TERUGGEROEPEN
:ra.
BINNENLAND.
tEviLLero^.
en.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
A
igden en
it, maakt
INGEN
Donderdag 7 Maart 1895.
No. 6601.
33ste Jaargang.
laan
TZ.
nen,
door middel
GAZIJN
,EN,
luit
▼au
n,
•eatandea
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
i i
- Doctor
vering.
sotus ran 1»
i Verkoop der
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 y.k
met uitzondering van Zon* en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommera VU F CENTEN.
ing
ie
EKE
best. Krtt-
GDI DM IIE101K1VI
DOOM
HUGH CONWAY.
tgifte ran de
tie fonde ran
telling tot
n Gulden
houders ran
in de oerite
'i nam de beer R. L.
den gemeenteraad van
188V. Art.
Amater-
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Uroote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
sohouwdo mijne vrouw, die tooh mijne vrouw niet
as. Ik kreog een gevoel over mij, alsof ik iets mis*
dadiga, iets heiligwhendund» deed; zoo wdnigreobt
had ik, dacht mij, om in die katoor te zijn. Haar
engelachtig hoofd rustte op het kussendat gelaat w'as
voor mij het schoonste op de wereld. Haar golvende
boezem ging op en neer bij bare zachte, regelmatige
ademhaling. Terwijl ik haar aanstaarde, zwoer ik mij
zelven, dat geen menscholijk woord mij zou doen
twijfelen aan hare onschuld. Tooh wilde ik naar Si
berië reizen.
Ik zon schatten gegeven hebben, om het recht te
hebben mijne lippen op de bare te drukken I haar te
mogen wekken met een kus, haar de oogen vol liefde
naar mij te zien opslaan, van onder die lange wim>
pers. Zelfs kon ik mij op dat oogenblik niet weerhou
den een zochten kus te drukken op den slaap van
haar hoofd, daar waar die schoone lokken begonnen
te golven. Zij bewoog zich oven in haren slaap, hare
oogleden trilden, en als iemand die betrapt wordt
bij 't begin van de uitvoering eener misdaad, vlood
ik de kamer uit.
Den volgenden dag was ik reeds honderden mijlen
ver, en mijn gemoed was in eone heel andere en ver
van zachtmoedige stemming. Zoo ik Ceneri bereikte,
als ik hem ooit bereiken kon, en als ik dan bevond,
dat Maoari waarheid gesproken had bevond, dat ik
bedrogen, misleid, listig om den tuin geleid was, dan
kon ik ten minste de akelige voldoening smaken ran
my gewroken te zion. Ik kon dan met leedvermaak de
ellende aanschouwen van den man, die mij bedrogen
Met de volgende rede
Martens afscheid van ?-
Bodegrave
s'Zooeven is u bekend gemaakt bet Koninklijk
Besluit, waarbjj ik ben benoemd tot burge*
meester van Gonde, en tengevolge waarvan ik
heden zal aftreden als burgemeester van Bode*
grave. Ik heb gemeend op dezen dag (28 Febr.)
den Raad bjjeen te moeten roepen omdat ik gaarne
u nog eens gezamenlijk wilde ontmoeten.
Het is my toeheene behoefte om u allen, -peciaal
de wethouders, de leden der Gascommissie en
den secretaris, te danken voor de samenwer*
king, die ik steeds hib mogen ondervinden,
waardoor myu werkkring my hier zoo aange
naam en betrekkelijk gemakkeiyk is gemaakt.
Juist die goede verstandhouding met den Raad
is de reden geweest, dat ik er niet dan noode toe
besloot, naar het burgemeesterschap van Gouda
te solliciteeren. De jaren, die ik in Bodegrave
heb mogen doorbrengen, zijn voor mjj zoo
aangenaam geweest, dat ik mjjne eerste ge
meente zeker niet zal vergeten. Mjjne Heeren
Gaarne zal ik, zoo ik daartoe in staat mocht
zyn, Bodegrave en zijn ingezetenen .van dienst
bljjven daartegenover boud ik my zeer aan
bevolen in nwe herinnering en vriendschap.
Al worden nn de banden losser, die mjj ver
binden met Bodegrave en velen myner mede
ingezetenen, geheel verbroken zullen zy,_ hoop
ik, niet worden.*
De oude vrouw had thans volkomen begrepen, dat
hare patiënte eensdeels haar geheugen had turugge-
kregen, maar ook anderdeels de dingen van den laat
stee tijd in 't geheel niet wist. Zij begreep zeer goed
waarom ik in den laatsten tijd in ’t geheel niet meer
in de kamer kwam Zij begreep, dat ik Pauline, in
baren tegenwoordigen toestand evenmin als mijne
vrouw beschouwde, als toen ik haar het eerst in Turin
gezien had. Zij begreep, dat er een geheim was
tusschen ons, en dat ik verplicht was een verre reis
te ondernemen, om dat geheim op te klaren. Met
deze wetenschap was zij tevreden, ten minste zij deed
geene poging, om meer van mij gewaar te worden
dan ik zelf goed vond haar te zeggen.
Mijne instructies waren stipt. Zoodra Pauline weer
tamelijk wel was, moest zij naar eene badplaats aan
zee. Men moest haar overigens in alles haren zin laten
doen, en 't haar zoo gemakkelyk moge lijk maken. Ais
zij er naar vroeg, moest men haar zeggen, dat een
bloedverwant, die thans eene buitenlandsohe reis deed,
haar aan Priscilla had toeve/trouwd, tot hij terug
zou zjjn.
Maar als de herinnering van de laatste maanden niet
van zelf kwam, moest men haar niets zeggen aangaande
hare ware positie tegenover mjj. Werkoljjk ik twij
felde of sy niet eischen kon, dat het huwelijk voor
nietig word verklaard door aan te voeren, dat het
gesloten was in don tijd, toen sij niet by al bare ver
mogens was. Ata ik van myne reis teruggekeerd was,
en alles goed uitkwam, sooals ik niet betwyfelde, dan
moest alles van voren af aan beginnen.
Ik had opgemerkt, dat Pauline, na ’jt wegblijven der
ijlende koortsen, niets meer gezegd had van de vree-
ynen 48 pag
2 kolommen
Romans,
lache Fer-
rleiJtaaA-
f. en»., voor
Ml per 8
t.
NederlamK
’EBBE 08,
■Bm.
kleine onzuiverheden in haar eerste nummer,
welke hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt zjju door
de verbazend hooge temperatuur, die in de
zaal heersebte. Een keurig bouquet en het
warme applaus, dat haar na hot lieve »Wenn
dein ich denk deed be-luiten nog Schumann’s
>Zwei Grenadiere* ten gehoore te brengen,
waren voor baar een sprekend bewjjs, hoezeer
men hare medewerking op prjjs stelde.
De heer J. van Zutphen, die zich in de
vorige maand reeds op de uitvoering van-
«Enphonia» als een ervaren pianist en Cellist
deed kennen, vervulde op beide instrumenten
zyne party weer meesterlijkin hem zien we
dan ook een der verdienstelijkste Goudsche
musici te gemoet, waarom we hierby den
wensch uitspreken, dat hy zich nog dikwyls
als pianist en vooral als cellist zal laten boo-
ren. Het samenspel in No. 4 van het pro
gramma, bewees ons, dat ook daar ieder in
strument in vertrouwde banden was. Onze
totale indruk van dit concert was een uitne
mende. Mochten dergelyke muzikale uitvoe
ringen in Gouda niet schaarsch zijn en een
steentje bybrengen tot combinatie van muzikale
krachten
'EBSCHE
LS,
ENDEWEG.
Gisteren avond te 8 uren bad in de zaal
>Nut en Vermaak* der Sociëteit >de Réunie*
de aangekondigde uitvoering plaats. Het
programma, dat als medewerkers van bet con
cert o. a. aanwees Dr. Ovink, Dr. Schoneveld
van der Cloet en den heer J. van Zutphen
verzekerde ons reeds, dat we iets schoons to
genieten zouden krygen. Wanneer we hierby
voegen, dat nog andere heeren, lang geen on
bekenden in de muzikale wereld hunne mede
werking verleenden, en dat de opbrengst zou
strekken tet een ons onbekend liefdadig doel,
zal iedereen verwonderd zjjn, wanneer we
mededeelen, dat nog verscheidene plaatsen in
de zaal, op de balcons en de tribune onbezet
waren. De afwezigen toch hadden ongelyk.
Immers, no. 1 van het programma deed ons
reeds dadeljjk kennis maken met de virtuositeit
van de twee eerste der genoemde heeren, ge
zwegen nog van de volmaakte gelykbeid, waar
door bun spel zich kenmerkte, en welke vooral
uitkwam in het staccato gedeelte, alsmede in
de slotnummers van bet programma. De
vioolsolist gaf zyn talent ten beste op eene
wyze, die meesterschap verried en die het pu
bliek zoodanig in vervoering bracht, dat het
hem door luid applaus beleefd noopte, zich nog
eenmaal te doen hooren. Doch >es hat
nicht soHen sein.*
De nummers voor alt en solo door mej.
B. E. S. overtroffen onze gespannen verwach
ting zoozeer, dat we gaarne voorbijzien de
was geweest. Ik vreesde dat, als hare gezondheid
hersteld zou zyn, zy hut cent van alles aan dien moord
tornen zou maar wat zij doen zou was moeilijk te zeg
gen. Maoari, boorde ik, had Engeland verlaten des
daags, nadat ik hem van de daad beschuldigd had
Ceneri was buiten haar bereik. Ik hoopte, dat men er
haar toe krygen sou, om de zaak te laten rusten tot
myne terugkomst, en ik aeide aan Priscilla, dat, inge
val Paulino sprak van eene groot o misdaad, als be
gaan te zijn door personen, die zij kendr, zy haar
moest meedeelen, dat op het oogenblik reeds al het
mogelijke gedaan werd, om de schuldigen aan *t ge
recht over te leveren. Ik vertiouwde, dat zij, zich
schikkende als gewoonlyk, met deze verzekering wel
genoegen zou /nemen, .al waren de zaken ook nog
niet zoo ver.
Priscilla moest my schrijven naar 8t. Petersburg,
naar Moskou, en naar andere plaatsen, waar ik eeni-
gen tyd verblyf zou houden op de heen- en terugreis.
Ik schreef zelf de adressen op eenige enveloppe*, en
gaf haar die. Ik zou baar van 8t. Petersburg nader
sohryvon op welke datums zij de brieven op de post
moest ‘doen. En nu meende ik alles gedaan te hebben
Alles behalve één ding. Den volgenden morgen
moest ik verbekken. Myne paspoon is geteekend
myne koffers zyn gepaktalles is gereed. Nog eens,
slechts voor een oogenblik, moet ik haar zien, vóór
ik ter ruste ga zien, misschien voorde laatste maal.
Priscilla zeide mij, dat zy rustig lag te slapen. Nog
eens moest ik dat schoone wezen aanschouwen, om
het getrouwe beeld met mij mede te dragon duizende
uren ver.
Ik ging zacht de trap op, en in bare kamer,
■t/in.l aan mat Iranan in .la <wu»an an
i 6'
Hij deed mij dal genoegenmet het gevolg, dat ik
een aanbevelingsbrief kreeg, aan den Engelschen
gezant te St. Petersburg, en tevens copie van eenen
brief, die aan Zyne Excellentie geschreven was, be
vattende instructies te mynen behoeve. Elk dezer
brieven droeg oene handteekening, die mij alle noodige
tegemoetkoming verzekerde. Met deze, en eenen
credietbrief tot een hoog bedrag op een huis te> St.
Petersburg, kon ik nu op reis gaan.
Maar vóór ik vertrok, moest ik zorgen, dat Pauline
gedurende myne maandenlange afwezigheid in alle op
zichten goed bewaakt en verzorgd werd. Wat zich
daarbq moeilijks voordeed van verschillenden aard,
zou mij haast van mijn plan teruggebracht hebben,
of het my ten minste hebben doen uitstellen. Toch
begreep ik, dat ik het letterlijk moest ten uitvoer
brengen, zoo niet Maoari’s leugen tusschen mij en
myne vrouw stond. Beter dus te gaan, nu wij elkaar
nog vreemd waren; beter dat wy elkander nooit
weerzagen, indien onverhoopt door Ceneri met woor
den of zwygen, de schandelijke verhalen van Maoari
bevestigd mochten worden!
Ook zon Pauline in goede'handen bljjven. Priscilla
«tint
5 Maart de volgende vonnissen gewezen.
J. K., G. K. en M. K., werklieden te Lek-
kerkerk, wegens mishandeling, ieder tot 4
maanden gevangenisstraf.
Vervolgens stonden terecht W. v. D., oud
27 jaar, schippersknecht te Stolwyk, voor het
feit, als zoude hy op den 13en Januari j I.
Dirk Burger in den duim der rechterhand en
in het oor hebben gebeten* zoodat deze daar-*
aan bloedend verwond werd. De aanleiding
tot dat feit was, dat de bekl. en D. Burger,
die volgens den eerste hem nogal te pakken
hadden* en voor dien tyd al woorden hadden
gehad, thans aan hun minder goede gevoelens
ten opzichte van elkander eon meer krachtda
diger uiting wilden geven. De bekl., die reeds
meer vuor eenzelfde feit was veroordeeld, bad,
volgens bet 0. M., zich met eerlyk in die
vechtparty gedragen.
Requisitoir een maand gevangenisstraf.
Daarna stond terecht, B. L., 2ö jaar, lor
rensorteerder te Schoonhoven. Bekl. die niet
aanwezig was, werd ten laste gelegd als zoude
hy den 29 December te Schoonhoven, drie,
zich aldaar in de rechtmatige uitoefening hun-
D r bediening bevindende politiedienaren heb
ben toegevoegd Dronken smeerlappen,
gauwdieven en apen.* Het O.M. eischte voor
den bekl. 3 weken gevangenisstraf.
Het vaartuig, te Krimpen a/d IJsol gezon
ken, is eene der nacbtbooten, varende tusschen
Rotterdam en Amsterdam, van de firma v. d.
Schuit te Rotterdam.
Het plan bestaat da boot te brengen op de
dwarshelling van den beer A. Otto, scheeps
bouwmeester te Krimpen.
Men schrijft aan de »N. R. Ct.«:
Onlangs is in verschillende bladen medege
deeld, dat de inleggers in de spaarbank te
Hillegom het bun toekomende hadden terng
ontvangen. De arme lieden wilden wel dat
dit waar was!
Wat toch is het geval? De familie Nieu
wenhuis heeft baar woord gestand gedaan en
de toegezegle f 5000 gevtort. Hiervan is het
der comm ssie mogelyk geweest de rechtskos-
ten en 48 °/e van den inleg terug te be
talen, maar of zy ook de reet zal kunnen
voldoen is nog laag niet zeker, daar de com
missarissen, de heeren baron Van Heemstra
en G. H. v. Waveren, de beloofde f 3000
uog niet hebben betaald.
Intnsschen beeft de afd. Hillegom* van de
algemeens vereeniging voor bloembollencultuur
de erven Nieuwenhuis pen proces aangedaan
tot terugbetaling van de f 300, waarvoor zy
in de zaak ia betrokken.
GOUDA, 6 Maart 1895.
VERGADERING van dun GEMEENTERAAD
op Vrydag den 8 Maart 1895, des na
middags ten één ure.
Aan de orde
De benoeming van eenen Wethouder.
De benoeming van twee Ambtenaren van
den Burgerlijken Stand.
De benoeming van een lid van het Bnrger-
lijk Armbestuur.
De benoeming van eene Stads-Vroedvronw.
Het voorstel tot wyziging der begrooting
van het Burgerlyk Armbestuur, dienst 1894.
Het voorstel tot wyziging der begrooting
van bet St. Catharina Gasthuis of Ziekenhuis
dienst 1894.
Het voorstel tot wijziging der begrooting
van het St. Elisabeths Gasthuis of Oude Vrou
wenhuis, dienst 1894.
Het voorstel betreffende de rooiing van 24
hoornen op het Veerstal en andere punten der
Gemeente.
De beer xMeurs, alsnu aan het woord ko
mende znide
Geachte Voorzitter I Wy hebben uw afscheids
woord vernomen, op zoo hartelyken en gevoel-
vollen toon ons toegesproken Scheiden doet
altyd pyn doch die pjjn wordt verzacht,
wanneer by bet afscheid niet slechts een toon
vau weemoed, maar ook van waardering, van
erkentelijkheid en vriendschapsgevoel mag weer
klinken. En gelukkig is dat thans het geval.
Slechts een korten tyd mochten wy u als hoofd
dezer gemeente in ons midden zien doch lang
genoeg, om ons te doen waardeeren hetgeen door
u tot bevordering van den bloei en het wel-
zyn der gemeente is verricht.
Wat voor Bodegrave verlies is, zal voor
Gouda winst zyn.
Wy mogen u de eervolle onderscheiding niet
misgunnen, die u te beurt valt, reeds op betrek*
kelyk jeugdigen leeftyd geroepen te worden om
aan het hoofd te staan eener zoo aanzienlijke
gemeente als Gouda en in te gaan tot een
werkkring, meer in overeenstemming met uwe
talenten, uwen yver, uwe we kkracht.
Moge bet u en uwe echtgenooto iu uwe nieu
we standplaats wélgaanOndervind ook daar
die achting en dat vertrouwen, waarop uw ambt
en nwe bekwaamheden o aanspraak geven
Gods zegen vergezelle u en zy met u en al het
uwel
Een woord van dankbetuiging voor hetgeen
ge voor deze gemeente geweest zyt eu gedaan
hebt, zy ook uit mynen mond u niet ongevallig
te meer, omdat ik hierby de tolk ben van den
gehrelen Raad en van een groot gedeelte der ge*
meente I In onze vergaderingen zullen we uwe
leiding ten zeerste m ssen. Die vergaderingen,
zoowel van d^n Raad als van het Dagelykuch
Bestuur, waarin bet onze roeping was, maar ook
vaak een genoegen en soms een genot, onder
owe tactvolle leiding de gemeentebel mgen te
behandelen, ze zullen steeds in aangename
herinnering by ons blyven voortleven, eu ik durt
de verwachting uitsproken, die dan ook door
uwe woorden van daarstraks is bevestigd; dat de
herinnering er aan ook by u geene onaange
name zyn zal
Ik beveel nwe eerste gemeente, met haren
Raad en zyn secretarie, in uw voortdurend,
welwillend en vriendschappelijk aandenken
aan
De vermoedelyke daders van don inbraak
by den heer J. IJ. zyn niet genaamd Brink
man (zooals in het Dagblad van Gouda*
gisteren was vermeld) maar zyn H. en G.
Brenkman, wonende op een hofje in de
Doelesteeg.
Door de Arrondissements Rechtbank te
Rotterdam, werden in de zitting Van Dinsdag