I is!!
rten,
1BTEN,
*8»
rten
TERUGGEROEPEN
BINNENLAND.
I ZN.
TVteuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
1
Donderdag 31 Januari 1895.
No. 6571.
I
ezen?
FEUILLETON.
HIM.
Eeist.
I
I
MN,
o nd met
k fl.90
33ste Jaargang.
i
S— -
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
hoeven.
cholera-epide-
i der reap.
met
bevroren was.
a over de wer
g en Genexings
inverts,
verd ter Boek-
fhbrlcatie
ruiker van
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
s;
de national
9
ende
ICHE
oration de
enz. en/
waarscl
voor
vergrooten.
van
ver-
j van den
bepalingen
op te nemen, die den aanne-
dergelyke bepalingen in
kennen
den, die in de
eleerde vettiger
id geworden ie
del tegen vrou-
heeft gemaakt
beperking van
le eenvoudigste
mderd aange-
lieel te verdrin-
in lichaam en
•gd wordeln en
door vreeseyke
pk weid. Dan
igen, oorauizen
ide ziekte. Al
n zenuwaiek en
In den nacht
bij de splitsing
’s Hage een
en nyverheid, met het
voor werken, die ten be-
hunne departementen worden uit-
Volgens den correspondent van den Stan
dardis te Konstantinopel een cv“'-
mie uitgebroken. De overheid tracht het feit
te verhelen, doch het is bekend, dat zich in de
beide laatste weken reep, vier en zeven geval
len
daan.
een
geheele stad
men te
zal er
gevaar
1
In den Znidplaspolder te Waddingsveen
zakten Dinsdagmorgen twee kinderen door het
jjs. Door het malen der machine had de
ysvloer zijn kracht verloren. Gelukkig werden
de kleinen hytyds op het drooge gebracht.
De Min. van Waterstaat deelt aan de Eerste
Kamer mede, dat de waarnemingen, tot volle
dige kennis van den toestand der zeeweringen
vereiscbt, geregeld worden voortgezet en ver
meerderd met de peilingen. Ook Delfland en
Noord-Holland hebben de noodige maatregelen
tot voorzieningen deels genomen, deels voor
genomen of in overweging genomen. Tot een
wettelyke regeling, waardoor in bet beheer en
bet onderhond der zeewering wyziging zou
worden gebracht, bestaat tot dusver geen aan-
Mil INIIE courant;
van de gevreesde ziekte hebben voorge-
Deze gevallen beperken zich niet tot
bepaald stadsgedeelte, doch zyn over de
l verspreid. Het warme weder, dat
Konstantinopel in dezen winter heeft,
-^hynlyk Tfle| toe bijdragen bet
een uitbreiding der epidemie te
Het Afondfeest gisteren |door de* Ijsclub
gegeven, slaagde uitmuntend, de baan was en
plafond verlicht met ongeveer 800 lampions,
’t welk van verre een aardigen aanblik aan
bood. Vele rijders en ryderessen reden met
GOD DA, 30 Januari 1895.
Door de politie alhier is heden naar Rot
terdam overgebracht een minderjarige jongen,
die het ouderlyk huis ontvlucht was.
verlichte lampions.
Wy brengen in herinnering dat voor het
aanstaande Bal-Masqué in* de Sociëteit >0ns
Genoegen* by den winkelier I. S. Keizer op
de Korte Tiendeweg eene etalage van maskers
is aangebracht waar ieder iets|van zyn gading
zal vinden. Ook voor bétkoopenvan goederen
voor Costumes is dit magazyn uitstekend in-
gerieht.
DOOR
HUGH CONWAY.
V
Myn naam, dacht my, moest ik aan die moorde
naars niet zeggenzy zouden mij dan in *t oog
koudon, en als hunne veiligheid het te oeniger tijd
vereisohte, zouden zy mij nog hetzelfde lot doen
ondergaan als de man, die nabij mijn stoel lag. Dus
gnf ik een verzonnen naam op, maar al het andere
was waar.
Al dien tijd dat ik sprak, hoorde ik de
stem aan *t andere eind der kamer, Z'„'
too zeouwachtig, dat ik bad kunnen cr r
den eersten don besten by den keel grijpen en
worgen, als ik maar t
Hot my ook het leven
Toen ik
er opnieuw
Eerstdaags hoopt het Waddingsveensch Lees
gezelschap haar 75jarig bestaan te herdenken.
Naar wij vernemen is door het bestuur de
heer C. C. Regt uitgenoodigd een feestrede
uit te spreken. Vóór 25 jaren, by gelegenheid
van het 50jarig bestaan, trad de vader van
den heer C. C. Regt als feestredenaar voor het
gezelschap op.
5 vrouwen-
Zy maakte my
opspringen, en
grijpen en hem
zooveel had kunnen zien, al bad
J gekost.
myne ophelderingen gegeven had, werd
_r- beraadslaagd, al fluisterend. De sleutel
die mij bijna het leven gekost had, werd my afge
vraagd. Ik veronderstel dat ie hem gingen pro-
bseren, en bevonden, dat ik waarheid had gesproken,
gaven hem my niet terog. Maar de stem zeide:
•Gelukkig voor u, dat wy u geloofd hebben. Sta op”.
Ik stond op, en aan ’t andere eind der kamer werd
ik weer op een stoel gezet. Toen ik myne handen
Uitstak, bevond ik dat ik in een hoek zat met het
gelaat naar den muur.
Het ys van het kanaal naby Moordrecht
bleek Zondag nog niet sterk genoeg te zyn om
te bergden, daar twee jongetjes, die er zich
op waagden, het ongeluk hadden er door te
zakken. Zy werden echter, hoewel met moeite,
gelukkig nog juist bytyds gered.
De rechtbank te- Rotterdam veroordeelde
gisterenA. 8., broodbakker te Gouda wegens
bedriegelyke bankbreuk, en diens huisvrouw
J. - A. V., zonder beroep aldaar, wegens het
tor bedriegelyke verkorting van de rechten der
schuldeischers in het vooruitzicht van faillisse
ment eenig goed aan den boedel onttrekken,
tevwyl het faillissement is gevolgd, ieder tol
zes maanden.
F. v. d. H., 27 jaar, sjouwer te Gouda, wegens
landloopery tot 12 dagen hechtenis.
»Zoo gij u verroert of omkijkt.” zeide de stem,
«gelooven wij niet meer aan uw blindheid”.
Die woorden waren .niet mis te verstaan, vooral
ook wegens den dreigenden toon der laatste woorden.
Ik kon alleen stil zitten, en zoo zandachtig mogelijk
luisteren. Ja, zij hadden veel te doen. Zij liepen snel
heen en weer. Ik hoorde kasten en laden openen. Ik
hoorde papieren verscheuren, en kon ruiken, dat zij
verbrand werden. Jk hoorde een zware vracht van
de vloer oprillen hoorde linnen scheuren, hoorde
geld rammelenzelfs boorde ik dat er een horloge,
dat ergens uitgetrokken was, naast mij op de tafel
gelegd werd het tikte. Toen voelde ik een lucht
stroom, en begreep dat de deur geopend was. Ik
hoorde zware voetstappen op de trap, voetstappen van
menschen, die iets zwaars torschen ik sidderde bij
de gedachte welke vracht zij torschten.
Voor dat dit laatste bedrijf werd afgespeeld, bad het
kermen der vrouw opgehoudeu. Het was gaandeweg
flauwer geworden, en bad bij tussch en pooien geheel
opgehouden. Dat ophouden was eene groote verlich
ting voor myne overspannen zenuwenmaar het
werd mij wee ons het hart, als ik dacht, dat er
wellicht twee slachtoffers gavallen waren in plaats
van een.
Hoewel ten minste twee mannen de vracht naar
beneden gedragen hadden, merkte ik toch dat ik niet
alleen gelaten was. Ik hoorde iemand zich luide, en
als met een zucht van vermoeidheid, rp een stoel
zetten, en verondersteido, dat hij mij bewaken moest.
Ik verlangde erg om te ontkomen, ik verlangde te
ontwaken en te bevinden, dat ik dit alles slechts
gedroomd had. De nachtmerrie begon ondragelyk
te worden. Zonder myn hoofd om te draaien,
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden {berekend
naar plaatsruimte. i
Aan de raden der gemeenten roet moer dan
6000 zielen is een circulaire gezonden van
den volgenden inhoud
»De ondergetekenden. daartoe nitgenooi’igd
door de particuliere arbeidsraden te Amsterdam,
Bolsward, Dordrecht, Franeker, ’sGravenhage,
Haarlem, Leiden en Zutfen en zelf deel uit
makende van die arbeidsraden, veroorlooven
zich de vryheid het navolgende beleefd doch
dringend aan de overweging van uwen rand
te onderwerpen.
De genoemde arbeidsraden zyn eenstemmig
van oordeel, dat het in bet belang van bet
algemeen gewensebt is, dat by de uitvoering
van werken ten behoeve uwer gemeente de
daarby werkzaam zynde arbeiders beschermd
worden tegen het gevaar, dat bet loon in ge
krompen wordt en de werktyd te veel uitge-
breid, wanneer de aannemers dier werken op
deze punten niet door bepalingen in de be
stekken worden gebonden.
Zij rneenen, dat, waar by het opmaken
de ramingen niet gerekend wordt op
mindering der loonen of overdrijving
Werktyd, het ook wenschelyk is F
in de beetekken f-
nier daaromtrent binden.
De opneming van t o
de bestekken van werken ten behoeve der ge
meente Amsterdam heeft doen zien, dat des
wege van de gemeente geen financieels offers
van eenig belang gevorderd worden.
Zij meenen dat ook het vertrouwen te mo
gen uitspreken, dat uw raid by ernstige over
weging de wenschelykheid van de navolging
van dit voorbeeld zal erkennen en ook voor
de werken, die in het vervolg ten behoeve
van uwe gemeenten zullen worden uitgevoerd,
bepalingen betreffende een minimum-loon en
maximum werktyd in de betdekkeu zal doen
opnemen, echter met dien verstande, dat in
de bestekken tevens beperkende bepalingen
worden gemaakt ter voorkoming van toevloed
van arbeiders uit andere gemeenten, waar
geene voorschriften omtrent minimum-loon en
maximumwerktyd in de bestekken voorkomen.
Van uw raad de dienstw. dienaren, prof,
mr. H. L. Drucker, voorzitter van oen part.
Arbeidsraad te Leiden; I. H. van Matsen,
idem te ’s-GravenbageC. Muysken, idem te
Amsterdam.
Missiven
zonden
en waterstaat, bande!
oog op de be tekken
hoeve van
gevoerd.
zeide ik:
«Hoe lang moet ik hier nog blijven bij al die
akeligheden."
De man maakte eene beweging op zyn stoel, maar
antwoordde niet.
«Mag ik niet gaan?” vroeg ik, «ik heb niets ge
zien. Zet mij op straat ergens ik zal gek worden,
als ik hier nog langer blyf.”
Geen antwoord. Ik zeide verder niets.
Inmiddels kwamen de beide anderen terug. Ik hoorde
dat zij de deur achter zich dicht deden. Toen kwam
er weer meer gefluister, ik hoorde eene flesch open
trekken en gerammel van glazen. Zy namen eene ver
sterking na de inspanningen vau den nacht.
Nu rook ik een vreemde geur, als van ,de eene of
andere artseny. Er kwam weer een hand op mijn
schouder en een glas vol van eenige vloeistof werd
mij tuaacher. de vingers gegeven.
«Drink”, zeide de slem altijd dezelfde stom.
«Ik wil niet I” riep ik, «het is vergif I**
Ik hoorde een kort, barsch gelach, en voelde een
kouden metalen ring tegen mijn voorhoofd.
«Hqt is geen vergif, het is een slaapdrankje, en
zal u geen kwaad doen. Maar dit is wat apders,”
zeide de stem, «kies nu maardaarby drukte hij
bet metalen ringetje sterker legen mijn voorhoofd.
Ik dronk het glas leeg, en was blij te voelen dat
het pistool van myn voorhoofd verwijderd werd.
«Nu,” zeide dezelfde man, «ik raad u aan, om, als
gij morgen wakker wordt, te zeggen, dat gij dronken
geweest zijt, of gedroomd hebt. Gy hebt on» wel
gehoord, maar niet gezien, maar denk er om, dat
wij u kennen I” L. -
Hy liet my zitten, en Jioe ik er my ook tegen ver-
Koningin Wilhelmina heeft gisteren voor
middag in eene arreelede een tocht gemaakt
door bet Haagsche Bosch. Zy begaf zich per
rytuig naar de Boschbrug, waar zy plaats nam
in de gereedstaande slede, bespannen met twee
vlugge Arabische dravertjes en voorafgegaan
door een voorrijder. Na half twee ging de
Koningin schaatsenrijden op de ijsbaan achter
het Huis ten Bosch, in tegenwoordigheid van
hare moeder.
leiding. Maar de Keg. zal overwegen in hoever
by een weldra in te dienen wetsontwerp, tot
uitvoering vnu art. 188uder Grondwet, 'sKo-
ning oppertoezicht iu deze versterking zal be-
De persoon, die te Rozendaal voor dood in
eene weide is gevonden, is gebleken te zyn
Marinus Koevoets, woonachtig te Hueven.
De politie heeft op het lyk een onderzoek
ingesteld en bevond twee diepe sneden in den
rechterpols.
Eenige personen, bij wie K. liet kaatst is
gezien, zijn gehoord.
In de nabyheid der gemeente Moordrecht
moest gistermiddag een bespannen wagen,
waarachter nog eeu anderen wagen met een
niet te sterk touw verbonden was, uitwyken.
Door de gladheid maakte de achterste wagen
een zwaai, het touw brak en de wagen reed
gang den dyk af en zoo door het ys te
water, 's Morgens was deze melkwagen beladen
nabij Kortenoord reeds omgevallen, waardoor
de melk uit de bossen wegvloeide eu één der
twee paarden een poot brak.
De msening van eenige leden der Tweede
Kamer, die bet eene uiting vau ziekelyke
philantropie achten, de volwassen mannelijke
arbeiders te willen behoeden voor de gevaren
die hun arbeid noodzakelyk met zich brengt,
wordt door den minister van waterstaat in
autwoord op het Kamerverslag over de «veilig
heidswet «'terecht afgewezen.
«Slechts al te veel misstanden worden ia
fabrieken en werkplaatsen aangetroffen, zegt
by, die vroeg of laat tot ernstige ongelukken
aanleiding n oeten geven, terwyl de opmerkin
gen eu raadgevingen van de inspecteurs af
stuiten op onwil van deu werkgever om ver
betering of voorziening aan te brengen. Voor
al dergelyke gevallen de tusrehenkomst van
den wetgever af te wyzen met een beroep op
de vryheid van arbeid, kan reeds daarom niet
opgaan, omdat, gelyk terecht in het verslag
wordt opgemerkt, in zoo vele gevallen van
vryheid by den arbeider geen sprake kan zyn.
«De zorg voor het dagelyksch brood dwingt
hem den arbeid te aanvaarden, ook al stelt hy
zich desbewust aan ernstige gevaren bloot.
Bovendien bedenke men, dat de gezondheid
van deu arbeider wordt bedreigd door vele
gevaren, waarvan het bestaan hem zelfs geheel
onbekend kan zyn. Doch al ware zulks anders
en al zou vastslaan, dat de ai beiden met vol
komen kennis van zaken geheel vry in de keus
van arbeid waren, dau nog zou het belang van
den staat medebrengen, maatregelen voor te
schryven, die er toe kunnen bedragen, het
ondermijnen der gezondheid van eene groote
klasse der maatachappy te voorkomen en bet
leven van vele nyvere arbeiders, vaak hoofden
van gezinnen, te redden. Dat zulke in de
meeste Staten ook aldus is ingezien, blykt uit
de vele buitenlandsche wetgevingen, waarin
van Maandag op Dinsdag is
van den spoorweg Rotterdam
dubbele seiowachterswoning
tot den grond toe afgebrand, welke bewoond
werd door twee gezinnen, het eene gezin had
6 kleine kinderen en bet andere geziu 4
kleine kinderen. Daar er daar ter plaatse’geen
water was, trachtte men den brand te blus-
schen met zand, dit ging ook niet, daar het
bevroren ’.vee. Alles was geassureerd.
zette, er kwam eece verdooving over mij. Myn« ge
dachten werden onsamenhangend, en myn bewustzijn
verliet my. Myn hoofd viel eerst naar de eene zyde,
toen naar de andore. Hot laatste, dat ik mij herinne
ren kan is, dat een sterke arm mij omvatte, en ver
hinderde dat ik van den atoel viel. Wat voor elixer
het moge geweest zijn, het werkte snel en hsvig.
Uren on uren hield het my bewusteloos, en toen bet
ten laatste uitgewerkt had, en ik, na veel inspanniug
weer «enigermate tot een dof bewustzijn kwam, en be
speurde, dat ik in een bod lag, en wel ia mijn eigflf
bed, zooala ik rond voelende daarvan de zekerheid
kreeg, was het toen wel te verwonderen, dat ik in
•t eerst tot mij zelvenaoido«ik heb don vreeaelyksten
droom gedroomd, die een ziekelijk brein ooit overkó
men kan.” Na deze inspanning zonk ik terug in een
half bowuateloozen toestand, stellig overtuigd, dat ik
niet uil hut bed geweest was. Die ontdekking was
een groote verlichting voor my.
Toch al kwam mijn geest meer op zyn gemak, het
zelfde kon niet van myn lichaam gezegd worden. Het
was alsof mij het hoofd in tweeën barsten zou; azijn
tong was droog en dik. De dingen, die gebeurd waren,
werden mij intusachen helderder, naarmate myn be-<
wustzijn helderder werd. Ik ging opzitten in bod, eq
hield mij de kloppende slapen vast tuaechen de
handen.
«O die goede jongen I” hoorde ik myne oude dienst
maagd zeggen, «hy komt toolPeindriyk weer tot zich
zelf.” Toen hoorde ik nog eene stem het was eene
mannenstem, zacht en vriendelijk.
«Ja, uw heer zal nu wel spoedig weer beter wor
den; laat ik uwen pols eena voelen, mijnheer Vaughan.”
(IFonU teredjfé.)
van gelyke strekking werden ge-
aan de ministers van oorlog, marine