i!
li
.EN.
s.
BINNENLAND.
Woensdag 9 October.
1889.
N? 4039.
wegens
SR.
JONS,
szx
roten,
EGEN”.
i Cle.
eet.
IAP
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
FEUILLETON.
Gabrio en Camilla.
jn liefje,
iVestervoort.
7’/s uur.
jur.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
'IËN.
fe, België.
jre.
.Een verhaal uit Milaan.
GUlLIO o I b c a p o.
I
11
o.
9
iden is f 1.25, franco
Afzonderlijke Noi
>rs VIJF CENTEN.
‘afer. van
oor huiseljk
pannen- en
igen mits er
8
Bovendien worden alle Ad verten tien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
’t welk des Maandags verschjjnt.
inff-
l 1889.
jneelisten.
irkt H. 101.
vrjj ip huis
:t. geljjk ge-
0 kilog*.
nt,
rs.
Iscfie Cou-
iden door het
ÜKMAN en
qualiteit be
ierde publiek
GOUDSCHE COURANT
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels h 60 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROÖTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
GOUDA, 8 October 1889.
Te Leiden is de heer J. A. Schreuder geslaagd
voor het eerste natuurkundig examen.
Verscheidene schilders eq beeldhouwers, die op
de tentoonstelling te Parijs bekroond zijn, hebben
geweigerd die belooning in ontvangst te nemen, daar
zij die niet evenredig achten aan hetgeen hun toe
komt en to zeer beneden de belooning, welke hun
vroeger ten deel was gevallen.
Thans heeft een graveur, de heer Vaudet, wien
de jury eeno zilveren medaille bad toegewezen, even-
zoo gehandeld. Hij heeft deswege een brief aan
den minister van onderwijs enz. geschreven, waarin
hij zegt,, dat de jury voor de fraaie kunsten geen
enkelen graveur onder hare leden telde en dus niet
bevoegd was om over graveerkunst te oordeelen,
gelijk zij trouwens zelve reeds dadelijk verklaard had.
Reeds sedert meer dan twintig jaren zijn hem
hooge onderscheidingen op alle tentoonstellingen te
beurt gevallen. Hij kan zich dus niet gelijk stellen
met een eenvoudig motaalgieter of dezen of geneu
koopman.
Erfelijkheid van abnormale eigenschappen. Hier
van wordt een curieus staaltje vermeld in het Mim
der Natuur. Volgens den heer E. Patcal bestaat nl.
in Frankrijk eene oude familie, waarvan bijna alle
leden, mannelijke en vrouwelijke, en welke de kleur
van hun haar ook wezen moge, zich van kindsbeen
onderscheiden door oene witte lok op de eene of
andere plaats van het bebaarde hoofd, meestal op het
voorhoofd. Op de oude portretten van de vroegere
leden dier familie komt die witte lok ook steeds voor,
eft de tegenwoordige leden dragen die niet zonder trots.
In de Vrijdag gehouden openbare vergadering van
DOOR
Vrij naar het Italiaansch
4 DOOR
VANESSA.'
51) XX.
Victor Emanuel en zijn minister dachten er echter
niet zoo over; en toen besloot de graaf di Cavour
om liever de vertegenwoordigers der,natie als scheids
rechters bijeen te roepen. Dat was een zeer verstan
dige maatregel; daar het parlement^ na ernjtigo be
raadslagingen bepaald,», dat men met vertrouwen
dezelfde politiek moest blijven volgen, diokhet lot
van Italië tob, hiertoe zoo gunstig had geleid.
Toen kwam er een dag, waarin de dictator zich
grooter vertoonde, dan hij ooit in de grootste veld
slagen geweest was. Toen de Napolitanen ii> eene
volksvergadering aan den koning het oppergezag
opdroegon over de zuidelijke provincies, kon de over
winnaar van Marsala, zich buigen voor den soldaat
van Palestra, en deze edele woorden uitspreken:
»Ik bjeng,u den wensch over van negen millibenen
burgers, die zich vereenigên met hen, die reeds door
11 vrij en onafhankelijk geworden zijn; en zoo is uwe
geschieden en niet zooals voorgaand jaar eerst laat
in het jaar gereed zoude zijn. Een paar weken later
heeft Havinga de steenen genomen. De heer Dik
zeide dat hij meende geheel in het belang van den
weg te hebben gehandeld. Hij had niet kunnen
denken, dat hij daarinede iets onrechtmatigs ver
richtte. In 1885, toen hij lid van den Gemeenteraad
werd, was hij nog tot Mei aannemer van het onder-
houd van dien weg, en hij was dat gebleven, zonder
dat hij gedacht had dat dit in strijd met de gemeente
wet was.
De uitspraak is bepaald op een nader aan te
wijzen dag.
Aan een particulier schrijven ontleent de FrankJ.
Ztg. de volgende beschaving van het spoorweg
ongeluk bij Stuttgart. De brief is van een dame.
«Ge weet", zoo schrijft ze, //dat ik met majoor
Von Dedekind samenreisde in een coupé: niet rooken.
Te Vaihingen, even voor elf uur, moesten wij wach
ten om den anderen trein te kruisen en al terstond
heette hut, dat men een trein, die was bly’ven steken,
met een tweede locomotief te hulp moest komen.
Het was een eeuwigdurend heen en weer telefoneeren.
Eindelijk rijden wij af; de heer majoor en ilj: waren
juist in een druk gesprek, toen een vreeselijk ge
kraak, een jammerkreet uit honderd kelen zich deed
hooren. Ik zag, hoe de zoldering van den waggon
heen en weer ging en instortte, hoe de wand voor
mij, op mij aankwam; daarop werd het donker om
mij heen; ik voelde nog, dat mijn lichaam, omge
slingerd werd als een bal. Dat alles geschiedde
met de snelheid van den bliksem. Hoelang ik zoo
lag, kan ik niet zeggen. Toen ik tot mij zelf kwam,
voelde ik, dat mij de haren voor de oogen hingen'
en ik nog was vastgeklemd, terwijl ik vol hout en
glassplinters zat. Ik zag om mij heen, maar kon
door den stoom en het gesis eener* machine vlak
naast mij niets zien en hooren.’ Ik voelde evenwel
plechtige belofte vervuld dat Italië aan de Italianen toe-
behooren zou.” Zeker is er geene schoonere bladzijde
in de geschiedenis van dien buitengewonen man.
Toen de rots van Gaëta, het laatste bolwerk van
den laatsten Bourbon van Napels gevalleu was, ver-
eenigden zich in het begin Februari 1861, voor de
eerste maal de afgevaardigden van Italië in de par-
lementszaal te Turin; die van Venetië en Rome ont
braken echter nog. De 21ste van die maand was
de schoonste dag voor Camilla di Cavour. Hij stond
op van zijn zetel, en bood met eene luide en vaste
stem aan het parlement de wet aan, welke aan Vic
tor Emanuel II dien heiligen naam geeft, die ?ijn
grootmoedige eed en zijn zwaard hem hebben doen
verdienen. Zoo veroverde een volk, dat onder het
lijden was opgevoed, en in het geheim aan zoo me
nige galg, en in het openbaar op zoo menig slag
veld, het leven van zooveleft zijner beste burgers
voor de heiligste menschelijke rechten had opgeofferd,
in minder dan twee jaren zijn vaderland; zoo werd
eene groote onrechtvaardigheid, die maar al te lang
geduurd had, in Europa uitgewischt. Wet was de
bevrijding van Italië nog niet voltooid; maar tweej-
en-twintig millioenen v|p zijne burgers, erkenden,
elkaar als broeders, en waren slechts één volk. En
zoo in twee steden, die men in oude tijden, als de
moeders der vrijheid beschouwen kon, de zon nog
de vreemde bajonnetten bescheen, was er toch geen
enkel Italiaansch hart, dat niet gevoelde, datbinnejj
weinige jaren pok Venetië en Rome aan Italië be1
Gedeputeerde Staten van Groningen had het verhoor
plaats van den heer H. Dik, lid van den Gemeente
raad van Winschoten, zooals bekend is, door eenige
aannemers te Winschoten beschuldigd van in strijd
met de bepalingen der gemeentewet, leveranties te
hebben gedaan ten behoeve dier gemeente. De voor
naamste beschuldiging, tegen den heer Dik ingebracht,
betrof de levering van steen ten behoeve van den
kunstweg van Winschoten over Beerta naar de
Pruisische grenzen. De heer Dik gaf een overzicht
van de feiten, zooals zij zich hebben voorgedragen.
Er zpn 6 commissarissen, belast met de zorg voor
den bedoelden weg, waarvan 3 benoemd zijn door
den Raad van Winschoten en 3 door dien van
Beertade commissarissen uit Winschoten zijn leden
van den Gemeenteraad, die uit Beerta echter niet.
Toen de opzichter, die belast is met het opzicht
over den weg, ziek werd, is door commissarissen dit op
zicht hoofdzakelijk den heer Dik opgedragen. Toen ev
bestekken moesten gemaakt worden voor het onder
houd en het herstel van de» weg, werd er op ge
wezen dat de steenen daar ter plaatse zoo schaars
te verkrijgen zijn. De heer Dik deelde toen'mede,
dat hij nog steenen genoeg in voorraad had en daar
van wel wat wilde missen. Op verzoek van alle
aanwezigen heeft hij hun opgave gedaan van den
pry’s. Den volgenden dag kwam eeft hunner, Havinga,
weer bij hem met de vraag of de prijs nog niet wat
lager kon gesteld worden, daar hij dan lager kon
inschrijven en hij dus meer kans had aannemer te
worden, waaraan hem veel gelegen was. Werkelijk
heeft de hper Dik den prys nog wat verlaagd.
Havinga werd aannemer, hetgeen trouwens ook het
geval zoude geweest zijn zonder de prijsverlaging
der steenen. De heer Dik heeft tóen aan de andere
commissarissen medegedeeld dat er kans bestond,
dat hij de steenen voor de bestrating zoude leveren.
Hij voegde daar nog bij, dat men dan zeker kon
zyn van goede qualiteit en dat het werk op tijd zoude
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie
per post 1.70.
sen;
:man ZooiT.
hooren zoudeft. Graaf di Cavour zeide in die dagen,
dat het zijn nut had dat Italië nog niet volkomen
zijne onafhankelijkheid en eenheid veroverde. Hij
koesterde toen nog eene andere hoophij vertrouwde
dat het hem zou gegeven worden, om een einde te
maken aan dien langen en zwaren strijd tusschen
1 het burgerlijk gezag en de kerk, tusschen de vrijheid
en de onderdrukking, en een nieuwen godsdienstvrede
te teekenen. Maar tot ons ongeluk waren zijne
dagen geteld, en hij kón dat groote werk, moeielij-
ker dan al wat hij reeds gedaan had, niet voltooien.
Maar toch kon hij tot de zonen des konings en tot
de zónen des volks met zijn bekenden glimlach zeg
gen: //Voortaau zal het u steeds wölgaan.” En
kort daarop, toen hij volkomen bij zijne kennis stierf,
riep hij uit: «De zaak is in orde, wees verzekerd,
dat de zaak in orde is!” k
Die jaren zullen wij nooit kunnen Wrgeten, zij
gingen ook blijde en gelukkig voorbij, voor de jeug
dige echtgenooten, wier huwelijk wij in de nederige
dorpskerk in Brianza zagen inzegenen. Maar gelijk
andera. beproevingen en gevaren voor het vaderland
in aantocht waren, zoo bewaarde de toekomst ook voor
hen andere hmarten en andere vreugd. Zóó is het leven.
XXL v
LICHTPEN SCHADUW.
//Een onafzienbr» reeks van jaren
Zijn in elk ©ogenblik vereend
>H. Tomasso.
De hemel was omfloersd met de eerste dampen
