Twaalf
ere
burgers
met barokmuziek
400 Vogels op
tentoonstelling
Trio Uccellini
Eendaagse
infomarkt
ouderen
Markante Waddinxvener was raadslid en wethouder voor PvdA
Plotseling weg op
1
Pagina 19
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - WOENSDAG 24 NOVEMBER 1993
Cornells Verolme
WADDINXVEEN - Er is een markante Waddinxve
ner doodgegaan: Simon Pille, ereburger, oud-wethou-
der en oud-gemeenteraadslid voor de Partij van de
Spoorlijn
Wethouder
Arbeid (PvdA) en Ridder in de Orde van Oranje-
Nassau.
Rijk leven
Weg op trouwdag
Rijksweg
Verkiezingen
JL
25^^"
L.
B
vakbond. (Foto: Archief - Sjaak Noteboom).
De op 93-jarige leeftijd overleden ereburger, oud-gemeenteraadslid en oud-wethouder Simon
Ereburger Simon Pille
(93) zaterdag begraven
droten steun van zijn vrouw.
Alleen in de oorlogsjaren, toen de
WADDINXVEEN - Donderdagavond 25 november om half ne
gen wordt in de raadzaal van het Waddinxveense gemeentehuis
het tweede kamermuziekconcert van dit seizoen gehouden. De
aan het Jan van Bijnenpad. (Foto: Fejagrafie Ton Bennemeer).
- - - 1
tegen zeer aantrekkelijke prijzen. Pille in zijn woning
Telemann en Vivaldi.
Het is betrekkelijk eenvoudig toe
gankelijke muziek die goed in het
gehoor ligt. Maar wel gecompo
neerd door vakmensen en dat
geeft de garantie dat deze muziek
nooi verveelt. Het Trio LJccellini
In 1920 was hij echter weer te
rug. Op de timmerfabriek van
Van Mechelen in Bergambacht
kon hij aan de slag. Iedere dag
fietste hij van het oude dorp in
Waddinxveen twintig kilometer
heen en terug, weer of geen weer.
Door die baan in de Bergam-
bachtse timmerfabriek begon in
direct de politieke loopbaan van
Simon Pille.
Simon Pille werd op 17 septem
ber 1900 in Middelharnis gebo
ren. Hij wilde koopman worden,
net als zijn vader, die een galante-
riewinkeltje had en met paard en
wagen de boer op ging. Maar zijn
vader vond dat hij een vak moest
leren: timmerman. Simon Pille
ging naar de ambachtsschool en
was daar gelijk scholier met
scheepsbouwer Cornelis Verolme,
die er het metaalvak leerde.
Toen hij zo’n 14 4 15 jaar was
kreeg Simon Pille zijn eerste baan
bij een timmerfabriek in Som-
melsdijk. Het werkloon bedroeg
drie cent per uur. Als hij het over
die prille jeugdjaren had, ver
strakte vaak zijn gezicht. ‘Ik heb
weinig aan mijn jeugd gehad.
Mijn moeder overleed toen ik ne
gen jaar was. Ik moest helpen in
de winkel, helpen in de huishou
ding en ook nog naar school. Mis
schien ligt daar de oorzaak van
het feit, dat ik het altijd voor de
jeugd heb opgenomen*.
In 1916 kwam Simon Pille voor
het eerst naar Waddinxveen. Hij
kon daar een baan krijgen bij de
meubelfabriek Van der Loo, waar
zijn broer ook werkte. De Wad
dinxvener maakte er met de hand
meubels. Eind 1917-begin 1918
ging hij terug naar Flakkee. Daar
was het niet zo beroerd gesteld
met de voedseldistributie als in
Waddinxveen.
door BERT J. WOUDENBERG
De stijlperiodes in de barokmu
ziek kan men weer onderverdelen
in de Italiaanse, de Duitse en En
gelse barok. Al deze stijlen heb
ben een eigen idioom en uitvoe
ringswijze en in het Waddinx
veense concert komen ze alle drie
aan bod in werken van Marcello,
tere Hoop' (Dikke Bet), die na in Dieupart, Handel, Marain Marias,
Er brak een staking van een halve
dag uit. Dat was in juli 1921. En
Simon Pille werd lid van de vak
bond. De staking deed hem ineens
voelen dat de saamhorigheid on
der de arbeiders geboden was. Al
gauw was Simon Pille bestuurslid.
In 1923 werd hij secretaris van de
bouwarbeidersbond in Waddinx
veen. Hij bleef dat tot in 1946.
Van 1923-1959 was Simon Pille
vice-voorzitter en voorzitter van
de NVV-Bestuurdersbond. De
SDAP-PvdA diende hij 25 jaar
als penningmeester.
Simon Pille werkte ook mee aan
de aanleg van de spoorlijn Gouda-
WADDINXVEEN - Waddinx
veen kent twaalf ereburgers.
De zaterdag begraven oud-wet-
houder en oud-gemeenteraads
lid Simon Pille (93) was de ze
vende die in 1970 tot (toen nog
zilveren) ereburger werd be
noemd. Van de ereburgers is
nu nog de helft nog in leven.
In 1991 was oud-notaris J. in
’t Hol de laatst benoemde ere
burger. Daarvoor ging het ere-
burgerschap naar oud-burge-
meester mr. A.G. Smallen-
broek (1981) en naar oud-wet-
houder mevrouw L.M. Ooster-
broek-Waagmeester (1986), de
enige vrouwelijke ereburgeres
in Waddinxveen.
De andere ereburgers zijn on
dernemer H. Verheul (I960),"
wijlen huisarts P. van der Lin
de (1960), prins Bernhard
(1961), wijlen architect P.D.
Stuurman (1961), wijlen nota
ris D.B. van der Most )1967),
wijlen burgemeester A. War-
naar Jzn. (1968), oud-burge-
meester C.A. van der Hooft
(1975) en wijlen gemeentese
cretaris H. Jenné (1976).
Het predikaat ‘Ereburger van
de gemeente Waddinxveen*
wordt slechts in zeer bijzonde
re gevallen door de gemeente
toegekend ‘als blijk van grote
waardering en erkentelijkheid
aan hen, die zich jegens de ge
meente -Waddinxveen in hoge
mate verdienstelijk hebben ge
maakt, alsmede als onderschei
ding aan burgers der gemeente,
die door hun grote en alge
meen erkende verdiensten op
enigerlei gebied zich die toe
kenning waardig hebben ge
maakt*.
Elke toekenning van het predi
kaat wordt aangetekend in het
‘Ereboek van de gemeente
Waddinxveen*, dat een vaste
plaats heeft in de raadzaal van
het gemeentehuis aan het
Raadhuisplein. Voorts wordt
bij de toekenning van het pre
dikaat ‘Ereburger van Wad
dinxveen* aan de begiftigde een
oorkonde en een zilveren ere
penning uitgereikt.
Tot 11 september 1981, de da
tum waarop oud-burgemeester
mr. A.G. Smallenbroek het
ereburgerschap werd toege
kend, werd ‘volstaan* met de
toekenning van ‘Erepenningen
der gemeente Waddinxveen*.
De term ‘ereburger* werd tot
deze datum niet gehanteerd.
WADDINXVEEN - De Waddinxveense vogelvereniging De
Vogelvrienden houdt de jaarlijkse tentoonstelling in het clubge
bouw van de duivensportvereniging De Sperwer (Stationsplein)
cello) en Ria Voskuilen (clave-
cimbel).
Van de Italiaan Benedetto Mar-
voor blokfluit en basso continuo
opreed. De motorrijder liep kneu- (clavecimbel met een versterkte
zingen en schaafwonden op. cello (1686-1739) wordt de sonate
Simon Pille heeft het raadswerk
nooit gedaan voor eigen gewin.
Toen hij in 1933 lid van de ge
meenteraad werd was hij als zove-
len werkloos. Hij kreeg f 2,50
presentiegeld voor de raadszittin
gen. Die werden prompt afgetrok
ken van zijn steunuitkering van f
11,20. Het was geen vetpot bij
het nieuwe SDAP-raadslid thuis,
vooral omdat zijn echtgenote
vond dat haar man er in die func
tie netjes uit moest zien: met een
schoon overhemd en knap in het
pak.
Het echtpaar had veel ellende en
armoede gezien en geleden. ‘We
hebben zwarte sneeuw gegeten',
zeiden ze wel eens. Praten met Si
mon Pille betekende steeds van
het ene naar het andere onder
werp overstappen. Hij tastte altijd
terug in een scala van herinnerin
gen, die allemaal steeds weer de
kleur van een grote sociale bewo
genheid droegen.
mede voor de vakbeweging in
Waddinxveen.
in Waddinxveen werd gehouden.
In een speciaal hoekje kan de
ruim een uur durende film, die in
1964 op initiatief van de muziek
vereniging Concordia is gemaakt,
worden bekeken. Bezoekers kun-
iten tijdens de informatiedag bij
heïxHistorisch Genootschap Wad-
<1 in ween een foto bestellen van
de vroegere papiermolen ‘De Be-
-f"---* r>--\ J -
de loop der eeuwen driemaal te
zijn herbouwd in 1909 definitief
werd afgebroken.
werden gesteld, kwam er een on
derbreking in het raadslidmaat
schap van Simon Pille. Dat wilde
allerminst zeggen, dat hij zijn po
litieke activiteiten staakte. In
Gouda hield hij contacten met
voormannen als Vorrink en Ne-
derhorst om zich te beraden wat
er na de Tweede Wereldoorlog
zou moeten gebeuren. Van zijn
huis uit werden de illegale partij-
geschriften verspreid.
Toen in 1942 het door de bezet
ters gestimuleerde Nederlandse
Arbeiders Front de verboden vak
bond kwam vervangen zorgde Si
mon Pille ervoor, dat iedereen
voor de eer bedankte. Het NAF
heeft in Waddinxveen nooit eenr
afdeling gekregen. In 1945 was
het een heel werk om de zaak
weer op te bouwen. En dat is ge
lukt. ‘Het was één van de mooiste
dingen die ik heb beleefd', liet Si
mon Pille zich geregeld ontvallen.
In datzelfde 1942 vorderde Si
mon Pille in overleg met het toen
malige college van Burgemeester
en Wethouders land bij de boeren
voor scheuring tot volkstuintjes.
Op deze manier konden 376 men
sen, die de voedselschaarste be
gonnen te voelen, aan een tuintje
worden geholpen, waarop zij hun
figen groente teelden. In 1946
kregen de boeren hun grond te
rug. Wie Simon Pille vroeg in
welke kwaliteit hij die grond des- kan je ineens voor een probleem
tijds vorderde kreeg altijd als ant- - J
woord te horen: ‘Als organisator'.
In 1958 werd Simon Pille naast
A. Oudijk wethouder onder bur
gemeester A. Warnaar Jzn. Toen
burgemeester C.A. van der Hooft
in december 1958 de voorzitters
hamer overnam bouwde Simon
Pille met hem samen voort op de
erfenis van Warnaar en de inmid
dels overleden wethouder Oudijk,
totdat het college weer werd aan
gevuld met J.A. Venema als wet
houder.
Simon Pille is acht jaar wethou
der geweest. In die periode was
voor hem alles belangrijk. Specia
le hoogtepunten wist hij eigenlijk
nooit op te noemen. Met Cor van
der Hooft werd wel veel gelachen.
Het college kwam bijvoorbeeld
met het vrij gewaagde voorstel ge
meentelijke voetbalvelden ook op
zondag te laten bespelen. Een
voorstel, dat Simon Pille zou ver
dedigen. Maar op het allerlaatste
moment zei de burgemeester:
‘Laat mij het maar doen als echte
gereformeerde'. Het voorstel haal
de het.
Simon Pille was er ook bij toen
ereburger prins Bernhard in 1961
de nieuwe Citosa-hal officieel
opende. Voor de gemeente nam
de PvdA-wethouder de honneurs
waar. Wat benauwend was echter
het moment dat Simon Pille de
gemeente moest vertegenwoordi
gen bij de viering van het rooms
katholiek kerkelijk jaar. Daar
spraken de bisschop en de deken.
Een plotseling ook wethouder Si
mon Pille, die hierop helemaal
niet gerekend had.
Op 93-jarige leeftijd kwam na een
kort verblijf in het Goudse Groe
ne Hart Ziekenhuis vorige week
dinsdag 16 november een einde
aan een lang, veelzijdig en werk
zaam leven.
‘Met dank en veel waardering
denken wij terug aan zijn grote
verdiensten voor de gemeente en
de Waddinxveense gemeenschap,
gedurende tientallen jaren', rea
geerde loco-burgemeester
K.W.Th. van Soest (VVD) op het
overlijden van de man die tot het
eind van zijn leven heeft gewoond
aan het Jan van Bijnenpad.
Ook zijn aan de Sniepweg wonen
de dochter A. Oudendijk-Pille en
schoonzoon J.H. Oudendijk kij
ken in dankbare herinnering terug
op het leven van hun vader en
schoonvader Simon Pille, deze
•maand twaalf jaar weduwnaar.
Zaterdagmiddag 20 november is
hij na het spelen van enkele socia
listische strijdliederen en een kort
woord van uitvaartleider C.H. de
Vries in rouwcentrum ‘Gouwehof
op de algemene begraafplaats aan
de Alberdingk Thijmlaan ter aar
de besteld.
‘Als... Als je in je levensstrijd
warmte om je heen hebt ver
spreid; als je iemand, die daar
treurt, hebt getroost en opge
beurd; als je hielp, waar je kon
aan wat warmte, en wat zon: als je
een goed voorbeeld geeft, heb je
niet voor niets geleefd', had Si
mon Pille boven de rouwkaart la
ten zetten.
Vanaf zijn ziekbed van een week
heeft hij zijn begrafenis tot in de
tails geregeld. Hij wilde geen
bloemen en geen toespraken. De
uitvaart werd onder andere bijge
woond door het vrijwel voltallige
college van Burgemeester en Wet
houders, (oud-)raadsleden van
PvdA en CDA en de oud-wethou-
ders A.H. van Gent (PvdA) en H.
Huizer (PCW). Oud-burgemees
ter C.A. van der Hooft stuurde
vanuit zijn woonplaats Doorwerth
een condoléancebrief.
‘Ik heb ellende geleden, ik heb
een rijk leven gehad', was de uit
spraak van Simon Pille toen er in
1970 na 37 jaar (1933-1970) een
einde kwam aan zijn raadswerk.
Na het wethouderschap voor de
PvdA was hij er in geslaagd nog
één keer met voorkeurstemmen in
de gemeenteraad (1966-1970) te
rug te keren. Hierdoor kon de la
tere PvdA-fractievoorzitter Marie
Boere pas een oeriode later zijn
entree maken als gemeenteraads
lid.
Bij zijn afscheid van het politieke
leven bijna een kwart eeuw gele
den werd Simon Pille benoemd
tot (zilveren) ereburger als blijk
van dankbaarheid en waardering
voor zijn verdiensten op maat-
schappelijk en sociaal gebied als-
kwam in 1983 naar Waddinxveen om Simon Pille in het zonne
tje te zetten in verband met zijn 60-jarig lidmaatschap van de
Oud-voorzitter Arie GroeneVelt van de Industriebond FNV Alphen aan den Rijn. Uit die tijd
stamt het volgende verhaal. ‘Het
was 1933. Bij de aanleg van de
spoorbaan waren ook Friezen en
Groningers betrokken. Eén van
die Friezen werd ziek. De dokter
zei dat het ongeneeslijk was en
dat-ie naar het sanatorium moest.
Maar de Raad van Arbeid gaf
geen geld voor een sanatorium
voor iemand, die bedlegerig was.
Toen heb ik een landelijke collec-
teactie opgezet onder de bouwar
beiders en ik kreeg een paar dui
zend gulden bij elkaar voor twee
en een half jaar sanatoriumver-
blijf. Zo’n sanatorium kostte f
550, per halfjaar'.
‘Ik ben toen naar zijn uitvoerder
gegaan, want die man had nog
recht op dertien vakantiebonnen
van zestig cent. Die uitvoerder
vroeg of hij verplicht was die bon
nen te geven. Ik zei: ‘Ja, dat is
zijn sociaal recht*. Toen zei die
uitvoerder weer: ‘Als het moet,
dan krijgt hij ze. Maar ik zou ook
iets anders kunnen doen'. En toen
betaalde hij een heel jaar verple
ging. Kijk, op zo’n moment moet
je de sociale rechten maar laten
varen. We konden die man bijna
drie jaar laten verplegen'.
In 1923 werd Simon Pille lid van
de toenmalige SDAP, van 1924
tot 1947 was hij afdelingspenning-
meester. Op 9 februari 1946 ging
bond toegestuurde maandblad
’Onze vogels’, een blad vol infor
matie over vogels en over vogels
houden en kweken en met prach
tige kleuren foto’s.
De toegang tot de tentoonstelling
is gratis. Op donderdagavond,
de puntenwaardering vrijdagavond en zaterdagmiddag
i. (jraajt het raj van avontuur waar
bij zeer vele schitterende prijzen
zijn te winnen.
uur), vrijdag 26 november (14.00 tot 22.30 uur met om 21.00
uuj^ie trekking van de grote verloting) en zaterdag 27 novem-
benfiO.OO tot 16.00 uur met om 15.30 uur de prijsuitreiking).
Misschien betekent een bezoek
aan de tentoonstelling wel de start
van een nieuwe hobby, die een
mens laat genieten van een stukje
beschermde natuur in of rondom
de woning.
Natuurlijk zijn er tijdens de ope
ningsuren veel ervaren vogelhou-
ders die een ieder met raad en
daad ter zijde kunnen staan.
Naast inlichtingen over vogels
kan men op de tentoonstelling ook
terecht voor inlichtingen over De
Vogelvrienden.
Het lidmaatschap kost slechts
ƒ48,- per jaar voor volwassenen en
voor de jeugd tot 18 jaar slechts
geheel een wedstrijdelement. Het ƒ36,-. Dit is inclusief het door de
gaat de leden om zo hoog moge- bond toegestuurde
lijk te scoren met de eigen ge-
kweekte vogels en misschien wel
algemeen kampioen te worden,
zodat dan het voor de liefhebber
felbegeerde bondskruis kan wor
den behaald.
Los van
geeft de keurmeester ook aan wat
er eventueel aan de vogel nog ver
beterd kan worden. Elke deelne
mer kan daaruit zijn conclusies
trekken en daarmee rekening hou
den in het volgende kweeksei-
zoen. Op dit moment is de uitslag
natuurlijk nog niet bekend, maar
gezien de ontwikkeling van de
laatste jaren en de successen die
de leden reeds behaald hebben op
de diverse tentoonstellingen zul
len er ongetwijfeld hoge punten
gescoord worden.
Door de medewerking van enkele
bedrijven is het bestuur van De
Vogelvrienden er in geslaagd een
aantrekkelijk prijzenpakket samen
te stellen. Medewerking werd ver
leend door Van Noort Transpor
ten en Verhuizingen, Assurantie
kantoor Verwey, Verwey Recrea
tie Zevenhuizen en Dierenspeci
aalzaak Het Beestenspul.
Er zijn ruim 400 vogels te zien,
zoals 65 kleurkanaries in tien
kleuren, 75 postuurkanaries in vijf
soorten, 40 zebravinken in acht
kleuren, 65 overige tropische vo
gels in 25 soorten, 40 gouldaman-
dines in zeven soorten, 20 gras
parkieten in zes kleuren, 20 Aga-
pomiden (dwergpapagaai) in 12
kleuren, 40 Australische- en Azia
tische parkieten in 19 soorten en
20 tropische duiven in acht soor
ten.
Er is gelegenheid vogels te kopen
WADDINXVEEN - In de Open
bare Bibliotheek in Waddinxveen
(Van Mecklenburg Schwerinlaan)
wordt woensdag 1 december een
ééndaagse informatiemarkt v.oor
ouderen gehouden. De markt
wordt die ochtend om elf uur offi
cieel geopend door Waddinxveens
burgemeester C.M. van der Lin
den.
De informatiemarkt, waarvoor
wordt samengewerkt met de Pro
vinciale Bibliotheekcentrale Zuid-
Holland, haakt in op het Europees
Jaar van de Ouderen 1993. Zo
wordt er op gewezen dat de bi
bliotheek er is voor grijs (oude
ren) en groen (jongeren). Dat be
tekent onder andere gegevens
over gezond leven, leeshulpmid-
delen, cursussen voor ouderen en
het lidmaatschap van de ouderen
bonden.
Lokale organisaties en instellingen
die zich op de informatiemarkt
presenteren zijn Boek-aan-huis-
dienst, de Vereniging Historisch
Genootschap Waddinxveen, Bel
bus Waddinxveen, De Zonne
bloem, De Vierstroom (kruiswerk
en maatschappelijke dienstverle
ning) en de Anne Frank-SOOS.
In de Openbare Bibliotheek is
ook de expositie ‘Stralend grijs' te
zien. Bijzondere activiteiten be
treffen op woensdag 1 december
de informatie door een gezinsver-
zorgster (11.30-13-30 uur), infor
matie door een wijkverpleegkun
dige (13.30-14.30 uur) en een de
monstratie volksdansen voor oude
ren (13.30-14.00 uur).
Gedurende de gehele dag kunnen
de bezoekers een oude film over
Waddinxveen van ongeveer dertig
jaar geleden bekijken. Deze rol
prent was een succes toen in sep
tember in de raadzaal van het ge
meentehuis de historische exposi- muziekuitvoering met het Trio Uccellini staat in het teken van
tie over het vroegere bedrijfsleven de barokmuziek. Het concert is toegankelijk tegen betaling van f
12,50 (CJP-houders en 65-plussers f 11,-).
bas, meestal een cello) in d ge
speeld.
Van Charles Dieupart is weinig
bekend. De tweede helft van zijn
leven - hij stierf in 1740 - bracht
hij door in Engeland. Zijn zes sui
tes voor viool of fluit en clavecim
bel (basso continuo) zijn opgedra
gen aan de Amsterdamse ’Ma
dame la Comtesse de Sandwich’.
Daaruit horen de concertbezoe
kers de suite in f. Een suite was
in die tijd een verzameling van
dansstukken zoals de Allemande,
Courant, Sarabande, Gavotte,
Menuet en Gigue. Zeer veel com
posities uit die tijd zijn op deze
manier opgezet.»
G.F. Handel béhoeft geen nadere
introductie. Van hem wordt ge
speeld de Allemande in F (HWV
476) voor clavecimbel solo. Van
de Fransman Marain Marais
(1656-1728) is een compositie be
kend die een galblaas-operatie be
schrijft. Hij was een virtuoos cel
list. Zijn werken voor cello en cla
vecimbel worden veelvuldig ge
speeld met een blokfluit. Dat was
overigen? in die tijd ook heel ge
bruikelijk. Van' hem wordt één
van zijn suites voor blokfluit en
basso continuo gespeeld.
Georg Phillip Telemann heeft een
immens oeuvre nagelaten, waaron
der twaalf fantasiën voor blokfluit
solo, zeer muzikale en virtuose
composities. Donderdagavond
speelt Vincent van den Ende de
Fantasia in g. Eveneens van Tele
mann hoort men de sonate in D
voor cello en basso continuo. Als
laatste werk staat op het program
ma de Sonata a Due voor blok
fluit, cello en clavecimbel van An-
thonio Vivaldi.
Ereburgers onder elkaar. Van links naar rechts wijlen dokter P.
en Waddinxveens oud-burgemeester C.A. van i'
mon Pille in hotel-café-restaurant De Unie (Kerkweg-Oost) zijn 90e verjaardag vierde. (Foto: Ar
chief - Sjaak Noteboom).
~l. van der Linde, wijlen S. Pille
der Hooft. De foto werd in 1990 gemaakt toen Si-
in Waddinxveen op donderdag 25 november (20.00 tot 22.30
ic^e trekking van de grote verloting) en zaterdag 27 novem-
n(iO -
De Vogelvrienden is een afdeling
van de Nederlandse Bond van Vo
gelliefhebbers. Ze is met bijna
100 leden één van de grotere af
delingen in Zuid-Holland. De
driedaagse onderlinge tentoonstel
ling telt dit jaar maar liefst 404
inzendingen. Voor de leden van
De Vogelvrienden is de tentoon
stelling het hoogtepunt van het
jaar.
Voordat de tentoonstelling don
derdagavond voor het publiek
wordt geopend, worden die vo
gels door acht bondskeurmeesters
beoordeeld en met punten ge
waardeerd. Hierdoor krijgt het
Waddinxveens eerste PvdA-wethouder Simon Pille
(1958-1966) en Waddinxveens (tot nu toe) laatste PvdA-wet
houder drs. Martin Kraaijestein (1982-1990). (Foto: Archief -
Sjaak Noteboom).
hij naar de oprichtingsvergadering
van de Partij van de Arbeid in
Amsterdam. Die datum vergat hij gemeenteraden buiten werking
nooit, omdat hij die dag 25 jaar
getrouwd was. Toen hij om twaalf
uur ’s nachts thuis kwam zaten de
gasten te wachten om het feest te
vieren.
In 1925 kreeg Simon Pille een
baan bij het bouwbedrijf van Jan
Reym senior. In een tijd dat het
al beroerd moeilijk was om aan
werk te komen. Zeker voor een
jongeman als hij, die als 'rood' te
boek stond. ‘Maar Jan Reym keek
enkel naar je handen', zei Simon
Pille eens.
Hoewel huizen er in Waddinx
veen nog staan, waarvoor hij ma
chinaal het houtwerk heeft ge
maakt is onbekend gebleven. In
die aanloop van de werkloosheids
periode had Simon Pille veel
steun van architect P.D. Stuur
man. Hij had waardering voor de
goede vakman die de overleden
Waddinxvener was.
In dat kader was hij er in de
werkverschaffing ook bij toen in
de Oranjelaan een fundering
moest worden aangelegd. ‘Die
fundering deugde daar toen al
niet. Die palen waren tekort. Het
was in die tijd dat het in Duits
land zo begon te rommelen. We
noemden die werkverschaffing
het ‘Roergebied*. Ze betaalden
meer dan in de werkloosheidsuit-
kering: 16 gulden*.
In 1933, midden in de crisistijd,
werd Simon Pille raadslid voor de
SDAP. Zijn fractie telde twee
man, hij was het jongste raadslid
en is dat tot de Tweede Wereld
oorlog toe gebleven. Simon Pille
werd de opvolger van Faviani, een
bekwaam raadslid want hij hield
een algemene beschouwing van
anderhalf uur geheel uit het
hoofd.
‘We hadden in Waddinxveen
maar 45 leden van de SDAP en
toch zaten we met twee man in de
raad: we kregen stemmen door
het vertrouwen dat we wekten
met onze houding tegenover enor
me sociale problemen*, vertelde
Simon Pille wel eens over die tijd.
Hij was van meet af aan één van
de politiek geïnteresseerde jonge
ren, die zich lieten voorbereiden
op het raadslidmaatschap door
mannen als De Miranda, Drees en
Eduard Polak.
Simon Pille ging in 1937 voor de
Amsterdamse Ballast Maatschap
pij werken bij de aanleg van de
rijksweg Utrecht-Den Haag. Toen
hij voor deze maatschappij werd
overgeplaatst naar de Domstad
wilde hij weg uit Waddinxveen.
Burgemeester P.A. Troost verhin
derde dat en bezorgde hem een
baan bij NV Auto-Industrie Ver
heul. Na drie maanden was hij
daar voorman. Hij heeft er tot
zijn 65e jaar als controleur ge
werkt.
Tot 1950 werd Simon Pille gesta
tioneerd bij Aviolanda en Fokker
in Amsterdam om de mensen
daar te leren autobussen te bou
wen. Hij bleef raadslid en kon die
combinatie van werkzaamheden
alleen volhouden door de onver-
Het Trio Uccelini. (Foto: Nederlands Impresariaat).
‘Ik heb maar doorgeborduurd op
de toespraak van de bisschop over
de samenwerking van de zuilen.
Later hoorde ik, dat de bisschop
het erg heeft gewaardeerd. Zo
komen te staan, waar je dan een
visie op moet hebben', vertelde
Simon Pille eens in een terugblik
op zijn wethouderschap.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen
van 1966 zette de PvdA Simon
Pille niet meer op een verkiesbare
plaats. De socialisten vonden het
na een raadsperiode van 33 jaar
welletjes. Geheel buiten medewe
ten van Simon Pille om voerde
zijn achterban de voorkeursactie
‘Stem no. 7 van lijst 1*. En met
363 voorkeursstemmen ging Si
mon Pille andermaal de gemeen
teraad in.
De laatste periode als gemeente
raadslid is Simon Pille overigens
niet in de kouwe kleren gaan zit
ten. ‘Ik heb alle fractievergaderin
gen bijgewoond en me steeds on
derworpen aan de partijdiscipline.
Maar het telkens ageren tegen het
beleid van het college en van de
burgemeester vond ik misplaatst.
Alles stokte er een beetje door. Ik
heb nooit anders gewild dan de
grootst mogelijke samenwerking.
Het gebrek daaraan in het tweede
deel van de jaren zestig heb ik fu
nest gevonden', verklaarde Simon
Pille in 1970.
‘Je hoorde de stemming van ‘de
burgemeester is een dictator*.
Och, kom, daar ben je als raadslid
zelf bij. Het college heeft nu een
maal vaak een heel andere visie
dan de raad, maar je moet probe-
rem elkaar te vinden. In de jaren
dat ik wethouder mocht zijn is er
veel tot stand gekomen. En het
stokte heus wel eens. Ook in het
college. Maar dat kwam nooit
naar buiten*.
WADDINXVEEN - Op de Abra- bestaat uit Vincent van den Ende
ham Kroesweg is een 24-jarige (blokfluit), Job ter Haar (barok-
Goudse motorrijder in botsing ge- r>- -
komen met een 51-jarige Wad
dinxveense automobiliste, die
plotselng vanaf een oprit de weg
zingen en schaafwonden op.
F’
