Buitenlandsch Overzicht.
PETKOLEUM-NOTEEltlVGEN
Kleinhandel in Sterken Drank.
INGEZONDEN.
ITALIË in 1888.
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam.
Se doleerende kerkvoogden van het dorpje Hjjlaard
zjjn er leeljjk ingeloopen. Tijdens het verbluf vin
dl. Sikkel, thans in Den Haag, hadden de drie kerk
voogden eene boerenplaats, aan de kerk behoorende,
verhuurd aan een jong gehuwd paar te Welsrijp
woonachtig. De jonge lui souden „boer" worden,
sooals men in Friesland segt, en deder, hunne inkoo-
pen. Nu deed sioh echter het geval voor, dat de
tegenwoordige bewoner het erf niet verkoos te ver
laten, aangezien hij, niet doleerende, de wettigheid
van het doleerende college van kerkvoogden niet
erkende, evenmin de classis. De nieuwe huurder ver
scheen op tijd en plaats met een deel zijner nieuw
aangekochte have, maar vond huis en erf bewoond.
Natuurlijk stelde hjj de doleerende kerkvoogden
aansprakelijk voor de gevolgen. Een rechtsgeding
volgde, de teleurgestelde jonge man maakte op raad
van zjjnen advocaat eene lijst op van kosten, scha
den, renten, enz., en het gevolg is geweest, dat do
doleerende kerkvoogden eene belangrijke som hebben
moeten betalen. Intusschon was do man met zijne
adviseerende stom in het college, die alles op touw
heeft gezet, naar de hoofdstad vertrokken. Bitter
beklagen zich nu de lieden die het gelag hebben
moeten betalen.
Bij de Internationale Hardrijderij op schaaten te
Amsterdam waren de vier rijders, dia van de 22
mededingers do baan (804>/s M.) in den koristen tijd
aflegden: A. von Panschim, St.-Petersburg, 1.24'/5
min.j K. Pander, Haarlem, 1.30*/, min.; W. Leveday,
Engeland, 1.32 min.; C. G. Tebbut, St.-Ives, 1.83
min. (Laatstgenoemde had om tot de eindrace te
worden toegelaten, nog een rit te doen mot Couvée
uit Delft, die ook eoh record van 1.33 gehaald had.
Tebbut versloeg Couvée toen met '/s seconde
daardoor viel Couvée af.) Bij den beslissenden rit
verkreeg von Panscbin 1.25*/g, Pander 1.30*/g en
Leveday 1.34, zoodat den Rus de lste prijs, den
Haarlemmer de 2de, den Engelschman de 3de ten
deel viel. Voor Tebbut, die wegens vermooidheid
aan den eindkamp geen deel nam (hij had reeds
tweemaal moeten rijden, immers ook n;üt Couvée)
bleef toen de 4de prijs over. De afwezigheid der
Friesche rijders wordt hierdoor verklaard, dat geen
professional-v^Aeta waren toegelaten. Dat de uitslag
van een wedstrijd, ingericht als deze, ook al geen
zuiveren maatstaf ter beoordeeling oplevert, blijkt uit
het volgende. De eerste rit tusschen P. Ruitinga uit
Amsterdam en Jos. Donoghue uit Newburgb, U.S.,
viel zoo ongelukkig uit, doordien de kampioenen
herhaaldelijk vielen, dat de Amerikaan voor de baan
1.35 min, noodig had en Ruitinga het halverwege
opgaf.
Ook G. Junjens uit Amsterdam, op wiens vlug
heid ons nationaliteitsgevoel hooge verwachtingen
grondde, bleef in de minderheid. Louter om de eer,
reden Donoghue en Jnnjens later een extra-nom-
mer, en daarbij bleek, dat eerstgenoemde de baan
afleggen kon in 1.27*/, en de tweede in 1.30 min.
Maar deze rit telde met het oog op de uit te
doelen medailles natuurlijk 'niet mee.
Eon overzioht van den uitslag der verschillende
ritten bij den eersten tour volgt hier:
Jos. Donoghue, Newburgh, U. S., 1 min. 35 sec.
L. Tebbutt, St. Ives (Engeland), 1 min. 34 sec.
De Boer, Wateringen, 1 min. 37 sec.
R. C. Brookmeijer, Haarlem, 1 min. 40 sec.
A. von Passchin, St. Petersburg, 1 min. 24>/g sec.
W. Leveday, Engeland, 1 min. S3 sec.
Couvée, Delft, 1 min. 33 sec.
C. G. Tebbutt, St. Ives, (Engeland), 1 min. 33 sec.
D. Doijor, Amsterdam, 1 min. 43 sec.
W. Muiier, Haarlem, 1 min. 37 sec.
Foeke Tjalma, Deventer, 1 min. 38 sec.
W. van Vollenhoven II, Rotterdam, 1 min. 40 sec.
K. Pander, Haarlem, 1 min. 30*/g sec.
T. H. P. Vetbake, Amsterdam, 1 min. 44 sec.
C. A. Venema, N.-Amstel, 1 min. 39 '/s seo.
G. J. W. van Blommenstein, Apeldoorn, 1 min. 41 seo.
W. van Vollenhoven I, Rotterdam, 1 min. 86*/, seo.
G. Junjens, Amsterdam, 1 min. 35'/, sec.
J. N. de Jong, Westzaan, 1 min. 40 sec.
Green, Engeland, 1 min. 38 sec.
J. Leveday, Engeland, 1 min. 34 sec.
De wedstrijd werd door heerlijk helder weder
begunstigden had eene vrij talrijke menigte naar het
terrein gelokt. Het ijs was fraai, hoewel niet hard
genoeg voor de schaatsen van Donoghue, die wjj
bezig zagen zijne ijzers met puimsteen af to stompen.
In elk geval; de Hollanders zijn niet zonder succes
tegen de andere groote mogendheid in het strijdperk
getreden, en hebben hunnen rang als tweede hard
rijdersnatie ook dezen keer weten te handhaven.
Als eene bijzonderheid kan nog worden gemeld,
dat de heer W. Ceveday, die heden den 3on prijs
won, als prijswinner te Cambridge het champion-
sohap van Engeland verwierf.
Verder nog, dat op het terrein behalve de redac
teur van The Field, het voornaamste Engelsche
sportblad, een teekonaar van The Qraphie aanwezig
was. (N. R. Ct.)
De geschiedenis der electrischo suikermaatschappij
te New-York wordt steeds geheimzinniger. Het
bestuur der maatschappij beweert nu, dat de heer
Friend niet is overleden, maar zich eenvoudig dood
heeft laten verklaren, ten einde zioh aan de onver
mijdelijke ophelderingen te onttrekken. Of deze
onderstelling juist is, zal spoedig worden uitge
maakt, want de justitie heeft gelast de lijkkist op
to graven, waarin Friends stoffelijk oversohot ter
aarde werd besteld.
Eenige dagen voor den geduchten sneeuwstorm,
in het begin van het vorige jaar werd plotseling
gezegd, dat de heer Friends gevaarlijk ziek was.
Geneeskundige hnlp werd door hem geweigerd.
Het eenige middel dat de patiënt gebruikte was
cognac, doch tijdens den storm overleed hij plot
seling. Eerst nadat de sneeuw weg was, werd een
lijkkist, welke Friends overschot heette te bevatten,
naar het Evergreens k'eixhof gebracht.
Mevrouw Friends Verzekert, dat haar echtgenoot
werkelijk overleden is, doch de aandeelhouders ver
trouwen de zaak niet en hebben zich tot de justitie
gewend, jten einde zekerheid over het al of niet
overlijden van den heer Friend te verkrijgen.
De opbrengst der Franscbe belastingen in 1888
is 77 millioen hooger dan in 1887, en 40 millioen
hooger dan de raming.
Bij de verkiezing van eenen president der Kamer
is Meline met 293 stemmen gekozen. Andrieux
verkreeg er 147.
De verkiezing van het bureau van den Senaat
is vastgesteld op aanstaanden Donderdag.
De meeste republikeinsche Parjjsche bladen ver-
oenigen zioh mot de candidatuur van den hear
Jacques. Alleen het Journal des Débats maakt eene
uitzondering en zingt niet mede in het koor der
uconcentration rtfpublicaine"Voor dat blad is de
candidaat te radicaal; het weneeht zijn beginsel niet
ten offer te brengen, omdat de eenheid der partij
alleen verkregen wordt door de radicalen in alles
hun zin te geven. Waarheen die onzinnige en uit-
tartende staatkunde leiden moet ie der Débats oen
raadsel.
.Het zal althans niet gezegd kunnen worden, dat
de republikeinen eenpariglijk die staatkunde gevolgd
of er zich bij neergelegd hebben. De candidatuur
van Boulanger beteekent: demagogie en cesarismo;
die van den heer Jacques: republiek en demagogie.
Wjj zullen noch de eene, nooh de andere steunen."
De candidaat der republikeinen is een braaf man
van 60 jaar, distillateur en sedert 1887 voorzitter
van den proviilcialen raad der Seine. Hjj is de zoon
van een werkman uit St. Omer en heeft zich door
eigen kracht tot een vermogend industrieel opge
werkt. Verder ia is niet veel van hem bekend. Op
politiek terrein is de hoer Jacques nooit bijzonder op
den voorgrond getreden, doch algemeen wordt hjj
geroemd als een eerlijk en ijverig man, die zeker
door de meesto republikeinen zal worden gesteund.
Toch worden Boulangers kansen nog het gunstig
ste geaoht. Er wordt te Parjjs druk gewed en de
stand der weddingschappen is op het oogenblik 6 voor
Boulanger tegen 4 voor Jacques. In allen gevalle
zal de strijd zeer heet zjjn.
Naar men zegt zal de Italiaansche minister van
financiën eerstdaags eene leening sluiten van 100
millioen lires, ten oinde in de kosten van de leger-
uitbreiding te voorzien. Italië zal alzoo, naast de
lusten, ook de lasten van eene groote mogendheid
moeten dragen. De leening zou te Berlijn uitgege
ven worden, zoodat de Duitschers revanche zoud%
nemen voor de laatste Russisohe leening, die te Pa
rijs geplaatst werd. Bij de bestaande vijandelijke
gezindheid der Franschen jegens Italië is de Duit-
sche beurs de aangewezen plaats om don bondge
noot van het Dnitsche Rijk voort te helpen.
Eene belangrijke constitutioneele quaestie zal eerst
daags in Amerika aan de orde komen. De heer
Springer, lid der kamer, hoeft een wetsontwerp in
gediend, strekkende om het mandaat van den presi
dent te brengen van 4 op 6 jaar, maar daarbij teven»
te bepalen, dat de president niet herkiesbaar zal zjjn.
Het pas verkozen nieuwe congres zal dit ontwerp
onmiddellijk na zjjn installatie in behandeling nemen.
Reeds lang werd er in de Vereenigde Staten over
de herziening der grondwettelijke bepalingen omtrent
het prevfdentschop gesproken. Toen generaal Grant,
na tweemaal vier jaren op het Witte Huis doorge
bracht te hebben, aanstalten maakte om voor de
derde maal zich 'candidaat te stellen, kwam daar
tegen zulken verzet, dat de doorluohte overwinnaar
der zuideijjken het geraden aohtte zjjn eerzucht het
stUzwijgen op te leggen en in het bjjzonder leven
ten(| to koeren. Men vreesde, dat een president,
die te lang het gezag in handen had gehad er ein-
delijkjal te zeer op zou verlekkeren endiotat oriale aan
vechtingen zou krjjgen, die afbreuk konden doen
aan de volksvrijheid. Aan den anderen kant moet
men erkennen, dat er bezwaren verbonden zijn aan
den korten tjjd, gedurende welken de eerste magi
straat des lands zjjn ambt bekleedt Vooreerst de
denken. Breng mij naar den commissaris van
politie."
De gendarme begreep er al minder en Ibinder
van. Hjj bracht een dagvaarding mede, waarin
stond dat de heer Camus Pieter Flauquart had
aangeklaagd wegens mishandeling en waarin vol
strekt geen aprake was dat genoemde .heer zou
zijn vermqordl Maar hij was een oud-gediende die
zijn vak verstond; bjj dat woord „gedood" kwam
er een vrooljjke tint over zijn gelaat en deed hjj
denken aan een jager, die naar een lijster op een
boom geschoten heeft en nn plotseling een fasant
voor zijne voeten ziet vallen.
„Ik voor mij begrijp het niet geheel en al,
maar voor den commissaris zult gij u nader moeten
verklaren."
Daarop geleidde de gendarme Mathieu naar het
bureau. De commissaris moest eerst nog worden
gewekt, daar hij gewoon was wat lang te slapen.
Nog niet goed wakker verscheen hij er nauwlijks
on vernam dat men hom geroepen had voor de zaak
Camus-Flauquart of hij begon uit te varen tegen
den gendarme, die hem voor zoo'n nietige zaak
kwam storen. „Die zaak zal op haar tijd voor
de rechtbank komen» zeide hij; „de stukken zijn
naar don griflier verzonden en voorloopig heb ik
daar'niet» mede te maken.'
Bij de opmerking van den gondarme, dat er twee
Flauquart's waren en misschien ook wel twee per
sonen, die Camus heetten; een, die een aanklaoht
had ingediend wegens mishandeling en wellicht nog
een, die geen aanklaoht had ingediend, maar die
vermoord was, veranderde het gezicht van den com
missaris en luisterde hij vol aandacht naar hetgeen
Mathieu vervolgens mededeelde. Deze verklaarde
op kalmen toon, dat hij den vorigen avond den
boomkweeker met een geweerschqt had van het leven
beloofd en dat men zijn lijk zou vinden in den tuin
onder den boom, waar hij gestaan had. Toen de
oommissaris daan zoo plotseling van een wezenlijken
moord hoorde, die er gebeurd was, onderging zijne
houding eene geheele verandering. Zooeven den
persoon, die daar voor hem stond, met een onver
schillig oog beschouwd hebbende, werd deze in eens
een belangwekkend personage en hij zelf was geheel
de rechterlijke ambtenaar, die met gestreng gelaat
en deftige manieren een gewichtige zaak gewiohtig
weet te behandelen. Onmiddelijk werd getelegra
feerd naar den Officier van Justitie, die niet ter
plaatse aanwezig was en terstond requireerde hij
een tweede gendarme, waarna hij gelastte den
„moordenaar" tusschen beide gendarmen in naar de
plaats der misdaad te brengen. Hij zelf ging
voorop.
Het was Mathieu als een droom, toen hjj daar
weder op dienzelfden weg liep, dien hij 's nachts
had afgelegd zijn slachtoffer op den voet volgondo.
De gendarmen liepen zwjjgend naast hem en volg
den de minste zijner bewegingen, alsof er sprake
van kon zijn dat hjj hen ontsnapte^ alsof hjj dat
had willen doen, hjj, die ziohzelf immers had aan
gegeven I
Krachtens één woord van den machthebbende
die man, die gisteren nog op vrjje voeten was,
aan hun bewaking toevertrouwd. Wat een verant
woordelijkheid rustte er op hen I Zij gevoelden zich
gewichtiger dan ooit. Wat een onderscheid! Daar
een man, die weldra in de gevangenis zou zuchten
en hier zjj, handhavers van de veiligheid, uitvoerders
van de wet, vertegenwoordigers van het gezag.
Toen men do woning van den heer Camus na
derde, herkende Flauquart met schrik het tooneel
van zjjn misdaad zooals bij het den vorigen avond
verlaten had. Toen men bjj den tuin gekomen was
begon hjj hevig te bevenhet zweet brak hem uit!
Ook de gendarmen geraakten onder den indruk van
den ernst van het oogenblik. Nauwljjks had Mathieu
den eersten voet in den tuin gezel of hjj keek met
zenuwachtigen blik naar den boom. Aan den voet
daarvan lag in het hooge gras een monscheljjke ge
daante, half onzichtbaar door de lange gassprieten
die het lichaam omgaven. De moordenaar wankelde,
hjj kon onmogelijk blijven staan, maar dreigde to
vallen. Een der gendarmen ondersteunde hem. De
commissaris tred nog eenige schreden naar voren,
gaf zijne ondergeschikten een toeken dat zjj zouden
blijven staan on naderde daarop het ontzielde lichaam.
Met de rechterhand schoof hij het gras wat ter
zjjde en bukte voorover,
(Wordt vervolgd.)
menigvuldigheid der verkiezings-perioden, met al
den nasleep van stoornis in zaken en sohaamleloozen
wedijver van sommigen eerzoehtigen. Toorts het
weinige prestige, dat een president heeft, die zoo
spoedig weder in het gewone leren terugkeert, het
welk een bron kan zjjn van zwakheid voor het uit
voerend bewind in critioke dagen, zooals de Vereen.
Staten beleefd hebben tjjdens de seoeasie-oorlog
onder president Lincolm,
Op deze voorname overwegingen steunt de bjjval,
welken een deel van het publiek schenkt aan het
denkbeeld tot verlenging van het mandaat van den
president, waarbjj tevens behoort de niet-verkies-
baarheid van iemand, die eenmaal het gezag in han
den gehad heeft. Men noemt de heeren Henry
Olay en Buchanau onder de voornaamste voorstan
ders van dit plan. Ook de heer Cleveland zelf is
dit stelsel toegedaan en heeft zijn overtuiging ge
weld moeten aandoen, toen hjj verleden jaar, uit
politieke overwegingen, er na lang verzet in toe
stemde, dat men hem opnieuw candidaat stolde.
Natuurlijk is deze groote quaestie aan de orde van
den dag in de Staten, en in Europa zal men het
verloop er van zeker met veel belangstelling volgen.
Mijnheer de Redacteur t
Naar aanleiding van do rede van Dr. van der
Meulen over weezen-verpleging, waarvan Uw blad
dezer dagen eon verslag bevatte, zou ik gaarne
eenige opmerkingen maken, die ik hoop dat gjj in
Uwo kolommen znlt willen opnemen.
Het komt mjj voor, dat iemand die een open
bare voordracht komt houden zich wel goed mocht
bedenken alvorens een onderwerp te kiezen, dat van
zoo toeren aard is als het genoemde. Wat toch is
het geval P De heer van der Meulen breekt een
lans voor de verpleging van weezen in het huis
gezin dat is zjjn recht maar als hij dan
komt in een stad, waar de weezen in een gesticht
worden groot gebracht (wat door hem wordt afge
keurd) dan weet hij vooruit dat hij in botsing
zal komen met het daar bestaande stelsel en met
hen, die dat voorstaan. Nu, ook dat is zoo erg
niet, zal men zeggen: Ru choc dee opinions etc.
Toegegeven tot op zekere hoogte, maar wat wèl erg
is, is dit, dat zoo'n spreker, die daar komt ex
cathedra verklarenvan opvoeding der toeesen kan in
een gesticht geen sprake tgn, aanleiding geeft dat
menschen, die niet gewoon zjjn na te denken (hun
getal in legio) of eenvoudige zielen, die nu eenmaal
niet hebben loeren denken, die verklaring aannemen
en die uitspraak zonder nader onderzoek voor waar
houden. Wat moeten de menschen, die jeugdige
familie hebbon in hel weeshuis, nu een droevig
denkbeeld krjjgen van de opleiding aldaar. Moet
men niet huiverig zjjn ze daar heen te zenden
Doch dat daar gelaten, zou Dr. van der Meulen als
man van de praktijk, die als predikant in allerlei
n' nen komt, met zjjn hand op het hart in gemoede
m verklaren dat in de gezinnen, die dergelijke
weezen gewoonlijk tot zioh nemen, wèl quaestie is
van „opvoeden" I In 90 van de 100 gevallen vol
strekt niet. O ja, men kan zieh idealen gaan schep
pen en zich gezinnen voorstellen, waar men bjj zijn
eigen kinderen er nog een of twee neemt alleen om
t goede doel, om die een goede opvoeding te geven
en niet om 't geld dat men van hen trekt, maar
zulke gezinnen zjjn uitzonderingen. Hjj, die een
blik heeft geslagen in de maatsohappjj en geen
vreemdeling is in burger-gezinnen weot zeer goed
hoe weinig er van wezenlijke opvoeding van eigen
kinderen sprake is laat staan dan van vreemde!
toevalligerwijze logeerde ik onlangs bjj een mijn».
vrienden op een dorp. Deze had indertijd van den
bekenden voorstander van de opname van weezen in
het huisgezin, den heer Scheltema, het verzoek ge
kregen eens uit te zien naar een paar gezinnen, die
bereid en geschikt waren een wees op te nemen.
Mijn vriend voldeed zeer oonacientieua aan dat
verzoek zocht informeerde en informeerde nog eens
en vond eindelyk twee burgergezinnen van zeer
goede reputatie. Met opzet had hjj er gekozen
waar ook eigen kinderen waren, daar hjj meende
dat het wet verkiesljjk was dat een wees steeds
zou omgaan met twee volwasseneneenige zoontjes,
men weet het, staan m een sleeht blaadje en mis
lukken vaak. Derhalve gezinnen gekozen mèt kin
deren. En wat was de ervaring van mjjn vriend P
m™. LiTTa L We' goed beh«ndeld warden,
maar toch steeds aohter stonden by de eigon kinde
ren. En natuurlijk - de ouder, (men blnkè uit
burge"tand) ^ken bjj verschillende
gelegenheden deze laatste voor, niet met opzet, maar
onwillekeurig. Op feestdagen, veijaardagen enz. bleek
het terstond dat de band tussohen de ouders en de
vn«n .nfer8n Vef' nauwer was en de weezon ge-
JuiT '°P di6.dagen' droevig te moede.
todrak if 6Zm WT voort,lKrend onder den
indruk in een vreemd gezin te zjjn, juist daar ge
voelden zjj hun gemis te dieper I In een geeticht
daarentegen sjjn zjj ia dat opzicht gelgk. Hier rjjst
niet dagelijks de vraag in hun binnenste opWaar
om zjj zoo gelukkig en wjj niet P
Dat er voorts bjj vele kinderen tegeljjk ook wel
van opvoeding sprake kan zijn (wat Dr. van der
Meulen ontkent) blijkt toch ook hieruit dat vele
gegoeden hunne kinderen naar een kostschool sturen
vaak druk bevolkt. Consequent doorgeredeneerd
kan dan ook déér van opvoeding geen sprake zjjn.
En dit zal de heer van der Meulen toch niet bewe
ren 1 Ziet M. de Redacteur, zoolang als het niet is
uitgemaakt dat opvoeding van weezen in bot huis
gezin de voorkeur verdient, zou het m. i. beter
zjjn die quaestie op papier te behandelen, in
tijdschriften en brochures of op vergaderingen van
bevoegden, b. v. predikanten, onderwijzers, medici
etc., maar niet op een bijeenkomst, waar een zeer
gemengd publiek kan verschjjnen ontwikkelde
en minder ontwikkelde. Dtór werkt zoo iets, naar
mjjn bescheiden meening verkeerd.
Onder dankzegging voor de plaatsing
Uw Dr. Dr.
V.
Sedert anderhalf jaar staat Italië onder het be
stuur van Crispi 'anderhalf jaar, een korte tjjd,
en toch lang genoeg om het door de lamlendige
uitstelpolitiek van Depretis ernstig benadeelde land
de zegeningen van een krachtige en waarl^t liberale
Regeering te doen genieten. De soffia nationale,
de. „groote nationale adem", dien Francesco Crispi
aan het staatsbestuur heeft weten in te blaten,
wrocht in het verloopen jaar wonderen naar binnen
zoowel als naar buiten.
Ja, een geheel nieuw tjjdvak dagteekent voor het
land van het oogenblik, waarop de zelfbewuste en
energieke Crispi met jeugdige kracht het roer van
staat aangreep. De eerste vrachten droeg de arbeid
van den president-minister juist in het tjjdvak, dat
binnen de grenzen van het afgeloopen jaar ligt.
Het parlement was den opvolger van Depretis
van den beginne af gunstig gezind; van eene oppo
sitie, die Crispi bjj hot Turjjnsch feestmaal op het
einde van '87 voor het welzjjn des lands onont
beerlijk had genoemd, wae aanvankelijk niets te
bemerken en de rochtorzjjde zoowel als de uiterste
linkerzijde, do natuurlijke tegenstanders dor nieuwe
regeering namen eene afwachtende houding aan
tegenover de politiek van dep man, die op de
kamor een soort van magnetisohen invloed uitoefende.
Zoo gebeurde het, dat in de binnenlandsche staat
kunde het kabinet bjjna tot aan het eind des jaars
onbestreden eene reeks van segenrjjke wetten kon
in discussie brengen en laten aannemen, waarbij de
uiterste linkerzijde of de conservatieven, al naar het
staatkundig of maatschappelijk karakter van het be
treffende wetsontwerp, zich met de liberaal-demo
cratische meerderheid verbonden. Crispi ontwikkelde
in de binnenlandsche politiek eene inderdaad ver
bazende werkzaamheid en eene door ander staats
lieden en parlementen nooit gezienen jjver; en wat
het merkwaardigste was, deze eene man, die niet
eens behoort tot de eerste redenaars van Monteci-
toris, die integendeel zooveel gewelddadigs ja dikwjjls
kwetsends in zjjn optreden heeft deze vroegere
leider der pentarchie en tegenwoordige eerste
minister wist de geheele kamer, jazelfs don Senaat,
die onder Depretis zulk een idyllisch droomleven
geleid had, te el6Ctriaeeren, met zich mede te sleepen.
Wat Crispi als eenvoudig afgevaardigde op zjjn
banier geschreven, wat hjj te Turin opnieuw beloofd
had, hield hjj geheel en al. De liberate aera, die
men in het gehoele land met zooveel verlangen had
te gemoet gezion, was daar, maar niet alleen in
jjdete woorden, maar in werkelijkheid. Met onge
hoorde vlugheid legde het ministerie d. i. de
beide leidende geesten: Crispi en Zanardelli de
eene hervormingswet na de andere voor aan de
kamer, die dan ook meestal in den zin der regee
ring besliste.
Zoo werden het nieuwe strafwetboek, de gemeente
en provinciale wet, de oprichting van een enkel hof
van cassatie, de nieuwe wet op de openbare veilig
heid, die op de armverzorging en de wering der
bedelarij, do spoorwegwet, enz. met bjjna algemeene^
stemmen aangenomen: wetten die voor de liberale
toepassing der grondwet van hot hoogste belang en,
zooals het strafwetboek, de gemeentewet en de
armenwet, zelfs gedenkwaardige momenten in de
gesohiedenis van het moderne Italië zjjn.
Deze streng liberale opvatting der binnenlandsche
politiek die, zooals Crispi herhaaldelijk met
nadruk vorklaarde, van de buitenlandsche volstrekt
onafhankelijk is legde de president-minister, op
wiens reuzenschouders behalve de zorg voor de
binnenlandsohe politiek ook de portefeuille voor
buitenl. zaken en het ambt van voorzitter van den
ministerraad rustte, bjj iedere gelegenheid aan den
dag. De reis, die koning Umberto op Crispi's raad
naar de als republikeinsch en revolutionair beruchte
Romagna maakte, en de inachtneming der vrijheid
van vergadering, van drukpers en van spreken, die
onder Depretis dikwijls slechts een vrome wenach
geweest was, sloegen de zoowel numeriek als quali-
tatief even onbeduidende anti-monarchale partijen
haar voornaamste wapenen uit de handen.
Dat de conservatieve party in het kabinet over
machtige factoren beschikte en na de laatste veran
dering nog over grootere beschikken zal (wjj noe
men alleen den beslist conservatieven minister van
openbare werken Saracco en den minister Perazzi)
had op de openbare zaken te minder invloed daar
Crispi den radicaal-liberalen Fortis tot zijn secre
taris-generaal aan het ministerie van binnenlandsche
zaken benoemde.
Voorts houde men in het oog, dat het vaste en
energieke bestuur, waarin Italië zich reeds meer dan
een jaar verheugt, voor handel en werken, zoowel
als voor het openbare leven, eindeljjk ook voor
wetenschap en kunst de weldadigste gevolgen gehad
heeft. En ook de gedeeltelijke wijziging, die in
den boezem van het kabinet aan het einde des
jaars plaats vond, en het zeker betreurenswaardig
aftreden van don lang beproefden minister van
financien Magiani in wiens plaats de bekwame
minister van handel Grimaldi optrad zullen in
een ministerie-Criepi veel minder worden gevoeld
dan onder elk anderen minder domineerenden en
minder de geheele staatkunde vertegenwoordigenden
premier.
Tot de binnenlandsche staatkunde van het kabinet
moet nog gerekend worden de verhouding van den
Staat tot het Vaticaan en de clericale zoowel als
anti-clericale beweging, welke beide zich in het
laatste jaar op bijna onhoudbare wijze zich hebben
ontwikkeld. Bjj de talloozo provocatiën, die in
den vorm van encyclica's, redevoeringen aan kardi
naals en pelgrims enz. van het Vaticaan waren uit
gegaan en langzamerhand niet alleen eene Italiaan-
sche maar veeleer eene internationale beweging ten
gunste der herstelling van den Kerkelijken Staat in
het leven hadden geroepen, bleef in Italië de wet
geving en het volk niet stilzitten. Regeering en
Kamer beantwoordden de clericale propaganda met
de aanneming van het door Zanardelli, en den pas
gestorven Mancini opgesteld nieuwe strafwetboek,
dat do agitatie voor de losmaking van Rome van
het lichaam der natie tot hoogverraad stempelt en
met zware straffen bedreigtterwjjl aan de andere
zyde de kiezers voor den gemeenteraad zich wisten
te verheffen boven de bestaande onverschilligheid,
welke de clericalen met groote behendigheid wisten
te doen doorgaan voor party-kiezen ten voordeele
van het Vaticaan, en Rome welks stadsbestuur
sedert geruimen tjjd in handen was van de Unione
romana, die van uit het Vaticaan het wachtwoord
ontving zond bij de laatste partieele verkiezing
uitsluitend nationale d. i. anti-clericale mannen naar
don gemeenteraad. Zoo werd ook de Giordano-
Bruno-quaestie opgelost en aan het standbeeld van
den ongelukkigen martelaar de lang geweigerde
plaats op het Campo di Fiori ingeruimd. Ondanks
de uiterst gespnnen verhouding tusschen kerk en
natie mocht zich het Vaticaan evenwel verheugen
in een onbeperkte mate van verdraagzaamheid, en
het jubilaeum van den paus met zijn verbazenden
toevloed van pelgrims met de geheele wereld liep
zonder de minste stoornis af.
Dezelfde opmerking, dat het wel en wee van den
opperkerkvorst van Italië met bjjna te groote zorg
vuldigheid beschermd wordt, werd ook later door
ieder denkend man gemaakt bij het bezoek van
Keizer Wilhelm te Rome. Toch is bjj alle niterlijke
inachtneming der vormen waarin de Italiaansche
rogeering zich tegenover de protesten van het in
transigente pausdom op waarlijk ridderlijke wjjze
heeft onderscheiden toch is de verhouding der
beide machten, Staat en Kara, zoo gespannen ge
worden, dat ar van eene vefcoening ook maar in
de verte geen sprake kan zjjn. De schade, die
hieruit kan voortvloeien, zal in ieder geval neer
komen op het Vaticaan en niet op Italië, dat ook
in den strijd met hot Vaticaan ten volle op het
nlyisjsrieCrispi vertrouwen.
{Wordt vervolgd)
van de Makelaars
Markt flauw. Loco Tankfiist 9.40, Januari-
levering 9.25, Februari id. 9, Maart id. f 8.70,
April id. f 8.25, Mei id. f 8.10, September, Octo
ber, November, December id. 8.40.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda,
