TDMA
LIMA
Waarom doen jullie dit nou?
A
WADDINXVEEN
berg
Gouda-kaarsen
waren in Lima
hard nodig
Tekst en
foto’s:
Bert
Wouden-
Eerste serie dagboekaantekeningen van een indrukwekkend bezoek
Maandag 15 april
Zondag 14 april
Vrijdag 12 april
Zaterdag 13 april
4
r ii
I
I
WADDINXVEEN - Ellende, doorzettingsvermogen en hoop. Dat zijn de drie kenmerkende
woorden die Witte de Vosvan de Kerngroep Ontwikkelingssamenwerking Waddinxveen ge
bruikte om het indrukwekkende bezoek dat hij met vier andere Waddinxveners, waaronder
wethouder Lous Oosterbroek-Waagmeester (VVD), ruim twee weken bracht aan de Peru
aanse hoofdstad Lima samen te vatten.
J
Waddinxveners werden in Lima
warm en enthousiast onthaald
Een moment tijdens de Peruaanse welkomstavond, waar CIDIAG-pro-
A
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - WOENSDAG 8 MEI 1985
het eerst in hun leven vaste voet op Li-
manesé bodem zetten'.
De vraag kwam van Oscar Balbuena,
directeur van de Peruaanse ontwikke
lingsorganisatie CIDI AG. en van Vil-
ma Mazuelos, voorzitster van de Pe
ruaanse vakbond van bedrijven met
arbeidszelfbestuur CEAT, welk pro-
jekt met name vanuit Waddinxveen
wordt gesteund.
Vandaag begint het werk- en oriëntatie-
bezoek van de Waddinxveners pas
goed. De dag begint - zoals iedere keer
het geval zal blijken te zijn - met het op-
De eerste indrukken zijn dan ook over
weldigend. In de gastgezinnen, waar
met iedereen enthousiast wordt kennis
gemaakt, wordt wat gegeten en gesla
pen. Daarna wordt uitgerust van de ver
moeiende reis, die de Waddinxveners
toch enigszins heeft getekend.
’s Avonds treft iedereen elkaar in het
huis van CIDIAG-directeur Oscar Bal
buena, een voormalig advocaat. Er is
daar een echte Peruaanse avond, waar
van de Waddinxveners het middelpunt
vormen. Tot laat in de avond wordt er
genoten van al die speciale hapjes en
drankjes van dit mooie Zuidamerikaan-
se land, waar overigens de tegenstellin
gen ontzaggelijk groot blijken te zijn.
CIDIAG-projectleider Roberto Wan-
gemann en enkele van zijn vrienden
spelen de hele avond Peruaanse muziek
en zingen daar ook bij. Het is voor de
Waddinxveners gelijk een goede gele
genheid om in de informele sfeer met ie
dereen kennis te maken en gegevens
over eikaars gezinnen uit te wisselen.
De meegenomen foto’s van Waddinx
veen met daarop het gemeentehuis, de
hefbrug en het Anne Frank-centrum
gaan al gauw van hand tot hand. In Li
ma blijkt overigens de 49 jaar oude hef
brug over de Gouwe hét symbool te zijn
van Waddinxveen en de Kerngroep
Ontwikkelingssamenwerking Waddinx
veen.
halen van de in hun gastgezinnen ver
blijvende Alie Littooy, Louise Perbal,
Corrie Smallegange, Witte de Vos en
wethouder Lous Oosterbroek. Tref
punt is telkens het witte, kleine en doel
matige kantoor van de Peruaanse ont
wikkelingsorganisatie CIDIAG.
'The White House", grapt de groep bij
het zien van het pand van het Internati
onaal Centrum voor Onderzoek en Do
cumentatie over Zelfbestuur (Centro de
Informacion y Desarrollo Internacional
de Autogestion) in de stadswijk Jezus
Maria. Het kantoor is niet alleen een
goede werkruimte voor de 15 vasté
werknemers, maar is ook eigentijds: de
computer heeft er al zijn intrede ged
aan.
Het is deze maandag in Lima een zeer
warme dag. De Peruanen lopen alle
maal met een rode middelvinger rond
als bewijs dat ze zondag hebben ge-
kunnen heeft ook te maken met hel
hebben van goede informatie. Om die
uit de eerste hand te krijgen zijn we in
Peru”.
Wethouder Lous Oosterbroek meen
de - zo zei ze in het kantoor van de
vakbondsorganisatie CEAT - dat met
de ontwikkelingssamenwerking zoals
Waddinxveen die in de praktijk
brengt succes wordt geboekt. ”Het
gaat op die manier van mens tol
mens, een nauwere relatie is niet
denkbaar. Op deze wijze wapen je je
ook tegen de apathie dat door de vele
ellende in een groot deel van de we
reld niets meer zou helpen” aldus het
Waddinxveense collegelid, dat ook
■haar woorden steeds in het spaans
vertaald zag door de meereizende
ANOVIB-intwikkelingswerker Pier
re Hupperts.
waarin de Waddinxveners duidelijker
dan ooit een inzicht in krijgen. Het zijn
dan ook allemaal afgetudeerde spcialis-
ten op allerlei gebied: economie, soci
ologie, landbouw en techniek.
Rond het middaguur acht de Waddinx
veense groep de tijd gekomen om tast
bare herinneringen aan het Gouwedorp
uit te reiken. De geschenken vallen
zichtbaar in de smaak. CIDIAG-direc
teur Oscar Balbuena noemt ze dank
baar "dagelijkse getuigenissen van de
band tussen Lima en Waddinxveen, die
de waardering en het gevoel voor elkaar
weerspiegelen, want het gaat tenslotte
om de vriendschap en de warmte tussen
mensen”.
De aan de Prinses Beatrixlaan wonende
Witte de Vos komt namens de Kern
groep Ontwikkelingssamenwerking
Waddinxveen met een fotoalbum voor
de dag. Op de foto’s staan de mensen en
WADDINXVEEN - De door de
Waddinxveense groep naar Lima
meegenomen kaarsen hebben hun
praktisch nut wel bewezen. Omdat
in de Peruaanse hoofdstad een paar
maal langdurig met licht uitviei -
vanwege terroristische aanslagen
op electriciteitscentrales - kwamen
de produkten van de Stearine
Kaarsefabriek Gouda BV aan de
Mercuriusweg goed van pas.
In de vier gastgezinnen, waar de
Waddinxveners tijdens hun verblijf
waren ondergebracht, bleken de in
totaal 48 stearinekaarsen bijzonder
in de smaak te vallen. Dit had na
tuurlijk ook te maken met het feit
dat het hier ging om een in Wad
dinxveen gemaakt produkt.
bandjes van hun badpakken hebben ge
zeten. In Nederland rilt iedereen nog
van de kou. Het echte zwemweer laat
daar nog lang op zich wachten.
De luchthaven van Bogota in Colombia
ligt op 2.200 meter hoogte. Bij het even
uitstappen om half acht ’s morgens
(plaatselijke tijd) merken de Waddinx
veners daar nog weinig van. Het is voor
al voor wethouder Lous Oosterbroek
een sensatie hier wat rond te lopen.
Haar hoofd en hart is helemaal bij d’er
via de Stichting Foster Parents Plan Ne
derland geadopteerde meisje, dat ze na
tuurlijk zal schrijven in haar geboorte
land geweest te zijn. Wie had ooit kun
nen denken dat de Waddinxveense in
dit Zuidamerikaanse land voor een mo
ment zou zijn. Zij in ieder geval niet en
haar adoptiekind nog minder.
Het land rond de Colombiaanse hoofd
stad heeft iets vertrouwds. Er staan di
verse grote kassencomplexen en er zijn
grazende koeien. Of er echt iets onder
glas wordt geteeld is nog maar de vraag,
want er blijkt sprake te zijn van forse
glasbreuk.
In de belastingvrije winkels op dë lucht
haven zijn veel Europese artikelen te
koop. De gezamenlijke Colombiaanse
koffiebranders schenken de Waddinx
veners gratis koffie in. Bij wijze van
kennismaking met dit eerste Zuidame
rikaanse land dat wordt aangedaan.
Guayaquil in Equador is onder de eve
naar de laatste onderbreking op weg
naar de Peruaanse hoofdstad Lima. De
sloppenbuurten liggen te branden in de
zon. De Waddinxveense delegatie ziet
uit naar de aankomst op de luchthaven
Jorge Chavez van de laatste uitstap-
plaats. Om half één is het zover. Dan
komt er een einde aan de vliegreis die
meer dan een etmaal heeft geduurd.
Stempels in paspoorten, strenge gezich
ten van douanepersoneel en wachttijd
zijn de direct in het oog springende za
ken voor Alie Littooy, Louise Parbal,
Corrie Smallegange, Witte de Vos en
wethouder Lous Oosterbroek. die voor
In Peru is het herfst. De zomer is net
voorbijmaar het is er toch elke dag nog
25 graden Celcius. Het is in Lima het he
le jaar behoorlijk warm en ook heel erg
droog. De huizen zijn dan ook niet
voorzien van verwarming.
In de Peruaanse hoofdstad regent het
niet of nauwelijks. De vele in deze mil
joenenstad kris-kras rondrijdende
auto’s, die zelden meer heel zijn en
verschrikkelijk oud, hebben om die re
den geen ruitenwissers. Soms heeft een
auto er maar één op de plaats van de be
stuurder als het toch eens mocht gaan
regenen.
De straten, vol met kuilen en gaten en
putten zonder (gesloten) deksels, heb
ben zelfs helemaal geen afvoer voor re
genwater, terwijl huizen met dakgoten
hier eveneens vreemd zijn.
Peru is een land dat 18 maal zo groot is
als Nederland en 20 miljoen inwoners
telt. Zes miljoen hiervan wonen in Li
ma. Hoewel dit land sinds 1980 - na 12
jaar militaire dictatuur - een democratie
is speelt het leger er in de binnenlandse
politiek nog altijd een grote rol.
Jaarlijks verslechtert de sociaal-econ-
omische situatie, is de inflatie niet in de
hand te houden en blijft de werkloos
heid stijgen. Sociale onrust en de activi
teiten van de terroristische groepering
Sendero Liminoso (Lichtend Pad) zor
gen voor een grote spanningen.
Op deze zondag gaan de Peruanen naar
de stembus om een nieuwe president en
een nieuw parlement te kiezen. De pre-
sidentskeus is tussen de sociaal-demo-
craat Alan Garcia Perez en de Limeense
burgemeester en marxist Alfonso Bar-
rantes Lingan. De eerste krijgt bijna de
helft van alle stemmen en zal dus - om
dat van een tweede verkiezingsronde is
afgezien - deze zomer de conservatief
Fernando Belaunde Terry opvolgen.
De kans is overigens klein dat er nu bin
nen korte tijd een algemeen aanvaarde
In de loop van maandag 15 april for
muleerde zowel Witte de Vos als wet
houder Lous Oosterbroek een ant
woord op die vragen. Witte de Vos
betoogde concreet bezig te willen zijn
in de Derde Wereld. Hij nam daarbij
het kind als uitgangspunt. "We wor
den dan wei allemaal hetzelfde gebo
ren, maar we krijgen niet allemaal de
zelfde kansen”, zo stelde hij in het
kantoor van CIDIAG.
"Kinderen worden onschuldig gebo
ren, met een open geest en een onbe
perkt vertrouwen in andere mensen.
Het hangt er veel van af in welke om
geving ze worden grootgebracht. We
leren echter niet elkander altijd te
willen en te kunnen begrijpen. Dat
Mazuelos van de vakbondsorganisatie
CEAT en Beatriz Thorndike van het
fonds Fonrence staan vóór hun zaak.
"Pittige vrouwen”, is de korte en krach
tige conclusie van de Waddinxveners.
Uit handen van Witte de Vos krijgt vak
bondsvrouw Vilma Mazuelos een door
de Tilburgse Glasdekoratie W. de Kort
BV geschonken glas-in-lood-raam aan
geboden met daarop Waddinxveense
afbeeldingen van het gemeentehuis, de
muziekschool, de hervormde Brugkerk
en de hefbrug over de Gouwe.
De geschenken worden ook hier blij in
ontvangst genomen. ”Het zijn allemaal
uitingen van solidariteit met ons streven
naar recht op werk voor iedereen”,
vindt Vilma Mazuelos namens haar vak
bondsorganisatie voor bedrijven met
arbeiderszelfbestuur. Ze herhaalt dat
ze, met de andere Peruanen, lange tijd
heeft uitgezien naar de komst van de
Waddinxveense groep.
Want ze geeft aan altijd met ontroering,
ontzag en dankbaarheid kennis te ne
men van alle initiatieven, die in Wad
dinxveen al jarenlang worden onderno
men om financiële en morele steun te
verlenen aan hun werk in Lima. ”Wij
bieden hiervoor onze vriendschap aan”.
Het praten met Peruanen maakt duide
lijk dat ze ondanks alles een trots volk
zijn van een land met een rijk verleden.
Peru is dan ook de bakermat van vele
oude culturen, waarvan de Inca’s het
meest bekend zijn. De huidige situatie -
zo klinkt in alle verhalen door - is alles
behalve rooskleurig na een al tien jaar
durende diepe economische crisis.
De gevolgen hiervan zijn duidelijk te
merken: in het rijke gedeelte van Lima
schieten de wolkenkrabbers de lucht in,
terwijl aan de rand van de stad de slop
penwijken zich blijven uitbreiden. De
enorme armoede op het platteland en
het volledig ontbreken van enige voor
ziening veroorzaken een enorme trek
naar de stad. Ook de natuur helpt niet
mee. Peru wordt geregeld getroffen
door overstromingen en aardbevingen,
terwijl het land ook te kampen heeft
met langdurige droogtes.
Ze staan geïnteresseerd rond te kijken.
Schoenpoetsertjes, koffersjouwers en
krantenverkopers proberen tevergeefs
hun aandacht te krijgen. Er is een en al
verbazing en verwondering op hun ver
moeide gezichten te zien.
In de aankomsthal van de luchthaven
van Lima staan Oscar Balbuena, direc
teur van de in Waddinxveen zo bekende
en gesteunde Peruaanse ontwikkelings
organisatie CIDIAG, en diverse van
zijn medewerkers/sters het Waddinx
veense vijftal op te wachten.
In hun handen houden ze de hele tijd de
later steeds weer opduikende tekst
’’Welkom vrienden van Waddinxveen”.
Nadat de galzen schuifdeuren zijn open
gegaan vallen de Waddinxveners en de
Limanezen in eikaars armen. Het is een
warm onthaal met weinig woorden.
In de afhaalauto’s op weg naar de vier
gastgezinnen in Lima kijkt de 15.000 ki
lometers van huis zijnde groep Wad
dinxveners werkelijk de ogen uit. Er is
direct al zoveel te zien en de tegenstel
lingen zijn ook zo groot, terwijl de Peru
aanse manier van leven zo afwijkend is
met die in Nederland.
oplossing is voor de enorme economi
sche en bestuurlijke problemen in dit
land dat ook, zowel van de zijde van
Sendero Liminoso als van de zijde van
het leger, te maken heeft met gruwelijk
gewelddadige acties. Er zijn in Peru
massagraven ontdekt en er zijn talloze
vermisten.
Met interesse heeft de groep Waddinx
veners de activiteiten rond de verkiezin
gen - die in Lima veel politiemensen,
soldaten en tanks op de been brachten -
gadegeslagen. Het onder schot houden
van de Limeense burgers geeft de stad
een grimmig aanzien. Overigens wordt
iedereen in de met verkiezingsleuzen en
affiches volgeplakte stad beheerst door
de stembusstrijd. Er zijn demonstraties
en allerlei gewelddadigheden, zoals
tientallen aanslagen op stembureaus en
partijkantoren, waarbij ook doden val
len te betreuren. De Waddinxveners
brengen de avond voor de televisie door
Om te zien hoe het Peruaanse volk voor
de tweede maal in deze jaren tachtig in
vrijheid heeft kunnen stemmen.
Eerder op de dag hebben Alie Littooy,
Louise Perbal, Corrie Smallegange,
Witte de Vos en wethouder Lous Oos
terbroek Lima verkend. "Je zou bijna
vergeten waarvoor je hier gekomen
bent”, laat Alie Littooy, de bloemen-
schikster van de Tuinbouwweg, zich al
na één dag ontvallen.
Ze maakt die opmerking al wandelend
langs de kust van de havenstad Callao,
dat op een half uur rijden van het stads
centrum van Lima ligt. Uitkijkend over
het woeste water van de Grote of Stille
Oceaan reageert ze op die manier op de
zojuiust bekeken luxueuze en moderne
Limeense stadswijken San Isidro en Mi-
raflores.
Tenslotte zijn in hetzelfde Lima ook
tientallen "pueblos jóvenes” (jonge
dorpen), in feite een schaamteloze
omschrijving voor deze ellendige mas
sale woonbuurten waar mensen heel
vaak zonder water, licht en een goede
behuizing wonen.
In deze sloppenwijken wonen honderd
duizenden mensen. De nog te bezoeken
sloppenwijk Villa El Salvador telt bij
voorbeeld 183.000 inwoners. Dat zijn
negen keer zoveel mensen als er in
Waddinxveen wonen.
"Dit is een land van enorme tegenstel
lingen". weten de leden van de Kern
groep Ontwikkelingssamenwerking
Waddinxveen direct al. "De klappen
moeten nog komen", stelt NOVIB-ac-
tiesecretaris Paul Hupperts, die ook op
treedt als tolk, nuchter vast.
Hij weet dat de vier en een halve eeuw
geleden in een oaseaan de rivier Rio Ri
mae gestichte grootste stad van Peru
daar ook alle aanleiding toe geeft.
De Waddinxveners hebben uiteraard de
ogen allerminst gesloten voor de ook
mooie kantep van Lima. Uit de lucht
had men. vlak voor de landing op de
luchthaven Jorgé Chavez, al kennis ge
nomen van een schitterend Andespano-
rama. De grauwe nevelsluier, die in de
winterperiode boven de stad hangt,
moet nog komen.
De eigenlijk midden in de woestijn lig
gende grootste Peruaanse industriestad
en de voormalige hoofdstad van het
Spaanse koloniale imperium, is een
tientallen kilometers omvattende hui
zenzee tussen de zandige bruingele heu
vels en de golven van de Stille Oceaan in
de kustzone, samen met het Andesge-
bergte en het oerwoud de drie land
schappen vormend van dit Zuidamerik
aanse land.
Lima is een drukke en lawaaiierige stad
met trottoirs die uitpuilen van de straat
handelaren. De Waddinxveners zien de
heksenketel in het stadscentrum en ma
ken wandelingen. Naast bezoeken aan
een aantal dure woonwijken, wordt ook
het strand van Lima aangedaan. Omdat
de zomer voorbij is is het niet druk. Het
badseizoen hier loopt van december tot
april en in die periode plegen de Peru
anen van alles en nog wat naar het
strand mee te slepen.
Het vijftal geniet van de zon, de koele
wind en kijkt alsmaar rond. Ook in de
wat oudere stadswijk Barranco, waar
allerlei restanten van aardbevingen nog
volop te zien zijn. Sjofeltjes is de haven
wijk Callao met in feite als enige be
zienswaardigheid de in 1774 gebouwde
vesting San Felipe, tegenwoordig in ge
bruik als kazerne en militair museum,
en de gevangenis op hqt eiland Fronton,
zo’n 40 minuten varen van Lima.
Heel boeiend vinden'de Waddinxveners
de Plaza de Armas, het wapenplein, dat
er in Lima uitziet zoals een echt Latijn-
samerikaans plein hóórt te zijn: vier
kant, met aan de ene zijde het presiden
tieel paleis van de bisschop en verder
ook nog het gemeentehuis van groot-Li-
ma. Voor de rest allerlei koloniale be
zienswaardigheden, zoals praalzieke
patriciërshuizen.
De eerste kennismaking met Lima komt
bij de Waddinxveners goed over. Er
worden veel foto’s genomen van allerlei
mooie en karakteristieke plekjes. Ook
de lange rijen kiezers voor de stembu
reaus worden op de gevoelige plaat
vastgelegd. Voor thuis wordt alvast uit
gekeken naar souvernirs. De prent
briefkaarten gaan al vrij gauw op de
post.
Je zou bijna zeggen dat de kernploegle-
den op vakantie zijn bij het lezen van
deze dagboekaantekeningen. De eerste
dagen hebben daar misschien wel iets
van weg, maar de komende dagen
wordt dat beeld resoluut anders.
hun gezinnen, die al jarenlang actief
zijn voor ontwikkelingsprojecten in de
Derde Wereld (eerst Torna in Boven-
Volta en daarna Lima in Peru) en het in
tensief betrekken van de Waddinxve
ners daarbij.
Louise Perbal van de Brugweg, echtge
note van PvdA-gemeenteraadslid Dirk
Lont, heeft voor CIDIAG een klein
Perzisch kleedje meegenomen met
daarop de tekst "CIDIAG-Waddinx-
veen”. Het kleedje is geknoopt door
Emka Krösschell-Koopmans, de in Li
ma goed bekende secretaresse van de
kerngroep.
Later in de middag brengen de Wad
dinxveners een bezoek aan het kale
kantoor van CEAT, de door CIDIAG
gesteunde Peruaanse vakbond van een
30-tal bedrijven met arbeiderszelfbe
stuur (Comité de Empresas Admini-
stradas por sus Trabajadores).
CEAT behartigt niet alleen de belangen
van de betreffende werknemers, maar
heeft ook het roterend fonds Fonrece in
het leven geroepen out met goedkopere
leningen als financiële motor voor deze
oorspronkelijk failliet verklaarde be
drijven te kunnen fungeren.
Het opvallende van zowel CIDIAG,
CEAT en Fonrece is dat ze geleid wor
den door krachtige figuren. Is Oscar
Balbuena een man met veel contacten,
die op Peruaanse wijze alles en nog wat
weet te regelen, ook de leidsters Vilma
Om vijf uur (Nederlandse tijd) gaat het
licht in het vliegtuig uit. De stewardes
sen halen het witte doek tevoorschijn.
Daarop laten anderhalf uur lang Meryl
Streep en Robert de Niro hun mooie ac
teerprestaties zien in de Amerikaanse
rolprent ’’Falling in love”.
De ondertiteling ontbreekt, want de
film is in het Spaans nagesynchroni
seerd. Toch laat het filmverhaal zich
heel goed raden, vooral als men weet
dat de Nederlandse titel van deze suc
cesvolle bioscoopfilm luidt: Getrouwd
met elkaar en verliefd op een ander.
Het licht in de vliegmachine blijft ook
na de aftiteling uit. Iedereen probeert
een paar uur te slapen. Ook de Wad
dinxveners hebben, zittend in hun stoel,
dekens over zich heen getrokken en de
schoenen verwisseld voor handige Ibe-
ria-slofjes, maar de meesten dommelen
slechts wat weg.
Terwijl alles en iedereen er nog slaperig
uitziet zijn de gastvrouwen-in-de-lucht
druk bezig met het klaar maken van het
ontbijt. De passagiers laten het zich
goed smaken. Er is dus echt een nieuwe
dag op komst!
Buiten is het nog altijd pikkedonker als
San Juan op Puerto Rico wordt aanged
aan. Naar Nederlandse begrippen is het
al laat in de morgen, maar op het zelf
standige VS-eiland heerst nog een diepe
rust. Het is daar dan ook een uur of vijf.
Na de schoonmaakploeg gelegenheid te
hebben gegeven het vliegtuig gereed te
maken voor de reis naar drie Zuidame
rikaanse landen wordt koers gezet naar
de derde stopplaats: Bogota in Colom
bia.
De eerste tekenen dat het licht gaat
worden zijn waar te nemen in Puerto
Rico. Het leven van alledag komt lang
zaam maar zeker op gang in het oude
deel van San Juan. Op de internationale
luchthaven openen de winkels hun deu
ren. De temperatuur op dit mooie Ca-
raibische eiland is - zo vroeg in de mor
gen - al opgelopen tot 25 graden celcius.
Het is twee uur en een kwartier vliegen
naar Bogota. Inmiddels schijnt de zon
volop. Een ververste vliegtuigebeman-
ning bedient de passagiers. De stewar
dessen hebben mooie bruine gezichten.
Nylons dragen ze niet.
In het vliegtuig zitten Puertoricaanse
vrouwen met bruine schouders. Een
paar witte plekjes laten zien waar de
Het Weekblad voor Waddinxveen pu
bliceert vandaag de eerste aflevering
van een vier afleveringen tellend dag
boek dat van het bezoek is gemaakt.
Vandaag het vertrek van de luchthaven
Schiphol, de aankomst in Lima, het be
zoek aan deze stad en de belevenissen
van de eerste ’’werkdag”. Volgende
week gaat onze krant door met het dag-
boekverslag van de bezoeken aan aller
lei Limeense bedrijven, waarvoor twee
dagen waren uitgetrokken.
Op de luchthaven Schiphol staan tien
tallen Waddinxveners. Het zijn de kin
deren, echtgenoten, echtgenotes, vrien
den en bekenden van Alie Littooy (54),
drs. Louise Perbal (32), Corrie Smalle
gange (40), ir. Witte de Vos (55) en
WD-wethouder Lous Oosterbroek-
Waagmeester (54).
Het vijftal gaat ruim twee weken ont
wikkelingsprojecten bekijken in de Pe
ruaanse hoofdstad Lima. Ze doen dat
samen met de Waddinxveense journa
list Bert Woudenberg (39), de Wasse-
naarse fotograaf Jan Stegeman (44) en
drs. Pierre Hupperts (30), de actiesecre
taris voor Latijns-Amerika van de Ne
derlandse Organisatie Voor Internati
onale Ontwikkelingssamenwerking
NOVIB.
Deze drie hebben de situatie in Lima
sinds donderdag bekeken en voor het
bezoek van de Waddinxveense delega
tie de nodige afspraken gemaakt als het
vijftal aan boord moet gaan van het lijn
vliegtuig van de Spaanse luchtvaart
maatschappij Iberia.
De bepakte en bezakte leden van de dit
jaar tien jaar bestaande Kerngroep
Ontwikkelingssamenwerking Waddinx
veen passeren de Nederlandse douane
en verdwijnen langzaam maar zeker uit
het gezicht van de ’’wegbrengers” in de
vertrekhal.
Onder hen bevindt zich ook PvdA-wet-
houder Martin Kraaijestein, de feitelij
ke voorzitter van de kerngroep, die in
1975 na een besluit van de Waddinx
veense gemeenteraad om activiteiten
voor de Derde Wereld te gaan ontplooi
en werd opgericht.
Drukke bezigheden in Waddinxveen en
bij zijn werkgeefster, de Rotterdamse
Erasmusuniversiteit, verhinderden hem
mee te gaan naar Lima. Vandaar dat het
college van Burgemeester en Wethou
ders slechts een paar weken eerder he
loot het eerste en enige vrouwelijke col
legelid dat het Gouwedorp tot nu toe
heeft gekend af te vaardigen.
Rond kwart over zeven ’s avonds ver
trekt het Iberia-toestel met de Wad
dinxveners van Schiphol naar de Spaan
se hoofdstad Madrid, de eerste stop- en
overstapplaats. De eerste etappe ver
loopt vlekkeloos. Aan boord zijn men
sen van allerlei naTionaliteit. Het hoog
boven België en Frankrijk opgediende
avondeten smaakt goed.
Het is al half tien geweest als er subliem
wordt geland op de luchthaven Barajas
van de Spaanse hoofdstadEr moet zo’n
vier uur worden gewacht voordat er via
San Juan (Puerto Rico), Bogota (Col
ombia) en Guayaquil (Equador) kan
worden doorgevlogen naar Lima.
Barajas is halverwege de avond al be
hoorlijk uitgestorven. Geld wisselen
kan nog wel, maar het kantoor van de
Spaanse PTT is al dichtgegaan. Telefo
neren kan alleen met met beschikbaar
muntgeld.
De wachttijd van vier uur is lang genoeg
om heen met de Iberia-bus en terug met
een taxi even het centrum van Madrid te
verkennen. Je kunt dan een korte wan
deling maken in het ruim opgezette
stadscentrum met een bezoek aan een
café tot besluit. Maar de vijf Waddinx
veners besluiten op de luchthaven te
blijven en daar de nieuwe dag geduldig
en toch wel de ogen uitkijkend af te
wachten.
De aan de C. Huygenslaan wonende
Corrie Smallegange, moeder van drie
schoolgaande kinderen en echtgenote
van Chiel, die vice-voorzitter van de
Kerngroep Ontwikkelingssamenwer
king Waddinxveen is, geniet ieder mo
ment van de vliegreis. Nog niet eerder
van haar leven heeft ze gevlogen.
Haar luchtdoop is deze lente completer
dan ooit. Heen en terug naar Lima
maakt ze twaalf starts en landingen mee
en krijgt in die periode maar liefst elf
luchtmaaltijden voorgeschoteld.
Het is even na één uur als in korte tijd
het Iberia-lijntoestel, waarmee de At
lantische Oceaan wordt overgestoken
en er het eerste tijdsverschil van zes uur
ontstaat, helemaal volloopt. Er blijft
geen plaats onbezet.
Iedereen begint aan een nacht die extra
lang zal durenmaar de stewardessen en
pursers doen er in het om kwart voor
twee vertrekkende vliegtuig alles aan
om er toch een kortlijkende nacht van te
maken. Eten, kranten, drankjes, mu
ziek en film helpen daar een beetje bij,
maar toch blijft het oversteken van de
’’grote plas” zeven tot acht uur duren.
Een moment tijdens de Peruaanse welkomstavond, waar CIDIAG-pro
jectleider Roberto Wangemann (links met baard) en zijn vrienden voor de
muziek zorgden.
stemd. De vingers zijn beïnkt om te
voorkomen dat er twee keer gestemd
zou kunnen worden.
Ook de CIDIAG-medewerkers/sters
hebben hun stemmen uitgebracht in de
schoollokalen, die vanwege de drukte -
er geldt in Peru een stemplicht - twee
uur langer zijn opengebleven. Hun ge
zamenlijke voorkeur ging uit naar de
presidentskandidaat van Verenigd
Links (1U), Lima’s eerste burger Alfon
so Barrantes Lingan.
In een provisorische werkruimte op het
dak van het CIDIAG-kantoor krijgen
de Waddinxveners te horen wat er door
deze in 1976 opgerichte Peruaanse ont
wikkelingsorganisatie, die 65 procent
van de middelen uit Nederland (NO
VIB) krijgt, allemaal wordt gedaan om
de levensomstandigheden van de ver
drukte mensen in deze wereldstad te
verbeteren.
Zo worden er activiteiten ontplooid
voor buurtorganisaties (cuaves) in de
grote sloppenwijk Villa el Salvador,
voor landbouwcoöperaties in de buiten
Lima gelegen Vallei del Chillón en voor
de vakbondsorganisatie, die een 30-tal
bedrijven met arbeiderszelfbestuur on
dersteunt.
Dit laatste project wordt al vijfjaar van
uit Waddinxveen financieel en moreel
gesteund. Met aanstekelijk enthousi
asme en grote betrokkenheid vertellen
de CIDIAG-mensen over hun werk.
In deze Zuidamerikaanse wereldstad, 15.000 kilometer van dit Gouwed
orp, steunt Waddinxveen en de Waddinxveners financieel en moreel met
name een ontwikkelingsproject, dat er in voorziet om bedrijven met arbei
derszelfbestuur het hoofd boven water te laten houden. Op herhaald ver
zoek van de Peruanen is een groep Waddinxveners op eigen kosten ter
plaatse een kijkje gaan nemen.
WADDINXVEEN - Eigenlijk kwam
de vraag van de Peruanen al op de
eerste de beste werkdag. Nu leden
van de Kerngroep Ontwikkelingssa
menwerking Wadinxveen en de Wad
dinxveense wethouder Lous Ooster
broek-Waagmeester in Lima op be
zoek waren wilden ze wel eens uit on
ze monden vernemen waarom een
heel dorp zich zo druk maakt voor het
welzijn van de 15.000 kilometers ver
derop wonende inwoners van de
hoofstad van dit Zuidamerikaanse
land.
De aankomst op de luchthaven Jorge Chavez van Lima na een vlucht van meer dan een etmaal. Vooraan wethou
der Lous Oosterbroek met om haar heen leden
i van de Kerngroep Ontwikkelingssamenwerking Waddinxveen en
medewerkers van de Peruaanse ontwikkelingsorganisatie CIDIAG. Tweede van rechts CIDIAG-directeur Oscar
Balbuena.
