ON,
,UIS.
y.
BINNENLAND.
j|
1
n 3
Vrijdag 15 Hurt.
1889.
N’° 3865.
Gouda en Omstreken.
FEUILLETON.
4 ure
u;
1
lTIE.
ERKEN,
RD1JNEN.
FFEN.
I
tstalllng.
VU!
IN.
UIT VERRE GEVESTEN.
Nieuws- en Advertentieblad voor
venhuis
ril
a bjj:
MAN.
1 <1 3
pl S
'■y
- 5
►.- enz.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
I*
r
i
r
Ij -
sn. Men
SAZUN,
hbs
- 1 II. M. ëou achter bapudA
Kantore
Ifronderlgke Nommers VIJF CENTEN.
1-
I0P
i
(Geschrapt)
Getal kiezers 1889
1132
I1B1
Te Haastrecht is Woensdag in
voudig tête-a-téte,
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
1242
110
1241
110
1238
110
Bovendien worden alle Advertentien gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschijnt.
1160
82
1159
82
1157
81
wat het zegt, zoo
worden, waardoor
G voor het
■PPRÊTEE-
SOORTEN
i
irgfonds
isterdam.
{Naar het Engelsch.}
XXXIII.
James HOR-
Jonden RIN-
t. tegen veel
I
GOUDSCHE COURANT
1
Men meldt uit Leiden aan de IV. R. Ct.
In het orgaan der sociaal-democratische partij
Recht voor Allen van den 23sten Februari jl. komt
een artikel voor, meldende dat in ‘het café Wal
halla te ’s Graveuhage was tentoongesteld een bij
voegsel van het Leidech Dagblad, behelzende een
artikel over 1. M. den Koning, bestemd om bij
onverhoopt overlijden van Z. M. openbaar ge
maakt te worden. Aangezien dat bijvoegsel in de
drukkerij van genoemd blad moest ontvreemd zijn,
zoo is daarvan bij do politie aangifte gedaan, het
gevolg waarvan is geweest dat werkelijk een derge-
1 1
j
Het onlangs vermeld besluit van den gemeente
raad van Eist, om den secretaris te ontslaan, werd,
zoo blijkt, nu, genomen op voorstel van den heer
Van Oppenraaij. Men weet dat 5 leden er voor
stemden en 3 tegen, terwijl 3 leden afwezig waren.
De gronden, door den voorsteller aangevoerd,
waren, blijkens „de Post», dat de secretaris zich
in ongonstigen zin over de leden had uitgelaten;
stukken die op gezegeld papier moesten zijn ge
schreven, op ongezegeld papier had afgégevên; te
veel zegel- en registratierecht in rekening had ge
bracht niet gemandateerd had overeenkomstig de
uitgaven; de notulen weken te laat had gezonden
aan „de Post"de notulen niet tijdig inschreef, en
te vroeg de secretarie verliet.
Nadat de stemming had plaats gehad, zeide de
Voorzitter:
„Dat het zooeven door de bekende meerderheid
van den Raad genomen besluit mij met verontwaar
diging vervult, zal ik nu niet behoeven te zeggen.
Ik had niet knnr.en denken, dat menschen, die
zelf een huishouding hebben, die zelf vrouw en
kinderen bezitten, die dus het best kunnen gevoelen
eensklaps aan den dijk gezet te
een carrière gebroken en een ge
zin ongelukkig wordt, tot zulk een laag besluit
hebben kunnen medewerken.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
GOUDA, 14 Maart 1889.
De berichten van het Loo luidden heden minder
gunstig. De nacht was onrustig. De chronische
kwaal kwelde Z. M. den Koning meer, die zich
minder opgewekt geroeide.
I
i publieke veiling
verkocht een hofstede met ruim 17 hectaren land te
Reeuwijk voor f 27,750 behalve de onkosten.
lijk nog onuitgegeven bijvoegsel, in genoemd café
aan den wand hangende werd bevonden, hetwelk
door een politie-inspecteur uit leiden in beslag ge
nomen is.
Daarna volgde «en onderzoek naar den dader,
welk onderzoek uit den aard der zaak niet een van
do gomakkelijkste was. Toch mocht het der politie
eergisteren gelukken twee werklieden van het Leid-
tche Dagblad te ontdekken, die vermoed worden het
feit bedreven te hebben. Een hunner stelde het
ontvreemde in bezit van den te Leiden wonenden
sociaal-demooraat Pierlot, die het op zijne beurt
naar ’s Graveqhage zond. De daders zijn aange
houden en ter beschikking van den officier van
justitie te ’sGravenhage gesteld.
De Haagsche correspondent der „Indépendance
beige» weet te verzekeren, dat de Regeering, na
overleg met den Raad van State, het voorstel heeft
gedaan, een tijdelijk regentschap in te stellen en dit
Koningin.
W-1- -W-r-f.. A»_
geweigerd iwdijct, nic
2e Kamer. Prov. Staten. Gem.raad.
Getal kiezers 1888
bij
Hot getal kiezers bedraagt volgens de heden mid
dag voorloopig vastgestelde lijsten
op te dragen aan H. M. de Konii
opdracht te aanvaarden.
Stort de Koning weder in zegt de correspondent
(d. w. zwaarschijnlijk, duurt de onmogelijkheid
voort, waarin Z. M. verkeert, om de zaken af te
doen) dan zal vermoedelyk de Raad van State met
het regentschap belast wordenmaarvoegt hij er bij
de maatregel zal eerst in de uiterste noodzakelijk
heid genomen worden, daar H. M. zich sterk tegen
een tjjdelyk regentschap heeft verklaard.
Dat de Koningin, gebogen onder de zorgen der
verpleging van den Koning, dubbel tegen den maat
regel opziet, is alleszins aannemelijk. Voor de
Regeering echter gelden nog andere motieven bij
het bepalen van wat noodig is.
En wanneer men dan ziet, hoevele particuliere
belangen reeds zijn en nog dagelijks worden ge
schaad door den stilstand der regeeringsmachine,
van de opera, op het ochtendbezoek, of zelfs op een
landelijk uitstapje en plein air!
Clara nam hiertoe hare toevlucht, omdat zij nu
geen woord behoefde te spreken; want daar had zij
geen lust in.
Du Barry zou de partij bijwonen. Dat had hij
haar gezegd; Castleton ook, wiens komst zij ver
wachtte met een moeilijk te verbergen spanning.
Eindelijk kwam Castleton binnen, en begaf zich
rechtstreeks naar de gastvrouwClara zag een oogen-
blik naar hem, met een bijna pijnlijke uitdrukking.
Zooals zij daar stond, moest hij daar natuurlijk met
de nieuw aangekomenen voorbij gaan, zonder haar
te zien. Het was eeno verlichting voor haar toen hij
voorbij was. Hij zwierf van de eene zaal naar de
andere, en wisselde hier en daar, in het voorbijgaan,
een woord met zijne bekenden, totdat hij juffrouw
Ferris zag.
avond niet hier?" vroeg
leêgekomen; zij is zeker
„Is juffrouw Digby van
hij, na een kort gesprek.
„O ja, zij is met ons m< w
hier of daar met mijn neef, den buitenlander."
Dit werd op een onverschilligen toon gezegd, maar
hoeveel beteekenis lag er in opgesloten!
„Is het hier niet verrukkelijk? Hebt gij die bloe
men gezien? De muziek is waarlijk alleropwekkendst."
oNatuurlijk vroeg Castleton de jonge dame voor
het° geheele den wals, en zij gingen te zamen naar de danszaal.
Het was diet gemakkelijk haar te ontsnappen,
maar het gelukte hem toch, toen twee of drie
50)
Mevrouw Enos Foote gaf hare hooge verontwaar
diging te kennen over het opsommen van al die
bijzonderheden in een nieuwsblad! wVooral was het
schande," zeide zij, „dat er zoo onbeschaamd over
de onkosten van haar noirée gesproken werd. Waar
moest het heen als onze huishoudelijke zaken niet
veilig waren voor zulk eene verregaande bemoeizucht
en nieuwsgierigheid? Het werd waarlijk hoog tijd
dat de vrijheid van drukpers beperkt werd."
Misschien moest ik er niet in één adem bijvoegen
dat mevrouw opzettelijk op hare partij een jongeling
had genoodigd, die aan het voornoemde blad ver
bonden was, in de hoop dat het juist loopen zou
zooals nu het geval geweest was. Zij zelve had hem
in een onderhoud, dat zij hem dien ochtend had
toegestaan, al die bijzonderheden medegedeeld, en
nog veel meer van dien aard, die de jongeling,
kieschheidshalve en uit gepast eergevoel als dagblad
schrijver, gemeend had niet door de drukpers open
baar te moeten maken, en over welk verzuim me
vrouw Enos Foote zich bitter beklaagde.
Wij hebben eigenlijk met zulke uitwendige be
schouwingen niet te maken, evenmin als het ons
aangaat hoe Enos „in het nauw zat". Op zulk
een partij behoeven wij slechts de oppervlakte te
zien, en ik moet bekennen dat ik daar altijd veel
genoegen in vind.
Verscheidene van onze oude bekenden waren daar
tegenwoordig. Clara Digby was er met mevrouw en
juffrouw Ferris en zij zagen er allen zeer belang
wekkend uit.
Het contrast tusschen Clara en hare vriendin was
in ’t oog vallend. De laatstgenoemde was een slank,
schoon zwierig meisje, eene schoonheid in hare soort.
Juffrouw Digby, met hare tengere gestalte, onberis
pelijk van vorm, hare doorschijnende, blanke gelaats
kleur, en hare groote, schitterende, bruine oogen
scheen, toen zij daar naast hare vriendin stond, tot
eene andere soort van wezens te behooren.
De familie Ferris was vroeg gekomen, en de ver
trekken waren nog niet vol. Clara vergunde een
van hare meer bejaarde bewonderaars een gesprek
met haar te voeren in de receptiezaal, waar zij zich
tevens vermaakte met de nog verwacht wordende
gasten te zien binnenkomen. Hij was „eene celebri-
teit" en had den naam van „een bijzonder onder- I
houdend man" te zijn; hetgeen, zooveel als ik er
over kan oordeelen, een onverdragelijk lastig mensch
beteekent, die zich het monopolie van
gesprek bij alle gelegenheden toeeigent; in een een
voudig tête-a-tete, aan het diner, in de entre-actee
dan schynt het minstens twijfelachtig, dat de, zeer
eerbiedwaardige, tegenstand van H. M. beslissen
mocht in dezen eisch van het algemeen belang.
Men weet, dat de Grondwet in een geval als
het bedoelde den Raad van State reeds aanwijst
als tijdelijk regent, wanneer de Kamers in ver-
eenigde zitting hebben verklaard dat de Koning
buiten staat is de regeering waar te nemen, en
dat daarna binnen een maand een wetsontwerp tot
benoeming van een tijdelijke regent moet worden
ingediend.