IEID. L DE MARSKRAMER. BINNENLAND. 95. IEW iging ieesperpoort) Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. regen. Woensdag 7 Augustus 1895. No. 0729. o, TZ. FEUILLETON. 'en. nen, 34ste Jaargang. jïOUDA Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd. ‘ii. voorwaarden. arverslag .der Vanwege de afd. Bodegraven en omstreken 5ns otterdam. 1W, De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Bedankt voor het beroep hg de Ned. Herv. Kerk te Stolwyk door da. Van Deinse te Am- merstolte Zevenhuizen door da. J. M. Jalink te Druten. Te Berg-Ambacht is een 6-jarig meisje in het water geraakt en verdronken. De rijkste student ter wereld is ongetyfeld de heer Walter S. Hobart, studeerende aan de 1889, Art. e Amster- rkocbt den en daarop- door raidde GOIIMH E OOIRAM {Naar het Duiitch.) houders vau ia de eerste De verpachting van appelen zes boogaarden bracht f 625. van deze promotie. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer j 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. en peren uit hebben te Haastrecht opge- mag ontslagen worden, vóór het bondsbeituur daarvan de reden heeft onderzocht. Het bestuur der afdeeling meent een ernstig protest te moeten laten hooren tegen een zoo danig despotisme van buiten de Nederlandsche grenzen op de werklieden gelegd, ten nadeele hunner eigen vryheid, ten nadeele der nyverheid. Onder den titel >Een schrikbewind is door het bestuur der afd. Amsterdam van den Ned. Roomsch-Kath. Volksbond een strooibiljet ver spreid, waarin krachtig geprotesteerd wordt tegen den Ned. Internationalen Sigarenmakers- en Tabaksbewerkersbond, die wenscht dat voortaan op de sigarenfabrieken geen werkman Bij kon. besluit is tot adelborst le kl. by de zeemacht benoemd C. D. Julius, thans adelborst 2e kl. en zulks met ingang van 2 dezer. De benoemde is no. 2 Helmstedt las dit smeekbriefje twee-, driemaal over, wierp zich in zyn rieten stoel, drukte de han den voor de oogen en wilde overleggen maar hij zag niets dan Ellen met hare kinderlijke onschuld in haar helder oog, dat nog om geene enkele zon dige gedachte behoefde omsluierd te worden, en driftig sprong hij op en liep met groote stappen zijne kamer op on neer. Wordt aeroolfd.) Men meldt van Hoek van Holland Eenige Engelsche hoeren hielden in tegen woordigheid van generaal Vetter, vergezeld van eenige officieren, allen in burgerkleding, eene proefneming met twee Maxim Norden- feldt kanonnen. Verscheidene malen werd in zee geschoten. Men kon de talryke kogeltjes van 8 m.M., regelmatig in eene lijn verspreid, in het water zien terecht komen. Ook wer den proefnemingen gedaan op een scherm van geteerd zeildoek. kamer verliet. Elliot zette zich bij den haard en zei tot Helm stedt: „Doe ook zoo, Sir!” Helmstedt deed het. „Het doet my leed, Sir,” vervolgde de planter, „dat u van morgen ter wille van mijne dochter eene minder aangename ontmoeting gehad hebt. U kende natuurlijk dien gentleman niet, on Ellens karakter evenmin. Oprecht gesproken, heb ik het meisje een beetje verwend, zij geeft veel te veel aan den indruk van het oogenblik toe, en zoo doende heeft weer een harer grillen het geschil veroorzaakt. Mijne vrouw is er ontstemd over, dat zult u wel opgemerkt heb ben zy geeft my en myne opvoeding de schuld en heeft misschien wel een beetje gelyk.” „Kent u dien heer wel goed, vau wien u zooeven sprakP” vroeg Helmstedt; „ik moet u eerlijk be kennen, Mr. Elliot, dat ik misschien niet zoo tegen zijne aanmatigende houding zou opgetreden zijn, als ik den man niet voor iets anders gehouden had, dan waarvoor hij zich uitgeeft „Goed, goed,” viel Elliot hem in de rede, „ik doe u geen verwijt, maar wil u alleen maar zeggen, dat de bewuste gentleman nu en dan ons huis bezoekt en tot „de speciale bekenden myner vrouw behoort, en vervolgde hij met een goedig lachje, „wie in Amerika vooruit wil komen, moet het bij de lady’s niet verderven.” Een oogenblik dacht Helmstedt er aan, of hy de familie Elliot maar niet dadelijk waarschuwen zou tegen dien gewetenloozen indringer, maar hij kon zyn woord niet breken, ook niet tegenover een man als Seifert, dien hij intusschen minstens halfweg de maan wenaohte. Door de politie alhier ia op aanwyzing van L. aangehouden, een persoon die bij Ds. War* tena had ingebroken de vorige week. Tevens beeft hy bekend, dat hij ook bij een bewoner op de Weathaven had beproefd in te breken, door het indrukken eener ruit. der >Holl. Maatschappij van Landbouw* zal in het laatst van September eene tentoon stelling van jong- en fok vee worden gehouden. Aan deze tentoonstelling zal eene verloting van vee worden verbonden. Gelyktydig zal door de harddravery-ver- eeniging eene harddraverij worden georna- niseerd. Te Bodegraven zal ook, in het laatst dezer maand, eene gas-tentoonstelling worden ge houden. Niemand van de aanwezigen sprak een woord en Helmstedt durfde de stille niet verbreken. Ieder scheen het druk genoeg te hebben met z’n eigen gedachten, maar ten laatsto werd het toch te drukkend. »’t Is in de kerstweek bij ons tamelyk vervelend,” begon Elliot, wien zyne eigene gedachten zeker ook begonnen te vervelen, „maar in ons stadje is het nu des te vroolijker, en dus moet men het daar wel zoeken.” „Ik had er eigenlijk geen oogenblik aan gedacht, zoo gauw weer naar de stad to gaan,” antwoordde Helmstedt, „ik had mij voorgenomen, tot nieuwjaar uwe boeken en nota’s te besludeeren en de plantage te leeren kennen verder zie ik hier eene piano om ons te amuseeren en als Miss Ellen gelooft, dat zij van mijne nederige kunst nog ksn profiteeren en geen ander plan heeft, dan zou er nu heel geschikt een begin mee gemaakt kunnen worden.” Ellen keek den vrymoedigen spreker snel aan, met een blik, die scheen te willen spreken, zag toen zijwaarts naar hare moeder en zocht haar bord weer op. Mevrouw Elliot zei echter koeltjes„Ik geloof haast niet, dat mijne dochter hier zoo lang vertoeven al I” En daarmee viel de stilte weer in, tot de ‘rouw des huizes opstond en met hare dochter de GOD DA, 6 Augustus 1895. In de heden middag gehouden zitting van den Gemeenteraad, waarin afwezig waren de hh. Forto yn Droogleever, Van Veen, Herman, Nederhorst, Dessing en Van Vreumingen, de vier laatstgenoemden met kennisgeving, kwamen o. a. de geloofsbrieven der nieuw gekozen leden in tot welker toelating besloten is. Voorts kwam in een voorstel van B. en W. tot wijziging der verordening op het beffen van belasting voor reclameborden en schermen, daarby voorstel lende een straatgeld te heffen, ten einde zij die in andere gemeenten wonen en hier eigen dommen hebben ook in de belasting zullen hy drogen. Voorts werd medegedeeld dat de Minister van Justitie genoegen nam met de verhoo- ging van den buurprys voor de lokalen van de zittingen van het kantongerecht en dat by Kon. besluit was goedgekeurd de heffing van leg esgelden, benevens dat aan Mr. J. D. Veegens was opgedragen, de gemeente te ver tegenwoordigen, in de plaats van Mr. Vlie- 1 ander Hein, die wegens ongesteldheid buiten lands vertoefde. In een volgend nummer zullen wy een uit voeriger verslag geven. Naar wij vernemen, heeft het voorloopig syndicaat, dat zich te Amsterdam en te Maas tricht gevormd heeft, met het doel het oprich ten eener nationale wapenfabriek te bevorderen, Woensdag 31 Juli jl. aan Z. Ex. den minister van oorlog de schriftelyke aanbieding gedaan, tot levering van 52,000 Mannlicher-geweren tot den prys van f 36 per geweer. Tot dezen prys is ook door da wapenfabriek te Steyer ingeschreven. Wyders heeft het syndicaat zich bereid ver klaard, op de eerste nitnoodiging des ministers, eene som van f 200,Q0P als borgstelling te storten, tot richtige nakoming der leverings voorwaarden. Stand. Een buitengewoon talryk publiek woonde gisteren de zitting van den Hoogen Raad by, waarin behandeld werd het cassatie-beroep van den gep. kapitein van het O.-I. leger J. van V., door het gerechtshof in Den Haag tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens diefstal van effecten ten nadeele zyner schoonmoeder. De behandeling bestond in eene voorlezing van de beslissingen van rechtbank en hof door flen raadsheer-rapporteur mr. Telting en eene mondelinge toelichting van het beroep door beklaagdes raadsman, mr. D. Simons uit Am sterdam. Deze, hoewel de beslissingen van den feitelyken rechter omtrent het eigendomsrecht der effecten aan ernstige bedenkingen onder hevig achtende, wilde echter daarop thans niet terugkomen. Ook wenschte hy zich te ont houden van het aan voeren van vorm middelen en alleen aan den Hoogen Raad te onderwer pen de juridieke vraag, of de feiten, zooals die hier zyn ten laste gelegd en bewezen verklaard, opleveren het misdryf van diefstal, of wel dat van verduistering. Pleiter aarzelde niet om het laatstgenoemde als de juiste qualificatie aan te nemen in stryd met de uitspraken van recht bank en Hof, en zulks op grond van hetgeen hy reeds voor het Hof aan voerde, dat z. i. de beklaagde de effecten onder zich had toen hij ze zich toeeigende. Het Hof had z. i. uit de omstandigheid dat de sleutels van het geld kistje niet aan bekl. waren ter hand gesteld, ten onrechte afgeleid, dat hij ook de effecten niet onder zich had deze beslissing van het Hof werd door pleiter bestreden met een beroep Op jurisprudentie en literatuur. Bovendien „Ik wensch van harte,” antwoordde hij eindelyk, „dat ik vandaag ongelijk heb gehad. U weet stellig het best, voor wien gij uw huis openzet, patroon.” „Zeker, Sir I” hernam Elliot langzaam het hoofd oprichtende, „en nu wil ik u nog een vriendelyken raad geven: onze Amerikaansche jongelui zyn wat heet gebakerd, vooral hier in het zuiden leer dus land en volk eerst bedaard kennen, opdat een door u geveld oordeel u misschien geen kwade ge volgen op den hals haalt I” Helmstedt beet zich op de lippen. Daar had hij nu een staaltje van de Amerikaansche planterstrots voor zich, waarop de oude Izak hem voorbereid had, en byna gevoelde hy lust, zich in bet geheel niet mser over Baker en zyne aanstaande schurkenstreken te bekommeren als Ellen’s geluk niet op het spel stond. „Ik zal u niet langer lastig vallen,” zei hij op staande, „en als het niet voorbarig van mij is, vraag ik morgen uwe boeken en rekeningen.” „Zeer goed!” knikte Elliot, en de jonkman ging naar zijne kamer. Toen hij de deur toegetrokken had, en de trap wilde opgaan, fladderde een wit voorwerp voor hem neer. Ijlings raapte hy het op en zag dat het een opgevouwen velletje papier was. Verrast wierp Helmstedt een blik naar boven, maar er was niets te hooren of te zien, en in gespannen verwachting maakte hy licht op zyne kamer. Een adres stond niet op het papier, maar aan de binnenzyde bevatte het de volgende haastig met potlood gekrabbelde regels; „Moe zegt my elk oogenblik, dat ik een ver* Op 31 Juli, den laatsten dag voordat de nieuwe bepalingen omtrent de heffing van invoerrechten in werking traden, hebben de ambtenaren te Rotterdam en te Arnhem nog voor belangrijke bedragen benaderd; in laatst genoemde plaats voor, naar men zegt f 60,000. De nieuwe bepaling, dat de aangever het recht heeft de aangegeven waarde te verhoogen bin nen 24 uur, nadat de ambtenaren de aangifte te laag verklaard hebben, heeft te Amsterdam reeds eenige malen toepassing gevonden en dus betere vruchten voor de schatkist afgewor pen dan het oude stelsel van benadering. moest het volgens pleiter betwyfeld worden of bekl., gesteld dat hy zich de effecten weder ree h tel ijk heeft toegeëigend, dit niet reeds veel vroeger heeft gedaan dan hem is ten laste gelegd, zoodat hy op bet tijdstip als ten laste gelegd is, niet meer het misdryf van diefstal kon plegen. Advocaat-generaal mr. Gregory zal Zaterdag 17 dezer conclusie nemen. „wend kind ben, en pa vermaant my telkens, „mijne grillen af te leggen, maar ik weet, dat „dit alles alleen gebeurt om den man, dien ik „niet uitstaan kan. Hij heeft bij moe een wit „voetje weten te krijgen, en pa geeft moe altijd „haar zin. Uit al hunne woorden lees ik, wat „plan zij met mij hebbenen ik aie geen uit- „weg. Wat moe wil, zet zy door en vandaag „is mijn angst grooter dan ooit. De man, die „ik niet eens noemen wil, moet u bij moe ver* „dacht gemaakt hebben, want zy heeft pa ge- „plaagd, mij bij de Mortons te zoeken, opdat „ik niet den heelen dag met dien onbekenden „buitenlander ging rondryden. Kortom, als „er werkelijk iets tegen dien man kan aange- „bracht worden, moet het heel gauw gebeuren, „want ik heb een gevoel, alsof nu de draden „van het spinneweb om de arme vlieg samen- „getrokken worden, en ik geloof, dat ik tydens „mijn afwezigheid zoo goed als verkocht ben. Daarvan voel ik mij zoo alleen in myne angst, „dat, als deze regels zonde zyn, God ze mij „vergeven zal I” ELLEN. In den Haag is een persoon aangehouden die, onder voorwendsel inspecteur of recher cheur van politie te zyn, oplichting pleegde. Hy kwam reeds vroeger voor een dergelyk feit in aanraking met de justitie. *t Is in Den Haag al evenals in veel andere plaatsenook daar heeft de politie heel wat aanvallen te verdnren. Vooral in den laatsten tijd, na de bekende uitzetting van eenige be zoekers van het Gouden Hoofd. De Haagsche kouter der >Prov. Gr. Ct.« is een van de weinigen, die 't voor de politie opnemen, waar hij o. a. schryft Die arme politie, zy heeft het altyd gedaan; zij loopt te vlug of te langzaam; zy is te actief of te lauw, en als zij werkelyk eens een pluimpje verdient, wordt haar de verdienste ontnomen door de nuchtere opmerkingen dat zy niets meer dan haar plicht heeft gedaan. Dat is niet aanmoedigend en trouwens onver diend. Alleen reeds de geestige manier van dieven vangen der Haagsche politie verdient eene eer volle vermelding. Eenigen tyd geleden ont maskerde zy een hótelknecht met lange vingers door middel van jeukpoeder. Voorwerpen, die men dacht dat ’s mans hebzucht opwekten, werden met het helsche poeder bestreken, en toen zyn vingers in figuurljjken zin gejeukt hadden, om zich met andermans goed te verryken en hy de verzoe king geen weerstand had kunnen bieden, moest hy dat boeten met jeukende vingers in lefter- lyken zin, en de man, die zyn handen geen oogenblik kon stilhouden, zoodat het bedienen hem onffiogelyk werd, was toen spoedig ont dekt en tot bekentenis gebracht. Nu heeft men onlangs weer op vernuftige wjjze een kantoorklerk in den val laten loopen een bureau-lessenaar, waaruit voortdurend geld werd vermist, werd door electrische geleiding eenvoudig in contract gebracht met de niet ver verwijderde woning van den eigenaar. Toen nu de dief, alleen op het kantoor zjjnde, do lessenaar trachtte te openen, waar schuwde, zonder dat hij het kon bemerken, het electrische schelletje den eigenaar in diens huis, die daarop den dader en flagrant délit kon snappen. Eere wien eere toekomt, want het is lang niet gemakkelyk een slimmen dief te vangen. Door den minister van justitie is een on derzoek vanwege de justitie gelast, in zake de bewuste aanranding in een rytuig van de ten- toonstellingskellnerin te Amsterdam. 8

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1895 | | pagina 1