Heen en weer, met de pont
van oever naar oever
Wim Verwoerd maakte kunstwerk voor nieuw kerkplein
'Blij dat het op een
openbaar plein staat'
Twee keer Wim Verwoerd: tijdens de onthulling van het kunstwerk door pastoor Ameling en thuis werkend aan een nieuw object.
(Foto's: Cicero)
(Foto: Ad van den Herik)
Veerpont het Paddegat maakt zich op voor de zoveelste oversteek.
r
moet 'nemen'.
Attractie
Achteruit de pont op in Moordrecht.
aangewezen op een pont. Heen
en weer, van oever naar oever.
Veren in Midden-Holland:
Woubrugge-Roelofarendsveen
(fiets)
Rijnsaterswoude-Oude Wete
ring (auto)
Noorden-Meije (fiets)
Bleiswijk-Zevenhuizen (fiets)
Nieuwerkerk aan den IJssel-Kor-
tenoord, Scoutinggebouw (voet)
Nieuwerkerk aan den IJssel-Ou-
derkerk aan den IJssel (fiets)
Gouderak-Moordrecht (auto)
Gouda Goverwelle-Gouda Stein-
sehout (voet)
Bergstoep-Streefkerk (auto)
Schoonhoven-Gelkenes (auto)
Ameide-Lopik (fiets)
Woerden-Zegveld (fiets)
BOSKOOP/BODEGRAVEN - Best verguld is beeldhouwer Wim
Verwoerd (45) met de plaatsing van zijn kunstwerk op het plein
van de R.K. kerk in Boskoop. Sinds het op zondag 25 juni is
onhuld waren er slechts lovende reacties te horen. Een goede
keuze dus en een mooie gelegenheid voor een ontmoeting met
de maker.
natuursteen. "Maar ik heb het
gevonden in Amsterdam", vertelt
hij. "Daar staat het Droogbak-
gebouw uit 1833 (van architect
Dudok), niet ver van het Centraal
Station. Er moest een stuk van
gesloopt worden voor een par
een
fundament van enorme blokken
route er niet onder. Op weg
naar Rijnsaterwoude blijven we
zicht houden op het Braasse-
mermeer dat een heuse armada
aan zeilboten verstouwt. Via
Langeraar rijden we richting
Papenveer. Hè, zo'n naam doet
vermoeden dat we nog een keer
aan boord gaan. Maar daar
voor zijn we 'even' te laat. Het
ruim duizend inwoners tellen
de buurtschap heeft haar naam
inderdaad te danken aan een
pontje dat vroeger op de rivier
de Aar voer. Niet zonder reden.
In 1822 werd de katholieke kerk
in Korteraar opgeheven, waar
door de 'Papen' voortaan kerk
ten in Langeraar, aan de over
kant van de Aar. En dus waren
een open dag. Hans kwam mee
en zag in één oogopslag dat het
werk, hoewel het nog niet af was,
geknipt was voor het kerkplein.
En dat is het ook. Toen moest
het snel af en de laatste weken
hebben we er hard aan moeten
werken. Het beeld van de ri
vier de Meije past perfect bij de
naam van de parochiefederatie,
"De andere oever is daarginds
en deze hier is hier. De oever
waar we niet zijn, noemen wij
de overkant..." Tja, begin jaren
zeventig wijdde de excentrieke
zanger, liedjesschrijver en dich
ter Drs. P. zelfs een lied aan
veerponten. En dat was nou
precies de periode waarin veel
heen- en weerboten juist uit de
vaart werden genomen. Dat ge
lijst, daardoor is het donkerder
van kleur."
Aan het werk is hij in 2002 be
gonnen en het vorderde lang
zaam, tot de Boskoopse parochie
in beeld kwam en het wilde ko
pen. Wim Verwoerd: "De vrouw
van Hans Korver was bij mij
op cursus geweest en daarom'
kreeg ze een uitnodiging voor
dan 200 overzetveren. De popu- Op de Boddens Hosangweg in
Woubrugge maakt de pont net
een sierlijke draai en knuffelt de
steiger liefdevol. De boot draagt
dezelfde naam als het water dat
zij bevaart: het Paddegat. Het
van lang geleden. Toch
Droogbakgebouw
In de beginjaren als beeldhouwer
kon Verwoerd van de kunst niet
leven, het was dat hij zijn bedrijf
verkocht had. Hij stortte zich met
passie op zijn nieuwe stiel, las
alles wat los en vast zat en leerde
zo veel bij. "Ik heb ook geleerd
van het les geven", erkent hij. "Je
doet er ideeën door op." Steen
is voor hem mooi materiaal. Hij Neslaan is gemaakt van Belgisch
pakt een willekeurige klomp op
en kijkt even. "Zit een vogel in,
of een zeehond", ziet hij meteen.
Verwoerd werkt momenteel aan
een werk van blauw graniet dat
komt uit Zuid-Amerika. Een ta
melijk unieke steensoort.
Het in Boskoop geplaatste kunst- keergarage. Dat gebouw had
werk bij de kerk aan de A.P. van
lariteit van de pont zit in de lift,
de lijst groeit nog steeds. Dat is
voor een belangrijk deel te dan
ken aan de in 1982 opgerichte
Vereniging Vrienden van de
Voetveren (www.voetveren.nl). lijkt iets
Die ijvert voor fiets-en voetveren komt het kinderliedje weer bo-
die onderdeel uitmaken van een
netwerk van wandel- en fietspa
den. Ook Midden-Holland kent
tal van ponten en
Belgisch hardsteen en de slopers
hadden die brokken gewoon in
de container gegooid. Ik kon het
zó meenemen, al viel dat niet
mee want het woog ruim an
derhalve ton. Ik heb nog meer
stukken liggen. Dat blok heb ik
ruw in de vorm uitgehakt en
die structuur heeft de onderkant
nog. De bovenkant is glad gepo-
Levend Water. Voor de onthul
ling preekte pastor Ameling over
Johannes de Doper. Heel toepas
selijk. Ik ben blij dat het werk niet
door een particulier is gekocht
maar dat het op een openbaar
plein staat" Verwoerd werkt ab
stract maar zoekt wel altijd na
tuurlijke vormen. Het geven van
cursussen en workshops vult een
REGIO - Geen zin in een overvolle camping, wars van hoge ho
telrekeningen, moe van het opbieden tegen buren en vrienden
over de zoveelste verre bestemming? Of gewoon ontsnappen
aan files en vakantiestress? De oplossing is even simpel als voor
de hand liggend: blijf in de vakantie lekker thuis. Vermaak je
in je eigen omgeving. Daar valt genoeg te beleven. Voor de regi
onale nieuwsbladen van het Groene Hart gebruikt Ad van den
Herik het water als inspiratiebron voor vakantie vieren naast
de deur. Dat doet hij in een serie van vijf verhalen. Vandaag:
'Fietsen met de pont'.
beurde vanuit de gedachte dat
de aanleg van nieuwe bruggen
en wegen de ponten overbodig
zou maken. Maar ondanks de
huidige infrastructuur zijn de
veren niet weg te denken uit het
Hollandse polder- en rivieren
landschap. Sterker nog, de heen
- en - weerboten kennen een op
merkelijke wederopstanding.
Nederland telt momenteel meer
"In de spits kan het hier best
druk zijn", legt de 'kapitein' uit,
terwijl wij 60 cent per rijwiel
neertellen. Dat automobilisten
niet omrijden via Leimuiden
en Alphen aan den Rijn, is be
grijpelijk. De omweg telt de
nodige kilometers, terwijl de
wachttijd voor de pont luttele
minuten bedraagt. De overtocht
zelf vreet ook geen tijd. Het
water van het Braassemermeer
heeft amper tegen de steven
geklotst of de rood-witte slag
boom gaat omhoog en de pas
sagiers vervolgen hun reis aan
de overkant.
In Oude Wetering eindigt de
veerpret. Jammer, maar geluk
kig lijdt de fraaiheid van de
Wie trouwens wil uitpuffen en
wat nuttigen, moet nog even
aan de Woubrugse kant blijven,
op het terras naast de aanleg
steiger. Op de kaart prijken kof
fie, thee, frisdrank en ijs. Wij
pedaleren verder en na amper
vier kilometer stuiten we op de
tweede attractie van de tocht:
de pont naar Oude Wetering.
Ook dit veer kleurt geel. Het
zet niet alleen voetgangers en
fietsers over, de boot ruimt ook
(Foto: Ad van den Herik) plaats in voor een aantal auto's.
Mooi creatief werk zou je den
ken, maar na een aantal jaren
was hij het zat. "Het was dode
lijk vermoeiend. Altijd laat, altijd
haast. Het reizen breekt je ook
op. Ik kreeg lichamelijke klach
ten en ben gestopt. Heb het be
drijf van de hand gedaan en liet
me inschrijven voor de Kunst
academie. Het toelatingsexamen
bestond uit het maken van een
schilderij. Ik heb van jongs af
geschilderd en werd toegelaten
maar ik heb de opleiding niet
helemaal afgemaakt." Wim Ver
woerd legt uit dat de opleiding
bestond uit kunstgeschiedenis,
schilderen en tekenen en tenslot
te ruimtelijke vormgeving. Daar
onder kun je het beeldhouwen
verstaan. En daardoor voelde hij
zich ook het meest aangetrokken,
maar beeldhouwen is geen echt
vak en Verwoerd hield het voor
gezien. Nog steeds is beeldhou
wen geen echt vak en het wordt
nergens onderwezen, maar Ver
woerd voorspelt dat het weer
terug komt. Steeds meer mensen
houden zich er mee bezig.
Na de afgebroken opleiding be
gon hij een eigen atelier in 1993.
In 1990 was Verwoerd verhuisd
naar Bodegraven en stak hij veel
energie in het opknappen van de
boerderij en de aanleg van een
tuin. Het bloed kruipt waar het
niet gaan kan en Verwoerd kan
niet nalaten zijn gast even rond
te leiden over een enorm terrein,
deels ingericht als Engelse tuin,
groentetuin en heemtuin. Hij
heeft ook plannen voor een beel
dentuin maar dat mag nog even
niet van de gemeente wegens het
bestemmingsplan. Maar wat in
het vat zit...
Achteruit
De pont tussen Moordrecht en
Gouderak beschikt over één
laadklep en biedt plaats aan
maximaal twee motorvoertui
gen. Wie hier met de auto de
Hollandse IJssel oversteekt,
moet over de nodige stuur
manskunst beschikken. Op de
veerstoep moet de auto namelijk
achterwaarts de pont op worden
gereden. Dan kom je aan de
andere kant makkelijker naar
boven. Tuf je in Moordrecht on
wetend vooruit de pont op, dan
wacht je in Gouderak een steile
helling die je in z'n achteruit
Hij woont niet in Boskoop, maar
in de gemeente Bodegraven
(Zegveld) aan De Meije. Laten
we dat even rechtzetten. Schit
terende omgeving, mooie oude
boerderij en een zee van - groene
- ruimte. Een voormalige stal is
verbouwd tot royaal atelier waar
zijn cursisten aan de slag kun
nen maar als het lekker weer is
kan er buiten gewerkt worden.
Omschreven we zijn kunstwerk
eerder als 'een waterbekken als
een doopvont, in de vorm van
een schelp' dan klopte dit ten
dele. Met het grillig gevormde
waterbekken heeft Verwoerd het
meanderen van de rivier de Meije
willen verbeelden. Maar dat het
gaandeweg wat op een schelp
ging lijken, erkent hij ook.
De boomlange Verwoerd komt
oorspronkelijk uit het waterrijke
Vinkeveen waar hij, na een op
leiding aan de Tuinbouwschool
in Aalsmeer, een bloemen- en
plantenbedrijf begon. Geen ge
woon bedrijf maar één die zich
specialiseerde in presentaties op
tentoonstellingen en beurzen in
binnen- en buitenland. Wie een
bijzonder arrangement wenste
was bij Verwoerd aan het goede
adres. Hij heeft zelfs eens de
'Groene Draeck' (het jacht van de
vorstin) vorm gegeven.
Beeldhouwen
wij de enige twee opvarenden
blijken te zijn. Terwijl hij de tros
los gooit en de decibellen van de
motor opschroeft, legt de veer-
exploitant uit dat hij het niet
alleen van dagjesmensen moet
hebben. "Er zijn heel wat men
sen die voor hun woon-werk-
verkeer gebruik maken van de
pont. En veel scholieren laten
zich dagelijks overzetten. Maar
inderdaad, in de zomer moet ik
het ook hebben van de dagjes
mensen."
belangrijk deel van de dag. Tij
dens een zomerseizoen krijgt hij
zo'n 500 cursisten over de vloer
en dan wordt er flink gewerkt.
Ook met het warme weer van de
laatste weken. Zijn atelier heet
'In de blauwe wereld', gevestigd
op het adres Meije 300 op de
kruising naar Zegveld. Telefoon
0172 - 685489.
ven drijven. 'Schipper mag ik
overvaren, ja of nee?' We hoeven
niet te zingen om te weten dat
pontjes. De het antwoord ja is. Al tweeën-
voetverenvereniging heeft zelfs halve eeuw verbindt hier een
een paar fietstochten gekoppeld veerboot de beide oevers, Wou-
aan enkele oversteken. brugge met Roelofarendsveen.
Vroeger een roeiboot, nu een
Motorpont t t L
K stalen motorpont. Het gele vaar-
Vanuit Alphen aan den Rijn is tuig is het hele jaar in bedrijf,
er zo een. Die laat fietsers vanaf "Gaat het goed met de klandi-
het NS-station 31 kilometer trap- zie?" vraag ik de 'ferryman' als
pen, inclusief twee overtochten.
De eerste is al na acht kilometer.
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
PAGINA 13
Door Cees Bakker
WOENSDAG 19 JULI 2006
