1EID.
r.
DE MARSKRAMER.
I
ilH
BINNENLAND.
95.
MEN
ZH.
EM.
Lïging
wegen. I No>
No. 6743.
o,
en.
FEUILLETON.
2®
enève
MMMi1
Weesperpoorl)
r
Donderdag 33 Augustus 1895.
34ste Jaargang.
i
u i
W"
GOUDA
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
dering
IW,
1 Sspt.
ler reap.
national
itlon ae
z. enz.
NW
(Hbl.)
I
(Wordt reroolad).
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
brieitle
iker van
«Neen, Sir,” antwoordde Izak met klem, «do man,
a___ r_lj-—ver; zynoschou-
beladen, dat de
gevonnisd heeft, toen wij hem
Tkocbt den
len dump-
{Naar het Duitech.)
De 2e-luit. M. T. II. de Brouwer, van het
4e reg. inf., wordt 1 September overgeplaatst
van Delft naar Gouda.
maken met de behandeling van
en kwalenzeker is het,
een hevige hagelbui, welke zich dezer
boven Essen ontlastte, werd door een
hagelsteen opgeraapt ter
Tot groote ver-
-’“h in den ha-
De werkstaking der sigarenmakers duurt ie
Amsterdam nog steeds voort. In eene verga-
van fabrikanten, Maandag gehouden is
besloten aan de eischen van den sigarenmakers-
bond niet te voldoen.
coroner
verliezen,
stedt, blijf
tot i’_
zooale wij het
den coroner uit
jij zult als eerste
ffHy
Volgd, „m —o— -r -
bij den vertlagenle hoen en weer te loopen. Al die
buitengewone gebeurtenissen waren elkander in de
laatste twaalf ur^n met zulk eene duizelingwekkende
snelheid opgevolgd, dat het hoofd hem begon te
malen. Het verbaal van den marskramer gonsde
nog door zijn brein, en wanneer hij een blik op het
gelaat en de strakke oogen van den doode wierp,
scheen hem dezeii moord het noodwendig slotkapit-
tel van de levensgeschiedenis van w
schurk toe, en hij beschouwde het lyk met weinig
meer aandoening di
zou opgewekt hejbei
Men vertelt van hem, dat hij vele jaren als
en het snuffelen
De 2e-luit. H. Dykstra, alhier, wordt met
1 Sept. a.8. gedetacheerd bij de koloniale reserve
te Nymegen.
Men meldt uit Oosterhont van 18 Aug.
De familie H., uit Rotterdam, wilde zich
per stoomtram van hier naar Breda begeven.
Een der kinderen, een jongetje van ongeveer
12jarigen leeftyd, stond met zyn sportwagen
op het balkon. Daar de sportkar niet vast
gebonden was, gleed zy er af, en de knaap,
die niet gaarne zijn eigendom miste, wilde de
kar grypen, met het noodlottig gevolg, dat
hy van den wsgen viel en met de beenen en
een hand onder den tram terechtkwam. Hy
werd vreeselyk gekwetst en zal, als hij er het
leven afbrengt, de genoemde lichaamsdeelen
moeten missen.
Van een schoolfeest by gelegenheid der ver
jaardag van H. M. onze Koningin, te Wad-
dingsveen, zal dit jaar geen sprake zyp, de
herdenking zal zich ditmaal by .een prysuit-
dealing bepalen. De beurzen der liefdadigheid,
waaruit het feest vorige jaren kwam, schijnen
om een of andere oorzaak thans gesloten te
blyven.
Bedankt voor het beroep by de Ned. Herv.
Kerk te Krimpen a/d Lek door da. J. Bolke
stein te Putten o/d Veluwe.
Beroepen by de Ned. Herv. Kerk te Enk-
buizen dr. H. A. van der Meulen te Haastrecht.
Heeft Staphorst zyn «boertje*, Vucht heeft
of liever had zyn «dokter*. Gedurende
eenigen tijd echter woont de «Vuchtsche dok
ter* te ’s-Hertpgenbosch, alwaar hij een plaatsje
heeft veroverd in de «Twaalf Apostelen*, eene
der vele aldaar bestaande inrichtingen voor
bedaagden.
Wie die «Vnchtsche dokter* is?
Men vertelt van hem, dat hij vele jaren als
koetsier by een werkelyken dokter diende en
door den omgang met dezen
in diens boeken zich allengs «zeer vertrouwd*
heeft weten te
verschillende ziekten
dat hij een drukke praktijk heeft en het on
begrensde vertrouwen van den minderen man.
Tegen betaling, in welken vorm ook, kan men
zijn consult niét bekomenhy behandelt ieder
een kosteloos. (Hbl.)
47)
«Ik had niet gedacht, dat u zooveel achter den rug
had,” antwoordde Helmstedt na een poos, «maar
m’n goeie man, je moet je die misrekening niet al
te erg aantrekken, wij leven, als ’t God blieft, lan
ger dan vandaag en nog nooit is een spitsboef de
galg ontloopen. Wie weet, hoe je nog eens gewro
ken wordt r’
De grijsaard schudde zwijgend het hoofd en ver
viel in diep gepeins.
Een kwartier lang was het doodstil in de grocery,
tot eindelijk de negerjongen met zijne lading hout
aankwam en de paarden op bevel zijns meesters on-
middellijk voor de vierwielsfamiliewagen spande, en
spoedig reden onze slavenjagers naar Oaklea. Elliot
sliep onderweg, Izak dacht aan zijne arme Esther,
Helmstedt aan Ellen en Dick zat met Cesar op de
bok te babbelen.
Toen zij de grens van Oaklea bereikt hadden, was
Elliot uitgeslapen. Hij stak bet hoofd uit het portier
en gaf bevel hier stil te houden.
«Nu stappen wij uit,” zei hij, «en klimmen het
achterhek over, om het terrein nog eens goed op te
nemen.”
Allen stapten uit en de wagen reed naar Ri ver
houw terug.
Scherp om zich heenziende, liepen zij nu weer
door het kreupelhout, tot zij het pad bereikten, dat
zy dien nacht hadden ingeslagen. Kort daarop kre
gen zy het eerste staketsel der plantage in het
gezicht.
«Daar staat het paard nog met hangenden kop,”
riep Dick, die de anderen vooruit was, «wat zal het
arme beest ’n dorst hebben I”
«Neem het mee, Dick,” gebood Elliot en ging
door. By de heining gekomen, keek hij scherp in
't rond, maar hij bespeurde niets verdachts, zoodat
hij aanstalten maakte, om er over te klimmen. Maar
nauwelijks had hij het hoofd er boven uitgestoken,
of hy bleef roerloos aan de bovenste lat hangen.
«God almachtig! Daar ligt i.” Meer kon hij
niet uitbrengen, maar de toon van die woorden was
zoo vreeselijk, dat allen in een paar sprongen over
de heining waren.
En ja, daar lag -hij in het platgetrapte gras, de
man van Alabama, bleek, afschuwelyk bebloed en
styf.
«Baker, ja het is Baker, dien wij tot Dittos vruch
teloos vervolgd hebben,riep Elliot, tot zich zelf
komend, «vermoord op rny’n goed, dat is ’n leelyke
geschiedenis, vrienden I”
Met schitterende oogen beschouwde Izak het lyk
van zyn grootsten vijand, en vatte hem by de pols.
«Koud en stijf!” zei hij en liet do arm weer val
len, «die heeft z’n loon, en ik voor niemendal ge
mopperd I”
«Maar, mijn God,” hernam Elliot, «hoe komt de
man hierP Zouden wij ons dan zoo vergist hebben.
Ik meen toch, dat er een blanke by die zwarten was,
toen zij aan land sprongen. Zou hij dan tooh on-
met «groote hilariteit* door de afdeeling
Noord-Holland der «Broederschap van candi-
daat-notarissen werd ontvangen en zeker niet
op de algemeen® vergadering te Assen in be
handeling zou komen, verzoekt een candidaat-
notaris ona, op bovenstaand feit nog eens de
aandacht te vestigen.
In het verslag van de vergadering der
Broederschap van candidaat-notarissen, den
19 dezer te Assen gehouden, heeft men kun
nen lezen, dat het hoofdbestuur der Broeder
schap in ernstige overweging zal nemen, een
ontwerp-regeling op een fonds tot uitkoop
van voor hun ambt niet meer geschikte no
tarissen.
Wyl indertyd omtrent het denkbeeld, om
dergelijk fonds te stichten is vermeld, dat het
GOD DA, 21 Augustus 1895.
Daar het water in de stadsgrachten, tenge
volge van het maken van den kaaimuur aan
het Veerstal, niet verversebt kan worden, is
door de directie van de Waterleiding-Maat-
schappy bepaald, dat aan de standpijpen om
niet water kan worden verkregen.
Door het op hol slaan der paarden bespan
nen voor een boerenwagen, te Waddingsveen,
werden de twee oprydende personen van bet
rytnig geslingerd. De voerman werd ernstig
gekneusd, een jongen die mee reed, kwam met
het been onder een der raderen, waardoor dit
lichaamsdeel gebroken werd.
Wij lezen het volgende in het «Zeenwsch
Dagblad
Billijk?
De onderofficieren en soldaten van het In*
dische leger, die lijden aan de gevolgen van
op Lombok bekomen wonden of doorgestane
ellende, en die zyn ingedeeld by de reconva-
lescenten-compagnie te Zutfen, worden aldaar
geldelijk veel achtergesteld bij hun collega’s
van het Nederlandscbe leger, die nimmer eenig
gevaar doorstonden in dienst voor Vaderland
en Koningin.
Een Indisch onderofficier ontvangt slechts
25 cent daags, niettegenstaande hij wacht, week,
exercitiën, enz. moet medemaken. Zyn Hol-
landsche collega heeft 80 cent daags. Met de
officieren is het juist omgekeerd. De Indische
officier van de reconvalescenten-compagnie
krygt een belangryke toelage boven het Euro-
peesebe traktement.
Men vraagt ons, daarop te willen wyzen en
te vragen of dat billyk is, of dat de koloniale
dienstneming zal bevorderen en of dat wel in
harmonie is met de hulde, welke gebracht is
aan de dappere stryders. Zou onze Koningin
dat weten? vraagt ten slotte de berichtgever.
Naar wij vernemen zegt de »M. C.<
heeft de justitie inzake het gebeurde teZaam-
slag meer en meer de overtuiging gekregen
dat er van een misdaad geen sprake is.
.Er is dus iets gebeurd, waarvan wy geen
melding zouden gemaakt hebben, ware niet onze
correspondent, evenals de justitie en zoovele
anderen, op een dwaalspoor gebracht.
Nu de hobfdpersoon in dit treurig drama
overleden is, zal over de byzonderheden en
over de aanleiding tot het gebeurde wel altijd
een sluier blyven hangen.
De Haagsche correspondent van de Asser Ct.
zegt zeker te weten, dat de Minister van Oor
log de uiterste toeschietelijkheid betoond heeft
aan het syndicaat voor een Nederlandscbe ge-
werenfabriek.
Eerst had ZExc. de voorwaarden gesteld^ de
Tweede Kamer meegedeeld, dat de leverrags-
tijd zes maanden later zou beginnen indien
Nederlandscbe aanbiedingen inkwamen, ten
einde de Nederlanders in staat te stellen zich
behoorlijk in te richten. Maar bet bleek, dat
zelfs met het aanzienlyk kapitaal, dat be
schikbaar was gesteld, de nieuwe fabriek geen
voldoenden omvang zou kunnen krijgen om
het vereischte getal geweren binnen de ge
stelde termynen te leveren. Toen dus feitelijk
de zaak was afgesprongen, heeft de Minister
nogmaals overwogen een termynsverlenging,
doch toen ook deze niet door het syndicaat
kon worden geaccepteerd, verviel de gebeele
zaak, en het buitenland zal nu gaan stryken
met de winsten.
Aan de «Midd. Ct.< wordt in een brief uit
de Hofstad geschreven, «dat de benoeming van
Mr. Verkerk Pistorius tot secretaris-generaal
aan het Departement van Buitenlandsche Zaken
zoo geheimzinnig in haar werk is gegaan, dat
zelfs de aftredende secretaris niet wist wie
zyn opvolger zyn zon, en dit eerst vernam
toen het besluit van benoeming geteekend
was. De voordracht aan de Regentes was op
zeer ongebruikelijke wyze, buiten den secreta
ris-generaal om, opgemaakt, op specialen last
van Minister Roëll door een hoofd-ambtonaar
bij het departement. Ook de beide referenda
rissen, die in aanmerking hadden kunnen
komen voor de plaats van Mr. Zilcken, ver
namen eerst na de benoeming, dat de heer
Pistorius die zou innemtn. Een hunner, de
heer Siccama, heeft reeds zyn eervol ontslag
verzocht, de andere kan om financieelen rede
nen geen afstand van zjjne betrekking doen,
en zal dus moeten dragen dat hij gepasseerd
werd.
«De minister gaat wonderlyk met zjjne hoofd
ambtenaren om, en men zegt, dat hy zelfs
zyne collega’s nu en dan behandelt als stonden
deze onder zyne bevelen, behalve den minis
ter Van Houten, die zich dit niet laat wel
gevallen en zelf zich op een hoog standpunt
stelt. Zoo moet hy vermoedelyk gesteund
door referendaris De Stoers hebben be
werkt, dat de restauratie van het Binnenhof,
waaraan sedert jaren werd gewerkt, nu onlangs
plotseling is gestaakt, omdat zy niet geschiedde
naar den zin van Victor de Stoers. De minis
ter van waterstaat, wien alleen die restauratie
aangaat, heeft aan het bevel van zyn ambt-
»’k Ben blij, dat hei klaar dag is, Sir,” zei Dick
met onvaste stem, «ik ril van dien doodon man en
voor geen zak vol dollars zou ik zoo in die glazige
oogen kijken, als u daar doet I”
Helmstedt keerde zich verschrikt omdo zwarte
zat op een boomstomp met den rug tegen de hei
ning, dwars van het lijk af te kijken.
«Waarom niet, Dick Een lijk kan toch geen
kwaad meer doen,” zei Helmstedt, maar toen hij den
doode andermaal aanzag, overviel hem zelven ook
eene huivering, want do glazige oogen schenen hem
met denzelfden somberen blik aan te staren, als toon
hij tegen den levenden man den eersten ernstigen
strijd gevoerd had.
«Ja, ja, *t is maar ’n doode man,” herhaalde Dick,
bly, dat hij spreken kon, «maar ik zou niet graag
tegen hem zeggen doe mij eens watJa, ja, Sir,
met vermoorde menschen gaat het anders dan mot
andere dooien I”
Helmstedt verviel weer in zyn wachtpas on liet
zyn blik vrij in het rond dwalen. Do hemel boven
hem was blauw als azuur en het landschap zag or
na het doorgestane onweer vroolijk uit. En hij dacht
weer aan Ellen met hare vroolijke oogen, doch tel
kens als hij het lyk passeerde, werd zijn oog als
door eene magnetische kracht naar den doode ge
trokken en hardnekkig vervolgde hem de somber
dreigende uitdrukking op dat bleeks gezicht. Ein-
delijk draaide hy zich wrevelig om on koek over de
heining. Goddank I daar kwamen eindelijk twee
zwarten hem en Dick aflossen.
1) Gerechtelyk lijkschouwer.
De Haagsche «aanranding* van een meisje
door drie koetsiers begint in een ietwat ander
daglicht te verschynen. Het bewuste Evertje
van C. is nl. een oude bekende der justitie en
reeds vroeger veroordeeld tot 3 maanden ge
vangenisstraf wegens diefstal van een porte-
monnaie met geld. Ook achynt zy een meisje
te zyn van lichte zeden, zy was thans in dienst
by den carousselhouder V., staande op de Markt
te Gouda. Wat de mishandeling van het
meisje betreft, deze blijkt niet van dien aard
geweest te zyn, dat opneming in ’t Ziekenhuis
noodig werd geacht.
Bü
dagen
winkelier aldaar een
grootte van een hoenderei. r__.
bazing van den man bevond zich
gelsteen een visebje van een halven vinger
lang. Als curiositeit, en ook om eene ver
klaring te vernemen van dat zonderlinge ver
schijnsel, werd het vischje opgezonden aan den
directeur van den Dierentuin te Munster, prof.
H. Landois.
Volgens mededeeling van dezen geleerde aan
den inzender was het vischje een kleine «Cipri-
nus Kollari* (een soort van karper), en moet
het dier door een waterhoos uit den een of
anderen vyver ter hoogte van de wolken op
genomen en daar in 't hagelya ingevroren zyn.
liOlINIIE Kil lll\T
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
schuldig geweest zyn
«Neen, Sir,” antwoordde Izak met klem, «de man,
die daar ligt, is (de waarachtige rooverzyno schou-
deis waren zoo zwaar met zonden belader;, J."
Heere God zelf nem gevonnisd heeft, toen wij hem
nog dachten te vangen. De blanke, die u op de
boot gezien helt, was maar zijn handlanger. - Die
twee hadden afjgesproken, dat zy te zamen met de
negers zouden vluchten, dat hebben my'ne eigen
ooren gehoord, maar Gods hand heeft den boosdoe
ner neergeveld, r,'‘v :1
zijn gewroken I”
1) niet tevreden. Wij mogen geen oogenblik
om hel geval op tc helderen. Mr. Hc!x~
t, blijf u met Dick de wacht houden by het iyk,
ik assistentis gehaald heb. Alles moet blyven,
stad overkomen. Volg mij, Izak,
getuige optreden.”
«Hy vertrok,! door Cesar en den marskramer ge-
en Helm|stedt begon op schildwachtsmanier
bij den veralagenle heen en weer te loopen. Al d.c
[.....Inniooan ivnrnn nllrand
laatste twaalf urjn met zulk eene duizelingwekkende
Het verhaal van den marskramer gonsde
nog door zijn brein, en wanneer hij een blik op het
F .r --3 wierp,
tkapit-
dien godvergeten
dan een moord op doek bij hem
IgesproKen, uav zy te zuinuu mti uo
-duchten, dat hebben my’ne eigen
en mijne Esther en mijne slachtoffers
„Jawel, jawel, God is overal, maar daarmee is de
MAMAwSt Wn rnACTAn rrnan nnrronlilik
het geval op te helderen. Mr. Helm-
met Dick de wacht houden bij het lyk,
blyven,
gevonden hebben. Ik laat dadelijk
Öe
in
s
