IEID.
L
DE MARSKRAMER.
BINNENLAND.
95.
IEW
iging
ieesperpoort)
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
regen.
Woensdag 7 Augustus 1895.
No. 0729.
o,
TZ.
FEUILLETON.
'en.
nen,
34ste Jaargang.
jïOUDA
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
‘ii.
voorwaarden.
arverslag .der
Vanwege de afd. Bodegraven en omstreken
5ns
otterdam.
1W,
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Bedankt voor het beroep hg de Ned. Herv.
Kerk te Stolwyk door da. Van Deinse te Am-
merstolte Zevenhuizen door da. J. M. Jalink
te Druten.
Te Berg-Ambacht is een 6-jarig meisje in
het water geraakt en verdronken.
De rijkste student ter wereld is ongetyfeld
de heer Walter S. Hobart, studeerende aan de
1889, Art.
e Amster-
rkocbt den
en daarop-
door raidde
GOIIMH E OOIRAM
{Naar het Duiitch.)
houders vau
ia de eerste
De verpachting van appelen
zes boogaarden
bracht f 625.
van deze promotie.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer j
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
en peren uit
hebben te Haastrecht opge-
mag ontslagen worden, vóór het bondsbeituur
daarvan de reden heeft onderzocht.
Het bestuur der afdeeling meent een ernstig
protest te moeten laten hooren tegen een zoo
danig despotisme van buiten de Nederlandsche
grenzen op de werklieden gelegd, ten nadeele
hunner eigen vryheid, ten nadeele der nyverheid.
Onder den titel >Een schrikbewind is door
het bestuur der afd. Amsterdam van den Ned.
Roomsch-Kath. Volksbond een strooibiljet ver
spreid, waarin krachtig geprotesteerd wordt
tegen den Ned. Internationalen Sigarenmakers-
en Tabaksbewerkersbond, die wenscht dat
voortaan op de sigarenfabrieken geen werkman
Bij kon. besluit is tot adelborst le kl. by
de zeemacht benoemd C. D. Julius, thans
adelborst 2e kl. en zulks met ingang van 2
dezer.
De benoemde is no. 2
Helmstedt las dit smeekbriefje twee-, driemaal
over, wierp zich in zyn rieten stoel, drukte de han
den voor de oogen en wilde overleggen maar hij
zag niets dan Ellen met hare kinderlijke onschuld
in haar helder oog, dat nog om geene enkele zon
dige gedachte behoefde omsluierd te worden, en
driftig sprong hij op en liep met groote stappen
zijne kamer op on neer.
Wordt aeroolfd.)
Men meldt van Hoek van Holland
Eenige Engelsche hoeren hielden in tegen
woordigheid van generaal Vetter, vergezeld
van eenige officieren, allen in burgerkleding,
eene proefneming met twee Maxim Norden-
feldt kanonnen. Verscheidene malen werd in
zee geschoten. Men kon de talryke kogeltjes
van 8 m.M., regelmatig in eene lijn verspreid,
in het water zien terecht komen. Ook wer
den proefnemingen gedaan op een scherm van
geteerd zeildoek.
kamer verliet.
Elliot zette zich bij den haard en zei tot Helm
stedt: „Doe ook zoo, Sir!”
Helmstedt deed het.
„Het doet my leed, Sir,” vervolgde de planter,
„dat u van morgen ter wille van mijne dochter eene
minder aangename ontmoeting gehad hebt. U kende
natuurlijk dien gentleman niet, on Ellens karakter
evenmin. Oprecht gesproken, heb ik het meisje een
beetje verwend, zij geeft veel te veel aan den indruk
van het oogenblik toe, en zoo doende heeft weer een
harer grillen het geschil veroorzaakt. Mijne vrouw
is er ontstemd over, dat zult u wel opgemerkt heb
ben zy geeft my en myne opvoeding de schuld en
heeft misschien wel een beetje gelyk.”
„Kent u dien heer wel goed, vau wien u zooeven
sprakP” vroeg Helmstedt; „ik moet u eerlijk be
kennen, Mr. Elliot, dat ik misschien niet zoo tegen
zijne aanmatigende houding zou opgetreden zijn, als
ik den man niet voor iets anders gehouden had, dan
waarvoor hij zich uitgeeft
„Goed, goed,” viel Elliot hem in de rede, „ik doe
u geen verwijt, maar wil u alleen maar zeggen, dat
de bewuste gentleman nu en dan ons huis bezoekt
en tot „de speciale bekenden myner vrouw behoort,
en vervolgde hij met een goedig lachje, „wie
in Amerika vooruit wil komen, moet het bij de
lady’s niet verderven.”
Een oogenblik dacht Helmstedt er aan, of hy de
familie Elliot maar niet dadelijk waarschuwen zou
tegen dien gewetenloozen indringer, maar hij kon
zyn woord niet breken, ook niet tegenover een man
als Seifert, dien hij intusschen minstens halfweg de
maan wenaohte.
Door de politie alhier ia op aanwyzing van
L. aangehouden, een persoon die bij Ds. War*
tena had ingebroken de vorige week. Tevens
beeft hy bekend, dat hij ook bij een bewoner
op de Weathaven had beproefd in te breken,
door het indrukken eener ruit.
der >Holl. Maatschappij van Landbouw* zal
in het laatst van September eene tentoon
stelling van jong- en fok vee worden gehouden.
Aan deze tentoonstelling zal eene verloting
van vee worden verbonden.
Gelyktydig zal door de harddravery-ver-
eeniging eene harddraverij worden georna-
niseerd.
Te Bodegraven zal ook, in het laatst dezer
maand, eene gas-tentoonstelling worden ge
houden.
Niemand van de aanwezigen sprak een woord en
Helmstedt durfde de stille niet verbreken. Ieder
scheen het druk genoeg te hebben met z’n eigen
gedachten, maar ten laatsto werd het toch te drukkend.
»’t Is in de kerstweek bij ons tamelyk vervelend,”
begon Elliot, wien zyne eigene gedachten zeker ook
begonnen te vervelen, „maar in ons stadje is het nu
des te vroolijker, en dus moet men het daar wel
zoeken.”
„Ik had er eigenlijk geen oogenblik aan gedacht,
zoo gauw weer naar de stad to gaan,” antwoordde
Helmstedt, „ik had mij voorgenomen, tot nieuwjaar
uwe boeken en nota’s te besludeeren en de plantage
te leeren kennen verder zie ik hier eene piano
om ons te amuseeren en als Miss Ellen gelooft, dat
zij van mijne nederige kunst nog ksn profiteeren en
geen ander plan heeft, dan zou er nu heel geschikt
een begin mee gemaakt kunnen worden.”
Ellen keek den vrymoedigen spreker snel aan, met
een blik, die scheen te willen spreken, zag toen
zijwaarts naar hare moeder en zocht haar bord weer
op. Mevrouw Elliot zei echter koeltjes„Ik geloof
haast niet, dat mijne dochter hier zoo lang vertoeven
al I” En daarmee viel de stilte weer in, tot de
‘rouw des huizes opstond en met hare dochter de
GOD DA, 6 Augustus 1895.
In de heden middag gehouden zitting van
den Gemeenteraad, waarin afwezig waren de
hh. Forto yn Droogleever, Van Veen, Herman,
Nederhorst, Dessing en Van Vreumingen, de
vier laatstgenoemden met kennisgeving, kwamen
o. a. de geloofsbrieven der nieuw gekozen leden
in tot welker toelating besloten is. Voorts kwam
in een voorstel van B. en W. tot wijziging der
verordening op het beffen van belasting voor
reclameborden en schermen, daarby voorstel
lende een straatgeld te heffen, ten einde zij
die in andere gemeenten wonen en hier eigen
dommen hebben ook in de belasting zullen hy
drogen. Voorts werd medegedeeld dat de Minister
van Justitie genoegen nam met de verhoo-
ging van den buurprys voor de lokalen van
de zittingen van het kantongerecht en dat by
Kon. besluit was goedgekeurd de heffing van
leg esgelden, benevens dat aan Mr. J. D.
Veegens was opgedragen, de gemeente te ver
tegenwoordigen, in de plaats van Mr. Vlie-
1 ander Hein, die wegens ongesteldheid buiten
lands vertoefde.
In een volgend nummer zullen wy een uit
voeriger verslag geven.
Naar wij vernemen, heeft het voorloopig
syndicaat, dat zich te Amsterdam en te Maas
tricht gevormd heeft, met het doel het oprich
ten eener nationale wapenfabriek te bevorderen,
Woensdag 31 Juli jl. aan Z. Ex. den minister
van oorlog de schriftelyke aanbieding gedaan,
tot levering van 52,000 Mannlicher-geweren
tot den prys van f 36 per geweer.
Tot dezen prys is ook door da wapenfabriek
te Steyer ingeschreven.
Wyders heeft het syndicaat zich bereid ver
klaard, op de eerste nitnoodiging des ministers,
eene som van f 200,Q0P als borgstelling te
storten, tot richtige nakoming der leverings
voorwaarden. Stand.
Een buitengewoon talryk publiek woonde
gisteren de zitting van den Hoogen Raad by,
waarin behandeld werd het cassatie-beroep van
den gep. kapitein van het O.-I. leger J. van
V., door het gerechtshof in Den Haag tot twee
jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens diefstal
van effecten ten nadeele zyner schoonmoeder.
De behandeling bestond in eene voorlezing
van de beslissingen van rechtbank en hof door
flen raadsheer-rapporteur mr. Telting en eene
mondelinge toelichting van het beroep door
beklaagdes raadsman, mr. D. Simons uit Am
sterdam. Deze, hoewel de beslissingen van den
feitelyken rechter omtrent het eigendomsrecht
der effecten aan ernstige bedenkingen onder
hevig achtende, wilde echter daarop thans niet
terugkomen. Ook wenschte hy zich te ont
houden van het aan voeren van vorm middelen
en alleen aan den Hoogen Raad te onderwer
pen de juridieke vraag, of de feiten, zooals die
hier zyn ten laste gelegd en bewezen verklaard,
opleveren het misdryf van diefstal, of wel dat
van verduistering. Pleiter aarzelde niet om het
laatstgenoemde als de juiste qualificatie aan te
nemen in stryd met de uitspraken van recht
bank en Hof, en zulks op grond van hetgeen
hy reeds voor het Hof aan voerde, dat z. i. de
beklaagde de effecten onder zich had toen hij
ze zich toeeigende. Het Hof had z. i. uit de
omstandigheid dat de sleutels van het geld
kistje niet aan bekl. waren ter hand gesteld,
ten onrechte afgeleid, dat hij ook de effecten
niet onder zich had deze beslissing van het
Hof werd door pleiter bestreden met een beroep
Op jurisprudentie en literatuur. Bovendien
„Ik wensch van harte,” antwoordde hij eindelyk,
„dat ik vandaag ongelijk heb gehad. U weet stellig
het best, voor wien gij uw huis openzet, patroon.”
„Zeker, Sir I” hernam Elliot langzaam het hoofd
oprichtende, „en nu wil ik u nog een vriendelyken
raad geven: onze Amerikaansche jongelui zyn wat
heet gebakerd, vooral hier in het zuiden leer
dus land en volk eerst bedaard kennen, opdat een
door u geveld oordeel u misschien geen kwade ge
volgen op den hals haalt I”
Helmstedt beet zich op de lippen. Daar had hij
nu een staaltje van de Amerikaansche planterstrots
voor zich, waarop de oude Izak hem voorbereid had,
en byna gevoelde hy lust, zich in bet geheel niet
mser over Baker en zyne aanstaande schurkenstreken
te bekommeren als Ellen’s geluk niet op het spel
stond.
„Ik zal u niet langer lastig vallen,” zei hij op
staande, „en als het niet voorbarig van mij is, vraag
ik morgen uwe boeken en rekeningen.”
„Zeer goed!” knikte Elliot, en de jonkman ging
naar zijne kamer.
Toen hij de deur toegetrokken had, en de trap
wilde opgaan, fladderde een wit voorwerp voor hem
neer. Ijlings raapte hy het op en zag dat het een
opgevouwen velletje papier was. Verrast wierp
Helmstedt een blik naar boven, maar er was niets
te hooren of te zien, en in gespannen verwachting
maakte hy licht op zyne kamer. Een adres stond
niet op het papier, maar aan de binnenzyde bevatte
het de volgende haastig met potlood gekrabbelde
regels;
„Moe zegt my elk oogenblik, dat ik een ver*
Op 31 Juli, den laatsten dag voordat de
nieuwe bepalingen omtrent de heffing van
invoerrechten in werking traden, hebben de
ambtenaren te Rotterdam en te Arnhem nog
voor belangrijke bedragen benaderd; in laatst
genoemde plaats voor, naar men zegt f 60,000.
De nieuwe bepaling, dat de aangever het recht
heeft de aangegeven waarde te verhoogen bin
nen 24 uur, nadat de ambtenaren de aangifte
te laag verklaard hebben, heeft te Amsterdam
reeds eenige malen toepassing gevonden en
dus betere vruchten voor de schatkist afgewor
pen dan het oude stelsel van benadering.
moest het volgens pleiter betwyfeld worden of
bekl., gesteld dat hy zich de effecten weder
ree h tel ijk heeft toegeëigend, dit niet reeds veel
vroeger heeft gedaan dan hem is ten laste
gelegd, zoodat hy op bet tijdstip als ten laste
gelegd is, niet meer het misdryf van diefstal
kon plegen.
Advocaat-generaal mr. Gregory zal Zaterdag
17 dezer conclusie nemen.
„wend kind ben, en pa vermaant my telkens,
„mijne grillen af te leggen, maar ik weet, dat
„dit alles alleen gebeurt om den man, dien ik
„niet uitstaan kan. Hij heeft bij moe een wit
„voetje weten te krijgen, en pa geeft moe altijd
„haar zin. Uit al hunne woorden lees ik, wat
„plan zij met mij hebbenen ik aie geen uit-
„weg. Wat moe wil, zet zy door en vandaag
„is mijn angst grooter dan ooit. De man, die
„ik niet eens noemen wil, moet u bij moe ver*
„dacht gemaakt hebben, want zy heeft pa ge-
„plaagd, mij bij de Mortons te zoeken, opdat
„ik niet den heelen dag met dien onbekenden
„buitenlander ging rondryden. Kortom, als
„er werkelijk iets tegen dien man kan aange-
„bracht worden, moet het heel gauw gebeuren,
„want ik heb een gevoel, alsof nu de draden
„van het spinneweb om de arme vlieg samen-
„getrokken worden, en ik geloof, dat ik tydens
„mijn afwezigheid zoo goed als verkocht ben.
Daarvan voel ik mij zoo alleen in myne angst,
„dat, als deze regels zonde zyn, God ze mij
„vergeven zal I”
ELLEN.
In den Haag is een persoon aangehouden
die, onder voorwendsel inspecteur of recher
cheur van politie te zyn, oplichting pleegde.
Hy kwam reeds vroeger voor een dergelyk
feit in aanraking met de justitie.
*t Is in Den Haag al evenals in veel andere
plaatsenook daar heeft de politie heel wat
aanvallen te verdnren. Vooral in den laatsten
tijd, na de bekende uitzetting van eenige be
zoekers van het Gouden Hoofd.
De Haagsche kouter der >Prov. Gr. Ct.«
is een van de weinigen, die 't voor de politie
opnemen, waar hij o. a. schryft
Die arme politie, zy heeft het altyd gedaan;
zij loopt te vlug of te langzaam; zy is te
actief of te lauw, en als zij werkelyk eens een
pluimpje verdient, wordt haar de verdienste
ontnomen door de nuchtere opmerkingen dat
zy niets meer dan haar plicht heeft gedaan.
Dat is niet aanmoedigend en trouwens onver
diend.
Alleen reeds de geestige manier van dieven
vangen der Haagsche politie verdient eene eer
volle vermelding. Eenigen tyd geleden ont
maskerde zy een hótelknecht met lange vingers
door middel van jeukpoeder.
Voorwerpen, die men dacht dat ’s mans
hebzucht opwekten, werden met het helsche
poeder bestreken, en toen zyn vingers in
figuurljjken zin gejeukt hadden, om zich met
andermans goed te verryken en hy de verzoe
king geen weerstand had kunnen bieden, moest
hy dat boeten met jeukende vingers in lefter-
lyken zin, en de man, die zyn handen geen
oogenblik kon stilhouden, zoodat het bedienen
hem onffiogelyk werd, was toen spoedig ont
dekt en tot bekentenis gebracht.
Nu heeft men onlangs weer op vernuftige
wjjze een kantoorklerk in den val laten loopen
een bureau-lessenaar, waaruit voortdurend geld
werd vermist, werd door electrische geleiding
eenvoudig in contract gebracht met de niet ver
verwijderde woning van den eigenaar.
Toen nu de dief, alleen op het kantoor
zjjnde, do lessenaar trachtte te openen, waar
schuwde, zonder dat hij het kon bemerken,
het electrische schelletje den eigenaar in diens
huis, die daarop den dader en flagrant délit
kon snappen.
Eere wien eere toekomt, want het is lang
niet gemakkelyk een slimmen dief te vangen.
Door den minister van justitie is een on
derzoek vanwege de justitie gelast, in zake de
bewuste aanranding in een rytuig van de ten-
toonstellingskellnerin te Amsterdam.
8