1 BINNENLAND. :oon. RDER oegen.” retelling. FE, nomen e port exein- ijnt de 1889. Zaterdag 23 Februari. N9 384' Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. OUWEN. q d .4 FEUILLETON. UIT VERRE GEWESTEN. DATES.” ids te 7 uur aatsen in de rtoon van •Igoed. e C. H. k De inzending van advertentiên kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave. a JS <1 - t >ÜT. Drogisten hl De uitgave deser Courant geschiedt dagelijks met uitsondering ran Zon- en Feestdagen. De prjjs per drie maanden is 1.25, franco per post f 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN, Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD, 't welk des Maandags verschijnt. 50 Pi H o o (Naar het' Engelech.) XXL md middel DHLS ID inde I, Apothe- NT FAASSEN. 7l/s nnr' prjjzen. GOUDSCHE COURANT. URK ANDEN. ADVERTENTIEN worden geplaatst T*n 15 regels a 50 Centeniedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. ontraden. ,i dit pont een model- inliema. lie heer Fock sla hem bijna uitsluitend Libe- GOÜDA, 22 Februari 1889. Als opbrengst van het Woensdagavond gehouden Assaut, gevolgd door de opvoering van een tooneel- stuk, in «Ons Genoegen» is boden reeds voorloopig een bedrag van ruim 160 afgediagen, dat, naar men weet, den oud-gedienden ten goede komt. JARI 1889, ooneelisten. iet LEN, 33) De vastgestelde genademiddelen zooals de kerk die voorschreef waren voldoende. In de Paaschweek had zjjne kudde gelegenheid genoeg om over do kleine dwaasheden van den winter na te denken en zich voor te bereiden voor den zomerveldtochtl O neen; Croton kon die buitengewone uitbarstingen niet goedkeuren. De wedergeboorte onder de studenten overviel Tom Castleton geenszins, gelijk zoo menig ander. Daartoe was hjj zijn leven lang te ernstig en na denkend geweest, ik had bijna gezegd te nauwgezet, hetgeen juist niet de rechte uitdrukking geweest zou zijn. Maar het geval was aldus: hij werd be kneld door een ziekelijk, teeder geweten, en gedrukt door het 'groote raadsel des levens, waarin hij geen lioht zag en waarover hij gestadig peinsde. Toen derhalve het onderwerp van godsdienst rich aan de aandacht der studenten opdrong en eene groote opgewondenheid teweeg bracht, bleef Tom slechts in de sfeer, waarin hij zich doorgaans, zonder eenige opgewondenheid hoegenaamd, bewoog. BIER, ER. Wordt de wensch van de Standaard vervuld dan worden voortaan in onze provincie weinig liberale Burgemeesters meer benoemd. Het blad schrijft: «Lang niet genoeg is dusver op de politieke kleur van onze Burgemeesters gelet. Een Burgemeeester is een man van zoo ongeloof lijken invloed. En wat blijkt nu? l Niets minder dan dit, dat de Liberalisten, zoo lang ze de macht in handen hadden, bijna overal, tot in de meest orthodoxe dorpen, een Liberaal als Burgemeester lieten aanstellen. De toestanden in Noord-Brabant en Limburg kennen we niet genoeg, maar wat het land boven den Moerdijk betreft, bleek na onderzoek, dat bijna in alle provinciën minstens 90 pCt. der Burge meesters Liberaal is; alleen met uitzondering van enkele overwegend Boomacbe streken, waar ook veel Roomsohe Burgemeesters Vooral Zuid-Holland is op provincie voor het Libel Commissaris, en onder hem raliitische Burgemeesters. Dit nu is een misstand, die dient weggenomen; en als het huidig Kabinet er zich een regel van stelde, om in gemeenten, die niet beslist liberaal zijn, geen onkel liberaal burgemeester meer voor te dragen, zou nog op verre na niet de helft zijn uit- gewischt van het staal van politieke partijdigheid, dat in de Burgemeestersbenoemingen door onze Li- beralisten is gegeven. Zal het eens weer billijk in ons vaderland toe gaan, dan zagen we liefst het recht der gemeenten hersteld, om zelve haar Burgemeesters te kiezen. Maar zoolang we hier nog niet aan toe zijn, gelde dan toch voor het minst deze vaste stelregel, dat men naar geen enkele gemeente een Burgemeester sture, die vijandig tegen den geeet der bevolking over- etaat. hij scheen terstond te begrijpen wat het geval met Tom was. Hij verraste hem door hem niet te be handelen alsof hij aan eene ongeneselijke kwaal leed. Hij betwistte het denkbeeld dat het noodza kelijk voor hem zou zijn een tijdperk van lijden 'te doorloopen, voor dat hij de kalmte der Christelijke hoop deelachtig werd. Hij bad met hem, hij sprak met hem over gewone onderwerpen, hij verhaalde anecdotes uit zijn leven; kortom hij deed wat hij kon om Tom voor een ziekelijken toestand te be hoeden. Na verloop van tijd kwam er een einde aan die. heerschende beweging op godsdienstig gebied. Velen werden bekeerd en velen bleven wat zij vroeger waren. Wat Tom betreft, weet ik nauwljjks wat ik van hem zeggen moet. Hij had geen bepaalde ver andering van denkwijze ondergaan, maar dat kwam omdat zijne denkwijze altijd oprecht was geweest. Hij was niet, zooals velen, vrij van twijfel geworden. Het raadsel des levens was voor hem nog evenmin opgehelderd als te veren. Tom geloofde, maar was niet vertroost. «Ik gevoel mij niet gelukkig,»! zeide hij tot pro fessor 8. „Zijt gij gelukkig in God?» vroeg de oude man vriéndelijk. «Dat is de hoofdzaak. Soms denk ik,» ging hij' voort, «dat gij u zoo ongelukkig mogelijk tracht te maken. Gij moet uit dien toestand geraken, want gij komt er nimmer door. Eenige jaren geleden, kwam een student zeer terneder geslagen bij mij. Wij vestigen gaarne de aandacht onzen lezen op achtentaande advertentie betr. een Woensdag a. st te geven concert door Theodore Wemer. Bionen- en builenlandsche bladen gewagen met lof van zjjn groot talent en er staat dus een buitengewoon kunst genot ons te wachten. De Vailg New bevat o. a. over hem de volgende regelen «Buitengewoon groot was de belangstelling die zich in muzikale kringen openbaarde voor den wonderbaren violist Theodore Werner, die onlangs in zijne buitengewone verdiensten door den Prins van Wales persoonlijk werd gelukgewenscht. Werner trad gisteren avond op in 8t. James Hall voor een zeer talrijk publiek. Hij speelde drie stukken van Beethoven, Paganini en Vienxtemps, op zulk eene wijze dat bet aanzienlijk publiek er door betooverd werd. Zijn staccato voorkomende in Vieuxtemps’ stuk was wonderbaar en herinnerde ons aan Wieniawski in zijne beste dagen.» Het gevolg was dat Tom niet zooveel levendige belangstelling in de algemeene beweging deed blijken als bet meerendeel der studenten aan den dag legde. Hy woonde de bijeenkomsten tot gemeenschappelijk gebed en tot onderzoek der schrift bij. Hij sprak met de vrienden, die hem kwamen bezoeken, en stemde bedaard in met de voorstellen die gedaan werden. Sommigen schudden het hoofd en vreesden dat Tom zich verschool achter zijne moraliteit. Hij was niet genoeg doordrongen van het besef zijner verdorvenheid. Hjj scheen niets te gevoelen ran die folteringen, welke een door zondelast verbrijzeld hart behoort te lijden. Eenige van Tom’s makkers kermden luid in hun zielsangst; andere verblijdden zich reeds in nieuwe hoop en spoorden met een stralend gelaat hhnne vrienden aan om te volharden. Ik houd mij verzekerd dat Tom tot een staat van wanhoop vervallen zou zijn, als de achtenswaardige professor destijds de voornaamste hoogleeraar in de bespiegelende en natuurlijke wijsbegeerte, hem daar niet van gered had. In het vak, waarin de professor onderricht gaf, was Tom de eerste van zijne klasse. De oude heer hield veel van hem en in deze crisis zocht Tom natuurlijk bij hem raad en leiding. Hij werd met zooveel goedheid en vriendelijkheid ontvangen, en met zooveel onderscheiding behandeld, dat hij zich dadelijk op zijn gemak gevoelde. De professor was in zijne jeugd predikant geweest en Dinsdagavond zal in eene buitengewone vergade ring van de Afdeeling Gouda en Omstreken van den Nederlandsehen Protestantenbond optreden de heer D«. J. van Loenen Martinet, van Sandpoort, die tot onderwerp heeft gekozen «Is Godsdienst Poësie f» Het gerechtshof te 's Gravenhage heeft gisteren het hooger-beroep van den Dordtschen zoutzieder, die tot een boete van ruim 400,000 is veroordeeld, wegens belasting-overtreding, vervallen en van onwaarde verklaard, omdat niet bewezen werd dat daarbij de vereischte vormen behoorlijk zijn in acht genomen. Door de heeren J. Stoffel, fabrikant te Deventer, D. It. Mansholt, landbouwer te Westpolder, D. De Clereq, fabrikant te Haarlem, dr. J. O. Schönfeld, arts to Illrum, en Th. Sanders, architekt te Amsterdam, is de volgende oproeping uitgevaardigd: «Allen, die de oorzaak van het Sociale vraagstuk zoeken in de onbillijke, ja dikwijls averechtsche verdeeling van het arbeidsprodukt en, een vreedzame oplossing wenschend, daartoe in de eerste plaats noodig achten toepassing van het beginsel van Land-nationalisatie op den grond of op de grond rente, worden door ondergeteekenden uitgenoodigd tot het stichten van een Nederlandsehen Bond, ton einde veroenigd het streven naar dit doel door verspreiding van lectuur, het houden van voordrach ten en het richten van vertoogen, krachtig te kunnen bevorderen. Hebben zich na eene maand 25 personen aangemeld, dan zal een vergadering worden belegd, ten einde den bond te constitueeren.” (Land-nationalisatie is het geleidelijk en langs wettigen weg afkoopen van grond en grondrente, ten einde die te maken tot staats- of gemeente- eigendom, met inachtneming van het beginsel dat de toeneming van da waarde van den grond rechtens aan de gemeenschap behoort.) De Mkmaareche Ct. kan zich over het algemeen wel vereenigen met de bezwaren, door verschillende bladen ingebracht tegen het wetsontwerp tot bestrij ding der boterknoeierijen en met de middelen, tot verbetering dier gebreken aan de hand gedaan. Het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 1