wr.
U4
ABD.
Nieuws en Advertentieblad voor Gouda en Dnislrekeii.
f ir Ï880.
BUITENLAND.
Woensdag 13 Sqtteiiter.
ÏEX
MG
ikt
rk
c. rost,
ieluus,
BnHeulautfsch overzicht.
terende
r EENK
HNKEL,
ige«*
'"EERDE
le
raken
ItffdAy
handelaar
□gerichte
matreten
1, Markt,
W».
ÏEANKftWX I
,ttflaéti"feeft#ekü<jp Md iMffiikiiftbMe, die
veel overeenkomst had met W“tóhdMHoOl.
burgerpot
Zesthaven
of eerder
in een
bjj den
m te be-
publiek
ren van
IN, welke
rd wor-
Parijscbe
Nuancea
rden zon-
■verfd en
a blijven,
het ook
Witten wë-VOor’tijdpaehearrigteiiiiMerraadboudéu?"
Zoo gezegd, zoo gedaan. In éeu oogwenk hndtteh
zee onderofficieren rondom eed tafel plaats genomen.
-De laatste pteau Werd ingenoineu door ’hem, die de
rol tan maarschalk Mac MaÜón verrolde en die mei
een schorre eu militaire stem de zitting geopend
verklaarde.
Ik drong mij nog meer in tmju'hoek terug, liet
de koifskarbouade ruinen en Was geheel en al gehoor.
De eerste die het woord nam, sprak ais minister
van openbare werken. Met den meeaten ernst sprak
hij over den aanleg van een spoorweg. Zijn colligas
rookten onderwijl sigaretten. De méarécbalk Ihittórde
wel, maar scheen er niet’veel rsafte begrijpen; tUsschén
beide maakten hij ben teekfeu met het' hoofd.
Dit duurde ongëfeer een kdartier, wattrna de mi
nister vari'-birmenlandsche zaken, financiën, onderwijl
en jiistrtie hunne rapporten Uitbrachten. De'ernst
waarmede dit a'les geschiedde. Was bepaald indruk
wekkend. Niemand maakte het minste gerucht, en
wat mg bet meest trof, was dat deje pseudo-ministers
niet alleen goed spraken, maar ook de allerlaatst aan
de orde zijnde zaken behandelden, waarvan zij eerst
door de laatste dagbladen kennis hadden kunnen
nemen.
De minister van buiten
laatst het woord. Door be
dat de heer de Bourgoiug
uopel door den heer de U
Op dat oogenblik geloofde ik het nog tiiot, doek
was zeer verrast, toen ik bet den volgenden dag
in de RépMuiue frmujwe bevestigd zag.
«Met het oog op den ernetigen staat van zaken,
in het Oosten heb ik het noodig geacht den heer de
Boargoiag tang 4» roepewm^.>w.
«Wie, voor den duivel, is de heer Bourgoing*
bromde de onderofficier, die voor den maarschalk
De :reis van Maarschalk Mne-Mahon naar Lyon
gaf tot geene der onaangename incidenten aanleiding,
Welke de anti-republikeinen voorspeld hadden. In
tegendeel, de bevolking ontving ddn preeideushav-
talijk en de redevoeringen waren kort, handig en
zeer gematigd. De iudruk vh* deze reiezalop Mae-
Mahou bepaald gunstig zijn.
-in Kugelaud wordt de beweging, welke aansluiting
mars Rusland wenseht, ten einde gezamenlijk noordweste-
ilgjk Turkije te hervormen, telkens krachtiger. Thans
-heeft ook de beroemde lord Stratford de Redcliffe het
leewiekt van zgti naanr geschonken aan die beweging.
•De btjaarde staatsman, die walk een groote rol ver
vulde tijdens den Krimoorlog, raadt aansluiting bij
de groote mogendheden aan, in eed belangrijken brief
'die zeer de aandacht' trekt. Daar hij alzoo de
laatste tnkn in Engeland' Is,' dien men verdenken kan
'Mn'de plannen van Ruséische eerzucht te willen be-
“Vokderen, 'zal de invloed groot zijn van gijn krachtige
■veroordeeling Van „Engeiand’s miiplaatsteu naijver
jegens Rusland, welke liet land veAinderde bijtijds
<*gu ware plaats in to nemen naast de andere mogend
heden.
Gladstone heeft Zaterdag te Blackharth over deze
quaestie gesproken.
Van het oorlogsterrein komt geen belangrijk nieuws.
Winkel vernemen wg uil een telegram van den cor
respondent te Belgrado van de Dailp Nou, dat (te
Turken langzaam vooruitgaan. De Turken trekken*
Akxiaatz gtoder om eu isMwn dn Weg naar Kra-
sevatz ingeslagen. Tehernajeff spantalle krachten
in om het dorp Djunis te versterken waarlangs zij
moeten trekken om Krusevatz te bereiken. Zoo het
den Turken getuit bij Djunis de bergen over te
‘stelted ffigt'Bêftiè‘Voor hen open.
ftemtéraag heeft met de gebruikelijke plechtigheid
jn de Turksche hoofdstad de zwaardomgording van
den nieuwen Sultan plaats gehad. Op den terugtocht
uit de moskee bezocht de Sultan het graf zijns vaders.
De reis van den Duitscheu Keizer naar Wurtemberg
en den Elzas is thans definitief bepaald op ÏO dezer.
De verhouding tussohen de Pruisische Portsohritts-
partij en de uatiouad-liberalen i met het oog op
de verkiezingen van den Landdag van veel beteekenis
is ih de laatste dagen weder minder gunstigde
laatsten zijn namelgk zeer uit buil humeur over de
verklaring van de Berlgnsche «Mtsreif.» dat de
agrariërs wel is "waar verkeerde redenen aanvoeren,
tadar rij toch, wat de sterk betreft gelijk hebben, whn-
«toer zij don iegehwobrdigén, in vele opzichten tteu-
tegen toestand wijten uun de nationaal-liberalen
■Ouder de redenen geeft het orgaan van de Fort*
•néhrittepartij opgoedkeuring der constitutie van den
Nrmrdduitséhen Bondde economische eenzijdigheid
van de nationaal-liberalen en eindelijk het aannemen
van het ijzeren budget.
7ïn Oritlnrljk hébben "de Özecbeu na rijp belhad
Tterioiéh oin niét In den Rijksraad te'Verschijnen en
Wèrtialvë ook Met méS te wertéb, Althaiis biet dp die
Mfijte.'trtn h« Vergelijk met Hóigarije tob rid ttltWngta.
is ontteM aah eei"W>nWpbh«ent
Mn‘de JkWd.
'M'kritómën gebrek aan iftf ‘Wéét ik 'fiiéi Wtr
«bn u Mn'VorfiWal in'het kamp Viin Chfilon* ’teVér-
Mttn, WadWtó'ik' gétuige ben géwëeit’'en'Vodt'lwéll,
1 'dus kén'iiittaan. Miigk ‘W>otóit'»e
WMffléirt aftWribliek iti'hét Wmp WeriTAerWfit,
WftitftMe »k ’tn''den bmlftk, fdéh fï 'far 'Böuftfer
«Mftvrii'^it ‘tMhé fiërbetg' btu^iftrad, "dfe'ioóals
te VftuttfhM riWttóds dér OhderófflóMrim'Was.
*lr ’’Waa lton döik êéti ‘zeWnt^t'dhWóftoitrtti iAn-
WMii. ÜFBAn ’flldtts WM ’Üdek'Wi weldfa 1cdn
«Ahajv«w«ne -.met mijn kauwenden
uAqit mvnzdwdi ««Mt w«d gpgewekt
«oor de mag van een der jongste onderofficieren.
SOÏÏDSCHE COURANT
at Clf!
R1"»'IWI 'i I i b
merkwee ^«orrespoudeut op, dat inert seer onbahdig
is geweest* Door niet meer dan één specialiteit te
laten komen, heeft men sich blootgesteld aan een
herhaling der praatjes, die rondliepen, toen Abdul-Azis
xijn toüetschaar had gebruikt; iets wat voor het krediet
van Tnrküe niet gunstig sijn kaqji
Op verlangen van oen Grootvizier vaardigde de
Cheik*nl-Ishin (het geestelijk opperhoofd) een /pfetva”
uit. Een «fetva* bestaat uit een vraag ,en een ant
woord. Zoo ook in deze. Vraag: kan een Sultan, die
door een oogeneêslijke ziekte is aangetast, die zijn ver
stand heeft verloren, regeereu? Antwoord: neen!
Zulk een verklurii.x is noodig, wil men op. een Wet-
telijk Wtandpum blijven. Üeze /pfetva” werd twe^
realen in de troonzi4 voorgelezen, eer Abdoel-Hamid
over wiens uiierly k en opvoeding wij veel goeds hoo
ien, in zeer eenvoudige kleeding de kroonzaal vak het
jtalei* Top-Gap >u (de poort van het kanon) was binnen
gekomen en zic>i op den* troon had geplaatst, schaar
den de ministers, de groot waardigheid bekleeders, de
Cheik-«i-Islam met een groot aantal ulema’s (priesters)
zich voor de trappen van den troon en nahi de plech
tigheid terstond ten aanvang- De geestelijken be
gonnen te bidden en daarna eenige toepassèfcjke
verzen uit den torw’op ’zangerigen toon op te «eg
gen. Zij lëgdeu daarbfij zulk een ijver tan den dag,
nik een geestdrift," dat sommigen hunner de tranen
langs de wangen liepen, en de correspondent van den
llmjM diep hierdoor Wenh getroffen. Vervolgens kad
de handkus plaats of eigenlijk de voet- en kniekus.
Alle beambten werden hiertoe toegebiten, maar de
lagere beambten stelden zich tevreden met een der
belde linten te kussen, die aan de armen van dca
Uöon wareu vastgemaakt. Hiermede eindigde de
plechtigheid. Abdtx-1 Humid keerde ouder het bul.
deren ran het geseb ut en tè midden der vaartuigen,
die alle vlaggen en wimpels hadden gehtschen, iu
een Statiesleep naar het paleis Dolma-B iglotié terug.
Eergisteren fieeh de Aièuwe Sultan in de inoskée
Eyoub zich met den sabel van Osman omgokd. Té
halftwaalf 's Morgeus vérKét hij in een rijk versierd
vaartuig, Cu Weder onder het buWerim vaü ’1 geschut,
zijn paleis. Iu de inoskée wareu weer alle geestelijke
feu wereldlijke oppethóófdén ugeuwoordig, met uit-
zOndéring van den grootvizier, die ongesteld was. De
sabel Werd den Sultan oidgehaugeu door een afgevaar
digde der familie Huukiar. welke het privilegie Bent
van bij dete plechtigheid 'Ket voorzitterschap waar'je
nëniën. De Sultan heeft op een prachtig opgetooid
jiaard dé moèkée verlaten, o'mriugd door schitterend
gekléede dieitaren, die zilverstukjes met de beeltenis
van dén nieUWeu héerscher onder het Volk uitstrooiden.
Op Weg néar -1 Jn paleis hééft hij een oogeublik stil
gehouden bij het praalgraf vau zijn‘vader.
De correspondent van den 21u>p< zegt dat Abdbl-
Hamid trouw zijn godsdienst waarneemt, maar volstrek)
geen dweeper is, dat hg de man niet is otn onder dén
duim agger ministers te komen en ernstig verlangt
vrede te sluiten.
De correspondent van dgn Temp» heeft derhalve gbede
hoop voor de toekomst. Auderen zijn evenwel op dit
punt sceptischer. Zoo loopt te Knusiantinopel onder de
Muzelmauueu een gerucht rond, dat Abdul-Hamid niet
lang zal regeereu. Waarom? Eeu Joodsoh toovenaarheeft
voorspeld; zgn profetie is ten deels uitgekomen; van.
daar dat de Muzelmannen ook thans hem gelooven. Een
jaar géledëti voorspelde déze Joodsèhe toovenaar, dat
Abdoel-Asis van den troon vervailenuou wórden vér-
klaard en zou sterven, dat Moerad heih zou ópvdlgeir
én ook vervallen ’Wórden Verklaard en dat AbdoeD
Hamid hém zou opVblgen. Tot zoover was een dél-gëlljke
voorspelling thans diet zoo heel moeilgk. Maar de Mak
werd woiiderlijker, want hij voegde er sohriftèWk 'de
datums bij, waarop alles zóu gebeuren, ën Oók dit
kwam uit. Nu zegt zijn profetie, dat Abdbel Héthid
slechts kort zal regeereu en opgevolgd worden zal door
ijjü bfcledér Rechad-Effendi, den derden zoon van'Ab-
doel-Medjid, Wiens regeering langen Voorspoedig zij n zal.
Hét'wondertjjkste van het geval is échter, dat dCMuzeE
msrihën' gelooven, dat Mahomed akq éen ongeloovige
eén Zoo gtoote opgave vah Voorspelling geschonken
heeft.
dsohe zaken nam het
vernam ik het nieuw,
i gezant te Konstauti-
alordy was vervangen.
verrast, toen ik bet den volgenden dag
.Met het oog op den ernetigen staat van zaken,
Bmugoing tasug ate MMSaMte
»lvie, voor den dbirU,
bromde de onderofficier, die
fungeerde.
.De heer de Bourgoing is door hot tweede
keizerrgk gezonden
«Maar, voor den duivel, gg Zult mjj in moei
lijkheden met de Bonapartisten brengen.
«De omstandigheden aijn ernstig, hernam de
minister, de Serven vechten wanhopig.'
«Wat? De Serven vechten? Waar is mijn
eerlgke degen?'
«Wees gerust zeide de minister het is
juist omdat ik reden heb te gelooven dat, de vrede
gewaarborgd is, dat ik liever den heer de Chandordy
naar Konstautinopel send, die mg gedurende den
Carlistischen oorlog zulke uitstékende diensten heeft
bewezen.
«Wat is‘er met de Cariisten? Waar is mijn
degen? Waar wordt gevochten?»
-- «Wees gerust. Asa die sgde ia alles gedaan,
maar ik herhaal, dat de heer Chandordy de persoon
is, dien wg op dit Oogenblik te Konstautinopel
moeten hebben om het diplomatiek prestige vau
Frankrijk te handhaven.
«Welnu, het sq zoo mompelde de maarschalk
maar waarom heeft mijne vrouw rag niet verteld,
dat de Serven vechten?»
Hiermede was de geïmproviseerde zittiag geëindigd.
Meermalen moest ik mgu hand voorden mond houden
om niet in tachen uit te barsten. Waarlijk zg die
zeggen, dat de Frauscheu geboren oomedianten zjju,
hebben gelijk. Wat ik echter niet begrijp, is dat
deze onderofficieren zoo iets geheel ongedwongen, in
tegenwoordigheid vau een vreemdeling deden. Ik
moet nog lachen als ik er aan denk.
-- r ---
T U R K U B.
De correspondent van den Temp» te KonstantjnopeJ
is tegenwoordig geweest bij depleehtige troonsbestijging
van Splfan Abdul-Hamid, en deelt daaromtrent eenige
niet onbelangrijke bijzonderheden mede. Toen de krapki
zinnigheid van Moerad zoo boog was geklommen, dat
er letterlijk met hem geen huis waj te hopdeu, her
haalde malen trachtte rij zich te yprdrinkeu, ip den
Bosphorus en in een bassin, of vloog hg woedend tfgeu
de traliën op van het vertrek, waarh; hij werd bewaakt
liet men 'een specialiteit komen, -dokter Leiseudorff
van Wpenen, om den ougelukkigen toestand:yan.d'11
beheerscher der ongeloovigen te constateeren. Te recht
Jijk
wr-Itah
'X
>a Vsea-
