BINNENLAND.
uiker.
te Bohwatd
E bekroond
ZLE. Aan
1 een hoo-
NING
r of Alkoof,
met opgave
ir J. dm VEN
'mg.
1880.
N° 4064.
Donderdag 7 November.
Nieuws-
en
ndijk.
fOEDEL
opgave van
franco onder
handelaar J.
Gouda,
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ibeth.
FEUILLETON.
Gabrio en Camilla.
S,’"
igstraat.
mtenboeken,
ra, Prenten,
en Domino-
ih en Porte-
i, Schilderj-
nts.
>0MP,,
ir het plaat-
buitenahnu
huis gezonden.
e de Maltose.
man Zoon.
I
i—ssy'
i tegen vaste
chappjj,
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
,’t welk des Maandags verschjjnt.
de wetsvoordracht, en
de samelstellers de ge-
nde Kunsten
•irecteur der
Utrecht.
R1NKMAN.
Twee agenten van het politie-commissariaat te
Scheveningen zijn gestraft, de een met ontslag uit
den dienst, de ander met degradatie.
Daartoe heeft aanleiding gegeven het plegen door
eerstbedoelde van eene oneerlijke handeling, nl. het
zich wederrechtelijk toeëigenen van eene portemon-
naie met geldswaarde, jegens een arrestant, die door
laatstgenoemde wegens dronkenschap aan het bureau
was 1 2...
collega had laten medesleepen om in het wacht- 1 roepen, en dat
De inzending van advertentiên kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
GOUDSCHE COURANT.
Italianen behoefden niet het eerst op het slagveld
te verschijnen. Geen van de Europeesche vorsten
had eenig vermoeden van zulk een verbond; een
Lombardisch patriot, graaf Arese, een oud vriend
van Napoleon, ging naar Parijs; en de best onder-
richte dagbladen, die geen reden wisten op te geven,
voor het verlengde verblijf van den Italiaanschen ge
neraal aan de boorden van de Spree, gaven elk daar
van een uitleg op zjne eigene hand.
De uitgave dezer Courant gAchiedt dagelpks
met uitzondering van Zonden Feestdagen.
De prjjs per drie maanden ie 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
GOUDA, 6 November 1889,
In de gisterenavond gehouden godsdienst-oefening
in de St. Josephkerk op de Gouwe alhier werd
door den dienstdoende geestelijke medegedeeld,
dat binnenkort een B. C. Weeshuis zal worden op
gericht.
geschilderde
Janskerk te
enis der Si.
mingen, enz.
rljjk levens-
s Gebroeders
Een verhaal uit Milaan
DOOR
GUILIO CARCAN O.
Vrij naar het Italiaanech
DOOR
VANESSA.
96) XXIX.
Maar het tractaat bevatte, de voor Italië harde voor
waarde, dat het zich verbinden moest, om de grenzen
van het pauselijk gebied niet over te trekken, en tevens
iedereen te beletten dit te doen. Men sprak van geweld
en verraad; sommigen noemden het een groot geluk,
anderen een nieuw gevaar; haat en verwenschingen
volgden; een tweedracht, erger nog, dan vroeger.
De volksgeest, die machtige factor in het politieke
leven in Europa, vooral sedert de Fransche omwen
teling, zooals een onzer vrienden zegt, die, met
wherpzinnigen blik, de oorzaken van die alliantie en
dien oorlog naspeurde was wakKer geworden, na
eeuwen lang gezwegen te hebben; en, wat in andere,
niet minder groote gevaren, reeds ons vaderland ge
red had, redde het ook nu.
Het was het volk, dat, na zich zei ven overwonnen
te hebben, zonder andere hulp, dan die van zijn ge
zond verstand, het vraagstuk wist op te lossen. De
Voor de Rotterdamsche Rechtbank stond gisteren
terecht, beklaagd van oplichting A. B., huisvrouw
van J. v. R., 34 jaar, zonder beroep, wonende te
Gouda. Bekt, die te vergeefs getracht had pantof
fels op krediet te krijgen bij de winkelierster B.,
aan de Turfmarkt te Gouda, schreef een briefje,
waarin zij verzocht voor mej. Van Velzen aan den
Fluweelen singel alhier 3 of 4 paar lederen vrouwen
pantoffels op zicht mede te géven. Met dit briefje
zond zij haar zoontje, en mej. B., bekend met den
naam van Van Velzen, gaf 4 paar mede. Twee paar
werden daarna door beklaagde te gelde gemaakt.
Tegen deze vrouw, die zeer veel berouw betoonde
over het door haar gepleegde en de schade grooten-
deels had vergoed, vorderde het O. M. eene maand
gevangenisstraf.
Uitspraak ovc-r 8 dagen.
Volgens den briefschrijver uit de hofstad aan de
Midd. Ct. moet het verslag van het afdeelings-on-
derzoek der Eerste Kamer over het schoolwets-ont-
werp, dat spoedig het licht zal zien, zeer ongunstig
zijn voor de aanneming van
niet omdat partijdigheid van
opperde bezwaren zoo breed uitmeet, maar omdat
werkelijk in de afdeelingen zooveel stemmen tegen
de wet zijn opgegaan. Zooals de kans nu staat, is
zij voor verwerping niet gering.
afgedaan dan de begroetingen. In vroeger jaren werd
bijna altijd de Indische begrooting in October be
handeld, maar in de laatste jaren duurt de schrif-
telijke gedachtenwisseling over die begrooting zoo
lang, dat daaraan niet nieer te denken valt. Thans
is het voorloopig verslag eerst in de laatste dagen
van October verschenen, en als de Minister veertien
dagen tijd neemt om het verslag van ruim 40 blad
zijden, waarin honderden vragen worden gedaan, te
beantwoorden, dan kan men hem nog geen talmen
verwijten. De meerderheid van de begrootings-com-
missie voor de Indische begrooting bestaat uit poli
tieke vrienden van den Minister, maar desniettemin
ziet het rapport er «bar” uit, en maakt den indruk,
dat men ook aan de rechterzijde met het beleid
van den Minister van Koloniën alles behalve is inge
nomen. Over zijn financieele politiek b.v. wordt hij
speciaal door de geheele rapporteurs-commissie ter
verantwoording geroepen, en op zijne beschouwingen
over het opium-vraagstuk wordt op zóó scherpe wijze
critiek geoefend, dat er niets van overblijft. Trou
wens ook de algemeene beschouwingen over de
Staatsbegrooting zijn ditmaal alles behalve malsch,
ofschoon ook daaraan de liberalen onschuldig zijn,
want in de commissie voor die zaak heeft slechts
één lid der linkerzijde zitting. Het is vooral de
Minister van Financiën, die het in laatstgenoemd
stuk ontgelden moet en wiens werkeloosheid en zucht
om excepties te zoeken onbarmhartig aan de kaak
worden gesteld, terwijl er slechts een zeer zwakke
verdediging op volgt. Uit dat alles moet men op
maken, dat ook op de banken der anti-liberalen de
ontevredenheid toeneemt en dat men den raad wil
opvolgen van de Standaarddie in den laatsten tijd
betoogd heeft, dat het de plicht is van de ministe-
rieele partijen om de Ministers tot meerdere werk
zaamheid aan te sporen, en die er meer in het bijzon
der op gewezen heeft dat de Minister van Koloniën
„zwak staat” en dat de Minister van Financiën door
dat bij ver
in sgoederen,
er perceelen,
alles wat de
an hunken-
nieuwigheden in de Europeesche staatkunde, aller
harten in spanning.
Tegen het einde van Februari begon men te ver
tellen, dat graaf Bismarck, in het diepste geheim,
aan den Italiaanschen minister van binnenlandsche
zaken had doen weten, dat hij den oorlog voor on
vermijdelijk hield, en verlangde, dat een vertrouwd
en geschikt persoon naar Berlijn zou gezonden wor
den, om de zaken behoorlijk te kunnen bespreken.
Een wakker'Piemontees Govone, die op menig slag
veld proeven van zijne dapperheid gegeven had,
vertrok terstond, onder voorwendsel van de militaire
instellingen van het krijgshaftige Pruisische volk te
bestudeeren. De onderhandelingen werden met veel
beleid en voorzichtigheid gevoerd; en ofschoon de
ronde krijgsman alles in het werk moest stellen om
zich tot geene overhaaste stappen te laten overhalen,
zoo kon hij zich toch in het algemeen met de in
zichten van den staatsman vereenigen. Het traktaat
werd gesloten, maar moest geheim gehouden worden
Men schrijft aan de Zutph. Ct. uit den Haag:
Het is reeds zoo goed als zeker, dat ook de Tweede
gebracht, terwijl deze agent zich door zijn Kamer niet vóór midden November wordt bijeenge-
t er vóór Januari niets meer zal worden
Metde Lemmerboot arriveerde gisteren te Groningen
een jongen van 13 jaar en nam zijn intrek in een
logement. De politie, nieuwsgierig als ze is, moest
daar meer van weten. Het knaapje werd medege
nomen naar het bureau en aldaar ondervraagd. Het
bleek toen, dat de jongen zijn vaders huis te
’s-Gravenhage was ontloopen, na zich ten koste
van zijn vader van reisgeld voorzien te hebben.
Naar de reden van zijne vlucht gevraagd, vertelde
hij, dat hij volstrekt niet met zijne stiefmoeder over
weg kon. Toen de dienstdoende inspecteur van
politie hem het verkeerde van zijne handeling onder
het oog bracht, antwoordde het manneke: „Als u
al met eene stiefmoeder ondervonden hadt wat ik
er mede ondervonden heb, zoude u zoo niet spreken,
mijnheer 1”
De jeugdige reiziger is on&r politiegeleide naar
huis gezonden. (N. G. C.)
hertogdommen aan de Elbe, waarvan Pruisen en
Oostenrijk zich, twee jaren geleden, hadden meester
gemaakt, waren voor het huis Brandenburg het voor
wendsel en de oorzaak geworden, van eene nieuwe
politiek. En deze politiek moest aan de onze, die
niet minder ijverig en voorzichtig was, aanleiding
geven, om zich, op zijne beurt, met de Pruisische
regeering te verstaan, of liever, met den schran-
deren en onbuigzamen minister, aan wien de leiding
der zaken was toe vertrouwd, en die geprezen of ge
vloekt, in de geschiedenis een naam zal achterlaten,
die nooit zal uitgewischt worden. De alliantie tus-
schen Pruisen en Italië werd gesloten; bijna niemand
sprak er over; niemand wist er iets van, dan toen
de storm, die tegen het oude Oostenrijk opkwam,
op het punt stond van los te breken.
De Fransche keizer, ofschoon ongenegen om nog
eenmaal het zwaard aan te gorden, beloofde, dat hij
ons helpen zou om de onderneming ten einde te
brengen, die hij, zes jaren geleden, misschien tegen wmu gwuuwu, u>WovövUvlulglvuUlluvu
zijn wil, onvoltooid had gelaten. De aanleiding was het verbond was slechts voor drie maanden, en de
nu gevonden; on voor hem leed het geen twijfel, of
hij zou in dien Duitschen ooi log, waarvan de nade
ring reeds gehoord werd, hoe die ook uitviel, het
leeuwendeel krijgen, en, aan zijn rijk zouden de
oevers komen van den stroom, die nu den Franschen
bodem niet meer besproeit.
Terwijl men nog trachtte om, door geheime trak
taten met Oostenrijk Venetië met het italiaansche
rijk te vereenigen, hield het vooruitzicht, van andere
rapport de door den arrestant; bij zijn ontslag ge
constateerde vermissing der iortemonnaie te ver
zwijgen. De ontslagen dienaar genoot het volle
vertrouwen zijner chefs.