Op de Jan Dorrekenskade-West
kijken naar postroute van toen
MACHTELDERF
22 t/m 28
Speuren naar
sporen van Oud-
Waddinxveen
i 1
PAGINA 13
WOENSDAG 10 JUNI 1998 WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
Agnes
door HANS GEEL
van
Dwangarbeiders
De 118 jaar oude rooms-katholieke St. Victorkerk aan de Zuidkade.
(Foto: St. Victorparochie).
Zuidkade
enoemd naar de stichters van Waddinxveene in 1233 in de Waddinx-
(Foto: Archief Sjaak Noteboom).
Toen de Zuidplas werd droog
gemaakt, maalden 9 molens
het water in dit kanaal, ei
genlijk een ringvaart.
Coenecoop
gemaal (blauwe deuren).
Op nummer 59 vind je de Re
monstrantse Kerk uit 1836
achter het houten hek en de
leilinden. Dit zaalkerkje is
ook een monument. Let op de
gevelstenen; de eerste steen
werd gelegd door een voorva
der van mr. Pieter van Vol
lenhoven.
Ook kun je de tekst lezen:
‘Een is uw meester, namelijk
Christus, en gij zijt allen
broeders'. De windvanen op
het dak dragen de jaartallen
1834 en 1986 (stichtingsjaar
en restauratiejaar).
In de kerk is een preekstoel
uit 1780. Het doophek en het
orgel zijn uitgevoerd in de
Empirestijl uit de tijd van
keizer Napoleon. De eerste
dienst werd gehouden op 31
juli 1836.
Het huisje naast de kerk
draagt het jaartal 1831. Te
genover nummer 18 meerde
vroeger het passagiersschip
‘De Volharding' af, dat voer
van Amsterdam en Leiden
naar Gouda.
Ga nu richting Gouwe en sla
linksaf de Zuidkade op.
Langs de Zuidkade - vroeger
de Zuytgoudcade - zijn geluk
kig nog veel oude geveltjes te
vinden, vooral klok-, tuit- en
lijstgevels, ja zelfs enkele
houten gevels.
len.
Men herdacht zijn sterfdag
(21 juli) voor het eerst te
Marseille in Gallië. Zo werd
hij de patroon van de mole
naars.
De kerk is erg mooi van bin
nen. Er is een middeleeuws
kruis, een neo-gotisch altaar
van eikenhout en er zijn ge
brandschilderde ramen,
mooie zilveren voorwerpen,
voorstellingen over het lijden
van Jezus kruiswegstatie,
1856), de oorspronkelijke al-
taatschilderijen van de Am
sterdamse kunstenaar Jan
Dunselman en rijke gewaden.
Ook is-er een oud beeldje van
Maria met het Christuskind,
afkomstig uit de St. Janskerk
in Gouda. Het heet: Onze Lie
ve Vrouw van Waddinxveen
of ‘Maria in het Bloemendal1.
Dit gebied behoorde vroeger
bij de Bloemendaalse polder
die aan de overkant van de
Gouwe ligt.
Achter de pastorie is nog de
oude rooms-katholieke be
graafplaats. Aan de muur
van de wijkschool St. Jozef -
even voorbij de kerk rechts -
vind je het beeld van de
naamheilige van de school:
Jozef de timmerman met het
Jezuskind (1929).
ger Zuid-Waddinxveen.
Eerst passeren we het her
vormd wijkgebouw ‘De Hoek
steen' (1954) met een karak
teristieke klokkestoel, dan bij
de rotonde rechtdoor het
fietspad volgen langs de
Dreef.
Nu zijn we in het gebied van
de eerste bewoners van Wad
dinxveen. In 1233 was dit al
lemaal veenland en op 20
april van dat jaar werd door
Graaf Floris IV van Holland
een deel verkocht aan Nico-
laas van Gnephoek en zijn
vrienden Herbaren van Aal
smeer en Woubrecht.
Ze moesten deze grond be
bouwen. Alles stond beschre
ven in een ‘cope‘, een koop
brief. Hun gebied strekte zich
uit vanaf de Gouwe 6 voorling
het land in, dat is iets meer
dan 1 km en liep van de Jan
Dorrekenskade tot even voor
bij rijksweg A12 (Utrecht-
Den Haag).
Door turfsteken veranderde
het lander later in een bin
nenzee. Ir. J.A. Beijerinck
heeft de Zuidplas tussen 1825
en 1839 drooggelegd. Wij pas
seren rechts de ‘Negen zuilen'
van Herman Makkink (1987).
Na de zuiltjes rechtsaf de
Zuidplaslaan op. Voor de ron
de flat opnieuw rechtsaf. Dat
is het Herbarenerf. Wij vol
gen nu lanen die de namen
dragen van de eerste bewo
ners van Waddinxveen: Her
barenerf, Machtelderf, (over
het bruggetje) Nicolaaserf,
Ottoerf, Woubrechterf (links
van het water blijven).
Wij komen weer op de Zuid
plaslaan. Rechtsaf het fiets
pad volgen. We passeren -
rechts - de flat "t Suytende',
genoemd naar de vroegere be
naming van dit gebied ‘Tsuy-
tende van Waddinxveen' (de
flat heeft in het midden een
mooie patio).
Vergeten plek
De Remonstrantse Kerk uit 1836 aan de Zuidkade, achter houten hek en leilindes.
(Foto: Archief Fejagrafie Ton Bennemeer).
Het tegeltableau ‘Waddinx
veen 11 november 1944 -
Poort geopend, mond geslo
ten' is een geschenk van de
Rotterdammers aan de inwo
ners van Waddinxveen uit
dankbaarheid voor de red
ding van de gevangenen.
Ook hangen er enkele mooie
schilderijen van Waddinx-
veense dorpsgezichten en de
portretten van de vorstinnen
van Nederland: koningin Wil
helmina en koningin Juliana
- in de trouwzaal - en het be
kroonde schilderij van konin
gin Beatrix door Carla Ro
denberg (1995) in de raad
zaal. Overal in het raadhuis
zijn beelden en schilderijen
van hedendaagse kunste
naars te zien. Tevens vind je
in de voorhal twee vitrines
met oude voorwerpen.
En natuurlijk ligt in het
raadhuis de ambtsketen van
de burgemeester (1959) van
het dorp Waddinxveen.
Ook vind je er de oude indus
trieën nog die zo belangrijk
waren voor de opkomst van
Waddinxveen, zoals de hout
industrie. In de winter als
men niet kon vervenen, ging
men hout bewerken, meubels
maken en speelgoed. Helaas
zijn veel kleine bedrijfjes ver
dwenen.
Het huis op de hoek van de
Burgemeester Trooststraat
heet ‘Op de hei'. Hier stond op
een open plek langs de river
de hei) vroeger de asschuur
van het dorp; as werd als
mest verkocht ten bate van
de armen.
De houthandel op nummer 62
is er al vanaf 1900. Boven het
pand met ‘zagerij en schaver-
ij' prijkte tot 1867 de hout
zaagmolen ‘De Liefde'. Alle
molens langs de Zuidkade
zijn verdwenen, veelal ver
brand.
Aan de overkant van de Gou
we zie je de boerderijen in de
polder Bloemendaal. Omdat
Gouda geen veenpiassen in
de buurt wilde, is hier nooit
turf gestoken.
De boerderijen met hun rie
ten daken komen maar net
boven de dijk uit. Je ziet al
leen het bovenste raam: het
engelenvenster. Ze staan
langs de Henegouwerweg, ge
noemd naar Jan van Hene
gouwen, de Heer van Gouda,
die in 1331 de afwatering van
de Bloemendaalsepolder re
gelde.
Vroeger was er het jaagpad,
waarlangs het paard (het ja
gertje) liep dat de trekschuit
trok. Aan de Henegouwerweg
staat ook het nieuwe polder-
Het Machtelderf - genoemd
veense woonwijk Zuidplas.
Wij gaan niet verder de Dorp
straat af, ja letterlijk af, want
voor je zie je de Piasweg -
eens Suytentse wegh - in de
Zuidplaspolder.
Tot 1839 was hier één grote
watervlakte, door turfsteken
ontstaan: de Zuidplas. Dat
men bang was voor het op
rukkende water, blijkt wel
uit een oud rijmpje: ‘Grote
plas, grote plas, ik wou datje
drooggemalen was, want je
komt ons alle dagen stukken
van ons land afknagen1.
Voor de kerk gaan we linksaf
de Jan Dorrekenskade-West
op. Langs Waddinxveens
oudste meubelfabriek (1894) -
rechts - en de kerk van de
Christelijke Afgescheiden
Gemeente (1892), waarvan
oude Waddinxveners nog wel
zeggen: het kerkje van ds. De
Groot (hij was de stichter),
bereiken wij de Jan Dorre
kenskade.
Dit was de dijk van de Zuid
plas, genoemd naar de 13e
eeuwse eigenaar. Bij hoog
water en storm kreeg men
hier best natte voeten.
Over de kade liep de postrou
te naar Rotterdam. Als je
naar de huizen met de brug
getjes en de knotwilgen kijkt,
zie je hoe bijna heel Waddinx
veen er zo’n 50 jaar geleden
nog uitzag. Je snapt dat er
wel eens iemand naast een
bruggetje in het water ver
zeild raakte.
De eerste weg rechts is de Es-
doomlaan. Nu rijden we de
Zuidplaspolder in. Je merkt
het wel: de weg loopt naar be
neden. Hier heette het vroe-
Na de verkeerslichten het ka
naal volgend zie je links nog
een oude boerderij en rechts
naast het schoolgebouw en
huis nummer 1 het gemaal
dat in de plaats kwam van de
molens.
Dit dieselgemaal Van der
Breggen* deed dienst tot
1975, toen kwam het elektri
sche gemaal ‘Zuidplas' in de
buurt van de rijksweg.
Rechts zie je de mooie lande
rijen van de Zuidplaspolder.
Kun je je indenken dat lang
geleden de Gouwenaren hier
in de zomer zeilden en ’s win
ters schaatsten?
Wij rijden door tot de afslag
Coenecoop (rechts) en Zuid I
(links). Het bedrijvenpark
‘Coenecoop1 kreeg de oude
naam van dit stuk land. Het
werd in het begin van de 14e
eeuw op onwettige wijze aan
ontginners verkocht: een ge
waagde verkoop een coene
cope.
Linksaf Zuid I volgen en de
brug over naar de Apollolaan.
Links zie je het kerkje van de
Oud-Gereformeerde Gemeen
te in Nederland (1986) aan de
Mercuriusweg (Mercurius
was de Romeinse god van de
handel; Apollo de god van de
landbouw).
Op de Apollolaan vierde weg
rechtsaf. Dat is de Fortuna-
laan. Fortuna was de godin
van de voorspoed; denk maar
aan het woord fortuin, dat be
tekent: geluk).
St. Victorkerk
Aan het eind rechtsaf de
Schaepmanhoeve op. De au
toweg - links - heet naar ir.
J.A. Beijerinck, die de Zuid
plas drooglegde.
Voor het water rechtsaf is de
Troelstrahoeve. Links over de
eerstvolgende brug zie je ‘De
Morgenster', een kerk van de
Centrale Hervormde Ge
meente, modem van architec
tuur met een bijzondere klok
kentoren. In het gebouw is
een pijporgel uit 1896 ge
plaatst.
Voor de kerk bevindt zich een
eilandje, dat de naam draagt
‘De vergeten plek' met daarop
een kunstwerk ontworpen
door Eline Ouwendijk om het
laagste polderwaterpeil van
de wereld (7.10 beneden Nor
maal Amsterdams Peil) aan
te geven.
De schepraderen zijn afkom
stig van een uit 1875 date
rend gemaal, dat aan de He
negouwerweg stond en tot
1992 dienst deed voor de pol
der Bloemendaal. De brug
naar het eilandje is geba
seerd op de gevel van het ge
maal.
De naam ‘De vergeten plek'
heeft te maken met het feit,
dat pas onlangs het bijzonde
re van dit punt is vastgesteld
en wil tegelijk zeggen: dit is
een tijdloos plekje. De linden
werden in 1996 geplant door
de toenmalige burgemeester
C.M. v.d. Linden.
We laten ‘De vergeten plek'
achter ons en keren terug
naar de Zuidplaslaan via de
Mina Druckerhoeve. Steek
voorzichtig de Zuidplaslaan
over. Linksaf de Zuidplaslaan
tot de Dreef volgen.
Halverwege kan je rechtsaf
slaan de Graanakker in tot
De Akker, waar de ‘Voetbal-
keeper' staat, een bronzen
beeld van J. Bakker (1985).
Achter de ronde flat - rechts -
staat aan de Havikhoek de
openbare Dick Brunaschool
met het beeld van een ‘Zitten-
WADDINXVEEN - Zoals
vorige week bericht heeft
de gemeente Waddinxveen
de tweede druk laten ver
schijnen van de brochure
’Speuren naar sporen van
Oud-Waddinxveen’, een
door Hans Geel met name
voor jongeren beschreven
fietstocht van 15 kilome
ter, die overigens ook
(deels) te voet kan worden
afgelegd.
De Waddinxvener, sinds
1960 werkzaam in het
Waddinxveense onderwijs,
adjunct-directeur van het
Coenecoop College (DreeD,
vice-voorzitter van de Ver
eniging Historisch Genoot
schap Waddinxveen
(HGW). declamator bij de
jaarlijkse Dodenherden
king bij het oorlogsmonu
ment op het Stationsplein
en auteur van ’Niet onge
merkt voorbij - Waddinx
veen in oorlogstijd 1940-
1945’, zette de fiets- en
voettocht op om het Gou-
wedorp te ontdekken.
De eerste uitgave van de
brochure stamt uit 1983
toen Waddinxveen het
750-jarig bestaan vierde.
Het werd tijd voor een
nieuwe uitgave, omdat de
tegenwoordige herken
ningspunten hier en daar
wat zijn veranderd.
’Speuren naar sporen van
Oud-Waddinxveen’, waar
van vorige week het eerste
deel werd gepubliceerd, is
in de eerste plaats voor
jongeren bedoeld, maar
biedt ook ouderen een wa
re ontdekkingsreis in de
eigen gemeente Waddinx
veen, ontstaan toen Graaf
Floris IV van Holland op
20 april 1233 stukjes
grond verkocht aan een
groep ondernemende kolo
nisten.
Het is een ontspannende
en verrassende fiets- en
voettocht door Waddinx
veen. Vandaag het tweede
en laatste deel.
Het voormalige gemeentehuis nu kantoor - aan de Zuidkade.
(Foto: Archief Sjaak Noteboom).
de eekhoorn'
Berck.
Rechtsaf de Dreef volgen tot
de ‘Wokkels', die officieel he
ten ‘Getordeerde torens' van
Herman Makkink (1987). Het
fietspad komt uit op de Twee
de Bloksweg (de polder is in
blokken verdeeld).
Kijk je vanaf dit punt naar
het kantoorgebouw tegenover
de ‘Wokkels1, dan zie je aan
de meest linkse gevel de let
ters NAP met drie golfjes er
onder. Begrijp je nu hoe diep
Waddinxveen onder de zee
spiegel ligt?
Links de Tweede Bloksweg
op, fietspad onder spoorbrug
nemen, bij fietslichten links
de weg oversteken en aan de
overkant onder het spoor
door weer terug.
De eerste weg rechts is de Vij-
verlaan. Aan het einde van de
Vijverlaan rechtsaf de Eiken
laan in (niet de Puttelaan ne
men). Met de bocht mee on
der langs de dijk tot waar het
fietspad omhoog de dijk op
gaat.
Vroeger beukte het water van
de Zuidplas tegen het dijkli-
chaam. Nu beschermt de dijk
van de Jan Dorrekenskade de
bewoners van de woonwijk
’de Sniep’ - links - tegen het
water van de veenpias erach
ter.
De Petteplas (Sniep is een
oud woord voor puntig toelo
pend land; nog te zien aan de
vorm van deze woonwijk).
Aan het eind van de dijk ne
men we het pad omhoog de
dijk op en komen weer bij de
Esdoomlaan.
Rechtsaf is de Esdoomlaan.
Rechts zien we het water van
de kleine Putte of Pet kuil),
die zich tot het begin van de
jaren dertig bijna tot de Ka
naalstraat uitstrekte. Na de
inpoldering van de Zuidplas
is door vervening deze plas
nog ontstaan. Links ligt het
oude kerkhof.
De eerste weg links is de
Kerkweg. Hier zijn we weer
op de Kerkweg - in de 13e
eeuw eigendom van Jacobus
van Zevenhuizen -, die oude
straat met z’n mooie huizen
links en rechts.
‘Met beladene vrachtwagens
stapvoets rijden1, was hier
eens de verordening. Toen
Anna C. Brouwer in 1801 de
tekening van ‘Het dorp Wad
dinxveen* maakte moet ze
hier ergens gezeten hebben.
Rechts lag toen nog de Putte-
plas.
In het grote huis op nummer
7a woonde vroeger de hoofd
onderwijzer. De school stond
toen naast het huis, nu erach
ter.
Iets verder werd op 7 januari
1937 een boom geplant ter ge
legenheid van het huwelijk
van prinses Juliana en prins
Bernhard.
Ook ter gelegenheid van het
huwelijk van koningin Beat
rix en prins Claus - op 10
maart 1966 - werd een boom
geplant. Hij staat aan de
Prinses Beatrixlaan.
Wij rijden tot de T-splitsing
(schandbord) en gaan linksaf
en meteen weer linksaf. Dat
is de Kerkstraat. Wat is hier
nu te zien, zul je zeggen.
De Kerkstraat is de oudste -
met ijsselsteentjes - bestrate
straat van Waddinxveen.
Hier woonden de notabelen:
de schout, de notaris, de do
minee en de schoolmeester.
Hier stond ook het armen
huis. Een schoolgebouw is er
vanaf 1581, al stond de school
eerst links en nu rechts aan
de Kerkstraat ('Kreater').
Ook de middeleeuwse ‘St.
Petruskerk' uit ongeveer
1300 stond hier ooit, tegen
het kerkhof aan (einde Kerk
straat). Helaas, in 1838 werd
zij afgebroken, nadat de
Brugkerk was gebouwd.
Na die tijd zei men ook: ‘Bij
de brug zijn de levenden in de
Brugkerk); op het oude dorp
de doden op het kerkhof)'.
Gelukkig hebben wel wel een
afbeelding van de kerk. Op
die tekening van Anna Brou
wer, anno 1801, zelfs de oude
Tinnebomen' lindebomen)
langs het kerkhof staan erop
(en het wapen met de sleutels
van Petrus).
Aan het einde van de Kerk
straat rechtsaf de Kerkweg
op. Rechts is het oude kerk
hof dus. ‘Memento Mori‘ staat
er op het gebouwtje. Dat bete
kent: Gedenk te sterven.
Het kerkhof is vrij toeganke
lijk, als je je maar rustig ge
draagt. Links is een hekje.
‘Nederlandse oorlogsgraven',
staat erop.
Als je op de begraafplaats
bent, zie je meteen rechts fa
miliegraven met bekende
Waddinxveense namen. Op
het hekwerk om de grafste
nen staan gevleugelde tijd
glazen of zandlopers, ze wij
zen ons erop dat het leven
voorbij gaat.
Helemaal achteraan op de be
graafplaats - aan het eind
van het middenpad - zijn de
vier oorlogsgraven: Daar ligt
ook de verzetsman Toon Pille,
die op 30 september 1944 - 23
jaar oud - langs de Goudse
Parallelweg door de Duitsers
werd doodgeschoten.
Ga je midden op het kerkhof
staan en kijkje over de Pette
plas naar de hefbrug, dan
krijg je een indruk hoe groot
en breed het land was van de
eerste bewoners van Wad
dinxveen.
De lengte vanaf de Dorp
straat - achter je - tot de brug
is 6 voorling (ongeveer 1.250
meter), de breedte van het
land van 1 hoeve was iets
meer dan de totale lengte van
het kerkhof 30 roe (onge
veer 113 meter).
Wij vervolgen de Kerkweg
(langs rotonde) richting
spoorlijn. Vroeger was de
Kerkweg een modderig paad
je tussen plassen, waar de
wandelaar bij avond z’n eigen
licht moest dragen.
Wie het niet had, kreeg een
boete van 42 stuivers. Ja,
zelfs kon je ‘opperkleed1 wor
den afgenomen.
Na de spoorwegovergang
rechtsaf het Stationsplein op.
Als je linksaf zou gaan kom je
bij de hervormde Immanuël-
kerk (1964). Er is daar een
glas-in-lood raam van Toon
Hendriksen ‘Het kruis in de
wereld'.
Als je rechtdoor zou gaan
kom je in de Passage bij de
Kruiskerk (1929). Ook hier
hangt nu een nieuwe klok,
omdat de oude in de oorlog is
weggeroofd.
Op de klok staat: ‘1943-1949.
De vijand kwam, De vijand
nam, De klok uit deze toren,
God sloeg met kracht Des vij-
ands macht. Lof doe ik nu ho
ren!'.
Het gekleurde lichtraam
(1971) in de gevel toont een
stralende zon, symboom voor
het woord van God. Verderop
in de Passage staat de ‘Om
kijkende jonge vrouw', een
beeldje van M. Ravenswaay
(1979). Binnenkort zal hier
het nieuwe winkelcentrum
‘de Passage' verrijzen.
NS-station
SLOT.
HET EERSTE DEEL VAN
’SPEUREN NAAR SPO
REN VAN OUD-WAD
DINXVEEN’ STOND IN
HET WEEKBLAD VOOR
WADDINXVEEN VAN
WOENSDAG 3 JUNI 1998.
Ook op de beide hoeken van
de Jan Dorrekenskade staan
mooie oude woonhuizen. Als
al deze woningen konden pra
ten, zouden ze heel veel kun
nen vertellen, maar zeker het
verhaal van 10 november
1944 toen in de late avondu
ren een onafzienbare rij Rot
terdamse mannen voorbij
strompelde.
Ze waren door de vijand ge
vangen genomen om in Duits
land als dwangarbeiders te
werk gesteld te worden. De
mensen hier waren veront
waardigd en zetten spontaal
deuren en poorten open, zo
dat zo’n 700 mannen konden
vluchten.
Wij naderen het oude raad
huis en de hefbrug over de
Gouwe. Op nummer 9 woon
de eens ‘Jantje met de gouden
hoed', een bijnaam voor de
rijke heer J. v.d. Torren en in
het oude raadhuis nummer 8
de edelachtbare heer K. v.d.
Torren, raadslid en wethou
der.
Wij keren terug naar het ge
meentehuis (links is het
Raadhuisplein). In het ge
meentehuis staat nog een 17e
eeuwse geldkist en een wees-
kast uit 1709 met drie sloten
voor de sleutels van de arm-
meesters uit de Ambachten
Zuid-Waddinxveen, Noord-
Waddinxveen en Bloemen
daal. Het opschrift luidt: ‘t
Recht van t opene der wees-
kasse is voor den armen 6
stuyvers...'.
Ook zijn er twee oude trom
mels met het opschrift ‘I.C.
van Belle Weduwe Reepma
ker Vrouwe van Noordwad-
dingsveen' en Voor het Va-
derlandscz Genootschap van
Wapenhandel te Waddings-
veen' (18e eeuw).
Wij lopen rechtdoor over het
Fortunapad. Links zie je de
middeleeuwse Alpher Wete
ring weer. Je komt nu bij de
rooms-katholieke St. Victor
kerk van de architect E.J.
Margry.
Aan de spitstoelopende ra
men zie je dat de kerk ge
bouwd is in neogotische stijl.
Die bouwsels tussen de glas-
in-lood-vensters heten steun
beren.
Let eens op de mooie voor
deur. Zoals je merkt, moesten
de rooms-katholieken vroeger
genoegen nemen met een
plekje ver buiten het dorp.
De kerk werd op 27 oktober
1880 ingewijd en heet naar
St. Victor, een christen-sol-
daat uit de tweede eeuw die
weigerde aan de afgoden te
offeren en daarom vermor
zeld werd in een bakkersmo-
Het monument voor de oor
logsslachtoffers - met een
obelisk of gedenknaald - werd
vlak na de Tweede Wereld
oorlog bij het Stationsplein
neergezet als een herinnering
aan 1940-1945: Voor hen die
vielen - Van hen die bleven'.
Het is op 5 mei 1947 onthuld.
Even voor het laagstgelegen
station van Europa - onge
veer vijf meter beneden de
zeespiegel - staat het beeld
‘Wachtende reizigers' van
W.G. v.d. Hulst (1984).
De eerste trein reed hier op 7
oktober 1934. Voor de aanleg
van de spoorlijn werd de Pet
teplas gedeeltelijk droogge
legd.
Linksaf na Stationsplein is
de Stationstraat. Meteen
rechtsaf komen we op de Jan
Dorrekenskade. Hé, daar is
hij weer, de Jan Dorrekens
kade.
Toen hier nog geen spoorweg
was, liep de kade van de Gou
we tot aan de Donderdam bij
Moerkapelle. Als je doorrijdt,
zie je rechts van je het War-
naarplantsoen met de vele
dieren.
De huizen links staan in het
hoogheemraadschap van
Rijnland, het plantsoen ligt
in het hoogheemraadschap
van Schieland. Een hoog
heemraadschap is een water
schap - met polders - waar
over hoogheemraden het be
stuur hebben onder leiding
van een hoofdpolderbestuur
met als hoogste bestuurder
een dijkgraaf.
Vroeger mocht je hier op de
kade niet komen. Er liepen
alleen koeien en er waren
hekjes om de wandelaars te
gen te houden.
De eerste weg rechts is de Ka
naaldijk, voorzien van een
fietspad. Tot 1969 was in dit
kanaal het zwembad; wie al
een beetje kon zwemmen
mocht ‘tussen touw en vlon
der'.
WADDINXVEEN - ’Speuren naar sporen van Oud-Wad-
dinxveen’ begon vorige week bij het raadhuis op het
wijde zandkleurige Raadhuisplein en eindigde op de
hoek Dorpstraat-Veenkade.
I 5
5
v
i
