s.
ms.
»rgföndk
isterdam.
1
SS
s 1
DmOVINCIALE STATEN.
w
O 1
O
Zaterdag 16 Februari.
N? 3842,
1889.
4
OIJE.
FEUILLETON.
!N.
UIT VERRE GEWESTEN.
k.
le
o
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
>.- enz.
De intending van advertentiën kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
■’I 1
Kantore
takken der volksvertegenwoordiging. Na aldus toen
XVI.
Imiddelï
HEID I
Apothe- B
bij den Di-
>rte-acte, een
klaring van
lenszjjnhem
emmen.
Bovendien worden alle Ad vertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
*t welk des Maandags verschijnt.
scteur,
HUBER.
•ASSPELD
>rdt beleefd
in dit Blad
F
(Naar het Engehch.)
XV.
op 1 APRIL
;eplaatst
IN verkrjjg-
1E
iderland
ten,
erug te be-
i termjjnen
ven nit.
antore der
i Graven-
1. KNOX
ene
3HEKAAS.
Inrean dezer
»7)
w Ik zal zes jaar afwezig blyven," riep Alf met
vuur; wilt gij beloven u met niemand te enga-
geeren, voordat ik terug ben?
Clara’s oogen fonkelden. ff Welk recht hebt gij
zulk eene belofte van mij te vergen?" zeide zij zeer
trotsch.
Alf was nog maar een jongeling, geen volwassen
bewonderaar. Op zijn leeftijd heeft geraaktheid dik
wijls de overhand op liefde.
«O, hoegenaamd geen recht, zelfs geen zweem
van recht. Vaarwel."
Hij keerde zich om, en verliet haar met evenveel
trotschheid als zij zelve had aangenomen.
Clara had hem wel willen terugroepen, maar deed
het niet. Alf had wel willen terugkeeren, maar deed
het evenmin. Clara stond hem stil na te staren, totdat
hij uit het gezicht was. Zij dacht dat hij zich mis
schien zou omkeeren om haar een afscheidsgroet toe
te wuiven. Zij vergiste zich. Alf liep stijf door en zoo
scheidden zij.
Misschien hebben wij hier den draad gevonden
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
mei uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
r
Op Woensdag den vijfentwintigsten September,
ten twaalf ure precies, ging Alf uit New-York onder
zeil. De drukte van de toebereidselen hield zijn geest
gestadig bezig, zoodat hij niet eens rechtstreeks aan
Clara Digby dacht.
Nauwlijk zeventien jaar oud, was hij eensklaps
een man geworden. Hij moest eenige wettige for
maliteiten doorstaan en eenige zaken bezorgen. Hij
begon eene zekere gewichtigheid te gevoelen, als
een natuurlijk gevolg van het bezit van een vermo
gen, dat hem onafhankelijk van anderen maakte. De
vroegere spoorslag was verdwenen. Als hij de toe
komst inzag, behoefde hij zich niet langer onafge
broken in te spannen.
Hij ging aan boord van de stoomboot, om ten
minste zes jaar afwezig te zijn als hij in ’t leven
bleef, zonder eenig leedwezen te gevoelen zoo
plotseling zijn de omkeeringen in het menschelijk
hart. Aldus, in den bloei zijner jeugd, verliet hij
zijn geboorteland/, een land rijk aan alles wat de
jeugd kan aanlokk^n; rijk in avonturen, in genie
tingen, in prikkels tóf arbeidzaamheid, tot nuttig
heid en roem. a,
aangenomen en sedert is er in deze wet geen
verandering gebracht. Waar is het dus, dat
in de 36 jaar, welke sedert de invoering ver-
loopen zjjn, groots veranderingen hebben plaats
gegrepen in den toestand der districten als
men het zielental deelt door het aantal verte
genwoordigers, dan zal het hier en daar wel
uiteenloopen. Maar om daarin te voorzien, is
het niet noodig de geheele provinciale huishou
ding uit haar voegen te rukken en de banden
te verscheuren, die eene meer dan dertigjarige
samenwerking gelegd heeft tusschen de bij
elkander gevoegde deelen eener provincie. In
dien werkeljjk geen ander doel de Regeering
voor oogen zweefde, dan de bestaande oneven
redigheid te verhelpen, dan ware de aangewe
zen weg deze. Het aantal leden van de Sta
ten is vastgesteld door den gewonen wetgever
en wel in de Provinciale wet. Men is daar
omtrent niet gehouden door een grondwettig
voorschrift. Ten allen tijde derhalve kan deze ge
wijzigd worden. Men heeft eenvoudig eene
verandering te brengen in het aantal leden,
dat bij de wet van 1852 is toegewezen aan
elk district en kan de grens der districten
zelve ongewjjzigd laten. Waar de bevolking
is toegenomen, geve men een of meer leden
meer, aan die districten welke naar evenredigheid
te veel leden afvaardigen, ontneme men een
of meer leden. Dan ontgaat de Regeering
van zelf het verwijt, dat zij de verkiezings-
geographie beoefent en de politieke schaar han
teert om de provinciën te verknippen tot dis
tricten, welke vermoedelijk in haren geest
Voorheen was dit een door
GOUDSCHE COURANT.
Vele onzer lezers zullen evenals wij hebben
opgekeken van het bericht uit den Haag, dat
de Regeering binnenkort een voorstel zal doen
om de indeeling der Provinciën in kiesdis
tricten te wijzigen, vooral omdat daarbg wordt
gevoegd, dat het voornemen bestaat, de Staten
vervolgens te ontbinden en in Mei, op het
gewone tjjdstip der periodieke verkiezing, eene
geheele vernieuwing dezer colleges te doen
plaats hebben. Indien dit werkeljjk de plannen
zjjn der Regeering, dan is er reden om zich
over die baast te verwonderen. De gevolg
trekking ligt voor de hand, dat zulks geschiedt
om zoo spoedig mogelijk de Eerste Kamer om
te zetten. Men zou dan tevens eene verklaring
hebben voor het feit, dat tot dus ver geen be
langrijk voorstel bjj de Kamers aanhangig is
gemaakt Bljjkbaar wil men het terrein effe
nen alvorens daarmede voor den dag te komen.
De vrees voor de liberale meerderheid in de
Eerste Kamer schijnt de Regeering tot haar
gereserveerde houding genoopt te hebben. Ten
einde meer vrijheid van beweging te verkrij
gen, zou het volgende plan beraamd zjjn.
Eerst wijziging der provinciale kiesdistricten,
daarna ontbinding der Staten, waarin men
hoopt eene ander, niet-liberaal personeel te
brengen, vervolgens ontbinding der Eerste o
Kamer, waardoor overeenstemming zou worden van 1852, toen bet ministerie-1
verkregen tusschen de meerderheid in beide provinciale wet heeft ingevoerd,
takken der volksvertegenwoordiging. Na aldus toen voor 1
Collegieleven! Eene wereld op zich zelf, met
hare bewoners, hare wetgevers, hare ongeschreven
wetten, hare statuten, gebruiken en traditiën. Eene
republiek, soms oproerig, maar zelden weerspannig;
woelig maar onderworpen aan het door haar erkende
gezag, zonder zich veel om eenig ander gezag te
bekommeren.
Collegieleven! waarvoor lieden met een bekrom
pen verstand den neus ophalen. Een jongeling kan
op de eene plaats even goed studeeren als op de
andere, zeggen zij. Zij spotten met de „doode talen."
Waar het tegenwoordig op aankomt, is practisohe
kennis, zeggen zij. Zulke lieden lachen als zij een
diploma zien. Zij noemen het een stuk perkament
en spreken er over, alsof het alles is wat een jon
geling van zijn academische loopbaan heeft te toonen.
Alsof de waarde van eene academische loopbaan
alleen bestond in studie, hetzij Grieksch en Latijn
of de moderne talen, wiskunde en philosofie, chemie
en physiologic, of letterkunde en rhetorical Neen!
Wat de etudie van zooveel waarde maakt, is het laven,
dat verscheidene jaren achtereen geleid wordt.
Men leeft in eene wereld, die letterlijk haar gang
gaat zonder zich aan de buitenwereld te storen. Men
voert er strijd, scherp en vinnig, maar altijdeervol;
strijd om de meerderheid in datgene, wat den over
winnaar roem mag doen dragen op zijne zegepraal.
(Wordt vervolgd).
voor Clara’s vastheid van besluit om naar het stoom
schip te gaan en Alf bij zijne terugkomst te be
groeten, zooals in het begin van deze geschiedenis
vermeld is; misschien ook niet.
te hebben, kan men veilig overgaan tot den
aanval op onze vrijzinnige instellingen.
Het is niet onze schuld, dat deze onder
stellingen oprjjzen bjj de liberale party in den
lande. De Regeering heeft er zelf aanleiding
toe gegeven door de geheimzinnige wijze,
waarop deze zaak is voorbereid en de onnoodige
haast die er mede gemaakt wordt. Reeds zijn
de Provinciale Staten tegen 26 dezer buiten
gewoon bijeengeroepen om over de nieuwe in
deeling hunner gewesten gehoord te worden.
Dit geschiedt volgens de bepalingen der pro
vinciale wet, welke voorschrijft dat eene af-
zonderljjke wet deze materie regelt, nadat de
Staten daarover zijn gehoord. Er bestaat dus
grond voor het vermoeden, dat het inderdaad
de bedoeling is de nieuwe regeling in werking
te brengen bjj de verkiezingen, die dit jaar
moeten geschieden. Natuurlijk is officieel van
de verdere plannen der Regeering niets be
kend, doch het wantrouwen, waarmede het
eerste bericht in liberale kringen ontvangen
werd, is zeer verklaarbaar. Er zijn geen drin
gende redenen voor de voorgenomen verande
ring. Van moeieljjk heden, waartoe de tegen
woordige indeeling aanleiding zou geven, is
niets vernomen een voorschrift der wet, die
ze noodzakelijk maakt, is er niet. Alleen is
er wel eens gewezen op de onevenredige ver
meerdering der bevolking in de verschillende
districten. De tegenwoordige Tabel dateert
1852, toen het ministerie-Thorbeoke de
Men heeft
o o het aantal leden en de indeeling in
het bestaande struikelblok nit den weg geruimd districten het cjjfer der bevolking als maatstafzullen stemmen.
