UAD,
m.
'I,
1
1.
ELLOO
ED
pmg
IBS
BINNENLAND.
N° 4085.
Maandag 2 December.
1889.
Nieuws-
en
FEV1LLETOX.
^S.
raat 23
I.
AP
iki:k
fli
T©zn.e G-XSL3T-
g
N
w
z
VOLKSTELLING.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
1 U
I
'boom
De inzending van advertentiön kan geschieden tot óén uur des namiddags van den dag der uitgave.
Bij deze Courant behoort een BUroegsel.
ngr.
.ris G. C.
rouda.
tuig.
België.
e.
in
5 3a
iën en e
3
H
Ieder, die naar eeae andere woning
binnen de Gemeente verhuist, daarvan
ten spoedigste (altijd binnen DRIE dagen) aangifte
moet doen bij de betrokken Wijkmeesters en ter
Plaatselyke .Secretarie (Bureau van Bevolking) en
de Hoofden der huisgezinnen, alsmede afzonderlyk
wonende personen, gelijke aangifte behooren te doen
wanneer zij dienstboden ot andere personen in
hunne woning opnemen.
•L-
R
ii
4
I
I
aan te be-
beate atan-
«iging
had zij een bejaarde dame met een wel
en
VIJFDE HOOFDSTUK.
kiiog’.
ll
Bovendien worden alle Ad vertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschijnt.
ne nren te
des mor-
Wjjk K.
xouda, van
1CELEIN,
ader letters
khandelaan
e
■g. 0.25.
- 0.65
it
>r huiselijk
annen- en
en mits er
haar arm l--
varend voorkomen doch tamelijk grijze haren. Jane
(Uit het Eng els eb.)
alle
en hoe
AD VER TENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda.
Overwegende, dat de Bevolkingsregisters vóór den
aanvang der aanstaande Volkstelling moeten zijn
bygewerkt;
Gezien de Verordening op de Wijken en het doen
van aangifte tot het by houden der Bevolkingsregisters;
Herinneren belanghebbenden, dat volgens die
Verordening
Geschiedende deze waarschuwing ter voor
koming van vervolging.
GOUDA, don 30 November 1889.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
De Secretaris,
BROUWER.
11)
In de oogen der schoone vrouw glinsterden weer
tranen. Wambold werd zelf ongerust. Om welke
reden zou zijn vriend wegblijven? De eenige ver
klaring, die hij kon vinden was dat zijn vriend in
Mainz ernstig ongesteld moest geworden zijn. In
dat geval was het natuurlijk Eriks plicht naar Mainz
te gaan om hem op te zoeken.
Met het voornemen om aan d en plicht te voldoen,
nam Wambold afscheid, steeg te paard en reed naar
zijn garnizoen terug.
Mevrouw Von Berghaupt bleef in hare vertrekken
en wilde zelfs de kamenier niet in haar nabijheid
hebben. Zij bladerde in Koerts schryfmap, in zijn
boeken,s schikte een en ander op bevallige wijze en
verheugde zich reeds vooruit over de dankbetuigin
gen voor hetgeen zij gedaan had. In deze bezig
heid, waarbij zij Koert’s veranderd gedrag geheel
vergat, werd zij gestoord door damesvisite.
Het was zeker meer oprechte deelneming dan
nieuwsgierigheid, die mevrouw von Reidersdorf heden
aanspoorde om Jane een 1
De \heer C. B. van Baaren, te Schoonhoven, zal
morgen den dag herdenken, waarop hij vóór 25 ja-
ren als deurwaarder bij de arrondissements-rechtbank
te Rotterdam en bij het k mtongerecht te Schoonho
ven in functie trad.
Ongetwijfeld zal het den onvermoeiden en ijveri-
gen jubilaris, die tevens secretaris is van de Veree-
niging van deurwaarders bij de verschillende recktscol-
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden ie 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
GOUDA, 30 November 1889.
In eene gisteren-avond in het bovenlokaal van het
«Schaakbord" gehouden vergadering van de afd.
«Gouda en Omstreken" var. de Hollandsche Maat
schappij van Landbouw hield de heer I. C. van de
Blocquery, van Geldermalsen, de aangekondigde voor
dracht over «Vee-verzekering."
«Ik herinner mij, dat Koorts vader (zij vermeed von Reidersdorf. «Hoe weinig kont zij do mannen,"
zorgvuldig haar echtgenoot, van wien zij gescheiden sprak zij tot zich zelve. «Hot zou zeker verkeerd
1 leefde «mijn man” te noemen) eens getracht heeft zijn, als Jane naar deze leer handelde." Toen zeide
om zijn zoon tot een vrouwenhater te vormen. Het zy luid: «Maar aan eene verkoeling valt hier toch
.a.z.wlxz.1 Ir een ..Ir- vnn nlo /Io fnan intrro- niof t.A finiilfAii
l strooide zaden nu opschoten
«Daarvan kan hier geen
1 barones in het midden.
bezoek te brengen. Aan 1
GOUDSCHE courant.
Spr. betoogde in de eerste plaats hoe het kwam
dat de vee-verzekering nog zoo impopulair was, ter
wijl tal van andere takken van verzekering zich in
ruime deelneming mochten verheugen. Spr. schreef
dat hieraan toe dat de yerschillende vroeger bestaande
verzekerings-maatschappijen óf insoliede waren óf door
in te kleinen kring te werken onmogelijk de noodige
waarborgen konden bieden om bij groote rampen of
hevige ziekten aan hare verplichtingen te kunnen
beantwoorden. Men was helaas’ te vaak bedrogen I huldigd ook door verzekering hare toepassing vond,
uitgekomen bij die kleinere maatschappijen die hetVoorts waren groote veehouders vaak van meening
vertrouwen van den veehouder trachten te krijgen! 31
door kolossale cijfers van bestaand kapitaal en door
vermelding van de verleende koninklijke goedkeuring.
Het laatste werd veelal beschouwd als een waarborg
voor soliditeit, wat het niet was en het eerste be
stond vaak slechte op het papier. Vele teleurstel-
i lingen hadden zeker wantrouwen gewekt, dat zeer te
bejammeren was want een goed ingerichte, op soliede
grondslagen gevestigde maatschappij voor vee-verze-
kering moest het algemeen» belang ten goede komen.
Spr. was van oordeel dat de Staat zich deze verze
kering moest aantrekken. Hij had dan ook indertijd
pogingen gedaan om een door den Staat gecontroleerde
en gegarandeerde Maatschappij in ’t leven te roepen.
Dit plan was echter afgestuit op verschillende be
zwaren, doch toen nu een paar jaar geleden eenige
zeer gunstig bekend bestaande personen spr. hadden
uitgenoodigd met hen mede te werken tot de op
richting eener particuliere maatschappij, had hii/toe-
gestemd en de Eerste Nederlandsche Vee-verzekjring-
Maatschappij werd opgericht met aanzienlijke nfannen
als commissarissen en een voltoekend kapiüuf. Spr.,
die als Directeur was opgetreden, schetste daarop de
werking der Maatschappij, wees er op hoe men door
het beginsel der openbaarheid te huldigen ieder in de
gelegenheid stelde de cijfers te controleeren en door
soliede en der zake kundige mannen als correspondent
aan te stellen alle waarborgen stelde van goede
ongeluk zijn, als de toen uitge- niet te denken."
ópschoten en vruchten droegen.” //Dat wensch ik van harte gaarne, mijn waarde.
1 naar mijn beste vermogen op Koert trachten
"yn mama gaat bij hem boven alles en
waarneming der belangen van alle verzekerden. Spr.
weerlegde vervolgens de liezwaren, die nog zoo dik
wijls worden geopperd tegen verzekering in ’t alge
meen. Zoo waren er, die gemoedsbezwaren hadden
en die ’t een «verzoeken van God" achtten om hun
vee te verzekeren, zeer ten onrechte naar spr’s mee
ning, daar uit den Bijbel zelt te bewijzen was dat
verzekering aan ieder geoorloofd was, ja zelfs dat
het beginsel van «helpt elkander" in den Bijbel ge-
dat de zaak alleen voor den kleinen man
i velen was, doch niet voor hen. Spr. bestreed dat
ten sterkste, juist het bijzonder belang van
veehouders maakte verzekering wenschelijk
algemeener de deelneming was, des te grooter de
waarborgen voor soliditeit.
Nadat spr. nog enkele punten nader had uitge
werkt werd gelegenheid gegeven tot het vragen van
inlichtingen en het doen van opmerkingen, waarvan
ruimschoots gebruik werd gemaakt, o. a. door de
hh. Ruyter, Both, Van Veen, Montijn, Van Oije, Van
der Klein en Hooftman. Ieder spreker werd afzonderlijk
door den heer de Blocquery beantwoord, die op zeer
duidelijke, alleszins bevredigende wijze de gevraagde
inlichtingen gaf. Het publiek was blijkbaar tevreden
over ’t gehoorde en vereenigdo zich gaarne met het
woord van dank, dat de Voorzitter, de heer P. Hooft
man Jzn. den spr. ten slotte bracht voor zijn be
langrijke voordracht.
I herkende in haar ©ogenblikkelijk de moeder van haar
echtgenoot.
«Mama!” riep de jonge vrouw verheugd uit
stak haar schoonmama de beide handen toe.
«O God, wat zie je er uit, lieveling!” riep Koert’s
moeder verschrikt uit. «Mevrouw von Reidersdorf
heeft mij vermoedelijk te rechter tyd gewaarschuwd.
Het echtelijk geluk, dat ik als een kleinood moet
beschermen, temeer omdat ik zelf in het huwelijk
niet gelukkig was, schijnt bedreigd te worden. Zeker
is de zaak niet zoo erg, als het zich laat aanzien.
Vertel mij eens alles openhartig, kind! Hoe komen
je oogen zoo rood en je wangen zoo bleek?”
Bij deze woorden kuste zij haar teeder op het
voorhoofd en bracht haar naar de sofa. Mevrouw
von Reidersdorf nam op een stoel plaats,
is zoo veranderd in j
vrouw,
op een
«en dat maakt mij zoo ongerust. Ook bezit echtelijk geluk.»
Een fijn lachje speelde om den mond van mevrouw
von Reidersdorf. «Hoe weinig kont zij do mannen,"
zou werkelijk een
’ooiue zaïien nu opsenowu vu vrucnieii uruvgvn. j z/*-"»
«Daarvan kan hier geen sprake zijn,” bracht de Ik zal
„..rones in het midden. «Het eene of andere ver; 1 te werken. Ziji
driet, hem door vrienden aangedaan, zal hem van ik zal dien invloed geheel aanwenden tot welzijn
streek gebracht hebben. Ik geloof, dat wij op de
allereerste plaats moeten zorgen, dat de beide echt-
genootun in zulke gevallen steun bij elkander zoe
ken en samen front maken tegen de starende buiten
wereld."
«Mijn waarde, ge herinnert mij daar juist aan iets,
dat ik myn schoondochter op het hart wilde drukken.
Ik heb ingezien, wat hier mijn plicht is en waardoor
ik de pogingen van Koerts vader, die geen prijzens
waardig doel kunnen hebben, geheel kan verijdelen."
Zij sloeg haar arm toeder om Jane’s hap en drukte
haar innig aan haar borst. «Lieve kind voor alle
dingen moet ik je waarschuwen, om niet in dezelfde
fouten fe vervallen, waaraan ik mijn vreugdeloos leven
te wijten heb. In mijn gevoel gekwetst, omdat ik
1 meende niet door Koerts vader begrepen te worden,
trok ik my in weinig tijds tenig in plaats van mij
„Koert nauwer bij hem aan te sluiten, en zoo ontstond de
zijn doen,” fluisterde de jonge 1 verkoeling tusschen ons, die de ondergang is van het
t mii zoo ongerust. Ook bezit echteliik geluk."
ik zijn vertrouwen niet, hoe innig ik hem ook liefheb.”