1.
ER!
ES.
REN.
DE.
BINNENLAND.
1889.
^ieuw»- en
EN
en 73*.
FEUILLETON.
>TS.
pets.
urrentle.
olxt,
st een goed-
tiouda te
UIT VERRE GEWESTEN.
IN,
EU,
ichhouwer.
ZEIST.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Woensdag 20 Maart.
IN9 3869.
EGT.
k Korte
nendaal.
)T,
LINKE
Im’s
CAO
beste.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
izaam aan
.2, Bureau
alleenspraak,
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zón- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden ia 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzónderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschjjnt.
ƒ4.00
1 - 3.40
mco ge-
der arbeidswetge-
Iruk en niet voor
fectieprjjzen.
(Afaar het EngeUck.')
XXXIII.
iland deed
opdoen.
H. 173.
•al voor
lingsmid-
Koffle,
straat naar den Dam zien kuieren; het hoofd
beekje op zij, gericht naar
grijzen, des winters een zwartzijden hoed
_J_ 1—
Als ge hem groet, zijn
.’’ju niet terug
groet. Dat komt dan omdat hij u niet opmerkt.
Als gij dicht achter hem aanloopt, kunt gij hooren,
dat hij gewoonljjk druk met zich zelf bezig is
a1- kot nlat L—z J—- x *- 1_ TT”
neuriet een liedje of praat druk in zijn eentje,
Niet alleen de handen .zijn altoos in de weer,
1>rj gestfcnleeft zelfs nT»f*dan _.r
zinnig opmerker, die er eene studie van maken
'/.Kgr.
f 0,50.
goudsche courant.
Zij stond op, en naar hem toetredende, sloeg zij
haar arm om zijn hals en zeide, terwijl zij hem
teeder kuste: «Niemand is in mijne oogen zoo schoon
als mijn jongen."
«Andere menschen zien met andere oogen," sprak
Holt.
z/Wat kan u dat schelen, mijn jongen, zoolang gij
weet hoe gij in de oogen van uwe moeder zijt?"
De goede vrouw vergat dat er op Holt’s leeftijd
een ander gevoel ontkiemt.
j «Gij waart het kind van velerlei droefheid," ver
volgde zij. «Gij weet dat uw vader stierf voordat
I gij geboren waart." Bij deze herinnering werd zij
1 rlnnr nnnrlnanincr nunratalnt.
j Holt verroerde zich niet. Hij beschouwde zijne
I moeder met somberen blik. Hij was in eene van
i zijne kwade luimen. «Ik heb oom Lansing vandaag
I ontmoet," sprak hij eindelijk, met een bitteren nadruk
i op het woord «oom". «Hij kent mij niet. Eenmaal
zal hij mij wèl kennen. Als ik even rijk ben als hij,
zal ik hem vragen waarom hij 11700 behandeld heeft."
Zijne moeder gaf geen antwoord.
«Dat zal eer gebeuren dan gij denkt. Met primo
Januari."
«Wat zal er dan gebeuren?" vroeg zijne moeder zacht.
«Dan word ik compagnon in de firma."
«Wat zegt gij?"
«Zij kunnefi niet buiten mij, dat is het geval. Ik
heb van daag het brevet gekregen, ’t Is mijne uit
vinding; ik heb u er nog niet over gesproken, uit
•riek te Helmond
r - JjUgBtak iood wilg"
met eene schaafmachine in aanraking te komen,
dat hij met eene hevig bloedende wond aan het
hoofd naar huis moest worden gebracht, waar hij
reeds den volgenden morgen overleed.
Aangezien de heer E. H. Begemann zijn ge-
heele personeel verzekerd heeft tegen invaliditeit en
ongelukken, zijn de nagelaten betrekkingen door die
ramp tevens niet financieel getroffen.
’t Is werkelijk een verblijdend verschijnsel dat
in den laatsten tijd vele fabrikanten het groote nut
van eene dergelijke verzekering begrijpen, en door
het storten van eene vaste jaarlijksche premie de
groote belangen weten te behartigen van hunne
onderhobbenden, die zoo vaak aan groote gevaren
zijn blootgesteld; gevaren, welke niet alleen de toe
komst van den werkman zelf, maar ook (lie van zijn
gezin bedreigen.
In de zitting der Tweede Kamer van heden
heeft de heer Mutsaers zitting genomen. De Kamer
ging daarna 40 minuten in eomité-generaal. Op
de interpellatie-Seijffardt tot regeling der levende
strijdkrachten antwoordde de rjgeering dat het rap
port der staatscommissie over de defensie in handen
van Z. M. den Koning is geweest en na advies
van den ministers van Binnenlandsche zaken, Oor
log en Marine weder aan den Koning is toegezon
den <l«t in dit zittingjaar geen ontwerp tot ver
plichten krijgsdienst is te wachten dat als tijdelijke
maatregel zal worden voorgesteld de oudste lichting
één jaar langer in dienst te houden. De heer Domei*
Nieuwenhuis keurde het ontwerp d
ving af, noemde het een vel orisdi
amendeering vatbaar.
In de Kon. Ned. Machii
vrees dat het mislukken zou, maar alles is in orde."
De weduwe stond op, en kwam dicht bij haar zoon.
«Ik dacht dat er iets kwaads gebeurd was," zeide
zij, vraart zoo zonderling.»
«Moeder," hernam Holt, «toen wij zeer arm waren,
en ik jongenswerk aan de fabriek deed, heb ik er
nooit aan gedacht hoe ik er uit zag en als ik er al
over dacht, kon het mij niet schelen. Thans, nu wij
alles hebben wat wy behoeven, en ik weet dat ik
zeker rijk zal worden, namelijk als ik in ’t leven
blijf, denk ik er gedurig aan welk een vogelver
schrikker ik ben."
«O, William, *t is zondig zoo te spreken. Dat
getuigt van ondankbaarheid aan de Voorzienigheid."
Een trek vanr wrevel speelde om Holt’s mond.
«Zijt gij niet tevreden met de liefde uwer moe
der?" vervolgde zij.
«Tevreden!" riep hij heftig uit, «hare liefde is
alles voor mij."
Weder kuste zij hem, maar hij 'sprak niet.
«Ik ben voornemens een huis te huren," merkte
Holt aan.
«Zoo?"
«Ja. Er wordt er een gebouwd in straat
tusschen de vijfde straat en Madison Avenue. De
eerste Februari zal het gereed zijn."
«Maar hoe kunt gij dat bekostigen?"
«Ik krijg een som in gereed geld voor een aan
deel in het brevet."
«Waarlijk!"
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 jlenten. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
54)
Den volgenden dag, toen Castleton weer aan zijne
gewone bezigheden was, kwam het bij hem op, dat
hij misschien wat te haastig was geweest. volgde zij. «Gij weet dat uw vader stierf voordat
‘'Waarom zou hij Clara overijld beoordeelen? gij geboren waart." Bij deze herinnering werd zij
Zoo zwaar valt het ons af te zien van wat ons door aandoening overstelpt.
dierbaar is. Zoo moeilijk is het de hoop te laten varen 1 u:’
en aan te nemen wat ons wanhoop toeschijnt.
XXXIV.
«Moeder, waart gij vóór uw huwelijk niet eene
deftige jonge dame?"
«Ik geloof daarop gerust ja te mogen zeggen."
«Men vond u schoon, niet waar?"
«Maar William, wat bezielt u om zulke vragen
te doen?"
Zonder daarop antwoord te geven, ging Holt voort:
«Vader was oen knap man, niet waar?"
«Zeer knap."
«Hoe komt het dan toch dat ik zoo’n leelijkort ben?"
Dit werd zacht gezegd, bij wijze van
maar zijne moeder hoorde het toch.
------
katholieken onderling over de bekende quaostie een
einde zal maken.
GOUDA, 19 Maart 1889.
De gisteren te Rotterdam gehouden vergadering
der Vereeniging tot onderateuning der Hoogduitsche
Opera was zeer druk bezocht. De Voorzitter deelde
mede, dat men waarschijnlijk bekend zou zijn met de
plannen van den beer Saalborn omtrent de exploita
tie. Genoemde heer was in de stad on wanneer de
vergadering zich er niet tegen verzette stelde de
voorzitter voor hem ter vergadering uit te noodigen
ten einde zijn voorstellen toe te lichten. De heer
Symons verklaarde zich daartegen en stelde voor,
den beer Saalborn dit jaar rustig zijn gang te laten
gaan en wanneer na afloop bleek, dat hij de kunst
had gediend op een wijze, zooals men te Rotterdam
gewoon is, hom de aanwezige subsidie ter hand te
stellen.
Na breedvoerige discussies werd besloten met den
heer Saalborn te onderhandelen.
I toiiMirnitf-* ’«wd* f iliea stafle iw
missie toe, bestaande uit de hoeren Gernsheim, De
Raadt, Heijermans, Van Houten en Symons onder
presidium van mr. De Kuijper, teneinde gezamenlijk
met den heer Saalboorn een cahier de charge te ont
werpen en dit aan do vergadering voor te leggen bij
een volgende gelegenheid.
Men leest in de Tijd:
Van de meest betrouwbar, zijde wordt door ons
vernomen, dat Zaterdag 11. het bestuur van den Al-
gemeenen Bond van R. K. kiesvereenigingen te
Utrecht in zake den persoonleken dienstplicht heeft
vergaderd. Hoewel wij nog geen vrijheid hebben
het genomen lieslnit mede te deelen, meenen wij
echter geen onbescheidenheid te begaan met reeds
nu do verwachting uit te spreken, dat het bekend
worden van dit besluit veel tot pacificatie zal bijdra
gen, en, naar wij hopen, aan alle dispunten tusschen
Men schrijft uit Amsterdam aan de N. R. Cl. aan
gaande den bekenden tooneelspeler Judels het volgende:
Hoewel Judels vandaag, 17 Maart, zijn 74sten
verjaardag viert, doet hij zich nog altijd voor en
met succes als een beau jeune homme. Altijd in
de puntjes getoiletteerd, zijn nog vrij voldoende
haardos netjes gefriseerd zóó tan men hem schier
dagelijks tusschen tweeën en drieën door deKalver-
een
de souffleurskast; des
zomers een grijzen, des winters een zwartzijden hoed
op de zwierige hairen: een goed geconserveerde
vijftiger zou men zeggen. Als ge hem groet, zijn
er negen van de tien kansen, dat hij u niet terug
groet. Dat komt dan omdat hij u niet opmerkt.
Als gij dicht achter hem aanloopt, kunt gij hooren,
dat hij gewoonljjk druk met zich zelf bezig is
of als gij het niet hoort, dan ziet gij het. Hij
en
als hij praat, praat hij met zijn geheele lichaam.
c.4 nllnnn «la Ivaa.'lan —f.*..Ix^Qg 1D de MT0ÖT IQQ&f
rugj' en een scherp-
wilde, zou al spoedig uit de beweging zijner schouders
kunnen opmaken, wat in zijn gemoed omgaat. Ik
zie hem gaarne, want hij vertegenwoordigt een stuk
blijdschap uit mijne jeugd. En als ik hem aankijk
en zijn geluid hoor, dan voel ik mij weer 15, 16
jaar en zit ik op de banken van de kermistent in
een provinciestadje, een en al bewondering voor het
talent van den acteur, den populairsten, bij jong en
oud, dien wij den laatsten tijd gehad hebben. Tien
tegen een, als gij hem uw naam zegt, dat ge hem
hoort vragen”: „Een zoon van die en die, uit X of
Y? Heb uw vader heel goed gekend e e
heel goed!” Judels kent alle' vaders van ons
jongeren, gelijk deze allen ook hjjm kenden. Het
was in hooge mate zijn eigenaardig talent, dat hij
in elke plaats van het land, waar hij jaren lang de
I
