I
M
nop»
BOTER
TER
TO,
ouda.
..binnenland:
7
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
E/V,
Dinsdag 15 October J895.
No. 6788.
34ste Jaargang.
r
I Co.
FEUILLETON
MAN.
L
r.L
icap
ÉS P
DT AC’.r
il
»MON-BJJOU,”
U-l
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
I
zich
ing te zien.
jond.
een gedachtenia?... Voor 50
(JPordi v^rvokni).
r'
een
een
dat
nn
ik
om
12 en vau 1
d).
Io 14.50,
ilo 6.75.
leu Heer
EEK,
GOUDA.
GOTINIIE tllllliW
OU DB
iMM EH
Voor
eener i
Gemeente te Reeuwyk, is hel laagst inge
schreven door den heer P. Macdaniël, aldaar,
voor f 6098.
ups
>ns geïllu»-
/fhtersel-
x dit te
Firta.
I. u
bij:
ÏRS Jz.
an echtheid is
rk steeds voor-
laam der Firma
S.
die ol
et Wl-
hebban, di
tand gratii
ics Vrij van alle
rhooging.
zindul 1.1.
ar a
Onze stadgenoot, de heer H. de Jonge,
kommiee bij Ryks-belastingen alhier, is door
den Gouverneur v;. S-rir-v-J *z'4’
Hoofdkommies-schipper by
in- en L.trzzr
name.
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
en klauwzeer by de herkauwende
varkens 12 (3).
en huidworm bij de een-
was
veeleer treffend, wyl het
hoe hoog bet volk de ge-
overleden geleerde in eere
politie liet den man stilletjes be-
-- een nur tijds bad hy het
de jas verkocht.
angst te beven, rukte de deur open en snelde
heen, met achterlating van zyn stok.
De bekende rechercheur Batelt te Amster
dam deed Woensdagnacht eene belangrijke ont
dekking. Door de douanen er opmerkzaam
op gemaakt, dat in de laatste dagen belang
ryke bezendingen boeken in kisten uit Parys
naar Amsterdam werden gedirigeerd, begaf hij
naar de woning van den boekhandelaar
F. van Crombruggche, Singel 374, en legde
daar beslag op een wagenvracht onzedelyke
brochures, prenten, photografieen enz.
huisje, gelegen aan het einde der straat aan
den hoek van eene sloot, die door een schut
ting van den weg is afgesloten, bestond uit
een koetshuis en eene bovenverdieping, bewoond
door den timmerman P. C. Dieriks, syne
vrouw en vpf kinderen. Even half acht bracht
een vreeselyk gekraak en het rinkelen van
glas- en aardewerk groote ontsteltenis in de
omgeving te weeg. Het huis was in de sloot
gevallen, by bet ineenzakken de moeder en
vier kinderen (de vader was reeds naar zyn
werk en een jongetje bevond zich buiten de
deur) medevoerende. Het gezin lag onder het
puin bedolven, beklemd tusschen den zymuor
en het plafond der bovenverdieping, ondereen
regen van houtdelen en ^steenen, die naar
beneden vielen. In een oogwenk was het
werk lied en personeel der-fabriek van den heer
George Wilson, wiens werf aan het ingestorte
perceel grenst, op de plaats des onheils, en
oogenblikkelyk vingen de werklieden het red
dingswerk aan onder persoonlijke leiding van
den heer Wilson en diens zoon.
Twee kinderen werden zonder noemens-
waardig letsel van onder de steenen te voor-
schyn gebrachttwee andere waren aan borst
en arm gekneusd. De moeder lag beweging
loos met het gelaat in de sloot, het hoofd
verborgen onder matrassen en dekens en gaf
geen teeken van leven meer. De vrouw werd
dood in een nabijgelegen woning gedragen
men vermoedt dat zjj in het water gestikt is.
De vier kinderen werden ter verpleging by de
buren opgenomen en spoedig kwam genees
kundige hulp opdagen.
De bouwvallige toestand van bet gebouwtje
wordt toegeschreven aan de aanwezigheid langs
het perceel van de oude sloot die de funda
menten heeft ondermynd.
De toestand der kinderen, die eenige kwet
suren aan hoofd en armpjes vertoonden, was
niet ernstig. Zy zijn bij familieleden ondsr-
gebracht.
Het jongetje dat het meeste letsel bekwam,
behoorde niet tot bet gezin, maar is het kind
van een huurkoetsier uit de Twentstraat, die
den ondergelegen stal in huur had.
Men meldt uit den Haag
Het buisje in de Tulpstraat dat eergisteren
met zulke noodlottige gevolgen is ia ge 8 tort,
was, naar men mededeelt, 12 jaren geleden
opgebouwd. De beneden gelegen stal werd
ook gebezigd als cokesbergplsats, welke brand
stof met al baar gewicht tegen den muur lag
opgestapeld, waardoor een niet geringe druk
tegen den wand werd nitgeoefend.
De man des huizes, die metselaar is en niet
zooals gemeld, timmerman, had vroeger wel
iets ongewoons aan den muur bemerkt, maar
Het gerechtshof te Leeuwarden heeft een
vonnis der rechtbank aldaar vernietigd, waarby
een arbeider te Witmarsum was schuldig ver
klaard aan het als nalatig belastingschuldige
weigeren van nachtleger aan een krygsman,
tweemalen gepleegd, en veroordeeld tot twee
boeten van f 5, subsidiar 2 dagen hechtenis
voor elke boete, omdat hij de hondenbelasting
ad f 4 over 1894 niet betaald had en toen
deswege eindelyk een garnisaire by hem werd
ingelegerd, hij dezen wei te eten en te drinken
gaf, maar geen nachtleger, omdat hij slechts
één bed bad. Het Hof heeft het feit bewe
zen, maar niet strafbaar verklaard en beklaagde
ontslagen van alle rechtsvervolging.
«enigszins laag voorhoofd, een verwonderlijk klein
mondje en dito voetjes, groote zwarte oogen, en het
liefste wipneusje, dat men zich denken kanal hare
bewegingen waren levendig en bevallig, hare gestalte
was tenger en slank. Daarom noemde hare moeder
haar waarschijnlijk, «Mon-bijou.” Zij heette eigenlijk
Rabette, maar niemand noemde haar bij dien naam.
Allen riepen «Mon-bijou.” Het is iets ongewoons
in Parijs, dat meisjes in de restaurants bedienen,
en die van madame Davis behoorde dus tot de uit
zonderingen. Maar Mon-bijou zou voor niets ter
wereld op eene andere plaats die dienst vervuld
hebben.
Mon-bijou was dien dag vlugger en bevalliger dan
ooit. Het was, alsof zij vleugels aan de voeten had,
en haar aangezicht was doorschijnend als een trans
parent. Uit lederen trek scheen eene gratie te voor
schijn te komen, uit iedere porie een cupido u toe
te lachen. Ik dacht onwillekeurig aan het wereld
beroemde marmeren bas-relief van Thorwaldsen; de
kooi met de minne-goodjes, die in hunno gevangenis
opgesloten, hun best doen, om er uit te komen en
nu een arm, dan een been en dan wedeitfde punt
van een vleugel door de tralies steken. Maar het
bekoorlijkst straalde haar gelaat en zij zelve geleek
eene sylphide, wanneer zij een tafeltje naderde, dat
naast het mijne stond en waaraan een schoon jonk
man gezeten was. Hij droeg de kleeding van een
handwerksman, maar fijner en netter van snit dan
men gewoonlijk aantroft. Toen bij opstond, om te
vertrekken, zag ik, dat hij langer van gestalte was
dan men gewoonlijk bij de Franschen opmerkt. De
ryzige gestalten vindt men meerendeels bij de ca-
vallerie- on artillsrie-regimsnten, de grootste en
1)
Het was in Parijs den 1 December 1881. By de
straat Croix-Des-Petits-Champs, waarin ik toenmaals
noonde, was eene restauratie, waar ik wel eenseen
ontbijt nam. Er was onder anderen iets te krijgen,
wat in Parys byna onbekend is, namelijk haring
met aardappelen en daar de haring behoorlijk zout
en de aardappelen ongeschild (en chemise) waren,
kwamen er nu en dan Zweden. Het was toch
iels, dat aan het vaderland herinnerde. Op den
vermelden dag, een Maandag, zat ik daar tusschen 10
en 11 uur des voormiddags. Madame Davis zoo
heette de waardin had als gewoonlijk hare plaats
aohter de toonbank van het buffet en zorgde voor
de kas. Overal in Frankrijk houden de vrouwen
boek. Madame Davis was eene vrouw van middel
bare jaren met een aangenaam uiterlijk, maar een
weinig te corpulent, iets wat iedere Parysche vrouw
een waar ongeluk noemt. Naast de pokken, het
Waterloo der Parisiennes, is zij voor niets banger
dan voor groote voeten en aanleg tot zwaarlijvigheid.
De Duitsche vrouwen zijn in dit opzicht niet met
haar te vergelyken.
Mon-bijou, de dochter van madame Davis, be
diende. Het jonge meisje had dik zwart haar, een
OF VIJF DAGEN IN PARIJS.
De >Stct.« be vak den staat van de gevallen
van beamettelyke veeziekte, gedarendeSeptember
in ons land voorgekomen. Ziehier de totaal
cijfers
Het mond-
dieren en
De kwade droes i
huevige dieren 6 (4).
De schurft bij de eenhoevige dieren en scha
pen 251 (15).
De varkensziekte 1039 (558).
Het miltvuur bij alle vee (9).
Het kwaadaardig klauwzeer der schapen
66 (4).
(De cijfers tusschen haakjes duiden het
aantal eigenaren aan, onder wier vee de ziekte
voorkwam).
Spurgeon, de beroemde Engelsohe predikant
zoo verhaalt W. William»’ in zyn pas ver
schenen Personal Reminiscences of Spurgeon*
ontving eens in zyn studeervertrek bezoek
van een forschgebouwd man, die, zoodra hij
binnen was, de deur sloot, an er voor ging
staan en vroeg: Wat hebt gij Zondag in den
Tabernakel de menscben van mij verteld?
Niets, waarde vriend was het antwoord.
»>lk ken u niet. Ik weet niets van u. Hoe
zon ik dan iets van u kunnen vertellen --
>Neen, dat kan niet,< zeide de man. >Hebt
gij een broeder en gelijkt die veel op u?<
>>Ik heb
gen
riep
woede, »het was niet
bet, en
maken.
een menigte
naar voren om een gedachtenis
en haar met zorg bij zich te
sterkste bij de rijdende gendarmen en de sergeuts
de ville. Het zijn allen reuzen mot een driekanten
hoed op het hoofd en lange degens op zijde. Maar
de kleinen zyn ook geen duifjes. De kleinen kunnen
de grooten vellenmen heeft het meermalen gezien,
en wij zouden er nogmaals getuige van worden.
Mon-byou volgde den knappen handwerksman tot
aan de deur. Daar stonden zij een oogenblik met
de handen in elkander geslagen en de oogen in
elkander verzonken. Daarna verwijderde hij zich.
Mon-byou’s gelaat straalde niet meer. Het licht
achter het transparent was verdwenen.
«Wie was die lange, knappe jonkman vroeg ik
madame Davis, nadat ik den gewonen halven frank
voor mijn ontbijt betaald had.
«Het was monsieur Felix Damien, eerste knecht
in de groote hoedenfabriek bij de rue Richelieu,”
antwoordde madame Davis, «hij is de verloofde mij
ner dochjer. Aanstaanden Vrijdag trouwen zjj in de
8t. Madelaine. Het zyn nog maar vier dagen, maar
Felix schijnen het wel vier jaren te zijn.”
„Voor mij is het meer dan eene eeuwigheid,” zeide
Mon-bijou.
Ongeveer een uur later was ik in de rue d’Anjou-
Honoré bij graaf Löwenhjelm, onzen vriendelijken
gezant, die aldaar woonde. Toen ik in het vertrek
kwam, waar hij gewoonlyk mensohen ontving, vond
ik hem met den rug tegen den marmeren schoorsteen
staan, waarin een helder vuur knapte. Hij ontving
mij, als al zyne landslieden, met de meeste welwil
lendheid, knikte mij vrolijk toe en sprak met zyne
gewone levendigheid tot my. Ik verstond niet, wat
hij zeide, mur spoedig werd my de reden duidelyk.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs f'er drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Notaris w
ILEEVER,
SR 1895, des
wmanswoning,
>g in Blioemen-
van
1 VAARKOE,
HAPPENon-
onnen HOOI;
IW en eenige
en HUIS-
De schachergeest van den Paryschen markt
kramer verloochent zich nooit en is ouuit-
puttelyk in bet verzinnen van middeltjes om
geld te maken. Eeu dezer industrie-ridders
stond verleden Zaterdag ochtend gedurende
de plechtigheid van Pasteurs begrafenis op den
hoek van den boulevard Saint Germain en de
Place Sainl-Germain des Prés, en sprak de
om hem heenstaande menigte aldus toe: Da
mes en hoeren, ik ben geen kwakzalver of
schacheraar van myn vak maar uitdrager, en
als ik bier op een openbaar plein kom, dan
doe ik dat niet om geld te verdienen, maar
mot een veel edeler doel.*
Terwyl hij met een hoogst erustig en plech
tig gezicht zyn linkerhand aan zyn hart
bracht, hief hij met zyn rechter een zwarte
lap in de hoogte. Dit stuk laken*, ging hij
op overtuigenden toon voort, dit stuk laken
is een stuk van de jas eenma&l gedragen door
den beroemden Pasteur, toen hij uog protestor
in de scheikunde was aan de Sorbonne.
Daarna begon hij in alle bijzonderheden te
vertellen hoe do heer Pasteur indertyd dit
-kleedingstuk had weggegeven aan een onge
lukkige, die «zoo slim was geweest* het aan
stonds te verkoopen. Ten bewijze dat hij de
waarheid sprak, haalde ouzo koopman een oud,
gedachtig stuk papier te voorschijn, bet cer
tificaat vau den ongelukkige, dat aldus luidde
Ik ondergeteekende verklaar deze jas te
hebben ontvangen van den bediende van den
heer Pasteur welke laatste bevolen had haar
aan mij te geven.*
Do man nam nu een schaar, knipte met de
niterste behoedzaamheid een lapje van nauwe
lijks eenige centimeters breedte van het stuk
laken, en riep
>Wie wil er
centimes (25 cent) maar
In eerbiedige stilte drong
werklieden
te koopen
steken.
Het tooneeltje, zegt een Fransch blad,
niet stuitend, maar r—'— 4
duidelyk bewees,
dachtenis van den
houdt. De
gaan en binnen
laatste stukje van
Op eene tafel bij den schoorsteen lagen zijne beide
rijen tanden. Ik kon er niet naar zien, zonder mij
te herinneren, dat deze eenmaal de groote Rachel de
deur uitgejaagd hadden.
De buitenlandsche diplomaten te Parijs hadden
eens de voornaamste artisten van het Thefttre Fran
cais tot een keurig diné uitgenoodigd. Mademoiselle
Rachel had hare plaats aan de rechterhand van
Löwenhjelm. Onder het dessert en juist toen het
blancmanger zou gediend worden, nam Löwenhjelm
voor het gemak zyn geheele gebit uit den monden
legde het naast zyn bord op bet tafellaken. Rachel
stond dadelijk van de tafel op.
«De bevalligheden van de hoeren diplomaten be
vallen mij in het geheel niet,” zeide zij, terwyl zy
wegsnelde en de diplomatie in den steek liet.
Zijne excellentie zag mij een oogenblik aan, blijk
baar verwonderd, dat ik hem niet antwoordde. Maar
eindelyk zelf de reden van mijn zwijgen bogrypende,
naderde hij spoedig de tafel on voltooide zyn toilet.
«Wanneer iemand van mijne jaren zonder tanden
vóór de tong spreekt,” zeide hij schertsend, «dan
lijkt het wel Tongusisch, wat hy zegt. Het ia goed,
dat gij gekomen zyt, nu behoef ik niemand te
zenden. Zie hier eene kaart voor de soiróe van
den president. Het zal van avond groot bal zijn-,
het seizoen begint overal met groote bals. Men
danst wanhopig in Parys, men danst ais gewoonlyk
op een vulkaan.
Reeds in den herfst van 1850, toen ik voor het
eerst Parys zag, had ik den ouden diplomaat het
zelfde hooren zoggen.
een broeder, maar ik kan niet zeg-
bij op my gelykt.«« »Neen!<
de man, met een uitbarsting van
uw broeder. Gij waart
ik zal nu meteen die zaak in orde
Weet ge, dat ik in een gesticht ben
geweest?* >>Hetspyt me, dat te hooren.
>Ja, en toen ik daar verpleegd werd, was
zoo sterk, dat er tien man noodig waren
my vast te houden.*
Toen begon de man den dikken stok te
zwaaien dien hij by zich had, en uitvallen te
doen naar Spurgeon, die niet meer wist, hoe
ze te ontwijken. Daar vreeg de krankzinnige
op eens: >Zyt gij sterk?” En Spurgeon, die
nu een kaus zag om door geest- en wilskracht
te overwinnen, antwoordde: >»Ja, ik ben ver
schrikkelijk sterk.** >Wat, zoo sterk als
tien mannen?* >>Ja!«« riep Spurgeon,
terwijl hij een tragische houding aannam,
>>ik ben sterker dan honderd mannen. En
als je niet terstond de kamer uitgaat, zal ik
alle beenderen van je klein ellendig lichaam
te pletter slaan.De man begon nu vau
Ook in Den Haag is Zaterdagochtend een
buis ingestort, en wel in de Tulpstraat, eeu
zijstraatje van den Loosdniascbenweg. Het
Door de H. IJ. Sp.-my. is aan de rails van
de stoomtram Bussum Huizen in de allengs
berucht geworden bocht aan de Lambertns
Hortensius-iaan een electrisch toestel aange-
bracbt, waarmede de snelheid van de tram op
dat punt van den weg aan het station Bussum
gecontroleerd kan worden.
Het gevaar voor ontsporing zal daardoor
zeker verminderen.
I TB
- -Mr*—
GODDA^ 14 October 1895.
Aan den been H. J. Nederhorst Jr. archi
tect alhier en df heer J. Hengeveld Jzn. ar
chitect te Alfen is door Kerkvoogden en Nota
belen der Hervormde Gemeente te Bbskoop de
herbouw der afgebrande kerk opgedragen.
stadgenoot, de heer H. de Jonge,
van Suriname benoemd tot
”j hot toezicht op
i uitroer te water, in de kolonie Suri-
het sloopen der oude eu het- bouwen
nieuwe pastorie voor de Ned. Herv.
te Reeuwyk, is hel laagst ing<
Hem is het werk gegund.
I
I
[NS