IT
ivenhage, op
1889,
GE.
DE PENSIOENWET.
Woensdag 30 Jaaaari.
N° 3887.
1889.
Nieuws- en
Ligmg
BINNENLAND.
Gouda en Omstreken.
Advertentieblad boor
iping
ARIG
gen.”
FEUILLETON.
UIT VERRE GEWESTEN.
:ên.
MNGEN
iten, welke
itige Huur
land, opge-
3ON, Can-
fAART,
I
ON.
I
WDA.
De iniending van advertentien kan geschieden. tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
1
[ang van het
e
ingen.
rvekae van
portefeuille
open jzren
igen.
er A. H. G.
ifaart, doch
ervoer voor
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
*t welk des Maandags vergchjjnt.
\el 50 dg.
Coiffeur.
tuijll.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjz per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
óns te verhelpen. Wat toch is
1846 is de wet tot stand ge-
inkomen, als
(Naar hei Engelteh.)
V.
che Cou-
sn door het
IMAN en
Huideelt,
dagen tyd
ste pjjn te
gevoeligste
GOUDSCHE COURANT
3‘ Klasse
VAM MN
GOUDA, 29 Januari 1889.
Naar wy vernemen zal de heer J. Th. van
Schouwenburg alhier 21 Februari zijn 30-jarig jubi-
II 1889.
Tooneel.»
>UMA8 flls.
uur.
sen.
Ijjk of althans zeer bezwaarlijk zjjn zou hun
deel te doen toekomen aan de rechtmatige
erven. Vandaar de tegenwoordige voordracht
om tot opheffing van het bestaande fonds over
te gaan en voortaan de pensioneering der amb
tenaren geheel te nemen voor rekening van
den Staat, zonder van de belanghebbenden
eenige bjjdrage te vorderenaan de weduwen
en weezen wordt tevens een pensioen verze
kerd, doch daarvoor moeten de nieuwe ambte
naren jaarlijks zich aan korting van 5»/„ op
hun traetement getroosten. De regeering be
rekent dat 27 millioen noodig zjjn als eerste
bjjdrage voor een nieuw fonds, waaruit de
weduwen en weezen zullen ondersteund wor
den, welk bedrag volgens nauwkeurige bereke
ningen van deskundigen voldoende zjjn zou
om, met de jaarljjksche 5 pCt. van het tracte-
ment der nieuwe ambtenaren, de kosten te be-
rgksschatkist en aangewend tot schulddelging.
Een jaarljjksche rentebesparing van 280,000
wordt daardoor verkregen, doch deze som is
nagenoeg gelijk aan den last, dien de Staat
op zich neemt door voortaan de ambtenaren
zonder byd rage te pensioneeren. Het bestaande
surplus komt dus ten bate der ambtenaren of
althans van hun weduwen en weezen.
spoedig, dat de ge'
>e rekena waren. H
l, zoodat feiteljjk ge
vels ambtenaren een
Ijs hunnen opvolgers
73 ging men dan ook
kn de doorioopende
korting van 2 pCt, doch da afloopende kor
ting, bestaande in de storting van één jaar
de 4 of 5 eerste jaren
de benoeming, bleef bestaan. Doch ook
nn nog
derd da
het pei
op 7 J
den beursprjjs van den
millioen voorhanden. D
die gedwongen waren in d
hebben voorbereid, doch haar komt niettemin want hun bijdragen w<
de hulde toe der belanghebbende, voor hare houden, Met feeds ooge!
zagen is te begrijpen. Vandaar de aandrang
tot billjjker regeling, waarvan het thans inge
diende ontwerp het gevolg is.
De bedoeling is het bestaande surplus, afkom
stig van te booge bydragen der ambtenaren, te
besteden vooreen gelijksoortig doel, als waarvoor
het is bijeengebracht. Eenvoudige naasting
door den Staat, al nam deze dan ook de be
staande verplichtingen over, zou hoogst onbil
lijk zjjn, daar dan de werkgever zich verrij
ken zou met geld, dat aan de werknemers
toebeboort; teruggave van het teveel betaalde
aan de deelhebbers ia onuitvoerbaar, daar niet
alleen omslachtige berekeningen voor elk hun
ner noodig zouden zjjn, maar vele ambtenaren
sedert 1846 zjjn overleden, zoodat het moei-
I.
Naar alle waarschijnlijkheid zal onder het
tegenwoordig ministerie een nieuwe regeling tot
stand komen van da pensioenen voor burger
lijke ambtenaren van den staat. Althans er
is een ontwerp ingediend, dat door de ambte
naren over het algemeen met ingenomenheid
wordt begroet, daar het vooruitzicht bestaat,
dat, van lo. Jan. 1889 af, niet alleen aan ken
zelve, maar ook aan hun nagelaten betrekkin
gen pensioen wordt verzekerd. Heeds sedert
jaren hebben de ambtenaren daarop aangedron
gen en geruimen tjjd was men bezig de grond
slagen voor eene steekhoudende nieuwe regeling
te zoekende tegenwoordige regeering hoeft
eenvoudig ingediend, wat hare voorgangers
Den ochtend na zijne thuiskomst^ zeide hij eens
klaps aan het ontbijt:
"Mama, Jane Leroy, eene van onze knapste school
meisjes, vindt dat ik er niet voor deug om dominé
te ■worden."
Dokter Castleton sloeg ernstig de oogen op en zag
Tom aan. Hij las op het levendig gelaat yan zijn
zoon eene uitdrukking, die eene vermenginging van
bezorgdheid en verlichting was. De dokter had eene
diepe kennis van menschen en zaken. Hij zag met
een enkelen blik hoe het met Tom gesteld was. Hij
gevoelde gewetenswroeging. Hij had zijn zoon ver
onachtzaamd. Voorzeker was de knaap in de beste
handen in die van zijne moeder, maar hij had
vroeger op den aanleg en neigingen moeten letten.
„Mijn jongen," vroeg hij vriendelijk, //zoudt gij
dominé willen worden? Zeg mij oprecht hoe gij
daarover denkt?"
Mevrouw Castleton was zeer ongerust, en had
willen spreken, maar een blik van haar echtgenoot
deed haar het stilzwijgen bewaren.
//Spreek ronduit," hernam de dokter, aanmoedigend.
wik geloof dat ik het wel zou willen" zeide Tom,
die het gevoel zijner moeder niet wilde kwetsen,
//als ik er maar voor deugde. Ik geloof dat ik het
behoorde te willen."
nVolstrekt niet," sprak de docter. «Er is geen
reden waarom gij meer zoudt moeten wenschen een
predikant te worden dan advocaat of wat ook. Gij
behoeft er voor het tegenwoordige niet over te den-
administratie van het daarvoor bestemde fonds.
Nu bleek echter al spoedig, dat de gevorderde
bydragen te hoog bereken» waren. Het fonds
groeide vaa jaar tot jaar al
durende meir dan 40 jaret
spaarpot gemaakt hebben,
zal ten goede komen. In II
reeds over tot afschaffing
V«n 2 pCt-, doch.de afloopende kor-
itamada f_ J
traetement, verdeeld over de 4 of 5 eerstejaren
na de benoeming, bleef bestaan. Doch ook
1 wordt,van de ambtenaren meer gevor-
lan noodig is, zoodat op het oogenblik
msioenfonds vele miffioenen te rjjk is;
Aug. van het vorig jaar was er naar
i dag een som van 34
snghebbenden,
deel te nemen,
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1 5 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GROOTS LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
12)
Als hij eens bleef steken voordat hij er half door
was, wat moest hij beginnen? Het viel hem in, dat
hij tegen zulk een ramp op zijne hoede zou kunnen
zijn door het gebed op te schrijven, het van buiten
te leeren en het heimelijk voor zich op den kansel
te. leggen. Misschien zou hij dan zijne oogen wel
genoeg kunnen openen, om zijn geheugen te gemoet
te komen, zonder dat men het bemerkte.
Men ziet hieruit welk een oprecht, eenvoudig uneisjes, die nog
karakter Tom had, en hoe het hem in dit tijdperk J
van zijn leven veel onrust baarde.
Alf du Barry was een knaap van eene geheel
andere soort. Hij was veel bij zijn vader geweest,
en was gewoon naar zijne satires en bittere aan
merkingen te luisteren. Hij was niet oud genoeg dat
zij veel invloed op hem konden hebben, maar hij
was er scherjizinnig en opmerkzaam door geworden.
Hij was werkelijk een knappe jongen, en welopge
voed, maar hij was meestal in het gezelschap van
zjjn vader geweest, terwijl Tom, altijd by zyne
moeder was.
bereidwillige medewerking om het bestaande
onrecht eenigszins te verhelpen. Wat toch is
het geval? In 1846 is de wet tot stand ge
komen, die nog thans vigeert. Daarby werd
wel volgens vaste regelen aan de ambtenaren
pensioen verzekerd ten laste van den Staat,
maar men stelde tegelijker tyd een fonds in,
dat gevormd zou worden door bydragen der
ambtenaren zelven en waaruit depensioenen
geheel zouden worden gekweten. Elk ambte
naar stortte daarin gedurende de vier of vyf
eerste jaren l/t of van zjjn jaarlyksch trac-
tement, dat eenvoudig werd afgetrokken en
daarna als doorioopende korting nog 2 pCt. per
jaar. De Staat betaalde dus niets voor de pen
sioenen, doch zorgde alleen voor de richtige
Het duurde niet lang of die knapen waren te
zamen op een vriendschappelijken voet. Zulke uit-
eenloopende karakters hechten zich juist aan elkander;
en onder de uitmuntende leiding van de Bijzondere
school, kwam het weldra tusschen hen tot een vriend-
schappelijken Wedijver in studie en algemeens vor
deringen. Tom’s meaning dat alles juist zoo was als
het scheen, werd allengs gewijzigd door Alf’s vrye
en losse aanmerkingen, m navolging van de tafel
gesprekken zijns vaders, terwijl van den anderen
kant de omgang met zijn nieuwen makker niet
zonder invloed op Alf bleef.
Omstreeks den tijd toen de knapen, bij gelegenheid
van hunne eerste vacantie, naar huis zouden gaan,
had er een klein voorval plaats, dat van eenig ge
wicht bleek te zjjn. Tom sprong in overmaat van
vrooljjkheid door de school, toen een van de oudere
t'1j eene extra les zat te leeren, en die
hij door zijne luidruchtigheid hinderde, uitriep:
„Daar zal wat moois van terecht komen, als jij
een dominé moet warden!"
Die aanmerking trof Tom. Er was veel waars in,
dacht hij: en als dat zoo was, moest hij al die op
wellingen van yroolijkheid onderdrukken en zich
gewennen zeer bedaard' te zijn. Dit denkbeeld
bedroefde hem niét weinig, maar het was in
de gevolgen gélukkig voor hem. Hy begreep
dat hij ten eenenmale ongeschikt voor den gees
telijken stand moest zijn, en dit was hem een soort
van troost.
