B
N° 3830.
BINNENLAND.
DON.
a
Woensdag 13 Februari.
1NS0
Nieuws- en
FEUILLETON.
int de
omen
et Pond.
90 Ct.
SEN.
sknechts
at
te
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
I en 73».
ll
UIT VERRE GEWESTEN.
t I
3rijs-
port
xem-
ng.
'WIJS,
i Kostelooze-
De inzending van advertenties kan geschieden tot één uuy dés namiddags van den dag der uitgave.
n?-
- KJ
I
■M
rdt verwezen
3SIE,
GLEEVER.
Afzonderlijke Nommer» VIJF CENTEN.
r •-
Ter visie.
iT
Ferris."
grap/ zeide Alf op een toon
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
'De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschjjnt.
Be Baad besloot:
1. tot wijziging der begrooting voor het Oude-
vrouwenhuis, dienst 1888.
GGEN,
raat,
Nijmegen.
der Zelf-
uitspat
GOUDSCHE COURANT.
aanvang nemen.
Do studenten kwamen
Welk een genoegen voor
dan een
i “KT
(Naar het EngeUch.}
xin.
M
I
gaarkeuken, dienst 1889.
Tot Regentes van het Wees- en JElemoeseniers-
huis werd benoemd Mevrouw C. E. Knaapde
Klerk.
Tot Gemeente-arts werd benoemd de heer P. J.
A. LeveRag, arts te Amsterdam, met 10 stemmen,
tegen 4 op den heer Bransma, 1 op den heer Hubers
van Assenraad en 1 op den heer Arends.
en zij deden te
rfb. Prjjs
rerschrik-
ugd lijdt,
jnng, die
n van een
het Ver-
larkt 34,
t bedrag,
m boek-
Aansrenomen voor
kennisgeving.
4. Een missive van de Commissie voor de Straf
verordeningen, inzendende een concept-verordening
op de Brandweer.
AD VERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Men meldt uit Oudewater:
De welbekende weesboom, aldus genaamd naar de
plaats waar hij staat (de binnenplaats van het voor
malige weeshuis); deze reus onder de lindeboomen,
om wiens voet té omspannen men ruim zeven meter
lengtemaat noodig heeft, zal eerstdaags moeten vallen.
Toen Stoop in 1588 eene afbeelding gaf van het
i beleg en den moord van Oudewater in 1575 door
Ter visie.
2. Een voorstel van B. en W. tot vertimmering
van een Kamer in het St. Catharina Gasthuis.
Ter visie.
3. Een missive van het Hoofdbestuur van de
Nederl. Vereeniging tegen de prostitutie, den Raad
uitnoodigende tot bijwoning van het te houden
nationaal Congres.
GOUDA, 12 Februari 1889.
In de hedenmiddag gehouden vergadering van den
Gemeenteraad, die door 16 leden werd bijgewoond
►(afwezig was de heer van Vreumingen) was o. a. aan
de orde het vroeger medegedeelde voorstel van B.
en W. om op hel terrein der vroegere Gasthuiskerk
op de Oosthaven een Gymnasium te bouwen. De
heer Oudijk stelde voor de behandeling dezer zaak
aan te houden tot eene volgende vergadering, daar
hij zich, ook na de overgelegde teekening eu beschrij
ving, niet voldoende kon voorstellen hoe het ge
bouw, dat B. en W. wenschten op te richten, er zou
uitzien.
Dit voorstel werd, na een korte discussie, ver
worpen met 10 tegen 5 stemmen (die der hh. IJssel
de Schepper, van Veen, Prince, Hoogenboom en
Oudijk) terwyl de heer Fortuijn Droogleever buiten
“rêp 'ft’. oeno korte bespreking van het
voorstel van B. en W., waarbij bleek dat eenige
nadere toelichting van de zaak gewenscht werd,
waarop de Voorziter mededeelde dat de gemeente-
bouwmeester op het stadhuis aanwezig was tot
het geven van nadere inlichtingen. De heer Oudyk
verklaarde die gaarne te zullen ontvangen, terwijl
hij' dan tevens in de besloten vergadering, waarin
die inlichtingen zouden worden gegeven, tot B. en
W. een paar vragen wilde richten.
Daarop ging de Raad over in geheime verga
dering.
Na heropening der openbare vergadering stelde de
heer Oudijk voor, daar het de bepaalde wensch was
der Regeering dat het Gymnasium in een afzonder
lijk gebouw zon komen, daarvoor een bestaand huis
te koopen, (door spr. in de besloten vergadering na-
leerliugen en
Zij zagen elkander ontsteld aan.
„*t Is zeker een
van verlichting.
„Dat zou ik niet denken," antwoordde Tom.
„Het zou al eene zeer ernstige scherts zyn, voor
wien ook."
„Niet ernstiger dan de examen-poets, die zij ons
wilden spelen hernam Alf
„De beste manier om de vraag op te lossen,
is naar bet telegraafbureau te gaan," sprak Tom
de raadsleden gelegd.
Verder kwamen de volgende stukken in
1. De Rekening van de Kamer van Koophan
del en fabrieken, over 1888.
5D.
!HT op het
trend, dat de
ilngen,
IPRIL 1889
en verlangt,
a op DIN8-
uniddaga ten.
24)
Hij had de beleefdheid hen uit te noodigen
om oesters met hem te gaan gebruiken, welke uit-
noodiging zij goene reden zagen om af te wyzen,
inzonderheid dewijl de student verklaarde hun de
verdienste van elk der verschillende sociëteiten te
willen uitleggen, rondborstig te kennen gevende dat
hij hoopte hen te zullen bewegen om do zijne te
kiezen. Onze New-Yorksche jongelingen stonden
van tafel op zonder zich tot iets verbonden te heb
ben, maar beloofden hun nieuwen vriend den vol
genden ochtend te zullen bezoeken.
Zeer tevreden gingen zij ter ruste. Zij waren
goed door hun examen gekomen, en hadden eene
kamer naar hun zin. Den volgenden ochtend zou
de collegie-bel tot het gebed luiden en ten elf
ure zouden de lessen een i
De dag brak helder aan.
alle in de kapel bijeen. 1
Tom en Alf! Hoe geheel anders
school
Het was omstreeks tien uur; De twee vrienden
Alf volgde dien wenk,
behoor)ijker plaatse onderzoek.
Er viel niet langer aan te twyfelen. Het telegram
was echt.
Langzaam gingen de vrienden terug. De bel
luidde voor de eerste bijeenkomst der klasse
eene bijeenkomst, die zij met zooveel belangstelling
te gemoet hadden gezien, maar zij gaven aan die
roepstem geen gehoor.
Weder in hunne kamer gekomen, werd de ge-
heimzige depêche aan een streng onderzoek onder
worpen, alsof dat papier hun eenige inlichting kon
geven Ik zal al de aanmerkingen, de gissingen en
redeneeringen, die op niets uitliepen, maar overslaan.
„Gy moet gaan, Alf," zeide Tom; „dat is het
eenige wat er op zit. Gij moet gaan, en wel binnen
een half uur. Hoe eer gij gaat, des te eer kunt
gij terugkomen. Ik zal gedurende uwe afwezigheid
wel goed voor alles zorgen!"
Met weerzin volgde Alf den wijzen raad, en
ging met een kleinen reiszak in de hand, en door
zijn vriend vergezeld, naar het station.
Er was geen tijd te verliezen. De trein kwam
dooi het dal aansnorren, en was bijna tegelijk met
hen aan het station.
Onderweg hadden zij geen woord gesproken. Tom
greep Alfs hand en zeide: „Beloof mij dat gij doen
zult wat ik vraag. Van avond zijt gij te New-York.
Telegrafeer mij morgen ochtend dadelijk en schrijf
mij denzelfden dag."
der aangewezen) dat voorjdat doel uitnemend ge
schikt was en daarom stelde hij opnieuw voor de
behandeling der zaak aan te houden.
Zonder hoofdelijke stemming werd thans dit voorstel
aangenomen.
In deze raadszitting kwam in eene Missive van
de Commissie van Toezicht over de Stads-Muziek
school. De Commissie zegt daarin dat zij zich verplicht
acht zich van den blaam te MHveren, die in de vorige
raadsvergadering ten onrecht# op haar geworpen is.
Zij deelt in deze missive verschillende fe»tea mede
ten laste van den onderwijzer aan de Muziekschool
Mart. Bonman, die haar aanleiding gaven ongunstig
te adviseeren aan B. cn W. op zijn verzoek om de
betrekkingen van Directeur der Goudsche Zangveree-
niging en der Utrechtwhe Mannen-Zangvereeniging te-
gelyktijdig te mogen bekleeden met zijne betrekking
aan de Muziekschool. Zij deelt voorts mede dat in
hare vergadering van 6 November reeds besloten was
om het examen op 19 December te doen houden.
Zy beschuldigt den heer Bouman van
1. Verauiaa van levsen.
2. Onheusche behandeling van
ouders
3. Slordig les geven.
Bij den Secretaris der Commissie zijn da iromtrent
alle verlangde nadere inlichtingen te bekomen.
De Commissie deelde al de thans in hare missive
medegedeelde feiten eerst thans mede, omdat zij eerst
m het uiterste geval als aanklaagster van een der
onderwijzers wilde optreden. De Commissie gelooft
door de thans gedane mededeelingen den Raad de
overtuiging te hebben geschonken dat de beschuldi
ging in de vorige raadsvergadering geuit dat het
van de Commissie een „zoeken" en „plagen" was
jegens den heer Bouman onrechtvaardig en onjuist
was.
Deze missive, (die wij in ons volgend nr. in haar
geheel hopen mede te deelen) werd ter inzage voor
ua—gwini 'L !jn LE
waren in hunne kamer, zagen hunne boeken na, en hierop,
brachten het oen en ander in orde.
Eensklaps werd er luid aan de deur geklopt.
Zij werd geopend voordat er antwoord was ge
geven.
„Alfred du Barry!" riep de bode op haasti
gen toon.
„Die ben ik," zeide Alf.
Een verzegelde enveloppe werd hem overhandigd,
en de man vertrok.
De twee vrienden zagen elkander verschrikt aan.
„’t Is een telegram," zeide Tom. Alf zei niets.
„Waarom maakt gij ’t niet open?" vroeg Tom.
Alf scheurde de enveloppe los, zag de depêche
in, en werd doodsbleek.
„Wat is’t?* vroeg Tom, in de grootste spanning.
Alf overhandigde hem bet papier.
„Kom met den eersten trein te New-York terug.
Gewichtig maar niet verontrustend.
