I Geen zekerheid over verdwijnen van voet- en wagenverkeer Hoofdstuk uit boek W. Verboom Sterke stroming De Unie Schilderachtig Trefpunt vOÜt Bedelaars Tol Ophaalbrug Pakpapier Wa: Weekblad voor Waddinxveen - Woensdag 24 juli 1991 Pagina 6 door W. VERBOOM 1 WAODINGSVEEN 1 1 c 1 1 1 1 1 I I t s C t z a r f 8 8 o V V 1 n 1 1 I f Dit is een foto van de brug over de Gouwe in het jaar 1936. Het betreft hiep de noodbrug in verband met de bouw van de hefbrug over de Gouwe. Rechts op de foto de Henegouwerweg. (Foto: Archief Jan Oskam). WADDINXVEEN - Het is niet bekend wanneer de eerste brug over de Gouwe, van oudsher tussen Kerkweg en Brug weg, is gebouwd. In de middeleeuwen bevond zich daar een voet--en wagenveer. Vermoedelijk is dat weer in de zestiende eeuw door een brug vervangen. --- 1 i s r Eerste brug over de Gouwe in de 16e eeuw 1 t I I zicht was, kon hij gemakkelijk even zijn huis binnenlopen en hij liet dan zijn klompen bij de deur staan. De school jongens die elke dag voorbijkwamen, wisten dat en hebben een keer een grap uitgehaald met die klompen. Zij goten er water in en gingen wat verder staan kijken hoe het af zou lopen. Zij hadden s I t 1 c c I 1 I i 1 I 1 s I i 1 1 I 1 1 1 1 4 1 1 t I 1 1 t 5 I t S e t t r r s a t t r r d s 1 s< n g v n P o n e w J n K t< si w Aan het begin van de Brugweg (aan de noordzijde) stonden enige huizen die huizen en bij de smederij stond een rij tje lommerrijke kastanjebomen. Een dorpstafereel uit vervlogen jaren. De De klapbrug in 1930. Werd gebouwd in 1924. (l/it: Waddinxveen 750jaar). oponthoud de schuld. Ook als je te laat op school kwam, als er weer een schip vastzat in de vaargeul. Pas in 1922 werd deze brug vervangen door een ijzeren ophaalbrug. Vergele ken bij de vorige die in 1921 in vervallen toestand verkeerde, was de nieuwe brug een verbetering. De doorvaart was nu wel succes, want niet lang daarna werd 8,4 meter geworden. Door de gewijzig de constructie kon de diepte van twee meter op 3,7 meter gebracht worden. Op de hoek van de Kerkweg en Af- scheepplaats stond vroeger het café-res- taurant ”De Unie". Het was een groot gebouw. In 1873 werd het geheel geres taureerd en aangepast aan de eisen van die tijd. Het was tevens hotel. Aan de voorgevel (bij de brug) hing omstreeks 1920 een bord waarop stond "Bondsho- tel De Unie”/ Hotel en caféhouder was toen W. Visbach. Aan de overzijde van het pand aan de Kerkweg was de uit spanning voor de paarden en de stalling voor de wagens. De enkele auto’s die toen door Wad dinxveen reden, waren gemakkelijk te tellen. De auto had paard en wagen in die tijd nog niet verdrongen. ”De Unie” was vóór 1873 een herberg met kolfbaan en werd in 1848 gebouwd. Er stond vroeger tegenover ”De Unie” langs de rend tot het type schaats dat snel om- o hoog rijst ("vol” is). De ijzers waren'w drie millimeter breed, later twee milli- meter. Het schaatshout was van eike- Ruijters zoon Jan volgde hem op. Maar hout. Op de ijzers stonden bij de hals in-’ ook dit huis en de smederij moesten om streeks 1934 verdwijnen. Wat verder op de Brugweg werd een nieuw huis met smederij gebouwd. Hoe goed en nieuw dit pand ook was, de sfeer van het oude 4t a’ De oude draaibrug in 1920 (Uit: Waddinxveen 750 jaar). door een schipper om doorvaart gebla zen. De brugwachter kwam snel uit zijn geslagen: Gebr. de Rooij. In een boek over schaatsenrijden van 1888 staat on—o der de beschrijving van de Waddinx- veense schaatsen: ”Te koop bij de> Rooij te Waddinxveen (een goede,- j huis kwam niet terug. Jan de Ruijter schaatsensmid) voor 5,- Ongeveer-\ deed later het nieuwe huis en bedrijf 'n die tijd werd aan de gebroeders De over aan A.J. van Rijn, waarna De Ruijter en zijn vrouw in Brabant gingen wonen. Zijn vrouw was afkomstig uit die provincie. De Waddinxveense brug ligt ongeveer op de oude grens van Rijnland. In ver band met de waterkering bevond zich vroeger aan de brug een schotdeur, die daar op verzoek of op last van Rijnland was aangebracht om zonodig het toe stromen van water uit het zuiden tegen te gaan. In 1515 was er sprake van zo’n schut. Zoals het was met de houten draaibrug die in 1887 gebouwd werd, zal het ook geweest zijn in de zestiende eeuw, een smalle vaargeul en daardoor sterke stroming van het water, dus moeilijk voor de schepen. bij het laden én lossen van de schepen. Maar in de tijd dat de meeste goederen per schip werden vervoerd - vooraan de Zuidkade bij de brug was het Goudse en het Leidse veer - is dat wel te begrij pen De houten ophaalbrug werd in 1859 af gebroken en vervangen door een draai brug. Een dergelijke brug was er ook in Boskoop en in Gouda (bij het Bol werk). In dat jaar werd ook de Af- scheepsplaats, direct noordelijk van de brug, in gebruik genomen. Het werk was aanbesteed voor 730,-. Door het ambacht werd daarin 600,- bijgedra gen. In 1887 kwam er een nieuwe houten draaibrug. Van deze brug is vooral be kend dat die op 12 december 1902 door een groep schaatsliefhebbers onklaar werd gemaakt (stuk werd gedanst) uit protest tegen het openbreken van de be vroren Gouwe. De ijsbreker kon daard oor niet verder en moest voor de brug blijven liggen. Omstreeks 1900 was J. Hoogendoorn chef-brugwachter. Hij woonde in de brugwachterwoning die dichtbij de op rit aan de Zuidkade stond. Later werd de woning afgebroken, omdat het druk ker wordende verkeer over de brug dit noodzakelijk maakte. In die tijd stond er aan de overzijde, aan het Jaagpad, di rect ten zuiden van de brug, een groot oud huis. Omstreeks 1890 woonden daar de dames Bos. Later werd dit huis door twee of drie ge zinnen bewoond. Na de afbraak van de brugwachterswoning werd een gedeelte van dat grote, oude huis aan de overzij de dienstwoning voor de brugwachter. Er werd direct noordelijk van de brug een houten huisje als dagverblijf voor de brugwachters gezet. Daar stonden een paar stoelen en een tafel in en ook een potkacheltje. Daar was het lekker warm in de winter en men had er een mpoi uitzicht over de bocht in de Gou,- we. broers een smederij onder de naam Ge- De broeders De Rooij. Daar werden vroeger ook de bekende Waddinxveense schaatsen gemaakt.' Dat waren schaatsén met een zeer korte Brugweg door de geopende deuren van hals, het einde gelijk met de hak, beho- Gouwe een stenen schuur of pakhuis, in de smederij te zien werken. Voor deze gebruik bij voormeld hotel. Aan de zuidgevel van die schuur bevonden zich de aanplakborden van de gemeente. Op de hoek Kerkweg-Zuidkade stond vroeger een hoog woonhuis met een mooie klokgevel. Dat was vermoedelijk in de tweede helft van de achttiende eeuw. Later werd op die plaats een woon- en winkelpand gebouwd, waar de ijzerhandel van de gebroeders De Rooij was. Daarna werd het betrokken door sigarenmaker A. van der Krans, die er een winkel in rookartikelen dreef. De ijzeren klapbrug en alle hiervoor omschreven panden werden omstreeks bei”. De dieren wisten wat er van hen verlangd werd en gingen met een vaart de brug op. Dikwijls sloegen de vonken uit de straatstenen op de hoogte. In de herfst, als de suikerbieten geoogst wer den en met boerenwagens via de Ker kweg werden aangevoerd naar de Af- scheepplaats of, als het daar vol was, naar de wal voor het gemeentehuis, kon het erg glad zijn door de kluiten grond die door de wagens uit het dikwijls dras sige land werden meegvoerd. Hoewel er een verordening was om de wagens schoon te maken voor ze op de openbare weg kwamen, bleek dit in de praktijk niet altijd goed uitvoerbaar te zijn. De hele Kerkweg en vooral de om geving van de brug waar de aanvoer plaatsvond, werd dan één glibberige massa. Menig voetganger of wielrijder kon daar niet overeind blijven en kwam te vallen. Dat veroorzaakte niet alleen pijn en moddrige kleren maar ook dik wijls de lachlust van de toeschouwers. van zijn was :aterdagmiddag bloem, Broek, Thuyl en 't Weegje een vogel op een tak, Broekhuizen een huis. De Herberg moet stellig betere dagen gekend hebben en het polderbestuur en anderen zullen er vergaderd hebben. Toen in 1848 ”De Unie” werd ge bouwd, was het met zijn glorie gedaan. In het begin van de jaren dertig van deze eeuw was het café van G. Wesseling. Het was een hoog oud huis met puntdak en met riet gedekt. Het rieten dak was aan de achterzijde het laagst; daar was het ongeveer anderhalve meter van de grond. Daarnaast woonde schipper H. Hoog endoorn die tevens brandstoffenhande laar was. Zijn motorbootje ’’Niets zon der Gods zegen”, waarmee hij zijn dienst naar Gouda onderhield, lag dik wijls afgemeerd bij zijn huis. In het ver lengde van dit huis stond een rijtje klei ne woningen. Omstreeks 1934 was het huis van Hoogendoorn afgebroken, evenals de dichtbij op het Jaagpad Noordzijde staande kleine huizen. Schipper Hoogendoorn ging op de Zuidkade 51 wonen in het huis van de familie A. Alblas, naast de vroegere pastorie van de Remonstrantse Kerk. (H. v.d. Bor heeft nu in de pastorie een rijwielzaak). 1934 in verband met de verruiming van de Gouwe en de bouw van een nieuwe brug (hefbrug) afgebroken. Ook veel huizen aan de oostzijde van de Gouwe moesten verdwijnen. De oude herberg ”Het Wapen van Bloemendaal” behoorde eveneens daartoe. Vermoedelijk was dit een ze- ventiende-eeuws pand, dat zeer lang de enige herberg aan dé brug geweest zal zijn. Omstreeks 1880 hing het wapen nog buiten de deur; het was een combi natie van de wapens van Bloemendaal, Broek, Thuyl en ’t Weegje en Broek huizen. Bloemendaal voerde een boter- De brug was omstreeks 1915 altijd een gezellig trefpunt. De vele winkels aan de Zuidkade en het gemeentehuis dat daar gekomen was in 1911, droegen daaraan bijOok het café ”De Unie” op de hoek van de Kerkweg en de winkels daartegenover en langs de Afscheeps- plaats verhoogden de gezelligheid. Een vastgestelde winkelsluitingstijd was er vroeger niet. Alle winkels waren elke dag meestal tot negen uur ’s avonds ge opend. ’s Zaterdags zelfs tot tien uur, de vrije zaterdagmiddag was er toen nog niet. Op de zaterdagavond was het dan ge woonlijk erg druk. Daar stond ook Bur ger van de winkel ”De Rookwolk" met een kraam met sigaren en andere rook artikelen aan de Zuidkade dichtbij de brug. Als je ’s avonds over het Jaagpad liep kon je de brandende lantaren in de kraam al in de verte zien. Dat was een mooi gezicht. Maar ik schreef over J. Hoogendoorn, de brugwachter. Hij behoefde niet ver te lopen om zijn dagelijkse taak op de brug uit te oefenen, want hij woonde daar dichtbij: het huis was bijna tegen de brug gebouwd. Als er geen schip in kam). Ja, die oude brug kreeg van veel De vaargeul -was smal en de brugge- hoofden te lang om de brug zo kort mo gelijk te houden, want het leggen van een korte brug was goedkoper. In de vaargeul was dikwijls een sterke stro ming. Soms kon een beladen zeilschip of een rijnaak, die zwaar beladen was en grotere diepgang had, niet tegen de stroom op. Het gebeurde wel dat door de schipper een dik touw werd uitge worpen, zodat de dikwijls vele op de kant wachtende fabrieksarbeiders een handje konden helpen. Erger was het als de brug niet meer dicht wilde. Dit wekte de hilariteit van de wachtenden aan beide zijden van de brug op. Dan werd met spoed Robbert de Bruin gehaald, een smid met een gro te reputatie omtrent zijn vakmanschap. Hij moest erbij komen om wat van de brug af te vijlen en dan was het leed weer geleden. Robbert Öy Bruin was werkzaam in de smederij van de gebroe ders De Rooij aan de Kerkweg (nu Ros huis en schoot in zijn klompen. Hoewel hij wel kwaad werd, ging hij toch door om de brug te openen. Dat kon niet wachten. Vele jaren heeft brugwachter Hoogend oorn zijn werk gedaan, zelfs tot hoge leeftijd. Hij overleed in 1915 op zeve- nenzeventigjarige leeftijd. Tot enkele dagen voor zijn dood was hij op zijn post geweest. Twee latere, eveneens be kende brugwachters waren Hilgers en Huisman. Wanneer zij werden aange steld weet ik niet, wel dat Hilgers ook al op de oude draaibrug, gebouwd in 1887, werkzaam was. Ook zij hebben heel wat jaren met een klompje aan een draad "gehengeld”. Na de bouw van de tegen woordige hefbrug verviel die betalings wijze van de bruggelden. De oude draaibrug was erg smal. Bo venop de ijzerqn overspanning bevond zich een petroleumlamp. Aan de Ker- kwegzijde kon de brug worden afgeslo ten door een hek. Aan de andere zijde, bij de afrit naar de Brugweg, was geen hek. Daar was een andere afsluiting,Jen minste daar moest het voor doorgaan. Het was een ijzeren stang, behoorlijk dik, met een greep, die uit een soort me talen koker getrokken werd die aan een houten hek naar het Jaagpad Zuidzijde was bevestigd. De aldus uitgetrokken stang werd op een haak op het houten hek naar het Jaagpad Noordzijde vast gemaakt. Het water kon nu bij de doorvaart van een schip beter doorstromen, met veel minder zuiging. Tijdens de bouw werd ten behoeve van het verkeer gebruik ge maakt van een pont dichtbij het ge meentehuis. Henk de Goeij zette in die dagen voetgangers en wielrijders met een roeiboot over naar en van de Jan Dorrekenskade. Zijn ouders woonden in het grote huis op de hoek (waar nu Arie Koren woont) en hadden daar een kruidenierswinkel. Dikwijls gingen er zwaar beladen wa gens, getrokken door twee forse werkp aarden, over de brug. Vooral de wagens van de houthandel Alblas en van de coöperatieve graanmaalderij "De Een dracht” hadden zware vrachten. De paarden reden in galop als de brughoog- te genomen moest worden. De brug wachter liep dan op de hoogte achter de wagen met een blok hout om dit, zo no dig, achter een wiel te werpen, voor het geval de aanloop mislukte. Zo’n gebeurtenis had steeds veel be langstelling en er waren altijd wel man nen bij de brug die de helpende hand uitstaken. De wagen van "De Een dracht", vol met zakken, kwam met een grote vaart het terrein aan de Brugweg af. Dat moest wel snel, want de afstand van daar tot aan de brug was maar klein De houtwagen van Alblas kwam van de Zuidkade. Een bekende en bekwame koetsier op plaatsen (Katwijk, Vlaardingen) ver-’U voerde en terugkeerde met oud zeiUM doek en oude netten waarvan het stevig ge en duurzame oud-Waddinxveense'-' ’Vo In het huis daarnaast woonde vóór 1900 Ph. Verbruggen, een aannemer. Hij-*' moet een goede kijk gehad hebben op bouw- en waterwerken en gaf daar veel -5 de collega's deskundig advies over. Ditéx grote brand op 4 februari 1931 Fn de ou- huis werd later vele jaren bewoond door’ de meubelfabriek van Kempkes aan de Maarten de Rooijde smid en zijn geJ - Afscheepplaats is van zijn hand. Naast zin. Hij had aan de Kerkweg met twee het huis waarin Kolkman woonde, stond het huis met smederij van Ruijter. Wat was het schilderachtig om de oude smid bij het vuur en aambeeld vanaf de Een sfeervolle foto van de in 1924 gebouwde klapbrug over de Gouwe. Uit: Toen Waddinxveen nog een dorp was). deze wagen was Hein Pijpers. Hij had op de Zuidkade meer gelegenheid om zijn twee paarden tot galop aan te zetten als hij de brug naderde. Hij spoorde ze dan aan met de roep "hup paardenalle- Een van de eerste belèidsdaden burgemeester P.A. Troost na komst naar Waddinxveen in 1920 het bietentransport na z; twaalf uur te verbieden. De vrijwillige brandweer spoot dan de Afscheep plaats, de Kerkweg en het gedeelte van de Zuidkade bij de brug schoon met het oog op de drukte van de zaterdagmid dag en -avond en ten gerieve van de vele kerkgangers op de zondag. WADDINXVEEN - ”De brug en omgeving” is één van de 25 hoofd stukken uit het in 1983 verschenen en door oud-Waddinxvener gesch reven boek ’’Waddinxveen 750 jaar”. Dit 208 pagina’s tellende boek is een uitgave van de' Europese Bibli otheek in Zaltbommel en nog steeds te koop bij de Waddinxveen se boekhandel. Het boek geeft een goede weergave van een groot deel van de Waddinxveense geschiede nis. ’’Alleen h'et besef van het verleden kan ons het heden doen verstaan”, zo. haalt de heer Verboom op één van de eerste pagina's Herbert Leuthy aan. Op deze pagina publiceren wij met dank aan de schrijver en de uitge ver het hoofdstuk "De brug en om geving” uit "Waddinxveen 750 jaar”. Rooij voor het uitstekende fabrikaatvj een diploma uitgereikt met,een gouden' medaille. De smederij met woonhuis stond aan de Kerkweg. waar veel later het warenhuis Knaapen is gekomen. Het is te begrij- pen dat die gebouwen vroeger in betere staat verkeerden. Ten oosten van hetra woonhuis liep de Alpherwetering. Ovetwi dit water was een kleine brug, met aanjd béide zijden van de Kerkweg een ijze-jm ren hek. Iedereen kende deze brug als- n de "smidsbrug”. De smederij was een.,’ vrij lang gebouw waarin ramen met klei ne roeden in de voorgevel zaten. Tegen over de smederij was de "travalje- "(hoefstal). Eén van de gebroeders, Maarten, was r een bekwame hoefsmid. In het begin werkten de drie gebroeders (Arie, Kors en Maarten) samen in het bedrijf. LateriG werden hun taken gesplitst en gingfj? Maarten alleen verder met de smederij jm De meest bekenden van zijn personeel»^ waren: Van Harberden, een hoefsmidov met veel vakbekwaamheid en Robbertjn de Bruin, die alle smidswerk goed ken-j’j de en ook veel verstand van sloten hadnV Jarenlang zijn ze aan de smederij varioo Maarten de Rooij verbonden geweest, ant Srt1 De moeder van Maarten woonde in het,/ huis dat an de smederij gebouwd was.«oj i'e f'tt Vervolg op de volgende tekstpagina De schout van Waddinxveen, Huijbert Jansz. van Eijck, kreeg in 1583 vergun ning om de westelijke helft van de ’’Hooghe Brugh” te bouwen. De ooste lijke helft met de oprit werd gebouwd 'door Bloemendaal. Het onderhoud kwam voor gezamenlijke rekening. Op deze brug werd tol geheven, niet alleen van doorvarende schepen, maar ook van voetgangers en voertuigen. In 1672 werd ons land besprongen door (vier vijanden: Frankrijk, Engeland, Munster en Keulen. Het was met recht -een rampjaar. Het instellen van de wa terlinie bleek voor het gewest Holland een uitstekende verdediging tegen de vijandige troepen te zijn. De bruggen te Waddinxveen en Boskoop werden in 1673 ’’afgeworpen” om eventueel de Fransen in hun opmars te stuiten. De Fransen zijn echter niet zo ver geko men. Vroeger waren er mede-eigena- ren in de Waddinxveense brug. Een vierde part van ”de Hooghe Waddinx veense brug” werd in 1704 door de exe- cuteur-testamentairs van Grietje Ja cobs van Baneken verkocht aan de am bachtsbewaarders van Zuid-Waddinx- veen. Ook het Goudse stadsbestuur is lange tijd mede-eigenaar geweest. Deze stedelijke overheid had op 29 april 1718 voor 400,- een twaalfde en op 12 oktober 1720 voor 800,- een zesde deel van de brug gekocht. Blijkbaar wenste Gouda, dat de Gouwe vrijwillig onderhield, medezeg genschap in de brug. Vanaf 1720 was de stad Gouda dus voor een vierde deel mede-eigenares. Veel had het Goudse stadsbestuur dan ook niet over de brig te zeggen. Dat bleek wel uit het octrooi van de Staten van Holland en West- Friesland van 1750, waarin bepaald werd welke tolgelden bij de brug gehe ven konden worden. Het octrooi werd verleend aan "Baillu, Schout en Geregt van Zuid-Waddinxveen en aan verdere geïnteresseerden”. Vanaf 1720 genoot Gouda een vierde van de baten uit de tolheffing. In 1762 droeg Willem van der Hoeven, secreta ris van Bloemendaal, die kennelijk met de zaken de brug aangaande was be last, aan de thesauriër-ontvanger van de stad Gouda 149 gulden, 13 stuivers en 14 penningen af, zijnde de netto op brengst. In 1855 bedroeg het batig saldo voor Gouda nog 198,12 1/2. In 1861 was het gedaald tot 136,06 1/2. Tenslotte heeft het Goudse stadsbe stuur in 1911 aan Waddinxveen zijn vierde deel in de brug afgestaan, omdat het Goudse aandeel gedurende de laat ste jaren niets had opgebracht. Bijna twee eeuwen was Gouda mede-eigena res geweest. In de Franse tijd was er een houten op haalbrug over de Gouwe. De doorvaart was erg smal. Bij de brug aan de Zuid- kadekant bevond zich toen al de brug wachterswoning. Aan die zijde stond toen een aantal lindebomen langs de Gouwe. Later werden die gerooid, ver moedelijk omdat ze in de weg stonden f itf 58 jr. P,1 Het huis dat volgde na de oude smederij^ had een aan de oostgevel aangebouwd boenhok (de Brugweg had vroeger aan beide zijden een sloot) en een aan de. achterzijde aangebouwde schuur of. stal. Het werd bewoond door de oude; Jongejan en zijn dochter Klaasje. Het; huis en de schuur werden ook afgebroj,. ken in verband met de bouw van de hef?) brug. Een deel van het terrein en het gebom^j van ”De Eendracht” vielen buiten dg^ onteigening. Tot aan dit bedrijfsge^ bouw, dat in 1904 was gebouwd, werden^ alle huizen afgebroken. De Henegouv werweg, met druk verkeer, loopt nu dicht langs het gebouw van ”De Eer>/ dracht”. Het grote, oude huis direct zuidelijk vair; de brug, waar ook de brugwachter Hiljq gers wonde, viel eveneens onder de slo-Q pershamer. Hetzelfde lot ondergingen zes huizen aan het Jaagpad Zuidzijde^ In één ervan, het grote herenhuis mejj» de erker, woonde jaren geleden dgz; koopman Van der Werve, een£ eige»0 naar van de papiermolen ”De Herder”1J? Achter dit grote huis liep de Krommgy Esse. Aan de overzijde van deze smallg.^ weg was de mooie overtuin die bij het,v huis met de erker hoorde. Later werd dit huis bewoond door Kors,^ Oudijk (omstreeks 1900), daarna doorp de familie Spruijt en ten slotte door ar^f, chitect Van der Togt. Vanuit de kamepj met erker had men een mooi uitzicht op- z de Gouwe. Dan volgde het huis van dgp weduwe Dekker, die biet’ en anderg^ dranken verkocht. Daarnaast een ou4.o huis met rieten dak, bewoond doorirt brugwachter Huisman. Dan twee kleine woningen onder een dak. In het en?-,, woonde de weduwe Van Veen en in het, r andere speelgoedmaker Hogendoorm- Hierna volgde een open stuk langs dej Gouwe, waar men op de’kromme Esse zijn weg kon vöortzetteri of kon vervol-, gen op het Jaagpad. c/ ns ;ov ook voor de Gouweverruiming wijken Verder op het Jaagpad stond een blokje>’£ moesten. Dat waren twee kleine wonin- van twee huizen. In het eerste woonde gen onder één dak. In het achterste jaren geleden schipper Nederberg, die? (naast café Wesseling) woonde de fami- papier en andere goederen naar vissers- lie Bras, in het huis daarvoor kuiper M. Kolkman. Laatstgenoemde ging toen in een huis wat verder op de Brugweg wo nen. Naast zijn werk als kuiper was hij ook pakpapier werd vervaardigd, afslager bij verkopingen (hij deed dit al voor notaris mr. I. Molenaar, die tot 1910 in functie was) en lid van de bran dweer, waarvan hij later vele jaren se cretaris is geweest. Het verslag van

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1991 | | pagina 6