I M nop» BOTER TER TO, ouda. ..binnenland: 7 Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. E/V, Dinsdag 15 October J895. No. 6788. 34ste Jaargang. r I Co. FEUILLETON MAN. L r.L icap ÉS P DT AC’.r il »MON-BJJOU,” U-l van Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. I zich ing te zien. jond. een gedachtenia?... Voor 50 (JPordi v^rvokni). r' een een dat nn ik om 12 en vau 1 d). Io 14.50, ilo 6.75. leu Heer EEK, GOUDA. GOTINIIE tllllliW OU DB iMM EH Voor eener i Gemeente te Reeuwyk, is hel laagst inge schreven door den heer P. Macdaniël, aldaar, voor f 6098. ups >ns geïllu»- /fhtersel- x dit te Firta. I. u bij: ÏRS Jz. an echtheid is rk steeds voor- laam der Firma S. die ol et Wl- hebban, di tand gratii ics Vrij van alle rhooging. zindul 1.1. ar a Onze stadgenoot, de heer H. de Jonge, kommiee bij Ryks-belastingen alhier, is door den Gouverneur v;. S-rir-v-J *z'4’ Hoofdkommies-schipper by in- en L.trzzr name. ADVERTENTIËN worden geplaatst 15 regels A 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. en klauwzeer by de herkauwende varkens 12 (3). en huidworm bij de een- was veeleer treffend, wyl het hoe hoog bet volk de ge- overleden geleerde in eere politie liet den man stilletjes be- -- een nur tijds bad hy het de jas verkocht. angst te beven, rukte de deur open en snelde heen, met achterlating van zyn stok. De bekende rechercheur Batelt te Amster dam deed Woensdagnacht eene belangrijke ont dekking. Door de douanen er opmerkzaam op gemaakt, dat in de laatste dagen belang ryke bezendingen boeken in kisten uit Parys naar Amsterdam werden gedirigeerd, begaf hij naar de woning van den boekhandelaar F. van Crombruggche, Singel 374, en legde daar beslag op een wagenvracht onzedelyke brochures, prenten, photografieen enz. huisje, gelegen aan het einde der straat aan den hoek van eene sloot, die door een schut ting van den weg is afgesloten, bestond uit een koetshuis en eene bovenverdieping, bewoond door den timmerman P. C. Dieriks, syne vrouw en vpf kinderen. Even half acht bracht een vreeselyk gekraak en het rinkelen van glas- en aardewerk groote ontsteltenis in de omgeving te weeg. Het huis was in de sloot gevallen, by bet ineenzakken de moeder en vier kinderen (de vader was reeds naar zyn werk en een jongetje bevond zich buiten de deur) medevoerende. Het gezin lag onder het puin bedolven, beklemd tusschen den zymuor en het plafond der bovenverdieping, ondereen regen van houtdelen en ^steenen, die naar beneden vielen. In een oogwenk was het werk lied en personeel der-fabriek van den heer George Wilson, wiens werf aan het ingestorte perceel grenst, op de plaats des onheils, en oogenblikkelyk vingen de werklieden het red dingswerk aan onder persoonlijke leiding van den heer Wilson en diens zoon. Twee kinderen werden zonder noemens- waardig letsel van onder de steenen te voor- schyn gebrachttwee andere waren aan borst en arm gekneusd. De moeder lag beweging loos met het gelaat in de sloot, het hoofd verborgen onder matrassen en dekens en gaf geen teeken van leven meer. De vrouw werd dood in een nabijgelegen woning gedragen men vermoedt dat zjj in het water gestikt is. De vier kinderen werden ter verpleging by de buren opgenomen en spoedig kwam genees kundige hulp opdagen. De bouwvallige toestand van bet gebouwtje wordt toegeschreven aan de aanwezigheid langs het perceel van de oude sloot die de funda menten heeft ondermynd. De toestand der kinderen, die eenige kwet suren aan hoofd en armpjes vertoonden, was niet ernstig. Zy zijn bij familieleden ondsr- gebracht. Het jongetje dat het meeste letsel bekwam, behoorde niet tot bet gezin, maar is het kind van een huurkoetsier uit de Twentstraat, die den ondergelegen stal in huur had. Men meldt uit den Haag Het buisje in de Tulpstraat dat eergisteren met zulke noodlottige gevolgen is ia ge 8 tort, was, naar men mededeelt, 12 jaren geleden opgebouwd. De beneden gelegen stal werd ook gebezigd als cokesbergplsats, welke brand stof met al baar gewicht tegen den muur lag opgestapeld, waardoor een niet geringe druk tegen den wand werd nitgeoefend. De man des huizes, die metselaar is en niet zooals gemeld, timmerman, had vroeger wel iets ongewoons aan den muur bemerkt, maar Het gerechtshof te Leeuwarden heeft een vonnis der rechtbank aldaar vernietigd, waarby een arbeider te Witmarsum was schuldig ver klaard aan het als nalatig belastingschuldige weigeren van nachtleger aan een krygsman, tweemalen gepleegd, en veroordeeld tot twee boeten van f 5, subsidiar 2 dagen hechtenis voor elke boete, omdat hij de hondenbelasting ad f 4 over 1894 niet betaald had en toen deswege eindelyk een garnisaire by hem werd ingelegerd, hij dezen wei te eten en te drinken gaf, maar geen nachtleger, omdat hij slechts één bed bad. Het Hof heeft het feit bewe zen, maar niet strafbaar verklaard en beklaagde ontslagen van alle rechtsvervolging. «enigszins laag voorhoofd, een verwonderlijk klein mondje en dito voetjes, groote zwarte oogen, en het liefste wipneusje, dat men zich denken kanal hare bewegingen waren levendig en bevallig, hare gestalte was tenger en slank. Daarom noemde hare moeder haar waarschijnlijk, «Mon-bijou.” Zij heette eigenlijk Rabette, maar niemand noemde haar bij dien naam. Allen riepen «Mon-bijou.” Het is iets ongewoons in Parijs, dat meisjes in de restaurants bedienen, en die van madame Davis behoorde dus tot de uit zonderingen. Maar Mon-bijou zou voor niets ter wereld op eene andere plaats die dienst vervuld hebben. Mon-bijou was dien dag vlugger en bevalliger dan ooit. Het was, alsof zij vleugels aan de voeten had, en haar aangezicht was doorschijnend als een trans parent. Uit lederen trek scheen eene gratie te voor schijn te komen, uit iedere porie een cupido u toe te lachen. Ik dacht onwillekeurig aan het wereld beroemde marmeren bas-relief van Thorwaldsen; de kooi met de minne-goodjes, die in hunno gevangenis opgesloten, hun best doen, om er uit te komen en nu een arm, dan een been en dan wedeitfde punt van een vleugel door de tralies steken. Maar het bekoorlijkst straalde haar gelaat en zij zelve geleek eene sylphide, wanneer zij een tafeltje naderde, dat naast het mijne stond en waaraan een schoon jonk man gezeten was. Hij droeg de kleeding van een handwerksman, maar fijner en netter van snit dan men gewoonlijk aantroft. Toen bij opstond, om te vertrekken, zag ik, dat hij langer van gestalte was dan men gewoonlijk bij de Franschen opmerkt. De ryzige gestalten vindt men meerendeels bij de ca- vallerie- on artillsrie-regimsnten, de grootste en 1) Het was in Parijs den 1 December 1881. By de straat Croix-Des-Petits-Champs, waarin ik toenmaals noonde, was eene restauratie, waar ik wel eenseen ontbijt nam. Er was onder anderen iets te krijgen, wat in Parys byna onbekend is, namelijk haring met aardappelen en daar de haring behoorlijk zout en de aardappelen ongeschild (en chemise) waren, kwamen er nu en dan Zweden. Het was toch iels, dat aan het vaderland herinnerde. Op den vermelden dag, een Maandag, zat ik daar tusschen 10 en 11 uur des voormiddags. Madame Davis zoo heette de waardin had als gewoonlijk hare plaats aohter de toonbank van het buffet en zorgde voor de kas. Overal in Frankrijk houden de vrouwen boek. Madame Davis was eene vrouw van middel bare jaren met een aangenaam uiterlijk, maar een weinig te corpulent, iets wat iedere Parysche vrouw een waar ongeluk noemt. Naast de pokken, het Waterloo der Parisiennes, is zij voor niets banger dan voor groote voeten en aanleg tot zwaarlijvigheid. De Duitsche vrouwen zijn in dit opzicht niet met haar te vergelyken. Mon-bijou, de dochter van madame Davis, be diende. Het jonge meisje had dik zwart haar, een OF VIJF DAGEN IN PARIJS. De >Stct.« be vak den staat van de gevallen van beamettelyke veeziekte, gedarendeSeptember in ons land voorgekomen. Ziehier de totaal cijfers Het mond- dieren en De kwade droes i huevige dieren 6 (4). De schurft bij de eenhoevige dieren en scha pen 251 (15). De varkensziekte 1039 (558). Het miltvuur bij alle vee (9). Het kwaadaardig klauwzeer der schapen 66 (4). (De cijfers tusschen haakjes duiden het aantal eigenaren aan, onder wier vee de ziekte voorkwam). Spurgeon, de beroemde Engelsohe predikant zoo verhaalt W. William»’ in zyn pas ver schenen Personal Reminiscences of Spurgeon* ontving eens in zyn studeervertrek bezoek van een forschgebouwd man, die, zoodra hij binnen was, de deur sloot, an er voor ging staan en vroeg: Wat hebt gij Zondag in den Tabernakel de menscben van mij verteld? Niets, waarde vriend was het antwoord. »>lk ken u niet. Ik weet niets van u. Hoe zon ik dan iets van u kunnen vertellen -- >Neen, dat kan niet,< zeide de man. >Hebt gij een broeder en gelijkt die veel op u?< >>Ik heb gen riep woede, »het was niet bet, en maken. een menigte naar voren om een gedachtenis en haar met zorg bij zich te sterkste bij de rijdende gendarmen en de sergeuts de ville. Het zijn allen reuzen mot een driekanten hoed op het hoofd en lange degens op zijde. Maar de kleinen zyn ook geen duifjes. De kleinen kunnen de grooten vellenmen heeft het meermalen gezien, en wij zouden er nogmaals getuige van worden. Mon-byou volgde den knappen handwerksman tot aan de deur. Daar stonden zij een oogenblik met de handen in elkander geslagen en de oogen in elkander verzonken. Daarna verwijderde hij zich. Mon-byou’s gelaat straalde niet meer. Het licht achter het transparent was verdwenen. «Wie was die lange, knappe jonkman vroeg ik madame Davis, nadat ik den gewonen halven frank voor mijn ontbijt betaald had. «Het was monsieur Felix Damien, eerste knecht in de groote hoedenfabriek bij de rue Richelieu,” antwoordde madame Davis, «hij is de verloofde mij ner dochjer. Aanstaanden Vrijdag trouwen zjj in de 8t. Madelaine. Het zyn nog maar vier dagen, maar Felix schijnen het wel vier jaren te zijn.” „Voor mij is het meer dan eene eeuwigheid,” zeide Mon-bijou. Ongeveer een uur later was ik in de rue d’Anjou- Honoré bij graaf Löwenhjelm, onzen vriendelijken gezant, die aldaar woonde. Toen ik in het vertrek kwam, waar hij gewoonlyk mensohen ontving, vond ik hem met den rug tegen den marmeren schoorsteen staan, waarin een helder vuur knapte. Hij ontving mij, als al zyne landslieden, met de meeste welwil lendheid, knikte mij vrolijk toe en sprak met zyne gewone levendigheid tot my. Ik verstond niet, wat hij zeide, mur spoedig werd my de reden duidelyk. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs f'er drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Notaris w ILEEVER, SR 1895, des wmanswoning, >g in Blioemen- van 1 VAARKOE, HAPPENon- onnen HOOI; IW en eenige en HUIS- De schachergeest van den Paryschen markt kramer verloochent zich nooit en is ouuit- puttelyk in bet verzinnen van middeltjes om geld te maken. Eeu dezer industrie-ridders stond verleden Zaterdag ochtend gedurende de plechtigheid van Pasteurs begrafenis op den hoek van den boulevard Saint Germain en de Place Sainl-Germain des Prés, en sprak de om hem heenstaande menigte aldus toe: Da mes en hoeren, ik ben geen kwakzalver of schacheraar van myn vak maar uitdrager, en als ik bier op een openbaar plein kom, dan doe ik dat niet om geld te verdienen, maar mot een veel edeler doel.* Terwyl hij met een hoogst erustig en plech tig gezicht zyn linkerhand aan zyn hart bracht, hief hij met zyn rechter een zwarte lap in de hoogte. Dit stuk laken*, ging hij op overtuigenden toon voort, dit stuk laken is een stuk van de jas eenma&l gedragen door den beroemden Pasteur, toen hij uog protestor in de scheikunde was aan de Sorbonne. Daarna begon hij in alle bijzonderheden te vertellen hoe do heer Pasteur indertyd dit -kleedingstuk had weggegeven aan een onge lukkige, die «zoo slim was geweest* het aan stonds te verkoopen. Ten bewijze dat hij de waarheid sprak, haalde ouzo koopman een oud, gedachtig stuk papier te voorschijn, bet cer tificaat vau den ongelukkige, dat aldus luidde Ik ondergeteekende verklaar deze jas te hebben ontvangen van den bediende van den heer Pasteur welke laatste bevolen had haar aan mij te geven.* Do man nam nu een schaar, knipte met de niterste behoedzaamheid een lapje van nauwe lijks eenige centimeters breedte van het stuk laken, en riep >Wie wil er centimes (25 cent) maar In eerbiedige stilte drong werklieden te koopen steken. Het tooneeltje, zegt een Fransch blad, niet stuitend, maar r—'— 4 duidelyk bewees, dachtenis van den houdt. De gaan en binnen laatste stukje van Op eene tafel bij den schoorsteen lagen zijne beide rijen tanden. Ik kon er niet naar zien, zonder mij te herinneren, dat deze eenmaal de groote Rachel de deur uitgejaagd hadden. De buitenlandsche diplomaten te Parijs hadden eens de voornaamste artisten van het Thefttre Fran cais tot een keurig diné uitgenoodigd. Mademoiselle Rachel had hare plaats aan de rechterhand van Löwenhjelm. Onder het dessert en juist toen het blancmanger zou gediend worden, nam Löwenhjelm voor het gemak zyn geheele gebit uit den monden legde het naast zyn bord op bet tafellaken. Rachel stond dadelijk van de tafel op. «De bevalligheden van de hoeren diplomaten be vallen mij in het geheel niet,” zeide zij, terwyl zy wegsnelde en de diplomatie in den steek liet. Zijne excellentie zag mij een oogenblik aan, blijk baar verwonderd, dat ik hem niet antwoordde. Maar eindelyk zelf de reden van mijn zwijgen bogrypende, naderde hij spoedig de tafel on voltooide zyn toilet. «Wanneer iemand van mijne jaren zonder tanden vóór de tong spreekt,” zeide hij schertsend, «dan lijkt het wel Tongusisch, wat hy zegt. Het ia goed, dat gij gekomen zyt, nu behoef ik niemand te zenden. Zie hier eene kaart voor de soiróe van den president. Het zal van avond groot bal zijn-, het seizoen begint overal met groote bals. Men danst wanhopig in Parys, men danst ais gewoonlyk op een vulkaan. Reeds in den herfst van 1850, toen ik voor het eerst Parys zag, had ik den ouden diplomaat het zelfde hooren zoggen. een broeder, maar ik kan niet zeg- bij op my gelykt.«« »Neen!< de man, met een uitbarsting van uw broeder. Gij waart ik zal nu meteen die zaak in orde Weet ge, dat ik in een gesticht ben geweest?* >>Hetspyt me, dat te hooren. >Ja, en toen ik daar verpleegd werd, was zoo sterk, dat er tien man noodig waren my vast te houden.* Toen begon de man den dikken stok te zwaaien dien hij by zich had, en uitvallen te doen naar Spurgeon, die niet meer wist, hoe ze te ontwijken. Daar vreeg de krankzinnige op eens: >Zyt gij sterk?” En Spurgeon, die nu een kaus zag om door geest- en wilskracht te overwinnen, antwoordde: >»Ja, ik ben ver schrikkelijk sterk.** >Wat, zoo sterk als tien mannen?* >>Ja!«« riep Spurgeon, terwijl hij een tragische houding aannam, >>ik ben sterker dan honderd mannen. En als je niet terstond de kamer uitgaat, zal ik alle beenderen van je klein ellendig lichaam te pletter slaan.De man begon nu vau Ook in Den Haag is Zaterdagochtend een buis ingestort, en wel in de Tulpstraat, eeu zijstraatje van den Loosdniascbenweg. Het Door de H. IJ. Sp.-my. is aan de rails van de stoomtram Bussum Huizen in de allengs berucht geworden bocht aan de Lambertns Hortensius-iaan een electrisch toestel aange- bracbt, waarmede de snelheid van de tram op dat punt van den weg aan het station Bussum gecontroleerd kan worden. Het gevaar voor ontsporing zal daardoor zeker verminderen. I TB - -Mr*— GODDA^ 14 October 1895. Aan den been H. J. Nederhorst Jr. archi tect alhier en df heer J. Hengeveld Jzn. ar chitect te Alfen is door Kerkvoogden en Nota belen der Hervormde Gemeente te Bbskoop de herbouw der afgebrande kerk opgedragen. stadgenoot, de heer H. de Jonge, van Suriname benoemd tot ”j hot toezicht op i uitroer te water, in de kolonie Suri- het sloopen der oude eu het- bouwen nieuwe pastorie voor de Ned. Herv. te Reeuwyk, is hel laagst ing< Hem is het werk gegund. I I [NS

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1895 | | pagina 1