1
BINNENLAND.
:oon.
RDER
oegen.”
retelling.
FE,
nomen
e port
exein-
ijnt de
1889. Zaterdag 23 Februari. N9 384'
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
OUWEN.
q
d
.4
FEUILLETON.
UIT VERRE GEWESTEN.
DATES.”
ids te 7 uur
aatsen in de
rtoon van
•Igoed.
e C. H.
k
De inzending van advertentiên kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
a
JS
<1
-
t
>ÜT.
Drogisten
hl
De uitgave deser Courant geschiedt dagelijks
met uitsondering ran Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN,
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschijnt.
50
Pi
H
o
o
(Naar het' Engelech.)
XXL
md middel
DHLS ID
inde
I, Apothe-
NT
FAASSEN.
7l/s nnr'
prjjzen.
GOUDSCHE COURANT.
URK
ANDEN.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
T*n 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
ontraden.
,i dit pont een model-
inliema. lie heer Fock sla
hem bijna uitsluitend Libe-
GOÜDA, 22 Februari 1889.
Als opbrengst van het Woensdagavond gehouden
Assaut, gevolgd door de opvoering van een tooneel-
stuk, in «Ons Genoegen» is boden reeds voorloopig
een bedrag van ruim 160 afgediagen, dat, naar
men weet, den oud-gedienden ten goede komt.
JARI 1889,
ooneelisten.
iet
LEN,
33)
De vastgestelde genademiddelen zooals de kerk
die voorschreef waren voldoende. In de Paaschweek
had zjjne kudde gelegenheid genoeg om over do
kleine dwaasheden van den winter na te denken en
zich voor te bereiden voor den zomerveldtochtl O
neen; Croton kon die buitengewone uitbarstingen
niet goedkeuren.
De wedergeboorte onder de studenten overviel
Tom Castleton geenszins, gelijk zoo menig ander.
Daartoe was hjj zijn leven lang te ernstig en na
denkend geweest, ik had bijna gezegd te nauwgezet,
hetgeen juist niet de rechte uitdrukking geweest
zou zijn. Maar het geval was aldus: hij werd be
kneld door een ziekelijk, teeder geweten, en gedrukt
door het 'groote raadsel des levens, waarin hij geen
lioht zag en waarover hij gestadig peinsde.
Toen derhalve het onderwerp van godsdienst rich
aan de aandacht der studenten opdrong en eene groote
opgewondenheid teweeg bracht, bleef Tom slechts in
de sfeer, waarin hij zich doorgaans, zonder eenige
opgewondenheid hoegenaamd, bewoog.
BIER,
ER.
Wordt de wensch van de Standaard vervuld dan
worden voortaan in onze provincie weinig liberale
Burgemeesters meer benoemd. Het blad schrijft:
«Lang niet genoeg is dusver op de politieke kleur
van onze Burgemeesters gelet.
Een Burgemeeester is een man van zoo ongeloof
lijken invloed.
En wat blijkt nu? l
Niets minder dan dit, dat de Liberalisten, zoo
lang ze de macht in handen hadden, bijna overal,
tot in de meest orthodoxe dorpen, een Liberaal als
Burgemeester lieten aanstellen.
De toestanden in Noord-Brabant en Limburg
kennen we niet genoeg, maar wat het land boven
den Moerdijk betreft, bleek na onderzoek, dat bijna
in alle provinciën minstens 90 pCt. der Burge
meesters Liberaal is; alleen met uitzondering van
enkele overwegend Boomacbe streken, waar ook
veel Roomsohe Burgemeesters
Vooral Zuid-Holland is op
provincie voor het Libel
Commissaris, en onder hem
raliitische Burgemeesters.
Dit nu is een misstand, die dient weggenomen;
en als het huidig Kabinet er zich een regel van
stelde, om in gemeenten, die niet beslist liberaal
zijn, geen onkel liberaal burgemeester meer voor te
dragen, zou nog op verre na niet de helft zijn uit-
gewischt van het staal van politieke partijdigheid,
dat in de Burgemeestersbenoemingen door onze Li-
beralisten is gegeven.
Zal het eens weer billijk in ons vaderland toe
gaan, dan zagen we liefst het recht der gemeenten
hersteld, om zelve haar Burgemeesters te kiezen.
Maar zoolang we hier nog niet aan toe zijn, gelde
dan toch voor het minst deze vaste stelregel, dat
men naar geen enkele gemeente een Burgemeester
sture, die vijandig tegen den geeet der bevolking over-
etaat.
hij scheen terstond te begrijpen wat het geval met
Tom was. Hij verraste hem door hem niet te be
handelen alsof hij aan eene ongeneselijke kwaal
leed. Hij betwistte het denkbeeld dat het noodza
kelijk voor hem zou zijn een tijdperk van lijden 'te
doorloopen, voor dat hij de kalmte der Christelijke
hoop deelachtig werd. Hij bad met hem, hij sprak
met hem over gewone onderwerpen, hij verhaalde
anecdotes uit zijn leven; kortom hij deed wat hij
kon om Tom voor een ziekelijken toestand te be
hoeden.
Na verloop van tijd kwam er een einde aan die.
heerschende beweging op godsdienstig gebied. Velen
werden bekeerd en velen bleven wat zij vroeger
waren. Wat Tom betreft, weet ik nauwljjks wat ik
van hem zeggen moet. Hij had geen bepaalde ver
andering van denkwijze ondergaan, maar dat kwam
omdat zijne denkwijze altijd oprecht was geweest.
Hij was niet, zooals velen, vrij van twijfel geworden.
Het raadsel des levens was voor hem nog evenmin
opgehelderd als te veren. Tom geloofde, maar was
niet vertroost.
«Ik gevoel mij niet gelukkig,»! zeide hij tot pro
fessor 8.
„Zijt gij gelukkig in God?» vroeg de oude man
vriéndelijk. «Dat is de hoofdzaak. Soms denk ik,»
ging hij' voort, «dat gij u zoo ongelukkig mogelijk
tracht te maken. Gij moet uit dien toestand geraken,
want gij komt er nimmer door. Eenige jaren geleden,
kwam een student zeer terneder geslagen bij mij.
Wij vestigen gaarne de aandacht onzen lezen op
achtentaande advertentie betr. een Woensdag a. st
te geven concert door Theodore Wemer. Bionen-
en builenlandsche bladen gewagen met lof van zjjn
groot talent en er staat dus een buitengewoon kunst
genot ons te wachten.
De Vailg New bevat o. a. over hem de volgende
regelen
«Buitengewoon groot was de belangstelling die
zich in muzikale kringen openbaarde voor den
wonderbaren violist Theodore Werner, die onlangs
in zijne buitengewone verdiensten door den Prins
van Wales persoonlijk werd gelukgewenscht.
Werner trad gisteren avond op in 8t. James Hall
voor een zeer talrijk publiek. Hij speelde drie
stukken van Beethoven, Paganini en Vienxtemps,
op zulk eene wijze dat bet aanzienlijk publiek er
door betooverd werd. Zijn staccato voorkomende
in Vieuxtemps’ stuk was wonderbaar en herinnerde
ons aan Wieniawski in zijne beste dagen.»
Het gevolg was dat Tom niet zooveel levendige
belangstelling in de algemeene beweging deed blijken
als bet meerendeel der studenten aan den dag legde.
Hy woonde de bijeenkomsten tot gemeenschappelijk
gebed en tot onderzoek der schrift bij. Hij sprak
met de vrienden, die hem kwamen bezoeken, en
stemde bedaard in met de voorstellen die gedaan
werden. Sommigen schudden het hoofd en vreesden
dat Tom zich verschool achter zijne moraliteit. Hij
was niet genoeg doordrongen van het besef zijner
verdorvenheid. Hjj scheen niets te gevoelen ran die
folteringen, welke een door zondelast verbrijzeld hart
behoort te lijden.
Eenige van Tom’s makkers kermden luid in hun
zielsangst; andere verblijdden zich reeds in nieuwe
hoop en spoorden met een stralend gelaat hhnne
vrienden aan om te volharden.
Ik houd mij verzekerd dat Tom tot een staat van
wanhoop vervallen zou zijn, als de achtenswaardige
professor destijds de voornaamste hoogleeraar in
de bespiegelende en natuurlijke wijsbegeerte, hem
daar niet van gered had. In het vak, waarin de
professor onderricht gaf, was Tom de eerste van
zijne klasse. De oude heer hield veel van hem en
in deze crisis zocht Tom natuurlijk bij hem raad
en leiding.
Hij werd met zooveel goedheid en vriendelijkheid
ontvangen, en met zooveel onderscheiding behandeld,
dat hij zich dadelijk op zijn gemak gevoelde. De
professor was in zijne jeugd predikant geweest en
Dinsdagavond zal in eene buitengewone vergade
ring van de Afdeeling Gouda en Omstreken van
den Nederlandsehen Protestantenbond optreden de
heer D«. J. van Loenen Martinet, van Sandpoort,
die tot onderwerp heeft gekozen «Is Godsdienst
Poësie f»
Het gerechtshof te 's Gravenhage heeft gisteren
het hooger-beroep van den Dordtschen zoutzieder,
die tot een boete van ruim 400,000 is veroordeeld,
wegens belasting-overtreding, vervallen en van
onwaarde verklaard, omdat niet bewezen werd dat
daarbij de vereischte vormen behoorlijk zijn in acht
genomen.
Door de heeren J. Stoffel, fabrikant te Deventer,
D. It. Mansholt, landbouwer te Westpolder, D. De
Clereq, fabrikant te Haarlem, dr. J. O. Schönfeld,
arts to Illrum, en Th. Sanders, architekt te
Amsterdam, is de volgende oproeping uitgevaardigd:
«Allen, die de oorzaak van het Sociale vraagstuk
zoeken in de onbillijke, ja dikwijls averechtsche
verdeeling van het arbeidsprodukt en, een vreedzame
oplossing wenschend, daartoe in de eerste plaats
noodig achten toepassing van het beginsel van
Land-nationalisatie op den grond of op de grond
rente, worden door ondergeteekenden uitgenoodigd
tot het stichten van een Nederlandsehen Bond, ton
einde veroenigd het streven naar dit doel door
verspreiding van lectuur, het houden van voordrach
ten en het richten van vertoogen, krachtig te kunnen
bevorderen. Hebben zich na eene maand 25
personen aangemeld, dan zal een vergadering worden
belegd, ten einde den bond te constitueeren.”
(Land-nationalisatie is het geleidelijk en langs
wettigen weg afkoopen van grond en grondrente,
ten einde die te maken tot staats- of gemeente-
eigendom, met inachtneming van het beginsel dat
de toeneming van da waarde van den grond rechtens
aan de gemeenschap behoort.)
De Mkmaareche Ct. kan zich over het algemeen
wel vereenigen met de bezwaren, door verschillende
bladen ingebracht tegen het wetsontwerp tot bestrij
ding der boterknoeierijen en met de middelen, tot
verbetering dier gebreken aan de hand gedaan. Het