BINNENLAND. uiker. te Bohwatd E bekroond ZLE. Aan 1 een hoo- NING r of Alkoof, met opgave ir J. dm VEN 'mg. 1880. N° 4064. Donderdag 7 November. Nieuws- en ndijk. fOEDEL opgave van franco onder handelaar J. Gouda, Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. ibeth. FEUILLETON. Gabrio en Camilla. S,’" igstraat. mtenboeken, ra, Prenten, en Domino- ih en Porte- i, Schilderj- nts. >0MP,, ir het plaat- buitenahnu huis gezonden. e de Maltose. man Zoon. I i—ssy' i tegen vaste chappjj, Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ,’t welk des Maandags verschjjnt. de wetsvoordracht, en de samelstellers de ge- nde Kunsten •irecteur der Utrecht. R1NKMAN. Twee agenten van het politie-commissariaat te Scheveningen zijn gestraft, de een met ontslag uit den dienst, de ander met degradatie. Daartoe heeft aanleiding gegeven het plegen door eerstbedoelde van eene oneerlijke handeling, nl. het zich wederrechtelijk toeëigenen van eene portemon- naie met geldswaarde, jegens een arrestant, die door laatstgenoemde wegens dronkenschap aan het bureau was 1 2... collega had laten medesleepen om in het wacht- 1 roepen, en dat De inzending van advertentiên kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centeniedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. GOUDSCHE COURANT. Italianen behoefden niet het eerst op het slagveld te verschijnen. Geen van de Europeesche vorsten had eenig vermoeden van zulk een verbond; een Lombardisch patriot, graaf Arese, een oud vriend van Napoleon, ging naar Parijs; en de best onder- richte dagbladen, die geen reden wisten op te geven, voor het verlengde verblijf van den Italiaanschen ge neraal aan de boorden van de Spree, gaven elk daar van een uitleg op zjne eigene hand. De uitgave dezer Courant gAchiedt dagelpks met uitzondering van Zonden Feestdagen. De prjjs per drie maanden ie 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. GOUDA, 6 November 1889, In de gisterenavond gehouden godsdienst-oefening in de St. Josephkerk op de Gouwe alhier werd door den dienstdoende geestelijke medegedeeld, dat binnenkort een B. C. Weeshuis zal worden op gericht. geschilderde Janskerk te enis der Si. mingen, enz. rljjk levens- s Gebroeders Een verhaal uit Milaan DOOR GUILIO CARCAN O. Vrij naar het Italiaanech DOOR VANESSA. 96) XXIX. Maar het tractaat bevatte, de voor Italië harde voor waarde, dat het zich verbinden moest, om de grenzen van het pauselijk gebied niet over te trekken, en tevens iedereen te beletten dit te doen. Men sprak van geweld en verraad; sommigen noemden het een groot geluk, anderen een nieuw gevaar; haat en verwenschingen volgden; een tweedracht, erger nog, dan vroeger. De volksgeest, die machtige factor in het politieke leven in Europa, vooral sedert de Fransche omwen teling, zooals een onzer vrienden zegt, die, met wherpzinnigen blik, de oorzaken van die alliantie en dien oorlog naspeurde was wakKer geworden, na eeuwen lang gezwegen te hebben; en, wat in andere, niet minder groote gevaren, reeds ons vaderland ge red had, redde het ook nu. Het was het volk, dat, na zich zei ven overwonnen te hebben, zonder andere hulp, dan die van zijn ge zond verstand, het vraagstuk wist op te lossen. De Voor de Rotterdamsche Rechtbank stond gisteren terecht, beklaagd van oplichting A. B., huisvrouw van J. v. R., 34 jaar, zonder beroep, wonende te Gouda. Bekt, die te vergeefs getracht had pantof fels op krediet te krijgen bij de winkelierster B., aan de Turfmarkt te Gouda, schreef een briefje, waarin zij verzocht voor mej. Van Velzen aan den Fluweelen singel alhier 3 of 4 paar lederen vrouwen pantoffels op zicht mede te géven. Met dit briefje zond zij haar zoontje, en mej. B., bekend met den naam van Van Velzen, gaf 4 paar mede. Twee paar werden daarna door beklaagde te gelde gemaakt. Tegen deze vrouw, die zeer veel berouw betoonde over het door haar gepleegde en de schade grooten- deels had vergoed, vorderde het O. M. eene maand gevangenisstraf. Uitspraak ovc-r 8 dagen. Volgens den briefschrijver uit de hofstad aan de Midd. Ct. moet het verslag van het afdeelings-on- derzoek der Eerste Kamer over het schoolwets-ont- werp, dat spoedig het licht zal zien, zeer ongunstig zijn voor de aanneming van niet omdat partijdigheid van opperde bezwaren zoo breed uitmeet, maar omdat werkelijk in de afdeelingen zooveel stemmen tegen de wet zijn opgegaan. Zooals de kans nu staat, is zij voor verwerping niet gering. afgedaan dan de begroetingen. In vroeger jaren werd bijna altijd de Indische begrooting in October be handeld, maar in de laatste jaren duurt de schrif- telijke gedachtenwisseling over die begrooting zoo lang, dat daaraan niet nieer te denken valt. Thans is het voorloopig verslag eerst in de laatste dagen van October verschenen, en als de Minister veertien dagen tijd neemt om het verslag van ruim 40 blad zijden, waarin honderden vragen worden gedaan, te beantwoorden, dan kan men hem nog geen talmen verwijten. De meerderheid van de begrootings-com- missie voor de Indische begrooting bestaat uit poli tieke vrienden van den Minister, maar desniettemin ziet het rapport er «bar” uit, en maakt den indruk, dat men ook aan de rechterzijde met het beleid van den Minister van Koloniën alles behalve is inge nomen. Over zijn financieele politiek b.v. wordt hij speciaal door de geheele rapporteurs-commissie ter verantwoording geroepen, en op zijne beschouwingen over het opium-vraagstuk wordt op zóó scherpe wijze critiek geoefend, dat er niets van overblijft. Trou wens ook de algemeene beschouwingen over de Staatsbegrooting zijn ditmaal alles behalve malsch, ofschoon ook daaraan de liberalen onschuldig zijn, want in de commissie voor die zaak heeft slechts één lid der linkerzijde zitting. Het is vooral de Minister van Financiën, die het in laatstgenoemd stuk ontgelden moet en wiens werkeloosheid en zucht om excepties te zoeken onbarmhartig aan de kaak worden gesteld, terwijl er slechts een zeer zwakke verdediging op volgt. Uit dat alles moet men op maken, dat ook op de banken der anti-liberalen de ontevredenheid toeneemt en dat men den raad wil opvolgen van de Standaarddie in den laatsten tijd betoogd heeft, dat het de plicht is van de ministe- rieele partijen om de Ministers tot meerdere werk zaamheid aan te sporen, en die er meer in het bijzon der op gewezen heeft dat de Minister van Koloniën „zwak staat” en dat de Minister van Financiën door dat bij ver in sgoederen, er perceelen, alles wat de an hunken- nieuwigheden in de Europeesche staatkunde, aller harten in spanning. Tegen het einde van Februari begon men te ver tellen, dat graaf Bismarck, in het diepste geheim, aan den Italiaanschen minister van binnenlandsche zaken had doen weten, dat hij den oorlog voor on vermijdelijk hield, en verlangde, dat een vertrouwd en geschikt persoon naar Berlijn zou gezonden wor den, om de zaken behoorlijk te kunnen bespreken. Een wakker'Piemontees Govone, die op menig slag veld proeven van zijne dapperheid gegeven had, vertrok terstond, onder voorwendsel van de militaire instellingen van het krijgshaftige Pruisische volk te bestudeeren. De onderhandelingen werden met veel beleid en voorzichtigheid gevoerd; en ofschoon de ronde krijgsman alles in het werk moest stellen om zich tot geene overhaaste stappen te laten overhalen, zoo kon hij zich toch in het algemeen met de in zichten van den staatsman vereenigen. Het traktaat werd gesloten, maar moest geheim gehouden worden Men schrijft aan de Zutph. Ct. uit den Haag: Het is reeds zoo goed als zeker, dat ook de Tweede gebracht, terwijl deze agent zich door zijn Kamer niet vóór midden November wordt bijeenge- t er vóór Januari niets meer zal worden Metde Lemmerboot arriveerde gisteren te Groningen een jongen van 13 jaar en nam zijn intrek in een logement. De politie, nieuwsgierig als ze is, moest daar meer van weten. Het knaapje werd medege nomen naar het bureau en aldaar ondervraagd. Het bleek toen, dat de jongen zijn vaders huis te ’s-Gravenhage was ontloopen, na zich ten koste van zijn vader van reisgeld voorzien te hebben. Naar de reden van zijne vlucht gevraagd, vertelde hij, dat hij volstrekt niet met zijne stiefmoeder over weg kon. Toen de dienstdoende inspecteur van politie hem het verkeerde van zijne handeling onder het oog bracht, antwoordde het manneke: „Als u al met eene stiefmoeder ondervonden hadt wat ik er mede ondervonden heb, zoude u zoo niet spreken, mijnheer 1” De jeugdige reiziger is on&r politiegeleide naar huis gezonden. (N. G. C.) hertogdommen aan de Elbe, waarvan Pruisen en Oostenrijk zich, twee jaren geleden, hadden meester gemaakt, waren voor het huis Brandenburg het voor wendsel en de oorzaak geworden, van eene nieuwe politiek. En deze politiek moest aan de onze, die niet minder ijverig en voorzichtig was, aanleiding geven, om zich, op zijne beurt, met de Pruisische regeering te verstaan, of liever, met den schran- deren en onbuigzamen minister, aan wien de leiding der zaken was toe vertrouwd, en die geprezen of ge vloekt, in de geschiedenis een naam zal achterlaten, die nooit zal uitgewischt worden. De alliantie tus- schen Pruisen en Italië werd gesloten; bijna niemand sprak er over; niemand wist er iets van, dan toen de storm, die tegen het oude Oostenrijk opkwam, op het punt stond van los te breken. De Fransche keizer, ofschoon ongenegen om nog eenmaal het zwaard aan te gorden, beloofde, dat hij ons helpen zou om de onderneming ten einde te brengen, die hij, zes jaren geleden, misschien tegen wmu gwuuwu, u>WovövUvlulglvuUlluvu zijn wil, onvoltooid had gelaten. De aanleiding was het verbond was slechts voor drie maanden, en de nu gevonden; on voor hem leed het geen twijfel, of hij zou in dien Duitschen ooi log, waarvan de nade ring reeds gehoord werd, hoe die ook uitviel, het leeuwendeel krijgen, en, aan zijn rijk zouden de oevers komen van den stroom, die nu den Franschen bodem niet meer besproeit. Terwijl men nog trachtte om, door geheime trak taten met Oostenrijk Venetië met het italiaansche rijk te vereenigen, hield het vooruitzicht, van andere rapport de door den arrestant; bij zijn ontslag ge constateerde vermissing der iortemonnaie te ver zwijgen. De ontslagen dienaar genoot het volle vertrouwen zijner chefs.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 1