TERUGGEROEPEN :ra. BINNENLAND. tEviLLero^. en. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. A igden en it, maakt INGEN Donderdag 7 Maart 1895. No. 6601. 33ste Jaargang. laan TZ. nen, door middel GAZIJN ,EN, luit ▼au n, •eatandea Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. i i - Doctor vering. sotus ran 1» i Verkoop der De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 y.k met uitzondering van Zon* en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommera VU F CENTEN. ing ie EKE best. Krtt- GDI DM IIE101K1VI DOOM HUGH CONWAY. tgifte ran de tie fonde ran telling tot n Gulden houders ran in de oerite 'i nam de beer R. L. den gemeenteraad van 188V. Art. Amater- ADVERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Uroote letters worden berekend naar plaatsruimte. sohouwdo mijne vrouw, die tooh mijne vrouw niet as. Ik kreog een gevoel over mij, alsof ik iets mis* dadiga, iets heiligwhendund» deed; zoo wdnigreobt had ik, dacht mij, om in die katoor te zijn. Haar engelachtig hoofd rustte op het kussendat gelaat w'as voor mij het schoonste op de wereld. Haar golvende boezem ging op en neer bij bare zachte, regelmatige ademhaling. Terwijl ik haar aanstaarde, zwoer ik mij zelven, dat geen menscholijk woord mij zou doen twijfelen aan hare onschuld. Tooh wilde ik naar Si berië reizen. Ik zon schatten gegeven hebben, om het recht te hebben mijne lippen op de bare te drukken I haar te mogen wekken met een kus, haar de oogen vol liefde naar mij te zien opslaan, van onder die lange wim> pers. Zelfs kon ik mij op dat oogenblik niet weerhou den een zochten kus te drukken op den slaap van haar hoofd, daar waar die schoone lokken begonnen te golven. Zij bewoog zich oven in haren slaap, hare oogleden trilden, en als iemand die betrapt wordt bij 't begin van de uitvoering eener misdaad, vlood ik de kamer uit. Den volgenden dag was ik reeds honderden mijlen ver, en mijn gemoed was in eone heel andere en ver van zachtmoedige stemming. Zoo ik Ceneri bereikte, als ik hem ooit bereiken kon, en als ik dan bevond, dat Maoari waarheid gesproken had bevond, dat ik bedrogen, misleid, listig om den tuin geleid was, dan kon ik ten minste de akelige voldoening smaken ran my gewroken te zion. Ik kon dan met leedvermaak de ellende aanschouwen van den man, die mij bedrogen Met de volgende rede Martens afscheid van ?- Bodegrave s'Zooeven is u bekend gemaakt bet Koninklijk Besluit, waarbjj ik ben benoemd tot burge* meester van Gonde, en tengevolge waarvan ik heden zal aftreden als burgemeester van Bode* grave. Ik heb gemeend op dezen dag (28 Febr.) den Raad bjjeen te moeten roepen omdat ik gaarne u nog eens gezamenlijk wilde ontmoeten. Het is my toeheene behoefte om u allen, -peciaal de wethouders, de leden der Gascommissie en den secretaris, te danken voor de samenwer* king, die ik steeds hib mogen ondervinden, waardoor myu werkkring my hier zoo aange naam en betrekkelijk gemakkeiyk is gemaakt. Juist die goede verstandhouding met den Raad is de reden geweest, dat ik er niet dan noode toe besloot, naar het burgemeesterschap van Gouda te solliciteeren. De jaren, die ik in Bodegrave heb mogen doorbrengen, zijn voor mjj zoo aangenaam geweest, dat ik mjjne eerste ge meente zeker niet zal vergeten. Mjjne Heeren Gaarne zal ik, zoo ik daartoe in staat mocht zyn, Bodegrave en zijn ingezetenen .van dienst bljjven daartegenover boud ik my zeer aan bevolen in nwe herinnering en vriendschap. Al worden nn de banden losser, die mjj ver binden met Bodegrave en velen myner mede ingezetenen, geheel verbroken zullen zy,_ hoop ik, niet worden.* De oude vrouw had thans volkomen begrepen, dat hare patiënte eensdeels haar geheugen had turugge- kregen, maar ook anderdeels de dingen van den laat stee tijd in 't geheel niet wist. Zij begreep zeer goed waarom ik in den laatsten tijd in ’t geheel niet meer in de kamer kwam Zij begreep, dat ik Pauline, in baren tegenwoordigen toestand evenmin als mijne vrouw beschouwde, als toen ik haar het eerst in Turin gezien had. Zij begreep, dat er een geheim was tusschen ons, en dat ik verplicht was een verre reis te ondernemen, om dat geheim op te klaren. Met deze wetenschap was zij tevreden, ten minste zij deed geene poging, om meer van mij gewaar te worden dan ik zelf goed vond haar te zeggen. Mijne instructies waren stipt. Zoodra Pauline weer tamelijk wel was, moest zij naar eene badplaats aan zee. Men moest haar overigens in alles haren zin laten doen, en 't haar zoo gemakkelyk moge lijk maken. Ais zij er naar vroeg, moest men haar zeggen, dat een bloedverwant, die thans eene buitenlandsohe reis deed, haar aan Priscilla had toeve/trouwd, tot hij terug zou zjjn. Maar als de herinnering van de laatste maanden niet van zelf kwam, moest men haar niets zeggen aangaande hare ware positie tegenover mjj. Werkoljjk ik twij felde of sy niet eischen kon, dat het huwelijk voor nietig word verklaard door aan te voeren, dat het gesloten was in don tijd, toen sij niet by al bare ver mogens was. Ata ik van myne reis teruggekeerd was, en alles goed uitkwam, sooals ik niet betwyfelde, dan moest alles van voren af aan beginnen. Ik had opgemerkt, dat Pauline, na ’jt wegblijven der ijlende koortsen, niets meer gezegd had van de vree- ynen 48 pag 2 kolommen Romans, lache Fer- rleiJtaaA- f. en»., voor Ml per 8 t. NederlamK ’EBBE 08, ■Bm. kleine onzuiverheden in haar eerste nummer, welke hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt zjju door de verbazend hooge temperatuur, die in de zaal heersebte. Een keurig bouquet en het warme applaus, dat haar na hot lieve »Wenn dein ich denk deed be-luiten nog Schumann’s >Zwei Grenadiere* ten gehoore te brengen, waren voor baar een sprekend bewjjs, hoezeer men hare medewerking op prjjs stelde. De heer J. van Zutphen, die zich in de vorige maand reeds op de uitvoering van- «Enphonia» als een ervaren pianist en Cellist deed kennen, vervulde op beide instrumenten zyne party weer meesterlijkin hem zien we dan ook een der verdienstelijkste Goudsche musici te gemoet, waarom we hierby den wensch uitspreken, dat hy zich nog dikwyls als pianist en vooral als cellist zal laten boo- ren. Het samenspel in No. 4 van het pro gramma, bewees ons, dat ook daar ieder in strument in vertrouwde banden was. Onze totale indruk van dit concert was een uitne mende. Mochten dergelyke muzikale uitvoe ringen in Gouda niet schaarsch zijn en een steentje bybrengen tot combinatie van muzikale krachten 'EBSCHE LS, ENDEWEG. Gisteren avond te 8 uren bad in de zaal >Nut en Vermaak* der Sociëteit >de Réunie* de aangekondigde uitvoering plaats. Het programma, dat als medewerkers van bet con cert o. a. aanwees Dr. Ovink, Dr. Schoneveld van der Cloet en den heer J. van Zutphen verzekerde ons reeds, dat we iets schoons to genieten zouden krygen. Wanneer we hierby voegen, dat nog andere heeren, lang geen on bekenden in de muzikale wereld hunne mede werking verleenden, en dat de opbrengst zou strekken tet een ons onbekend liefdadig doel, zal iedereen verwonderd zjjn, wanneer we mededeelen, dat nog verscheidene plaatsen in de zaal, op de balcons en de tribune onbezet waren. De afwezigen toch hadden ongelyk. Immers, no. 1 van het programma deed ons reeds dadeljjk kennis maken met de virtuositeit van de twee eerste der genoemde heeren, ge zwegen nog van de volmaakte gelykbeid, waar door bun spel zich kenmerkte, en welke vooral uitkwam in het staccato gedeelte, alsmede in de slotnummers van bet programma. De vioolsolist gaf zyn talent ten beste op eene wyze, die meesterschap verried en die het pu bliek zoodanig in vervoering bracht, dat het hem door luid applaus beleefd noopte, zich nog eenmaal te doen hooren. Doch >es hat nicht soHen sein.* De nummers voor alt en solo door mej. B. E. S. overtroffen onze gespannen verwach ting zoozeer, dat we gaarne voorbijzien de was geweest. Ik vreesde dat, als hare gezondheid hersteld zou zyn, zy hut cent van alles aan dien moord tornen zou maar wat zij doen zou was moeilijk te zeg gen. Maoari, boorde ik, had Engeland verlaten des daags, nadat ik hem van de daad beschuldigd had Ceneri was buiten haar bereik. Ik hoopte, dat men er haar toe krygen sou, om de zaak te laten rusten tot myne terugkomst, en ik aeide aan Priscilla, dat, inge val Paulino sprak van eene groot o misdaad, als be gaan te zijn door personen, die zij kendr, zy haar moest meedeelen, dat op het oogenblik reeds al het mogelijke gedaan werd, om de schuldigen aan *t ge recht over te leveren. Ik vertiouwde, dat zij, zich schikkende als gewoonlyk, met deze verzekering wel genoegen zou /nemen, .al waren de zaken ook nog niet zoo ver. Priscilla moest my schrijven naar 8t. Petersburg, naar Moskou, en naar andere plaatsen, waar ik eeni- gen tyd verblyf zou houden op de heen- en terugreis. Ik schreef zelf de adressen op eenige enveloppe*, en gaf haar die. Ik zou baar van 8t. Petersburg nader sohryvon op welke datums zij de brieven op de post moest ‘doen. En nu meende ik alles gedaan te hebben Alles behalve één ding. Den volgenden morgen moest ik verbekken. Myne paspoon is geteekend myne koffers zyn gepaktalles is gereed. Nog eens, slechts voor een oogenblik, moet ik haar zien, vóór ik ter ruste ga zien, misschien voorde laatste maal. Priscilla zeide mij, dat zy rustig lag te slapen. Nog eens moest ik dat schoone wezen aanschouwen, om het getrouwe beeld met mij mede te dragon duizende uren ver. Ik ging zacht de trap op, en in bare kamer, ■t/in.l aan mat Iranan in .la <wu»an an i 6' Hij deed mij dal genoegenmet het gevolg, dat ik een aanbevelingsbrief kreeg, aan den Engelschen gezant te St. Petersburg, en tevens copie van eenen brief, die aan Zyne Excellentie geschreven was, be vattende instructies te mynen behoeve. Elk dezer brieven droeg oene handteekening, die mij alle noodige tegemoetkoming verzekerde. Met deze, en eenen credietbrief tot een hoog bedrag op een huis te> St. Petersburg, kon ik nu op reis gaan. Maar vóór ik vertrok, moest ik zorgen, dat Pauline gedurende myne maandenlange afwezigheid in alle op zichten goed bewaakt en verzorgd werd. Wat zich daarbq moeilijks voordeed van verschillenden aard, zou mij haast van mijn plan teruggebracht hebben, of het my ten minste hebben doen uitstellen. Toch begreep ik, dat ik het letterlijk moest ten uitvoer brengen, zoo niet Maoari’s leugen tusschen mij en myne vrouw stond. Beter dus te gaan, nu wij elkaar nog vreemd waren; beter dat wy elkander nooit weerzagen, indien onverhoopt door Ceneri met woor den of zwygen, de schandelijke verhalen van Maoari bevestigd mochten worden! Ook zon Pauline in goede'handen bljjven. Priscilla «tint 5 Maart de volgende vonnissen gewezen. J. K., G. K. en M. K., werklieden te Lek- kerkerk, wegens mishandeling, ieder tot 4 maanden gevangenisstraf. Vervolgens stonden terecht W. v. D., oud 27 jaar, schippersknecht te Stolwyk, voor het feit, als zoude hy op den 13en Januari j I. Dirk Burger in den duim der rechterhand en in het oor hebben gebeten* zoodat deze daar-* aan bloedend verwond werd. De aanleiding tot dat feit was, dat de bekl. en D. Burger, die volgens den eerste hem nogal te pakken hadden* en voor dien tyd al woorden hadden gehad, thans aan hun minder goede gevoelens ten opzichte van elkander eon meer krachtda diger uiting wilden geven. De bekl., die reeds meer vuor eenzelfde feit was veroordeeld, bad, volgens bet 0. M., zich met eerlyk in die vechtparty gedragen. Requisitoir een maand gevangenisstraf. Daarna stond terecht, B. L., 2ö jaar, lor rensorteerder te Schoonhoven. Bekl. die niet aanwezig was, werd ten laste gelegd als zoude hy den 29 December te Schoonhoven, drie, zich aldaar in de rechtmatige uitoefening hun- D r bediening bevindende politiedienaren heb ben toegevoegd Dronken smeerlappen, gauwdieven en apen.* Het O.M. eischte voor den bekl. 3 weken gevangenisstraf. Het vaartuig, te Krimpen a/d IJsol gezon ken, is eene der nacbtbooten, varende tusschen Rotterdam en Amsterdam, van de firma v. d. Schuit te Rotterdam. Het plan bestaat da boot te brengen op de dwarshelling van den beer A. Otto, scheeps bouwmeester te Krimpen. Men schrijft aan de »N. R. Ct.«: Onlangs is in verschillende bladen medege deeld, dat de inleggers in de spaarbank te Hillegom het bun toekomende hadden terng ontvangen. De arme lieden wilden wel dat dit waar was! Wat toch is het geval? De familie Nieu wenhuis heeft baar woord gestand gedaan en de toegezegle f 5000 gevtort. Hiervan is het der comm ssie mogelyk geweest de rechtskos- ten en 48 °/e van den inleg terug te be talen, maar of zy ook de reet zal kunnen voldoen is nog laag niet zeker, daar de com missarissen, de heeren baron Van Heemstra en G. H. v. Waveren, de beloofde f 3000 uog niet hebben betaald. Intnsschen beeft de afd. Hillegom* van de algemeens vereeniging voor bloembollencultuur de erven Nieuwenhuis pen proces aangedaan tot terugbetaling van de f 300, waarvoor zy in de zaak ia betrokken. GOUDA, 6 Maart 1895. VERGADERING van dun GEMEENTERAAD op Vrydag den 8 Maart 1895, des na middags ten één ure. Aan de orde De benoeming van eenen Wethouder. De benoeming van twee Ambtenaren van den Burgerlijken Stand. De benoeming van een lid van het Bnrger- lijk Armbestuur. De benoeming van eene Stads-Vroedvronw. Het voorstel tot wyziging der begrooting van het Burgerlyk Armbestuur, dienst 1894. Het voorstel tot wyziging der begrooting van bet St. Catharina Gasthuis of Ziekenhuis dienst 1894. Het voorstel tot wijziging der begrooting van het St. Elisabeths Gasthuis of Oude Vrou wenhuis, dienst 1894. Het voorstel betreffende de rooiing van 24 hoornen op het Veerstal en andere punten der Gemeente. De beer xMeurs, alsnu aan het woord ko mende znide Geachte Voorzitter I Wy hebben uw afscheids woord vernomen, op zoo hartelyken en gevoel- vollen toon ons toegesproken Scheiden doet altyd pyn doch die pjjn wordt verzacht, wanneer by bet afscheid niet slechts een toon vau weemoed, maar ook van waardering, van erkentelijkheid en vriendschapsgevoel mag weer klinken. En gelukkig is dat thans het geval. Slechts een korten tyd mochten wy u als hoofd dezer gemeente in ons midden zien doch lang genoeg, om ons te doen waardeeren hetgeen door u tot bevordering van den bloei en het wel- zyn der gemeente is verricht. Wat voor Bodegrave verlies is, zal voor Gouda winst zyn. Wy mogen u de eervolle onderscheiding niet misgunnen, die u te beurt valt, reeds op betrek* kelyk jeugdigen leeftyd geroepen te worden om aan het hoofd te staan eener zoo aanzienlijke gemeente als Gouda en in te gaan tot een werkkring, meer in overeenstemming met uwe talenten, uwen yver, uwe we kkracht. Moge bet u en uwe echtgenooto iu uwe nieu we standplaats wélgaanOndervind ook daar die achting en dat vertrouwen, waarop uw ambt en nwe bekwaamheden o aanspraak geven Gods zegen vergezelle u en zy met u en al het uwel Een woord van dankbetuiging voor hetgeen ge voor deze gemeente geweest zyt eu gedaan hebt, zy ook uit mynen mond u niet ongevallig te meer, omdat ik hierby de tolk ben van den gehrelen Raad en van een groot gedeelte der ge* meente I In onze vergaderingen zullen we uwe leiding ten zeerste m ssen. Die vergaderingen, zoowel van d^n Raad als van het Dagelykuch Bestuur, waarin bet onze roeping was, maar ook vaak een genoegen en soms een genot, onder owe tactvolle leiding de gemeentebel mgen te behandelen, ze zullen steeds in aangename herinnering by ons blyven voortleven, eu ik durt de verwachting uitsproken, die dan ook door uwe woorden van daarstraks is bevestigd; dat de herinnering er aan ook by u geene onaange name zyn zal Ik beveel nwe eerste gemeente, met haren Raad en zyn secretarie, in uw voortdurend, welwillend en vriendschappelijk aandenken aan De vermoedelyke daders van don inbraak by den heer J. IJ. zyn niet genaamd Brink man (zooals in het Dagblad van Gouda* gisteren was vermeld) maar zyn H. en G. Brenkman, wonende op een hofje in de Doelesteeg. Door de Arrondissements Rechtbank te Rotterdam, werden in de zitting Van Dinsdag

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1895 | | pagina 1