I is!! rten, 1BTEN, *8» rten TERUGGEROEPEN BINNENLAND. I ZN. TVteuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. I 1 Donderdag 31 Januari 1895. No. 6571. I ezen? FEUILLETON. HIM. Eeist. I I MN, o nd met k fl.90 33ste Jaargang. i S— - Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. hoeven. cholera-epide- i der reap. met bevroren was. a over de wer g en Genexings inverts, verd ter Boek- fhbrlcatie ruiker van De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. s; de national 9 ende ICHE oration de enz. en/ waarscl voor vergrooten. van ver- j van den bepalingen op te nemen, die den aanne- dergelyke bepalingen in kennen den, die in de eleerde vettiger id geworden ie del tegen vrou- heeft gemaakt beperking van le eenvoudigste mderd aange- lieel te verdrin- in lichaam en •gd wordeln en door vreeseyke pk weid. Dan igen, oorauizen ide ziekte. Al n zenuwaiek en In den nacht bij de splitsing ’s Hage een en nyverheid, met het voor werken, die ten be- hunne departementen worden uit- Volgens den correspondent van den Stan dardis te Konstantinopel een cv“'- mie uitgebroken. De overheid tracht het feit te verhelen, doch het is bekend, dat zich in de beide laatste weken reep, vier en zeven geval len daan. een geheele stad men te zal er gevaar 1 In den Znidplaspolder te Waddingsveen zakten Dinsdagmorgen twee kinderen door het jjs. Door het malen der machine had de ysvloer zijn kracht verloren. Gelukkig werden de kleinen hytyds op het drooge gebracht. De Min. van Waterstaat deelt aan de Eerste Kamer mede, dat de waarnemingen, tot volle dige kennis van den toestand der zeeweringen vereiscbt, geregeld worden voortgezet en ver meerderd met de peilingen. Ook Delfland en Noord-Holland hebben de noodige maatregelen tot voorzieningen deels genomen, deels voor genomen of in overweging genomen. Tot een wettelyke regeling, waardoor in bet beheer en bet onderhond der zeewering wyziging zou worden gebracht, bestaat tot dusver geen aan- Mil INIIE courant; van de gevreesde ziekte hebben voorge- Deze gevallen beperken zich niet tot bepaald stadsgedeelte, doch zyn over de l verspreid. Het warme weder, dat Konstantinopel in dezen winter heeft, -^hynlyk Tfle| toe bijdragen bet een uitbreiding der epidemie te Het Afondfeest gisteren |door de* Ijsclub gegeven, slaagde uitmuntend, de baan was en plafond verlicht met ongeveer 800 lampions, ’t welk van verre een aardigen aanblik aan bood. Vele rijders en ryderessen reden met GOD DA, 30 Januari 1895. Door de politie alhier is heden naar Rot terdam overgebracht een minderjarige jongen, die het ouderlyk huis ontvlucht was. verlichte lampions. Wy brengen in herinnering dat voor het aanstaande Bal-Masqué in* de Sociëteit >0ns Genoegen* by den winkelier I. S. Keizer op de Korte Tiendeweg eene etalage van maskers is aangebracht waar ieder iets|van zyn gading zal vinden. Ook voor bétkoopenvan goederen voor Costumes is dit magazyn uitstekend in- gerieht. DOOR HUGH CONWAY. V Myn naam, dacht my, moest ik aan die moorde naars niet zeggenzy zouden mij dan in *t oog koudon, en als hunne veiligheid het te oeniger tijd vereisohte, zouden zy mij nog hetzelfde lot doen ondergaan als de man, die nabij mijn stoel lag. Dus gnf ik een verzonnen naam op, maar al het andere was waar. Al dien tijd dat ik sprak, hoorde ik de stem aan *t andere eind der kamer, Z'„' too zeouwachtig, dat ik bad kunnen cr r den eersten don besten by den keel grijpen en worgen, als ik maar t Hot my ook het leven Toen ik er opnieuw Eerstdaags hoopt het Waddingsveensch Lees gezelschap haar 75jarig bestaan te herdenken. Naar wij vernemen is door het bestuur de heer C. C. Regt uitgenoodigd een feestrede uit te spreken. Vóór 25 jaren, by gelegenheid van het 50jarig bestaan, trad de vader van den heer C. C. Regt als feestredenaar voor het gezelschap op. 5 vrouwen- Zy maakte my opspringen, en grijpen en hem zooveel had kunnen zien, al bad J gekost. myne ophelderingen gegeven had, werd _r- beraadslaagd, al fluisterend. De sleutel die mij bijna het leven gekost had, werd my afge vraagd. Ik veronderstel dat ie hem gingen pro- bseren, en bevonden, dat ik waarheid had gesproken, gaven hem my niet terog. Maar de stem zeide: •Gelukkig voor u, dat wy u geloofd hebben. Sta op”. Ik stond op, en aan ’t andere eind der kamer werd ik weer op een stoel gezet. Toen ik myne handen Uitstak, bevond ik dat ik in een hoek zat met het gelaat naar den muur. Het ys van het kanaal naby Moordrecht bleek Zondag nog niet sterk genoeg te zyn om te bergden, daar twee jongetjes, die er zich op waagden, het ongeluk hadden er door te zakken. Zy werden echter, hoewel met moeite, gelukkig nog juist bytyds gered. De rechtbank te- Rotterdam veroordeelde gisterenA. 8., broodbakker te Gouda wegens bedriegelyke bankbreuk, en diens huisvrouw J. - A. V., zonder beroep aldaar, wegens het tor bedriegelyke verkorting van de rechten der schuldeischers in het vooruitzicht van faillisse ment eenig goed aan den boedel onttrekken, tevwyl het faillissement is gevolgd, ieder tol zes maanden. F. v. d. H., 27 jaar, sjouwer te Gouda, wegens landloopery tot 12 dagen hechtenis. »Zoo gij u verroert of omkijkt.” zeide de stem, «gelooven wij niet meer aan uw blindheid”. Die woorden waren .niet mis te verstaan, vooral ook wegens den dreigenden toon der laatste woorden. Ik kon alleen stil zitten, en zoo zandachtig mogelijk luisteren. Ja, zij hadden veel te doen. Zij liepen snel heen en weer. Ik hoorde kasten en laden openen. Ik hoorde papieren verscheuren, en kon ruiken, dat zij verbrand werden. Jk hoorde een zware vracht van de vloer oprillen hoorde linnen scheuren, hoorde geld rammelenzelfs boorde ik dat er een horloge, dat ergens uitgetrokken was, naast mij op de tafel gelegd werd het tikte. Toen voelde ik een lucht stroom, en begreep dat de deur geopend was. Ik hoorde zware voetstappen op de trap, voetstappen van menschen, die iets zwaars torschen ik sidderde bij de gedachte welke vracht zij torschten. Voor dat dit laatste bedrijf werd afgespeeld, bad het kermen der vrouw opgehoudeu. Het was gaandeweg flauwer geworden, en bad bij tussch en pooien geheel opgehouden. Dat ophouden was eene groote verlich ting voor myne overspannen zenuwenmaar het werd mij wee ons het hart, als ik dacht, dat er wellicht twee slachtoffers gavallen waren in plaats van een. Hoewel ten minste twee mannen de vracht naar beneden gedragen hadden, merkte ik toch dat ik niet alleen gelaten was. Ik hoorde iemand zich luide, en als met een zucht van vermoeidheid, rp een stoel zetten, en verondersteido, dat hij mij bewaken moest. Ik verlangde erg om te ontkomen, ik verlangde te ontwaken en te bevinden, dat ik dit alles slechts gedroomd had. De nachtmerrie begon ondragelyk te worden. Zonder myn hoofd om te draaien, ADVERTENTIES worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden {berekend naar plaatsruimte. i Aan de raden der gemeenten roet moer dan 6000 zielen is een circulaire gezonden van den volgenden inhoud »De ondergetekenden. daartoe nitgenooi’igd door de particuliere arbeidsraden te Amsterdam, Bolsward, Dordrecht, Franeker, ’sGravenhage, Haarlem, Leiden en Zutfen en zelf deel uit makende van die arbeidsraden, veroorlooven zich de vryheid het navolgende beleefd doch dringend aan de overweging van uwen rand te onderwerpen. De genoemde arbeidsraden zyn eenstemmig van oordeel, dat het in bet belang van bet algemeen gewensebt is, dat by de uitvoering van werken ten behoeve uwer gemeente de daarby werkzaam zynde arbeiders beschermd worden tegen het gevaar, dat bet loon in ge krompen wordt en de werktyd te veel uitge- breid, wanneer de aannemers dier werken op deze punten niet door bepalingen in de be stekken worden gebonden. Zij rneenen, dat, waar by het opmaken de ramingen niet gerekend wordt op mindering der loonen of overdrijving Werktyd, het ook wenschelyk is F in de beetekken f- nier daaromtrent binden. De opneming van t o de bestekken van werken ten behoeve der ge meente Amsterdam heeft doen zien, dat des wege van de gemeente geen financieels offers van eenig belang gevorderd worden. Zij meenen dat ook het vertrouwen te mo gen uitspreken, dat uw raid by ernstige over weging de wenschelykheid van de navolging van dit voorbeeld zal erkennen en ook voor de werken, die in het vervolg ten behoeve van uwe gemeenten zullen worden uitgevoerd, bepalingen betreffende een minimum-loon en maximum werktyd in de betdekkeu zal doen opnemen, echter met dien verstande, dat in de bestekken tevens beperkende bepalingen worden gemaakt ter voorkoming van toevloed van arbeiders uit andere gemeenten, waar geene voorschriften omtrent minimum-loon en maximumwerktyd in de bestekken voorkomen. Van uw raad de dienstw. dienaren, prof, mr. H. L. Drucker, voorzitter van oen part. Arbeidsraad te Leiden; I. H. van Matsen, idem te ’s-GravenbageC. Muysken, idem te Amsterdam. Missiven zonden en waterstaat, bande! oog op de be tekken hoeve van gevoerd. zeide ik: «Hoe lang moet ik hier nog blijven bij al die akeligheden." De man maakte eene beweging op zyn stoel, maar antwoordde niet. «Mag ik niet gaan?” vroeg ik, «ik heb niets ge zien. Zet mij op straat ergens ik zal gek worden, als ik hier nog langer blyf.” Geen antwoord. Ik zeide verder niets. Inmiddels kwamen de beide anderen terug. Ik hoorde dat zij de deur achter zich dicht deden. Toen kwam er weer meer gefluister, ik hoorde eene flesch open trekken en gerammel van glazen. Zy namen eene ver sterking na de inspanningen vau den nacht. Nu rook ik een vreemde geur, als van ,de eene of andere artseny. Er kwam weer een hand op mijn schouder en een glas vol van eenige vloeistof werd mij tuaacher. de vingers gegeven. «Drink”, zeide de slem altijd dezelfde stom. «Ik wil niet I” riep ik, «het is vergif I** Ik hoorde een kort, barsch gelach, en voelde een kouden metalen ring tegen mijn voorhoofd. «Hqt is geen vergif, het is een slaapdrankje, en zal u geen kwaad doen. Maar dit is wat apders,” zeide de stem, «kies nu maardaarby drukte hij bet metalen ringetje sterker legen mijn voorhoofd. Ik dronk het glas leeg, en was blij te voelen dat het pistool van myn voorhoofd verwijderd werd. «Nu,” zeide dezelfde man, «ik raad u aan, om, als gij morgen wakker wordt, te zeggen, dat gij dronken geweest zijt, of gedroomd hebt. Gy hebt on» wel gehoord, maar niet gezien, maar denk er om, dat wij u kennen I” L. - Hy liet my zitten, en Jioe ik er my ook tegen ver- Koningin Wilhelmina heeft gisteren voor middag in eene arreelede een tocht gemaakt door bet Haagsche Bosch. Zy begaf zich per rytuig naar de Boschbrug, waar zy plaats nam in de gereedstaande slede, bespannen met twee vlugge Arabische dravertjes en voorafgegaan door een voorrijder. Na half twee ging de Koningin schaatsenrijden op de ijsbaan achter het Huis ten Bosch, in tegenwoordigheid van hare moeder. leiding. Maar de Keg. zal overwegen in hoever by een weldra in te dienen wetsontwerp, tot uitvoering vnu art. 188uder Grondwet, 'sKo- ning oppertoezicht iu deze versterking zal be- De persoon, die te Rozendaal voor dood in eene weide is gevonden, is gebleken te zyn Marinus Koevoets, woonachtig te Hueven. De politie heeft op het lyk een onderzoek ingesteld en bevond twee diepe sneden in den rechterpols. Eenige personen, bij wie K. liet kaatst is gezien, zijn gehoord. In de nabyheid der gemeente Moordrecht moest gistermiddag een bespannen wagen, waarachter nog eeu anderen wagen met een niet te sterk touw verbonden was, uitwyken. Door de gladheid maakte de achterste wagen een zwaai, het touw brak en de wagen reed gang den dyk af en zoo door het ys te water, 's Morgens was deze melkwagen beladen nabij Kortenoord reeds omgevallen, waardoor de melk uit de bossen wegvloeide eu één der twee paarden een poot brak. De msening van eenige leden der Tweede Kamer, die bet eene uiting vau ziekelyke philantropie achten, de volwassen mannelijke arbeiders te willen behoeden voor de gevaren die hun arbeid noodzakelyk met zich brengt, wordt door den minister van waterstaat in autwoord op het Kamerverslag over de «veilig heidswet «'terecht afgewezen. «Slechts al te veel misstanden worden ia fabrieken en werkplaatsen aangetroffen, zegt by, die vroeg of laat tot ernstige ongelukken aanleiding n oeten geven, terwyl de opmerkin gen eu raadgevingen van de inspecteurs af stuiten op onwil van deu werkgever om ver betering of voorziening aan te brengen. Voor al dergelyke gevallen de tusrehenkomst van den wetgever af te wyzen met een beroep op de vryheid van arbeid, kan reeds daarom niet opgaan, omdat, gelyk terecht in het verslag wordt opgemerkt, in zoo vele gevallen van vryheid by den arbeider geen sprake kan zyn. «De zorg voor het dagelyksch brood dwingt hem den arbeid te aanvaarden, ook al stelt hy zich desbewust aan ernstige gevaren bloot. Bovendien bedenke men, dat de gezondheid van deu arbeider wordt bedreigd door vele gevaren, waarvan het bestaan hem zelfs geheel onbekend kan zyn. Doch al ware zulks anders en al zou vastslaan, dat de ai beiden met vol komen kennis van zaken geheel vry in de keus van arbeid waren, dau nog zou het belang van den staat medebrengen, maatregelen voor te schryven, die er toe kunnen bedragen, het ondermijnen der gezondheid van eene groote klasse der maatachappy te voorkomen en bet leven van vele nyvere arbeiders, vaak hoofden van gezinnen, te redden. Dat zulke in de meeste Staten ook aldus is ingezien, blykt uit de vele buitenlandsche wetgevingen, waarin van Maandag op Dinsdag is van den spoorweg Rotterdam dubbele seiowachterswoning tot den grond toe afgebrand, welke bewoond werd door twee gezinnen, het eene gezin had 6 kleine kinderen en bet andere geziu 4 kleine kinderen. Daar er daar ter plaatse’geen water was, trachtte men den brand te blus- schen met zand, dit ging ook niet, daar het bevroren ’.vee. Alles was geassureerd. zette, er kwam eece verdooving over mij. Myn« ge dachten werden onsamenhangend, en myn bewustzijn verliet my. Myn hoofd viel eerst naar de eene zyde, toen naar de andore. Hot laatste, dat ik mij herinne ren kan is, dat een sterke arm mij omvatte, en ver hinderde dat ik van den atoel viel. Wat voor elixer het moge geweest zijn, het werkte snel en hsvig. Uren on uren hield het my bewusteloos, en toen bet ten laatste uitgewerkt had, en ik, na veel inspanniug weer «enigermate tot een dof bewustzijn kwam, en be speurde, dat ik in een bod lag, en wel ia mijn eigflf bed, zooala ik rond voelende daarvan de zekerheid kreeg, was het toen wel te verwonderen, dat ik in •t eerst tot mij zelvenaoido«ik heb don vreeaelyksten droom gedroomd, die een ziekelijk brein ooit overkó men kan.” Na deze inspanning zonk ik terug in een half bowuateloozen toestand, stellig overtuigd, dat ik niet uil hut bed geweest was. Die ontdekking was een groote verlichting voor my. Toch al kwam mijn geest meer op zyn gemak, het zelfde kon niet van myn lichaam gezegd worden. Het was alsof mij het hoofd in tweeën barsten zou; azijn tong was droog en dik. De dingen, die gebeurd waren, werden mij intusachen helderder, naarmate myn be-< wustzijn helderder werd. Ik ging opzitten in bod, eq hield mij de kloppende slapen vast tuaechen de handen. «O die goede jongen I” hoorde ik myne oude dienst maagd zeggen, «hy komt toolPeindriyk weer tot zich zelf.” Toen hoorde ik nog eene stem het was eene mannenstem, zacht en vriendelijk. «Ja, uw heer zal nu wel spoedig weer beter wor den; laat ik uwen pols eena voelen, mijnheer Vaughan.” (IFonU teredjfé.) van gelyke strekking werden ge- aan de ministers van oorlog, marine

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1895 | | pagina 1