ON, ,UIS. y. BINNENLAND. j| 1 n 3 Vrijdag 15 Hurt. 1889. N’° 3865. Gouda en Omstreken. FEUILLETON. 4 ure u; 1 lTIE. ERKEN, RD1JNEN. FFEN. I tstalllng. VU! IN. UIT VERRE GEVESTEN. Nieuws- en Advertentieblad voor venhuis ril a bjj: MAN. 1 <1 3 pl S '■y - 5 ►.- enz. De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave. I* r i r Ij - sn. Men SAZUN, hbs - 1 II. M. ëou achter bapudA Kantore Ifronderlgke Nommers VIJF CENTEN. 1- I0P i (Geschrapt) Getal kiezers 1889 1132 I1B1 Te Haastrecht is Woensdag in voudig tête-a-téte, De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. 1242 110 1241 110 1238 110 Bovendien worden alle Advertentien gratie opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD, 't welk des Maandags verschijnt. 1160 82 1159 82 1157 81 wat het zegt, zoo worden, waardoor G voor het ■PPRÊTEE- SOORTEN i irgfonds isterdam. {Naar het Engelsch.} XXXIII. James HOR- Jonden RIN- t. tegen veel I GOUDSCHE COURANT 1 Men meldt uit Leiden aan de IV. R. Ct. In het orgaan der sociaal-democratische partij Recht voor Allen van den 23sten Februari jl. komt een artikel voor, meldende dat in ‘het café Wal halla te ’s Graveuhage was tentoongesteld een bij voegsel van het Leidech Dagblad, behelzende een artikel over 1. M. den Koning, bestemd om bij onverhoopt overlijden van Z. M. openbaar ge maakt te worden. Aangezien dat bijvoegsel in de drukkerij van genoemd blad moest ontvreemd zijn, zoo is daarvan bij do politie aangifte gedaan, het gevolg waarvan is geweest dat werkelijk een derge- 1 1 j Het onlangs vermeld besluit van den gemeente raad van Eist, om den secretaris te ontslaan, werd, zoo blijkt, nu, genomen op voorstel van den heer Van Oppenraaij. Men weet dat 5 leden er voor stemden en 3 tegen, terwijl 3 leden afwezig waren. De gronden, door den voorsteller aangevoerd, waren, blijkens „de Post», dat de secretaris zich in ongonstigen zin over de leden had uitgelaten; stukken die op gezegeld papier moesten zijn ge schreven, op ongezegeld papier had afgégevên; te veel zegel- en registratierecht in rekening had ge bracht niet gemandateerd had overeenkomstig de uitgaven; de notulen weken te laat had gezonden aan „de Post"de notulen niet tijdig inschreef, en te vroeg de secretarie verliet. Nadat de stemming had plaats gehad, zeide de Voorzitter: „Dat het zooeven door de bekende meerderheid van den Raad genomen besluit mij met verontwaar diging vervult, zal ik nu niet behoeven te zeggen. Ik had niet knnr.en denken, dat menschen, die zelf een huishouding hebben, die zelf vrouw en kinderen bezitten, die dus het best kunnen gevoelen eensklaps aan den dijk gezet te een carrière gebroken en een ge zin ongelukkig wordt, tot zulk een laag besluit hebben kunnen medewerken. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. GOUDA, 14 Maart 1889. De berichten van het Loo luidden heden minder gunstig. De nacht was onrustig. De chronische kwaal kwelde Z. M. den Koning meer, die zich minder opgewekt geroeide. I i publieke veiling verkocht een hofstede met ruim 17 hectaren land te Reeuwijk voor f 27,750 behalve de onkosten. lijk nog onuitgegeven bijvoegsel, in genoemd café aan den wand hangende werd bevonden, hetwelk door een politie-inspecteur uit leiden in beslag ge nomen is. Daarna volgde «en onderzoek naar den dader, welk onderzoek uit den aard der zaak niet een van do gomakkelijkste was. Toch mocht het der politie eergisteren gelukken twee werklieden van het Leid- tche Dagblad te ontdekken, die vermoed worden het feit bedreven te hebben. Een hunner stelde het ontvreemde in bezit van den te Leiden wonenden sociaal-demooraat Pierlot, die het op zijne beurt naar ’s Graveqhage zond. De daders zijn aange houden en ter beschikking van den officier van justitie te ’sGravenhage gesteld. De Haagsche correspondent der „Indépendance beige» weet te verzekeren, dat de Regeering, na overleg met den Raad van State, het voorstel heeft gedaan, een tijdelijk regentschap in te stellen en dit Koningin. W-1- -W-r-f.. A»_ geweigerd iwdijct, nic 2e Kamer. Prov. Staten. Gem.raad. Getal kiezers 1888 bij Hot getal kiezers bedraagt volgens de heden mid dag voorloopig vastgestelde lijsten op te dragen aan H. M. de Konii opdracht te aanvaarden. Stort de Koning weder in zegt de correspondent (d. w. zwaarschijnlijk, duurt de onmogelijkheid voort, waarin Z. M. verkeert, om de zaken af te doen) dan zal vermoedelyk de Raad van State met het regentschap belast wordenmaarvoegt hij er bij de maatregel zal eerst in de uiterste noodzakelijk heid genomen worden, daar H. M. zich sterk tegen een tjjdelyk regentschap heeft verklaard. Dat de Koningin, gebogen onder de zorgen der verpleging van den Koning, dubbel tegen den maat regel opziet, is alleszins aannemelijk. Voor de Regeering echter gelden nog andere motieven bij het bepalen van wat noodig is. En wanneer men dan ziet, hoevele particuliere belangen reeds zijn en nog dagelijks worden ge schaad door den stilstand der regeeringsmachine, van de opera, op het ochtendbezoek, of zelfs op een landelijk uitstapje en plein air! Clara nam hiertoe hare toevlucht, omdat zij nu geen woord behoefde te spreken; want daar had zij geen lust in. Du Barry zou de partij bijwonen. Dat had hij haar gezegd; Castleton ook, wiens komst zij ver wachtte met een moeilijk te verbergen spanning. Eindelijk kwam Castleton binnen, en begaf zich rechtstreeks naar de gastvrouwClara zag een oogen- blik naar hem, met een bijna pijnlijke uitdrukking. Zooals zij daar stond, moest hij daar natuurlijk met de nieuw aangekomenen voorbij gaan, zonder haar te zien. Het was eeno verlichting voor haar toen hij voorbij was. Hij zwierf van de eene zaal naar de andere, en wisselde hier en daar, in het voorbijgaan, een woord met zijne bekenden, totdat hij juffrouw Ferris zag. avond niet hier?" vroeg leêgekomen; zij is zeker „Is juffrouw Digby van hij, na een kort gesprek. „O ja, zij is met ons m< w hier of daar met mijn neef, den buitenlander." Dit werd op een onverschilligen toon gezegd, maar hoeveel beteekenis lag er in opgesloten! „Is het hier niet verrukkelijk? Hebt gij die bloe men gezien? De muziek is waarlijk alleropwekkendst." oNatuurlijk vroeg Castleton de jonge dame voor het° geheele den wals, en zij gingen te zamen naar de danszaal. Het was diet gemakkelijk haar te ontsnappen, maar het gelukte hem toch, toen twee of drie 50) Mevrouw Enos Foote gaf hare hooge verontwaar diging te kennen over het opsommen van al die bijzonderheden in een nieuwsblad! wVooral was het schande," zeide zij, „dat er zoo onbeschaamd over de onkosten van haar noirée gesproken werd. Waar moest het heen als onze huishoudelijke zaken niet veilig waren voor zulk eene verregaande bemoeizucht en nieuwsgierigheid? Het werd waarlijk hoog tijd dat de vrijheid van drukpers beperkt werd." Misschien moest ik er niet in één adem bijvoegen dat mevrouw opzettelijk op hare partij een jongeling had genoodigd, die aan het voornoemde blad ver bonden was, in de hoop dat het juist loopen zou zooals nu het geval geweest was. Zij zelve had hem in een onderhoud, dat zij hem dien ochtend had toegestaan, al die bijzonderheden medegedeeld, en nog veel meer van dien aard, die de jongeling, kieschheidshalve en uit gepast eergevoel als dagblad schrijver, gemeend had niet door de drukpers open baar te moeten maken, en over welk verzuim me vrouw Enos Foote zich bitter beklaagde. Wij hebben eigenlijk met zulke uitwendige be schouwingen niet te maken, evenmin als het ons aangaat hoe Enos „in het nauw zat". Op zulk een partij behoeven wij slechts de oppervlakte te zien, en ik moet bekennen dat ik daar altijd veel genoegen in vind. Verscheidene van onze oude bekenden waren daar tegenwoordig. Clara Digby was er met mevrouw en juffrouw Ferris en zij zagen er allen zeer belang wekkend uit. Het contrast tusschen Clara en hare vriendin was in ’t oog vallend. De laatstgenoemde was een slank, schoon zwierig meisje, eene schoonheid in hare soort. Juffrouw Digby, met hare tengere gestalte, onberis pelijk van vorm, hare doorschijnende, blanke gelaats kleur, en hare groote, schitterende, bruine oogen scheen, toen zij daar naast hare vriendin stond, tot eene andere soort van wezens te behooren. De familie Ferris was vroeg gekomen, en de ver trekken waren nog niet vol. Clara vergunde een van hare meer bejaarde bewonderaars een gesprek met haar te voeren in de receptiezaal, waar zij zich tevens vermaakte met de nog verwacht wordende gasten te zien binnenkomen. Hij was „eene celebri- teit" en had den naam van „een bijzonder onder- I houdend man" te zijn; hetgeen, zooveel als ik er over kan oordeelen, een onverdragelijk lastig mensch beteekent, die zich het monopolie van gesprek bij alle gelegenheden toeeigent; in een een voudig tête-a-tete, aan het diner, in de entre-actee dan schynt het minstens twijfelachtig, dat de, zeer eerbiedwaardige, tegenstand van H. M. beslissen mocht in dezen eisch van het algemeen belang. Men weet, dat de Grondwet in een geval als het bedoelde den Raad van State reeds aanwijst als tijdelijk regent, wanneer de Kamers in ver- eenigde zitting hebben verklaard dat de Koning buiten staat is de regeering waar te nemen, en dat daarna binnen een maand een wetsontwerp tot benoeming van een tijdelijke regent moet worden ingediend.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 1