als
dwangarbeider naar Duitsland
overgebracht zouden worden. Het
werd een lange stoet, die zich daar
na lopend in beweging zette. Het
aantal gewapende Duitse bewakers
was naar verhouding niet groot,
maar door geweerschoten hielden
zij hun gevangenen in bedwang. De
meeste razziaslachtoffers hadden
een tas of een bundel bij zich, maar
anderen hadden dat niet, omdat zij
op straat waren opgepikt en ge
dwongen werden mee te lopen. Er
waren postboden bij, maar ook
geestelijken en vele anderen. Zo
kwam de colonne tegen de avond
Waddinxveen binnen. Via de Zuid-
kade, Kerkweg en Oranjelaan lie
pen zij naar de Noordkade, waar
overnacht zou worden in gebouwen
waarin nu de Nederlandse Kabelfa-
brieken gevestigd zijn. Het is een
geluk geweest dat vooral langs de
Zuidkade en de Noordkade werd
gelopen. Hierdoor konden veel
Rotterdammers ontsnappen door
de poorten tussen de woningen die
door de bewoners waren opengezet.
Er stonden bij de huizen ook inwo
ners die water en appels uitdeelden
aan de tochtgenoten. Gelukkig dat
naar schatting zevenhonderd man
nen zo kans hebben gezien te ont
snappen. Ze werden gastvrij door
de Waddinxveners opgenomen.
Later heeft Rotterdam zijn bijzon
dere dank aan Waddinxveen over
gebracht, waarbij aan het gemeen
tebestuur een tegeltableau werd ge
schonken dat in het gemeentehuis
een goede plaats kreeg. Een aantal
kleinere tegels met dezelfde voos-
telling werd toen ook aan enige in
woners ter hand gesteld.
De situatie van het westen was, wat
voeding betreft, het slechtst in 1944/
45. Het liep uit op de beruchte
’’hongerwinter”. Er werd tenslotte
werkelijk honger geleden. Wad
dinxveen verkeerde als dorp op het
platteland met landbouwers en vee
houders in een nog vrij gunstige po
sitie. Maar toch waren er veel die
’’bietenstroop” aten op het weinige
brood dat er was. Een groot aantal
inwoners had een 'volkstuintje dat
goed profijt gaf. Velen hebben hun
best gedaan om anderen, die minder
voedsel haddenzo goed mogelij k te
helpen. Onder hen zijn ook veel
landbouwers en veehouders ge
weest, die telkens de helpende hand
toesta kenr-
Dagelijks zag men vermagerde
mensen met een kar of wagentje
door de gemeente gaan om wat
voedsel bij de boeren te bemachti
gen. Zij kwamen lopende uit de gro
te steden. Er waren erbij die dikke
voeten en benen hadden van honge
roedeem.
Brandstof was er ook niet meer.
Veel bomen in de gemeente werden
omgehakt of omgezaagd en opge
stookt. In de Kromme Esse verdwe
nen daardoor de meeste bomen.
Ook alle bomen in de Piet Hein-
straat gingen de kachels in. In 1952
werd deze straat opnieuw met lijs
terbesbomen beplant.
Gelukkig bracht het Zweedse witte
brood en later de door vliegtuigen
neergeworpen voedselpakketten
uitkomst in de nood. En op 5 mei
1945 kwam de zo lang verbeide be
vrijding! Er zijn wandborden waar
op staat: ”5 mei 1945, een blijder
dag ik nimmer zag!”
Dat is waar. Velen die hun leven ga
ven in de strijd of in het verzet, heb
ben die dag echter niet mogen bele
ven. Laten wij, die weer in vrijheid
kunnen leven, hun grootste offer
niet vergeten!
Niet lang na de bevrijdingsdag trok
een colonne Duitse ontwapende sol
daten langs de Henegouwerweg,
richting Gouda, op weg naar huis.
Zij zongen niet meer.
ming in een bejaardenoord dan wel
in de noodzaak tot het treffen van
voorzieningen, welke er gericht zijn
de bejaarde zo lang mogelijk zelf
standig te laten wonen.
Bij de beoordeling van de aanvraag
wordt uitgegaan van een viertal kri-
teria, te weten: lichamelijke toe
stand, huishoudelijke activiteiten;
psycho-sociale omstandigheden;
woonsituatie.
De resultaten van dit onderzoek wor
den aan de commissie voorgelegd, zo
nodig aangevuld met medische gege
vens, waarna het advies van de com
missie wordt vastgesteld. De com
missie binnen de voorgeschreven ter
mijn van 6 weken aan de bejaarde ad
vies uit te brengen. Door de duidelijk
merkbare grotere gecompliceerdheid
van de aanvragen lukt dat echter
steeds moeilijken
Enige leden van de vrijwillige bur
gerwacht in Waddinxveen die in het
bezit waren van geweren, lagen op
hun rug op het plein van de openba
re school aan de brug op deze vlieg
tuigen te schieten. Of het effect had
was niet te zien, maar hun actie was
wel begrijpelijk. De volgende dag
waren er weer veel vliegtuigen. Er
vielen bommen op de westelijke zij
de van de Gouwe, iets ten zuiden
van de Rijksbrug. Twee inwoners
van Waddinxveen verloren daarbij
het leven, een blok woningen werd
vernield. De Gouwekade zakte over
een lengte van twintig meter in. Op
diezelfde dag vond een luchtgevecht
plaats hoog boven de Gouwe, nabij
en ten zuiden van de hefbrug te
Waddinxveen. Een Nederlands
vliegtuig was in gevecht met diverse
Duitse toestellen. Ondanks het feit
dat het een ongelijke strijd was,
weerde het Nederlandse vliegtuig
zich dapper, maar plotseling stortte
het fel brandend neer op een wei
land in de polder Bloemendaal. De
inzittende sergeant-marconist
kwam om het leven. Hij werd op het
oude kerkhof begraven en op de
grafsteen staat: Getrouw tot in den
doedt. gevallen voor het Vaderland
te Waddinxveen op 11 mei 1940”.
Hij was een van de velen die op die
dag hun jonge leven gaven.
Men zei dat er op die dag ook op de
Maasbrug in Rotterdam hevig ge
vochten werd door de mariniers. Op
13 mei, tweede pinksterdag, meldt
de radio: "De vijand is over de Maas
en de IJssel. Groningen is in handen
van de vijand. Aan de Grebbelinie
wordt verwoed gevochten.” Dins
dag 14 mei: ”De Duitsers bombar
deren Rotterdam! Wat een schand
daad! De stad brandt! Ontzaglijk
hoge en zwarte rookwolken tekenen
zich af tegen de hemel.” Duizenden
vluchtelingen trokken uit de bran
dende stad langs de ’s-Gravenweg,
waar velen onderdak kregen. Stuk
ken verkoold papier en as waaiden
over Waddinxveen en kwamen
dwarrelend neer. Overal in de om
geving viel as, ook op de ruggen van
de koeien in de weilanden van de
polder Bloemendaal. De asregen
werd zelfs in de stad Utrecht waar
genomen! Laat in de middag trok
ken de Duitsers Rotterdam binnen,
’s Avonds volgde over de radio de
tijding van opperbevelhebber Win
kelman dat het Nederlandse leger
overal de wapens had neergelegd.
De oorlog was ten einde voor ons
land. De vijand was nu de baas en de
bezetting volgde snel.
Al spoedig kwam ook een groep
Duitse soldaten met paarden en
kanonnen in Waddinxveen. School
gebouwen werden gevorderd. De
leerlingen kregen hun les in de
Brugkerk en in een deel van de
spijsfabriek. Ook het notarishuis
(eerst gedeeltelijk, later geheel) en
de vroegere burgemeesterswoning
’’Beukenhof” werden gevorderd.
Het verenigingsgebouw achter de
kerk aan de Brug werd als hospitaal
ingericht. Het koffiehuis Kwaak aan
de Zuidkade (later woninginrich
ting Verbakel) werd ’’Wehrmachts-
heim”. ”Het Centrum” aan de Nes
se (de vroegere Sluisjesschool) werd
’’Bierhaus”. Op het oude dorp wer
den de legerpaarden gestald in de
grote garage van de gebroeders Bui
telaar. De Duitse soldaten reden in
Waddinxveen ook in enige Engelse
auto’s. Deze auto’s waren afkomstig
van de buit die in Duitse handen was
gevallen, toen de Engelse troepen
hals over kop in Duinkerken moes
ten inschepen, met achterlating van
veel materiaal. Later werd ook het
huis naast het postkantoor waar
burgemeester Mumsen woonde ge
vorderd, maar hij was met zijn gezin
ondergedoken. De carrosseriefa-
briek van Verheul werd door de be-
lijk werkster mevrouw G.G. Pelli-
caan-Jager lid.
Tegen een door de indicatiecommis
sie afgegeven indicatie is beroep mo
gelijk bij Burgemeester en Wethou
ders van de woonplaats van de be
trokkene. Voordat B. en W. op het
'beroepschrift een beslissing nemen,
winnen zij advies in van de regionale
adviescommissie voor beroepschrif
ten in Midden-Holland. Deze com
missie stelt een onafhankelijk onder
zoek in, waarna aan Burgemeester
en Wethouders advies wordt uitge
bracht: In 1982 werd geen enkel
beroepschrift «gediend. In 1983 zijn
2 beroepschriften ingediend; 1 be
roepschrift werd gegrond verklaard,
het andere werd ingetrokken.
ig heeft aan de
deze vierde re-
volgens de directie ongeveer 50 banen moeten
jen ontslagen onvermijdelijk zijn. Het
wankelende bedrijf blijft op die manier in het nieuws.
lende projecten in de jaren 1975-
1980 op een mislukking uitliepen en
vervolgens de orgelmarkt in elkaar
klapte. Via een steun van twintig mil
joen gulden van banken en overheid
en forse offers van het personeel
krabbelde het bedrijf er toch weer
bovenop.
De directie van Eminent verklaarde
dat men er in is geslaagd zich ook op
andere producten dan orgels te rich
ten. De orgelmarkt is nog steeds
slecht. Het productie-apparaat is
goed bezet en daar hoeven dan ook
geen ontslagen te vallen. De klappen
zullen vallen bij het indirecte perso
neel.
Eminent - een bedrijf dat twee jaar
geleden op het nippertje dankzij
een overheidsinjectie en financiële
offers konden worden gered - heeft
al een forse afslankingsoperatie ach
ter de rug. Begin ‘83 telde het bedrijf
nog circa 400 werknemers en als de
jongste reorganisatie z’n beslag heeft
gekregen is het personeelsbestand ge
halveerd tot ongeveer 200 werkne
mers.
Het productiepersoneel, ongeveer
100 man, kan volgens de directie op
huidige sterkte blijven. De afslanking
betreft voornamelijk de administra
tie en de verkoop. In de orgelverkoop
zit nog steeds fors de klad, maar om
dat Eminent er in is geslaagd ook an
dere producten op de markt te bren
gen hoeven er onder het uitvoerend
personeel geen ontslagen te vallen.
Het administratief en commercieel
apparaat is topzwaar. Daar moeten
banen verdwijnen anders komt het
bedrijf opnieuw in de moeilijkheden,
aldus directeur J.B. Wolters, belan
genbehartiger voor de AMRO-bank.
Ook districtsbestuurder W. van Dop
van de Industrie- en Voedingsbond
CNV vreest dat aan de nieuwe reor
ganisatie bij Eminent niet te ontko
men valt. „Het is een trieste zaak dat
er nu weer mensen uit moeten, na
alles wat er al in het verleden is ge
beurd”, aldus Van Dop. Het ziet er
volgens hem naar uit dat alle 50
werknemers gedwongen ontslag krij
gen. Volgens Van Dop zal de sanering
een bezuiniging opleveren van twee
miljoen gulden, wat ruim voldoende
moet zijn om de verhezen goed te
maken.
Eminent kwam in 1982 in de pro
blemen, onder meer doordat verschil-
WADDINXVEEN - In 1982 en 1983 behandelde de Regionale In
dicatiecommissie Bejaardenoorden aanvragen van 84 Waddinxve
ners om in een bejaardentehuis te worden opgenomen. Voor de
aanvragers kregen er 38 een negatief en 46 een positief opname-
advies. Deze cijfers staan in het jaarverslag 1982-1983 van de Re
gionale Indicatiecommissie Bejaardenoorden, waarbinnen Wad
dinxveen samenwerkt met Benthuizen, Boskoop, Moerkapelle
en Reeuwijk.
Het is alweer ruim zeven jaar geleden
dat wettelijk werd geregeld aan welke
eisen een bejaarden moet voldoen om
in een tehuis te worden opgenomen.
In dit Besluit Opneming in Bejaar
denoorden staat een indicatiesysteem
beschreven aan de hand waarvan de
regionale commissie dient te bepalen
of iemand die in een bejaardenoord
wil worden opgenomen in aanmer
king komt voor een positief of een
negatief advies.
Het doel van dit besluit was een be
perking van opneming in bejaarden
oorden tot die bejaarden, die niet
meer zelfstandig in hun eigen woning
zouden kunnen wonen. Daarnaast
zouden de hierop betrekking hebben
de gegevens gebruikt worden om het
